장음표시 사용
71쪽
genus piscis littoralis. Dioscor:
Plin. Scal. Ex. 226. sect .is. facit hunc duplice veru&quasi De Atlanticis Draconib' Viderical: Exer i 63. s. p. Eiciun Dracones Aphricani ex Aquila Lupa sunt fabulosi. Ex .ead. LII. Derivatur autem -- Grammaticis Ἀγδάρκε Θ, id est, a cernendo, quia Dracones sunt acutissimo visu.
Sed caligero placet et e τω ἄκρα quod faciant seu inierant do
Ultimo Draco etiam herba est, de qua Vide Scal. Ex.ics.s 2. Δωρον apud veteres erat palmus minor digitorum quaternum. Hinc δω , id est, munera, lina nudentur. Δωρα autem seu dona aut sunt absoluta seu mera,aut relativa seu cum conditione.Panci rollus. LITER A. E. Eαγαῖς rectὸ vertitur aliquando ipsi sibi, ut monet D.Piscator Rom. i. Gen
tes α L .ιcra: . . lini sibi sunt instar
legis. Sic Terent. Iplus sibi injurius elle videatur Et Certe nunc hic se ipsus fallit. Et: Indicio de se ipse perit. 2 Cor. . Ut non jam sibi ipsis vivant, sed ei, qui pro ipsis mortuus est. Hic verso Casteli habet sibi ipsi, Sibi ipse Dux sit, non alius.
Encaustum et atramenti genus, quod conficiebatur ex purpura, quo soli Imperatores horum gemini in Pri
bantur.Ejus consectionem hanc invenio. Terebatur in pulverem contusum conchylium purpurae adiiciebatur nonnihil decocto ex ipsa colore ac simul liquabatur, reductaq; inde materia liquida od densitate sua scriptioni apta dicebatur Encaustum l. e.inustum . Purpura autem Regiae dignitatis insigne , fuit ex genere Conchyliorum quod intrinsecus animatam continebat carnem, cu in mediis faucibus candidissimam ha bebatuenam, qua exsecta pretiosus promanabat sanguis , quo lanae cpurpurea serica ad vestes inde contexendas tingebantur. Coquebatur sanguisse cruor purpurae una cum vena prid aperta in vasis plumbeis, adjecta tamen aqua modico vapore longinquae fornacis cuniculo. Plinius lib. o. c. 36. Inde splendidus ille quasi intermedius inter rubrum nigium eliciebatur color, i quigariophylli est . Erat talia species coloris, quem puniceum seu hyacinthinum dicebant Panciroli de Purpura. His ex eodem addo obiter Mu- rex, qui etiam ex Conchyliorum genere est et si diversus sit a Purpura, tamen Purpura Mu rex Conchyliuinterdum promiscue usurpantur. Conchylia etiam per metonym. Pro vestibus murice vel conchylio insectis usurpantur. Quod ex concharum marinaria tectis seu integumentis, seu testaceis Operimentis eximitur,ostrum dicitur;unde Ostrina tunica apud Propertium. Per Metonym deniq; Purpura pro Eminentia Imperatoria seu summo Magistratu ponitur.
Te.γκύκλια utitur Arist. i. Eib. Quid per ea intelligat, controversum est. l.
72쪽
a. Parerg. Franc Luisin. r. Eγκύκλια, ait, sunt quaestiones, quae in conviviis a sodalib. sunt disputatae Apud Plutar.in lib. de Musica hoc est; χων τους
bens sermones de Musica ad mensam habitos. Rhetor Isocrates innuit in Nicocle. 'E-γκυκλια etiam ea esse, quae in circulis hominum jactari solent. Dicti autem sunt sermones, vel quaestiones convivales Encyclia:quia in circulo quodam omnes aliquid de re proposita loquebantur Aristoteles lib. I.
telligit mensae obsequia,quae Syracusanus quidam docebat Mensa enim
Eγκ αλιον, Enc clium. I. 'Eγκω λιον proprie est circulare seu in orbem factum.1. Translate, est idem quod commune, obvium .vulgare. Sic interpretor Ai49. i. Polit text. 6 9. τα ἐγκυκλιοι υνημα , communia vilia obviac ministeria sed minus artificiosa, qualia solentem quae circa domino sic in eorum oculis exhibentur, qualia sunt exuere, de induere dominum, tergere calceos mensam apponere. r. Polit notantur ala νίπι ἐγκυκλιοι administrationes circulares. 3. 'Eγ Oa etiam servorum ela ali rum iam opera dici pollunt, quae identidem recurrunt,in quasi in orbem redeui. Sic scripta εγκυκλνοι, λογοι ἐγκυκλίοι, opponuntur exquisitis
Encyclia sunt opera eruditionis artium liberalium vel usitatae de consuetae particulae de studiis literarum Elaonius in s. lib. i. Eth Aristotelis.
Γιεlκ. Quia daccipi dicitur, cum speciem generi subiicimus. Genus autem
si eos hic dico Grammaticorii potius more, quam Dialech corum. Erasm. de cop. verba ib. i. Gaudeo Genus est. Quod me amas, species gaudii est. Quod res tibi feliciter evenit,
laetor Quod meae nugae non omni Dodisplicent doctis,libenter audio. In
his orationibus Quod Coa Graecis
dem modo Ut quandoque accipitur, ut Non committam ut te illius facti poeniteat.Ut etiam antecedente aded, Sic Ita Atala accipitur , ubi Barbari adhibent Quod, φ minime imitandum. Omnes homines natura scire desideratar, ita quod homo ex
naturali quodam appetitu ad veritatem provehatur. Tu dices ita ut
Eιδωλον i. in genere significat speciem,
a. In specie speciem seu ἐικουα quam aliquis sibi ad numen , sive id sit c tum, sive ver existat, repraesentandum vel colendum estingit sive sit nuda imago, ut picta, live solida, ut statua,eaq; sculpta vel sus a Latinis est simulacrum a simulando teste Lactantio, estigies. Deaster nova vox est Castellionis.Paulus i. ad Corint cap. 8. dicit,idolum est nihil καταῖ quia
nec numen est nec numen repraetentat,quod vere sit.
3. Significat umbram, spectrum, quod
lis est umbra Achillis apud Euripide
4. Cicero atomos vocat dola seu ima. gines.Vide Gisanium in Lucretium. Eιδωλον cerebri saepe est figmentum cerebri
73쪽
cerebri inane seu mendax, cujuSmodi sunt Idololatrarum ιδωλα. Quidam discrimen secerunt inter simulacrum Midolum. Idolum, inquiunt, significat imaginem rei hctui. Simulacrum rei verae Sed boni etiam autores hoc discrimen non observant, quod habeant ea pro vocibus
ejusdem rei dolothyta sunt Idolis
Vox ilia. generalior est, quam ειδωλον. Nam Z ώκων est Plia rhetoricum, quo rerum vel personarum imago exprimitur teste Quintiliano. Eιδωλο- meia est l. simulacri factio. r. est fgura; oratoria vel poetica, cum introducitur persona nota ,sed mortua , cinae loqui desiit. Eaωλω species est Empusa, spectrum formas varie mutis aliam atq; aliam formam subinde induens. Ei δωλῶον est Idololatrat bauii. Utitur hac voce Paul. i. ad Cor-
E. Qi. propri est idem Ouod temere sine ratione. a. Est ματην seu frustra. Magi stratus non gerit gladium tiri, id est, frustra. Hoc adverbium deductum esse a verbo ει-,id est, cedo ut quidam coniicit,
ἐ.κος mihi non est. Puto derivatum ab εικαῖος, id est, vanus. Argumenta ἔκῶα sunt argumenta communia, levia,vana,vulgaria, noli necessaria: ικαιΠναι λόγοι sunt rationes conjecturales, ab εικίζω, id est , con-
jecto Δια- valde temere est apud Isocrat. ἡκεικη, haud ab re, nil billairca,
Latine satum est diti πλοκη o rem τεπιγε νων, complexio seu connexio causarum ordiaratarum. Haec connexio
stoicis est causia necessitatis, ut contingentiae libertas causa est, iis enim
Carpentarius inlisag. Alcinoi Platonici ita αρωένη est satalis cohaerentis effectuum cum suis causis pag. 83. Eodem fere sensu aliis est connexio necessaria naturalium cautarum Vid. Eundem pag 7 .juxta Aristotelis opinionem si ex nositior ejus Alexan dro Aphrodisaeo credimus, inquit Bellation Cardinalis, I, η. seu fatum non est in substantiis aeternis, non in iis, quae semper eodem modo sunt, sed duntaxit in rc bus generationi&corruptioni obnoxiis e natura aptis ad mutationem oppositor urn,ut non omnis natura, sed sint v laris, fatum continea Arriem crba bitriarne r ocium hern in ir. yiΟ-nenti fato solvi videtur existimare. atum itaq; sententia Aristotelis non
omnem complectitur naturam, sed eam tantum partem, quae genera: in ne&corruptione variatur, deq; est, quod ipsi pars naturae, neq; natu ra, neq; satum sunt prorsus nec elsa ria, sed ut praeternaturarri, sic crae et satum multa even ivns. Alis in juαοὐίν, seu fato duo inesse dicunt, Divinam volunt. t cra ad Lune i
s:rum intermediarum , arua in agendo liberarum A cor. i.Uel. i. m:
prius immutabile esse dicunt, posterius mutabile: sicq dictum videtur a Boetio lib. .de consolatione Philosophica Fati seriem mobilem et Te, quae ab immobilis providentiae exordiis profici statur. Aliis .iυα α νη est causarum colligantia, ex astrorum vi, situ, motibusq; em caciam trahens vel est is ab astri,
in nos influens, quae non soli. in cir-
74쪽
pora nostra, sed etiam animos variEa siciat vel propensionem quidem animis nostris ad virtutem, vel ad vitia aliquam ait Tati sed non necessitatem. Itaq; propensionis ratione animus sit ut, fato, libertatis vero causa supra fatum. At sic Lipsius, Fatum Mathematicum appello, quod liget, Sc
nectit irmiter Omnes actiones even
tusque ad vim siderum mposituram steliarum lib. i. de constant Aliis, ut Platoni δεμα υἰνη est ipla Dei ordinatio providentia iraescientia; ita non tantum universa, sed de singula sato quodammodo subsunt, nimirum quatenus omnia Dei cognitione suo modo continentur ejus dem l voluntate reguntur Plato in Phaedro eam Adrastiae nomine signiscat. Haec si me μέν, est Theologica, Natura superior Haec vim de modum is xl l .li in causis secundis non tollit sed conservat Thomas Artic. . quaest in summae i. Divina providentia omnia continentur, ut, quem
admodum rebus effectis diti erunt, sic etiam causis suis distinguantur, rerum 1 necessariarum causerint ne- celsariae , contingentium vero contingentes atq; ita Deus consulit quidem omnibus, sed pro varietate causarum id in nonnullis facit necessa rio , in aliis contingenter , haecque posteriora nostrae libertati ab eo Deo sunt relicta Vid. Carpentarium in comment in Institui Alci
Aliis deniq; satum seu ἐιuαuia νη est dinpositio causarum naturalium quatenus divinae subsunt, seu sub ordinatae sunt providentiae, juxta illi bis praeordinationem vel permissionem ac praescientiam in fallibiliter operantur. Quobus cum cra ruit Boetius
de consol: Philosophica prosa ubi Eante
dicit Fatum elle ordinem causarum secundarum divinam providentiam exequentium. Suaret disputatione de fato, in qua ait fatum eis eteriem causarum divinae providentiae sublecta, quae illis necessitatem non imp nit, sed unamquamq; modo sibi proportionato agere sinit. In penultima multima significationibus acceptum fatum a nobis approbatur, sequentes sententiae videi tur nobis falsae. r. Quae constituit necessitatem sati, sub Dei causalitate etiam ipsi Deo inevitabili Tollit enim Dei omnipotentiam .liberam voluntatem, in iis quae Deus extra se operatur. 2. Quae constituit talem sati necessit tem,quae ex astrorum&aliarum physicarum causarum influxu ad omnes mseriores causas , ad voluntates etiam humanas dimanet. Destruit n. nostri arbitrii libertatem. 3. Quae attribuit Fatum ess cientiae dein fluxui primae cause, ita ut omnibus causis secundis etiam rationalibus voluntatibus necessitatem afferat ad singulos et Tedius. Rationem cur haec opinio salsa sit, vide apud Suaretet. disp. ip. de necessitates contingentia Pagina so8 Lipsius distinguit inter verum fatum M Quasi satum. Verum fatum dicite:se aeternum providentiae decretum, idq; definit cum
illustri Pico Mirandula pendentem a divino consilio seriem ordinemq: causarum. At huic definitioni addita sunt; Inhaerens rebus mobilibus im-m bile providentiae decretum, quod singula suo ordine loco,in tempore firmiter reddit. lib. i. de constant cap. ip. ipsi enim fatum non est idem cum providentia. Quod haec disterant hinc patet, quod dicimus meo hoc sato fit. Hoc est ut bis, vel domus
75쪽
hujus situm at non dicimus, mea hoc fit providentia. Haec est urbis huius providentia. Lipsi igitur providentia est in Deo. eiq soli tribuitur Fatum a Deo quidem est,sed in rebus intelligitur, eisque ascribitur seu spectatur in rebus singulis. Et hac ratione providentia est prior fato, etsi illa ab hoc reipsa sit indivisa. Ita ergo statuit Lipsius verbum fati in sana de vera ratione usurpari. Quasi fatum triplex acit Mathematicum, cui primi autores Chaldaei de Astrologi Naturale, quod tribuitur Aristoteli, violentum, quod Stoi
Εκεινινον avoce εκειν si illud it terreum a terra, aqueum ab aqua. Est .idem quod ex illo deductum vel factum voce ea utitur Aristot. 8. Metaph. Et Schegi ius in .Topic p. 473 declarat hoc effato Ex quo aliquid aut in quo aliquid fit, ipsum nequite se Genus ejus quod e struum utrum-
q: ex quo aliquid fit, de in quo ali
quid fit, non ut κεινα, sed ut εκμνινον, id est,denominative praedicetur desupposito,ut homo est terreus, non terra, Homo est albus, non albedo Scrini-uin seu arca est ξυλον ignum Choc est κεινα , sed ξυλινον ligneum hoc est ἐκμνινον . Idem Scheglatus ligneum formam materialem vocat quae significet qualitatem .sic de lapideum. Cicerone ex Lentulo factum est Lentulitas, ex Appio Appellas, ex sylla Syllaturire, Lentulus igitur est ἐκεινο,
Sic conset Realitatem cum re , quae Scholasticis sanξ Doctoribus differunt, cum substantiam Physicam dicant esse compositam ex re de re, ut
ex materia de forma, Accidens esse compositum ex realitate, ut ex Genere& disserentia.
Ponitur saepe pro πολυωνυμως quod di
citur etiam nonnunquam συν- ι Mωe.
ut cum Aristot.lib. I. polit t. r. dicit, Haec sententia nec μέγα magnum)nec σεροον praeclatum habet qui c. quam; magnum praeclarum iatocmim triumenda sunt, id est, pro omnino iisdem, vel illud ad pulcritudinem istud ad honorem dignitatem est reserendum, ait Montecatinus. Sic nonnunquam per se qua tale εκ λιληλου dicuntur vel accipiuntur,id est, ita ut habeant eandem vim ut subsit iis eadem vis Perse&primo interdum ab Aristotele accipiuntur ἐκω - λου. Sic per se dc qua talea Politic.textu. yl. utitur calceo, qua Calceus est de usus calcei per se. Vide Montecat ad hunc textum pag. 33s Sic , γνωm de θεωώα, cognitio de contemplatio; λχιῆας de ηἐμπειρμα, usus de experientia texta
'E reuiίου voce aliqua uti dicimur, cum supervacanea est. Sili. Ital. Fornratii
πόσωπον,he. δρακων. Sili. Ital Bacchii lactis honorem. Hic vox Honor est ἐπιμιτ ῶ, sic Plauto Flos vini veteris est vinum vetus.Sio νθος quoq; apud Graecos saepe abundat. Sic Pindarini -
veteres hymni. Dan. Heinsius Flander Poeta tersissimus in notis in Silium.
76쪽
e vi ex ore excidere P. Victor. πισῶν αwαῖς lib. . de morib Arist. cap. 1 Ajunt sibi ex ore excidiise a.
Explodi sies πεσειν dic uritur actores tragoediarum aut concordiarum,
qui non steterunt, id est qui non.fuerant a spectatoribus probati , quidem de explosi sunt sic usurpavit
stractus divino instinctu incitatur Cic. i.de divinatione.In actis Apostolicis accipitur pro animi perculsionedla stupore. Nec recte dicitur a quibusdam extasis, pro ec stasi s id est
mentis emotio. 'ξκ is et modo accipitur acti vh, pro eo
quies εἰκας, id est, qui in furorem agii, mi discedere a se se facit. Sic Themisti iis in .Phyc,ε-S , παμ
qui est,. ἐξ om si id est qui dimovetur ab aliquo vel furiosus, promta ad iram furibundam, qui facilean co ac praecipites impetus erumpti, cita- si crarreptus,cHi prorsi sui. id est corporis ejusque arsectionum Ulitus, totus est in contemplaetione occi patus, de velut a corpore Hasq; curis avocatus Plato in Phoedro vocit
λογισυς. Idem quoque esse videtur continens perstans in ratiocinatione;& incontinens, d a ratio- me desistens.
ante A se se discedere est, mente alienari, sere
a inepte discedere, is ρα Graeci vel mentem mutare bet degenerare, quod est quodammodo mente alienari. Cicia. de divin. Magnitudine timoris a constantia atque mente, atque a se ipse discessit Platonicum
hoc eis nonnullis videtur Platonici enim animum ipsum hominem e Cedicebant,corpus partem ejus esse ne- gabant. In Bruto: Nescio quomodo
discessu meo discessit a sese.
Sic Graecis S reia ex nonnunquam est, sententiam muto. Thucydides γωμὲν ο ἰωὰς ἐιριον, ουκῖξ otiam, non rnu-Ior nihil muto, de sententia non dimoveor. Non muto per ellipsi accusativi, sententiam, Exire e potestate Ciceroni est, effrenatum, ferri aut libidine aut Iracun- .di, e 'eanimi impotentem. Cicero in Tuscul Non est in potestate mentis,id est, est insanus, mens ejus est motu, quasi morbo perturbata. Adde his, quod i exire e potestate, dc discedere a se te, opponitur ad sese redire tibi restitui, id est, vehementer iratus, vel alia animi perturbati ne a nectus, ad se se tandem redire. vel rediisse dicitur, ac tum animus compositus dicitur, sedatus, Sesti
De est βισει seu discelsa animae a corpore. pulcher extat locus in Athanasi Epis opi Alexandrini oratione contra Idola: in nima cum corpus ingressa est δε colligata, non ad corporis exiguitatem contrahitur, aut modificatur; sed saepe corpore in lecto jacente sine omni motu, ipsa suis viribus excubat, transgrediturq; corporis conditionem, d tanquam peregi Sab eo dilia
cedens, manens tamen interim in corpore, quae supra terrania uia inrasi ira ur
77쪽
ante K i sitiatur,4 spectat saepe quoq; extra
ni terrena corpora Sanctis o Angelis zm, obviam tendit, ad eos pertingit, eis mentis suae puritate freta.
6 statica. 2 cra E statica sunt, quae rem tollunt, seu e et i statu suo movent sic ec statica Phy-M : eos seu naturae humanae sunt metit sit cla omnipraesentia. Coniunicavito a aenim Deus creaturae eas persecti nes,quas status naturae serebat. Ea sit verbquae excedunt statum naturae ei usq; naturam everrunt, nec debuit, e Nec potuit communicare. His oppos nuntur Systatica, quaerem constitu-ί- unt.ut corporis in categoria quati ly- statica sunt 3 dimensiones. Haec absoluta necessitate ei sunt necessar a. Peristatica sunt, quaerem circima stat, sunt qui vocat res circumstantes. Ad Peristatua pertinet locus hic corpori neces latius est, necessitate ordina-
anter ἐκων ωακα, est medium, L κων; ἐκων autem sponte est, ακων In vitta S, ουχ ἡκὼν non sponte Sic medium ii ter ἐκ Ψm sponte actum Ἀκκπιον,
quod non sponte fit. Sed quid dii fert id quod non sponte fit ύL Diον ab eo quod fit vi te ab δεουσίου .Resp. is in peccato dicitur egisse in
ἐκων, qui vel A'ωγνωα per inscientiam seu ignoranti ai egit quiciem, sed trulla molestia ex eo asticitur. Is Verb dicitur egille κων invite seu invitus qui ex eo quod egit insciens vel coactus, dolore ac molestia asscitor.
Sic Aritas. Et h. i. Quicquid fit per inscientiam,st non sponte, Lis rin
Invite autem id fieri dicendum ακ υνδ. qtio sublequitur dolor, asq, eum,qui egit, poenitet. Nam
ante x 69 qui per inscitiam quidlibet egerit,
neq; ex ea actione dolo te afficiatur. sponte ille quidem non egit, ut pote quod nesciebat neq; rursum invitus. quippe qui dolore non assiciatur. Eorum igitur, qui per inscientiam agunt, is quem facti poenitet invitus egisse videtur. Quem vero non poenitet, quoniam alius ab illo est, egille non sponte dicatur. Inscientia autem vel est Accersita, vel Non accersita Accersita Amroia αρι, cujus ipsi causa sumus, ut quae existite mala educatione vel consuetudine, qua multis mens corrumpitur. Non
accersit , cujus ipsi causa non su
a. Est rerum Universarum, vel singula
3. Est crassa vel non crassa, Ignorantia, cujus ipsi causa non sumus, Veniam meretur. Improbi peccant inscienter. Nammata educatione volconsuetudine depravati quid sit igendum nesciunt. Id enim persuase- sunt sibi esse bonum, quod est malit,
quos tamen non dicimus invitos peccare, propterea quod ea inscientia ex eo nata sit quod mens principium in illis sit corrupta. Itaq; haec αγνοια non essicit ut fecisse dicantur inviti, sed ut sint improbi seu μοχθηρο
Nec inscientia rerum universerum causa est cur aliquis dicatur invitus agere. Qui enim res universas ignorant Momnibus notas, vituperantur.
Crassa haec ignorantia. At qui a
sunt inviti,non vituperantur. Restat igitur ut inscientia sola rerum singularium in quibus omnis actio versatur eisiciat ut ali litis invitus agere dicatur, ut si quis Patrem quem hostem elle existimant, cnficiat. a 3 En-
78쪽
Imprude nila,quaeGraecis estu pas ζii:, aliud est quam Inscientia, sicut aliud est scientia quam prudentia. Itaq; a- aliud est agere per αφήο νην, aliud agere per ignorantiam. Arist. distinguit inter Inscientem agere M per Inicientiam agere Ebrius aut
iratus si quid peccet, non per Inscientiam, sed per vinum de ebrietatem aut perturbationem animi peccat. Peccat interim Insciens seu ignorans άγνοῶν έκώδως, non sciens, quia ira&ebrietas rectam rationem perturbant impediunt. Ignorantiae distinctio generalior. Theorica, quae non assequitur finem contemplationis, veritatem dc sci
ver scilicet bonum ignorat iegligit
Plaetica, Eorum, quae ad finem tendunt,etc et e et η,των Mάξεων των καθ' litae I αυαμ, ι. Qui ex finis ignorantia, απιρων σατ ει; Qui ex ignorantia eorum, quae adfinem tendunt, i αγνοιαν agit, de ille
Ionorantia finis a malo habitu proficincitur, de vitiorum perpetuus comes est. aut Zuin aer. Eorum verb, ouae ad finem tendunt, ignorat uia, non malo habitu provenit, quia fine bono
praesuppo ut ignorant tamen ea, que ad finem consequendum faciunt. Inter contraria Velle de Nolle medium est non velle.Pariolus Verbum enim Nolle denotat expressam resistentiam quam non denotat Non velle Philipp. Decius Dormiens dicitur non velle, sed non dicitur nolle. Qui revocat et 3ουλοαενοι placitum,sententiam,
voluntatem dicitur nolle cujus voluntas cessat, dicitur Non velle Ph. Decius ad Regul. suris. Extra disputationem illam superiorem Aristotelis Ethicam Non sponte ScInvitus pro eodem laepe accipiuntur
Creatura inanima de bruta subjecti
est vanitati Uiam, non sua sponte, non volens, ted invita, ἀέκουσα, as
Eλ Αερον i. est liberum , arbitrarium, pendens ex arbitratu alicujus. a. Est liberale, ingenuo homine di gnum. Sic contemplatio dicitur 3. Est
79쪽
Eante My Est expeditus seu facilis. Ita quoq;
θεωροι dicitur. Vide Monte cata in Comani.polit. Arist. t. ii 7.' ιφανι ιν est declarare, indicare.diluci-care, patefacere, ut Act 2A. ωφανίσαι τῶ γεμιον καις τα φαυλου , declararunt praesidi, quae habebant contra Pau-
ab oculis hominii remotam in lucem venire, non autem rem invisibilem in se seri visibilem. Pro elucere usurpavit Aristot. in Ethicis. Eua αδε in τῆ προσωπω Θεοῦ, apparere in conspectu Dei. v s. Corpora sanctorum dicuntur multis apparuisse .conspecta esse, non quod coram his ex invisibilibus fierent seu evaderent visibilia, sed quod his non omnibus praesentia essent. Quibus enim praeientia non erant, scit .a quorum oculis distabant remotaq; erant, ab illis non conspicieban
ri non est esse vel seri invisibilem in se, ut nonnulli nugati sunt sed ab aliis non videri. Ita Joh. 8. Christus ἐχιυβη occultavit se abiit, inuidem transiens per medium Judaeorum, ut ab iis caecitate percussis non
Enallage vel ex allage id est permutatio primu est Grammatica, nem, figura, qua vel dictio aliqua. vel accidens dictionis mutatur. Estq; duplex Anti- moria meteros s. Illic quasi σιας, hic qualitati simulatio est. Antimeria cum pars palle, id est dictio dictione mutatur. Heterosis, cum acci-
dente mutatur. Lat. Alteratio vel variatio Antimeria, ut nomen pro adverbio, ut torvum pro torve. Vid. Linacrum lib. 2. Enallage. l. est cum unum derivatum pro
altero sumitur, ut sunt edax, do ibibax, bibulus, bibosus, bibo loquax, locutulnus; nugator, nugo blaterator blatero; voluptuosus, voluptari
1. Cum substantivum adjectivo com
mutatur,vel contra, ut, de sententia Homeri, de sententia Homerica, vir mire facundus,vir mira facundia. Insigi me prudens insignita prudentia.
3. Cum verbum activum mutatur in passivum aut contra.ut magna metenet admiratio Magna teneor admiratione. Sic infinitum verbum pro nomine ponitur, ut virtus est vitium
fugere, id est, virtus est suga vitio
Heterosis est numeri pro numero, ut armatus miles, pro armatis militibus. Ramo est synecdoche quaedam PGpulo imposuimus, id est, imposui.Cicero. Hominis vultus, pro vultu,pars in frustra siccant,id est secat. 1. Personae pro persona vel cum certa pro quavis ponitur, ut Quid tactas 3 ut homo est, ita morem geras, id est, sectat aliquis,gerat aliquis. Videas de sumina sicca, id est, videri poterant: vel cum pro prima aut secunda persona usurpatur tertia. Virgil. . Nec me meminisse pigebit Elis, id est, tui. Manibus io resere telo cecidisse Camillae, id est. me Huc pertinet Apostroche, cum orationem ad aliquam vere personam , aut quas personam vertimus, ut Scipiadas duros bello, te maxime Caelar. 3. Generis progenere, ut lacryrnat pro lacrymatur, praecipitat pro fraeci i
80쪽
latur, avertit pro avertitur. .c.
. Casus pro casu quet Antiptosis est.
Ea res mihi venit in mentem. Ejus rei.Non sum id nescius, non sume jus rei nescI S.
s. Specie pro specie, ut loquitur vulgus grammaticorum . cum deductis utimur pro primogeniis, ut magnis negotiis prohibitus est, magnitudine negotiorum prohibitus. a Diminutivis loco primorum, ut loquaculus pro loquace,nasutulus pro
nasuto,pauxillum pro paulum, sepius cule, vel sepicule, pro saepὸ.3. Frequentativorum pro primitivis, ut dictito prodicto, actito pro acto. . Substantivorum pro lectivis, aut contra, ut siquis pro Pestilente pestem, pro nequam nequitiam nominet,cui simile est,in finitimum, cum dicimus Hispanos mores, oro Histrae,nicis. s. Comparativorum aut superlativorum loco positivorum seu absolutorum, ut tristior pro tristis, facundissimus pro vehementer facundus ut placet Erasino. lib. t. de copia verborum S rerum.
c. Cum patronymicum loco primigenii ponitur ut Scipiades pro Scipionibus.
. Figurae pro figura, id est cum utimur simplici dictione pro composita, aut
contra sive hoc tropo li .it sive sine tropo, ut mittere,pro ormitere, Deridia ulus pro ridiculus, exaudio pro audio,inaudire pro audire. Temporis pro tempore, pr. aediceres pro praedixisses. Laurus erat, pro laurus esset, vicinus pro vincemus. s. odi pro modo, ut vicero pro vincam, calutabis pro salutato. Hucie tinet Enallage historica qua infinitum verbum adhibetur, pro in dic tivo, altria loquo e nominativo, ut
Catilina inter primos milites adhortari, id est adhortabatur, io Flaxionis, id est declinationis, ebconjugationis. Atq; haec est ultima variatio,ut violens de violentus, hi Iaiis hilarus, senectus Menecta,
lavere pro lavare, cavere pro cavere, accersire pro accersere. Ii Literarum, vel Syllabarum. Haec variatio est in prosthesi, natus pronatus. in Epenthesi ut navitapro nati
ta in proparalepsi, ut loquitur Erasmus Roterodamus in top.ut dicier pro dici, in phaeres ut ruit omnia latξ,pro eruit, in paragoge, potest ii rpro potest in Syncope extinxti pro extinxisti in Apocope, lage p. magis; vin pro visne. Quessunt metarias- ni, quia dictionem transformanta Metaplasmus enim est figura mu
volutio, revertens annus, Tropicus annus sunt o δι ααα, nempe significant tempus illud, quo Sol ad idem
aequinoctium, aut Solstitium aut alium certum locum revertitur, quem dato aliquo certo initio occupaverat.
At sidere ann est operitia in ejus discipulo Erasmo Rein holdo spatium temporis,quo Sol ad an dem stellam inerrantem revertitur ille hi cminor est triente unius horae cum
quincunce seu o. scrupulis 43.s:-cundis Vid.Joannis stadii Epheme rides pag P Enallage aequiparationis dati medii in Arithmetica dicitur Alligatio,inriae
insienervi habet usum in ea millionis specie, qua praestantiore vilius, viliore praestantius certo gradu temperatur, qui videlicet designetur medio dato