장음표시 사용
81쪽
dato. Est autem nihil aliud quam multiplicatio extremorum per alternas a medio dii Terentias Totus enim amborum factorum aequat factum a medio perdit Terentiam simul utramque,ut esto inter. I. δ Ir medius datus 8. quaeratur ejus aequiparatio cum extremis, hoc est quaeratur is, qui hunc multiplicans faciat ejusdepotentiae cum ambobus extremis multiplicatis. Exempli gratia disserentia minoris . a medio 8. est . quaeducta in majorem, . dat 33. Differentia medii ab i. extremo majore est itidem s. quae ducta in minorem dabit qui ambo faciunt 8 de factus
ab S per s. timul utramq; differentiam, sive dii ferentiam duorum extremorum est itidem 8. Vide Petri Ra mi arithm.a Lazaro Schonero emen
Enassage. En allage ὀνομάτων est nominum permutatio Enallage species in Matheii est homologorum terminorum permutatio leu alternatio. Ram'. In numeris haec locum non habet, nisi homologis terminis proportionis aequalibus,ut hic. In expensione autem exemplorum Metaphorae homologorum, id est Mus
dem rationis terminorum permutatio, silc est: Cibus Honos
Ut cibus ad comcorpus pus, lic honos ad
matica,qua ex uno duo nunt. Nominanda erata ris δυο vela ris. δυ a. Roman. i. Gratiamin Apostolatum, id est gratiam Apostolatus. Manutius lib. 2. patriam jura, hoc est patriae jura. Et lib.s. Spica de Scapus, hoc est Spicae Scapus, ut interpretatur. Joseph. Scal Paulus ad Roman. 2 per circumcisionem diteram,id est, per circumcisionem literae, hoc est, lite-ralem seu externam. I 1 Iii; i de LatinE Evidentia j oratoria, est oratio seu descriptio exprimes re, vel perlonam farfectus, mores, sermonem alias circumstantias, ita cla es copiose, ut lectori iub oculos quasi subjecta sit. Est tanquam viva alicujus pictura. Hii iacieitur olpicium est illustrale de depingere res quasi, ut omnibus partibus fere ex- preilaein tanquam vivis coloribus expolitae spectentur. Huic subiicitur υπογναφη seu boo ω- me, Rei descriptio , προσωπογραῖἰα personae descriptio χαυκτηυσμοὶ ennctio vel pictura animi vel corporis. προσι τοπριι personae fictae descriptio, Θοποιι, morti vel at femium mitiorum vel naturalitam propensionuexpressio; HGοποδεα vehementiorum allectuum expressio;Διο ruti ulnpersonae attingitur oratio brevis vel longa pro decoro ' tam me et Tectiose imitatio morti, gestus, sermonis:
loci fictio,cum describitur locus, qui
non est in rerum natura, πορνογραφια
descriptio temporis. ἡξεις ἐνοι:γῶς sunt valde significantes, significanti
Quintiliano Eν γμα est sermonis perspicuitas. lib.8. cap.3.
82쪽
Eνεξ εια sermonis visee eis cacitet est.. -eiani era Cicerone dicitur illuitratio.
Quintiliano Repraesentatio. Pro ea non recte dicitur ἐνέρροα teste Budeio. 'Eνα γῆς metaphora, id est illustris. Exemplum sinargiae est Ipse inflammatus scelere ac furore in forum venit, ardebant oculi ex acie ex ore crudelitas emicabat, ein augens inli*em l do dux punge.
Eν: γμα interdum in Philosophia signi
ficat actum vel motum, d opponitur potentiae . seu δυναμει ψοφα, in ut 7 ἰνεργεια ον, quod extat, vel facultati, ut aliud est facultas intelligendi . aliud ενεργεια intelligendi. Interdum signitica internam seu intimam ac ionem squalis est animae nostrae intellection oppositam
quae externa actio est, Interdu παξιν Sesactum ut cum dicitur virtutis it:
Distinctio autem hic pro istis necessiaria consideranda est, contra Manichaeorum insanam turbam: quod aliud se potentia determinata ad unam ei
tam operationem , euci l .. λειαν vel
εξις formaliter subiecto inhaerens, de necessario ei sciens suum opus effecti init ad quod est in opere creationis determinata. Aliud, mrii se a νεργει quae de praeexistente δυν--
bera voluntatis actione edacitur,s- ead utraml partem plerum i , sive .
semper moveatur. Horum prius, nempera aeui definitam seu determinatam ad actum unum, seu potius ad εξιν φυσ1κην Manichaei pro causta peccati hominis actualis accipiunt Posterius vero ratio sana cla cum hac, Scriptura quoq; ipsa in homine statuit. Nam inristol. 2. Ethic. c. 8. aieμἀλον πεφυκαμεν πω et i δονας, alibi αδκ-, τὸ ἀπολύ o άνθρωποῦιο- δυνων M. Et sacrae liter hominis
Proximam causam vitiosae actionis faciunt liberam ejus voluntatem, Pi avis se adiungentem, cum posset cudeberet adhaerere bono justitiae, peccato oppositae, itaq; δύναtiis volunta
ciantes quod in ipsis est, spoliant hominem praestantissima parte, adeoq; ea parte perquam homo est, Tacultate intelligendi ac volendi, &ὶ Mus facultatis V, γέ quando videlicet hujus facultatis λαγμα plane ni hil homini relinquunt in tota conversione ad Deum, sed totum hoc sese
Deo asserere jactant ita, ut tantu patiatur homo, repugnet,rebellet, si emat, rapiatur, cogatur. Eνεργειν
Aristoteles in doctrina deictu ritu tu num quodque jam ut actu,jam non sit actu Sic enim hic est vertendum ενεςγῶν non , ut ab interpretibus est satium verbo operandi.
Enthymema est . ,s μου vel 2 νώμα
conceptus animi, commentatio, Interior sententia vel cogitatio. ειν Modio est commentatiuncula Gellius. 2. Ita.
83쪽
Generaliter pro syllogismo μονολ-ατυ seu partibus impersecto,sive sit necessarius, sive probabilis, sive Sophisticus. Sic usurpavit Arist. in Rhetor. 2. In logicis accipi i
Specialiter pro Ratiocinatione imper-
, Ex Contrariis Repugnantibus sic usui
patur Cicerone. Est autem non ab , Θυαἰ is sed ab
discat, qui petulanter contra me scripse. Ut: Oui remini Oput.ι se dicere pus Latine Inc ubi Coscruptum, acere Cor,scre
haberet: Sic :s Viputat ὀGυμῶ se Grace dicere posse, Hic pro εαμ faceret με ira, Uυμ:νhaberet. Quam crassium vitium est dicere Osculo vel crimino, pro osculo vel criminor Tam vitiosum dicere pro ὀώ-Dέrierunt Enthymema Contractio, licet int cognata. Eiath memas pars syllogismi deest. Contractioni verbetiam particula Enthymematis. Enthymema est Socrates est Philosophus . . quidam homo est Philosophus Contractio verb: Quidam homo est Philosophus, ut Socrates. Contractio enim sit, cum argumen Ut pro exemplo ita subiicitur speciali quaestioni, ut utramq; partem antecellere cillumptione a stirma- Ontelligatur. Ac huius Syllogismi In thymematici adjunctum olerum-oae est contractes.
signis sic usurpatur ab Aristoteleὶ
vel consequenti Dus, ex antecedenti-Jus, e connexib. E ιν ια. Latinis sunt insitae e quasi con. sonatae in animis notiones, ut totum est majus parte parentes liant aman di. Dicuntur hae fila id est,c mn.unes, quod in sint omnibus. Sic sentiunt Platonici. Sed his adversatur Aristot: nam cap. ult. lib. 2. analyt post negat, anima quicquam ingenitum praeter facultatem ad notiones semnium rerum excipiendas, ut qua 'rum principium proficiscatur ab
observatione rerum singularum persensum, PQ cap. . lib. .de anima allerit intellectum quando primum cum
corpore conjungitur imilem elletabulae novae de nudae in qua nihil sit depictum Arist igitur ii Plat
nico sensu reiicit eu lumen rationis internariis substituit Platonem Augustinus deserit c. it. l: b. 2. de Trinitate, ubi inquit, potius credendum est mentis intellectualis ita cci 4it amelle natu iam, ut rebus intelli sibilibus naturali ordine, disponente conditore, subjecta sic ista videat, in quadam luce sui generis, quem admodum ocul carnis videt. r
84쪽
hac corpora luce circumadjacent, cujus lucis capax, eiq; congruens est creatas Lucianus in dialogo εννο Mπολυ M.Lους dicit pro perplexis cogitationibus. Dicuntur nore etiam Ideae. SicJacobus Mazon. l. sect comperi l. hyssi Plat. Arist pag. i . Dico ideam illam nimi notionem, quam Graeci εννοιοαν appellant, qua quicquid animo concipitur, omnibus numeris absolutum eisingitur, atque adeo, ut extra vix ac ne vix quidem reperiatur Exemplo est Ciceronis orator, cujus mago cogitatione tantum est complectenda.
Eνυπαρκῖκως est idem quod κα ἐνυπα ν secundum inhaerentiam seu, ut ita dicam,in existentiam. Huicopponitur modus, adhaerentiae Circumstantiae, Contenti. Ut ignis est in ferro, sic Otiam essentialis iis calor in serto videlicet ut συνεκαμεων contentum c - σει, ποῖ in continente. Aetenim,qui ante intra porcis serri, continebatur, in ignem mutatus est, qui ignis jam intra eosdem poros latitat, oesic inferro calorem extra sese generat . ita ut calor in ferro revera luet effectum transiens caloris illius qui in igne λιωδως&ἐνυπαρκτώ, maneta M. Henricus Gutberleth in vindicatione suarum disputationum. Eνύπνιον r. accipitur Nominaliter tum
pro somnio. id est,uis in somno, seu eo quod apparet per quietem sive salicet sive no fallat: tum pro somnio tantum illo quod fallit per synecdochen. sic Aristoteles accipit. Distinctio e Thom. Causa somniorum, aut est exterior, aut
Exterior aut est animalis, i ιγκη, aut turalis, φυακ seu corporalis. Interior aut est corporalis σωμαῖκη, aut spiritua si s πνευ ἶκῆ.
Haec est aut divina, aut Satanica. Animali. cum phantasiae dormienti soccurrunt ea, in quibus cogitatio aut affectio ejus fuit occupata tem
Corporalis cum ex interiore corporis Foti formatur motus vel species tali, Eoi conformis. Sic phlegm tici somnia sunt aqua, nix ugna haec
sunt temperament Σωμαπικη cum phantasia dormientis immutatur ab aere continente vel impressione coelestium corporum, unde, quae apparent dormienti coelestidis pol ticini sunt conformia.
Spiritualis clima eus per ministerium,a: rum immittit somni alibus est regendum vel D abolus Talia sunt allacia9 Vide Thomam
cipitur adverbialiter pro eo, quod est in omno seu per quietem, sic surpo P.Hommai Iliadistin mio.
Somnium aut est itaturale, aut non naturale.
Natural est ea causis externis vel inter
Estq; vel vulgare, hoc nihil futuri significat vel praesagiens. Non naturale,est vel divinum, vel Diabolicum.
sum, quod directὰ pingit, repraesentatri significat.
Somni . um Obliquum, φασμαῖυν, τυπιῶ
l, indirecte, nepe per imagines, phantasmata cla aenigmata quippiam offerteo tenuia
85쪽
Explicati A caussis externis' causis externis sunt
illa somnia, quae ab occupationibluct di s diurnis existant e biis enim, quibus interdiu sensu foris fuerunt a secti, ab iis inquam objectis relinquuntur notae impressae in nervos σSpiritus ae,quando attinguntsensim
con munem, ita eum a sciunt, ut interdiu, Gr verberant. Tum sensus com
munis commotus movet imagines in
cerebro inde sequitur sepe tota historiasicutsi quo protyciat ab quid in a-
lium, o sic deinceps, donec incniti e
A causis interni internis causiJunt somnia ut eum sepe somniam inde rebus dis de quibus non tantum te diu non cogitavimus sed ne in vita quidem untquam. Hae tremae cause sunt a temperamento corporis vel assectione partis abcujus, ut cum Phlegmaticus de aqua somniat. ibi sensus communis non movetur ab externis causis, vela relaruus, quae adhuc haeserunt in
sensibus . dab intereis, o pro eo ut esta secta pars, ita varie a citur sensu communis Saepe aliqvu somnia sibi
dolere caput, ta vigilans deprehendit istud A Ad hanc intonam causam refero di .etae rationem Gratione enim alimenti mut.rtur corporis temperamentum,ira tant Spiritus alis. ε--tera causa interna est atrura cerebri. uuando praestantia in cerebro alicujus e Dalta uisit praefiga, tunc ad uvatura Spiritu Dei prasertim in bonis. Hanc atride cui ab externa causa,ab astrorumpositu uui habet in rutunt, A Iercu tu es L nam μnt omniatores tales, ni praesagiant sed D. Uromtu ad causas
internas refert Terti loco inter inter n.: scauos refero etiam ntesigenitam.
Nam in iis, qui temperante vivunt, qu non dormiunt ebri', o acetpro
damsomnia Sic , ,ο, νυν in homine non prorsus obruitur, sed motus animi potessemirifice exercere in somno vi tuream e potesse commovere intelli
gentia, imo ipsa Anima potest aliquid sinerere sicut videmus aliquem τὸ
cogitabundum se conferre cubitum, qui postquam interditi varie volvit re volviti meditandorem obscuram non nihil persomniumsepe numero exquiarit rem est indagat, quam de die uia tum meditando ac ultro citros revolvendo nullo modo invenire potuit.
Divinum somnium divinum λ μ Πον es, ut quando Deus misso angelo Ioseph nunciat quid faciendum sit, ne at ranno interficiatur. Hocsomnium proprie non est Δγ ιsu φαντασμα
Emm unio est,hoc est,plurium conjunctio: Et fit vel unitorum conservatione, vel transitione Conservatione, ut in conjunctione animae corporis Transitione, ut in mixtione Ibi enim uni est transitio plurim naturarum in unam naturam. Vel est contrariarum qualitatum inter se agentium de patientium contempe ratio. Sic Zabar. Natura mistionis in plurium substantiarum unione praγcipue conii stilli. e. in earum mutatione in naturam de substantiam unam. l. i. degener. mist. c. 9 pag. 4s. Eh-usmω uiuo essentialisbcommunis est vel singularis Communis,naturalia materiare formae, animae&corporis. quarenus ex iis constat na
86쪽
Singit laris, divina in ta ad ri xystica, ubi tres persona propter unitatemelsentiae, in sunt unitae sunt tantum
seu καFυποχri id est, unio personalis leti hyocistatica,communis est vel ungularis. Communis est animae ct corporis, quatenus ex utroq; constat unus homo. singularis est in Christo. λόγου de carnis adumptς. Est ενωσις κρ. νωνιν , locialis: quae est iratiωκη, carnalis .viri&uxoris vel πω 'iκ seu κα -- σιν, id est per assistentiam,per soci tatem auxilii, vel κο α α incundum gratiam vel κααὶ ε ιν secunddin affectum Q. α 5 ἱμρM,ιαν, id est, dignitaten, eundem honore
In Physiologia de doctrina sacra etiam
tualis, ut intellectus de rei intellectae, ammtis de amati.Christi de Ecclesiae. r. artificialis varia est ut φυρῶς, consperso,ex humido uccis millio Andi σις, confusio, ex solis siccis, cum in contusis cinamomo, gingibere de pipere fit tertium genus
aromatum: συγκρασιe ex solis humidis, commixtio, ut aquae 5 vini Vel cum ex aqua ct melle sit mullum. Εν,isti, quae interdum dicitur ori te copulatio μαῆιχωρη- a Damasceno, opponitur separatio χωρ, ' e. 'Et Io, Platoni est vehementer canere,
interata voce cantare, percant ire, te
eantare.'Eξ enim hic audet significationem, ut in verbis κλδα. κειν , .e exquisite PQ copiose docere, ere, ζῶν, εὐωγν,εκπι, ν Sic particula De auget in Decanto, De aevio, Demano. Verbo AJ,jκ Plato in ProtagCrausus est, ubi describit Sophistarum
i. e. exhaurire, vel large haurire. est apud Naziana.
mςεροι tractata cuius ἐπεξεργασίας magna est utilitas Serran in Crat l. EF αρι est desinere degenerare, trans-re,ad stuporem iisq; mirari, extra se eise, quo significatur mentis alienatio. 6.νοe iii ιριενας, vinum delinen , id est,fugiens. Cici Eξις ινος ob δεω qui degenerat a natura sua.
'Ebσιαι est potestas ea, quam potentior aut opulentior aliquis propter opes suas aut potentiam 'uae Graec. δυ- ναμ est aut magistratum adeptus est. Redditur etiam voce Arbitrii. . Pol. text. 6.Cui est judicandi id est arbitrium,autoritas, potestas. Sic dicitur Christo data est ii in iudicadi. dicitur a. bori aequivoce de acti de vera potestate sicut apud latinosis
testas. o. - GMAqui potestate de autoritate praediti sunt. Et h. c. q.
Quod proprie loquendo is m, a δυναare differat,ostendit locus Arist. lib. O. 8. de moribus Viro sorti opus erit δυνά -ο copiis de potentia ii nidem aliquid sua virtuti consentaneum erfecturus est, temper anti Z e ira auctoritate dicentia, ut vertit
Labinus: et si doctiis. Bergi d alii hie,sera, facultate peccandi crtetan. ααχη excellentia seu eminentia
virtutis Ethicis est virtus Heroica. Physicis biai,ων 9χbia sunt membranarum extuberationes vel e e-
87쪽
Interdi in Res nuncupatur seu nomi- irab eo quod convenit ipsi κατε- χην Sic R. oland in Lexico Chym. hyinia est ars res solidas iniiccum rei olvendici Sed per synecdochen partis dii ricilioris, Pati Z:χm sub solutione etiam coactio seu coagulatio intelligitur ab antiquis hymicis Unde pervulgatum illud Solve la coagula. Huc pertinent illa Ciceronis: Ex majore parte res pleraeque nominantur. Et Ex maiore parte ρι- να Τπam 2 rem appe lurispectari ha
an synec Edoche igitur οχ, seu excellentia dicitiir, cum nomen generis nobiliori de illustriori specie attri
Arabibus Alarticulus. ἡ, id est praestantiam rei notat, ut Alchymia Phylica separandi purum ab impuro ad
coniiciendum medicam eta,tam corporibus humanis persanandis, quam metallicis ad summam perfectionem
perducendis accommodata. Pro κα . Bra ν, dicitur etiam ξπιζέτως. Ulpian. in i Olyntia ubi Demosthenes ait τῆς C. MU , homines in aetate, explicat per τοῦ Ἀξωάρους juvenes , adjungit rationem, ς ω'αγαρία in
excellentiam de juvenibus dicitur, quod ea aetate omnia agere possimus.
ternus principatus. ι λόγοι sunt disputationes omnibus ob vice, populares, triviales Libri exoterici iunt libri populariter scripti, mimis limati.
O. ibi ne si se in specie sunt, qui
E. . rite et 70non sunt reicit in Eccletiasticam communitatem, ut pic fani Al Nn- οι alieni. Aristot scribiti Polit. text. 6. Imperia quae de rebas inanimis dicuntur, esse
. νεως ἐξωτερικοτ M,considerationis magis extraneae
Libri exoterici Aristoteli sunt externi, id est, qui sunt extra id opus, in quo tunc versatur. Genetius. Sed displicet Victorio Externi ποι Aristoteli sunt qui sunt praeter principale si rositum rei de qua fit mentio. E o videtur scapparet. Saepe haesitationem seu diibuationem vel saltem modestiam si iiificat Aristoteli, ut cum aliquid non enuntiatur asseveranter, ut libr. i. de anima colat i . Videntur animae passiones Omnes esse cum corpore. Maxime
assimilatur proprio ipsum intelligere id est, videtur intellectio esse propria
animae, non communis ex. . I.de a
nima. οικεν λον est simile proprio, apparentiam quandam habet qu desiit Operatio propria Paulo ante dixit o irim videtur plurimarum passim num nullam sine corpore pati aut agere, id est, fieri anima aut patiente, aut agente. Hic ς ε verbo usus est ad significandam evidentiam. Em latore θν corpora x. Corpora ἐπαμφοτερυμ α dicuntur quae sunt naturae ancipitis. r. alia sunt animalia quae partium in aqua, par im maerra degunt Alias
3 Et quae utroq; sexu participant, ut Andro :yni. H. Et noctuae, quae itatuor pedes ut terrest i aniluantia, alas ut volucria.
s. Strut bio item Africus, qui pennas habet
88쪽
Iiabet,&bipes est,ut, avis, in pulpebris autem pilosus est, bisulcus, ut
quadrupes. c. Praeterea loco ἐπαure ποίωσι, h. estarn bigua sunt, aer re aqua, terrae&ignis comparatione Aristot lib. 3. Phyccs.
7. Ut enim gravitate levitate sic et iam super in sero loco participant. 8. Aer autem&aqua non lunt levia&gravia simpliciter omninoq; sed, s. Igitur nec omnino absoli et . nJnfero loco sunt,aut supremo.
Io. A qua tamen magis est in loco in sero, quam supero: Aer contra
E-ναλ ς, Epanalepsis. i. In Rhetoricis Epanalepsis est figura dictionis, qua idem sonus vel eadem vox in principio est clausula, ut: Mulia super Priamo rogitans super
a. Philologis Epanalepsis est, cum post
aliqua multa interposita majoris lucis graaia resumimus, quod in principio collocavimus quo exempto, nihilominus constructio manet integra, Habet interdum notas suas, Igitur, inquam,Sed: Soletq; adhiberi post longiusculam parenthesin. Fit verbis iisdem vel synonymis. Cicer. Cave extili me Brute, quanquam non necelle est, me ea ad te, quae tibi nota sunt scribere9 cave putes, Pr bitate, constantia, cura, studio Reip. quicquam illi elle simile. Urani Tuscul. Conscii ato illo, de quo scit immortales animi sunt dubitare non polliimus, cum tantus interitus in morte
sit, ut neminima quide sulpicio sensus relinquatur hoc igitur probe Eanteristabilito&fixo, excutiendum est, ut sciatur,quid sit carere. 3. panalepsis, resumptio, est figura dicendi, qua id quod antea obscurius vel minus sufficienter dicturn est, denud in manus sumitur, ut clarius ex identius pleniusq; exponatur. Exemplum hujus resumptionis est cum aliquid primu dicitur tropice, quod deinde dicitur proprie. Ejus interdum signum est conjunctio Enim. Exempla in epistolis Paulioccurrunt multa, quae recitat H. Zuing. in Resp. d conse L. L. P. 34.
Epanodos interdum ponitur pro Epilogo,testePlatone. In Rhetorica siti. gura repetitionis l. Regressic
Epanodicus versus habet cognationem magnam cum retrogrado, seu recurrente.Sic autem disterunt. Hi retro- aguntur omnino, id est, retroversis mensurantur dictionibus illi vero fiunt cum per eadem recurrimus verba ordine inverso relegentes, sed non per omnia, ut Sedulius de Eva. Noxia tu conjua magis an wraco persidi illi'
Perfidus ille Draco sed tu quos noxia conjux Ita Vida. olae Solesuo lux. neolae luces ML Germanitas haec per se perspicua est. Sed ruetrogradum metrum Epanodicum ex toto re et e dici potest.
Epexegess oratoria potissimum dicitur,cum verba sequetia praecedentia interpretantur suntq; illa vel propria, vel figurata. Ponitur etiam pro pleniore narratione, qua una voce
89쪽
Quidam Grammatici Appositionem, quam vocant, ut Urbs Roma vocarunt Epexegesin quod una vox alteram declaret seu exponat Emma nuel Alvar vocat substantiva continuata quae nulla conjunctione sunt vincta ad eandem rem spectan
Divinis Basilius M. usurpat pro arcu dens esse alicui quod post ellentia rei
est accidere, accedere alicui. Mors res γνετα animantibus,id est,accedit
Mors dicitur accidens animaritis, etsi nonnulli audeant noc negare. Bali Maga in Oratione seu Homilia, οπι
latame ξε ἐ.- , id est, accidens vicium seu malitiam eue de elle substantiam. Idem ibidem: 'o i
est, Caecitas accidit seu supervenit oculo ex corruptione ςiui igitur. Matthaeus rellerus Graecae linguae doctissimus vertit Caecitas corruptionis oculorum est accidens. Vertio haec displicet. Non enim voluit hoc Basilius: Cum caecitas poti- sel sentia quaedam&natura sit co ruptionis oculorum Caecitas enim absq; corruptione oculi nulla est. Epigramma.
i. pigramma primum significat: -
γeμφην, Inscriptionem e Titulum rei. Hunc Manilius vocat signantiam caulae, hoc est, notionem seu significationem, quod observavit Jos Scal. in comment. elacastigat lib. 2. Manil. a. Libellum seu intentionem accusatoris, Aristot in Rheti
3. Epigramma est breve carmen Sc argutum super qualibet re. i. Brevitas hujus pressam orationem desiderat,in vertuum numerum quam minimum. a. Prel Ta oratio est, cum sententiae omnes ac verba, neq; lucem neq; ornatum afferentia removentur.3 De versuum numero senis aut septet summum sere distichis absolvitur, vel l .Phaleuciis aut paulo pluribus.
. Argutiarum laus cernitur tum in ipso genere sententiarum, tum etiam in quadam venustate orationis, quae quod argute excogitatum est, argute etiam ac venuste exponat. s. Argutiae continent Decorum, quod in rebus & personis cernitur. In rebus ut ampla graviter, magnifice subtilia subtiliter, seu tenuiter mediocria temperatὸ dicantor In personis videatur quid persona postulet, qualisque sit, alioqui incides in
Aristarchos. 6. Epigramma duabus ser constat partibus, expositione .conclusione is expositio est tum simplex tum multiplex.Simplex fit ex uno vel etiam altero loco, ut notatione, causa, comparatione, facto tempore, loco, personae. Multiplex est, quae conficitur locis conglobatis , verbi gratia comparationibus, exemplis , causis, effectis. 7. 2. Expositio narrationem habet, vel veram, vel fictam. Itaq; fabula interdum in Epigrammate utimur.
8. Conclusio Epigrammatis est Epiphonema exclamatio: quantum est subitis casibus ingenium t vel argumentum aliquod maxime e loco
majorum, minorum,parium, conjunctorum, consentaneorum, ut Quae
90쪽
Quicquid amas, cupias non placui DG nimis. Vel venustas aliqua cum ex- possitione consentieus, uti posthumenon bene olet, qui bene semper olet. i. pigramma est vel explanatorium,
quo apertE&cadid propositum seu institutum delcribitur vel Aphori sticum, quo propositi ut rei personaeve proprietates simpliciter indi
et Epigrammata sunt simplicia vel conjuncta.
Simplex Epigramma est in quo sim pli
citer rem exponit Poeta ita ut tantum loquatur, nec alium loquentem in
Conjunctum est in quo Poeta Sc loquitur ad alium inducit loquentem. In pthicis Aristotelis si Akli duplic
ter accipitur. In Et hic. Nicomach. cap. s. consideratur quatenus aequalitatem spectat. At lib. 6. cap.fit ubi agit de nome de sy gnome. ει μιας mentro fit. quatenus recta in judicando ratione ac pruderatia utitur.Theod Zuinger. in Tabul. Ethic ad laudata iti Idon: πολεiκίς Jus, siquum, Bonum voc mus, quod non lumino jure agit sed ignoscit in quibusdam, consentit Ade suo jure cedit. Et, Micili interdum habet iri γγιωαεν id est ignoicietis,qui inviti aliquid secerunta p. ponitur illud ei quod absolute jus est. seu generali dispositione, seu stricto juria placuit C. de judiciis Placui dii omnibus quidem maximi in judiciis majorem esse humanitatis atql eaequitatis ἴλεικειαα quam stricti juris rationem.
Involutam , t esse videtur apud Arist. s. Et hic. in fine, An aequum ionum et,quod absolute us est sit me
lius 3 Respondet Philosophus: Cum aequum e bonum jus sit, non est melius eo, quod simpliciter justum est, sed eo peccato, quod ex simplici degenerali sermone natum est id est, interprete Petro Gillienio AEquum lonum melius est non ipso jure, ted peccato,quod ex susiore id tutiore i legis sermone contractum erat.quod strictiam e sum nitim ius Jurisconsulti appellare soleat. Haec exemplis declarantur a Gilhen infine Com. in s. Eth Arist. Generalis constitutio interdum ex aequo bono temperamentum admittit. Regula juris interdum ex aequo mono admittit exceptionem: moderatio
Pii pro locorum circumstantii varie exportitur. Nunc est humaniter, vel moderate F μκ- vir moderatus nunc commodξ, non male. non incommode . 'Fπιε κω πεο δε - μάνα ,non insolanter institutus. m.
commodus ad res ger.ndas Apud Platonem καλαι satis dudum. Apud eundem, πiMG τος ιδεαν sacie
Rhetorica, gura repetitio nis seu it rationas Si cIuvat ire sub umbrin. Thenoetica, V υ ς 'των, NaZian. Modiis loquendi de persona Christi quae alias