장음표시 사용
371쪽
probans errorem dicentium , Fideles sub
culpa mortali teneri ad communicandum praecise in die Resurrectionis Dominicae.
Sed sumenda est inpropria Ecclesia Parochiali. Pariter extra controversiam esso debet, quod,qui, etiam tempore Pascha li confitetur Regularibus approbatis, satisfacit praecepto d. Canonis de annua , Confessione , ut expresse Clemens X in allegat Constitui. Supernit In quas S.
haec sunt: Et eos, qui dictis Religiosissimplicitis opprobati Paschali tempore con-s fuerint constitutioni , quae incipit, omnis utriusque sexus , quoad Confessi o-nem dumtaxat fatisfosse censendos. Juvenis comment hisον. de Sacrament differt. 6. qu. . de confess. g. a. multa infarcinans, dixit' in probat Fideles non satisfacere Canoni nisi saltem semel in anno , Paroelio , utpote proprio Sacerdoti, vel alteri de ipsius licentia confiteantur,per texi in d. cap.ubi conusiderat. I. Quod Sixtus IV. cap.Vices illius de tregua Opac. int com mandat, ut
Mendicantes desisant pradicare, quod Parorbiani non obligati saltem in Pascha te proprio confiteri Sacerdoti, quia de jure senetur Parocbianus Dum in Pasibate proprio consteri sacerdoti. II. Quod privilegia Regularibus concessa in Gallia non sunt recepta. III. Quod nec ibi Constitutio Clementis est promulgata: absquo
publicatione autem obligatio Legis non
sustinetur Ita Tridentinum quoad discipline Decreta,ipso test vim inGallia non habet, quia ibi non fuerunt promulgata IV. Quod dicta Constitutio est subreptitia, quia detrahit potestati Episcoporum. Sed Iuribus Iura opponuntur I. Be
nedictus XI.cap. inter cunctas de privileg. int com declaravit, Confessos Fratribus de Ord Praedicat.& in non teneri iterum confiteri proprio Sacerdoti praece.
ptum vero Concilii in cap. Omnis esse sano modo intelligendum, ita scilicet, ut oblige omnes ad confitendum proprio Sacerdoti, aut alii de ejus licentia,
qui neglexerunt pro absolutione recurre.
re ad alios habentes orisdictionem absolvendi
II. Leo X in allet cons. Dum intra edita in Concilio Lateranen decrevit Confessos Fratribus ab Ordinariis approobatis quoad confessionem satisfacere . Constitutioni omnis utri ques s.
Contra quem pariter faciliper proprisi
Sacerdotem in . cap. Omnis, non intri-ligi Parochos tantum,alias ipsemetionistifex Maximus, Episcopi non possent illi praecepto satisfacere; cum certum sit eos non habere Parochos supra se, quibus confiteri teneantur. Quinimmo, si quis confiteretur Summo Pontifici, censeretur tunc praeceptum non implero,
quod est apertissime falsum.Quare appellationes opinis Δacerdotia venit, qui ex officio, absque delegatione alterius potest Cout eurones audire. Atque ita in tota Ecclesia universali venit Pontis squi est proprius Sacerdos omnium Fidelium, cujus Diaece sis est Orbis , cap. cuncta per Mundum quas. 93o Episcopus in propria Diarcesi: Farochus in propria Parochia Propterea, qui confatetur Regularibus hahentibus a Summci
Pontifice licentiam, privilegia audiendi Confessione satisfaciunt praecepto de
Cofessione annua,eum confiteantur aliis do licentia proprii Sacerdotis, ut Optime Fagnan in s. ad cap. Omnis depanit. O
quas. 9. nam. II s. Quod , si dixeris P n. tificem non posse facultatem concedere,
dispensare, ut quis proprio Parocho saltem lamel in anno non confiteatur scias hujusmodi errorem fuisse in Ioanne
.de Poliaco proscriptum in cap. asel ellionis de Haret.int.com.Similia etiam cogitare est injuriosum supremae auctorita isti Pontificis.
Quapropter ex adverso producta inon concludunt. Non primum. quia tempore Sixti IV. Pontifices generaliter noa exemerantFideles a debito confitendi semel in anno propriis Parochis, cum adishue non concessivent Regularibus pn, legium , ut is, qui illis confiteretur, illi praecepto satisfaceret. Quod subinde factum est in .cone. Lateran sub Leone X. O in d. eons clement. Nee secundum : quia de naturia privilegii est,ut ab iis acceptetur,in quorum favorem cedit, nec est necesse, ut ab aliis recipiaturi alias hac ratione omnia impugnarentur. Hujusmodi autem fuit EReligiosis,o poenitentibus acceptatum , quorum favore fuit datum. Nec dicendum, quod Cone Lateranen sub Leone non tuerit in Gallia receptum , cur in eo transactum sit,& concordatum inter Leonem X. , Franciscum I.
372쪽
Quo ad Sacrament administrationem. set
Nec Tertium inuoniam iuxta r gulam interi receptam apud Gon2
ut lex obliget , des deratur utique promulgatio, sed sufficit , ut in Curia Prin-eipis, vel Pontificis promulgetur,in hoc non ignoretur,pereo ad hae deposulat. Praelat. Ita Pius IV. consi sicut iacio.Bul-ιar. tom. a. declaravit Trident quoad Capita respicientia reformationem , ius positivum coepisse post tres Menses a publicatione , confirmatione in Curiat ab La omnes obligari, nec post eos ignoratia allegari poterat. Quod , si apud aliquo quoad ea no sit in praxi, ideo excusantur, quia Pontifex sciens tolerat,
consentit, ut per Fagnan tui ad capta Tremas de Tregua, et pacinum 18. Con Bitutio autem Clementis fuit Romae solem niter promulgata in ad hune esse ctum Iocis litis a thia , ut iid Bisar.
Nec quartum a Constituti uult eo ita
matura deliberatione. ex cena scien et tia , ac de consilio nonnullorum D D. Ecclesiae Cardinatum ae Praelatorum manae Cumae, quibus a surreptione prae.
servatur. Et tantum aheli, quod auth in
ritati Episcoporum deroget, ut potius plura eis , ut Sedis Apostolica delegatis, in Regularcs committat , ut expreis textus ramo ea ratione vi tur juveninas :sere in Pontifice non esIe potestatem privilegiandi aliquos e quod non est Catholici viri afferere. Non possunt Regulares Advenis Saeculatibus , qui in eorum Monasteriis
infirmantur mim strare Sacramenta, ut ex
Sac Congregat. Cone quae in unam a. nopolitana 7. Septembr. 67o. lib. 26. decret. δει. M. Censuit non sirere Fratriis
ous absque licentia Episcopi, vel Paracbia miniserare Sacramenta , qui in eorum Conventibus infirmantur: F decedant
non possesepeliri in eorum Ecclesiis. Intel-
Iige de Viatico, Extrema. Unctitan . Et dum Regulares quoad administratio nem dd. Sacramentorum circa Advenas ,
Peregrinos privilegia allegant, videndum est , an huiusmodi privilegia fuerint post Tridentinum obtenta , quia antea recepta , Concilium revocavit Us a cap. 13. de reform. ibi. F. ρ δει Pa-xocho uicise Sacramenta suo piam. Egent itaque, si privilegiis nota protegantur, consensu Parochorum, ut Saecularibus omnibus possint ea Sacromenta ministrare in sponsum , ac ponasam benediceri alias ligantur excomis munieatione Apostolicae Sed reservata , ex Clement. Religio de privit. Item,aegrotis Religiosis extra Monasterium is Hospitia Parochus Uiaticum Extremam-Unctionem ministrat nisi iste consentiat, ut per Regula
Quaeritur. An Sanctissimum Eucharistiae Sacramentum possit asservari dedi. cutia Episcopi in Ecclesia notarochialia
Resp. Negative , ex Sac Congregat. Concilii Decreto de anno I 6o9. apud Genuen. prax cap. IIo. A qua patebatur declarari. Primo . Anapscopus possit concedere Ecclesia non Parochiali , ut in ea ruineatis Sanctissimum Sacramearum 4 Eucharistaselum pro adoratione, vel re
' seeundo Prasupposito, quod Episco
pus concesserit licentiam asservandi an- .ctissimum in Elclesia uis Parachiali pro adoratione, an post Episcopu Successerdictam licentiam revoearis Sacra Congregatio respondit. Adprimum . Id non pose conced ab Ordinario, sed'equiri ιicemiam Seris Apo ιιι ca. Ad secundum. Huiusmodi licentiam tDide nullam, ac propterea ei non essed ferendum , nec se necessariam revocasionem. Requiritur itaque privilegium Papae, ut Regularibus datum fuit in pro Indulto recurritur ad Sanctam Sedemiadquam recursum habuerunt Sorores Tertii ordinis Sancti Francisci , existentes Lucae , viventes Collegialiter absque obligatione Clausurae, ad effectum obtinendi facultatem retinendi in propria Eeelesia Sanctissimum Sacramentur . Exhibitisque precibus Sacrae Congregatis Episcoporum uiaec sub dies fi Novembr. I o8.d.facuItate concessit arbitrio Eminentissimi Episcopi sine praejudicio IuriuParochialium,ac cum clausulis, restri-etrvis per Eminentia Suam priscribedisero Regulares a Palmarum diei sinque ad Dominicam in Albis Sareularium
Conrensiones valent audire, ex Sac COngregati Concili Decreto sub dis o Julii
1644. tenoris, qui sequitur e Sac Coni
gregat. c. pos marinam discussionem censuit Mehiepiscopum BurdigaleUem nos posse probibere Regularibus habentibus privilegia poseolica , ut a Dominica
373쪽
Palmarum usque ad Dominicam in Albis rario Σ-- να .
iηιι-υ adminis ara non maIeam Sacra Io Ussennum motu/fomitis. zata con onis, posse tam/n ejusdem et Ne absque μιraordinar1 prιυuegio probibero, ι personis Saeuia ibus in die vitare possunt collectiυhomma ema-Pasharis non administrent Sanins a lia. Euebarisia Sacramentum, etiam dicta a consare debet e dom Spiritu Sancti, Persona Sacusares alia die satisfecerim fama Sanctitatis pracepra Ecclesia. Quam determinationem 3 Miraeuianone iunx es praemonfra sub dio 7 FAruarii I 6 s. cons. exponi,s Sanctitarem. bis iselatam per Poneium eursu heu. 4 Agitur de natura Miraculι, erusiae diis II Et nedum tempore in decreto ex opere miracvioso. presso Saecularium Consessiones audito, Datiramia r Muciurati sunt proban- verum etiam iisdem pro eodem. cepi. d. . . . ei e Paschatis, valent Sacramentu Eucha I Debentseparatιm examinarι.ristiae ministrare,prout,proposito dubio in ill se debent esse de visu. caulaMechlinen.Mini rationis SS.Eueba as ιτse sim conreses, in necisse νsia Sacram. N.An PatresSocietatis,alii μὸnue Regulares possint ministrare Sactissi et o sessingulares non nobaut maeEucharistiae Sacramentit Personis Sae a Noe seses de auditu alieno culatibus a Dominica Palmarum usquo ovi aIii intrinseci, alii extrinstet per totam Dominicam in Albis eadem nauando infrumentum natura miraeu-Saci Congregat Concilii aliour Ianua tam impedias .eii 1681. Respoudit a mas, , -3so a Cum pIures invoeantu Sancti, cuinam die Pasbaris . ita tamen, u Saculares, tribuendum miraculam Psamexus ε-barisiam in EGIsis Rega a Martyrium probanaumper te ex e L,itim in aιiis diebus i Dominico P im 'se'. a Marve dicitur testis Fidei. a Duplame causa Marturii. a Mar0rium delet peccara , απamque remittit. Is Haretici non sustinent mort pro Fiae christ. 3 Hobato Moryrio, constare debet de ι- raculis pro canoninando , tanqiam
αatione, quam Beatificatione. 3 Hisoria Fidem humana acιont. Sanctitas ita , O mirarHasum neces 3 p obetur esse Historicis,tamquam δενia in Beati candis, O canoni a Fide dignis eradendum p
-- , Dominicam in Ibi ἐκσIu Θ, non satisfaciam pracepto Ecclesiastico Limita, nisi sint Par tuae, tunc soli Parochiani.
Viriatibus Theologicis Deus colitur 6 Dilectio charitatis supponis Fidem divem, nec excludit mercedem. Actus inutum moralium debent i ebaritate imperariti esse in gradu baroico, o quid ναμ 3 βώibus heroicita probasur 3 Benignὸ interpretatur Catholicora scripta, ubi de malitia expresὸ non
374쪽
Quo ad Sanctorum Canonigatione in sy
Eminem Iieere publie eultu, ω Diana costrae tom. 9 troa s re L IS. veneratione in Eeelesia absquo Apostolicae Sedis Auctoritate aliquet
honorare, dixit textu in cap. Audivimus de reliq. , O venerat. Sanctorum: Decre vit Trident.ses .as in decret de inυocat. menerat. c. Et est sensus communis
Ecclesiae. Inde patet Beatificationem , Canonizationem esse de reservatis Sedi Apostolicae, Romano nimirum Pontifici, qui sedet in Apostolica Sede In quo est plenitudo potestatis an ullo homine reiscepta is propterea baeulo Pastorali
non utitur, nec unquam usus est, ut prohat GonzaleZ in I. ιιι. II cap. 1. nu. 38.
Qu' de alterius manu recepto utuntur Episcopi per quod denotatur ipsos ab alio accipere iurisaictionem cuIus curvitate exprimitur iurisdictionem Episcopi esse limitatam, apud eundem niam. 42. Ad Pontificem proinde majores Eccle ligcausae referendae sunt cap. Maiores de ba-pι f. Nec dubium esse potest, quod illa
Beatificationis , Canonixationis sit de illarum numero. In qua tanta maturitate , & consilio Apostolica Sedes procedit.
Nee obstat, quod saepE Episcopi Martyres,in Confestares in propriis Dioecesibus publieae venerationi exposuerint, ut testatur Ivo Carnoten par a. Decret. can. q. Nam id factum est tacita saltem approbatione Romani Pontificis, ut dixit Lezanaisom. q. controvers. a. num. q. apud Petram lom. I. Comment ad Cons.
os ad et Eugenii III num a8. aliquando ipsorum cultum specialis Pontificis Constitutio ad universalem Ecclesiam ampliavit, decernendo publice colendos Gon2ale ina tit. 6 I. cap. .
Beatificatio, GanoniZatio con fundi non debent, eum sint diversae, quia diversa formula in eis Pontifex procedit: siquidem Beatorum ultum permittit indulget, vel concedit uni loco , Regno, vel Provinciae, prout expresse in Brevibus concessionis Sanctorum vero venerationem pro eclesia universali quae tenetur Pontifici obedire decernit, definit: hine canonietate est Pontificem aliquemsanctum catalago Sanctorum adscribere, O publicὸ, O solemnitὸν declarare, o de ire, aesaruere, ut tanquam Sanctus ab omuibus habeatu . Fagnan. in a. ad cap. audiυimus cit tit num a.
Qui Beatificatione est infallibilis, elim Pontifex infallibilis sit,& errare non possit in rebus spectantibus,etiam ad cultum , Religionem res est omnino certa. Et praeter dicta c. 29. g. q. consideranduest etiam, quod Ecclesia errare non potest, quia est columna mamentum meriratis, I ad Timoth. 3. Securitas vero non errandi, quam habet Ecclesia. .
fundatur in securitate non errandi, quam habet Pontifex ,quoniam, ne corpus Ecclesiae circa res Fidei,4 morum ac ReIigionis errare , promissio facta est, Leuritas non errandi prius est data Capiti , magistro, ex cujus securitate resultat securitas in Ecclesia ex securitate enim fundamenti pendet illa aedifieii dicente Domino, Matth r Supra hanc Petram discabo eclesiam meam hoc est, firmitas Ecclesiae in ipsa firmitate Petri innitetur ut ex Cano scripsit Car- denas cris beοι par. 1. tr. I. disp. 9. cap. 6 a t. 1 num set. Eacit Textus inconst. Redemptionem Ioann. XXII. Ir Bullar tom. r. ibi Ego rogavi pro te, Petre, ut m deficiat fides tua . dumisque pro Petro chrisu rogat, pro ejus Eeris interrerit Nee obstat dieere quod Beatificatus non proponitur toti Ecclesia colendus, sed solum alicui Regno particulari, Provinciae, vel Ordini & ideo non sequitur, quod tota Ecclesia erraret, si Papatria
Beatificatione erraret. Nam, ut bene observavit Diana resol. 7. num . t
lis propositio etiam facta particulari ordini,vel Regno est res pertinens ad Religionem, cultum, inquaPontifex errare non potest.Tum quia,licetossiciu,& Missa pro tali Beato non concedatur omnibus. omnibus tamen in Ecelesia licet se illius precibus, etiam publice commendam, eumque Beatum coIere, pro tali repu- rari atque ita Pontifex non potest cui tum ut licitum probare, qui alias licitus non sit; nec concedere,in indulgere ut tanquam Beatus honorari possit is, qui Beatus non sit alias Ecclesia exponeretur periculo errandi quod omnino repugnat; cum sit fundata supra firmam
Petram. Ut loco cit plene probat Diana. Apud que retiaci. n. f. Arriaga notavit taper noniχationem,quam Beatificatione
cognosci Fidelem defunctum esse in Glo-- ria;
375쪽
tia per Canonietationem quidem in fibrama expresse declarativa, ironunciativa per Beatificationem vero in forma indutiiva, concessivarin proinde nullus Catholicorum dubitat de sanctitate illius, qui a Romano Pontifice est Beatificatus,in Canonizatus . Videantur Mat
Laurara de . disp.6. an.3. f. I. Quaeritur. tua debeant concurrere ad hoc , ut aliquis a Romano Penti etitulo Beati decoretur, O in Sanctorum numero ac Cathalogo adscribatur Resp. Id expressit Gregorius IX. tria Canonizatione . Antonii de Paduata, Constit Cism dieat Dominus, Ia 4. Bul- Iam rem. I. ibi S. 3. Nos attendentes, quδdιicer ad boe, ut aliquis Sanctus sit apud Dominum in Ecclesia triumphante, sola
se tot alii perseverantia, juxta illud r Gaeli usque ad mortem, O dabo tibi
Coronam vita. Ad hoc tamen, ut Sanctus
habearu apud homines in Ecclesia militan re duo sunt necessaria, virtus morum, veritas signorum merita , Uidelicis, O miraculi, ut hae, O illasibi ad instrem
contegentur, cum nec merita ne miraeu-
is plenὸ susscian ad perhibendum inter bomines simonium sanctitatis, sed, cium
merita fana praecedunt miracula, certum prabent iudiciumsanctitatis, ut Nos ad il-ιitis venerationem indulset , quem Deus
ex meritis praecedentibus, ct uegnis subsequentibus exhibe venerandum. Quae duo ex verbis Evangelista plenius olliguntur: Illi avim prosempradicaverunt tibique,Domino cooperante, sermonem conin
monte sequentibus Agnis. Canonizari itaque is tantum potest, de cuius excellentia vitae, miraculis per probationem plenissime constat ad texti in eap Venerabili de temb. Nec susscit exeellentia in unica virtutes, sed quantum ad omnes esse debet, secundum ea , quae notatur in cap.stuarendum de paenit. dis a. Et inquirendum est, an ei, de quo canonizando agitur, anteacta vita testimonium praebeat pro Iaboribus multis,pro moribus easis, pro actibus frenui , cap. Miramur 6 I. dist.
Primo autem constare debet do virtutibus Theologicis , Fide, Spe , Charitate; quibus Deus colitur, per Augustinum in Enchiridis ea sarides enim nititur Divinae revelationi firmissime eredendo vera esse, quae Deus dixit,4 Ec-
etesia proponit Deum dixisse i Propter quod ipse recognoscitur Prima,& Summa
Veritas, ac tantae perfectionis , ut nec ipse falli, nec alios fallere possit. pG vero ab eius Misericordia,' Omnipo istentia certo expectatur Beatitudo cum caeteris bonis, tum supernaturalibus, tum etiam temporalibus , prout haec ad vitam aeternam conducunt. Et hac fiducia ipsum, tamquam omnium honorunia Auctorem is Misericordem , a Gmnipotentem fatemur . Charitate tandem Deus maxime olitur ipsum super omnia bona creata diligendo, ejusque amicitiam caeteris bonis praeferendo. aratione protestamur, Meum recognoscimus Summum,& infinitum Bonum prop-pter se super omnia diligibile, diligen.
Et debent esse in gradu hereseo, Me eellentissimo , ut post alios probat Mattarit pari. . cap.6. Atque a Charitate Fides, cipes debent esse formatae. Nam Charitas est caeterarum virtutum forma.& perfectio : Unde Augustinus ibid. cap. 7. dixit spui rem amat,proculdum bis recte eredit, o sperat qui veri non
amat, inaniser credis, etiamfl vera inni, qua creditis inanite sperat , etiamsi ad veramfelicitatem doceantur pertinere squa spera 6 Dilectio vero eharitatis Fidem, &Spem supponit, ut expresse Augustinustra 283 in Ioan ibi ubi es dilectio, ibi necessariὼ Fides, O ves. Et inde ex ejusdem sententia is . I o desanctis amor Dei gratuitus spem mercedis notoIlit ut expresse serm. 334 ibi: Hoe es Deum, gratis amare, de Deo Deum sperare , de Deo properare impleri, de lassatiari: serm.9 I. cap. 3. ibi Amare Deum eaιis, pietas esci necflbi extia iIIum poneremese redem, quam expectet ex illo.In Platae. 72. ibici Factum es cor castum, gratis a amatur Deus , non ab illa petitu aliud praemium Q ut aliud praemium petit a Deo, ct propterea vult servire Deo cariui facit,quod vult accipere,quam ipsu , a quo vult accipere auid ergὸ nullum praemium Dei nullum prate ipsum. Praemium Dei, ipse mures . Hoc amat , hoc diligit si aliud dilexerit, non eris casus amor. Re cedis ab igne immortali,frigeses eorrum peris. Et in Psalm. I3q. ibri In aerumna nlaboribus, in vulneribus, in egestate consti
tuti CSancti,& justi laudaverunt Deum;
376쪽
Quo ad Sanctorum anonigationem 36r
non enim displicuit, ne torquent. Hoc est gratis amare, non qua roposita acceptisne mercedisci quia ipsa merces tua summa,
Deus ipse eri quem gratis diligisci fleamare debes, ut Vfum pro mercede desiderare non de nas, quisolus te satiet. Quae adnotari debuerunt adversus nonnullas propositiones ab Innoc. XII. Const. Cum aliassub die Ia Martii I 699. damnatas. Quae a viris perfectis excludebant, omnes actus, tum timoris, tu in spei, tim proprii interesse, tamquam incompossibiles cum pei sectorum statu.
Secundo, debet constare de Virtutibus moralibus , seu Cardinalibus , aliis quo eisdem annexis. De quibus D. Augustinus lib. 83 qq. quast. 34. Laurae. t. de --
Debentque esse charitate pariter formata Lipsiarumque actus in Deum per charitatem referri, vel a charitate imperari, alias non essent meritorii de condi gnori quia ad hoc necessarium a Theologis asseritur imperium ad minus virtuale charitatis: hoc importans, quod ipsi producantur virtute alleuius actus charitatis, qui cos praecedenter imperaverit. Poncius beat disp. 36 quas. 7.
Quinimmo debet comprobari eas fuisse in gradu excellenti, heroico.
Quoniam, tam pro Beatificandis, qua Canonizandis requiruntur Uirtutes Christianae, non ordinariae, communes, sed, quae a Theologis vocantur heroicae, seu
in gradu heroico, per quaς justus in Ecclesia militante ita se reddit illustrem , ut ad Dei gloriam AE aliorum exemplum,
Mincitamentum sit dignus honore beatificationis,& canonizationis,ut per Mat tapart. q. cap. 6.num. 9-In quo gradu reputantur csse, cum homo perfecte, per
charitatem Deo divinis stabiliter adhaerens, cum adjutorio divinae gratiae operatur, cum persecto dominio suarum passionum, reframando in superando motus inordinatos nec deliberate consentit alicui morali imperfectioni, cui insit ratio aliqua peccati, etiam levissimi,ut in terminis Esparza Mol. tom. I. lib. 6. de viri morat. u. S. I. Infertur ari a I. Postquem Pascucc cit dixit, per id christianam virtutem in gradu heroico OR-stitui, per quod ita in ratione virtutis p ra,4 defaecata redditur, ut ne ration objecti, finis, vel circumstantiarum quidquam mundan e cupiditatis admixtunia habeat. Et proindo prorumpit in actum
superantem communem modum operan di hominum.
Observandum tamen est heroicitatem in actibus non consistere in indivisibili, sed habere gradus, datitudinem , ac suscipere magis minus: adeout detur major, vel minor actuu heroicitas . Et ad constituendum heroem,sa est,quod ejus operationes fuerint in gradu heroicitatis; supra communem hominum virtuos Eoperantium conditionem operatus sum rit , ita alta ibid.sub num. 7. Exemplificari potest mo Matth. t 3 ubi de semine, quod cecidit in tetrani bonam , dicitur fecisse fructum, aliud trigesimum , aliud sexagesimum , aliud centesmum 8 Heroicitatis indicia refert ipse ibid.
turque l. Ex perfecta subjectione ad Sanctam Romanam Ecclesiam credendo, quae proponit is observando exa te Sacros Cano nec Constitutiones Apostolicas, atque Conciliorum Decreta. II. Ex frequentia Sacramenti Poenitentiar,& Eucharistiae &Grationis. III. Ex assidua carnis maceratione, poenisque corporis filicti vi , quibus Damatur carnis concupiscentia Wre primuntur passiones irae , quae ultiones
quaerit cupiditatis, quae opes desiderat:& libidinis, quae ad earnis illecebras allicit.
IV. Ex tolerantia persecutionum, tribulationum adversitatum propter Deum, ex cap. Vide I qu. I. Nam Beati,
qui persecutionem patiuntur propte justriam V. Ex continuo exercitio Uirtutum, etiam in minimis erga illa praecepta di--rte a mali, fac bonum inquire pacem c. VI. Ex charitate,&4eIo erga proxi
VII. Ex humilitate , quia Deus. t uperbi resisti, humilibus autem dat gra-
VIII. Ex miraculis a Deo patratis
propter meritum in intercessionem suorum Heroum, ante, vel post obitum ipsorum. Sunt enim haec ex doctrina Expar-zaescit arca 6 de supremo genere signo 'Z rum
377쪽
rum sensibilium, per quae tollitur totalis suspicio occulta hypocrisis, atque finalis
perseverantiae, Tanctitatis dubietas.. Caeterum in definiendis gradibus heroicitatis actuum virtutum servorur Dei, est respiciendum ad statum, sexum, circumstantias, conditionem illius, de cujus Beatificatione , vel CanoniZatione agitur. Quod enim in uno est heroicum , in alio propter circumstantias non erit. ut patet ex facto illo Viduataquae duo tantum minuta misit in gazophila- ciuiin quo,ex testimonio Christi Luce I. fuit excellens,in in gradu heroico, cumdederit,quod habuit. Quod sane ad heroicitatem non reputatur diviti ,
abundanti. xi Nec heroicitas in hoc est ponenda, quod quis ita virtuose operetur, ut Otus appetitus sensitivi no sentiat, ut nota- rura Matia d. cap. 6 num. q. Quoniam justi excipio B Virginemn nunquam ad
talem persectionem sanctitatis perveni ut, ut totaliter formitem extinguant ex testimonio Pauli, qui licet heroicae sanctitatis fuerit, tamen liber in immunis non afuit a fomite,& motibus inordinatis concupiscentiae ut loquitur ad Roman. 7. sedeo aliam legem in membris meis , repugnantem legi mentis mea: d. ad Corinth.14. Datus es mihisimulus carnis mea. Et Augustinus erm. I r. deverb. post.
xl l . . dixit. Sempergaudendum est, quia
i a concupiscentia, cum qua natisumus niri non pote quamdiis ivimus quotidie
minui potes, iri non potest. Et Trid.se .
. de decret peccat original decrevit: Concupiscentiam, velfomitem manere in
baptietatis qua eis aiagonem relictast, nocere non eonsentientibus sed virilitὸ percbris Iris gratiam repugnantibus, non valet . Quare fuit error Michaelis de Molinos, proscriptus ab Innoc. XI.de anno 1687. in ejusdem propositione 6. in qua extinctionem fomitis pro suis
II Nec in hoc constituitur, quod justi absq; privilegio extraordinario posesnt vitare omnia venialia collective; quod tuisse B Virgini concessum tenet Ecclesia. Trad ses. 6 can. a 3. de jusf.de cap. II dixit: Homines quantumvisianctos quan doque in venialia cadere . Proinde amoeticum auxiliis ordinariis gratia possint
vitare omnia, quae sunt venialia ex genere suo uet est mendacium ocosum, aut eκ
levitate materiar , ut est furtum unius quadrantis, nequeunt tamen absque d. privilegio vitare collective omnia venialia,quae dicuntur ex subreptione,non pie. na advertentia,&io perfecta deliberatio ne. Unde sciendu hominem circa motus inordinatos concupiscentia triplici modo posse se habere sine peccato, si nullo modo consentiat cum peccato mortali, si deliberate consentiat: cum veniali, si eum semiplena deliberatione consensum praestet Abelly medulI par. I. o. a.
I a Tertio Constare debet de donis Spiritus Sancti,apud cit. Quarto De fama publica sanctitatis vitae, juxta illud: Oportet enim hoc pra- senti testificatione praedicari, O bonafama
praeoniis nan taceri, cap. uatuor a. q. 213 Quinto De miraculis. quae quidem sanctitatem non efficiunt, sed ostendunt, simulque manifestant Deum velle, ut in Ecclesia militanti publica veneratione colantur, qui propter excellentiam vitae celebres fuerunt. Non enim omnes justos vult Deus tali cultu decorare , sed
eos dumtaxat,ad quorum merita, maxime post ipsorum mortem, miracula facit; prout habetur ex Const. Mira Greg. IX. Ia I. pro canoninatione S. Franei i Bul- Iar tom. I. ibi: an licὸ ejus vita tam
sancta, tam strenua , O praelara lues
scere ad obtinendum confortium ecle triumphantis, quia tamen Militans, Fia solummodo videt infacie, non praesumit de his, qua deis oro non sunt, auctoritat e propria judicare, ut illos pro ita tantismvenerando assumator sertim,quia nonnu.
qua Angelu Sathanae in lucis velum se
transformat, misericors Deus c. vitam
ejus fuisse acceptam, O ibius memoriam esse ἀ militantiaeelesia venerandam multis, O praeclaris miraculis declaravit.
Nec unquam in Albo Sanctorum Se des Apostolica aliquem scribit,nisi miracula post illius obitum Deus patraverit
in sanctitatis suffragium, divinae voluntatis manifestationem, ut notavit a I
1 Est autem miraeulum vis excedens vires totius natura creata agentis;
ut communitEHDD. August. lib. de uiui credendi cap. I 6 scribens, ibi r iracutam voco, quidquid arduum, aut institum suprἀspem, vel facultatem mirantis appa
378쪽
Quo ad Sanillarum Canonigationem 363
esse supra vires naturae. Primo, ut quam rum adsubstantiamfam, vel id, qu/dfli: ut, si Sol stet, corpus in via glorificetur&c. Ad haec enim natura vires non habet. Et ad primum genus miraculorurria spectant. Secundo Vel quantum adsubjectum, me id, in quo , ut est suscitatio mortuorum, illuminatio coecorum, claudorum erectio c. Potest sane natura vitam a. re, sed non mortuo; visum , sed non coe- coci rectitudinem , sed non claudo. Haec secundum genus miraculorum consti
Tertio . Vel quantiam ad modum, vel tempus faciendi . ut, si subito maris tempestas cesse , sanitas infirmo reddatur Sc. Nihil magis frequens est, qua quod
ventus, fluxus maris quiescant,sed non subito omnes, sed successive . Potest natura medicamentis in crysibus morbos expellere,in causas infirmitatum removere, sed non in instanti; cum natura in tempore, per alterationes agendo procedat . De hujusmodi sanationum natura, ut sint miraculosae, est, ut fiant in instant , proiit obvia exempla reser Scriptura is D. Augustinus locieit dixit: Si quis autem graυi, O deserato morbo affectus, mox, ut jussum fuerit, convalescat, admirationem sanitatis sua, sanitatis etiam charitate superabiι. Vide d. divisionem miraculi in Bulia Canonizationis S. LeopoId Austriaci ut in ConsuSacrosancta ι I9. g. 6. Innoe.VIII. Bulι.to. I. x Plura autem ex observatis a Zac-ehia quas Medicoleg. lib. q. tit. I. qu. . sunt necessaria, ut opus sit vere miracu losum. I. Ut iuxta qualitatem miraculi appareat esse supra vires naturae creatae II. Quod fiat sola divina virtute,non ex arte diabolica.Sed adverte,qubd,que dia. bolica arte fiunt, non sunt vera miraeula, licet mira quaedam is ardua videantur, tallentia sensum, sed magica praestigia, ut legitur .cap. Nec mirum 26 qu. I. D. Ausust tib.8 3 sq. qu.79-III. Qu9d ex merito hominum , non ex vi verborum eontingat, quomodo panis,& vinum virtute verborum consecrationis transubstantiantur in Corpus,
Sanguinem Christi, cap. auia corpus de
IV. Quod effectus si evidens substns , alias de ea non possent testes legitime deponere, nec reddere causania
U. Ut fiat ad corroborationem fidei, hominum salutem, β Dei gloriam. Nam herba hominum ministerio transit in vi. trum, nec per hoc fides roboratur, ut ex Hostiens notavit Peyrin de privit ad cons. II. Leonis X. VI. Quod ipse et sectus in his, quae naturaliter fieri possunt ut sunt,u.g. sanatio nes fiat in instanti ad invocationem Se vi Dei, vel applicationem Reliquiae Ita Scripturi, dum de istis loquitur, utitur clausulis, uico, satim subito, confisim. Patet in sanatione Socrus Simonis a febri Marci r. De sanatione Mulieris a sanguinis pro fluvio Mar. s. De salute reddita Paralytico Lucas. De reclitudine data laudo. Actor. 3. mille aliis. VII. Ut et Dinis sit absque dolor ;sed hoc exemplis reiicitur a Laura . to. . disp. 2 o. ari a I. num.896. Odo concurrant caetera requisita ad miraculum.
VIII. Ut concludentissime probetur
utrumque extremum causa exempli:iria
illis primi generis, v. g. defectus frumentio ejusdem multiplicatio in aliis secundi generis: mors, subsequens ita reaecitas is sequens visus: in eis tertii generis morbi graυitas, insanabilitas,o inutilis remediorum applicatio , ae insan
IX. Quod flectus sit undequaquω
perfectus, non mancus , ita nimirurnia, ut mortuus resuscitatus , non statim iterum moriatura nec caecus , visu recepto,
illico visione privetur neque a febri maligna sanatus,in quartanam decidat. Quia sanari non dicitur morbus, qui alterur morbum facit per Galen ιib. 6 de phorea 6. Ratio est, quia cum miraculum sit a Deo, ut causa supernaturali , persectissima , persectum omnino esse debet. X. Quod in sanationibus miraculosis antiqua valetudo cum totali virium restauratione reddatura ex debilitat enim, quae remaneret, praesumptio esset, quod sanitas fuisset a natura, secta aliquaerisi a circumstantibus non observata; ita Scriptura in Socru Simonis liberationia febri annectit totalium virium recuperationem,Luca, . illis verbis: Meontinuo
surgens miniserabat illis quasi non fuisset
16 Debent miracula probari peri nes juratos, tactis Sacris Evangelii Cex-Z et a ceptis Diqilige by Orale
379쪽
eeptis Episcopis,&Cardinalibus,ad quo
rum juramentu in sumit, ut fiat tacto pectore, ut in Litum emis cialibus, atta
c. 2.n. s. alias non probant,c. Nyuper
de tesib. O cap. βualiter, O quando it r. S. Formam verὰ de aecusat Quia in juramento consistit substantia depositionis, ut ex Thusco Rosa de execut iis Mosolic.
pro canonizat cap. unic num. 96. Ad Cout
non suffcia Crucem tangeres: esset enim contra formam , ibidem.
Nec est necesse, quod iurent ante,sed Iussicit jurare in actu examinis , antequam testis deponat, ibid. Rosa n. 267. Praestationem autem iuramenti debent Iudices remitariales subscribere,in deca Notarius debet facere publicu rogi tu. I Sunt testes examinandi seorsim& sigillatim alien in cap. Uenerabili detesib. Ubi Gin. verb. examinare reddit rationem quia alioquin unus alium instrueret, sequeretur dictum alterius: ita non posset falsitas eorum Deile deprehendi. Adeout processiis sit nullus, si contrarium practicetur de quo hodi non est dubitandum, cum ponatur de forma in Litteris remissiorialibus, quod sigillatim, & separatim examinentur , ut ibidem Rosa notavit num. I s. i Et debent examinari testes do visu, quibus dumtaxat miracula probantur . Ubi majus est periculum , ibi cautius est agendum , per Glos in cap. Venerabili, verb. diligentia. In miraculis enim tria probari debent aegritudo, vel mors invocatio & sanitas subito obtenta, vel vita, quae aliter probari non ponsunt , quam per visum; tunc testes possunt reddere causam scientiar. Et sufficiunt duo testes, contestes, quia in ore duorum, vel trium stat omne
verbum, cap. In omni de tesib.
as Ut autem sint contestes, debent concordare in omnibus pertinentibus ad substantiam lacri,in essentiam miraculi licet varient in aliquo accidentali rat , si unus dixerit sanationem evenisse demane, alter de vespere , modo de infit-mitate invalidi, de invocatione , in stantanea perfecta sanatione deponant..
Nam quid facilius , quam temporis differentiam e memoria hominum excide
Et adverte , quod dictum unius testis nihil probat, quamvis sit cujusvis excellentis personae , ad texti in cap. VenienI
de tesib. Et in casu procedit vulgatum
axioma dictum unius, dictum nullius.1 Nec etiam in hac materia probant testes singulares , quia eorum dictae factorum diversitate separationem reiscipiunt ad probandum non conjunguntur, ut in cap. Licet cauom deprobat.
ibi Glos vireb singuiaris Ratio est qui , cum sint soli, unius dictum no coadjuvat dictum alterius,in ideo remanet dubium, iotest esse, di non e aquapropter non potest Iudex formaria certum iudicium, quod ad sententiam requirituri qua parte vero sunt contestes, dicium unius ab altero confirmatur , excluditurque dubietas, ut Iudex possit ad
sententiam venire. Et procedit non modo, quando singularitas est obstativata,
in qua testes repugnantia , contraria deponunt; sed etiam in singularitate diis versificativi, in qua diversa deponunt. Nec sufficit singularitas adminiculativaia, quia haec solum semiplenam probatione aliquando inducit. Quinam vero testes dicantur singulares , refert Gonzale tria
a tiLao ad L eap. Veniens de testib. n. . Sousa Aphoris tib. 2. cap. IS Neque probationem de miracuistis faciunt testes de auditu alieno; quia in auditu alieno non potest haberi ratio scientiar, quam reddere debet testis, ut dictum suum plene probet, cita notia haberetur veritas, sed solum quaedam
relatio veritatis, quae probationem non
facies solum possunt deservire pro adminieulis. In testibus enim de auditu alieno illud potest procedereri fama crescite do , d per mendacia
Sed quaeritur. An medici possint judicare opus miraculosum, cum ab aliis dω morbo,& sanatione relationem accipiunt, non tamen ipsi observarunt is ita doauditu alieno discurrunt ea a Distinguitur Uel sumus in morobis intrinsecis, quorum causa, Origo nota non sit videntibus aegrotum vel iam orbis extrinsecis,in quibus de origine, eausa, radice morbi extrinsecus,4 intuitive per se sus clare,cla patenter constat. In primo casu negatur,tametsi fanationes eontingant in instanti, de videantur miraculosae, quia intellectus no potest esse certus, quod sint miracula. In secundo vero potest affrmari, quia testes possunt deponere, quod infirmus Iaborabat tali infirmitate cum talibus symptomatibus:quod
380쪽
Quo ad Sanctorum anonigationem . 36s
medicamenta fuerunt inutilia, postea, invocato aliquo ervo Dei vel applicata siliquia, ei absque medicamento humano, vel crysi naturae statim persecte fanatus , nulla etiam debilitate remanente. Per quae videtur posse medicum arbitrari de miraculo . Nam sicut in absentia hujus conditionis morbos posset ad informationem testium remediis curare, ita potest de miraculo concludere Etenim natura in instanti operari non potest , sed Per alterationes procedit , quae fiunt i tempore. Verum cautum judicium esse debet propter periculum erroris ob imperitiam deponentium . Videatur alia d.
Par. q. cap. I a. num. 26. Rosa cit.n. 236.
a Sed inquiritur. An ministeritum, di instrumentum naturae excludat essentiam miraculi ξResp. Negative. Si instrumentum non sit potens , sed potius improportionata causa ad effectum miraculosum producendum quidquid dixerit Mattia. par.
cap. 9 num a. Id enim videtur expressum
in Bulla Canonizationis S. Francisci de Paula, ut in cons. Excelsus Ia48. Leonis X. Bullar tom. I. Ianna ut miraculosae luerunt iudicata quaedam sanationes , licet fuerint simplicia instrumenta adhibi
Nec minus rationi miraculi videtur cfiicere effectus , qui ad sanationem sequatur, ut si aegrotus in actu sanationis sudct, putet &c quia haec verissime censeri debent effectus potitis miraculi, non remedium Maxime , si in miraculis tertii generis iuxta dicta nulla remaneat in patiente lassitudo ,4 membrorum dein
hilatas ax Sed quid , si testes deponerent in
actu sanationis fuisse plures Sanctos inis vocatos, cui miraculum tribuendum Resp. Sunt in eas attendenda, finis operis , complementum,in devotio patiunt is, vel Parentum ejusdem. Est indubitatum accessum ad Capellam , vel Sepulchrum, aut applicationem Reliquiae unius servi Dei prae alio specificare intentionem, eamque ad unum potius, quam ad alium dirigere Atque ita operantur, quod miraculum a Deo factum, se ad intercessionem illius , erga quem maior est fervor devotionis, ut dixit Lavin
a Quaeritur . De quibus constar debet, cum agitur de Canonizandis viris in Martyrio mortui, Resp. Debet plene per testes de visu
constare de Martyrio, etiamsi Martyrium fuerit notorium , ut probat Matta par
ad Item, omnino constare debet de causa Martyrii, nimirum , quod mors ab extrinseco violenter illata fuerit,4 cur alaeritate o Fidem Catholicam, is litatem Christianam patienter suscepta , . Martyr enim per Augustinum ad G 39. in
Job dicis .intrepidus, ct alacertesiis dei; & Martyri est opus externu,per quod patiens es sis Fidei, ct chrisiana eritatis. Quod quidem Martyrium ex parte mortem inferentis est delictum peccaminosum, punibile ex parte vero
patientis est actus perfectissima charitatis , juxta illud Ioan Is Majorem hacebaritatem nemo habet, ut animam suam ,
ponat qui pro amicissuis. Quare in Martyrio commendatur Charitas , quia eius motivum est dilectio, cum propter am rem Dei super omnia, etiam supra nostram vitam , mors eligatur. Finis vero est Fides, quia propter Fidei veritatem mors suscipitur Spes etiam in eo elucet, quia propter retributione eternam,etiam propria vita negligitur est opus fortitudinis , quia propter bonum virtutis voluntarie mors sustinetur MartIre enim non repugnando , sed moriendo vicerunt August. lib. a a. de civit. Dei cap. 9.a Duplex autem est causa Martyrii: una extrinisca, de finalis,& haec est Confessio Fidei Catholice; alia intrinseca, meritoria haec est Charitas perfecti lIima, a qua imperatur. Constito a
tem de utraque causa, non est opus probare Virtutes, quia jam constat de perfectissima Charitate, quae est coeterarum Virtutum forma, & perfectio cindeque alia Virtutes videtur probatar,ut ex Rosa
dixit virtutes omnes in Sanctis fuisse , licet quoad actum in omnibus nono
splenduerint,aliquosque laudari prae aliis propter excellentem promptitudinem ad actu potius unius virtutis,quam alterius; ita Μartyres specialiter propter Martyrium laudantur.Sic Virgines, quas Ecclesia colit, omnibus,4 singulis Virtutibus dixit fuisse praeditas alias non colerentur cum castitas sine bonis operibus magna non fit, ut loquitur D. Gregorius