장음표시 사용
321쪽
Di eo et . qudd actus contritionis vel charitatis otest esse de potentia absoluta Dei , causa son. nalis nostrae jumificationis; ita onines Scoti stre. rob. Gratia habitualis quae est causa formalis ustifieationis nostrae, non justificat, nec pecca- a delet , physice & Us natura rei, sed moraliterk ex divina ordinatione destinante entitatem ianc , nempe gratiam , dc non aliam, in sanctifi, ationem animarum, & remissionem peccat tum , ut dictum est supra quo de potenti a e raord inaria, actus contritionis potest esse causa
brmati s moralis hostrae justificationis , & desti- Iari a Deo ad sermglem sanctificationem, sicut
ratia destinata fuit. Antecedens est certum,&tonstat supra. Prob. consequentia: I. Deus libere destinavit gratiam : ergo potuit destinare
adium contritionis. 2. Gratia ex natura sua non
exigit ordinari a Deo ad sanctificationem anumarum . Tum quia nulla creatura exigit naturyliter & irrevocabiliter amari a Deo . Tum quia nulla creatura potest naturaliter , id est , ex natura sua, delere peccatum : ergo contritio P
tuit destinari S constitui sicut gratia habitualis seum nulla sit ratio specialis ingratia habituali ,
exigens ordinari: Imo potius contritio, quam gratia , quia contritio peccatorum ordinat. ςπse hominem in Deum , gratia vero ex divina ordinatione dumtaxat . .
Confirm. Deus potest de ria absoluta justiG are hominem , ipsique remittere peccata abs que infusione gratiae , per favorem extrinsecum. & absque ullo retractationis actu ipsius hominis: Primum patet supra ex dictis , secum dum 'st certum: nam inquie Doctor ) homo ostensus potest remittere ossensam sibi irrogata
quin ostendens poeniteat , nullumque retractationis actum ebriat circa factum seu oste sam ; ideoque multo magis Deus id facere potest, cum sit thfinite misericors. PrRterea , PC, nitentia aut retractatio requirites, quia Deus Durand Tom. III. o sta-
322쪽
statuit nullum peccatum remittere sine poenἰ-rentia, juxta illud , Nisi poenitentiam egeritis,ine. Et consequenter potest de lege extraordi' naria remittere peccatum, quin peccatox po niteat positive, nec retractet factum; ciim pe eatum,nec misericordia , hujusmodi conditi nem exigant: ergo eontritio,ce potentia absoluta Dei. potest esse causa sermalis nostrae j
stificationis., Prob. 2. Contriclo potest, de potentia Dei absoluta, esse causa Armalis nostrae justificationis, si praestare possit esteetus, quos gratia sanctificans praestae homini, ut iuuinceturi sed potest eos divinitas praestare: ergo. Prob. minor: Gratia aufert ab homine justificando I. Aversionem a Deo: peccatum enim est
Deo,ct conversio ad eveaturas. 2. Ostensam . 3.
Rearum ad poenam aeternam, quia qui caret aversione a Deo, ostensa, ae reatu, est justificatus: sed contritionis actus potest haec tria auferre. I . Aversionem a Deo , cum sit conversso ad Deum, & detestatio aut aversio ab objecto, ad quod erat conversiis. 2. ostensam, quoniam homo per talem contritionis aut dile tionis actum non est dignus odio, nec indignus acceptatione; imo Deus promittit convertere se ad contritum , juxta illud Zach. I.. Conver rimini ad me, -eeo convertis ad vos: & dilis .re vos, qui diligunt ipsum, ut patet ex illo Prov. 8. Ego diligenstes me , diligo ; ideome Deus non est ostensus illis,qui actum contriti nis aut dilectionis habent, sed pacatus . 3.
Tandem, potest auferre reatum ad Poenam s uia provenit ex aversione a Deo & ex offensa a Sconsequenter cum eontritio auferret aversi nem & ostensam, auferret etiam reatum ad 'mun : ergo contritio quae ex divina institutione dumtaxat est dispositio ad justificationem , potest de . ordinatione iis lura esse causa formalis justificationis , cum possis
323쪽
Deaenare effectus justificativos,quos modo gra. cia Praestat. I. Gonetus et Forma quae ex natura sua Praestare non potest formaliter aliquem esse num , neque per divinam potentiam ipsum so viat iter praestare potest: sed actus contritionis ει charitatis non possunt ex natura sua praestare formaliter, sed tantum dispositive , eflectum
justificationis impii , sive remissionem peccati;
a1ias non esset ratio, cur de facto illam remissi nem dispositive tantam praestarent, non vero . forna aliter: ergo nec de potentia Dei absoluta.
Major,in qua Altim potest esse dissiculta , prob.
Nam ut serma,quae naturaliter Praestare non po-
teu sorinaliter aliquem essetam, id posset de potentia mi absoluta, neccessarium esset,quod Deus naturalem illius impotentiam quoad hoe suppleret, vel per seipsum, vel per aliud ; sed Deus neque per seipsum, neque per aliud potest talem impotentiam iupplere : ergo forma quin ex natura sua praestare non potest formaliter ali, suem esiectum, neque per divinam potentiaminium formesIter praestare potest. Major comitat. I. pars minoris etiam patet, quia cum genus causa Intrinsecae materialis & sormalis in tuo conceptu formali aleant Imperfectionem ,
Deus necivit immediate per seipium earum vutem lupplere. 2. verd prob. quia vel illud aliud quod in proposito superadderetur lili actui eo tritionis aut dilectionis , esset ejusdem species eum ipse, vel diverse Si eiusdem speeiel: ese eluciem virtutis connaturalis, & Mm actus eontritionis &' dilectionixo etiam eum illo addito, impotens ad eausandum est Gum,de quo est quaestio: Si diveris speciei , iam non ipse actus contritionis & dilectionis exiecauta formalis justificationis; sed illa nova se ma viperaddita, addo inquit in quod si eaIem
virtutem posset recipere , causa sorinalis esset pr*prie 2 inrigore instrumentum: nam instruo , meu-
324쪽
m tu forni aliter constitui tur per hoc, quod re-- cipiat virtutem a principali agente ad caussandueffectum, quem ex patura sua & ex principiis intrinsecis causare non potest; sed repugnae dari instrumentum in genere causae formalis , cum illud ad genus causae efficientis pertineat: ergo &causam'rmalem, talem virtutem recipere . .
Resp. Argumentum supponoe justificationem esse estectum Physicum, ex natura & vi entitatis gratiae provenientem, quod falsum este probae quaestio disput.2. Unde distinguo majorem:
Forma quae exiva natura Praestare non potest
formaliter aliquem est in pthysicum , neque per divinam potentiam ipsium formaliter prςst, re Potest , concedo; Moralem,nego:' g. lignum
non potest dealbificare subjectum, eti am per dia vinam potentiam, quia dealbificatici est estectus physicus albedinis, quem liguum ex natura sua Praest are non valet: at si dealbificatio esset effectus moralis , seu ex divina ordinatione causatus, certum est, qudd licet lignum ex natura sua dealbificationem causare non valeat, Posset i inen per divinam potentiam. t ergo licet actus contritionis & charitatis nequeant ex natura sua
pnestare est m justificationis, quem gratia praestat ex divina institutione, potest tamen ipsum praestare per divinam potens amo quoniam non est estectus physicus,sed moralis. Ad prob. dico, quod major est vera, dumeflectus est physicus,& ex natura formae provenit, seclusa quacumque ordinatibne , qualis est v. g. dealbinc tio:&falsa, dum estectus es: moralis Proveniens ex serma,quatenus substat divinar ordin
'tioni, qualis est v. g. justificatio, quam gratia habitualis praesta quin Deus ipuus impote tiam suppleat, cum iustificatio impii & remis sio peecati non sint etactus debiti,nec naturales creaturae , ut dictum est supra ; sed quatenus est ordinata a Deo ad talem estectum , sicut iri . doctrina aliquorum Thomistarum , charactei
325쪽
Baptismalis destinatus fuit ad formalem const, tutione in Christianorum. Unde patet . alias Probationes minoris esse inutiles, .cum: militent contra supplementum actui contritionis supers
additum, quod nos non admittimus. A.i a dico cum Mastrio tona. 2. disp. 7. n.26 . quod sicut datur causa moralis instrumentalis in genere causae effcientis, causans gratiam morali tex ; i ta pari ter inquit datur causa formalis. moralis ian itatis , quae etiais dici potest i frumentalis. Et haec juxta praesentem Dei providentiam est gratia ipsa habitualis, in easti
autem proposito esset actus contritionis vel di-Ie,ionis, moraliter Permanens , donec Pecca
tum retractaretur: ergo non imineat, quod. actus contritionis esset id quo Deus justincat, si ipse vellet de potentia absoluta, sicut secundum Praesentem providentiam Joluit gratiam esse id quo homines modo justificantur; nec ad hoc requireretur, quod actus contriti is . reciperet virtutem aliquam, ueposset justificare; sed suffceret ei favor Dei intrinsecus ipsum ordinans , sicut sufficit gratiae qua sanctificamur Obj. a. Actus contritionis vel charitatis est
ex natura sua fluens & transiens: ergo non Potest este serma jumificans, etiam de potentia absoluta. Prob. c sequentia: De essentia formae justificantis & remittentis peccata, est,ut Pe maneat in justificato,nisi per peccatum mortale Auseratur,aut Deus velit eam auferre suspende doconcursum conservantem : ergo si actus co tritionis vel charitatis sit iratisiens ex natura sua:& desinat esse absque introdactione sermae confisariae, & absque suspensione eoncursus conse vativi, non poterit etiam de ab luta potentia esse forma justifican permanenter . . . Rese. i. distinguendo antecedens:Actus con tritionis est ex natura sua transiens , physice , concedo; moraliter, nego antecedens & consequentiam: nam licet actus contritionis transeat,
326쪽
permanet tamen morastiter & in divitia accepta tione, sicut actus peccaminosus, quilicet iratisseat physice, reminet tamen moraliter, donec xemittatur. Resp. i. negando consequentiam.
Ad prob. disti uo antecedens: De essentia kae justificantis & remittentis peccata , est, ut permaneat iniustificato , secundum praesentem. Providentiam, eoncedo ; Secundum profide etiam extraordinariam, & potentiam Dei abs Iutam, nego. In casu enim Proposito, cum forma justineationis estet diversa ab illa qua m -- dis iustificamur, modus esset etiam diversus a unde si modo forma sanctificanVermaneat phy fice in justificato facta iuppositione non Perse maneret physice sed tan tam moraliter Omit . to authoritatem D Thomae quae Probat,ad remissionem peecati requiri infusionem gratiae . quia argumentum , quod conficit ex illa authoritate, supponit peccatum habituale consisterem privatione gratiae, quod in falsum, ut patet in traei. de Peccatis. Omitto ali udaquo probae in statu naturae puret non requiri infusionem gr-tiae, quod veruin esse concedimu
de Fotentia Dei absoluta , gratia ha bituali 'peccatum mortale Possint esse . simul in eodem subjecto DPo, quod peccatum & gratia pessime do
potentia Dei absolutaenestinui in eodem subiecto. Ita omnes Scotistae cum Doctore μProb. I. Ue peccatum & gratia nequeant esse simul divinitus, oportet, quod sine duae se mar, Physice ex natura rei oppositae, sicut e
lar & Hsus, vel lux & tenebrae; sed gratia ae
327쪽
Peccatum non opPonuntur sic: ergo Possunt
initas esse simul. Μajor Patet: Μinor Prob.
Ut unum physice sumptum opponatur alteri ,
a Portet, quod ipso ponto: & Producto , aliud r moveatur,aut destruatur , secluso quocumque alio , . ut producto calore V. g. repellitur &de strui tur frigus, & econtra; & posita luce , repe, luntur tenebrae: sed peccatum & gratia nou sic se habent: ergo. Prob. minor: Volitio nonai
diendi Μissam in die sesto , est peccatum ; sed Posita nolitione illa in voluntate hominis justi,
non tollit gratia qua est juitus, nisi accedat
lex de Missa audienda in die sesso , ut est man,
festum; alias toties,quoties. nollet audire. Μi sam , deperderet gratiam sanctificantem , quod est salsum: ergo Peccatum non OPPOnitur gra' tiae habituali physice & ex natura rei , sed tam tum moraliter seu exri legis divinae: nec posita grati ae habitualis entit te seclusis quocumque alio , peccatum deletur ; nam Deus potest co ferre gratiam cui vult , enim νωθ, ιν ritus Domini at posito,quod conserat gratiam Peccatori,ut peccatum deleatur,requiritur pra terea favor Dei extrinsecus , & retractatio Pe catoris, a quibus non dependet insufio aut exustentia gratiae in homine justo: ergo nec gratia
delet seu expellit peccatum , secluso quocum que alio, cum requiratur lavox Dei extrins cus , ut docet Trid. sest 6. can. II. his verbis, Si quis dixeris , Oc. aut etiam grariam quajusti'
Mamur, esse raritim fa rem Dei anathema sit a subindeque gratia non expellit peccatum phys ce & ert natura sua , nec Peccatum gratiam; sed tantum moraliter & demeritorie seu ex divina ordinatione, quae cum de potentia Dei isset ta sit revocabilis , peceatum potest simul esse
328쪽
'rimum , ergo datur qualitas absoluta,quae non Uependet a Deo, sed a sola absentia contrarii quod est falsum, quia Deus potest auferre gratiam ab homine independenter a peccato; &έdeo existit in homine justo , praecise quia Deus eam eonservat: ergo Deus potest eam conserva-xe adveniente peccato, & consequenter de potentia Dei absqluta, peccatum & gratia possunt esse simul. Prob. consequentia i. Si Deus non Posset conservae e gratiam cum precato simul , maximὸ quia peccatum & gratia sunt Armae ineompatibiles, sed hoc non obstat de poteneia ab seluta: nam duo eorpora sunt ineo myatia hilia in eodem loeo , ratione quantitatis; tamen ἀorpus Christi obfignatum tumulum resurgendo pervast , ut fides docet: duae formae sub sta tiales possunt divinitius esse in eodem subjecto ,τt docent nostri Philosophi: ergo licet gratia &recatum snt duae formae ex nitura rei incompatibiles; sicut duo eorpora quanta in eodem Ioco quod tamen falsum est) possunt nihil minus este simul in eo 'm subjecto : imo cum majori facilitate, quia sunt in diversis subjectis proximis & immediatis, ut fatetur Gonet. 2. Gratia habitualis habet esse a solo Deo per creationem, & definit esse pes anni hilationem , ut dictum est supra: emo non potest desinere esse in subjecto , ex politione solius peccati; &ideo resurritur etiam, quod Deus velit innihil
re gratiam, ire non coάservetur simul cum Ieceato, sed non cogitur per peccatum ad annihl- Iationem gratiae: ergo volente Deo , grati a P
Prob. 3. Posita gratia, Deus potest de pote tia ab luta non remittere peccatum e ergo gramtia & peccatum possunt esse simul. Conseque tia patet, Prob. antecedens I. Infusio gratiae de remissio peccati sunt duae mutationes Mistinctae di beneficia divexsa, ut jam dictum est: ergo Deus Potest praestare unum,quin praestet aliud.
329쪽
1. si posita gratia non obsiet non remittere peγcatum, sequere ut, quod necessitaretur per ei eitatem gratiae ad amandum liominem,in quo esset gratia, nec Posseueum excludere a gloria sipia gratia permanente, cum esset sine peccato: sed hoc est falsum: ergo posita gratia Deus P test non remittere peccatum. Major est certa. Prob. minor : Nulla creatura potest necessitaxe Deum ad amorem specialem , nec ad veniam .
Tum quia mus est agens liberum in omnibus operationibus,quae ad extra fiunt. Tum quia, quod necessitat ad amorem, debet esse infinitὰ aut summe amabile , ut patet in doctrina Gon ti de essentia divina, quae propter hanc rationem
necessitat beatos ad amorem: ergo gratia non necessitat Deum ad amandum hominem habentem ipsiun, nisi .in quantam Deus voluit illam qualitatem esse objectum divini amoris & com- Placentiar, ac formam peecati expulsi eam; .i circo cisin possit de potentia absoluta cessare ab illa volitione aut ordinatione, sequitur, quod
gratia potest esse in homine, quin Deus illum
amet, nec ipsi peccata remittat. - Cbntam. Gonet. tom. I. tract. q. dis ur. 3. quaest.2. docer,divinam voluntatem pcm m nere suspensam ab otiani terminatione 5bera ad creaturas: ergo hoc supposito, Deus potest non amare, nec odio habere hominem habentem gratiam, Prob. consequentia et Gratiaeest creat
xa, cum sit quali tas: ergo in casu proposito p test esse in homjne,quin voluntas Dei fit adipissum tominata, id est , quin Deus antri vel odio habeat hominem illum: sed sine divino amore
Peccata non possunt remitti. Tum quia remissio peccati est beneficium, euius causa est amor . Tuia quia ex Goneto, amor quo Deus nos ligit; delet peccata: ergo gratia Posita, Pecca tum etiam sare potest., Prob. ultimo: Subtractio gratiae, est poena
quam homo Per peccatum meretur. Tum qui . . O 1 mo ,
330쪽
mors, seu privatio gratiar est stipendium peccati, ut monet Apostolus. Tum quia subtractio gratiae originalis, e- pinnaepropter Peccati originalis demeritum inflicta ergo peccatum M gratia de potentia absoluta positae esse simul. Prob. consequentia e Delictum potest esse sine poena debita , de via extraordinaria, seu potest non puniri: sed justum non punir dum Peccat sest non perdere grallam : nam si punire , sit a ferre gratiam; non punire , est non auferre eam: emo Peccatum, auod est delictum, potest de potent Dei absoluta esse sine poena infligenda. seu ine subtra tione gratiae, quod idem est, ac
esse simul cum gratia α. . . .
ori. I.. Gonem ex sacra Scriptura , dicitur enim I Pan. Θιinraus est ex Deo , peccatum non facis . quoniam sentem msius scilicet gratia lantasi emo λ eoum-et, non potest peccare , quoniam ex Deonatus est; quibus verbix Apostolus non lumincompossivilitatem Matiae cum peccato declarat, sed etiam prosundissimam ii Iliis rati onem insinuari quae sic potest breviter proponi , Gratia est stat Dei, seanarura di vina partic ata L sestnat λ divina participata non potest cumpeccato, sive actuae, sive habituali stare etiam de absoluta potentia: ergo nec gratia ἀ Minor prob Sicut natura divina est ipsamet rectitudo, sanctitas & Purilias. Per essentiam; ita participatio divinaenaturae est par xicimo divinae rectitudinis, puritatis, & sanctitatis: eis, si cud natura diutinae, ratione suae infinitae sancti talis & puritatis, hiuet omnimo dam incompossibilitatem cuna Peccato ; ita ε gratia ob pateticipationem .ejusdem puritatis αsanctitatis , eamdem participativὰ habebit cum peccaro repugnantiam: quod enim alicui formae conrenit per essentia' ,. participationi, ipsius
competit perpartici pationem simpLunae m. illuminare & expellere tenebras, quiadu