Clypeus Scoticæ theologiæ contra novos ejus impugnatores, authore p.f. Bartholomæo Durand Antipolensis ... In quinque tomos distributus. Tomus primus quintus Tomus tertius continens tractatus de vitiis & peccatis de gratia de justificatione impii & m

발행: 1709년

분량: 531페이지

출처: archive.org

분류: 철학

291쪽

eertitudinem moralem ; quia certitudo m ratis , ut est v, g.. illa qua credimus Romam esse , excludit omnem sormidinem remo secluti privilegio , nullus potest esse certus , sicuti certus est Romam esse in Italia. 1. Si illa certitudo moralis haberi posset de ciustificatione , viri sancti eam habuis sent; cd non habuerunt illam : nam D. Hse

lata in instanti mortis . , vehementi timore Percussus , coactus suit dicere animae suae , Septuaginta annis servisti Domino, mortem

D ces: Sacerdotes ministrahi Sacramenta ubvorum fidelibus licite, ει fideles ea licitε susci

piunt: eruo oportet, quod sint certi se esse in

gratia ; cum certi sint , quod, Sacramenta vi-

-Vorum non Possunt licito x ipi , nisi ab illis qui vivunt , seu qui sunt iis gratia. R sP. Quod sunt certi certitudine ςorie res; quae sufficit, ut Sacramenta licite iministrentur &suscipiantur, quia homo Per conjecturas Pro babiles fit practice certus de bonitate speriss& quia solius Dei est, persecte cognoscere st tum anim*, S revelare , an sit in gratia: V yes non D quitur , quod homo, licος famistret 'et

suscipiat SMramentum vivorum , inon Menetur habere eertitudinem insallibilem & exςludentem omnem formidine'; .se susticit, quod harbeat conjecturalem uudς , .

, Dico et, Quod homo justus potest habere probabilem & conjecturalem de sua gratia de

iustitia cognitionem , seu certitudinem. R xio est , quia homo, antequam Sacramenta vi vorum suscipiat , tenetur se disponere, se prae Parare examinare , iuxta illud ad Cor. M. Probet autem seipsum homo , er sis 4e pane illo edat , de ealtea bibat : ergo potest esse ce tus de sua gratia, saltem conjecturaliter , a tequam de pane edat di de calice bibat, nempe Per Proposiῖum non peccandi de caetero,& Deo

292쪽

placendi, per facilitatem in observatione mandatorum Dei , per dolorem aut displicentiam de peccatis commissis, per diuturnam perseverantiam fine remorsu bonae conscientiae , &sine Peccato mortali , & Praesertini dum urget gra vissima peccandi occasio , ' per aviditatem audiendi verbum Dei . qui enim ex Deo est, verba Dei audit, Si per alias conjecturas - Deinde, aliquando scriptura & Patres asserunt nos habere notitiam ljustitiae & justificationis nostrae, ut ex supra dictis constat ; & de plenitudine Christi, quae est plenitudo gratiae,nissaccepisse : Sed hoc non debet intelligi de certiutudine aut notitia ita certa & infallibili , iis ex eludat omnem dubietatem juxta ea quae'd uni iis in praecedenti quaestione; ideique vertissi, risum estipsani certitudinem , quam ex Script sues tinctis Patribus de remissaone peccatorum nostrorum, ac de justificatione habere possit mus. esse conjecturalem, quae est ea qua 's sentimur alicui seisimpositae ob conjecturas dc argumenta ex dispusitionibus a nobis elicitis ,

atque ex viauntate generali qua Deus vult om- ,hes homines salvos fieri, deducta: quae probabilitatem quamdam inserunt, 'etiamsi non auferant omnem dubitandi oceasionem ,' otiinemque timorem, ut monet Apostolus ad Philip-

stram saltitem ο'cramini, Imo ad timorem horistatur omnesvirItus sanctus,his verbis Proverb. 28. Beatui vir qμ ' sexnster est vidur . De hac notitia conje rati intelligendum est etiam illud

Apostoli i. ais Corinth. cap.r 3.verss.Vo εώρ, sis teista etsi egis inside, Di νοι μbbate , id est, per conjectu assiipra memoratas, videte, an is

293쪽

TRACTATUS III

De Iustidicatioue impii , crmerito iusti.

Xaminata in tractatu Praecedenti grati ae natura, modo in praesenti considerandi sint scelus & fructus justificatio scilicet , & m ritoria justi opera. Tum quia nuhil est tanti 'fructibus in rerum natura m .lius, juxta illua Provem. 8. Melior est eum Eris opibus pretiosissimis , Omne desiderabsinti, ei non 'otest com ararῖ. Tuin quia nihil homini utilius, ut docetAugust. serm. I s. de verbis Apostoli, dicens S Si hominem te feeis Deus , er justum tu te faeis , melius atqui a

DISPUTATIO LDO Justificatione. CVm justificatio impii praecedat meritum

juρi, quia seclusa gratia nullum datur me..titum, prius in hoc tractatu agendum .est de

iustificatione, quam de merito; sit igitur

294쪽

in iis insicatione impii vere remittam ture est tollantur peccata , vel dumtaxat justitia Christi tegantin DIeo, in iustificatione vere fi proprie repaitti

Peccata, & non selum ipsa Christi Domini justitia, tamquam Pallio aut veste candida tegi vel occultari, Haec cpnclusio est de fide contra haereticos, ut constat ex Trident. sies.s. canone s. Si quis per Iesi, christi Domini nostri vatiam quae . n bapti a te. consertur , reatu- originalis peerati remitis negat , aut etia m res eri mni οἰU tωum id quod 'eram ct proriam pse tirationem habet, sed ἱllud dicit tantum radi aut nia imputaridai. anathema IV ; quibus verbis constat Peccata vere remitti. Ioan. I. dicitur de Christo: Ecce agnus Dei , qui, tollit peccata mundi: ergo peccata tolluntur, ut colligitur ex illo Mich. 7. uis Deus similis tui, qui aufers iniquitatem' 'εc ex Psalm. io. Amplius laπa me , . a peccato meo munda me, 3c versi Io. Omnes laiquitates

deler . ergo Peceata tolluntur . .

Prob. Σ. Si peccata justitia Christi , sillim

tamquam Pallio aut veste candida . essent tecta&occulta, urvolunt haeretici, sequeretur . I. quod hic articulus Symbsit Apostolorum, Remissionem peccatorum , ellet de Symbolo rol-Iendus ; cum peccata semper remanerent occulinta . 2. Haec verba Luc. 7. quae Christus dixi Si, moni de MMaalena , essent fictilia , Remittuntur ei peccata musiae, quon1am dilexis multum. 3. Deus non ordatur iniquitatum, quas justus operatus est, & de quibus poenitςntiam egit, ut constaς ex illo Ezech. 8. Sismpius egerit poenitentiam , Omnium iniquitatum ejus quas opera rus est,non recordabor: emo signum est, quod, in

295쪽

DE GRATIA.

hi justis nulla est iniquitas occulta, sed omnes sunt remissa': Quia cum Deus iniquos odio habeat , peccatorum iniquitates ignorare non νοή. test, donec remittantur, & peccator justi e-tur. Tandent peccatum & gratia opponuntur, ut patet ex illo 2. Cor. 6. partitastatiojustiriae cum 1niquitate e Mut-societas lucis ad ic-nebras uuae autem eonventio Christi ad Belial 3

Ergo in justo, in quo est gratia,quae reddit ipsum Deo gratum, acceptum atque filium, S haeredem , nulla est iniquitas tecta & occulta; secusettim esset actu filius diaboli, cum ellet peccator & iniquuS. . Dices : Christus factus est nobis a Deo sapientia, & justitia, & justificatio, & redemptio: ergo justificamur per justitiam Christi nobis

imputatam.2. Psalm. 3I. dicitur: Beatus vir cui non im putavit Dominus peceatum ergo remissio

peccatorum nihil aliud est, quam non imput tio seu occultatio. Resp. ad I. Apostolum non loqui de causa sorinali nbstrae salutis & redem , Ptionis, qua est gratia, sed de causa meritoria quae est Christus : unde non justificamur per justitiam qua christus justus est, nobis imputatam , 'sed per justitiam Christi, seu quam

Christus nobis meruit a Deo Patre. Ad 2.dico, quod haec verba, Nyn imputavit peccatum , debent intelligi in ordine ad poenam, non vero 'in ordine ad peccantem, ac si dixtilet; Beatus

vir cui Dominus non impurav/t peccatum ad ρα-

nanis ideoque eum non imputare delictum ad poenam, sit illud delere & remittere, peccatan 'ii teguntur per gratiam, sed delentur & remittuntur. Ratio est , quia Deus nullum peccatum impunitum relinquit: ergo cum non im-Putare ad poenam, sit non punire; non imPut ri ad poenam, est non puniri, quod est actus misericordiar & iemissionis. 'iterum : Gratia non delet peccata , sed 'operit, juxta illud Petri ε. charatas operis mulia

296쪽

18s D E GRATIA.

titudinem necatorum: ergo peccata in justifica . tione non delentur, nec remittuntur, sed te- funtur . Resp. nego antecedens:Ad illud Petri,

dico, quod non de t intelligi de peccatis ejus in quo est, sed proximi, hoc est, efficit, ut uni.

versa proximi peccata dissimulemus , celemus,& condonemus, ut patet ex verbis antecedentibus ejusdem Apostoli : Ante omnia autem mutuam in vobismetipsis charitatem habentes , quia charitas Ορerit multitudin m peccatorum , & exsequentibus , Hospitaeterinficem sine murmuratio

Minus nocet illud Psalm. 3I. Beati quorum remissae sunt iniquitates quorum tecta sunt peccara , quibus verbis haeretici Volunt peccata non remitti vere , , sed solum tegi ; quia peccata esse tecta apud Deum , idem est ac esse penitus abi ta &remissis, ut facile colligi potest ex eodem textu : idem enim significant Remissae sunt iniquitates Tecta sunt peceatσ . Deinde, peccata tecta , sunt peccata oblita aut non cognita a Deo, cui omnia nuda & aperta sunt: sed pec cata remisia sunt oblita a Deo qui non record rur amplius iniquitatum eorum, qui Poenite

tiam egerunt: ergo haec authoritas minime nocet inertiqni nostrae. Dises: Si peccata essent vere remissa, semel remissa non redirent , ipsa

tamen redire certum est ex Matth. I 8. ubi Dominus a servo denuo peccante exigit omne debitum, quod antea dimiserat. Resp. negando suppositum, videlicet peccata isermaliter Sc secundum propriam maculam redire post rem i s ii em, licet redeant secundum quid & virtualiter, seu quatenus peccatum subsequens , ut ait Gonetus , ratione ingratitudinis contra Deum remittentem peccata priora, est aliquomodo maj , ut exponit D. Thomas ab eodem

Doctore Thomistico relatus. Ad illud. Μatth. dico esse intelligendum de debiti solutione quo

ad durationem , scilicet servum illum fuisse

297쪽

DE GRATIA. 28

Punitum poena aeterna ob Peccatum denuo commistium, qua punitus suisset idem servus Pro peccatis antea dimissis, ut respondent Plures Theologi. '

Iustificationem impii esse opus mirabile s

nullus rationis compos ibit inficias ; cum sit praeter naturae ordinem, & naturalium causarum exigentiam, & sbia divina virtute fieri possit: Deus enini est qui ex sua boni- rate justificat largiendo gratiam habitualem,& dimittendo peccata; unde est opus creatione majus: Tum quia creatio est opus terminatum assi bonum naturae , & justificatio est opus terminatum ad bonum gratiae, magis exaltans omnipotentiam Dei , juxta illud orationis Dominicae octa ae post Pentec

stem. : Deus omnipotent am ruam parcendo

maxime O maserando manifestas ; quippe j stificatio includit , aut saltem connotat re missionem peccatorum ; alioquin gratia quae est forma justificationis nostrae , & peccam tum, essent simul , quod est salsum : Tum quia .est communis opinio sanctorum P trum . inamvis serma jussificationis sit una specifice in omnibus justis, unus tamen est alio si ctior & justior , ut sanctu sacra Tr, alentina Synodus sessione 6. de justificatione canone 2 . pariter & illud Apocalip. ultimo versicul. D. Q si justus Ut , justa cetur adhuc sanctua , sanctificetur adhuc .

De his infra.

298쪽

188 DE GRATIA.

An fiat per introductionem sem . mcisio erentis, vel perfoiam justitiam Christi nobis imputatam ξDIco, quod causa formalis nostrae justificationis non est justitia Dei vel Christi,

nobis imputata ; sed realis & interna quaedam justitia , per quam interius renovamur & s Aificamur , atque ab omnibus peccatorum sordiabus realiter emundamur: Si quis enim dixeris habetur in Trident. can. II. homines j Uficari, vel sola imputatione μstitiae christi, vel sola peccatorum remissione , exeluo νratia O charitate, quae in cordibus eorum per Spiritum sanctum ' diffundatur, atque illis iubareat, anathema sit: ergo justificatio fit per formam animae inhaere tem. Deinde, gratia qua justificamur, potest in nobis suscipere magis & minus per bona &meliora opera, juxta illud 2.Potria monitum:

crescite ingratia, & Apocal. ultimo, uuijustus Hi, justificetur: adhue r ergo non justificamur justitia Dei, nec Christi, quae est incapax audimenti ; cam justitia Dei sit increata, & justitia Christi sit positive summa; & consequenter est justitia creata , animae nos m. inhaerens. Tam dem, denominatur justus se aliter & actu: ergo justitia qua justus est , debet 4n ipse exussere ; subsilino: atqui justitia, Dei aut Christi non existit formaliter in homine: ergo non Pin. tempsum constituere, nec denominare justum; subindeque denominatur justus per justitiam in ipso existentem & inhaerentem.

Dices i .Iustitia qua justi sumus est,persectissima: sed justitia inhaerens non est persectissima, cum justitia Dei aut Christi fit periectior justitia inhaerente . emo justificamur justitia Dei. Resp.

299쪽

distinguendo majorem: Iustitia qua justi sumus,

debet esse persectissima absolute, nego ; inter justitias nobis convenientes, concedo, & nego consequentiam: Quia justitia animae inhaerens , est perfectissima inter nobis convenientes, quia

justitia Dei vel Christi non cogruit hominibus: ergo haec gratia est justitia caeteris perseditior . ,- Ex dicitis tamen non valet inferre cum Goneto, gratiam habitualem ex intrinseca sua vi&natura,hunc este tum expellendi peccatum cau- fare,subindeque praeter beneficium grati ae habitualis non requiri ad justificationem S remis sionem peccatorum, favorem extrinsecum Dei,

condonetur. Hoc corollarium non eli hic probandum,ct m expresse probatum m

neat supra q. . disput. Σ. ubi adducta &soluta sunt argumenta Soneti: sunt tamen alia quae hic proponit, ideoque solvenda sunt. Obj. I. Gonetus ex Trident.Gratia est causa formalis nostrae justificationis: sed non posset vere dici causa formalis ejus, si ab intrinseco &ex natura sua non haberet constituere justum ,& remittere peccatum : ergo, Sc. Minor prob. Mui eumque este ctus sormalis ex natura rei connectitur cum causa formali, imo est ipsa forma ut communicata subjecto: ergo si justificatio &remissio seu expulsio peccati , solum ex lege Dei sit conjuncta cum gratiae infusione , ista

non potest vere dici causia formalis illius ; sicutri. sol non haberet virtutem illuminandi essedit- Deus ex lege seu pacto ad praesentiam,mi S illuminarex, non posset vere dici sol causa emciens luminis. Unde Philosophi qui docu

runt causas secundas non habere virtutem agendi ex natura sua, sed Deum ad praesentiam ill rum agere, consequenter dixerunt causas secundas non elle vere causas effetentes , sed solum conditiones necessarias, ad quarum praesentiam

Deus oderatur.

Confarm. I. Gratia habitualis est participa-

Duranci 2 om. III. N

300쪽

dio divinae naturae S sanctitatis, unde sanctiis cans appellatur: ergo sicut natura & sanctitas Dei, ipsum ab intrinseco connituunt justumia fanetum peressentiam; ita gratia habet ex natura sua constituere justum de sanctum per Participationem , subindeque evellere peccatum ab anima. 8 . - Confirm. 2. Gratia in Scriptura vocatur lumen seu splendor , peccatum vero dicitur tenebrae , ut patet ex illo 2. ad Cor. 6. uuae partia patio justis/ae eum iniquuate ut quae sotaetas

ιucis ad tenebras φ Et ex I. Petri a. duri sen , is πις vocavit in admirabile dumen suum: sed

lux ex natura sua opponitur tenebris , illas expellit: ergo & gratia ex sua natura expellit Peccatum, & hon solum ex lege Dei ex xi

tarm. Peccatum habituale, seu mac la peccati, consistit in privatione gratiae, ut con- notante actum praeteritum,a quo causata est 3 sed quaecumque sorma positiva ex natura .sua expellit privationem sibi oppositam; ergo graria ex natura sua . expellit peccatum , saltem ut est malum hominis, & c sat maculam in

anima.' Resp. ad argumentum , Tridenti non loqui de gratia sumpta in esse ρhysico , ted prout subest divinar ordinationi ipsam ordinanti ad

animarum sanctificationem ; unde ex Concilio gratia non est causa formalis physica nostrae iu- stificationis , sed moralis tantum. Distinguo igitur minorem: Non posset vere diei causa pny- sica formalis esus, si ex natura sua non haberet constituere justum, concedo ; moralis & ex divina ordinatione, nego. Ad prob. distinguo antecedens: Quicumque eiactus formalis physicus ex naturaret connectitur cum causa formali, concedo; moralis, nego: v g. haec Verba AHoc Hi en m corpus meum, sunt forma consecrationis, coniuncta cum est ectis, aut transub-

SEARCH

MENU NAVIGATION