장음표시 사용
501쪽
Dices a. Homo non potest, nec debet desperare, quia desperatio est intrinsece mala: ergo potest sperare, imo tenetur etiam supposita revelatione d mnationis , cum ille cui facta esset revelatio, si non speraret, desperaret. Resp. a. Hominem illum poste desperare. 2. Debere desperare , quatenus desperare, idem est ac nolle iperare ; non Vero quatenus desperare idem est ac contemnere, aut detestari: desiperatio siquidem dupli citer sumi potest. r. Pro noble habere . a. Pro odio aut detestatione. In i. 1ehsu, non est intrinsece mala, quia in casu proposito, homo non posset essicaciter velle hab re beatitudinem, . cum ad impossibile nulla dari possit volitio essicax. in a. sensu,esset mala. Unde licet ille homo non posset desperare in secumdo senili, posset tamen in Primo. Dises et . cum Contensione & aliis adversariis:
Si posita revelatione homo non teneretur sper re, non teneretur etiam ad observantiam legis
subindeque posset sese omni vitio citra culpam dedere, quod horrendum S falsum est: ergo &illud,unde sequitur. Antecedens probatur: Qui
non tenetur ad Prosequendum finem,nec ad media prosequenda teneri potest,quibus ad talem Gnem pervenitunobservatio autem legis medium est ad summum b'num obtinendum, iuxta illud M atth. i 9.G xis ad visam ingredi,serva mandata: ergo si homo ille non teneretur sperare, nec observare mandata.
Respondeo negando antecedens & eius probationem. Tum quia ille homo cui revelata fuissee damnatio,eflet subditus viator,a Deo depedens, subindeque reneretur ei obedire, ejusque mandata. observare, etiamsi non posset consequi q- tam sterna:hςc siquidem vita observantibus ma-- data promissa, non dat vim legibus,nec est ratio totalis ob quam debent observari, sed est praemium: Deus enim potuit condere leges praecisa Promissione vitae aeternae , cum ipse sit ex se co-
502쪽
lendus, parentes sinthonorandi, proximus sit amandus , &c. Ideoque homo ille, licet non esset ligatus praecepto de spe habenda, ligaret tamen aliis ratione dependentiae suae, conformitatis morum ad regulas,& ratione veritatis ma datorum Dei. Tum quia licet obses vatio mandatorum Dei sit medium ad obinendam beati tudinem quamsperare non posset, est etiam me dium in reprobo ad evitandam poenam, nori in se, sed in gradu, id est evitaret peccata transgres sonis mandatorum Dei, & consequenter Po nam huiusmodi transgressioni debitam: certinnenim est,quod si Deus revelaret Petro suam x probationem , & Petrus hoc non obstante se varet mandata & Peccata fugeret, revera non esset salvatus , nee salvari speraret; sed non essentanta poena dignus,ac si nullum otiarvas et prae .ceptum 3 quia non obsta e revelatione damn tionis, ei imputarentur peccata quae committoret: ergo teneretur observare Praecepta, excepto illo de spe habenda circa beatitudinem, non ratione praemii, sed ratione poenae vitandae,
C eharitas indo'rina Apostoli sit major
fide & spe, visis istis posterioribus, examunanda est virtus charitatis, quoniam in gener. tione St executione digniora sunt pόsteriora ,st igitur
503쪽
An charitas vere 2 prioris sit amia
DIco,charitatem esse vere& proprie amicis tiani hominis cum Deo . Prob I .. ex illo
inmis : ergo datur vere & proprie amicitia lic minis ad Deum. Pryb,consequentiar Vera amicitia est illa quae unit i& conuituit duos homines amicos ue sed datur in homine amor uniens ipsumaeum Deo, in constituens illum amicum Dei rinam homo habens charitatem, diligit Deum , re Deo diligitur , juxta illud Proverb. 8. Ego diligentes me diligo. Et Ioan. i . Si quis diligis me, Pater meus ribuet eum: ergo Deus diligit eos qui diligunt ipsum, subindeque datur vera ami-i tia hominis ad Deum. Deinde, vera amicitia ea illa x quae sequitur communicatio secretorum, juxta illud Damis. Iam non dicam vius em ρε,1eu amicυ, quia jermunes is, Q id faciat δε-- nus eius ex quo insertur , quod dominus non communicat secreta sua servo, sed amico: sed Deus revelatsecreta sua iustis, ut patet ex illo
ei vobis: ergo datur amicitia inter Deum de
Diees: Ex Arist. 8. Ethic. vera & proprie dicta amicitia, est inter aequales: sed inter I uin& homines. nulla est aequalitas: ergo nec ami citia. ρθtrangu majorem: vera & proprie ducta amicitia est inter aequales , aequalitate diagnitatis & personae semper , nego ι ualitate proportionis , concedo . Dibum, pariter minoin rem : Inter Deum ti homines, nulla est aequalia. X ώ tas
504쪽
tas dignitatis & personae amantis, concedo a AEqualitas proportionis , id Ast, quatenus DeuStribuit homini gradum amoris & honoris, nego minorem & consequ*ntiam. Ille enim quem Deus diligit, recipit a Deo amorem & honorem quibus proportionatur ipsi, qua ratione illi quos
Deus diligit , in s cra Scriytura dicuntur di, M
Qvqres,an charitashabitualis sit aliquid ere tum in anima Resi). -rmative contra Mag shrum Sententiarum existimantem charitatem habitualemesse Spiritum onctum. Et funditur per Spiritrum sanctum , juxta illud ad Ronus. charis o Do dissusa est in Ordistis δεο- pro νων Spiris' sanctum qui datus est nobisa' ergo nequit esset ipse Spiritus sati s . i. Ad Galata . dicitur, Fructus aur visisua sancti σαρνitas . 3. Charitas nobis inhaeret: ergo est quid creatum . q. Voluntas Per charitatem intrinsece mutatur: ergo debet esse quid creatum. 2, aevalet dicer in sacra scriptura Spiritu sanctum
appellari ch xitatem; quia hoc debet intelligi causative , non vero sormalitex & entitative , quoniam SpirituS sanctus , licet non susum ster charitas hisitualis, est tamen d us princ pium , kns , α orim o uumdonorum super
Dieas: Deus in saera Mi Utina dicitud spes , ut leψtur in variis locis, iacitur etiam patie tia : sed ex Divo Augustino Iri de trinita capnondici lux charitas, seudi dicitur spP au μtientia , sed ut dicitur spiritus: haec enimpropo-stio, Deus ebarisas est, est vera sicut ista i Deus Dirirus est,r assui Deus est spes x patientiaca otiviis , spiritus formaliter & entitative: ergo est et ri charitas. 'rutiliter.& entitative , ac proinde Maritas Dei quae dia usa est in eordibus nostris per Spiritum sanctum qui datus est no
505쪽
ne quiDeus se & nos diligit , quam esse increa tam &Deum thim nullus rationis compos ibit inficias; nq autem de dilectione aut charitate qua laclanos dilectoressuos, ut init quaestio inam idem fanctus es incin de spiritu ,& litterac ε 31.,distinguit s.chisi tern iqiuaudiligimus Deum a Spiri u Sancto,his verbis, aritaspe μή dicta est dissundi in cordib- strii, non qua noxisses diugit ed qua nox faeis dilectorex suos , sicut. dicime justitia Dei quajusti uni munere e iamur, est imamini μί, qua nos saι'Osi Dcis sdes , Iesse Christifc imui Deusfacit et, ergo: loqv t in Ioco supra Etam 'de charitate qua Pe diligit te nota autem de ea qua nos, diligim Deum,. quae non estDens,i nec ratis dicitur viis causulari sicut sphupatientia , dcch;
P Lure bidicunt ego di hya' bonitatem ut . communem bonitati si inae per essentiam, Maonitati per pataicipationem , seu bonitatem ut sic. . Qu0d tamentalium, est ,: aie Doci et ia3. qu-u nica 9-αuancum ad istum' sicutiam vi Tum. quiae objςctum sermale fidei. non est vexitas u sic, nec uc communis increabiae & creatae. Tum quia charitaspsi virtus Theologica et: ergo rius objectum primaxium debet es se b. it Dei , seu bonitas qua Dqus esibonuS:.
Dico, quo bonitas essentialis,seu bonitas na . Mirae divinae,qua Deus est bonus per essentiam y
est objectum formale charitatis. Prob. Chari; has. .cendit in Deum Uatenus est post ijssim:
506쪽
honus , alioquin non esset perseessima viri' rsed Deus est phrfectissime bonus bonitate eueri- mali, i seu bonitate di vinae naturae, prout est v dix totius bonitatis attributali τα Participantis ruam si Deus constaretur: itan n uva, sua honus. est omnino immensu. anomnem genero b nitatis: . Attributa vero in Proprio genenere:mis sericordia enim est solum bona id genere mi serieordiae: . ingo bonitas naturae Deusest in is& per essentiambonus , debet esse obiectum primarium sub quo charitatis. yrob. minor: Si per impossibile narura divinam ret, inique ulloattributos honitatis naturae ' diligi sit Per omnia, absoluise8. Et si per impossibile, imum attributum P set esse sine natur non post siligi super omnia, nee charitas esset virtus perfectissima: ergo bunitas qua Deus est in se per essentiam bonus, .
satur in Deum, est illa bonitas cui per se primario competit. quietare amantem: sed bonitas naturae divinae est illa cui per se primo competit sati are & quietae e volu
hontem se consi&rata, debet esse
maleprimarium charitatis, seu amyri, Chrit:
ni, quam bonitas; attributalis. tiones attributales sunt ab essentia tanquam a fonte ρ ergo satiare volunratem amantem , eo
ratione sui, id est, attributis secundario, reessentiae primario & per se. .' . citi Bonum est objectum ehamatis; unum attributum quatenus ab essentia vir distinctum , est bonum. bonitate propria& infinita: ergo debet ella obiectum se indite charitatis ,- subindeque sola bonitas essentiae nequie esse objectum sermale charitatis. sisguo inajorem: Bonum est objectum es a
507쪽
ritatis, primarium aut secundarium, concedo ;Primarium semper, nego. Unde nego conseque
tia de objecto primario & principaliori. .i. Qyo niam attributa sunt bonabonitate particulari,&ratione essentiae a qua fluunt; essentia vero est bona in omni genere & ratione sui; ideoque illa bonitas debet esse obieetiim primarium &pri cipalius charitatis, & honitas attributalis objectum secundarium & minus principale.. D/ces 2-Bonitas ultimi finis est o ectum eh ritatis ; sed bonitas attributorum est bonitas ultimi finis, eum non sit bonitas medii: ergo est . objectum charitatis . Distinguo minorem: Boniatas attributoxum est bonitas uliimi finis sori
liter, nego: Realiter&identice, concedo in norem , & nego consequentiam de objecto sose mali de primario. D ees cum aliis asserentibus objectum chariatatis esse bonitatem divinam, quatenus conv enie Deo per se, & creaturis per participationem,
Charitatis objectum est id in qu tendit, & in
hoc numit objectum charitatis cum objectis aliarum virtutivn; sed charitas tendit in Deum unum dc trinum , nec non in . creaturas seta Proximum, juxta istud mandatum Diliges D. um
suum, O proximum tuum ιietat te ipsum: ergo
divina bonitas, quaaenus eonvenit Deo Persevdc creaturisper participationem est obiectum charitatis. objectum charitatis esse
id in, quod prim id tendit, non autem . omnae id in quod tendit: multa quidem suns quae per Potentias aut scientias attinguntur , quin sine ipsarum objectum sorinale primarium & sp eificativum: charitas increata Dei non solum tendit in Deum, sed etiam in Angelos & ho- .mines, quos Deus diligit; tamen non habet pro objecto formali & primario bonitatem sitam seu divinam, erout convenientem Deo , An gelis ri hominibus: ergo etiam charitas ere
ta qua diligimus Deum & pr imum,
508쪽
habet pro objecto bonitatem 1 prout convenie Deo & creaturis,sed solum bonitatem qua Deus est bonus per euentram .
Ertum est apud omnes dari pxaeceptum de Deo super omnia diligeodo, juxta illud
Matth. Io. uui anias panem aut .marrem plusiqHam mes non est me dignus; non intentae, ita ut teneatur nullum adtuna amoris elicere inte .etiorem illo quo Deum diligit, quia qui amaret aliquando salutem suam velparentestiuos ut decem, & Deum ut octo, seccaret, quod Doet res non concedunt ; sed tenemur diligere Deum supcr omnia appretiative, quia debemus illum tyraeferre omnibus bonis, cum sit omnibus nobilior S praestantior; hinc est,quod ut impleatur Praeceptum de Deo diligendo, sussicit, quod diligatur sincere , & quod anteponatur omnibus ue secus enim , cum nesciat homo, an amor quo amit Deum sit intensior, semper scrupulis turbaretur, an amaret Deum super omnia. a. Certum est etiam dari presceptum de proximo diligendo , juxta illud Matth. 22. Dilivs Dunianum Deum tuumex roto tarde 3no a proximum sicut teipsum. Et Ioan IJ . mandarum haM-mna a Deo , in qui Deum diligis, diligas erisa -3rem suum. Deinde, . datur praeceptum de in mico disgendo, juxta illud Math.s'. indit re --micos messos: nec valet obiicere ex eodeni, DAMMm est anticuis, odio habebis inimisum : quia hoc non suilaictum a Deo, nec a natura ; sed a Micibus antiquorum, qui volebant, ut dens
509쪽
daretur pro dente , quod lex Evangelica prolis bet. Unde dissicultas est , an amor quo diligimus Deum , fit idem habitus quo diligimus pro
Dico, charitatem ut se extendit ad Deum &ad proximum esse virtutem unius speciei atomς. Haec conclusio est communis apud O. Patres ,
S Theol os . Prob. i. Assi' qua finis acquir, tur, a est distincta . specifice is illa qua acqui, ritur medium. Tum quia actio non speeificatura medio, sed a fine. Tum quia medium est tole , & acquiritur propter finem , ideoque nota acquiritur actione specifice distincta ab illa qua acquiritur finis: sed Deus est finis propter quem
Proximu* diliginu , ut Probat Ausun. lib.8. de Triniti cap. 8.i dicens , Diligimus Deum prast r
mum . nas autem e proximum propter Deum .
Haeterea , homo factus est propter Deum εju ta illud Proverb. I 6. Omnia propter semetissum
operatus est Dominissi δὶ consequenter est dilbgehduspropter Deum: ergo unica charitatis vi tute tendi , seu, diligimus Deum & proximum, ut ait Aug. iupra citatus dicens , . Ex una eademque charitate. Deum proximumque diligiamus. 2. Charita&Theologica habet unum & i divisum objectum formale sub quo, quod est bonitas essentialis qua Deus est bonus: ergo virtus charitatis ne vale esse isecifice multiplex , sed unica; cum habitus aut virtutes noti multiplicentur , nisi ad multiplicationem objectorum sexmalium; subindeque charitas qua diligimus Proximum , est eadem charitas qua diligimus Deum. 3. Eadem fide creduntur omnia myst ria: ergo eadem dileetione aut charitate diligum tur Deus & Pruximus. ndem , si charitas qua diligimus proximum, non esset eadem specie qua diliFi mus Deum , sequeretur, quod charitas proximi non esset Theologica , cum non res
pieeret Deum; sed hoc est contra Propositum:
510쪽
' Dices r. Adoramus Sanctos propter Deum ;tamen cultus quo Deum colimus , distinguitura cultu quo colimus Sinctos ; eam ille sit cultus latriae, iste vero sit 'lius duliae: ergo licet dialigamus proximum propter Deum,eliaritas qua
Deum diligimus, debet distingui acharitate a
diligimus proximum . consequentiam: via adoratio non est .virtus Theologica', ut ait Scotus in 3. dist. s. s. ide ρυ-. Charitas vero est virtus Theologica,cujus objectum Hr- male est Deus: ergo, non eotest specie multuplicari, licet adoratio multiPlicetur . . f. Dices i. Deus est magis diligibilis ci iam proximus: emo non diliguntur una & eμemseecie chari tatis. conliquentiam; suta Proximus licet in se non habeat bonitatem infinitam, habet tamen habitudinem ad bonitateminfinitam Dei, quod susticit, diligatur Propter bonitas tem qua diligitur Deus. . Quaeres, an ebaritas sit caeteris virtutibus excellentior, tam in esse physico, quam moras λResp. assirmative quoia. utramque partem rNam l. Virtutes Theologicae sunt praestantiores aliis virtutibus, ergo charitas quae est persectior omnibus , ur i. ad Cor. IZ. dicitur, Maior a rem horum est charitas, est persectior aliis virtuti rus Theologicis. 1. Aliae virtutes possunt esse cum Peccato, ut Patet' in peccatore fideli
Diees : Fides operatur per chari ratem , ut monet Apostolus ad Galata s. veri 6. sed quod operatur per aliud in teso excellentius: nam Deus qui operatur per ministros , aut dominus per servos, est ipsis ministris excellentior &ipe tectior: ergo fides est persectior charitat per
quam operaturis ui Zinguo minorem :Quod op ratur per aliud tamquam per instrumentuiri , aue ministrum ad opus deputatum,est excelle tius ipsb instrumento aut ininistro, . concedo a quod per aliud operatur tamquam. .Per 'sor