장음표시 사용
151쪽
tinorum, de Christiano duimaro, de Iona aurelianensi, de Hinc-maro remensi, de Elodoardo, de Nicolao Ι. pontifice maximo, de Iohanno VIII. item pontifice, de Theodoro Abia cara, de Concilio trosleiano, de Stephano V., de Odono cluniacensi , de Ro- herio tuitiensi, de Innocentio II., de Anselino cantuariensi, de Petro tombardo magistro sententiarum, de Iohanne sarisberiensi, de Urbano III., de Caesario cisterciensi monacho, de s. Thomaa quinate, de Stephano parisiensi, de Gosfrido viterbiensi, de Cae-Iestino III., de Innocentio III., de Alphonso Tostato, de Pio II. pontifice langum est dicere, qui modo flem, modo ecclesiam ,
modo confessionem Petri, modo Christum ipsum ecclesiae petram esse, atque sundamentum pugnant. Quare Perpauca eorum testi
monia describam. Atque Chrysostomus quidem in quinta et quinquagesima homilia in i) Matthaeum a super hanc petram aedifi-
n cabo ecclesiam meam, id est fidem, atque consessionem n inquit. Hieronymus autem, v a) Fundata, inquit, erat supra pen tram: Supra hanc petra in Dominus aedificavit ecclesiam, abn hac petra apostolus Petrus sortitus est nomen .... Fundamen- η tum, quod apostolus architectus posuit, unus est Dominus nos. ,, ter Iesus Christus. Super hoc sundamentum stabile, et Per Sen robusta mole sun datum aedificatur ecclesia n. Augustinus au item in primo retractationum libro, si Scio me, inquit, saepissimen sic exposuisse, quod a Domino dictum est, tu es Petrus , et η si er hanc Petram aedi abs ecclesiam meam, ut si er hianCn intelligatur, quem consessus est Petrus dicens, tu es Christus η filius Dei vivi, ac si Petrus ab hac petra appellatus personam n ecclesiae figuraret, quae super hanc petram aedificatur, et a C-n cepit claves regni caelorum. Non enim dictum est illi, tu sfai Petra, sed tu es Petrus , Petra autem erat Christus , quemn consessus Simon, sicut eum tota ecclesia confitetur, dictus est
152쪽
η Petrus η I). Praeterea in tractatu Vii. in Iohannem, non Petrum, sed ecclesiam esse Petram defendit: n Mutavit ei nomen ,s inquit, et secti de Simone Petrum. Petrus autem a petra; pen tra vero ecclesia. Ergo in Petri nomine figurata est ecclesia.
n Et quis securus, nisi qui aedificat super petram a) h3 Acacius
porro melitinensis in ea, quam ad synodum ephesinam habuit, oratione, g Haec est fides nostra, inquit, super hoc sundamenn tum ecclesia aedificata est, adversus quam ne portae quidem in-n seri praevalebunt 3) n. Atque etiam Cyrillus alexandrinus in Esaiam prophetam libro quarto Petram Uinatur Docari im
motam discipuli sidem. Iuvenalis autem hierosolymitanus in ea, quam ad presbyteros , et archimandritas, dedit epistola , u Cumn Summus, inquit, et primus apostolorum dixisset, tu es Chris-n tus filius Dei oloi, Dominus intulit dicens: Beatus es Simonn Bar-Iona, quia Cano, et sanguis non re clapit tibi, sed Patern meus, qui in caelis est, et ego dico tibi , quia in os Petrus,n et si er hanc Petram , et super hanc consessionem roboratan est ecclesia Dei; et fidem, quam sancti nobis tradiderunt apos-
Μ toli, hanc ecclesia custodivi in 5 . Leo quoque primus in secundo de anniuersario assumtionis suae ad pontificatum sermone , u Soliditas, inquit, illius fidei, quae in apostolorum principen est laudata, perpetua est, et sicut permanet, quod in Christon Petrus credidit, ita permanet, quod in Petro Christus instituit.
n Cum enim, sicut evangelica lectione reseratum cst, interroga
153쪽
n set Dominus discipulos, quem ipsum, multis diversa opinanti-n bus, crederent, respondissetque beatus Petrus dicens: Tu esu Christus situs Dei Dioi; Dominus ait: Ma tus es Simon B-n Iona, quia cam etc. Manet ergo dispositio veritatis, et beatusn Petrus in accepta furtitudine petrae perseverans, suscepta ec-n clesiae gubernacula non reliquit i). Inde Petrus chrysologus in sermone quinquagesimo tertio Petrum Petri nomen adeptum, scribit, quia Primus meruit eccle
siam Moi 'mitate fundare a). Quin etiam sermone septuagesimo quarto, si 3 Ponebat angelus, inquit, super petram ianda
s mentum fidei, super quam Christus erat ecclesiam seudaturus n. Sunt vero horum verborum similia, quae Theodoritus tradit in septuagesima sexta epistola ad Eulalium. Nam , , hac de caus-n sa, inquit, Christus dominus noster apostolorum principem, , cuius consessionem veluti basim quamdam, et sundamentumn ecclesiae defixerat, nuctuare, ac errare permisit n. At in commentariis in tertium epistolae primae ad corinthios caput 5 ,s oportet, inquit, superaedificare, non tandamenta iacere. Nequen enim aliud potest iacere sundamentum, qui vult sapienter aedis ficare. Hoc sundamentum iecit beatus Petrus, vel potius ipsen Dominus. Cum enim dixisset Petrus, tu es Christus filius Dein vivi; dixit Dominus, super hane petram aedificabo ecclesiam n meam. Christus enim est fundamentum n. Eucherius item, sive auctor homiliae s6 de natali Petri, a Si Petrum non intel- η Iigis, inquit, petram respice. Petra autem erat Christus. Sicn igitur a petra Petrus, sicut a Christo christianus. Videmus ita η que quid sit, super hanc petram aedificabo ecclesiam meam. γ, Super hanc Petram, quam tu modo docuisti dicens, tu es Chris- η tus silius Dei Disi. Super hanc petram, et super hanc fidemn aedificabo ecclesiam meam. Huic enim sententiae apostolus con- ,, cordaris ait: fundamentum enim aliud nemo Potest Ponere,
154쪽
n Praeter id, quod Positum est, quod est Iesus Christus. Ac sin dicat, non est aliud laudamentum, nisi illa petra, quam Pen trus posuit in fundamentum cum diceret; tu es Christus etc. nIain vero Felix III. in quinta i) ad Zenonem imperatorem epistola,n Cum ipso Petrus, inquit, dixisset ad Dominum, tu es Christus h filius Dei vivi; ab ipso audire meruit: malus es Simon Bar
n Iona, quia cam, et sanguis non reuelaseu tibi, sed Pater meus,n qui in caelis est, es s er istam consessionem aedi abo α-
n clesiam meum n. Atque Hormisdas sa) etiam in commonitorio, quod Ennodio, et Fortunato ad imperatorem legatis dedit,n Sancti patres, inquit, qui ista constituerunt, beati Petri apostolin fidem secuti sunt, per quam aedificata est ecclesia Christi n. Laurentius item mediolanensis 3 , qui initio sexti saeculi floruit, in primo de muliere Chananaea libro, si Haec, inquit, loquutusn sum Propter VOS, ut exultet mens vestra in Domino, et num-u quam in tentationibus trepidet; petra est immobilis. O homon quid status vereris p super hanc petram, inquit, aedificabo ec. n clesiam meam, et portae inferorum non praevalebunt ad n eam s. Anastasius etiam patriarcha anti senus in secundo anagogicarum contemplationum libro, a Nonnulli, inquit, hocs etiam reserunt ad duos populos, nempe et ad eos quidem sinu. n tes, qui firmi sunt, ac stabiles super Petri sundamentum, et
n illius fidei immobilem constantiam M. Gregorius 5 quoque
primus in ea, quae est ad Theodolindam reginam, epistola, ,, Inu vera fide persistite, inquit, et vitam vestram in Petra ecclesia,n hoc est in consessione beati Petri apostolorum principis solidan te n. Cui Isidorus 6 hispalensis consentiens in septimo originum libro scribit hoc modo: si Petrus a petra nomen accepit,n hoc est a Christo, super quem sundata est ecclesia . Ideo aitis Dominus: tu es Petrus, et super hanc petram etc., quia dixe
155쪽
n rat Petrus: tu es Christus filius Dei vivi; deinde ei Dominus in super hanc petram, quam consessus es, aedificabo, inquit, e B clesiam meam, ,. Hunc Porro sequutus Beda I in commentariis in exodum, si Nisi quis fidei soliditatem tenuerit, inquit,n divinam praesentiam non agnoscit, de qua soliditate Dominus v ait, super hanc petram aedificabo ecclesiam meam u. At in homilia de s. Petro, petram ab ipsum esse Christum contendit: γ, Petra autem erat Christus, inquit, et super hanc petram, idestv super dominum Salvatorem , qui fideli suo cognitori, amatori,n consessori participium sui nominis donavit, ut videlicet a pe-
η tra Petrus vocaretur, supra quam aedificatur ecclesia et c. n Ac
cedit Iohannis damasceni 3 auctoritas, qui in ea, quae est He
transfiguratione Domini, oratione, si Petrus, inquit, ardenti quo-n dam Zelo inflammatus, ac sancto Spiritu instinctus, tu, inquit, ,, es Christus filius Dei vivi. O beatum os, o prorsus beata las bia, o theologam animam, O Deo asstatam mentem, ac dignam,n quae divinitus doceretur. . . Haec est firma illa, et i inmota fi- η des, super quam tamquam petram ecclesia sun data est, cuiusn tu merito cognomen geris n. Denique, quod longum sit omnium,
quos nominavi, locos describere, Hadrianus primus ) epistola ad episcopos Hispaniae, γ, Huius nempe Christi) sundamenti im-
-n mobilis soliditatem, inquit, beatus Petrus non Carve, et san-n guine, sed Patre revelante de caelo confitendam declaravit, cum n resutatis quorumdam opinionibus, quid in discipulorum animis η fides operaretur, cunctorum cognitor exploraret; solus pro se,s et pro omnibus, et pro unitate unus testimonium perhibuit,
s dicens, tu es Christus situs Dei Misi, qui mox consessionis
n praemium, nulla interveniente mora, adeptus, et caeli ianitor, v et ligandi, solvendique arbiter factus est animarum; statimques Dominus: et ego dico tibi etc. super bane Petram, quam Con-n sessus es, et a quo Vocabulo sortitus es dignitatem, super hanc u soliditatem fidei aedificabo ecclesiam meam etc. n
156쪽
Sed haec tam multa, tamque longa veterum testimonia, quae summa diligentia ab adversariis conquisita, atque descripta sunt,
protestantibus a), graecisque a , qui omnes apostolos dignitate,
potestateque pares suisse arbitrantur, Subsidio esse non possunt. Atque ut ordiar ab Origene, is tantum abest, ut dum Christum
esse petram, aedificarique s er vostolos, corumquct SuCCESSOrra,
atque discipulos ecclesiam scribit, fuisse Petrum post Christum ecclesiae petram, ac fundamentum neget, ut id contra plane, perspicueque confiteatur. Nemo autem est, aut suit umquam Orthodoxorum, qui Christum petram, ac PraeCψuum fundamentum universae ecclesiae non esse diceret. Quum enim Iesus et Petra 3),
et fundamentum in priore epistola ad corinthios appelletur,
nullus certe christianorum tam impudens, lam insanus, tamque impius invenietur, qui id ei nomen eamque dignitatem adimendam existimet. Iam vero praeter hoc praecipuum sundamentum,
quod in epistola ad ephesios Paulus summiam 5 l idem a
gularem vocat, aliud quoddam non ab Origene, Ceterisque patribus modo, sed etiam a Paulo ipso indicatur, diciturque funda
mentum Vostolorum, et ρ ρhetarum. Iam vero Origenes christianum quemque, qui sit dignus hoc tanto nomine, Petram commodo dici arbitratur posse. Quotum autem quemque Sese reperturos protestantes, graecique censent, qui esse discipulos apostolorum, verosque Christianos ceteros apostolis dignitate, auctoritateque pares defendat p Quum autem reperire omnino possint ne
minem, Concedant necesse est, auctore Origene, statuendos esse gradus quosdam, ac seriem ecclesiae sundamentorum, quorum
157쪽
unum sit altero stabilitate, firmitate, dignitateque praestantius. Ne que vero, quod Origenes in uno Petro aedificatam fuisse ecclesiam neget, existimandum est, non fuisse, illius opinione, Petrum praecipuam post Christum petram, praecipuumque post Christum
standamentum ecclesiae. Hoc enim voluit: Petro praecipuo post Christum sundamento superaddita sundamenta apostolorum fuisse, adversus quae etiam, quoniam firmae petrae inniterentur, Portae inferi numquani praepalere possent. Nam Petrum post Christum sundamentum esse ecclesiae, petramque, Super quam ConStructa ecclesia suerit, adeoque praecipuam inter apostolos obtinere et auctoritatem et dignitatem, non ex iis Origenis locis tantum, quos
supra descripsimus si , intelligitur, sed ex homilia etiam quinta
in exodum, exque his ipsis commentariorum in Matthaeum ilhris, quibus adversarii abutuntur.
Estque eadem, atque Origenis suit, Eusebii caesariensis de petra, deque ecclesiae sundamento sententia. Nam qui Christum a),
idem etiam Petrum, non modo magnum apostolorum, omnibuSque
discipulis 3 praelatum, sed etiam petram vocat. Itaque Chris
tum primum sundamentum, primamque petram, ac lapidem angularem; Petrum autem alteram petram, quae firmitatem a Christo , soliditatemque Consequuta esset, appellarit necesse est; nisi Eusebium quisquam pugnantia suisse loquutum velit, quod Certe ut credam, fieri omnino non potest. Non enim unius hoc Eusebii proprium, sed commune omnium veterum christianorum 5 suit, ut et Christum, et Petrum, et apostolos ceteros aut Petram, aut sundamentum dicerent si , neque tamen secum ipsi pugnarent, cum gradus esse quosdam , seriemque sundamentorum , a Cpetrarum arbitrarentur; quarum quidem petrarum Praecipua, quae ceteris firmitatem daret, Christus; altera Petrus; tertia cons
158쪽
titula in soliditate Petri, sundamentum apostolorum a Paulo memoratum , esset. Sed si qui Eusebium accusant, quasi non considerasset, sed sortitus esset, quid scriberet; ii videant, ne Paulum in eamdem suspicionem vocent, qui cum nullum aliud sundamentum, praeter id quod positum est, quod est Christus Iesus si , poni negat posse, tum sundamenti meminit apostolorum, et prophetarum. Quod si de maximo sundamento, summorue angulari lapide Christo priore loco, secundo autem de alio undamento, quod maximo inniteretur , loquutum Paulum suisse, ut debent, responderint; iam facile, opinor, existimabunt, quid sit iis, qui Eusebii testimonium implicant, respondendum. De Athanasio hoc breve dico, eins de petra sententiam esse Eusebii sententiae similem. Id cum ex illius, quae supra descripsimus a , verbis constet, non est necesse , ut esse rursum demonstrandum videatur. Non probo autem quod de Hilario scribunt, negasse, eum in Petro, ut in petra, suisse fundatam eccle
siam. Qui enim confessionem Mei Petri petram dicit suisse, is
haud statuit Petrum esse Petram non posse. Utrumque enim concedendum est, et Petrum, et confessionem Petri et appellari, et esse petram. Caussa enim, quamobrem Petrus caput, petraque ecclesiae constitueretur, fidei consessio fuit, quae sane fides tam immota, firma, stabilisque est, ut concuti, commoverique nullis
modo possit. Quare a patribus commode fides, fideique consessio Comparatur petrae. Atque hoc illud est, quod Hilarius in libris , qui sunt de Trinitate, scripsit I). In commentariis vero in evangelium Matthaei, atque in centesimum , ac tricesimum primum psalmum 5 ipsum Petrum esse a Christo petram ecclesiae, et fundamentum constitutum satetur. Sunt porro horum similia, quae Gregorius nyssenus tradit in ea, quae est de adven
tu Domini, oratione 6 . Quum enim consessionem Petri petram dicit esse, tum Petrum principem appellat apostolorum ); quem certe, nisi Petram putasset suisse, numquam appellasset hoc
159쪽
Atque eodem, quo dixi, cum de origene, atque Hilario ag rem , modo explicandus est Ambrosii r) mediolanensis de petra
ecclesiae, deque sundamento locus. Nam eorum quidem, cum similes sint omnino sententiae, similes etiam esse debent interprE-
Iohannes item chrysostomus, qui modo fidem consessionem-rue Petri, modo γ) Petrum petram esse confitetur, satis aperteemonstrat Petrum , quod consessus firmam, ac stabilem fidem suerit, consequutum ob confessionem fuisse firmitatem, stabilitatemque petrae: quare ut fidem, ita Petrum ipsum , non modo commode appellari posse, sed esse etiam Petram ecclesiarum.
Ab Hieronymo vero quis neget et Christum, et 3 Petrum fuisse appellatum petram 3 Quod cum ita sit, ne quam si pu
gnantia eum fuisse loquutu in concedam ) maximo viro iniuriam faciam, fatear necesse est, primam petram, primumque ecclesiae fundamentum, illius quidem sententia, esse christum, a quo ut a summo angulari lapide Petrus obtineat constantiam, atque firmitatem Petrae.
Quod idem erat de Augustino, cuius potissimum verbis abuti
protestantes solent, dicendum. Ille namque Petrum a petra n men accepisse statuens, nihil certe statuit, quod a communi, pervulgatoque omnium orthodoxorum dogmate alienum esse vi
deatur. Quotus enim quisque est nostrum ) , qui petram esse Christum, atque a Christo petra Simonem fuisse Petrum appellatum neget Z Noque vero, quod petra illa, cuius fit in eo evan .gelii Matthaei loco commemoratio, non Petrum, sed Christum indicari putet, in errorem incidit lutheranorum. Non enim negat, petrae nomine intelligi etiam Petrum posse. Nam in eo ipso Ii
bri primi retractationum loco 5 , in quo petrae appellatione
160쪽
Christum significari confirmat, hoc etiam satetur, non repugnare eorum sententiae se, qui petrae nomine. apud Matthaeum, P
trum ipsum indicari contenderent. Quin etiam idem ipse Augustinus, qui in libro priore retractationum de Christo, alibi certe de Petro intelligi Matthaei locum oportere i) statuit. Neque
vero id satis habuit. In eo enim psalmo, quem contra partem Donati, ut publice a populo aut recitaretur, aut cantaretur a scripsit, Petri cathedram ipsam esse Petram testatus est, quam vincere inferorum portae non possunt. Atque is profecto Augustinus non fuit, qui praeter praecipuam ecclesiae Petram, praecipuumque sundamentum, atque angularem lapidem, aliud secundarium, ut dicimus, Andamentum, aliamque secundam petram dici nequire arbitraretur. Qui enim Pauli epistolas non legerat modo, sed interpretatus etiam suerat, is certe non ignorabat, ab eodem doctore gentium, qui sundamentum aliud, praeter Chris
tum, poni a nemine posse 3 dixisset, nominatum deinde suisse fundamentum apostolorum, et prophetarum. Nisi vero alteram
post Christum petram Augustinus consessus esset, quo tandem modo affirmasset, fuisse Petrum a Christo constitutum caput,
principemque 5 apostolorum p Iam de Theodoriti, Eucheriique sententia, qui ut Christum, confessionemquo Q Petri, sic P
trum dici petram oportere statuunt, non est, cur esse multis dis
putandum putem. Quae namque, qualisque sit, ex iis, quae paullo ante de Hilario ), de Ambrosio, deque Augustino ostendimus, cognosci facile, Perspicique potest.
Atque haec explicandorum veterum auctorum latissime patet
gorii I. I o) pontificum aut epistolas, aut libros legunt, ii quidem intelligunt. non Mei modo, quae everti, concutique nequeat; sed