Argumenta selecta ad studentium commodissimum vsum concinnata circa primarias philosophiae quaestiones reu. P. magistri Scipionis Ricciardi Neapolitani Carmelitae sac. theol. regentis eminentiss. ac reuerendiss. domino D. Fabritio Spada S.R.E. card.

41쪽

tentionaliter, hoc est exiitimati-ue est falsa ,& altera, quae realiter est falsa, scilicet, Hireus est Ce uus, intentionaliter, de existi ina. tiue, est vera, putat enim intellectus Hircum esse Ceruum dum. modo ipsi assentitur, ergo putat esse falsum Hircum non essewer, uum ut de se patet; in hoc statu intentionali sunt pariter contra. dictoriar,& habent eosdem terminos nempeHircum fictum,& Ceruum fictum in ordine ad quos una est vera, & altera falsa existimatisue; ergo haec propositio Hircus est Ceruus) est vera existimatisue; ergo debet dari obiectum in ordine ad quod sit exiitimatiue

vera, quod obiectum non potest esse Hircus realis, & Ceruus reain iis, nam hoc est obiectum falsificativum istius propositionis, Hir. cus est Cernus, ut euidens est; er' 'po debet esse, Hircus fictus, &. Cervus fictus ,& sic saluo propositiones esse , contradictorias, harbero

42쪽

-gumentum III. I shere eosdem terini nos,& dari ens rationis obiectivum . quo posito .

Respondeo in forma . Distinguo antec. in hac propositione , Hircus,est Ceruus) supta ut falsa

realiter nullum habetur ens, ra tionis obiectivum a Conta antec. bumpta ut vera existimatiue nuMium, &c. N. ant.

Ad probationem, eodem m do distinguo minorem termini sunt reales, termini falsificantes illam propositionem Con. termi. ni verificantes sunt reales N. mi. . Ad aliam probationem distino guo anti sumptae in eodem statu C. in diuerso N. Cum ergo haec

propositio Hircus est Ceruus non solum possit sumi, ut falsa in

statu reali, sed etiam, ut vera in statu intentionali, hinc sequitur dari obiectum etiam intention liter verificativum illius, quod erit Hireus, de Ceruus ficti scilicet

43쪽

ARGUMENTUM IV.

Contra Ggantes ens νationis obiectivum .

ΙNtellectus non potest assentiri falso cognito a se falib ergo

datur ens rationis obiectivum. Ant. patet, quia obiectum ad quatum intellectus est ens verum,fiue reale,siue apparens, sed quod . est falsum ,& cognoscitur, ut fato funa , neque est verum reale, neque apparens, ergo quod est fatis sum, & cognoscitur , ut falsuri non est capax assensus intellectus. Prob. con. Intellectus Ethnici assentitur huic propositioni D tur alius Deus, ergo ista propositio est vera saltem apparenter,ii est secunduna existimationem asissentientis, ergo datur ens ratio. nis obiectivum . Prima cons. Non videtur negabilis supposito quod omno obiectuna trahens assensum intelis lectR

44쪽

' Secunda conseq.prob. Illa proil positio Datur alius Deus) est ve.

ra secundum existimationem ipsi assentientis, ergo debet dari ob-

lectum in ordine ad quod si vera

ergo debet dari ens rationis obie ctivum. Prima consi patet, quia omnis . propositio vera in ordine ad aliquod obiectum est vera. Secunda conseq. Probatur ex presse, hoc obiectum in ordine

ad quod haec propositio Datur

alius Deus est vera, non potest esse Deus realis, quia Deus realis, ast unicus,& solus, ac proinde, in ordine ad Deum realem unicum,ot lum, falsissima est propo. filio Deos multiplicans, ut patet, ergo obiectum in ordine ad quod proposito illa est vera. debet esse alius Deus a reali, ergo Deus fictus, & hoc est ens rationis obteinctiuum ; quia hic alius Deus es

obiectum illius propositionis, ipὼ

45쪽

18 AQununιum Irisam verisicans, quod .biectum, eum nullum habeat , vel haber possit esse a parte rei ,& habeat tantum esse cognitum , erit ipsissimum ens rationis , quod dicitur illud , quod bases tanιum esse obie lituum in inιellictu .

Respondent aliqui; illam pro.

positionem esse edentialiter falis 'sam, & nullo modo posse esie M. ram, ac proinde non dari hune

Deum fictum in ordine ad quem

sit vera a

Sed hare responsio est penitus nulla , quia ut probatum est omisnis propositio , quae trhait assenissum intellectus necessario debet habere aliquam veritatem , ac proinde aliquod obiectum verifi. cativum; Datur alius Deus) haec est propositio, quae trhait assen

Respondent Alij, intellectu asinsentientis illi propositioni , non fingere alium Deum, sed tantum non distinguere , an verus Deus sit

46쪽

Argumentum Iri istsit unicus , vel multiplex , ac pro inde non facere ens rationis, sicuti non efficit ens rationis ille , qui eminus videt animal , & non distinguit, an rationale , 'et rugis bile sit. Sed contra; Quia videns antis mal ,& non distinguens differeti,tiam praecisiue se habet , nec assi mat ipsum esse rationale , nec rugibile, sed Ethnicus affirmat duos dari Deos , ergo non praeci siue se habet , ae proinde exemplum adductum non est ad rem. Secundo , siue Ethnicus distin, guat, vel non distinguat verum Deum esse unicum , certum est ipsum putare illam propositionem esse veram, ergo debet dati alius Deus putatus, defictus in o dine ad quem propositio sit puta, live vera nam in ordine ad Deum verum est falsissima. '

47쪽

ao Argumentum In

A Duertendo quod Verbum

mentis nullo modo distin, guttur ab ipsa cognitione obiecti, nam expressio obiecti idem est

omnino , ac obiectum expressum, ex quo sequitur, omnem cognitionem , esse speciem expressam, seu verbum mentis; itaque alius

Deus cognitus , est omnino idem Tum cognitione alius Dei , curi ergo cognitio alius Dei sit ensreise, sed falsum, insertur quod etiam ipse alius Deus sit ens rea. iter falsum; quid ergo est cogni, rio alterius Dei pest cognitio falsa veri Dei; quid est alius Deus assiematus est verus Deus falsis. sme cognitus . Ergo assirmans dari alium Deum , nil aliud facit, nisi lalso cognoscere Deum verum , sed falsa cognitio Dei veri, non est ens rationis obiectivum,

'r earet in Imagine , quae falso

48쪽

-νιmentum ar epresentat verum Pontificem, ergo non datur hoc ens rationis

obiectivum ; praeter quam quod dummodo hic alius Deus cognitus, nihil aliud sit etiam per aris guentem, ni si cognitio eiusdem,& cum cognitio habeat etiam esse subiectiuum , sequitur quod etiam alius Deus habeat etiam esse sub ctivum, ac proinde non sit ens rationis, quod definitur esse illud, quod habet tantum esse obtestiuum in intellectu; Neque dici potest quod alius Deus habeat esse distinctum a cognitione , quia hoc aliud esse,dummodo non esset, tum esse cognitionis deberet esse , .ens reale, vel aliquid medium in. ter esse reale ,& esse cognitionis ,

quod non est assignabile, & licet

Aduersarius semper repetat, Alium Deum non esse eas reale, ne

que esse , solam cognitionem, sed esse fictum distinctum ab esse reati, & abesse cognitionis, nihilomminus non potest explicare quid

49쪽

a et Argumentum Insit hoc ens fictum, hoc Idolum. nisi recurrat ad id quod comuniter dicunt fautores entis rationis, scilicet, quod sit id quod habι tantum esse cognitum , ex quo conuincitur, quod alius Deus,

non sit aliud nisi pura cognitio salsa Dei veri, sed haec non est ensrationis nisi tantum sormale,quia habet etiam esse iubiectivum imis intellectu , ergo&c.

In sorma Resse C. anta & N. C. Ad probat. C.ant. & primam C.&N. secundam. Ad aliam probat. C. ant.& C. dico quod obiectum in ordine ad quod illa propositio,

Datur alius D us, invera appa renter, non eii Deus fictus, sed Deus realis falsissime cognitus, nam illa propositio, est vera a . parenter, & falsa realiter, ut falsa realiter , habet pro obiecto Deum realem, ut est in se, quia ideo falsa, quia non conformatur cum Deo sicuti est ap r. vi vera apparenter, habet pro obiectoῖ Deum

50쪽

Argumentum Deum realem apprehensum ; prius enim intellactus falso apprehendit Deum realem , ut duplicem postea assentitur iudicio asserentis dari alium Deum . si haec responsio non sanitisfacit , scias neque mihi satisfacere, sum enim contrariae opinio. Bis, quia tamen meliorem solutionem, nec audiui,nec vidi, ideo hanc tribui , quae licet non omnino adequet ingenium, attame sin disceptationibus optime subsit.

netur .

ARGUMENTUM V.

Conιra admittenus ens rationis, γιfactibi, a Creatura non vero , vi factolle ab intelle tu Diuino. I Lle intelle filis ens rationis es.sormat, qui tribuit impossibili purum esse cognitum, sed ituet. lectus