Argumenta selecta ad studentium commodissimum vsum concinnata circa primarias philosophiae quaestiones reu. P. magistri Scipionis Ricciardi Neapolitani Carmelitae sac. theol. regentis eminentiss. ac reuerendiss. domino D. Fabritio Spada S.R.E. card.

발행: 1685년

분량: 389페이지

출처: archive.org

분류: 철학

71쪽

q Argumentum VII. quiro , nonne istae duae similitudianes sunt rationes sundantes relationem aliam similitudinis λnonne sunt similitudines similes assigna quaeso in qua ratione sunt similes λ utiq; in ratione simili tu .dinis, ergo eadem similitudo est

Ad exemplum de Diuinis perasbnis, dico quod tantum abest quod Personae Diuinae fini similes sn natura, quod potius identisia cantur in natura , ergo si Natura Diuina est, id quod sundat identisficationem, nequit esse id quod undat similitudinem , quia sun dare similitudinem, est etiam fundare distinctionem , igitur non sunt similes, sed idem in natura , nisi abutendo vocibus, identificationem , dicas similitudinem . A R.

72쪽

ARGUMEM TUM VIII.

DAtur relatio distincta, ergo

Deus est Causa peccati, secundum propriam deformitatem accepti; sequela est falsa ergo, de id unde sequitur . Prob. Cons. Datur relatio distincta, ergo relatio similitudinis, quae est inter duo furta v. g. estentitas media distincta, sed ad ipsam concurrit Deus, ergo Concurririt ad deformitatem peccati . pri. mum entim ema, ipsa opinio quam impugno .

Minor subsupta patet quia illa similitudo distincta non est pecca-- tu, etenim est entitas media inter duo peccata, ex alia parte est enti. tas positiva, sed ad omnem entitatem positivam,que non est peccatum concurrit Deus,ergo ad illam similitudinem concurrit Deu S . Prob.

73쪽

6 Argumentum VIILProb. igitur Con. Non potest

dari concursus ad relationem, nisi detur concursus ad fundamentum ipsius, ergo non potest Deus co currere ad illam similitudinem , ni si concurrat ad peccatum, quod

est fiundamentum eiusdem, sed si illa similitudo est distincta; ad iulam concurrit Deus,ut probatum est, ergo si datur illa similitudo distincta Deus eo urtit ad peccatum .

Αnt. patet ex illo axiomato . Ad relationem non datur per SE motus.; hoc est, Agens naturale producendo v. g. albedinenu non intendit primo, & per se prod cere similitudincm, quae resultat ex ilIa albedine, & terminatur ad aliam, sed intendit per se primo producere albedinem, ex qua po stea lecundario emanat illa simi. litudo. Prob. i. rtur Conseq. Si Deus concurreret ad illam similitudinem, & non ad peccatum ex quo u dimM

74쪽

di manat, per se primo produce ret relationem, ergo ad relatio, nem daretur per se motu S, quod non videtur dicendum praecipue a Thomistis contra quos militat argumentu, ergo si Deus concurrit ad illa relationem, concurrit ad peccatum; si non concurrit ad relationem, ergo datur aliquodens positiuum a p. r. qnod nos C est peccatum, ad cuius productio, nem Deus non concurrit; virum que est absurdum , ergo ut virum que euitetur, melius erit negare relationem distinctam. Prima responsio eli in promptu, Deum scilicet concurreri ad materiale peccati, non ad sor-

male a

Nullo modo satisfacit; qui , qui concurrit ad relationem, conjcurrit ad fundamentiam ipsius,sed non solum duo furta sunt simili in esse materiali, sed etiam in esse formali, & desectuoso, ergo , qui

concurrit ad relationem qua I dicuns

75쪽

68 Argumenιum VII Ldicunt duo furta in esse formali,& defectuoso, necesse est Ut conis currat ad ipsa furta secundum e sse defectuosum accepta, quia secum dum hoc esse desectuosum sunt etiam sundamenta similitudinis . . Responsio aliorum est , quod Deus concurrat solum permissi ad sandamentum, ut possit po si ea concurrere ad relationem reissultantem ex ipso. At haec responsio, neque satis. sacit , quia quid est concurrere Permissiue, nisi pose,& nolle impedire; ergo Deum permissiue concurrere ad peccatu eli Deum nolle impedire, seu praecisiue se haberi respectu peccati, igitur concursias Dei positiuus per soprimo terminaretur ad relatio. nem, non ad fundamentum, ergo ad r elationem daretur per Se m. tus; quia concursus permissiuus non est motus , sed ut ostensum

est, est pol iis indifferentia, ieu praecisiue se haberi . Huius

76쪽

Argumentum VIII. v.

Huius argumenti non inuenio solutionem eam a te benigne Lec expccto; fateor quod si peccatum consistit formali er in priuatiuis , argumentum ruit, quiaptiuatio nequit fundare entitatem positivam similitudinis; at si consistit in positivo, non video quo modo argumentum adaequarte solui possit.

ARGUMENTUM IM

IMpossibile est, ut in rationO

praecisa inseriora partim conueniant,& partim disconueniant, ergo impossibile est, ut in rati ne praecisa entis substantia ,& accidens , partim conueniant, &partim disconueniant, ergo vel totaliter disconiieniunt, & sic enserit aequivocum,uel totaliter comC ueniunt

77쪽

so Argumentum IX. ueniunt. sic ens erit univocum; non potest dici primum , ergo secundum.

Prob. ant. Impossibile est, ut in aliqua ritione indiuisibili insoriora partim conueniant, & par tim disconueniant; sed ratio praecisa est adhuc per intellectum imGiisibilis, ergo impossibile est,

ut in illa in seriora partin conu niant, di partim non conueniant.

Prob. min. Si non esset indiis uisibilis, ergo non esset praecisa 4 disserentiis diuidentibus , qui omnis diuisibilitas prouenit a dic serentijs , sed loquimur de ratio. ne praecisa a disserentiis, ergo i quimur de ratione indivisibili

Respondent, quod ratio entis, quamuis praecisa, nunquam est persecte indivisa,& una, quia non potest perseete praescindi, adeoque in ratione entis in seriora patrim conueniunt partim disconueniunt .

78쪽

Argumentum M. FrSed contra; ratio entis eo m do est una, quomodo est praecisas sed est taliter praecisa , qualiter susEcit pro univocatione , ergo habet talem unitatem, qualis re quiritur ad totalem, & vniuocam

conuenientiam.

. Prob. min. Ideo sorsitan ratio entis non potest persecte prinscindi a suis interioribus, quia licet possimus concipere ens sine substantia,& accidente, tamen non possumus concipere substan tiam, vel accidenso quin conci piamus ens;sed ex hoc non argui. 4ur praecisionem entis non esse ta. lam, qualis requiritur ad totain lem,& vniuocam conuenientiam, ergo, &c.

Prob. mi. LicEt possimus eo cipere animal absq; eo quod con. cipiamus rugibile , tamen non possumus concipere rugibile sine animali, ergo sicuti praecisio entis a su s inferioribus non est mutua, ita iuc est mutua precisio anima-

79쪽

Argumentum IX. lis; sed hoc non obstante, &c. ergo &c.' Prob secunda pars Antee. Rugibile quamuis praecisum semper, adhuc per Intellectum, est prinqcipium sentiendi, sed principium sentiendi est animal , ergo rugibi. te etiam praecisum, per Intelle-

animalis

Prob mai. Rugibile qua sor- maliter rugi bile est , est princia pium rugitus; rugitus formaliter, qua rugitus est sensatio , ergo rugibile larma re qua tale est principium sensationis .

. Prob. min. Rugitus formalister, qua rugitus est actus animae set filivae, ergo est sensatio . Des,nias mihi si potes rugitum, absque eo quod in eius definitione veniat sensatio. Respondent, quod licet rugi, bile sor maliter, qua rugibile includat principium sensationis , ac proinde animal , tamen si suma,tur ut corpus, ut vivens, ut subinstatui a

80쪽

Aetumιntum IX. 3 3 stantia, non includit animal; econtra vero perseitas in quocumque genere sumatur semper includit ens, ex quo sequitur, quod

animal sit volvocum respectu ruingibilis, &latrab iis, non vero ens

respectu perseitatis, δι inale ita.

Sed contra , quia ad hoc ut aliqua ratio sit univoca satis est si perfecte praescindat a differentiis,& ad hoc, ut non sit univoca satis

est , si non persecte praescindat ab illis; sed diuisentiae animalis sunt latrabile, & riigibile, non quidem

qua corpus, qua substantia, sed sormaliter qua latrabile, de qua rugibile,& hoc patet euidenter, quia substantia corpus,&c. non diuidunt animal, sunt enim praedicata superiora, non inserio. ra respectu animalis , ergo si concedis quod rugibile formaliter qua tale includat animal, iam eoncedis quod animal ineludatur in suis differentiis, eo modo quo

SEARCH

MENU NAVIGATION