장음표시 사용
111쪽
Ad Lib. Iu. Tit. X IV. de Precari jS.
ΑΡ. PRECARI AE. I. post n. 3. Vald
Addit ad Collectan. Doct, in Libi III. Decretal.
V V puoc a Iuris vexior videtur contrariε sententia ,
Ad Lib. III. Tit, XIII. de Rebus Ecclesii εφφς
CAP. N V L L l. v. n. s. ibi, n. . Vincens, A P. PROPTER STERILITATEM. III.
Filii uc. νom. 3 trari, ψ. c. a. a n. Σ . - n. 8. in sine. Corn. cons ia. lib. . relatus a Ibid. n. I. in ne, Benedict. Canofil. in repet. μ- Mcnoch. de arbιtr. casu Io sub n7. Bursat.confi6.ι auag. ambιιι e . u. Io. qust a. I . Recloan. de n. II. UOI. r. Becc. cons. I I. I. Dicitur etiam ca- Aenat. q. a. n. 2 . VI iacent. Fit Iluc. a. trari. s. c. a. su S insolituS,qui raritum c5 tangit, ita quod in mil- in princιp. te annis non euenit nisi una vice seeundum opinio. Ibi d. ni3. ibi, duodecimo limita, Vincent. Fil- nem Bart. in t .scio s. medico V. de auro leg. Goza nuc. d. tract. q. c.a. n. ar. . . din. cons. 17. n. 9. 9 a . Nati . cons. ιε. sub num. 6. Ibi d. n. I 6.m e. Vincent. Filii ue, d. e. a. n.a . Vel sςcundum aliam sententiam dicitur casus in is solitus, qui in centu n annis non euenit, nisi semel, Corn. cons. a . col. penult. l. a. Rip de pse inrub. de priuileX. contrarii. num. IOl. Menoch. conf. 37. num. ro. Bursa r. cons. ἔο. num. γ i. it quod insolitus dicatur ille casus, qui non soloetorquentur Doctores hie in reddenda ratio. communiter eontingere, aut verisimiliter euenire, ne cur fiat in precaria renouatia de quinquennio Alex. cons io' num. 16. υoI. 8. Alciat. resp. lyra. in quinquennium , cum pree rii posseιlores nullo num.6. Abd. cosi 1.num . . Aym. conj 93. num.a. tempore possint praescribere, eo quod proprietas super quo iudicantis arbitrium versari post rela- maneat apud Ecclesiam , solus vero usu S fructus tas opiniones , & poli Rip. voluit Menoch. de aν apud ipsos possessbres iuxta tex. in ι. a. C. de pra- ιιtr. ca Io. num. I. & post eum Beee. d. cons ga. δεηιρι.30.Lneque C. de Uructu, tex. expressus in num. i 3. vol. I. Casus fortuitos suscipiens in ine. eurιci I 6. q. I. sicque contendunt O Olam elis etiam insolitos, qualiter r maneat obligatus videre nouationem: cui dissicultati glos Abb. Inani. Ec Mart. Antonin. mar. resoluι.ob a .resolui. a 6.
Bero. in prasenti,& Ansel. in sum. verbo precarium ibid. num. 3 7. 3n sine . ibi , d num. Plac. i. n. 4. respondent in hoc casu nullum else praestri' epit b. uehe , ιιb. L. cap. 3 . num. I. Petr. Caball. ptionis periculum, sed ideo renouationem fieri ne resol. cr m n, tom. ι.eUM IS . n. I. Vinc. de Franch. fortasse scriptura pereat, & initium contractus p. a. decH. 1 6 Farin. fragmen . cr-in. p. 3. veris excidat, & longi precarii possessores negantes rem bo mulier num. O . Intellige ad instantiam vicinoε ad Ecclesiam pertinere suae posses sioni adhaerentes rum habitantium in ipsa vicinia, non autem ad in- se dominos praedieent , &fic nisi Ecclesia domi- stantiam dominorum ipsarum domuum, quas ipsinium probet, succumbet,ca 3. de probat. Vnde iam non inhabitant, sed ali is locant, ita sentiunt Plae. colliges penouationem non ita fieri, ut quasi per d. cap. 3 . num. l . ad M. Fari n. d. verbo mulie singula quinquennia renascatur nouus contractus, num. O3.eilae enim tunc necessaria noua concessio, & non , Ibid. num. σο. in sine , Caball. d. casu ιδ . n. 3. renouatio de qua loquitur lex in praesenti, sed ideo ct . Fari n. d. verbo mulier n. Αορ. . fieri ne longitudine temporis pereat memoria eoa CAP. P O T V l T. I v. n. is. in ρ ineip. ibi, tractus ut supra dixi, eap. Ionginquitate, cap υρν num. 3 ι .dixi de ossicio, o potestate Episeopi p. a. aia I a. f. a. vel propter alia S utilitates , quδS refert Ieg. 13. num. I. &me citato in illo loeo nouissime Iacobin, relatus a Valalc. de iure emphyte t. q. 34. Ioan . Anton. Masson r. in sua praxi habendi eonis n. Io. Non obstat quod Iure antiquo nulla renoua- cursum praelud. 23. dub. ι .secundum Romanam moni. mentio fiebat, quia illo iure antiquo atten- νmpressio erat haec reno natio incognita, quae poste 3 mo- Ibi d. n. ya. in med. ibi , maius dubium, Menoch. xibus inducta, di auctoritate huius tex. primu confιa 3 a. in με νοLrI. Octauian. orit.re λ. , confirmata suit, ut sentit Beroi. bir n. y. num. l . ibid. n. a. rn sine , ibi, ipse cadit i iure suo si euestu datarius, quod etiam ita prius resoluerui Abb. bie n. s. Imo'. Beroi. I . V 4l se, ubi Iup. n. aei quod sine diis cultate non transit eum constet. priuationem huiusmodi nec ex rei natura hic contingere, cum rinouatio non sit de substantia, nec ex lege cum nulla reperiatur hanc privationem indu cens ,& receptissimum sit solum in actibus a Iure expressis talem priuationem admittendam luxta glas ab omnibus receptam in cap. vlt. de Iurepa
. Ad Lib. III. Tit. X I X. de Rerum
permutatione. IN Wub. in Ane, ibi, 4 num. 34x. Vincent. Fil-
CAP. Si PRINCEPS. I. post miam. I.
Permittit hic tex. res Ecclesiae , etiam irri-rron. ubi in collect. plures reseruutur DD. igitur in mobiles alienari facta pcrmutatione eu Prinei pradaturo
112쪽
De Rerum permutatione. me. X l X.
daturo rem meliorem, vel aequalem. Ratio est quia in hae specie est euidenter utile sine damno Eeelesiae gratiam Prinei pis promereri, ut patet,
solent enim plerumque Reges Ecclesias defendere , εὶ singularibus benefici js ornare et debet tam eria maior pars Capituli consentire, ne fortasse res deterior Oiseratur a Prine ipe, ut bene communis in tellexit in praesenti; deinde ut intelligat Principem velle rem Ecclesiae in suos . aut suorum usus rationabiles, non vero ut vel ipsi Ecclesiae , vel ali- eui Iniuste noceat, id enim lex. significat eum cauissae rationabilis mentionem saeiat, satisque sensuit auth. de non.alienan. O auth. ct permutare C. deferes Eecles unde delumptus est; & ita ridiculum videtur hane permutatione soli imperatori conceis
de te, ut temere credidit Aug.de Imper.q. t i .Verisba enim S ratio huius tex. comprehendunt quem cunque Principem non recognoscentem superiorem, quod multis confirmauit Afflict. decisi APa
i Neque supradictis obstat tex. disse ilis in cap. squis I a. q. v. quia reiectis intellectibus glos. ibi, & intellectu etiam Paleae in eapciniurium versi remse Hectores Ia. q. a. ut scilicet procedat in Rectori tus Ecclesiariam, quem sequitur Abb. in praesenti
. tui in eap. atumus, edi in cap. macmi I a. q. a. ubi Praelati etiamsi tantundem restituant Eccle-sae , id tamen fit in poenam iniustae alienationis, ex quibus potius improbari constat, quam admit . ex. Reiecto igitur intellectu ut scilicet procedaeseeundum antiqua Iura ante prohibitionem Leo. minam in cap. sne.exceptione I a. quali. a. id enim defendi non posset si expendas tex. illum desum in ptum fuisse ex Concit. prouinciali Agathen. cap. 3 a. ut refert Arehiep. Tolet. in jumma esu em Coningit. pag. ya. vhi cap. 6ῶ prohibita etiam suit alienatio nisi necessitas, aut utilitas Eeclesiae interueniret, quae illam licitam redderet, licet eius ver. ha sine subseriptione reserantur m eap. huiusmodi
Hrf. quod se necessitas i . . quas. a. verior igitur
vicietur ntellectus ut scilicet tex. procedat in subtractione & alienatione fructuum , & reddi- tuum ecclesiastieorum neglecta diuisione antiquieus praescripta in eap. quatuor, in eap. de red- disibus, ct in eap. cognouimus . cum multis ibid. I 3. q. a. quo tempore beneficia nondum erecta
erant, ut ita sit sensus, si quis qualibet conditio. ne . hoc est in quamlibet caviam,& vsum de rebusae eclesiae aliquid, id est aliquos fructus, & redditus prouenientes ex rebus Ecclesiae, alienare praesum. pserit, id est inique disraxerit , neglecta sci Ileet praedicta diuisione, verbum enim praesumpserit iam alam partem fere semper acc)pItur , iuxta tex. in eap. sequ/s Enscopus ra. ibi, praesumpserit re. q. s. ct in cap. p ara ra. q. a. si de suo proprio tantundem Ecclesiae eontulerit, quantum visus est abstulisse, tune demum illud praestare licebit, plane verba illa, tantum quantum abstulisse , manifeste indieant tex. agere de quantitate raddituum
inique subtracta, maxime si expendas Conei l. suis Pra eos. cap. prohibuisse sub varijs poenis aliena. tionem aliarurn rerum ecclesiasticarum, quem in-
CAP. QUAESITUM. V. post n. I. Probat
hic tex. commutationes praebendarum de Iure fieri non posse , Episcopum tamen ex causa necessaria polia de uno loco ad alium personas transferre . Vnde colligitur disserentiam esse inter permu tationem , & translatronem, illa enim cum sit contractus reciprocus , ac proinde unius rei pro alia
mutua datio I. L. 1. O C. hoc sit. debet a partium
consensu & conuentione principium accipere Lex puello G.hoc ιιι. atque ideo in permutatione hene fietorum ut ratione habeat permutationis , par tium consensus desideratur,& ut ab utraque parte
henefietum vieissim permutetur, quod ab ipsis partibus quantum in eis fuerit dari videatur: hae vero , scilicet personarum translatio nihil aliud est quam unius personae de uno beneficio ad a liud legitime laeta mutatio per superiorem , ut colligitur ex cap. scias frater , eum sequentibus ,
. q. I. toto tiι. de translat. Pralati unae non a lia ,
mit vires,& substantiam suam a consensu partium & eonventione, sed ab auctoritate superioris, ut praecitata Iura probant , nec semper requiritur ut duo reciproce transserantur, scilicet alter ad alterius locum , sed unus tantum de suo loeo ad alium transferri potest ἔ eoque disermine interutramque constituto videtur textum in praesenti probare permutationem beneficiorum, quae a partium consensu initium accipit , nullo casu dari posse, tum quia tex. absolut E ait permutationes praebendarum de Iure fieri non posse , ergo nulla , tum etiam quia solum translationem permittia
personarum, ergo omnem permutationem negat. Iuxta reg. lex in cap. non ne, de praesumpι. ct in Leum praetor F do iudie. Accedie quod si in hoc
tex. solum improbaretur illa permutatio, quae propria auctoritate fit, nullum dubium contineret, &videbatur lex indigna, vel contra Iuriscons. in I.
quod Labeo f. de Carbon. edicto, di in I. r. in Ane
F ad municip. Aceedit etiam in confirmationem eius de sententiae doctrina glosa verbo tractare,
quam ibidem sequitur Ancharan. in cap.cam insisuersorum, hoc tis. dum ale non esse ite itum partibus inter se de permutatione tractare, nec quic quam ex tractatu , sed om IR Officio Iudaeis expe-aire, iuxta tex. in cap. cum pridem, de pactis, erm cap. nisi essens, ae praebendis, eandem sentenisi lam probat Host. & io an . Andri in praesenιi; sed ubi totum officio Superioris expeditur,potius traia latio est, quam permutatio, igitur vera permur lio benenetorum nullo easu dari potest , sed sola translatio. Rursus permutatio tria requirit es.sentialiter, scilicet partium conuentionem N eon sensum in idem a quo ineipit, traditionem rei, Mut ab utraque parte res detur, quae propria dantis
sit,& accipientis fiat, atque ideo si aliena sit peris mutatio nulla est ut ex sentetia Pedii docet Iurisci in La. g. ideo Τ. boc ιin quicquid de ea immerito
dubitent glos. Bart. & Ias. n. I o.& alij ibid.at vero h e omnia tria in permutatione beneficiorum videntur deficere; deficit enim conuentio, seu pamctio ut ex hoc teia colligitur, di post antiquos pra I a citatos
113쪽
IO OAddit ad Gollectan. Doct. in Lib. III. Decretal.
eitatos assirmant Imol. num. s. Abb- ibid. in ea afferentes contra Host. & alios supracitatos posse quidem partes de permutatione tractare, non posiis tamen seu deliberare , seu consentire nec se ad permutandum obligare absque labe simoniae, idem vult How υerbo vorentes quam Paul.& Im l. sequuntur in Ciam.vnie. hoc tis. Fiderie. in tract.buitistit.
q. 3Ι. testatur communem sententiam Benedict. Capr. in cap. exbibitan. II S. hoc eod. tit. probant S.Antonin. p. 3. tit. ι. I. s. S. SI luest. insum. verisbo permutatio a. F. Angel. eod. verbo n. q. eam reddentes rationem quod translatus deliberatum consensum non habet, conuentio vero deliberatio. nem continet, atque ideo ex omnium sententia it.
licita est: deficit etiam secundum requisitum, &tertium, scilicet ab utraque parte redd itio . quae eorum sit, di ex eorum traditione accipientis fiat, beneficia enim possidentium propria non sunt,ut de ipsorum titulis disponant, nec is ipsis dantur, sed a superiore, item nec renunciari sine Praelati licentia possunt cap. admonet, de rounis. Vnde cum totum a Superiore prouemat, di detur, permutatio diei non potest, sed personarum translatio , quam Iura & DD. improprie nimis permutationem appellant, praesertim cum ex omnium Doctorum sen-xentia ob neeessitatem, S utilitatem heclesiae tantum fiat. Quibus argumentis hanc sententiam in effectu probant Inno C. Host. Ioan . Andr. glos. &δne h. citatis locis, quatenus aiunt Non esse licitum de permutando tractare, sed totum a superiore faciendum esse, quod proprie tranblatio est, quinampcommunis sententia,de qua sirpra,non multum vi detur ab hoc differre, cum ex eius traditionibus potius transἰatio , quam permutatio colligatur ,
quamuis Permutationis nomine utantur. ιSed contraria sententia verior est , di secure as. serendum dari aliquam permutationem beneficioνrum, quae a translatione distinguatur, idque totius Ecclesiae usus obseruat, di decreta Pontificum
palam demonstrant. Pro quibus illud in primis facit quod translatio, di permutatio sub diuersis G
tulis tractantur, & in Iure diuersis appellantur uoisImnibus . nam tranSserri personas , di permutari beneficia quasi diuersa antiqui, & noui res Ponti fices appellant, ut constat ex cap. mutationes r. q. I. c. cum Orim, cap. pen. cap. vlι ius hoc tu. di in Soco,& Clementinis,lgitur duo haec prorsus diuer.
denda est alia beneficiorum commutatio, quae huius eontractus rationem habeat, & a transactioni sit diuersa; neque ferendum permutationis nomen semper a Summis Pontific. pro translatione vir- parriconfirmatur eadem sententia ex eo quod traselatio nota Oportet ut sit reciproca, sed plerum qu unius est ad alium locum, seu beneficium vacans , fit etiam inuitis possessoribus, ut probat d.cap. mutationes, & fatentur omneS DD. ubi supra; permutatio autem reciproca esse debet, quasi mutua Otio, & ex voluntate permutantium in eorum utilitatem sic , ut probat Lex. in L cv. cum Uniuerso
rum , ex quibuS,&aliis non licet amplios dubitare clari permurationem nos ro Iure, quae a translati
. Ad tex. vero in praesenti quatenus inquit commmtationes praebendarum de Iure fieri non posse, re spondetur Urbanum Pont. in hoc rex. plane ager de permutatione,quae fit, & perficitur sola partium conuent one, ea enim propria permutatio est, quae pacto partium perlicatur re propria ab utraqu parte data,quae accipientis fiat,quod cum in beneo fietis contingere non possit, non immerito Pontiis absolute ait beneficia permutari non poste, hoc est propria aucroritate, prout temeoralia bona permutantur , pars enim potissima in commutatione beneficiorum auctoritati superiorum tribuend est, qui resignationem ex ea causa admittit, & re signata vi erum confert , atque ideo cum tranSIMtioni similis videatur a Summo Pont. in hoc tex. translatio potius, quam permutatio dicitur, quae auctoritate superioris fit, que vero propria permutatio esse poterat partium conuentione di tradi tione persecta in beneficiis non reperitur, & ideo nulla datur propria, &absoluta permutatio in eis, quod Pontifex in hoc tex. intendit non tamen i de sequitur non posse de ture fieri permutationes praebendarum, quae huius contractus magna ex parte rationem habeant,& u translationibus dister x, quatenus a partium consensia ineipiunt, di quaterus in ipsis est reciproce beneficia dare cum alter in gratiam alterius renuntiat ex causa permutati. nis,& beneficia ad eos perueniant: quod vero te . ait poste personas transferri pi r Episcopum, ita 3 cipiendum est , ut unpropriὲ translatio appelletur
ea peImutati ., quae auctoritate superioris fit,ea ratione quia com h piscopus renunerandi licetiam concedat,& beneficia coierat, videntur magis trania ae personae, quam permutatao facta; potest etiam tentari tempore Urbani lil. non dum iure Pontificum permissam fuisse beneficiorum commutati nem, quae a partium voluntate, di conuenti me. Nutilitate initium acciperet,itaui teneretur Episcopus nullo alio stante impedimento renuneiationem ex eausa permutationis admittere Qquae eonditi
natis est , di resignata beneficia permutantibus ne cessario dare; sed postea ab Innoc III. in L cap. euma niuersorum , di aliis nouioribus Pontificibus id permatium fuisse, ut innuit rex. in cap. Unic. hoc tit.
Si adhuc tex. in praesenti, er cap. cum olim ins hoc cit. intelligere velimus de permutatione squae priuata partium conuentione fit, prout glos.& omnes DD. nemine discrepante intelligunt, non ideo minus dubium aliquod lege dignum ibidem definitur. agunt enim iura illa de permutatione praebendarum, de quibus eo tempore duplici ratione poterat dubitari, primo quia sola dignitatum permutatio expresse prohibita erat, ut fatetur Pon tifex an hoc tex. di quasi odiosa prohibitio videbatur ad praebendas non extendi contra verba te X.
in cap. maiorabus , ad syn. de praebend. ubi praebendarum diuitio , di dignitatum permutatio prohibetur Secundo quia licet piabenda quatenus est Canonicatui annexa, vel alteri spirituali officio.
114쪽
aut ministerio deputata, nefietum & ius spirituale appellari povit, prout ιn cap. vilecto,de praebendis tamen si per se conladeretur, prout est portio bono rum temporalium spirituali ministerio deputata,
temporalis est,ut probat Lex. in cap. ex litteru, de probat. de cum comuni resoluunt bb.S Felin. n. i 3. Rip. num. 33 r. in cap cum M. de eonfirmi. idem Abb. in d. cap. maioribus, Beroi. in a. cap. ex ossnum. S. Cardin. cons. Ι26. num. q. GOm. de grat. expectat.n.32. Corras. de Sacerdoti. I.c. a. num. . quin imo Dec. in d. cap. eum M. num. 3 r. contendit
quod etsi praebenda canonicatui sit comuncta ius spirituale dici non debeat, quoniam illud in Cano-
meatu consistit,sic intelligens tex.m d. cap.uIucto, di idem repetit in d cap.maioribus num. 7.& deiunis
di potest quoniam praebenua proprie in Iure nostro vel accipitur pro ipsis pollessionibus , & bonis temporalibus assignati S ministris, ut in d. cap.
ex litteras, vel pro iure pereipiendi ex illis posse G
ionibus, vi docet Archi d. in cap. ahenationes n. g. I a. quast. 2. Host. 1n Iumma τι i. de prahend. s. I. Deci . m d. cap. ex ιιtteris num. 1. Quamobrem non
abs re poterit dubitari an praebendae 1 Canonicatibus distinctae permutari potui sient propria aucto-xitate, quasi bona temporalia, non Obstante prohibitione de rebus Ecclesiae non alienandis, quoniam videbatur nulla fieri alienatio si utraque prae henda in eadem Ecclesia esset constituta, cum τroprietate & dominio ipsim S Ecclesiς utraque m . me ac post permutationem . Auget dubitationem Innoe . quem refert,& sequiturgiofvis in praesenti, dum ait quod si praebendae in eadem Ecclesia sint, uniformes, hoc est non deputatae distinctis mi- Distris , adhuc hodie auctoritate propria permutari poterunt, cuius sententiam probat Zabaret .hi mum. 4. si sola praebenda temporalis permutetur,&Zabarellam sequitur ImOl. num. 8. teitatur communem lententiam Capr. in d. capiavit. num. st. quam tamen non admutur Host.Butr.& Abh. an
praesenti.& verior est haec Host. sentetia, quoniam si sola praebenda teporalis permutetur obsitat prohibitio de rebus Ecelesiae non alienandis sine auctoritate Superioris; fi vero simul cum canonicatu
obstat reg. I. Bb. 6. nihιlo manus tamen ex sententia Innoc. recepta constat non modicam fuiste dubitam. Hi caulam virum propria auctoritate praebendae permutarentur , quam dubitationem ponit in , hoe tex. & definit potius ex mente , quam ex ver his Concilii Turonen. de.quo in d. cap. maιoribus.
In tertio spiatione permissa. 3 Ex his verbis col
Iigit glas verbo reactare 3n cap. cum uniuerso m. . Boetii. quam ibidem sequitur Anchar num. 6.
esse licitum permutantibus beneficia de permutatione inter se tractare, sed tantummodo suam vo- Iucitatem Praelato exponere, aut supplicationem porrigere, totumque negotium ab iplo impendendum , nec posse incipere a voluntate partium, eo quod tractatus videatur habere rationem conuenistionis, quam te . praedictis verbis quasi fimonia- eam excludit. Sed hac sententia neque vera est, oeque aliquod probabile habet fundamentum, tractatus enim aeque pacti. est,acqui convcntio,quia non tenet deliberatum consenstm in idem , qualis ad essentiam eonventionis desideratur in I. a. Ude pactis , di nihil aliud est quam partium colloquium , quo mutua voluntas , & negotii circumstantiae explorantur , ut intestigant virum expediat permutares vel contrahere,prout in eap. tua,
iuncta nos verbo tractare, de has, qua fiunt a Pra-iatis , cap. I. ue rebus Ecetista non ahen. IIb. 6. Acibi gus verbo tractatus, ergo cum leges Canonicae, praecipue tem in praesentι solam pactionem prohibeant, non potest ea prohibitio ad tractatum extendi , quem nequo verba, neque ratio comprehendunt . Confunditur etiam praedicta sententia ex Le. cum uniuersorum , ubi PartIum tractatus non
improbatur , sed consumatio permutationis au
Quare glos communiter recepta verbo Cesentes in Glem. ie.hoc tit. Labaret. 1n praesenti num. . &Λbb. in sine aiunt periculosam ei praedictam sententiam, qua concessa nulla permutatio licite fieiaret, resoluuntq; tractatum permissum esse, conuentionem vero non esse licitam, quia in hoc tex. -- probatur,continet enim deliberatum consensum,&veram videtur efficere pactionem, qua inter se permutare constituunt, eandem sententiam probant
S. Antonin. p. a. tis. I. c. .s. 8. Sylves . verbo permu latio a.q.F. testatur esse communem sententiam Benedict.Capra in c.υδε. n. III.boc tit. Sed neque eommunis haec opinio vera est , neque praxi recipitur sed potius asserendum licitum esse permutantibus tractare, & de permutando conuenire secundum
sermam luris absque dolo & fraude quod i primis probatur quia cum alicui aliquid licet , omnia illi licita esse debent sine quibus illud commode expediri non potest l. a. f de ιurisdict. omnium Iudιe. cap.praserea, de oje. deleg. ergo cum permutatio concedatur, & conuentio permitti debet, sine qua non recte expeditur pprobatur etiamst .haee sententia contra commune in c. Unie. hoc sit.ino. Ec Clem. vntc.eod. Vnde melius Fider. in tract. huius ιιι.q.38.Collectar.rn d. c. ea olim,infhoc lat.1ns ne, Zabaret. hic n. a 3 .q.3 9. Capeli. Osos decisado. Boer. decf. aos. Rebust. in praxi tit. de permutat. n. .communiter affirmant licita esse promissionem permutandi,& ex ea obligationem oriri,& a fortiori idem ei e de conuentione concedendum. Non ob
stat argumentum in contrarium adductum ex hoc rex. ibi, pactione pernitissa, quia ex dictis respondet ur pactionem de qua hic eam este intelligendam per quam aliquid temporale datur, aut reseruatur, prout est pensio , quoniam ea demum labem contiisnet simoniae, ut colligitur exesuper eo, de transmibi, aliquo dato, vel retento, di ita intelligit Sol.de Iusιι. Ab. 9. q. 7.-ι.a η
In te x. abi Episcopus. J Hine Innoeent. Zari
praesenιι colligunt soluin Episcopum posse permutationes beneficiorum expedire, nee alijs interi ribus PraeIatis hoc permittam esse, quantumuis ad eos institutio, & destitutio beneficiorum pedit ineat eonsuetudine, aut priuilegio, idem probat
115쪽
s miti tras. n. ag. Beiadict. Capr. ix, eap. vo .n. 7 inf. hoc τι i. de pro regula omnes fere UD. consiti-tuut,quam limitant tribus casibus. primo nisi Prae- Iatus inferior Episcopalem habeat iurisdietionem ;seeundo nisi hoc ius permutandi beneficia specia-.liter praescripserit: tertio in Capitulo Sede vacante, ad quem tota Episcopalis iurisdietio deuoluitur
opinionis potissimum funda metum est quod in hoc
lute prohibetur, & ab ea prohibitione solum exeipitur, quae fit per Episcopum, quasi huiusmodi F pio scopali dignitati specialiter concedatur, unde succedit Iuris reg. quae habet ea, quae dignitati alicui conceduntur ad alios non pertinere quamuis Episcopalia lura praeseripserint, ut id In unionibus probat tex. in Ciam. r. ad Me,ct ibi NU Uerbo ordinarius .de natu monach. & est rex. m. in I. I. rn prine. ubi glos& DD. notant, .de ineis eιus , facit cap. sane, de priuileg. de quae UD. scribunt in cap. quoniam Abbas,de oscio deIeg. Verum contraria sententia verior est, quam indistincte probant Sylvest. in summa verbo permn ratio a.q. a. & plures relati per me de incio, ct potes . Epsopi p. 3.HIg. 69.d princ. ct prac pue n. . Pro qua facit quod si hoc Episcopis tantum specialiter fuisset eoncessum propter dignitatis praerogatiuam, nee ad Capitulum, nee ad alios inferiores transiret, quantumuis Episcopalem iurisdictionem obtinuissent, ut aperte colligitur ex d I. I. N cum communi resolu .e Dec. in d. eap. quoniam Abbas n. I s. Non obstat quod in hoc rex. ae Episcopo tantum mentio facta sit, quia respondetur gratia frequentioris usus hoc sic expresium fuisse cum de iurire, & frequentissime ad eum pertineat institutio, eap.omnes Ba cae Is.q. 7. cap. cum ex iniuncto, de haret. unde si quando iure speciali ad alios pertineat non ideo minus in hoc tex. videntur inclusi , quando enim dubii casus aliquis gratia frequetioris usus a lege exprimitur, alis speciales, aut raro contingentes non expelluntur iuxta tex. xn I. nam ad easf. de Iegib. e. r. sis quis ruririeus, & ibi Batst. de pace tenenda, glosserbo sposam ιn I. r. C. de raptu GVin. Corset. ursing.υerbo stequentia, Tiraq. de retrarii. tit. r. s. ao. glos l. 2 num. ρ.
n. r. Ex hoc tex. colligit Abb. n praesenti,n. 3. quod si duo beneficia redditibus , & bonis temporalibus in aequilia permutentur, licitum erit pecuniam dare, ut dona tempora Ita maiora commolentur, nec pro Iure spirituali dare intendatur, eandem sententiam probat Angel. in Ium Gerbo permutatio
art. .nec requirunt ut necessario fiant duo contractus separati re,& verbis, sed sufficere ut animod stinguantur. Pro q- sententia ultra sex. in praesenti, illa ratio adducitur, quod si monta committι non
potest nisi spiritualia pretio aestiinetur, sed ubi inm- qualis beneficiorum fructus sunt, manifestum est non pro lure spirituali, sed pro bonis temporalibus pecuniam illam dari, praesertim si ad exprimatur,
ergo nihil est quod impediat , &c.. Verum haec opinio falsa, & periculosa, plenaque dolo, & fraudibus est, meliusque contrarium do
Sol. de Iussit. Db. 9 q. . an. r.& probat tex. In cap. quas obιecerit. T. q. 3. Negari enim non potest in his terminis pecuniam dari pro ipso beneficio, quod est ius administrandi spiritualia, Spercipiendi temporalia propter illud, nec alterum ab altero separatur,qui enim pro fructibus, vel bonis temporalibus beneficij, qui absque spirituali titulo compara in ri non possunt, pecuniam dat, utrumque necessario comparare intendit eo pretio, ae per consequens simoniam committit, nam qui vult consequenS, vult necessario antecedens fine quo illud non existit i. ad rem mobilem Τ. de procurator. cum ad duoctis per Polyt.de suffitat.tιι. de eompendιofa nu. 6.
Ad tex. vero in praesenti DD. omnes proxime citati respondent ideo ibidem permutationem sub ea forma neri potuisse, quia Ecclesiae non permutabantur in titulum , sed quoad proprietatem ι quo casu eum Ius spirituale nullum fuisset permutatum, nil mirum si reddita pecunia ad aqualitatem diuerissus contractus circa possessiones fieri potuisset. Pro quibus facit quod hic tex. agit de Eeclebs S, quas habebant Abbates Conuentu ales, sicque erant suis Monaster 31s unitae, conliat autem in perpetuis Ec- cicliarum unionibus, quae Monasteriis, aut aliis dignitatibus fiunt, vel titulum beneficii v nati penitus extingui, ita ut nihil aliud quam ta a proprietas
Tecloituum,& bonorum temporalium ampliuS consideretur,prout resoluunt Zabaret t. in Clem. Ie.
DD. 1n Ciam. ωι.de rescript. Cassa d. decis a. de onmmb. ct decis 3. de iudιc..Gom. in reg. de ιυrmis q. I F.Mandos. in .q. ι o. paris. cos. 3O. n. O. Lb. aut unione ita fieri, ut perpetuus Vicarius an beneficiis unitis relinquatur, prout iure fieri debet pervex .in. e.de monacrus, ct In c. extirpanda s.qur vero, de praebend. Concit. Trid. se Q. de reform. cap. 7. Echoc etiam casu temporalia tantum tranSferuntur,& ius spirituale penes Vicarium perpetuum manet, ficque quocunq; modo in speeie huius tex. Ecclesia fuerint unitae, apud Abbates quasi res temporales erant, ac proinde licitum fuit sub ea forma pecuniam dare , quemadmodum liccbit par te uia fructuum unius benefica , seu locum parochiae cum altera simila parte commutare data pecunma , e quod res temporales tantummodo aestimantur. Verum adhuc ex iis egregia suboritur dubitatio, nam fi Ecclesiae quoad proprietatem permutabantur, &quasi redditus,& bona temporalia erant penes monasteria, proculdubio videbatur dicendum uno, Eceodem contractu Ecclesias illas cum suis bonis da- ea pecunIa ad aequalitatem permutari potuisse absque vita simoniae labe eum sola pars fructuum MO-nasterioru permutata fuisset, nec oportebat distinguere contractus: at vero Pontifex ea ueri iubet ne contractus mιiceantur, praecipitque ut per se per
116쪽
mutentur , possessiones autem in diuerso eontracture ciclita pecunia, unde innuit m ea permutat One
Ecclesiarum lus aliquod spirituale suille propter quod non poterat cou tractus coniungi, atque ideo contra DD. aut dicendum Ecclesias hic in titulum permutari,aut alia reddenda ratio propter quam eontractus separentur.
Quapropter Zabareti.&Imola dictis loeis respondent ideo hic potuisse pecuniam dari quia posse Dsiones a titulo spirituali erant separatae,&quasi bona temporalia Monasterioru permutabantur,qu an in do vero beneficia in titulum permutantur,non p test de temporalibus diuerso contractu permutatio fieri, quia attento spirituali disiungi nequeunt; sed difficultatem non soluunt, adhuc enim dubitamus quare Ecelesiarum permutatio iubeatur per se fieri nulla data pecunia cum in ea permutatione nI-hil praeter temporales redditus, di bona reciproco dentur: item urget quod si beneficiorum posse iliones auctoritate Praelati ex iusta causa & separari poliunt, di data pecunia vendi, aut permutari, licquemadmodum manifesta fraus fieri censetur si tituli beneficiorum per se permutetur, Sc eodem tempore, di inter ealcem persona S bona temporalia 1n diuerso contractu data pecunia, eodem etiam modo videbatur dicendum non fuisse licitum absq; dolo & fraude ab eisdem personis contractus sub ea forma separari in hoc tex. Unde Sot. d. Deo intelligit in pr senti non dari pecuniam numeratam qua si pretium, sed pensionem in fructibus maioris Ecclesiae suae constitutam , quod absque simonia fieri posse ait ex auctoritate Superioris et sed verba tex. inani seste oflandit. Ego vero aduertendum duxi quod quamuis in permutatione Ecclesiaru iure proprietatis, nec titulus beneficis nee ius aliquod spirituale trafferatur, sed quasi pars quaedam tructuum,& bonorum tem poralium Monaster I utriu'. reperiuntur tamen in ea hona duplicis generis di itincta ratione, scilicet decimae,& primitiae,quae nomine Ecelesiarum si guificantur in hoc tex. item & alia bona itabilia, quae hic possessiones appellantur,ut m r.ut super s. possessiones, de rebus Eccles non ahen. f. qώσιtiost. aequisor. Ignis inter haec autem bona illud interest, quod declinae & primitiae quamuis a titulo spiri. tuali bene fiet, separatae vere temporales sint,prout cum in commendam, vel per unionem dantur, nihilominus eum natura sua ad sustentationem Sacerdotum, ex Ministrorum Ecclesiς sint deputatae iuxta tex. 3n cap. r. ct νn cap. decimal Io. q. r. sacris Canonibus quasi rea spirituales cen Ientur, itaui nec alateis polita eri possit ius decimandi cap. prohibemus, ae decim. cap. causam, quae, depraVcrΨι. nec doipio quasi de bonis temporalibus data pecunia paci lex iaceat, ut aperte probat tex. in cap. vhιmo,de rerum permul. cap. altare cum pracedentib. I. q. pol essiones autem di bona mobilia, di immobilia lcmporalia Omoino iudicantur, atque lueo pretio
possunt vendi, S permutari ex iusta causa & debita
solertinitate, ut constat ex toto tit. de rebus Eecissa non onenon. His suppositis dice noui mihi est in hoc tex. quoaa proprietatem permutari, sed tamen quia de cuna-primitiae ob rationem supradictam
Iure Canoni eo pro spiritualibus habentur, iube e
Summus Pont. ut a palle ibon ibus separentur, di pς plse fiat Ecclesiarum permutatio,. ne contra luS Carnonicum pro iure decimandi pecunia data vidς tur, pollessiones vero dIueris contractu,quoniam pretio aeit amari pollunt, semper tamen auctoritas superioris erit necessaria, ut haec alienatio fiat.
Ad Lib. III. Tit. XX. De Feudis.
IN rub. in fine.Vincent.Filliue. tom.a.tract. 6. cap. s. cum jeqq. CAP. IN SI N VATIONE. I. n. a. ibi, eum similibus . Quare tex .hic dissi ei lis reputatur, variosq; patitur intellectus. In primis glos snsum. in princ. intellexit hunc tex. contra ordinarias iuris regulas speciali Ecclesiae fauore introduxille ut fructus pignoris in sortem prinei palem in
hoc casu non computarentur. Secundo loco Κop. in tradi. defructibus tIt. .c. a. n. a. Ru Zae. de pignorib. cap. de pactis pignorum n. g. Cuiae. ιιb. a.deIeud.tit. 3. adsin. de alis non infimae classis Auctores intelligunt nunc tex. procedere ex conuentione inter Ecelesiam , & vastallum celebrata ut durante pignΟ- re tructus studi lucro Ecclesiae cedant,qua conuenistione stante iam ambo Ecclesia scilicet, & vasi allus consentiunt in cellatione seruulorum,quorum prς. textu fruetus vltra sortem ab Ecclesia retinentur. Tertio loco Caslan. in consuetua. Burgund. ni. 3. g. r. Sylvest. verbo seudum nu. 29. Nau. in manu. c. II. nu. al S. Negu Zai: t. ae pgnorab. F. p. mb.34num. I . existimant teκt. ιn praesentι procedero propter consoliditatem domini, vialis cum dire ero, vastallus namque eo ipio quod leudum d recto domino in pignuS dedit, dominium utile,quod tria laudo habebat,in domi Rum trant tulit, unoe nil mirum si dominus durante pi8nore utrumque dominium retineat; fructusq; rerum stud altu in solidum tanquam ex re propria lucretur. Quarto loco Cou. I b. 3.var.cap. l. n. . sextum intelligit casu, quo seu et us non excedunt seruitium, quod seu datario remittitur, sequitar Valas de iure empθι. q. II. n. v. Tandem aliqui ex Theologis , quos refert,& st quitur Molin. de Iu t. trari. a. disp. 3ay. recurrunt ad pactum de conuentionem celebratam inter dominum & vas alium , quo tempore reb in seudum tra.dita fuit, ut quemadmodum deducitur in pactum
quod per alienationem laudi vassallus utile dominium amitteret,& ad proprietarium rediret, sic seu dum in proposito sub illa conditione institui potu lia set, quod ii res laudatis aliquando proprietario illa, pignus traderetur illius frucius ad eum pertinereth nec illos in sortem computare teneretur, dummo do pensionem pro illa tempore quoque rem1ttere r. Qui quidem intellectus vel litterae textu S non coninueniunt, vel diuinant, aut ex alio capite placer non possunt, in quibus rcfutandis non immoror ne longior fiam, & ideo sequendus ille, quem praestiti in Couect.ad hane rex. Ibi d. e Od n. a. ibi, cessat, & ideo te soluendum est dominum, cui res laudatis 1a pignus data est, non teneri integros illius fruetus in sorie principale a
117쪽
to 4 Addit . ad Collectan. Doct. in Lib. III. Decreta l.
eomputare quandiu vassallus a seruitio cessare u luerit , cum non ratione mutui, aut dilatae solutionis, sed eessantium seruitiorum ipsos percipiat. bid. post n. a. Amplia primo supradictam textus eone lusionem, ut procedat etiam in emphyteusi, quam si colonus directo domino in pignus dederit, dominus Dnctus Blius interim recipiet in sortem non computandos , quandiu emphyleuta a solutione pensionis cessauerit, in cuius compensationem fructus domino cedunt, ut post Abb.n. q. ImOl. n. 8.& alios in praesenti, resoluunt Cou. IIb. 3. variar. p. r. n. s. Nau.d. cap. II. n.a IX. Valast. d. q. 34. n. a y. Valer. dat disser. inter utrum ora Verbo ου - uifr.r . Quae ampliatio ad huc tex. licet comuniter recepta sit, & in iudieado sequenda, in rigore tame disputationis dubia videtur,quia instudo pro seruitio quasi pro mercede laboris fructus datur, at vero in emphyleusi pensio in recognitionem utilis
domini j persoluitur , unde quamuis emphyre ut a pensionem non soluat non poterit dominus integros fructias retinere eum pensioni non correspon. deant, Ac ita contraria opinio defendi potest, quam tenene Bero. ine. r. in s ne, de Uguris, Conrad. de Tontrarit. q. 32. concl. 3. Amplia secundo, ut procedat etiam ubi usu sfructus alleuius rei proprietario in pignus datur , ut notant Abb. in cap. conquestus n. . de Wiaris, Ne sua ant. de pignorab. p. s. memb. F. n. I 3. quam tamen ampliationem merito reprchendit Cou. Ubi sup . eum usufructuarius neque seruitium, nec pensionem proprietario Iure communi attento reddere teneatur.
Limita tamen ut procedat solum in fructibus studi, non vero ubi vassallus meliorationes fecit, di expensas,quia quamuis illa fructuum pars, tuae iuxta viri boni arbitrium proportionabiliter iei vitiis responde e durante pignore illis cessantibus ad dominum pertineat, Illa tamen, quae meliorati I in bus, aut expensis correspondet, in sortem principalem necessarrio eomputari debet , alias usura committetur; quicquio contradicat Sor. de Iustit. G. 6. q. l. an. a. cui non fauent generalia verba huius tex. agit enim de studo proprio, & ordina .rio pro fidelitate, & seruiti is concesso, prout frequentius concedi solet, nam si pecunia interueniat iam seudum erit extraordinarium iuxta cap. I. in fine,de studo d.rto in Ure .leg.eomanifdocet post alios Rotand.*V. I. u. . tib. ψ. Limita tandem ut non procedat in udo franeo, cuius fruitus dominus durante pignore in sortem computare tenetur, ut post Butr. Zabaret. & alios dicit communem Sicul. bic n. a. de Sylvest. verbo sudum n. 3Ο - CAP. EX PARTE. II. post n. I. Ex hoc tex.DD. praecipuum notabile colligunt posse scilieet Praelatum non obstante iuramento de non inlaudando nouo vastallo antiquum seu dum absque periuri j metu concedere in tribus casibus hic expressis , de
quo post ordinarios in praesenti,& in cap. v ver, de rebus Eeelesia non ahenan. re in eap.vit. de Eeries aedis O rn cap. per tuas, de donat. late seu distae,n cap. r.de bas,qu euaum dare poss. O in cap. r. in principier quos flat inuet . doceat Guid. Papae G eis. ἔν - Ias. in I. ea lege n. a 3.Υ- ae verbo . obligat.
Nauar. de atienat. eram Ecetifa n. G. ct constr. n. a. subiit. de rebus Eceles non arien . Greg. L p. i. 3. glos . tri ab . pari. r. O I. Io. Nos I .eod. tu. In tex. ibi L non insudare de nouo J Vtrum omnes solemnitates requirantur in renouatione contractus seu datis , aut emphyleutiei, quae in prima eorum concessione requirebantur 3 videndus est Cam. decisas. n. I .ct derisI6 I. n.a. Gulier. lib. 3. practie.q. s. n.F. Matien. l. i. tit. Hos Io.num.a3. lib. I. noua recopiL Cald. Pere ira de renou. emph . q. r . FloreS ad Gam. decis 2 . de quo late in Cu-DEi.ad cap. potuit, de locato n. Io I.
An finito seudo, aut emphy te usi filiis di consanguIn eis primi vassalli renouatio facienda sit, tradunt DD. hic , & in eap. ad aures de rebus Eectis resolis uunt post alios Calo. Pere ira de renouat.q. g. n. I.Oq. q. n. 1. Clar. . es teuss q. 3. Gam. Lusit. de- cf. r. Valasc. d. q. IS. n. IT . . In tex. ibi L quos pro te facile remperare non potes . 3 Vtrum Praelatus laudum a laicis iniuste deintentum, quod facile ab ipsis recuperare nequit,laicis in studum dare possit, ultra scribentes in prae senti, edi in cap. prohibemus, de decim. t radunt Curi. dofudis p. 2.q. S. Clar g. seudum q. 3a . 1.
nationibus . CAP. PRUDENTES. I. n.3. in e. Be
Bece. cons Iast. n. IOI. I. a. & illi magis conuenit quam aliis reddere plusquam accepit, ut post Ti-ra'. inquit Menoch. cons. 3or. n. II. & nouissimc Cardius Bord. min. 12 3. 33. CAP. FRATERNITATIS. II. n. a. in e . Nisi fiae causa remunerationis, ut infra addudi ad eap. per tuas F. n. Σ. hoc tito. m: CAP. PER TUAS. V. n. a. in sine. Unde Praelatum donare posse res Ecclesiae ex causa remunerationis tenent Ias in Lex hoe iure n.do .df. de Iunii. O iure, ct cons Io.n. II. I.3. Bem. U. I 2 ρ.n.26. vol. 1. sicut & pariter tutorem donare posse pr pter benemerita per rex. in Leum plures s.cum tu tor ubi No .f. de adminis. tui. docent Rom. cons
seq. qui subdit post Ias. & miraq. multa recenseri aDD. per mi ila ob benemerita , quae alias non per mitterentur, Paris confr r. num. s. I. r. ROland . conss. n. I O. Nol. I. Stephan.Gratian. discepLforens cap. 2o a. n. . loquens de Regularibus, qui donari pollunt ex eausa meritorum , de quo etiam I u. Valer. de disserent. inter utrumquesorum verba
CAP. C V M DILECTI. VI. num. a. ibi,
118쪽
m A P. QV ORUMDAM . I. n. 6. in Inriti a Et ita quod Episcopus valide testari potest
de honis propriis, quae ante, vel post Episcopaeum, non tamen ratione Episcopatus acquisiuit, ultra hunc tex. probar ς. ui opi,cap. 1 manifeιιe ra. q. cap. Mum ra. q.o .cop. L. n princ1p. dejucces ab must. auth. hcentiam C. de Epis. o Curre. Abb.
cretal. coma. i.Wum P. Et similiter quod valet testari de bonis, quae suo labore,& industria quaesiuit, quamuis ratio De Ordiuis, no tamen praetextu Epi-iscopatus, vel bonorum Ecclesiae, qualia simi quae Episcopus acquirit quatenus Vie erex , vel ab illis capit, qui ad Ordines promouentur, stipendium quod Cardinales accipiunt a Rom. Pont. ratione Cardinata iij galeri, ut vocant, quod soluitur etiadem ratione consiliis& industriae in iuuando Pont. in Eeelesiae regimine, di alia id genus; in clericis in inferioribus erunt illa,quq ratione ordinis luerantur ad sui sustentationem pro Missis celebradis,stipendium datum ab illo,cui Sacerdos uti capellanus inseruit: ita Cou. in prasenti n 1 I. Nau. de re nitas.
., CAP. INDICANTE. IV. n. . ibi, diis.
eruso, Crassi in s. legatum q. 6 .nu.1 olin. ae Ius. ι EI. a.dro. 197.cοι. 3. Probatur ratione testator in diabio dum aliter suam mcntem nori aperuit cense,
tur illi Ecclasiae Iegare voluisse respectu cuius sic legando maius opus charitatiS exercet,& plus suae ani mae consulit ut patet, sed legando Ecclesiae pauperiori maius bomim charitatis exercet, plusque suae ani-mς conssilit,i mr,&ca Ion obstat quod legatum hoc propter omnimodam incertitudinem debuerat vitia. ri iuxta reg. os ι Που Io. V. de testam. tutia. l. 3. s.vit. de adimen d eg. quia resipondetur in proposito incertitudinem non dari quia secundum verisimilem mentem disponetis moralis certitudo est, quod pauperiori reliquerit: vel aliter respondetur cum com muni legata non vitiari propter incertitudinem, neonstat ex Iuribus citatis agissa .rn d. . duosunt Ti-ιν, & a Gom. i. s. Tauri nu. I 7. prope . Molin. A. tradit. a. disp. I9 7. in pranc.
Quibus consemens est reislatio illius dubij utrum si testator duas nabeat Ecclesas parochiales, i quibus promiscue, &πqualiter recipiat Ecclesiastica Sacramenta, itaut nullo argumento electae sepulturae,vel alias discerni valeat de qua Ecelesia intellexerit,nihilominus legatum, aut institutio sustineatur Qua in re locu sore gratificationi Episcopi, qui eliget
ex illis, quem maluerit, cui t9tum legatum praestas bit, tuentur Abb. his nu. . communis ut per C arinu. a. quos cum ali)S refert, & sequitur Costa in cis pater verbo pauperra nam. II. Padii. in I. cum quidanu.L cum quibus commune dicit Cris. d. q.ε . n.F. in ne, pro quibus expenditur in simili cap. quoniam I 3 .versalioqum,de decim. quamuis oppositum, im mo quod una, & altera Ecclesia aequaliter sit admir tenda, itaut Episcopus in praeiuditium unius, non , possit alteram eligere,post Barbat. quem refert Co v. nu. Σ.sequitur Molin. d.tra I. a. a D. I97. eoi.υu. Non obstat east.2.ων. cum ab eo, dessepultur. lib. d. cui simile cap.relatum Ia .i ne, ins boc tit. quia Ierisipondetur Vere de portione, quae attento Iure debetur Ecclesiae parochiali , unde cum utraque sit pari rochialis,ut supponimus,inter utramq. canonica P r. tion diuidatur necesse est, nos vero agimus de le-rto, vel relicto, quod testator cum sciret duas estocclesias parochiales, mi tantummodo dare iussit, unde ne contra illius fiat voluntatem, diuisio locum, habere no potest.Si autem concurrat monasteriu mulierum cum monasterio virorum,quod ex illis debeat praeserri non est abs re inuestigandum in quo dubio Soccin.IasDec.& alij, quos ciligenter refert Costata ad ρ.eum in helio,verbo eu Do num. Ι3. tenent in dubio concurrente aequali paupertate pro monaste
rio mulierum iudicandum esse , quibus adde Hippol.
CAP. . CUΜ.ESSES. X. Communis tamen DD. sententurienet Pontificem hic voluisse recederea selemnitate Iuris Ciuilis, circa testium numerum, quamuis consuetudine Epistopatus,de quo agit,siusibet recepta, &insuper formam dediste ad testamentorum factionem in suo sero Canonico obseruandam , unde rex. hic obseruabitur non ibium in terris Ecclesiae, ut communiter volunt DD. citandiu sed etiam in alijs quibuscumque in filo tamen Bro. de ideo leges ciuiles inliac maioria in terris Imperii in virici manent obseruantia, & in sero saeculari omnino seruandae erant, & haec est mens Communis Do ctorum, qui tex.hunc interpretantur, ut tantum pro
cedat in prouincijs Ecclesiae temporaliter subietas. non vero in illis, quae in dominio, di iurisdictione Im
peratoris sent, itaque mens illorum est, ut utrumqu2Ius in suo .ro seruetur,)neutrum abrogatum per alterum censeatur, atque ita intellexerem .penuti hic, & omnes communiter, refert plures cum quiribus dicit moribus receptum Cou. ιις num. Pa. Can. Menoch.& Din. quos refert Cened.ad Decretal. eoADLi. I 39.num.6cin e. t.de Ius M.tib. .f. r.ar. 3. l.pen. Claris.tes amentum q. 6.nu. r. ct a. ct q.s . num. I. Turaan. commvn. q. . . Mench. defuere f. si
Ibid. poni num.3. Verum hic tex.difficilis est dum
119쪽
166 Addit. ad Collectan. Din. in Lib. III. Decreta I
reprobat consuetudinem tanquam iniustam, &Legi diuinae contrariam, quae in testamentis septem te astes requirit; difficultas ex eo prouenit, quia nulla re peritur Lex diuina necessario obligans , quae vetet ex iusta causa plures testeS exigere , illa enim Deut. I7. in ore duorum, vel trium stat omne verbum,iudicia lis erat, uuae per aduentum Christi Domini expiraἀrutex reg.eap. vnic.de puris arsin partum, o cap. stanslato, de eonfiit. tum quia iustissima erat ratio propter quam lex Ciuilis septem testes in testamentis exigit, ut scilicet falsitatis Occasiones euitarer, quibus morientium voluntates silbicctae sitiat, L ist. ibi,ne quid falsitatis incurrat, C. deindeIeom. pl. tex. in s. i. insine Insit de tenam. Sed omissa interpretatione Conan comment. Iurιι Ciuros IG. y. e. a. ad
. quem merito reprehendit Lusitanus noster Ba thol. Phili p. in tract. I confrio de Franeipes disur
Gerfad quartum, Pontificem in praesenti non repro-hare consuetudinem tanquam iniustam,& Legi diuinae contrariam, sed quia,ut habet littera,id quod co- siletudo introducebat,alienum erat, idest diuersum,& non consorme diuinae Legi veteri,& olim obliganti, sed non inde sequebatur illam esse iniustam , ex alicui diuinae Legi contrariam, & ideo adiecit Ponti sex illud idem ali cnum esse a Sanctorum Patrum institu iis, & Ecclesiae consilietudini, quae omnia per se non sat erant, nisi Pontisex illis motus noue consiletudine improbaret, & contra illam in terris Ecclesiae nolui ius consti tueret, ut patet ex verbo, decernimus; Accedit quia si aduertas etiam tex. ille' decemit aliquid non conso e praedictae diuinae legi, quae in ore
duorum,vel trium omne verbum stare iubet, siquido Papa ultra duos, vel tres necessario parochum requirit,ut ex Fortun .notat C .vbisupra.
Patet igitur ex sepradictis Pontificem in praesenti
eam in decisione,quam in ratione optime processisse, in decisione quia secundiam recepta, & veram sentemtiam non generaliter abrogat leges Ciuiles, quae in testimentis in suo foro, & inter suos subditos testes requirunt, sed solum negat illas esse obseruandas in terris temporali Ecclesiae dominio silbiectis, qualem constat esse Epistopatum Ostien. de quo in praesenti, ut patet ex superscriptione, iuncto tex. ibi, in tuo Epistopatu, indeq. colligitur in terris Principis saecularis decisione huiusmodi obseruanda non esse, ut concludunt glosIoan. Andr.Labaret. Abb. dc ali; commu niter teste Cou. bie. num. Ia .& vltra proxime citatos Vadaisc.cons. 7 num.M. Spin. inspeculo testam. gusis r. n. 3 3. Menoch. depr6nmpt.lib. .pων Io an .ar. Rationes etiam optime adaptantur, non enim inquit hic tex. esse cotra Legem diuinam requirere plurium testium quam duo na,vel trium numerii, immo id in
pluribus casibus licitum esse probat idem Alcx. III. in cap. licet uniuersis , rn sne, de ιυib. ubi notauit
pli causa nobis sufficit in cap.pra La .f. Solum e go,ut ex littera apparet,inquit Alex. consiuetudinem
illam Episcopatiis Ostiensis esse alienam, idest diuer.
iam lege diuina, ut supra ponderaui, qua tamen rationem ex se sussicientem non esse ad annullandam
consuetudinem bene intellexit idem Ponti sex, ideo alias subiungit rationes, stilicet quod esset aliena ISanctorum Patrum institutis, & generali Ecclesiae consuetudini, quae nunquam in terris Ecclesiae illam admisit solemnitatem Iuris Ciuilis de numero septerestium in testamentis,ac subinde indecens videbatur consuetudo Epistopatus Ostiensis subiecti in temporalibus Ecclesiae,dum non obseruat generalem Eccle siae consuetudinem contra reg.tex.in cap. qua contra mores S.as. cum similibuS. .
Ad illam igitur auctoritate,in ore duorum, M. ex
respondetur pertinere ad praecepta diuina non m ratia , quae etiam hodie vim habent, sed iudicialiata, quae ad statum illius populi, cui data sent pro eo tempore, pertinebant, de iustitiam tunc illi covenientem continebant, & per aduentum Missae, & Euangelii
ratur a Christo Domino, non constituitur illic praece .ptum Euangelicum nouae Legis tum quia non praecipit Dominus omne verbum stare in ore duorum, vel trium, prout in lege veteri praeceptum erat, sed explicans piαceptum naturale de fraterna correctione iubet adhiberet unu, vel duos testes, ita ut in Ore duo rum, vel trium stet, & existat verbum, & fiat plena probatio, prout in lege veteri iudiciali ex duobus, vel tribus testibus fiebat; tum etiam quia receptum
gelica nullum contineri pi aeceptum, quod non sit naturale, exceptis iIS, quae pcrtinent ad articulos Fidei& Sacramenta,plane illud in ore duorum,&c. nec est naturale ex supradictis, nec ad huiufinodi articulos. vel Sacramenta spectat.Tandem quia ex eod. D. Tho. d. a t. a. n corpore , ct ad .edi ari. 3. ad 3. Christus Dominus in Evangelio nulla constituit praecepta ccaeremonialia, vel iudicialia, sed ea omnia humano arbitrio reliquit,licet nonnulla ex iudicialibus legis veteris propter deprauatum Pharisaeorum intellectu explicauerit, sc sane in cap. nonrt. de iudic. O rn cap. neeι .muerss,ae te ib. cum alijs auctoritas illa non resertur, nec Domino tribuitur quas ab illo renouata velut praeceptum vim hodie habeat obligandi, sed tanquam Diuina antiqua, & antiquata, cuiuS Domi-rus in Enangelio mentionem secit, & allegatur, &expenditur a Pontiscihus ut exemplar ,& ratio ad iustificandam legem humanam, quae iustissime sec se at cum i7s, quae olim Dominus ad iustitiam servandam in iudicio praecepit, & Christus Dominus in
Evangelio retulit, sic in ιιι. de decimis, & alijs in I cis ad confirmationem eorum . quae lex humana st tuit, adducitur auctoreas Diuina, quae Olim obliga
bat , & hodie antiquata est quoad vim obligandi; sic
120쪽
res timis de iniums, nonnulla precepta Legis veteris s. de legat. 1 .Cran Uexbo instituto q. II. - . R. Sed hi, iudicialis a lege Ecclesiastica innovantur,ta velut hum DD. grauiter laborant in praestando vero intelligendi
mana, non vero tanquam diuina obligant. modo ad huc tex.nam communis arbitratur ideo va- . Ibid . 7.ibi,n a a. b.bie n. 7. 9 ιn reΠι. n. a. itiasse testamentum , quia testator committendo vori
Cou. num. I 3 Mench.defueresfg. a .mι. Clar. y.re' luntatem suam alterius dispositioni videtur eum haesa verita q. 1 7 Nici.u.νι n.3 3 Plures Vt per Cpned. redem facere eo adiecto onere, ut bona sita in paupeeid. eoueEὶ ι sy num. a. col. 3.quod ex eo suadς tur quia res,aut alios pios usus distribuat et ita Innoc hic vi C. duo testes in quacumque materia gerut vicem Unius, a0 diciant, communiter receptum ab utriusque Iuraniuis maxiinae sit auctoritatis arg. cap. cum is no ris prosessoribuS aifirmat Abb. fuc nia. o. explicat lamis ab . iuncto ea .ricetvntue/VII a 3. cap ιος ι eA quo' te Peralta ι prox/me. Alia communis arbitraturdam verseum Iecundum: de testib.crgo quamuis fauore piae causae testamentum conferri poste in alie parochi magna sit auctoritas illius vices duorum te nam voluntatem, dummodo per alienam non abso-stimonio suppleri poterunt. Non obstat Lobigor y. Inta, di libera voluntas, sed arbitrium boniviri intel s.lutocis de auctoritase tui.& Concit.Trid u. a . de ligatur, in coq; consistere putat fauorem piae causae,rUorm.matrim eap. l . vers. qui aIιιer,quia rusponde. quod per alienam voluntatem intelligatur arbitrium tur in termini S huius tex. praesentiam parochi nonia boni viri,ita Bart. ιn l. r. nu θ' de Vat. a. Guillelm. requiri pro forma cum decreto irritanti, sicut in .. in cap. 'ut amuntius verbo eondauri II i nu. 8. plures F.tutor praesentia tutoris, &ιn d. vco. quι uotera ut per Cou. bis num. 3 a. Aliter atque aliter intelligui praesentia parochi, seu alterius Clerici de parochi, Abb.antiq. Butr. nu 2 Saraaten. IIb. a. feties. cap. o. astu ordinarij licentia, sed per modum circumstatutae n m. 3 τ.Sed reiectis his atque alijs intelligendi mo- qualiscantis testimonium duorum, vel trium, Vndo dis, in quibus confutandis no immoror,mihi videtur est quod in eius defcctum non sufficit praesentia altem absque ulla diuinatione, & sine ullo piae causae fauore rius Presbyteri, ita Dilect. de arte reflanar ιιι. a. indistincte intelligendum esse tex. in praesenti, ut siue cauteI. s. a. in pia, siue in profana causa suificiat ad hoc ut quis ice , Ibid post eund. nu. . Vtrum foemina possit esse te gitime testetur quod vel nominatim haeres instituastis Iure Canonico in hoc testamento quaestio est dum tur, vel illius dispositioni bona committantur, patet bia, in qua pro parte negativa, quae verior est, e penn quia attento uire Civili ab Imperatoribus postea dii Cou.bις nu. Io verba huius tex. ibi, personiS ido' approbato testamentum valet sub his verbis, Luciusneis, quae fatis insinuant Pontificem requirere duos, esto,vel illius dispositio: i omnia mea committo I. I. vel tres testes, non quost uinque, sed idoneos, pime s. in autem, O ver .ctsi itast. de bared. mirit. I.rg. idoneus testis attento Iu ρ Ciuili quod in proposito ι. bis verbis o3. an prine. p. illo tit. vis. Insfιι. de nullibi reperies cmendatum non est feminat, quι te' harea. quaIT insuper consideres satis esse quod quis flamento M . .eum,qui,verj. mutur1s. hoc tit. i. hac efficiatur dominus iuxta receptam dominijdimni- consuissima ιn prine. C eods.leses Inmt. eod. cum tionem, igitur cum in praesenti testator dixerit se al- alijs citatis per Craugg. sesamentum q. t X. num . . dc terius dispositioni committere, censetur illum do 'Cened .d.cauerit. 3 9. n. 3. quo potissimum sitndamem minum, & ita haeredem iacere, ut libere de omnibusto ne sine lege recedamus a Iure Civili,quod Pontifim bonis disponat, neque enim videntur uiagis ampla pes in dubio censestur amplecti cap. ι .d seq.de noui verba illa, I .ucius esto,de quibus in d. vers. ct δε isa, operis nune . hanc partem sequuntur rectius sentien- quam Luci dispositioni committo omnia mea bona. res Alex. Dec. Tiraq.& a ij, quos refert, & sequitur Et in hi, terminis dici non potest testamentiun com-
Cou. hic uώm. I . affirmat veriorem, & magis comm mitti in alienam voluntatem, sed per illa verba cenet munem Clar.a q. 3 nu.s adsin. restri plureS, quos seri haeredem institutuin secundum voluntatem,prosequitur Crassis.toramentum q. I r. num. 3. Valast. priam ipsius testatoris,sicut per i ta Lucius esto, ut in Q. li 7 .num. 3. Fere Z, Spin.& alij, quos diligenter d.very . Os ita ,&per illa dominus sit meae haeredi- refert Cenes d. ι MIen. Is ρ num. 3. QuamuiSopposi tatis, ut in d. l. bis υerbu, de alia id genus. tum, immo in testamentis Aminam idoneum este te- Vtrum autem institutio ad pias causas possit liberestem desendat Abb bse na. s . Ο in cap. relatum ri l. alterius voluntati committi affirmativa tenent pinum. s. hoc ut.cuius opinionem communem affirmat nionem Cou .hic num. i a. Crassi in sinstitutio q.
Ias in d I. bae consumisima in princ. nu. y C hoc. tit. nu. 1 Tiraq. de priuilegνι pla causa pr/uιι 6 . Clδr sequuntur Crot. Mench. N ali , ut per Crass. Ubi pro s. testamentiam q. 6.vers quarta infertur,Padii. in M. xime . ss de legatu a. nu Io. Oppositum tamςn immo nequc CAP. RELATUM XI. num. a.ibi, b. 1.U- ctia ad dias causas institutioncm committi posse libet de nouissime Sanctaret var. resolus. q. ro. rae alterius voluntati longe verius csse,& Ιuris princi Ibidaeo s. nu.a. prope sin. ibi,p. l. Nam testamentui piis magis consonum post Bald. Ias & alios, dicunt ad pias causas manu teliatoris scriptum sine testibus Gabr. commvn. tιt. de pia caUa cauti. 3. num. 6 &valet, si tamen constet esse scriptum manu testatoris, Sarmien. tib.a. seu I cap. nuis. I.
MCnoch. confI67.nu.a .ct con .aa .nu. g. Card. Ibid. nu. .. ibi, ad hoc quAd institutio haeredisnu- Mantic.vi conιeia. υἱιι m. Volunt uis. 6. ιit. 3.num. I 3. tu facta attento Iure Canonico valere potest, non sic Cou. tu praesenti nu. I I. Sanctaret. d. q. o nu. 3. attento Iure Civili,de quo an verum sit,vide glo.ter'