De communione in statu gratiae peragenda, de modo recipiendi baptismum, offerendi sacrificium, horas recitandi, missam audiendi, ... Item de baptismi & confessionis informis reviviscentiâ. Per Joannem Waterloop, sacrae theologiae doctorem vniversitat

발행: 1681년

분량: 461페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

121쪽

.. ut rem iacitori te*erenti ad Erum aristiam a cedatur, inire ut Ecclesiae fiectoribus suis., diti innotescant, ne lupus inti, gregem lauc ,, Teae Ad rsarios, ii Rusfmper lat , bit imponet iuxta ite . nam illa duo raritenduntur praeeipiunt , e quod si iecuna; dum negligatur peccatur mortaliter de ob iE tequenti ei bus ille ad mitisationem spiritualem ob obicem prorsus md'sic, qui fiat ur praecepto arum diurno tum Molesastico divinitin deter. ll-- G a . .

est diaereius q-d :sicut fixaeuammentuti, in memoriam de illud im

si, sutae e fit Sacramentum n sint duo, sed vitiivi; insibilli modo sutriere sacramempnvut cibum, & idipsum sumere ue Sacramenturiui de ideb tam tinum ea de repti quam alterum. Ivel deis. l

s il bis A ru ae etiam ex TridentinScst.dem - num. v. id ipsum primo loco reserente. i fid se V Ad ultimum 'dicinius illam retulam stire

vib. lib. s. imbri Nidia enim congrua Ac pristis rati adferri pinea cur ea sumptio in iis circumstare

122쪽

adfundamenta Adversariorum .

suam finem. Ille autem defectus imhutatur actui ; de utrumquδ, hoc est, tam actus quam ejus insuffcientia stud defectus

imputatur agenti i. a. quaest. ai. art. t. ad

reti. aliquis ad quid in tot dissicultate i

uncidere pro hoc negotio, cum utraquEeo .cόnveniat, quod peccaminose sit con Inupio, graviterque Deo displiceat 3 i . Resp. . ut initio hujus s. dictum est. Ptim ne homo duo peccata committat, unum comis .inlisionis, de uterum omissionis i dc quoad hoc comesa praedicta procedunt, tam de praecept - divino, i quam de Ecclesiastico. Sepundo, nis poenas vel sensuras Ecclefiasticas incurere. etiamsi contra hujus . praecepti transgressores Iatae sint. 2. . ret t. an non sit melius incidere insi poenas) medecinales Ecclesiae quam in aeterna

et Dei ipsius L. Relpondeo sic sensisse Apostplum ut videra

123쪽

APPENDIX TERTIA.

. C ompendios Actrina nostra C Uin summatim, benigne Lector, ad verasae Partis fundamenta ac principia vestris ubieceritis oculis , non omnino me perditurum operam existimavi, si similiter quae . no- his hactenus calamo fusiore producta ad extem a sunt, in epitomem coarctentur modo quo possini clarissimo: ut si quid obscurius dictum tuerit, aut memoria exciderit , totum unico quasi momento ac oculorum ictu denub lustre- tur. & si iti visum fuerit cum compendio do- .ctrinae ad versae supr1 relatae conferatur. Ut ergo

incipiamus. . . .

. r. sect. i. r. antequam materiam princi-

' Palem aggrederemr , cxpedire iudicavimna adferre definitionem praecepti tum asirmativit eum negativi. Dein ostendere utramque apprimi, convenire communioni , sed diverfituo-

a. F. secundo dari praeceptum communionis clare probavimus ex Joan. Concilio Lateranensi 3. cap. Omnis utriusque sexus. Co ciIio Tridentino sess is. can. s. his verbis rs, is negaverit omnes ta singulos Christi se, eteles utriusqu3 sexus , cum ad annos diser tionis pervenerint . teneri singulis annis saliab, tem in Paschate, ad communicandum, iure-ra praeceptum Sanctae Matris Scclesiae , Ana thema sir.

Disit ipso D, Coos

124쪽

Compendiosa doct. nosrae repetitio. id

3. Dari autem praeceptum affirmativum, sive clari praeceptum communionis virtuosae, ostendimus ex quam plurimis sacrae Scripturae locis. Concilio Lateran. 3. Tridentino, Catechismo, Sanctis Patribus , magnam devotionem ac reverentiam in res sacras & praecipuε in diuinissimum hoc Sacramentum expresse redistricte pol ulantibus vehementerque com

mendantibus. e.. -

Postremo advertimus praeceptum illud esse de genere pure affirmativorum , & conlequenter non statim obligare ut facit praeceptum de ad restitiuione &e. sed tantum certis temporibus hominem adstringere ad communicandum. Rationem vero dedimus cx ipsi et oraculis ibid. adductis desumptam, istiusmodi reverentiae de devotionis obligationem efferentibus & enumtiam ibus per rationem affirmativam. Dicendo verb. grat. ideo esse tali modo agendum . qui1 Sancta Sancte tr.ictanda sunt, eo quod in hoc Sacramento sit salutis nostrae pretium, animae 'nostrae cibus, Deus is e &c. q. s. s. qstendimus dari etiam praeceptum communionis ( videlicet peccaminosael negativum. Ad hoc probandum plurima occurrerunt ex locis & fontibus Theologicis hau dista , quae sum in opero nos ab eo facinore deterrent. Solus Apostoliis abunde lassicit ad hoc r. r. ipersuadendum de ad hominem percellendum, tam severE de toties communiones indignas Nohibens, nec non poenas, quae sacrilegos ni/- v 'nc ut, tam operose denuntians. . 'Diximus tamen praeceptum illud virtualiter includi atque imbibi in assimativo . nequet

125쪽

int Compendis

opus esse ipsum ab illo tanquam quid distinctum separare diversumque facere. Eo quod illud praeceptum sit ad instar ignis vel soli

lumen d calorem producentis, tenebras ac si i-gus simul depellentis. Nemo enim est qui non videat statimque non intelligat licitum minime esse quid attentare eontra id quod lege sancitum este ut vero rem exemplificem, nonnh illico convincimur Deum non esse odio habendum si sui amorem tanto inpere 1 nobis exposcat. Nonne statim fater cogimur , quod si sui honorem velit , vemesui contemptum, si proportionem a chiis ad finem a se praestitutum praecipiat , quod hoc ipso interdicat improportionem, resque praeceptae inutilitatem respuat. Est ne aliquis qui rem aliter intelligit dum agitur de suis praeceptis & contractibus a exempl. catis. si emerit papyrum albam ad scribendum , acceptabitne nigrami &sic de aliis exemplis.. s. Sechionii secundae s. r. conformiter ad iam dicta demonstravimus litteras sacras, impias & irreligiosas astiones improbare ac tanquam nullius momenti factas despicere. C

non es ac Sanctos Patres communionea sacrilegas velut non communiones declarare, ac taliter communicantes quasi non communicantes

habere ac numerare. Similiter Cain & Saul secriscia rejicere ac reprobare: propterea quod ea omnia etsi in speciem pia essent & bona et revera tamen coram oculis Dei talia non haberentur, eo quod essent tempore, loco, rebus & c. peractar in quibus Deus non se ho-

. nos tum m cultum cxistimaret . . sed rotrus se

126쪽

doctrinae Bosrae repetitio.

Maiestatem suaque mandatai vilipendi parum v. 1 3.

declararet. . v c

His it1 explicatis ulterius ostendimus '' hementer falli eos, qui sol1 entitate materi icuna libertate posita, contenti sunt ad satisfaciendum praeceptis tum divinis tum Ecclesiriticis: cum praeceptum feratur totumque asi-ciat, quod neccssirium est ad dandam actioni proportionem , qua finem ab ipso legissatore intentum,& quantum est ex parte tua efficaci cr v. c.i. volitum assequatur g. 6. UndE deduximus actionem illam externam esse tantum partem rei praeceptae . nisi se

sola quid boni efficere possit. Praeceptum enim actum virtutis postulat , respectu cujus actio externa pars est solum subi istiva de materialis , bonitas vero est pars formalis. Si erg5 actio conjungatur &qubjiceat bono formali efit materia virtutis & praecepti affirmativi : si

autem formali malo fit materia vitii, pr - i. r. . a cepti negativi, ut ibidem variis exemplis in- art. s. v. dicavimus. Idem videre est in artificialibus spe- et s. cie in isto genere quodammodo aut accidentam, Iiter differentibus. Lignum verb. gratia substans - figurae sedis non est materia praecepti aut con- . tractus de fenesti a Qui enim praecipit Rut - . - discitur de sede non paciscitur de fenestra et etsi . . operarius potuisset idem lignum substernere es: iformae fenestri et tamen qiua non fecit juxi, conventionem aut imperium & finem praecipientis, ideo non satisfecit. Idem dic, tabet A. ,q.' . de aliis similibus exemplis. xx. :

ra. Si operatius ille innixus Authoribus, se

127쪽

distinctione modi re substantiae, vellet per sistere in suo contractu, allegando mentalem illam praecisionem ligni 1 sui figura. ferri aqua sorma artificiali i nemine audiretur, nequidem ab Authoribus nobis adversis i posset amen non inepth, meo quidem iudicio , sic ratiocinari. Dum aliquis ponit subhantiam rei 1 De' aut Ecclesia praecepit tametsi modum non ponar, Deo& Ecclesii satisfacit , nec e netur actionem repetere , ergb similiter si quis ponat substantiam rei praeceptae ab homine etsi non modum , homini satisfecisse censendus est, nec tenetur ad reincipiendum. Non est discipulus super magistrum , nec fervus super Dominum suum. Si cit discipulo ut sit magister eius s ct sertio sicut Dominus diis Matth. Io. vers. et . S. Thom. sippi qu si.

8. Unum in margine notatu dignum postumus, videlicet actionem aliquam posse rc spectu unius bonam esse. & malam respectu alterius. Passio& mors Christi domini, mala re Patri aeterno summopere odiosa fuit, quatenus a Crucifixoribus procedebat. bona vero eidem que Patri acceptissima per ordinem ad Chri . pate dura patientem. eam aceptantem de ad Dei gla- . art. riam, nostramqu8 redemptionem ordinantera. 5N. . r. Ideb Christus latisfecit non item esus Ctuet-

- .ad a. fixores

Si res ad plures usiis subservire possit, di ad aliquos fantum in his eircumstantiis proportic- hem habeat ; omnes tamen sint intenti ac in suo medio praecepti a i taliter rem Edilhpleis

inadevat E isti istet . Ut o baptismo in

128쪽

doctrma nosrae repetitio. i o speccato mortali accepto. De quo s. sequente. a. a. qu. T. art. S. desech l s. a. nam. i. v. Comparavimus communionem sacrilegam cum consessione nulla & sacrilega, ac probare studuimus tam posse coni essionem esse integram quo ad se & sua componentia quam communionem sacrilegam ; sed , ut ibi-clem diximus, per confessionem nullam de sacrileg am non satisfacit Christianus praecepto Eccllasiae det confessione facienda, ergo similiter non satisfacit idem Christianus prae ccpto Dei di Ecclesiae per communionem nullam & sa

crilegam.

Aa vertunus desti per non susscienter, ut no- , bis videtur, occurri dissictiliati, si replicetur s p .m, quod Summus Pontifex per confessionem nullam intellexerit Sacramen rum poenitentiae, Non verb dire iste ips,m confessionem. io. Hac ratione ad improbandum tale temperamentum inducti fuimus. Scilicet si subtilitatibus ac effugiis detur locus E censura pontificia in fumum evanescet. Nam illico aliquis diversas sibi eoarc crvans opiniones circ1 hoc

Sacramentum concludet confessionem nullam & sacrilegam non conderirnatam est et nec confixam a summo Ecesesiae Capite: hoc aut silmili

modo arguendo.

Probabile est Summum Pontificem dire

solum condemnare eos qui docebant Christianum per Sacramentum poenitentie in peccato receptum satisfacere praecepto de eo recieiendo: sed est etiam prodabile Sacramentam poenitentiae quo ad se dc suas partes essentiales nori

N ipsam confessionem ted ben absolutio-

129쪽

Leg. is .ae nem , itI enim docent Scotistae. est Mdg p ni'. babile quod abso otio sacrilega directe solum iis et condemnata sed non consesso nulla. odia 22. . . enim sunt restringenda di striciae interpret s. de od tionis' .nit. dist. i. ri , Ostendi nus praeceptam esse specia-φpp. i3. Ii m devotionem & animi praeparationem it, eo, qui gravioris alicujus noxae conscius exti terit, quantumvis contritus sibi videatur, si ad hoc Sacramentum Eucharistiae accedere voluerit. Neque id mirum cuiquam videri d bc re diximus r cum enim Sacramentum hoc, sua dignirate atque excellentia caetera longh antea cellat ide5 homo frui eo exoptans, majorem a 'hibere debet cautelam ac animi pietatem: quam

reverentiam & devotionem si negligat, sit gra viter Deum offensurus, & ob id Sacrosanctum cibum illum ad finem suum , visiusque praeci pientis prorsus inutilem , immo dc noxium se effecturus r & consequenter per talem sumpti nem sive communionem praecepto fibi dato non satisfacturus. Res enim ut ibi diximus, e modo fieri debet quo vult praecipiens & rei na- Trid. sex tura postulat, & si quid curiosius faciendum 3. cap. r. sit quia eraeceptum aut conventum, debet ata , Th*m. im pseri ad hoc . ut quis suo contra inii aut prae- * q ios, cepto tibi dato satisfecisse censeatur. a. Sect. s. i. Plurima ex sancto Thomadesumpta attulimu*. quibus ostenderemus illum constanter in ea perstitisse sententia. ut ab a nunquam diseesserit: videlicet quod ad in tistaeicudum praecepto, non solum opus sita, externo cum libraram posito , sed insipet

,uod opas se illa adhibere omnia qui ad a M

130쪽

doctrinae nostrae repetitio. io

virtutis cotistituendum requiruntur, & quibus actus redditur idoneus ac proxime proportio- natus ad finem legislatoris aut praecipientis assequendum : it1 ut si modum vel circumsta

tiam ad eo perveniendum necessariam volunt s. .quaest. ri iubditus omiserit, per talem actum sit contrariaturus praecepto. art. et Lia: Advertit tamen quandoque modum in actu repertum non obstare qtio minus idem actus - exufinem particularem obtineat , eo quod actus in praesentia i striis modi vel circumstantiae, non amittat sed retineat proportionem ad aliquem effectum bonum producendum , & tunc ille inodus non cadit sub praecepto ii ius virtutis nec est de substantia ejus et unde fiat ut nonobstante illo modo homo satisfaciat illi particula- dist.ri praecepto etsi non omni . art. .ad' At enimvero si talis modus inficeret tot liter actum, eumque redderet omnin5 reprobum & ad omnia ineptum , homo per eum actum nullo modo impleret praeceptum , ob id quod talis actus totaliter desineret esse bonus di utilis, & conssequenter totaliter desinere eesse materia praecepti assirmativi , cum sub omni respectu improportionatus esset ad quid . boni essiciendum, quod bonum attamen habetur materia istiusmodi praecepti. s. Postremo notat in his omnibus prae oculis semper habendam esse rationem finis , a quo achus nostri dicuntur humani & morales , & 1 quo speciem sortiuntur,re ob proportionem aut improportionem quam habent aut habere debent ad ipsum boni vel mali reputantur e maiorem 'agnoscat deformitatem m

SEARCH

MENU NAVIGATION