장음표시 사용
131쪽
adhu relato in malum finem quam in actu negative defectuoso sivh destituto aliquo ad agenes
33. s. His ita suppositis. ex Concilio Tridentino sesL . 3. cap. 1. effectus Sacramenti Eucharistiae recentuimus, videlicet quod Sincramenti hujus receptio sit actus religionis quo Deus colatur ipsique inserviatur e quod Sacramentum hoc sit cibus spiritualis quo animae alantur de consortentur, sit antidotum contra Peccata tam venialia quam mortalia, si pignus futurae gloriar, ac symbolum quo sgnificamur connexi, & Christo tanquam membra capiti vinculo fidei, spei,& charitatis adstricti. Deinde singulatim monstravimus nihil istorum efficere posse communionem sacrilegam, sed e Geous istis prorsus oppositos progignere. Non enim peream homo Deum co
lit ipsique inservit ; sed id attentat quod
Deus summopere execratur dc abominatur. Nec ex cibo illo divino etiam simili modo sumpto nutritur aut confortatur, aut sanatur,aut grata mortis & passionis Christi memoria celeuratur, aut aliud bonum procreatur aut significatur: sed e contr1 Deus inhonoratur,despicitur e homo verb mortem atque condemnationem sibi infert, pharmacum noxium & lethale sumit, ac infelicem Crucifixorum memoriam celebrat.
Undh intulimus juxta hactenus dicta & praecipue paragraphum praecedentem, Christianum non satisfacere praecepto communionis per sumptionem sacrilegam, cum effectum nullum im eorum a legitatore Productis valeat, . - -
132쪽
u . sect . h. i. Accurate, ut credimus, loca omnia quae ex Doctore Angelico ac scholae magistro , reperire potuimus, saltem in speciem/adversantia citavimus ac nobis objecimus, ut tota difficultas magis ac magis appareat . & ut unusquisquo videat an in eo explicando i ncerum ac genuinum sensum investigemus. Plurimunt enim interest in re tanti momenti ae controversa, ubi sola veritas magno molimine quaeritur, eos adire S: ab eis veritatem addiscere , quos divina sapientia ciba vit pane vitae intellectus, ac in medio Ecclesiae aperuit os eorum. et s. Ad mentem ipsius recte intelligendam quaedam reflexione digna annotavimus.
Et primu quidem quod modus sumi possit
pro facilitate ac operandi promptitudinc. sive pro co quod est actum ab habitu procedere.
Talem modum negra in actu necessarium ad mandatorum impletion*m. i. a. quae Ic. loo.
is. Secundo quod modus sumi possit pio
charitate vel gratia, sive pro actu ab iisdem procedente. Talem modum etiam declarat mi nime esse necessarium in iis actibus , qui finem suum atque prscipientis assequi possuur,absque eo quod sint informati gratia aut charitate. Verb.grat. ad honorandos parentes, juvandos Pauperes, reddendum depositum non est de necessitate ut quis sit in gratia , aut ad id operandum motivo charitatis inducatur . ted fatis est si finem istorum specialium praeceptoriim consequatur. Non enim omnia omnibus statim conveniunt. aut ab imo
133쪽
que per quemcunque actum eximntur: Am io
EA Tertio modum charitatu vel . cratiamrqquirit , drun praeceptum fertur de mediis sue de actibus stipernaruralibus, . qui. absque illis siubsistere nequcunt nec ad finem inientum .portingere et Co quod tendam in obietasoua naturae sibi relictae vir superantia et qua actus fidei, spei, chalitatis, religio ius, per quos homo fini. suo ut imo propius conjungitur : quibus omnibus praeceptis homo . numquam satisfaciet sine gratia aut charitate ad istorum fines & obiecta proportionem conferame, ideo de illorum praeceptotum iubstant
et iis s. inarto ad sciendum docvnoscendum aliqvie sit de substantia alterius, solum respiciem si tu an illud. at rerum possit si solo ail finem sextirigere eumque assequi. . Si sica ergo pesinum non est: de ejus subitauia per ordinem ad istum finem j si non possit bene inferturin vel nere scilicet morali quod sit de hjus substantia.
iii . modus compled illam entitatem murei -- 3 c eamque dirigit & ad finem praestitutum . deterit,inat . videatur, a. a. quaest s. iri. f.
unrb advertimus Do tempore . statem ly actus internos removisse ae denegasti imitatori humano, suas leges ad homines ut iq- ter se. sociales stant. dirigentii ac proponn-Ratio, eius est quod latissator humani iubebaespectu bonum pacis externum atque tranquil Atatem subditorum, communem. & politicam tendit i eam autem assequi Sotest 'mactus
134쪽
doctrina nostra repetitio. . si
externos viretiosos a te praeceptos dc per malos externos 1 se proh Ioitos. tametsi omnes bo os praecipere aut omnes malos prohibere nec expediat, nec id agere lex humana soleat. a. Ti
Unde non habet idem legiss itor quod directh
eirca actus suorum subditorimi interiores sese immisceat, cum ad finem 1 se praestitutum neque sint absolute necessarii. nec ejus d m susE-cienter violativi vel impediti vir nam scut paxilla publica membrorumque Corporis istiu, inter se connexio & oeconomia, per actum internum bonum non intelligitur satis stabilita: ita in eodem foro externo per actum internum malum non intelligitur sussicienter sublata . sed bene concepta, ac in voto aut radice intus pulistulans. a Laesa vero in actia secundo censebit ut
postquam actus in lucem editus sit. & peccatum consummatum suerit: ob id quod tunc & jus
alterius perfecte violatum fuerit. ac scandalum datum et ex quibus orietur membrorum a se invicem divulsio, inordinati , mortisque generatio ab ipso legislatore, H Secundum quod tangitur publica potestare is inferendD n adis sint alia juris adminicula. In his enim quae M pertinent ad publicam potestatem, debet in-,, formare conscientiam suam secundum ea qui, , in publico iudicio sciri possunt. ,, Ob haec duo superfluit in actus interiores potestas in legitatore humano respectit suorum subditorum.
ad Sunplic. q. t. cap. . dando de accipiendo hominum societas connecti.
135쪽
iet Compendisse Conformiter ad haec dicta docent Theolam
Neminem teneri ad restitutionem db damniis eandi voluntatem, si aliud iubsecutum non si, nequὴ etiam puniri quemquam ob actiim mercinternum, juxta illud Cogitationis poenam ne tuo patitur. Caus. 33. qu. 3. dist i. de poenit
cap. 1 . & cap. i . Haec autem verba & i S.
poenae. Cai, et O. Cogitario. et .Reg. c. ab. Alio modo haud dubie ratiocinandum de Deo: ipse enim statim offenditur ejusque let violatur, per actum quemcumque malum etiam Aug.lib.de occultissimum ac maximi internum. Proptere, alui. do- quod intcriora hominis pervadat . in quibus . mi c-3 - peccatum legi oppositum, divin suae bo nitati contrarium atque illius utriusque despe 3- -qv- - ctivum conspicit. Accedit insuper quod cum axx. ad r--ultimus , totius Universi gubernuo: dc rector, ideo omnium omni tib legissat Coccultissimorumque serutator ac Iudex existit Marib . mirum est si tam actum intereundi v. x s. ' quam externum prohibeat, j ii dieci supplicus. Joan. s. que assiciar, cum coram illo velle moechari , tireipsa agere, velle occidere dc id ipsum exequueadem reputentur, non item coram humano legissatore. Ut eleganter habetur expressum Psal. 2 is. 1 s. cap. m. Consiluisti, si Spontanea,v. 13 . ' ,, ait, confessione vel testium approbatione pii, ad 'sem. . . blicata delicta habito prae oculis Dei timore , ' ,, regimini nostro judicare, o
v.' -& ineognita illi iunt reliri enda ,
, qui solus novit corda filiorum hominum ., , causi aa. qu. s. cap. I i. Humanae aures. Caus. 33 qu 3. dist. s. cap. 26. Numquid . i. a. qu.aa. me. di a. a. v. 6J-3.
136쪽
doctrinae nostra repetigio. ii 3 EI. Sext, quamvis S. Thomas, ut antea dixi- I .mus, legissatori humano facultatem ligandi di-- recte subditos, quatenus communitatem vis bi- -
lem conflant, D prout ii ad se invicem ordinan- Mich. s. tar, quo ad aetus interiores denegare visus sit, v. s. propter rationes ibidem allatas, alia e similes reamque facultatem Deo soli, utpote ipsi propriam, reservaverit atque attribuerit; ne tho lata 'Ah naen merito ambigere potest, eum docilisse ac tenuiste, legissatorem humanum tuis subditis Aug. selmeacius virtutum praecipere posse , per quos bo s. denum commune. ad quod lex orat natur, pro- qm p. est curaretur, civesque boni & virtuosi essiderentur. Hoc enim tradit locis non paucis. , , Sicut ,-homo Principis est bene imperare, sc sub- p.test im- ' riditorum propria virtus, quae eos bonos fa- pthe , i, , cit, est bene obedire: ad quod lex inducit. is ho-
I, qu.' a. art. I. In concl. 52 O. articulo vero titutde,
secundo sic ponit. ,, Quidam actus sunt boni min.&e., , ex genere . qui sunt actus virtutum et & respe- aliquando si ctu horum ponit ut legis actus praecipere vel . si imperare et praecipit enim lex omnes actus vita tutum. H Videatur qu. ys art. 3. in concl. o. sententia r&adi. ubi occurrit objectiόni de dii inctioni Dei sugili Adversariorum, earnque improbat. Quaest. 6s.
si a. E ndem Doctrinam tradit s. Augustinus in epistol. ad Rom. pro post x. Si quid ergo . Distingum, , inquit , putat quoniam Christignus est, non bant. Do- , , sibi esse vectigal reddendum, aut tributum, mina aeter , , aut non esse exhibendum honorem debitum, , eia qui haec curanet Potestatibuli in magno se H litori
137쪽
tam asiae diti erantpxopter Dominii
,, errore versatur dic. modus iste servandus est
, , quem Dominus ipse praeseribit, ut reddamus Caesari quae Caesaris sunt. & Deo quae Dei etiam TZ ,, CNihil uiat/ facientia de in eo ipso mino tem- ., non tam hominibus quam Deo qui haec jubet
De Aeetii pxosequitur proposit. . his verbis. chordis e. M Nequis non integro animo re pura dilectio aro. seram is ne tabditus fieret hujusmodi potestatibus. me vitiin is addidit Apostolus diuens, non solum propter' - , t ,, iram, sed etiam propter conscientiam: id est.' ut , ,-solum ad iram evadendam, quod potest, digno b. ., etiam simulate fieri, sed ut in tua conscientia bibenhser. ,, certus sis, illius dilectione te facere cui sub-vit,&fi ditus fueris jussu Domini tui, qui omnes vult sita di di agnitionem veritatis venire. tibi,' Deo s, hoc enim cum viceret Apostolus, de ipsis debet non ,, potestatibus ajebar. Hoc est quod servis alio exta. Iustu si loco suadet, non ad oculum servientes, quas est e b ux hominibus placentes: ut idipsum quod su du ' , , duntur dominis suis, non eos oderint, aue
nomino ei H fallaciis promereri desiderent. ad quem dc Proposit. autem yy. eodem prorsus modo ille attediri quo nos supri num. ao. illi concludit. A Ad,. hoc dicit , ur in his rebus quae possunt deerat quod *nimo ficri & malo, judicium De
dictum est. , , dimittamus, nec audeamus de alietius coris cpiod tibi. ,i dos, quod non videmus , ferre sentenis
fieri mix ,, tiam dic. ergb quaecumque facta illi mani- r. et ' festantur , ut hon possit Oeere, bono ani- ' '' ,. mo feci , iudicanda sunt ii nobis r qu ., cumque ita fiunt , ut quo animo fiant inis ., certum sit, non sunt judicanda, sed servo.., da iudicio Dei sicut scriptum est , quae o Dculta
138쪽
, culta sunt, Deo et quae autem palam sunt, , , vobis & filiis vestris. 23. Fortasse non aliud vo Iuli S. Thomas I. a. qu. y I. art. . in O quam quod hic docet'S. Augustinus, videlicet Ierissatorem humanu in non pol e convenienter di re iste praecipere actus interiores, si ipse consideretur ut homo humana curans, propterea quod in suis legibuli deficere potest , sive propter incertitudinem ,
ut ibi loquitur, judicii humani: si v Equi1 de
transgressionibus interioribus sententiam ferre non potest. Nihilominus cum , , ad perfectio, , nem virtutis , inquiis, requiratur quod in , , utrisque actibus homo rectus existat, ides, , lex humana non potuit cohibere & ordina- reb scienter interiores actus: sed necessarium, , fuit, quod ad hoc supervefiiret lex divina.
Juxt1 ergo duo hic clarissima Ecclesii lumina non est satis ad perfecte implendum prqceptum,s res externae praeceptae taliter qualiter adimpleantur: sed debent fieri prout rationis ordo postulat , dc lex divina praecipit. Satisfaciet quidem suo Principi Subditus, suo Domino servus , suo contractui operarius, si rem exter-Dam ponat eo modo extrinseco quo debet, etsi id totum ex pravo fine peregerit: eb quod res remanebit utilis ad finem praestitutum. Sed non satisfaciet idem subditus praecepto quod habet de servanda illa ordinatione & subordinatione prout rario virtutis exigit. AntE Deum es, inquit Augustinuis in Epist. Beat. Joan. tract. o.
, , interroga cor tuum, vide quid fecisti,& quia H x ibi
139쪽
ibi appetistii salutem tuam, an laudem huc , manam ventosam. Intus vita . nam homo .. ., judicare non potest, quem videre non potest. persuademus cordi nostro . coram illo pet- suadeamus: quia si male sentiat cor nostrum.
ino . .. , , sicimus quo faciendum sit, major est Deus ad i. & , ,, eorde nostro , & novit omnia. Cor tuunt
aere. . in cepta modo omni potestate pure humana alti o di et, . re considerandam esse. Non enim eam hic spe- Principem temporalem aut Superi rem quendam particularem, qui multis ex capitibus in legibus aut praeceptis serendis defi-x. Timoth. cere possunt. Neque etiam hic eam attendiis
temporalibus, de quibus habentur aliqua in BI hi h dectetalibus & alibi e sed nos eam praecise in-2 iu h, tuem tir, ut est omnium Edelium mater, Christi sponsa, ac tit est tam dogmatum sdei quam morum regula infallibilis, divina mxndata suis' subditis intimans ac proponens , nec non vetues, ,quaest. sancti Spiritus interpres ac organum, clare M '' - x' media ad salutem necessaria eisdem declarans ac promulgans , nihil prae oculis habens aliud, quam spirituale ac divinut' bonum fi liorum suorum. ciuorum mentes velut aquila
pullos sios, ad linem sibi ipsis proposirum, hoc est ad c*lestia & aeterna provocat ac subiis Hai. cupiem eos omnes, quos jugiter partum
140쪽
doctrinae nostra repetitio. rrit, Nabere in osceri bus I E SU CHRISTI.Hoc orans ut eorum charitare magis ac magis abusedet. donee formetur 1n illis CHRISTUS.
re. Rebus ita constitutis & suppositis, om- Augaeedianinb deduci recte 'arbitramur, praecepta Dei &-Chrse Ecclesiae debere esse de actibus bonis, virtuosis, iatque fini ab eisdem intento at volito propor- r Iuliationatis. Non enim datur praeceptum de aliquo, intini nisi secundum quod est actiis virtutis, hoc au- ge, quibus rem est secundum quod proportionatur fini: si ipsa bona autem si eiusdem finis impeditivum , non pertinet ad veritatem vitae, nec cadit lub praecepto, peratui di eo quod non erit virtutis actus, sed vitii. Si non discitur. cadit sub praecepto . ergo eidem satisfacere nequibit . cum ad obedientiam pertineant omnes actus virtutum prout sunt in praecepto. a. E. qu. 33. art. 6. in o. & ad a. qu. iti. art. . qu. io . art. 3. ad 2.26. Enimvero nisi hoc concedatur. Christianae leges atque praecepta, Principum terrenorum , aliorumque Superiorum ac hominum imperiis ei unt longe inseriorae cum illi ad unum
omnes, ita sibi obediri velint a suis subditis,
ut finem a se praestitutum per sua praecepta asse- quantur. Et si ad eo tendendum Subditi media inutilia, imb quod majus est, nociva voluntari Z adhibuerint , per illa Princeps aut alius quilibet, minime praeceptis aut legibus a se latis existimabit factum satis. i. a. qu. 8s. art. q.