장음표시 사용
191쪽
me , ibi via est, ubi ostendam illi salutare meum Ubi ola ' in sacrificio laudis. Ita, sed alii duas
vias faciunt, unam pro substantia, alteram pro deformitate. Noli pedem extra hanc viam mittere. In vis esto , noli a vis recedere. A laude Domini nec unguem move , ne dum pedem, si enim volueris ab hac vis desiare, pro Domino te laudare, non erisDIυira ab inimicis tuis, quid de
illis distum est, juxta femitam scandala posuerunt
mihi. Semita tua , in Psas. 33'. vers. 6. Praecepta
Dei sunt. It1 led ; semita illa quam nobis indi-
, , cas, o AugRstine, admodum ard tua est, prout ip- , se veritate devictus, ultro concedis, trach. T. videlicet in Ioan . his verbis. Implere legem ex omni parte, ita ut in nullo ossendas, dissicile est. Ut ut sit, noli per aliam vitam, in Psalm. s. v. 23. velle ire, quam per illam qus ipse ivit. Dura vi
detur , sed ipsa est tuta via. Alia fort8 delicias habet, sed latronibus plena est. Laudas Deum,
in Psalm. 3 s. vers. g. ambulas viam e reprehendis Deum, perdidisti viam. Si a recta, Serm. s s. de temp. vis paululum deolaveris,non interest utrum ad dextram vase , an ad sinistram, c-ns verum iter amiseris. Quando nam scivero me esse in
via r 2 fando, Ambrosius lib 6. de Abel & Cain, Mnusquisqu/ se ostiert horiam, cra se incipit , ut
postea munus suum possit ostierre. At vero ii id agere recusaverit E sacrificium prohibitum ac materiam praecepti negativi ipsi Deo offeret: actio enim sacrilega praecepti affirmativi materia esset nequit, Nemo, Augustinus in Psalm. s. v. ult. mihi ossere hoc sacraficium laudis, S malus est. Non dico non hoc mihi ostierat malus, sed is momihi hoc ert malas. Si non offert, ergo Decl
192쪽
sitis tacit , ut res est evidens. Uideatur supram m. IE. M sech. E. F. . num. i . pag. 36. MDura. I s. pag. 3s. S. Thom. in . distinct. Is quas . 3. art. a. quaestiunc. I. O. , cap. Hinc g. di Sacerdotes a. dist. 2. Aug. in Psal. iis .v. ult
De Horis Canonicis. III c E s obligatus ad horas Canonicas .
quamvis eas in peccato mortali recitet,iatisfacit praecepto Ecclesiae de horis recitandis, & tamen ille non assequitur finem orationis. Ergo&c. r. Respondeo I. objectionem nimium pro bare, videlicet posse a Ii quem absque peccati mortalis periculo extra statum gratiae communicare , quod ne quidem Adversarius admiserit. Haec responsio locum habet in variis similibus objectionibus , adeoque benc notanda est. Non enim sequitur , venerabili Sacramento debetur sturam a reverentia, ergo dc debet tueret alteri cuicumque, sunt hic rationes speciales Mauthoritates magni momenti, quae non conveniunt statim omnibus aliis, ut tamen aliquid super hoc non prorsus incongrue reponatUr. a. Respondco a. distinguendo antecedens riui horas recitat cum peccato , hoc est, qui toto itempore vel majori parte recitationis horarum
voluntarii distrahitur, volvendo turpia, me di : L 6 lanio.
193쪽
AE. IV. g. V. De Nota tando vindictam &c. ( de quo Sylvius in suis resolutionibus V. oratio & SuareE lib. 3. de
oratione vocali in communi cap. num. 33.
in fine) satisfacit praecepto de horis recitandis , nego. Qui horas recitat cum peccato, hoc dum eas legit, non est in statu gratiae, sed est . in peccato mortali habituali: nihil ontinus rei- fit me attendens aut resseistens ad statum inqio est, Deum vult orare, & quidem cum alte tione & reverentia , sic satisfacit , concedo.Ratio hujus est. quod oratio perfectionem sibi intrinsecam habere potest absque chari tate di gratia, ac per consequens finem suum proximum obtinebit: qui juxta S. Thomam A. a. qin .are. g. est, Deo reverentiam exhibere, se ei subjiciendo, ac profitendo se eo indigere , vel ut bonorum omnium authore, & quaest. 8 r. art. S. O. Videatur & quaestione 83. art. I S. MCovari uvias capite Alnia mater Part. I. i. s.
g. Aliud est igitur peccatorem habitualiter, orationes ad Deum fundere ; aliud peccantem actu, id re ipsa agere et prout clare distinguunt Sancti Patres, dum docent Deum orationem. vocalem non tantum quaerere,peccatores Deum
non orare, Iaudare, sed cos cor suum dirigere atque intendere in ea quae optant & versant in animo. Si fuero iniquis, Augustinus in Psal. s. versi is. - persetierans in illa iniquitate, non dico tibi, non proderit laus, sed von me laudas , lau-aem istam non deputo. In Psalm. 6r. versi s honorant , landant, praedicant , sed ore suo benedic.ibant. Non attendo ad hos . novit ille qui me impruxit, cordesbo maledicebant.
194쪽
Canonico. et 'Idem habet in Psalm. 8s. vers. s. 'id est,
quod dicit multis locis scriptura, quia invocabunt, is non exaudiam eos ' certe misericors omnibus Gocantibus e , msi quid quidam inυEantes. non ipsum inoocant: de quihus dicitur. Deum non inrevocaverunte invocant , sed non Deum: Invocas quidquid amas , in Cocas quidquid in te vocis, invoca, quidquid vis ut veniat ad te ita Psalm. vers. 6. Non enim verba, , quaerit Deus, sed cor&c cor quaerit, corin- , , spicit, intus testis est, judex, approbator , ad- tutor , coronator &c. corde laudas , corde , , benedicis, corde in aram conscientiae victi- , , mas sacras imponis. ,. Psalm. 3 o. v. i. Hal. s
a S. Thomas aperte eum transgre 'rerri declarat, qui in oratione praecepta voluntarie distrahitur. Ita docet in . distinct. Is quaest. q. art. a. quaestiunc. . O. H Attentio , sunt ejus Cerba, actualis reqviritur ad urationem ali- , , quo modo , vel ad evitandam transgressonem, , , quae est in tua oratione, qua est in pracepto et vel , ad meritum in illa quae non est in praecepto. , , Ad a. quando aliquis ex proposito mentem ad alia distrabit in orando (tunc enim sine,, culpa non est, praecipue si in aliis sponte se,, occupat quae mentem distrahunt, sicut sunt ,, exteriora opera) ct si ad contrarium menseo
getur, etiam culpa mortalis erit.. Haec Angelici Doctoris sententia singulatitatis sugillari non potest; cum ili scripturam sacram & rationem ipsain sabeat aperte sibi faventem. Primum quidem elicitur ex Matth. Is . vers. S. Populus hic labiis me hono rat: cor auten
195쪽
eorum longe est a me. Joan. g. vers a s. venit hora , ct nunc est, quana 3 veri adoratores adorabunt Patrem in spiritu Ur veritate. Nam ct Pater tales quaerit , qui adorent eum. Spiritus est Deus e ct eos qui adorant eum , in spiritu raveritate oportet adorare. I. Corinth. I . vers. I s.
rabo fliritu , orabo G mente : psallam spiritu , Uassam ct mente. s. Huic veritati adstipulatur Hieronymus,
relatus cap. Cantantes distinci . s2. H Cantan-,, tes, inquit , & psallentes: in cordibus vestria , , Domino. Audiant haec adolescentuli et au-,, diant ii, quibus psallendi in Ecclesia officium, , est : Deo non voce , sed corde cantandum ,, deprecati, Augustinus in Val. 58. exposit. a. , , Dominum, ut ab occultis nostris mundet nos, ,, & ab alienis parcat servis suis, quid hoc sit, Mintelligere debemus, ut humana ratione, noni, quasi avium voce cantemus. Nam & incruli, ,& psittaci & corvi & picae & hujuseemodi , , volucres saepe ab hominibus docentur sonare,, quod nesciunt. Scienter autem cantare, non , , avi, sed homini divida voluntate concessimi,, est&c. nos autem qui in Ecclesia divina elo- , , quia cantare didicimus, simu I etiam instare , , debemus esse quod scriptum est, beatus po- pulus qui intelligit iubilationem. Proinde , , charissimi quod consola a voce cantavimus, sereno etiam corde nosse ac videre debemus. Et in Psalm. I S. Concion. as . clamor ad Do- minum qui sit ab orantibus, si sonitu corpo- , , ratis vocis fiat, non intento ad Dominum, . corde, quis dubitet inaniter fieri . ,. Serm. I 63. de temP. b, Loquitur, Lauriniim Justinianus. ' ,, tibi
196쪽
Canon T. ,, lib. de disciplina monastica cap. V. & ignorat
cui, clamat voce , nec se ipsam intelligit, nec , , percipit quid dicat, nam totaliter extra se, , evecta, atque velut amens effecta, adversum , se Deum provocat vehementer. ,. Et lib. de gradibus perfectionis cap is. Videantur alii Sancti Patres apud Suarem lib. s. de orationet vocali in communi cap. & apud Sinnichium Salii exrex cap. Io . s. or. QDd ratio etiam suffragetur, ostendetur num. io . infra. 6. Petes quare dici non potest. Ecclesiam 1 suis clericis sub praecepto gravi dumtaxat exigere, ut horas recitent, relinquendo in eorum arbitrio & prudentia ipsam mei devotionem ratio hujus esse poterit, ad videlicet obviandum plurimis peccatis in horarum lecti*ne fere committi solitis : & aliunde bene pii & devoti nutato bono fraudabuntur, ut pote qui cas sint religioso, &ut par est, recitaturi : vel eo magis hoc concedendum videtur, quod non sit apud Theologos plane indubitatum, Ecclesiam posse actus mere internos praecipere, qualis haud dubie est illa attentio & intentio interna. Postre-mb ex sententia opposita sequeretur voluntarie distractum in oratione libera minime peccare, cum tunc orare desinat, non enim adhibet devotionem orationi intrinsecam & substantialem. Respondeo hactenus dicta modificationem illam non admittere. Praecepta enim Dei Ac Ecclesiae actum bonum de virtutis postulant, ut visum est sect. 3. s. t. pag. sa. & sect. F. s. num. 3. pag. 6'. s. a. num. 13. pag. 8o. & append. . uum. a . pag. XII. &c. Frustr1 vero M
197쪽
absque fundamento illa restringuntur ad prae
cepta naturalia, cum utraquc ad charitatem ordinentur, ut indicat S. Thom. in A. dist. g T. quaest. 3. art. 3. quaestiunc. q. ad s. si Nec in hoc, transgreditur aliquis praeceptuin
Ecclesiae, quia praecepta juris positi vi non se
H extendunt ultra intentionem praecipientis , , quae est finis praecepti: haec autem est charitas secundum Apostolum. . Praeterea juxta ejus principia res fit e videns. D cet enim praecepta positiva esse ordinarie juris naturalis determinativa. Videat, si
placet, varia loca citata se ch. . f. L. num. g. in fine, pag. II.& I. a. quaea. s'. art. 3. ad 2. art. . qu. Io o. arr. g. ad 3. & x. 2. qu. 88. art. Io. ad a. qu. IEZ. art. i. ad E. in . dist. I . qu. 3. art. E. quaestiunc. a. ad 1. Cum vero ex jure naturali, veras atque ad rcligionis virtutem pertinentes preces teneamur ad Deum dirigere , ut omnes
fateri debent: ideo recte desicitur preces ab Ecclesia praeceptas, tales esse oportere. Confirmatur praeterea ex illa quod habet lib. . ad Hanni, dist 33. art. l. O. , Ex praecepto juris naturalis tenetur homo ad hoc quod aliquan-,, do rebus divinis vacet, ut patet ex tertio prae-,, cepto decalogi. Sed determinatio temporic,, ad quod quis tenetur, dependet ex jure posi, livo , sive sit divinitus institutum , sicut ob- servatio sabbati in veteri lege, sive ab homi- , , net, sic iit festa quae. Ecclesia instituit cele-- branda.8. Probatur etiam ex doctrina quam tradidin A. dist. g s. qu . art. i. quaestitync. 3, O . in ilio. enim articulo tres. iaducit ad orationem
198쪽
Canens . Trg obligatos, videlicet Clericos ; deinde unumquemque in particulari ob necessitates proprias aut proximi graves, ob quas ad Deum recurrendum sit ; postremo populum ad ossicia divina certis temporibus evocatum. Sed cum respectu eorum qui ob suas vel aliorum urgentes necessitates . ad Deum per orationem confugere
debent, alia intelligi non potest oratio, nisi proprie dicta, & ut est actus virtutis et ita S respectu ceterorum, hoc est, tam clericorum quam ipsius populi i cum contextus, ne quidem in speciem, alterius acceptionis indicium subministret, imo exempla ibidem subjuncta manifeste contrarium evincant. Verba subnecto. , , Determinate quidem ad aliquas orationes exH praecepto tenentur illi, qui ex ossicio sunt medii inter Deum & populum constituti, si -,, cui sunt ministri Ecclesiae: unde ex ossicio eis, , incumbit preces ad Deum in persona totius,, Ecclesiae fundere, & ideo ex statuto Ecclesiae,, tenentur ad horas canonicas dicendas . Sed , , inde terminate ad orationem quilibet tenetur ,, ex hoc ipso quod charitatis praecepto tenetur proximum sicut seipsum diligere , tenetur ,, ei in necessitate beneficus esse, non solumi, per corporales Eleemosynas , sed etiam , , per spirituales , quarum una est oratio, ut ,, prius dictum est: sed omnibus etiam qui Ec- , clesiae ministerio non funguntur, videtur ab Ecclesia determinatum tempus orandi stat
, , tum esse , cum ex canonum statuto teneantve
,. diebus sestis, divinis ossiciis interesse, ut mia , nistris pro populo orantibus, Damnem conforment. ., Seota autem obvio i am disto
199쪽
esse intelligenda subjuncta exempla, patet ex
I. a. quaeli. 32. art. s. O. art. f. in sine corp. det ad a. & g. append. 1. num. I. & sequent pag.
8'. Frustra ergo adhibetur aliqua modiscatio pro praeceptis Ecclesiae. Videat, si placet, ibidem num. I pag. y3. Deinde ut recte advertit Bernardus lib. de prsecept. & dispensi cap. 32. ,, Sive Deus, sive homo Vicarius Dei, mandas, tum quodcumque tradiderit, pari profecto , , obsequendum est curas pari ire verentia defe- . , rendum. Statutum Ecclesiae, S. Thom. in ..disss. art. sed contra , obligat permo-
., dum praecepti, sicut praeceptum Dei, quia ,, Dominus discipulis suis dixit: qui Cos audit , H me audit; sed ad illud jejunium obligamur ex . , statuto Ecclesiae. Ergo cadit sub praecepto.
HEt a. a. quaest. 8S. art. Io. ad a. Sicut ex jure H naturali & praecepto divino tenetur homo im- ,. plere votum ; it, etiam tenetur ex iisdem, , obedire superiorum legi vel mandato. , , Art.2. O. ad 3. append. 3. num. 2 . pag. 1l6. dc seq. Item propositiones Io. & II. in terra quas confixit Innocentius XI. P. Hoc totum tum ratione, tum authorit te plurima fretus, . fuse ac erudite prosequitur Suareχ, lib. d. de horis canonicis cap. 26. n. I . , , Per hoc praeceptum , sunt ejus verba, obliga- tur homo ad orandum, cum septem horas ca-,, nonicas recitat, sed si nullo modo attendit, , , non Orat: ergb non implet praeceptum. Mi-,, nor patet, quia supra probatum est, attentionem esse de substantia orationis vocalis, M., simpliciter necessariam adesse illius. Confimmatur, quia si quis voto se obliget ad oran-
200쪽
dum horas canonicas, non satisfaciet dicendo,, illas sine ulla attentione , sed non minus effi- , , cax est praeceptum Ecclesiae, ergo &c. Item, , num. 3 . verumtamen i sec responso multa, , falsa continet. Primum est, Ecclesiae praece- , , ptum de recitandis horis non esse praeceptum
de orando vere & propriε , sed esse de legen- , , dis illis psalmis & lectionibus , ac subindo,, quocumque modo & quacumque intentione, , legantur, satisfieri praecepto , nam hoc evi- denter est contra intentionem Ecclesiae, ut constat ex omnibus, quae de his horis supr1, , adduximus, nam potius ex institutione sua , , vocantur horae orandi, seu orationis solem- , , nis , juxta illud Achcir. 3. ad horam orationis,, nonam, unde etiam h=c recitatio officium, , divinum, vel Ecclesiasticum , vel officiunt psallendi appellatur, ut c. ult. d. br. Quis, , autem dicat meram lectionem, aut cantile- , , nam , quocumque modo , & intentione fa- , , cham, esse divinum officium , aut Ecclesia- , , sticum &c. nulla ergo probabilitate cogitari, potest, per hoc praeceptum non praecipi ve- ram Sc propriam orationem. , , videatur S. Tho m. in A. dist. s. qu. a. art. a. quaestiunc. E. ad i. & Z- .lo. Multo autem improbabilius , inquit, , num Isi, est fundamentum, nimirum quod
si Ecclesia non possit fidelibus praecipere, ut
, , vere & proprie, & excorde orent. Est enita contrὲ totius Ecclesiae consuetudinem , M, , contra omnem rationem & pietatem et nam s. vera oratio est saepe necessaria, vel Ecclesiae.