De communione in statu gratiae peragenda, de modo recipiendi baptismum, offerendi sacrificium, horas recitandi, missam audiendi, ... Item de baptismi & confessionis informis reviviscentiâ. Per Joannem Waterloop, sacrae theologiae doctorem vniversitat

발행: 1681년

분량: 461페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

201쪽

s s Sect. IV. s. V. Demro,, potestas, ut pollit sibi, vel suis subditis le

m hoc remedio, vel de hoc divino cultu effica-,, citer providere 3 deinde si hoc non potest, i, certe nec praecipere poterit, ut missam au- , , diant, quia mi strem audire non fit sine actu interiori. Nec etiam poterit praecipere vere& sacranientaliter confiteri , quia etiam ads, hoc est necessarius interrius actus &c. hoc ,, modo, praecipit orationem vocalem, ut vera H oratio est, de illam praecipiendo crinsequen- ter ex vi talis praecepti nascitur obligatio ad attendendum&c. si ipsi non orant, quomo- db per eos orat Ecclasia nain oratio non diacit habitum , sed actum , dc ideo si nullus in

Ecclesia actu orat tali tempore. fieri non potest ut in illo eodem tempore Ecclesia ore icti c. Hi Legatur totus paragraphus , item lib. de oratione vocali in communi cap. . & lib. . de horis canonicis cap. i tibi bene ostendit noncsse hic ponenda duo praecepta, unum videlicet affirmativum . alterum negativum , sed esse unicum. Cap. I S. num. Io. probat ibidem, quandoque reperiri circumstantiam , quae sit de substantia praecepti, sed non rei praeceptae. Cap. IS. m. q. cap. as. num. I. v sequent. de his egi

rt. Ab hac obligatione eximunt nonnulli ipsos mansionarios, sive vicarios, qui beneficiati non sunt, sed ob vocis praestantiam ac cantus peritiam ad horas omnes in choro decan

tandas stipendio simi coadscit, sed hoc non est absquet

202쪽

canonicis . . tyr

ub ub difficultate et cum enim illi ad stippiendas tum Canonsior om, . tum aliorum vices sint assumpti, ideoque in egrum munus ac: obligationem succedunt i & ob id ad ill ipsam devotignem adi ringuntur. Alias nisi hoc concedatur , pl*rumque accidet, ut Ecclesiae psal modiis pharisaicis Deo ii satis stanti. enim, vero non raro contingit in choro praeter supra dictos , alium neminem repqriri qui horas pe silvat, quod sane rationi videtur absonum. Certe hemo cst qui mediante largiore ElcEmosyna sibi vellet applicari opera nypocritica Muana. sed indubie bona, Deo gra atque suae salutis promotiva pro se fieri media'te illo liberaliori donirio Pr te fidit, ut ex Augustino

supras. q. num. i. ostendimus

ia. Sand quod ad modum oscii divini i ter suprei di istos obeundi attinet, nullam mihi possum effingere differentiam e nequb Patrea Tridentini praesentem quaestionem, etsi ex alio

capite , examinantes, ullum discrimen insinu vere, imo potius eandem in utrisque supposuerunt , ut recth colligi videtur ex sess . t . cap. Is de resorna. ubi ita loquuntur. ,. Omnest vero si divina per se, & non per substitutos compel- , , tantur obire ossicia dec. atqud in choro ad si psallendum instituto, hymnis dc canticis Dei,, nomen reverenter, distincth, evolequH--., dare S c Concilium in eo siquidem loco officium in choro decantandum , tam divinum appellat quod per vicarios persilvebatur, de persolvendum adhuc per illos ventilabatur, quam illud ipsum quod pei Canonicos , alio quh earumdem Ecclesiarum beneficiatoa via

203쪽

in posterum cesebrari, neque quoad hoe dissicultas erat. aut dissenso. Si ergo di binum cium, quod per beneficiatos postulat deinceps publice obeundum , in sensu proprio ac aebvio sit intelligendum; it. pariter respectu vicario

rum sumendum est. Gratis contrarium conten

ditur, ubi enim jus non distinguit, nequh n o.

distinguere debemus. Videatur l ct. a. s. l. pag. et s. append. t . pag. 88. num. & sequent. ap-Pend. 3. num. et . pag. Ilia. dcc. 3. Confirmatur ex se C. et t. de reform . ubi

ad quid instituta sint beneficia praemonet atquh

eorum munia in omnibus esse exolvenda man

dat. Sed illa numquam a beneficiatis aut eorum substitutis implebuntur, nisi per opera bona &virtuosa, ergo de illis de non de simulatia ac vanis est accipiendum. Verba subjungo.,, Cum beneficia, ait cap. s. ad divinum culturii, , atque Ecclesiastica munia dbeunda sint conitis, ruta, nequ; in parte minuatur divinus cub is, tus, sed ei debitum omnibus ih rebus obse- , , quium praestetur, statuit sancta Sinodus&ei Ut etiam, C f. s. Ecclesiarum status, ubi sacris, Deo officia minii rantur &c. si Tria aut qua-ruor hisce capitibus proponuntur. i. Quod beneficia juxta suam institutionem sint ad divinum cultum ordinata. 1. QMd cultus divinus beneficiis annexus sit per omnia adimplendus. Statuendas esse quotidianas distributiones, ut majori diligentia per ea sacra ossicia Deoi

serviatur, decernit. - -

videt Concilium agere de cultu vero ac propriεetcto , cum ea quae recenset & docet, non pose t

204쪽

mari' iris. cat alteri applicari. Orationes enim vanae,

otiosae, & peccaminoice. notassint cultus divitaniis, ac officium sacrum, ineque ad: divinum cultum ordinanxur . nec ei subserviunt, imo

ipsum destruunt, ergo beneficia ti sive per se, sive per alios tales orationessundant, non positant dici satisfacere Concilio . neque beneficiorum fini, officia sacra ad divinum cultum pertinentia, & quibu, Deo ministretur, deposcenti. Ut omittam, videri parum justum, distributiones quotidianas statuere, e proventibus beneficiorum, aliarumque piarum fandationum detrahendas , si ad preces veras, & quibus Deus laudetur, ec intentio Ecclesiae &fundatorum obtineatur,. non teneantur ii qui officium divinum faciunt in Ecclesia. An forte qui beneficiati. illud per seipsos, non obevnt, sed solummodo. pet vicarios, ideo minus debent coram Deo 3 quasi vero dominus sua debita persolvere praetendens, non aeque bene ac vero id facere tenetur, sive per se, sive per alium

- , Mamvis, Iechor benevole hactenus dicta sumienter probasse vide*ntur, prece eum distractionibus voluntariis factas, non esiqoratione', nisi inutiles, vanas ac peccaminosas qui 1 tamen adverta partis authores,eas tutantur

ut preces, ( etsi venialiter peccaminosas,) propterea quod taliter orans, non stante Oonversione ad res: frivolas prorsus deliberata, adhuc

cum a Deo saltem, virtualueri, inquiunt, i velit

agere. adeoquh pie aerei glose ceri' sessu oraredici potes . . Ideo in re quotidianae tosiq- re currente, ac tanti momentia omnino arbit M a tus

205쪽

Seb. m. g. r. De Eoris

tus sunt necessarium esse, rursus variis aut oritatibus ad ratione ipsa contrarium demonstrare , nec non pharisaismum tam e cordibus E ,

clesiae ministrorum, quam h choris Ecclesiarum, ab istis authoribus tolei atum eliminare. Legatur Suares lib. . de horis Canonicis cap. ac..hum. 13. in fine.16. Probatur ergb r. ex sanctis patribui, precum similium vanitatem ac inutilitatem praedicantibus . ac eas non esse Dei laudes asserentibus. Laudario, Augustinus in Gal- nium' ι. versu primo impiorum offendit, , Deum e plus ille attendit quid vivas, quus, quid senes. Certo cum eo quem laudas pa-

pacem . quando a te dissonas. Magni inter- est, in Psa Iis. vers. sp conc. id. cum aliquid ,, boni facimus, cujus rei contemplatione fas, clam ut &c. praeci pleni de eleemosynis, de

, orationibus , de jejuniis, ubique id admonuit, si ne aliquid eorum propter gloriam hominum si fiat &c. ubi finem posuit, hoc est in gloriam . . Dei. Hoc debemus quando aliquid boni faci-

, , mus intueti dec. si vafium est propter hominum laudes bona facete , quant A vanius pro-,, pter adipiscendam pecuniam, vel augendam , , sive retinendam. si Irem in psalm. '. v. I S.

in Psalm. io a vers 1 o. a et si Si autem , ait S. Thomas a. a. -υ. , art. I s. O. prima intentio desit, oratio nec , , meritoria est, nec impetrativa. Illam enim orationem Deus non audit, cui ille qui oratu, non attendit ,' ut Gregorius dicit. Laus oris,

i, I. ad a. inutilis est laudanti, si

206쪽

sit sine laude cordis: Sed tunc sequitur Deo Iam

dem, dum magnalia operum ejus recogitat cum assectu. ,, videatur art. a. ad a. & quaest. 8s .art. 3. O. de ad x. art. . in conclusi & corp. quaest. 88. art. 2. ix. SuareZ lib. . cie horis Canonicis cap. num. ii Id. cap. 26. num. f. dc T.

Lessius de jure dc institia lib. t. cap. 23. dubit. 1 .

l8. Probatur a. iisdem Ecclesiae coli minibus, praeceptornm tum necessitatem, tum

utilitatem extollentibus. Qvjuxtii principi

adversariorum vera non sunt, praecepta enim

secundum ipsos. solam substantiam attingunt, illa autem ut sic praecisa, sunt indifferentia ad

bonitatem aut malitiam recipiendam, ut sect. a. s. r. num . . a pag. 8c append. a. num. 3. pag. 88. &c. num. 36. pag. s . declaravimux., , Si autem, epistiao praecepta non essent , , non utique esset ubi se homo eertius inspice- ret & videret, unde averteretur. quo conaretur, , , quare gratularetur , precaretur. Magna , , est ergo utilitas praeceptorum , si libero arbitrio tant m derer, ut gratia Dei ampliti honorretire. Dominus sum, de verbis Domini se . I i.

o & tu servus. Haec tota causa est, si parva est, si dedignaris esse servus. Quid autem tibi expe- , , dit nisi esse sub Domino &c. Persectio charit tis, Lib. dae perseinone Iustitia cap. 8. homini in , hac vit praecipitur: quia non recte curritur. o si qu* currendum' est,' nesciatur. Quomodo. , , autem sciretur , si nullis pracceptis Mende-,, re turr si Apud S. Thona. a. R. qu. 18 i. art. 3. ad 2. dc quaest. A . art. s. at s. videat, si placet, Nipeta. a. num T. dc seque m. pag. 8'.

207쪽

. Probatut 3. Sancti Parres pro praecia vendis hominum peccatis, nimis taph ab eis cci mitti solitis, ad praeceptorum modificati

nem Iac quodammodo in determinationem r currendum minime censuerunt, ut faciunt A u-thotes nobis adversi et sed aliam viam initae . Scilicet ad hominem non pertinere curiosius inquirere, cur Deus etiam leges ferat, dum earum

praevaricationem pae videt ob id, quod pauci tale quid noverint . imuit soli quibus ipse vo

luerit revolare. Ad retundendam interim ho . minis cervicem suis iussis plarumque refractariam . & circa hoc plus aequo curi' sim , satis esse ,: respondere hominem merui nisi debere , se servum ac subditum esse et illum autem , qui leges ac praecepta dat, Deum esse, qui nihil

iubet quod possibile ac justum non sit (idem dic de praeceptis Ecclesiasticis & ipsimet ho

mini magnopere utile. . quam , Augustinus in P Dis. II S. - , , c ncion. D. vers. Is etiam ut sciatur lex quo-

modo scienda est, id est, ut intelligi tur quid

, , sibi velit, quat e sit eis posita , qui eam non , , eraRt servattiri , quidque habeat utilitatis etiam hoc ipsum quod lex subintravit ut abun- D daret, aethctum , nemo. comprehendit nisi aD Domino acceperit intellectum est. Te illa, Con- , , cion. II. vers. ι . credidi mandasse, qui Deva, , es, di homini donas unde facias eum facere , , quod mandas. In omnibus stripturis, Serm.,, ci Deus tibi di hir l, quia potes. Tu Me conifario , respondes non posse. Considera ,, nunc utrum tibi an Deo debeat credi. . Et

ided quia veritas menti on potam iam v -

208쪽

Canoniciae... xias excusationes suas relinquat humana fragilitas, quia nec impossibile aliquid potuit, , imperare, qui justus est: nec damnaturus est hominem pro eo quod non potuit vitare, qui si pius eii Servum Pigrum Serm. a. de verbu,, Dom. in Matth. non damnaret, si ea quae fieri nullo modo poter*nt, imperares , , ibi ergo

haereamus. Rom. XL. vers. I S.

et O. Difficultatem supra iactam sibi obiicit

S Thom. 2. h. qu. M. ait. .ad a. eamque in hunc: modum soluit. Quando periculum nascitur , sagis e voto) ex ipsis factor tunc factam illud non est expediens, puta, quod aliquis per P - tem ruinossim transeat illavium. Sed si pericu- si luna immineat ex hoc quod homo deficit ab il- , , to faeho , non desinit propter hoc esse expe- , , diens &c. alioquin oporterabsomnibus bonis cessare , quae etiam per. accidens, ex aliquo ,, eventu Possant esse periculosa. ,, Unde dici tur Eccles ii. mi obsertiat venimn , non semiet, nati est qui considerat ni bes, nunquam metet.' ai. Plobatur . nihil magis, nihil e seq-quentius inculcat Divu3 Augustinus. quim' ad graetiam confugiendum esse , arque per orationem aliaque, boea opera auxilium divirium implorandam esse, legem Christianam. se vare velimus. Iam autem ad quid idem ty- ies repetere, si ipsam etiam per aetiis pecc3minosos implero postianus. Deinde quae cauta , ii, exeandes endi in male precantes , ag. in eos, vehementius ipse*qndi, si rem praeceptam p*r siuerint, ac in ea servanda solummodo veniali r Peccaverint, N hilest ierum , in psal.

,, statuu quamaseipsum quisque pilpet atque

209쪽

id. SUI. IV De Noriae

seducat&c. quis enim est fratres: mei homo cum quo si amicus eius coeperit colloqui, rum, , noluerit ille respondere collocutionibus ejus,& viderit eum averti a se, aliud loqui ad alium , quis hoc ferat i aut si forte interpellas judicem , & c. nstituas eum l'co ut te audiat, ,, & lubhq cum ad eunt loqueris, dimittas eum. ,, & incspias fabulari cum amico tuo , quando,, te tolerat E & tolerat Deus tot corda piecan- , , tium I , dc diversas res cogitantium . omitto dicere & noxias , ' omitto dicere aliquando pelvellas de inimicas Deq, ipsas superstuas cogitare insuria est ejus cum quo i qui coepe--ras. Oratio tua locutio est ad Deum. do legis, Deus tibi loquituri quando oras, . cum D eo loqueris. Sed quid i d ei erandum . ,, est de genere humano &c. Porro quiae' ali , , qua spes ad Deum , quia magna est ejus miserteo diar dicamus et , secunda anima fervi- tui , quoniam: ad te Domine animanis meam le-Haui, quomodo levavi quomodo potui. - quomodo tu vires dedisti &c. cura ae stabo di, , confirma & firmus ero . Adjuva me , in

ciam quod commiendas, Ona ipse quod man- das &c. cvlomodb custodit, Conc. Io. vers. ID nisi hoc donet atque ad hoc adiuvet Ssiritus - vivificans, ' ne lixera occidat Rc. invocandus

, , est igitur

ix. V ,, Magna, in U I o. v. gi ipX,, stiam,' potens lex illa. divin , 'inegabilia, sed quis illam impleti impletur in nomine. Salvatoris nostri Deo

210쪽

quod me, sed ab eo qui iussit, adjut

,. rium poscere ut possit. Bonum est, Epist. Ioc.,, igitur homini , ut cum totis viribus liberi a , , bitrii sui veraciter dicat, sortitudinem Ream 'ad te custodiam et quia ille qui putaviet si- , ne ipsius adjutorio se posse custodire quod dedit , profectus est in regiqnem longin-- quam , vivens prodige cuncta consium, psit. Hypocritae , Tract s. in epist. Beat. Ioam quoiugd potestis bona loqui eum sitis mali ,, voces ves as ad aures meas affertis, ego*ogiatationes vestras iaspicio, voluntatem malam, , vitio , 5; falso seu aut oste' itis. Nόvi quid iride colligam'. non colligo de t ibulis hos, non colligo de spinis uvas. si Epist. 1 2. lib. i. de serm. Dam .in monte cap. 33. lib. a. de Re cat. merit . de , nissi cap. 6. videatur. 5ylvias

Probatur: s. defensor gratiae ille exirmitas, orationem Dei dilectioni coinmat et di- io vero quae non habet perfectionein viri tis, non est, etiani fatentibus Adversariis, si18 ciens a implendum de Deo diligendo praece Stuta, erg nec oraxio inanis similiter censena est sufficiena ad satisfaciendum praecepto si Deo. aiudo , append. x. num. H. sequesse. declaravimus . . . dergo, inquis, faciam ,, si in PDI. v. qui orem quid ores E,, quod te docuit coelestis magister et invoca

Deum tanquam Deum, ama Deum tanquam

. qm viligam r. ,, ille Deum diligit qui qui te quid Deus praecipit facit', ut sita chrsiana

SEARCH

MENU NAVIGATION