De communione in statu gratiae peragenda, de modo recipiendi baptismum, offerendi sacrificium, horas recitandi, missam audiendi, ... Item de baptismi & confessionis informis reviviscentiâ. Per Joannem Waterloop, sacrae theologiae doctorem vniversitat

발행: 1681년

분량: 461페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

251쪽

b latisfactitae. 22

nes ad coenam magnam, & cum ad eam vo-,,lunt avidi venire, ieiunanti humquid hoc jejunium continentiae , & noli potius luxuriae , , de pluandum. Ne forte, Term. So. de temp.,, aliquis sumptuosas coenas , & ex exquisitis, , saporibus epulas studeat praeparare, corpori suo inagis commutasse , quam subtraxisse,, ciborum abundantiam viaeeatur. Nihil pro ..., dest tota die longum duxisse jejunium si po-

., stea ciborum suavitate , vel nimietate ani-

,, ma obruatur.

6. Idem repetit serm. Is γ. de item p. his verbis. H Propter hominum errores, qui perta vaniloquas seductibnes & pravas consuetu- , , dines nobis molestam pio vobis curam inisii, ferre non cessant , tacere non possumus. Sunt M quidam observatores quadragesimae deliciosi , , potius quam religiosi, exquirentes novas suavitates, magis quam veteres concupiscentias, , castigantes qui pretiosis copiosisque apparatibus fructuum diversorum quorumlibet, , varietates & sapores superare contendunt. , , Vasa in quibus coctae sunt carnes, tanquam, , immunda formidant, & in carne sua oentris turturis luxuriam non fo nidant. Jejunant. , , non ut solitam temperando minuant edacitatem, ,.sed ut immoderatam disserendo augeant cloidi-,, talem. Nam ubi tempus reficiendi advenerit, , , opimis mensis tanquam pecora praesepibus , , , irruunt; ventresque distendunt, artificiosis, ac peregrinis condimentorum diversitatibus M tantum capiunt manducando , quantum diagerete non lassiciunt ieiunando &c. tanquam

i, non sic quadragesima piae huiuiliationis ob- , servatiq

252쪽

,, servatio, sed novae voluptatis occasio Quid autem absurdius, quam tempore quo , , caro archius est castiganda, tantam suavita- , , rem carni procurare, ut ipsa faucium con-

, , cupiscentia nollet quadragesimam praeterire EG quid inconvenientius, quam diebus humilia , , ta is, quando parum victus omnibus imitan dum cI , it 1 vivere, ut si toto tempore sic ,, vivatur , vix possint victum patrimonia su- , , stinere 3 cavete ista dilectissimi , cogitate quid , , scriptum est , post concupiscentias tuas non , , eas. saluberrimum praeceptum hi omni,, tempore observdndum est , quanto ampli is his,,diebiu, quando ita turpe est, si cupiditas nostra, , ad insitatas relaxetur illecebras , ut merito cura, , petur qui non restrinxerit usitatas. De verbis Apost. serm. g. . . '

. Quod ad sanctum Thoniam attinet duo circ. hanc materiam docuisse visus est, ut loca mox proferenda subindicant; primum videlicet, quod Ecclesiae praeceptum de jejunando sit iuris naturalis de aliquando jejunando determinativum. Videatur supra s. s. n. T. num. E3. Secundum aulcm et quod ille qui in fraudem jejunii sese ingurgitat, graviter pec cet , ac in ipsum jejunii praeceptum impin-8. Primum desumitur ex lib. q. sentent

dis . I s. quaest. 3. aret I. qnaestiunc. . O .ubiit1 disturrit. , , Praeceptis iuris naturalis prohiben- , , turea, quae possunt esse occasiones malorum: M vel praecipiuntur aliqua ordinantia ad virtutdi, rem, quam legis positor inducere intendit r

& propior hoc jus posituum, ut dicit Tul- uiua

253쪽

alius , est a naturali derivatum &c. Ius posis, rivum, ara. a. quaesiunc. O. 1 jure naturali, , procedere dicitur, in quantum per ius poJ--

,, rivum isodus observandi ius naturale determi

,. natur e quia intentio cujussibet legissatoris, , est inducere hominia ad virtutes , ut dicitur in M a. Et hic. quae pertinent ad jus naturale. Mo-;, dus autem observandi ea quae sunt de lege,, naturali, non potest esse uniformiS a. a. q. t T. , , art a. o. Sicut ad saeculares Principes pertinet, , pracepta legalia iuris naturalis determinatisa, , tradere de his quae pertinent ad utilitatem com-,, munem in temporalibus rebu/, ita etiam ad Prae- , , latos Ecclesiasticos pertinet ea tutispraecipere, , , qua ad utilitatem communem fidelium pertinent, , in spiritualibus bonis. Dictum est autem quod , , icjunitum &c. s. Secundum vero, probari potest ex eodem libro dist. is .cit . quaest. 3 art. . quaestiunc. ad a. ubi eam veritatem evidenter adstruit , , Praecepta, ala, juris positivi magis obligant ex , , intentione legissatoris, quam ex ipsis verbis rHWideo transgressor talis pracepti magis est repu- , . tandis, obviat intentioni legissatoris, quam ,, qui deviat in aliquo a legis ordinatione. sum- , , ptio potus, manducatio non dicitur: dc ideo , , ille qui potat extra horam comestionis, non si dicitur bis manducare , & propter hoc nec ,, statutum Ecclesiae frangit,ni raudem faciat e, , quia legem violat, qui in fraudem legis aliquid Electuaria, art. o. q. I. ad S. etsi aliquo

,, usis eorum. Unde nec loco manducationisi, sumi consueverunt, & ideo talis sumptio jeju

nium

254쪽

, , ilium Ecelestiae non solii it , quam is homo possit totaliter , vel in parte ex hoc merit timi, lcJunii perdere,. vel etiani mo Linliter peccata re, si sit immoderata libido , . non tamen e st, , transgressor praeceptis Ecclesiae , . nisi in fraudem Ad hoc au- aut si eis enabi alies cibis uteretur ad

eo siderare doctrinam conservasse videtur in se 1 inteliones sumina, ut apparet ex 2. a. qu. I . art. 3. ad 2. statuentis. ibi enim ita resolvit. , , Praecepta qum per In a. dist. modum communis statuti proponuntur , nossii , , eodem modo obligant omnes, sed secundum stiune. 1. O. , , quod re uiritur ad finem quem legislator intent, , dit. Cuius aut horitatem si aliquis transgre-Bonu aute,, diendo statutum contemnat , Mel hoc modi ' risu iu D sinis quem in di regulati di pcccat mortaliter talis tran gressor. ., eonsigit in Art. ad 3. & r. r. quaest i. ari, T. ad 3. Vi- hoc quod deatur se st. 3. . I. num. q. pag. 33. conforme- 1 o. Si autem jlla duo, numexo septimo allega-

ui ac numeris sequentibus magis discussa, verabishuin' iis sint, ac u sensu controverso intelligenda 3 non artificiatis magnam objectio de ingurgitatione infra uis est , ut se- dem jejunii facta principiis icistione tertia , . r. quatur re, &- . a. stabilitis, ingeret dissicultate in . Numquam enim ingurgitatio iuri naturali ha-I. h. q ε . conformis , numquam rcgulis rationis vit. I. O .s commensa dicitur, nec unquam populo Christiano iuxt1 finem 1 Christo vel ab Ecclesia intentum utilis esse potest. Quocirca praecept affirmativi materia esse nequit, sed bene s lius negativi, ut supra ex Augustino num. 6. circa finem vidimus.. Enimvero ieiunium proprie dictum consistit in abstinendo a cibo, re

255쪽

θ stisfactione.

ciuidem ut homo minus sumat de cibo, quam sibi competeret secundum statum communem , prout docet S. Thom. a. r. quaest. I I. I. ad a. Gula vero . est inordinatus comedendi vel bibendi appetitus, juxta ea quae habet qu. I 8.art. I. Ergo illi duo a stus, cum sint oppositi simulque contrarii , ab eadem virtute , aut Praecepto procedere nequeunt. Quapropter si italis temperantiam non servat, nec ponita istum ejus, quomodo jejunium Ecclesiasticum servare praetendit sejuniim enim , secum dim S. Thom. in o. dist. II.,,stiunc. I. O. ab Ecclesia institutum praesuppo-- nit abstinentiam illam , quae ad virtutem exi-,, gitur s dc addit abstinentiam quandam ab illis, H quae medium virtutis non corrumpunt &c. in hoc, quod dicit, parsimonia vi stus: ab illis, si quibus salva virtute alitis uti liceret in hoc, ,, quod dicit abstinentiaque ciborum. ., Quaestiunc. o. in fine. Qu3stiunc. d. ad i. dist.2T. art. i. ad 3. dc a. a. quaesti ai. art. 6. quaest.

te. San istorum Patrum doctrinam amplectitur Petrus Ble sensis Bathoniensis Archidiaconus in suo compendio in caput i. Iob. vers. c. quod refertur in Bibliotheca Patrum tom. a Iubi de materia praesente in hunc modum discurrit. H Certe , inquit , non credo in homine i ,, columi jejunium esse alicujus meriti, quod M esuries non praecedit. Jejunare & jejunio non , , affligi, non habet vim, aut meritum jeju- , nandi. Si instant Apostolorum vigiliae . aut , , alia tempora, quae necessitatem indicant,

is praecedenti die implemus ec insurgitamus

256쪽

Secl. IV. VII. De Trium o

s, nos varietatibus ferculorum , atque in frau- , , dem venturi te junii tantum nostris ventribus,, inculcamus, quo iussicienter possit sustentari triduo sobrius dispensator. Non est hoc, dicit, ,- Dominus per Prophetam, jejunium quod elegi., . Sunt enim jejunia, quae reprobavit Deus, de , , sunt ieiunia quae elegit. Jejunant alii propter H naturae impotentiam et alii propter avarItiam et H alii ad apparentiam: alii ad vitam aeternam et , , alii ad eorporis sanitatem. Ieiunat aegrotus ut convalescat. hypocrita ut appareat. salti-

ditus ut appetat, avarus ut parcat.,, bus . intentio tua , operi tuo nomen imponit. Ia, , omnibus discretio servanda est , auriga virtutum dc operum , atque cogitationum opti,, ma m d ratrix. , , videatur & D. Bernardus serm ' in cantica. dc s. o. ixum. T.& c., i a. Totus viri hujus devotissimi discursus, non alio quam nostro nititur fundamento: videlicet a i satisfaciendum cuidam praecepto, in primis cavundum csse . ne ex proposito& in meram fraudem quidquam operemur quod ipsi fini obtinendo contrarietur ; imbuero candide iuxta ac sincere & quantum in nobis est, ad eum assequendum liboremus. Si autem ipsum quoquo modo impediamus, omnemque elus effectum a nobis quam longissimo propulsemus; nos illud intendere non dicemur, sed beo oppositum in quod convertimur , de ad quod o itinendum studemus , optare velleque pronum labimur Illud enim volumus quod intendimus de de facto agimus, nobisquε attribuitur. . . In hominem. Inquit S. Thomas I. ,- s. ira. a. ada sicut in causam reducia si tur

257쪽

tur non solum actus. sed etiam ipse desectus

, , De nominationes, ad Hannib lib. o. dist. a T. , , art. I. ad a. maxinte fiunt a fine. ., Undo

hiijuscemodi in objectione adductus, velle se ingurgitare, non vero jejunare velle dicendus, existimandus est. Omne nomen ab actu, ut supra s. 6. num. y: ex Augustino audivimus. Videatur & S. Thom. I. a. quaest. are. I. ad

i3. Neque habet Christianus quod Ecclesiae, bonum virtutis ab eo postulanti obmum muret r ei enim subditus est. Quocirca rem sibi tam salutarem merito requirenti parere tenetur.',, Tanto, inquit Augustinus majore utitur Ecclesia potestate, ut non si , , tum invitet, sed etiam cogat ad bonum.

Legatur& Epist. 8. Denique per multiplices atque repetitas eodem die refectiones integras tametsi temperanter tactas, jejunium a se sit vatum praetendit nemo. Cur vero & quo iure per ingurgitationem de ingluviosam refellitonem in fraudem jejunii tactam, refectionibus pluribus aequivalentem. vel etiam superantem, illud autumamus E Profecto, ut extr materiam qui Aproferam , in genere moris parum referre censetur, an per unicam surreptionem, vel per repetitas, summam notabilem suffureris, si ipsam equidem integram auferre statueras. Similiteean unico ictu, vel multiplicii hominem occi deris, si ipsum interimere absolute decreveras,

di idem die de similibus exemplis. Ita pariter quid in genere moris interest, si jejunium multis resectionibus , vel unica gulosa his aequiva-lcste , a xc byoctissis moliaris . imo suffocato

258쪽

518 Sect. IV. UN. De ieiunia

atquhextinguere penitus nitaris E Legat, placcet. E. Cor. 6. vers. l . S. Thom. a. a. qu. Tq. art. I. adi . Praesentem hanc dissicultatem paulo m. tius ventilatam, Covarruviae Jurisconsulto eruditissimo integram relinquimus, qui eam lib. . variarum resolutionum c. ro. diligentet examinat, atquo partis utriusque argumenta egregihexpendit. Post varia ab eo ibid. adducta sic n. ii prosequitur. ,. Etenim multis rationibus, smet I verba non temere poteris asseverare hosce , , homines jejunii prccepto minime satisfecisse. .. Numero autem it in hunc modum concludit.., Mihi tamen dubia est, quamvis nolim hac in ,. re adeo gravi, quemquam damnare, facillimeia ab hac dubitatione discessurus, nisi vidissem si tot sanctorum Patrum testimonia, tot vere..., rum canonum decreta dcc., . Iurisperiti huius clarissimi iuxta ac preidentissimi, singularem in nemine sugillando vel damnando tun mode stiam, tum humanitatem, imitari in praesentiarum omnino statuimus , memores insuper eius quod a abet Hieronymus in Epistola is ad Augustinum sufficit enim mihi prebare mea paliena non carpere.., Supra dicta vero in medium tantummodo attulimus .ut lector ben volus ea quae super facta obiectione regeri pota sunt, nobiscum intueretur. Utrum vero reta de pertinenter fieret 3 lectoris iudicio , prudentiae atquh determinationi totum relinquimus. 3 . Dices t. qui modo tetrico simul de ignominioso, summam alteri debitam persol veret , vere nihilominus satisfaceret, nemo

enim ipsum ad novam solutioncm aiatingerer.

259쪽

θ fatisfactione.

Ergo similiter dici debet de eo qui tali modo

Deo vel Ecclesiae satisfacit. Respondeo l. hoc sufficienter solutum sein -- a pag. 3 &,. 3 pag ias. Respondeo a. illud, loquendo generaliter,

salium esse et & solummodo verum in solutionibus justitiae commut1tivae titulo factis , ubi praecise aequalitas rei ad rem attenditur, quae cum adhuc remanere supponatur; non habet Dominus quod sub ea ratione conqueratur. Aliud esset si modus solutionis esset de rei ponendae substantia, sive magnopere referret ad finem intentum proximh, ut in solutionibus h morariis, & cultus gratia factis, juxta illud M lach. i. vers. 8. infer illud Duci tuo. splacuerit ei tvel si redderetur eo modo . loco, rempore, ubi nullius esset valoris aut utilitatis: imo esset sub vitae periculo vetita, vel alteri gravi incommodo obnoxia. Haec enim ob oculos sunt habenda, si recth cognoscere velimus, an satisfecerimus, necne, tit notat S. Thomas a. a. quaest

88. ari. g. O. differentiam adferens inter actus humanos ad Deum immediate ordinatos, & inter alios ad hominem proxime directos. ,, Alia,s autem ratione, inquit. promittitur aliquid

H homini, & aha ratione Deo. Homini quidem, . promittimus aliquid propter ejus utilitatem i,, cui utile est & quod ei aliquid exhibeamus, , &e. Sed promissionem Deo facimus , non , , propter ejus utilitatem. sed propter nostram is& e: iis gloriam. Quod & iterum adstruit I. et

quaest. si id art. l. ad a.

is. Eandem solutionem adducit Estius in . distin h. is. S. ii. in fine. H Ad postremum , P s

260쪽

2go Sect. IV. s. VII. De Teiunia

o, Fnquat, respondetur non esse simile . quiI, , homo tenetur acceptare opus externum, de quo solo lex praescribit; Deus autem qui scru-- tator est cordium, non acceptat opus ex te ,, num, nisi quatenus a bona voluntate proce- , , dit. Quare nec civilis illa satisfactio , virtu Hiis opus reputabitur, nisi procedat ab amore,, justitiae & studio placandi proximum Item satisfactio quae fit homini, non includit ut ,, fiat cum studio placandi Deum sed tantum, , ut externa iniuria reparetur. ,

, Accedit & autholitas Augustini, illa psa r tione contra Donatistas constanter utentis pluribus in locis, ut lib. 3. contra Crescon. cap. S. Quasi vero, ait, quod infidelis colonus pia laverit, propter ejus infidelitatem non germi-,, net vis seminis, ela fecunditas terrae, coelique , , temperies hanc effieaciam divinitus non acce- , ,.perint,ut ad propagandos fiuctus plantatorem ,, vel rigatorem operarium tantummodb expe- , , istent, qua mente operetur, qui laboret intentione non curent, utrum Dominum agri fide- , , liter diligat an sua non illius lucra conquirat., , Qui etiam, Lib. I. contra Petil. lit. c. s s. si sua , , quaereret, non quae Iesu Christi O hoc. faceret, sine sua mercede tamen dominicam pecuniam dispenseret . quamlibet malus, non , , malam, nec inutilem, bene accipientibus, faceret. , , Cap. p. in praefat. in Psalm .iis. S. Tho m. in dist. qu. I. art. l. quaestiunc. a. O. art. s. qtiaestiunc. I. ad i. item supra sect. . . s. a num. 3. pag. T . t . Si quis interim scire cupiat , quam, qualemve monetam, quodque vectigal a nobis Deus

SEARCH

MENU NAVIGATION