장음표시 사용
401쪽
potissimum si ipsim fictionem in illa ultima
Confessione aperuerit, atque a data absoluti ne ( posito quod eam impertierit Confessarius, quia forte complex vel delitescens in eodem
crimine. v. g. errore. haeresi, concubinatu&c.
non amplius mortaliter peccaverit ejusmodi poenitens, quod & applicari potest casui ipsius. mel objectionis. In illis enim casibus reperium tur omnes partes Sacramenti, sola deficiente earumdem naturali dc ordinaria coordinatione; illa verb nee ad Sacramenti validitatem, nec ad effectum obtinendum in casu pretenta est necessatio requisita, prout vult obiectio, ergo neque in casibus iam recensitis, aliisque similibus excogitabilibus. A paritate rationis. 36. Respond. . sententiam praetensemim, plicare quaedam intellectu nonnihil difficilia. i. Quod sacerdos per ablatutionem homini jam poenitenti collatam, atquhadeb suum sortitam effectum, tantummodo absolveret, & ministerialiter remitteret fictionem & alia peccata eam sequentia, scut dicitur de Baptismo revivisce te, de quo S. Thomas 3. pari. quaest. 6'. art. io ad 1. Sacerdos enim sola peccata intendit ab- Abolitis solvere, quae poenitens ipsi declarat, ejusqu.
tribunali vult esse subjecta; prout etiam p c r u
sim practicatur in aliis tribunalibus. Sed iste poenitens non declaravit, nec declarare voluit i. c. o in sequente Confessisne formata . peccata mortalia fictionem antecedentia, utpoth olim confessa, licet cum voluntate in eis permanendi. Erpo ea non absolvit sacerdos. Similiter in s. Pare. q.
praecedente Confessione ficta & sacrilega. fictionem noluit confiteri s ergo ab ea etiam
402쪽
3 et sedi. IV. g. x. Et Vltimis
noluit absolvere Confessi rius. Sicque adni, teretur 'dimidiata tum Confessio , tum ab . solutio respectu peccatorum eodem tempore subiecto inexistentium; hoc autem contrari
tur dictis supra, & nominatim Tridenti no sessii . cap., docenti necessarium esse in Conse sone omnia peccata mortalia recensere, quae Utiquδ nos irae filios, & Dei inimicos efficiunt: si avis magi fi--secus fiat. peccatumque aliquod lethale dum sebo c*letur, Deum per sacerdotis minino, sin nihil condonaturum. Si res ita estigendo deis cum simus aeque bene irae filii, atquh aetercipiunt. nae damnationi obnoxii ob peccata ficte con-Avg tib festa, quam propter fictionem vel alia ipsa fi-I'x- P- --posteriora, una simul in anima quoad rearum & maculam perleverantia; per consequens iuxta Concilii rationem aequh tant confitenda Ecce verba Trid. Cum universa mortalia peccata, etiam cogitatione .aominta irae filios ct Dei inimicos reddant, necessum est omnium etiam veniam cum aperta verecunda Confessione a Deo quarere. Itaque dum omnia , qua memoria occurrunt peceata Christi fideles confiteri audent, procul dubio
omnia divinae misericordiae ignoscenda exponunt. iii oero sectis faciunt , est scienter aliqua retinent , nihil divina bonitati per facerdotem remittendum proponunt. In idem recidit quod aliis verbis exprimit S. Thomas in A. dist. i p. quaest. a. art. 2. quaestiunc. f. sed contra. Contritio, i quit, per Confessionem explicatur e sed oportet fetula peccata mortalia confiteri, regi ct defingulis conteri. Et quaestiunc. s. ad 3. Poenitentia non delet omnia peccata, nisi adsingula feratur.
est ideo oportet de singuis conteri, in confieri.
403쪽
t. q. quaest. a. sed contra . suppl.fa para Fnitentia debeoe ait, o, I. esse integra 'Sc. E s di confessio. Concordat &lib. ad Hauni b. dist. et . q. a. aro. sed contra. Requiritur Fregulo uni confeso specialis. EOO contritio. Adstipulatur & ipse Catechismus num. o. Nud autem, inquit, edoceant Parochi, in confessione curandum esse , ut integra , o absolaria sit. Etenim omnia mortalia peccata facerdoti aperire oportet oec. haec ominnium Ecclessae Doctorum communis vox est a quesenteistisi.3 . Authoritates allegatae directe contraria tur sententiae oppositae. Contritio enim nullo
modo subsistere potest, nisi ad omnia & singuia
peccata mortalia, quantum fieri potest, ex iciare feratur. Si vero contrarium fiat, ipsique Deis quaedam voluntario celemui:, ejusmodi dolor atque peccatorum detestatio, minime apud eum contritio est deputanda. Ergo pariter confessio debet confessatio vi ced Dei gerenti omnia de singula mortalia , id est . tam fictionem quelmatia se praecedentia declarare; alioquin minimE confesso computanda; cum non fideliter referret & explicaret contritionem. Atquὲ adeo non recte probaret s. Thomas necessitatem contritionis de singulis peccatis mortalibus per obligationem confessionis de iisdem , dc contraiquod tamen facit. vidcat ut supr1 nium. s. m
Dicendum ergb. iuxta S. Thomam illa duo se adaequare debent; hoc est, confessio contriti nem continere debet,& contritio confessionem . Neque immerito s cum enim sacrilege confessia
Consenat quaest. 3. Confessio est poenitentiae
404쪽
sint actu & parte rei tam vere peccata quam cetera necdum confessa , per consequens si omnia mortalia confiteri oporteata etiam ficte& sacrilege confessa aperienda sunt. Ubi enim jus non distinguit, neque nos distinguere debemus. Ut omittam , quod alius illa ipsa Adversarii licentia utendo, probaret Christianum non teneri ad iterandam eam Confessionem , in qua aliquod peccatum mortale a fictione di-yersum voluntarie tacuisset, quod tamen nemo admiserit. Unde non dumtaxat attendendum est an peccatum confessum sit, sed bene an per claves fuerit affectum , sitque finis praecepti proximus inductus E hoc habendum prae oculis, si velimus cognoscere an praecepto satisfecerimus Uno verbo, absolutio ipsam respicit consessionem, confesso ipsam respicit contritionem , cujus objectum notificat confessario , vis vero sacramentalis illa tria supponit. Huic doctrinae immobiliter inhaeret Doctor Angelicus, dum exigit confestionem oris & cordis. dum pro materia hujus Sacramenti requirit achus humanost non actum humanum) a Deo inlpiratos . peccatum removentes ac detestantes, ita censet ad Hann. l. .dist. 21. a. E. sed contra. Aon, inquit, necesse femelsacerdotibin confessisumis, denuo confiteamur , sed lingua cordis . non carnis apud verum judicem ea comiteri debemus. Peccator poenitcni, S. p. q. 8q.a. i. O . per ea qua facit Graicit , ostendit cor suum a peccato recessisse Sc. In Sacramento poenitentia,ad a. sunt actus humani pro materia , qvi protieniunt ex inspiratione internae undi materia non adhibetur a ministro, sed a Deo interim Vermi c.. Materia proxima, art. a. in
405쪽
hitias Sacramenti sunt astis paenitentis et ma isteria sunt peccata de qui bis dolet, ct qua confit tur, O pro quibus satisfacit. Unis relinquitur quod remota materia paenitentia, funt peccata, non acceptanda ,sed detestanda ct destruenda. Illa confessio, de poenit. dist. I. q. s. c. 32. Ecce, nos liberat quae fit cum paenitentia. Poenitentia vera est I . q. r. a. dolor cordis es c. Sufficit, cap. 61. poenitenti illaconis 1.q. .ad x. festio, qua primum Deo Certur, tum etiamfacem, . ad doti, qui pro delictispoenitentium precator accedit. i. o
voluere videtur sententia contraria. Videlicet a. i. ad . quod eadem numero contritio concurrere pos- q. g. art. L. set ad compositionem duorum Sacramentorum it
de specie & tempore diversorum s imo quorum secundum supponeret prius, ut pote habens pro objecto & materia remota priorem confessionem sacrilegam. Atque adeo in e5 eventu contritionem fore se priorem &postetiorem , remittere peccata se praecedentia reconsequentia. in quantum ipsa fit de constitu- In . dist rivo utriusque Sacramenti necessirio requisito. i , q- Sacramenti enim causalitas non uni parti, sed toti tribuenda est, prout tradit S.Th. d. aa. q. a. q. a. I. q. . t. & 3 p.q 86. a.6. O.q vo. a. q. dist. 1 r. q. 3 v. Respondeo s. praeter jam dicta, dissicul- .a. 5.q. . tatem reperiri non parvam circa satisfactionem in peccato mortali adimpletam. Statim namque quaeretur, cur ipsa in eo statu facta etiarn non reviviscat accedente postmodum contritione & charitate . sicut contenditur fieri iis
confessione informi & sacril ga 3 nisi etenim clara juxta ac solida detur disparitas non ac- . . Z a quiossit
406쪽
quiescet animus Videatur dist. aa. qu. i. art. equaestiunc. 3. O. ad 3. Ut autem hoc amplius explicemus, in eum modum urgemus.suppl.q. s. quoddam fundamentum attribuendi . . i ad .. te viviscentiam consessioni fictae, simul& eόn- q. s. ait. r. cedendi, pet eam adimpleri praeceptum conse mi sonis prae ipsa satisfactioue s actamentali ficta 3 vel illud constitueretur in eo quod consessio sit actus virtutis, vel quia pars sacramenti, vesquia utrumque . Arqui illa tria non obstant, ergo. Prima pars probatur e satisfactio uti qui actus virtutis est, ut agnoscit S. Thomas dist El. qu, I. art. I. quaestiunc. i. o. verba habe tur uipra n. s. s. Est ius dist. is. s. tr.& is. Secundum etiam probatuli satisfactio enimil synodo Florentina inter partes sacramenixi denitentiae recensetur his verbis. Fertia. ait, satisfactio pro feccatis secundum arbitrium facem dotis &c alia verba videantur supra nam. I. Annumeratur & ab ipso et ridentino se C.
cap. 3.sunt autem quas materia sum. Sacramenti, ipsim paenitentis atam, ne i contritio, con-
mas lib. q. ad Han d. I f. a. i. Contritio, conscii, O satisfactio sunt parita integrata paeniten
genea .sed essen lata, sicut materia ct forma sunt
paria alicuim toti M. Idem habet in . dist. 16. q. I. art. i. quaest unc. 3. O. dist. II. q. 3. art. F. quaesiiunc. d. o. & 3. p. q. phari . .& seq. Tertium probatur ex eodem Tridentino, Ioco citato verba sequentia subnectende.' suatenus in poenitente ad integritatem Sacramenti
adplinamque S p rfectam peccatorum remisi*-
407쪽
nem ex Dei isitutione requiruntur, hae ratione parati poenitentia distuntur. Demum , cap. 8. qu 'adflit actionem, qua ex omni bis poenitentis partibui , quemadmodum a Patribis nostris Chri- stiano populo fuit perpetuo tempore commendata&c. S. Thom. 3. pari. qu. yo. art. a. ad 3. Sati fastio est pars taenitentia Sacramentis fructis autem paenitentia virtutis. Ad a. & qu 8 . art. E
quaestiunc. a. ad, . quaestiunc. s. O. Deniquhsancti Patres ad veram & fructuosam, non adipanem de fictam poenitentiam peccatores inciatavere, conformiter ad illud Matth. s. vers. 8.facite emifructum dignum paenitentia. o. His eo modo tarpostis , recte, per argumentum . paritate ratipnis, concludi credimus , Christianum minimh implere praeceptum per confessionem sacrilegam , etiamsi posthac tapponatur accedere poenirentia Ac gratia: Si enim satisfactio quatenus praecise dc sit solummodb pars Sacramenti poenitentiae, non sufficiat ad implendum praeceptum, quantumcumque postmodum adveni at gratia dc respiscentia ; sed absolute requiratur, ut dum ponitur , sit simul actus virtutis re potius ea praerogativa fulgeret Confessio E Satisfactionem vero rationem virtutis includere debere ad praeceptum implendum supras. '. num. 3 .& a. visum est. Deinde adstipulantur sequen via. Opera, in A. dist. I s. qu. I. art. 3. quaestiunc.
. sed contra, extra charitate mfacta, ideo non
erant satisfactoria, quia fuerunt mortua e sed per
poenitentiam non viviscantur, e 3 nec incipiunre esari actoria Oc. Charitis non informat Fri
408쪽
Ergo cum opera tacta extra charitatem nullo modo ex charitate processerint, vel de cetero pro- suppi quam o modo poterunt in satisfabio I .art. i. nem computari. Opera mortua, ad Hannib. i. . dist. 22. art. a. ad s. non reviviscunt, ideli pars fati astionis facta in mortali, oportet quod itere.-Ad Han- tur. Illam doctrinam suam facit Catechismus Bib. lib. t. n. s . quidem gratia bona opera nos ira a dist- o- -- iecedit, comitatum est consequitur, Ursine qua me
satisfacere Deo nullo modo possumucis
s. qu. Num. 8, ad Hannib. I. . d. s. a. s. ad a. uerti. I. . Denique totum confirmari potest ex eo quod
S. Thomas doceat praecepta Dei & Ecclesiae esser l, de a stibus virtutum ; praeterea poenitentiam, h esse potius virtutem , actusque nostros alitera. 1 ad s. exig*re quam id faciat Baptismus vel Confit
in .d. I . matio. Praecepta, inquit 3. p. q. 8s. art. s. sed q. t .a. .ad contra, legis dantur de areibis virtutum Sc. sed q. praeceptum dioina legis est de poenitentia SV Eet, o a poenitentia est virtu . Cum virtus, ad i. sit princi- et .a. 1.q. . pium alicuius actus, poti tipoenitentia est sirtus weIad 3.q. s. a. cum virtute, quam Baptismissu Confirmatio. q. s. a. t. t. Ad primam confirmationem , dico q- A. ad S Thomam esse intelligendum de defectu nori
.a adeo formali, sive qui non sit commissus pror-
q. r. a. i.q. M scienter dc ex proposito . quamvis aliqualia T. Catech. culpa intervenerit, ex qtia fiat ut ipsi homini n. s.depcc- imputetur. Ea interpretatio colligitur ex obje- nix, Sqcra- istione ; Guandoque, ait, contritio sequimr co'
is . . I S. uno, non tenetur iterum onfiteri , ut infra dicetur dist. 2 h. Ergo non oportet in contritione esse
suppl.ei. x. propositum confitendi. Haec objectio, & res dea t. s. se loquitur, minime juvat Adversarium: nemonamque
409쪽
de Confessione sacriles. 3 pnamque est qui doceat Christianum posse prae
cepto consessionis satisfacere. reticendo voluntarie peccatum aliquod mortale , ut n. .&3 .
ostensum est , illud nihilominus in speciem praese fert objeci io, loquitur enim de peccato omisso in confessione nullum specificando. Si dicaseam intelligendam de fictione solai praeterquam quod gratis id asseras (cum S. Doct. directe tantum probare velit contritionem includere debere propositum confitendi & satisfaciendi) insuper non apparet quam ob rem haec sequentia verba ad jecerit, vi aliqui ci memoria occurrat ipse
eninsfictio haud dubie satis ficti Sc sacrilegi me
moriam ferit,& fortassis plusquam exoptat. Praeterea S. Thom. sumit quandoque contritionem, pro dolore peccatorum distincto, vel gratia informato , ut infra ostendetur: sic autem intellectus nullam habet difficultatcm, sensus enim erit. Quamvis dolor explicitus peccatorum ex rei naturveonfessionem praecedere debeat; nihilominus si ex aliquo defectu non adeo gravi contingat poenitentem solummodo dolorem habuisse implicitum , non ideo iteranda erit ex toro ipsa confesso, sed satis erit peccatum oblitum, exinde in memoriam revocatum, confiteri
explicite. a. Si quis vero scire cupiat qua de causa in eam animi sententiam abi verit S. Thomas E ex aliquot ejus locis facile potest demonstrari. Videlicet, eo quod nemo certo sciat an debi tam atque legitimam inexcutienda conscientia adhibuerit diligentiam, utrum ex motivo susE-cienti doluerit &c. i Atque adeo nisi aliqua propon repetendis ex necessitate confessionibus
410쪽
praefigatur regula jure merito semper erimus anxii'. semperque ad repetendas confessiones sollicitati. Neque idcirco inferas, velim , ejusmodi confitentem praecepto confessionis fecisset satis. sed tantummodo ab ulteriore confession et excusatum dicas oportet. In hunc modum dis currit de satisfactione ficta in dist. is. qu. I. art. 3. quaestiunc. a. ad 1. Sicut homo , sunt ejus verba nescit pro certo utrum satisfecerit. Ex ideo dicit Ecclesiasticus , de propitiatu peccato rum noli esse fine metu . non tamen exigitur , quod propter hunc metumsitisfactionem expletam ireret , si conscientiam peccati mortalis non habet. mvis enim poenam non expiet per hujusmodi satisractionem , non tamen incurrit reatum omissionis ex fatus actione neglecta : sicut nec illa qui accedit ad Eucharistiam sin/ conscien ris peccati mortali3 cui subjacet, reatum indigna sumptionis incurrit. 3. Eandem adfert rationem diret . qu. et
ar t. a. quaestiunc. s. ad a. agens de contritione& peceatis oblitis. De quolibet, ait, mortali peccato homo teneturJecialiter conteri. Si autem
invenire hon possit, susscit de eo contehi secundilis
quod in holitia tenetur , debet homo non solutude peccato , sed de oblivione eius dolere , qua crenegligentis contingit. Si autem peccatum omnino a memoria excidit tunc ex impotentia faciendi excusatur a debito , generalis contritio de omui eo in quo Deum offendit. Sed quand3 impotentia tollitur, sicut cum ad memoriam peccatum revocatur , tunc tenetur homo Jecialiter comperi , sicut etiam de paupere qui non potestsolvere quod debot, excusatur , O tamen tempur cum