장음표시 사용
411쪽
. de Confessione sacrileg I. sci
primum potuerit. Ad vid 'atur dist. xv. q. t. art. ad Annibald. lib. q. dis . aa. art. s. ad . di supra 8. obiect. c. ad I. g. Ad secundam confirmationem . respondeo locum citatum non esse ad propositum et non enim agit in idem S. Thomas de parte sacranaen tali aliam se priorem cum peccato gravi positam supponentes sed agit de contritione. de peccatis singulis magis minusve distincta. ostendit igitur eo loco contritionem debere se ad omnia & singula peccata extendere, quorum conscientiam habemus. Neque in contrarium obstat, quod homo in inlhanti suae justificationis omnia illa distincte representare nequeat, potissimum si plurimorum reum se agnoscat. Etenim sufficit peccatorum detestationem de dolorem fuisse ab initio distincte conceptum, atque minime fuisse retractatum: illa enim di stincta contritio ab initio concepta- moraliterre virtualiter perseverare censetur in alia su sequente minus quidem explicita. virtualiter nihilominus pugnante cum singulis peccatis, adeoque eundem finem, eundemque effectum habente cum priore explicita. Ex ipsemet objectione lucem mutuemur. Videtur, quod non requiratur de Agulis peccato mortalibus contritio. enim motis contritionis in justificatione in im reri, fed in instanti non potest homo recogitare singula peccata. Eres non oportet quod fit contritio
de singulis. Audiamus Q ipsam responsionem. Contritio potest dupliciter cox siderari scilicet quantum adsui principium, O quantum ad terminum Et dico principium contritionis esse cogitationem
qua quis cogitat de peccato ct dolet oes non dolore
art. g. in gis artio. ad a, Disitiam brum Cooste
412쪽
contritionis, fallem dolore attritionis e teraninu autem contritionis est quando dolor isse jamgratia informatum riuantum ergo ad principium conmirationi. dcc. Ut supran. 3 o. Catechis. n. s .
S. Magnopere hic duo inter se differunt; sc. poenitentem suani justificationem per aetus bo- informes. adoriri et v. g. per a stus fidei, spei, timoris, contritionis de peccatis imperfe-
, .ati. 1 o. sed explicitaes atque postmodum iustificata
ad i. tionem mediante Sacramento peractum aeque vel magis perfeci um, tametsi de iisdem peccatis minus explicitum assequi. Et contendere contritionem confessione ficta & sacrilega annis fortassis viginti posteriorem , unum facere cum praediista confessione; quae tunc non amplius existit nequ8 dum existebat ullam cum contritione futura habebat relationem , ut pote quae illam nec intenderit. quin immo omnem in posterum forte excluserat, ut supra advertimus. Deinde , quamvis contritio implicet votumsonfitendi, unum tamen non dicitur facere cum confessione annis viginti se posteriore. Accedit quod illo ipso argumentandi modo utens, probarem quod satisfactio sacramentalis, ex toto vel ex parte in peccato per acta, accedente posthac gratia, etiam revivisceret, quod tamen . negat S. Thomas. Probarem similiter sumptionem corporis Christi sacrilegam , formatam exinde evadere per sumptionem alterius speciei in gratia , supposita sententia asserenterius gratiae accedere per sumptionem utriusquo speciei. quam per unius sumptionem. G. Tertia confirmatio nullam patitur diffi-oultatem, immo nostram probat sententiam.
413쪽
Demoustrat etenim eo loco Doctor Angelicus Sacramentum Extremae-U netionis gratiam causarerum neque quidquam obstare quod partibus constet pluribus sibi invicem succedentibus. mvis enim omnes actu & simul non existant dum gratia producitur, nihilominus qui ii Prius omne s extiterunt ,& quidem ordinate (ut supponitur ) per consequens effectum communem attingunt per partem ultimam, velut per omnium virtutem. Verba objectionis clarius totum elucidabunt. inquit, peccatorum
non fit successive, sed in instanti: sed Extrema
Unilio non sit tota simul , quia plures uncti'nta roquiruntur. Eres ejus essectus non est remissiopeccatorum. Nemo dubitat, Sacramentum, quodcumque illud sit, quoad suas partes rite coo dinatum, quantum est de se, effectum inducere : hoc enim nimis clare revincitur ex Tridentino sess et . can. et his verbis. Si quis dixerit non dari gratiam per hujusmodi Sacramenta femper est omnibus , quantum est ex parte Dei, etiam si ea rite suscipiant . sed aliquand, ct aliquibus. Anathemas Unde si tantummodo id velit Author nobis adversus, ipsi libentes lubentesque
subscribimus. Videatur & se C. I . cap. cit. num. 3'. S. Thom. in d. dist .as. qu I. art. r. q. a. O. art. q. qu. 3. ad 3 & 3 p. q. 6 . art. 8.. ad 3. qu. s. art. I. ad 3. Estius in . disti II. s. a. . ad io. g. Igitur impraesentiarum restat tantum nobis investigandum , quem ordinem servare . debeant partes sacramenti poenitentiae, atqui
adeo quaenam sit prima, qui secunda, quq ulti omnino enim arbitramur Adversariunx
414쪽
non admissurum, quod materia Extremaefractionis, qui est oleum olivi benedictum perrumpiscopum, possit hodie infirmo applicati, upost annos triginta possit forma proferri , vel quod possit benedictio episcopalis tempore praecedere ipsum oleum , vel quod possit Episcopus oleum quantumlibet loco distans benedicere, vel denique quod possit ad arbitrium fieri partium sacramentalium dispositio. Sicut ergo aliquis ordo, & modus servandus est in hoc & aliis Sacramentis; ita similiter dicendum est de poenitentiae Sacramento. Sed ut nihil amplius a me ipso proferam , audiamsis Concilia.
uartum Sacramentum, ait Florentinum , est poenitentia, cuius materia sunt ictus poenirentis, qui in tres distingunturpartes, quarum prima est cordis contritio esto. Secunda est oris confessio Fc. Contritio, Trid. sessi I . cap. o. qua primum Iocum inter dictos paenitentis actus 'habet Scis rarium Sacramentum. S. Thom opusc. s. cujus quasi materia sunt actus poenitentis, qui dicuntur tres paenitentiae partes et quarum prima es
cordis contritio Sc. Secunda pars est oris confessio &c. Estius in o. dist. I s. s. a. ad p. 8. Ordinem partium praedictum prassim tradit Doctor Angelicus, eumque esse servandum multis ac apertis verbis de elarat. Deo, in
quit in . d. I . q. I. a. g. q. a. o. qui intuetur cor,
oportet quod incipiat recompensatio fieri in ipso cam dis 'su Sc. Conceptio, a. a. q. r. ad a. proprie dicitur generatio alicuius intra uterum. Et quia primum esse poenitentiae est in corde, postea autem prodit exterius per confessionem fati a- 'ctionem , ideo ut ejus primam originem Af
415쪽
Paret, dicit, concipitur timore. Poenitentia eramentum , dist. Is . quaest l. art. X. qu. 3. O. secundum rationem specieisua ex his tribus integratur ,Wuna estprior altera secundum naturameo quandoque etiam secundum tempus , e 3 quod actuum humanorum , qui sunt in poenitentia materiales, non est totum esse simul, sed succeduersi invicem . sed quandoque plures eorum. quorum Anus est altero prior per naturam , sunt fimul tempore. Qi sti unc. o. dist. qu. a. art. t o. de ad x. dist. 2 g. q. a. art. t. q. a. o. s. Non minus faciunt pro dicto ordine de necessitate servando loca sequentia. Cum paenitentia, dist. I . qu. i. art. . quaest. i. o. haminus , 8c secundum quod est Sacramentum non se extendat ultr1 actum virtutis. Paenitentia dist. 5T. qu. a. art. a. qu. 3. sed contra non est aliquorum, quorum non si contritio, quq est prima pars ejus. Contritio , quaest, s art. a. q. 3. ad 3. est prima paenitentia pars efficaciam aliis partibus praebens. Requiritur, 3. p. q. so. a. 2. O. ex paris poenitentis primo quidem voluntas recompensandi, quod si per contritionem Fc. na pars
integralis, aret. 3. ad a. potest continere totum, licet non secundum essentiam et fundamentum enim quom dammodὰvirtute continet torum adscium. Et hoc modo contritio continet virtute totam poenitentiam. Omnes, ad 3. paries integrata habent ordinem quemdam ad invicem: sed quadam habent ordinem tantum insitu ; Fτὰ consequenter sahabeant , sicut partes exercitus , fies se tangant Sc. Odam vero habent insuper ordinem
virtutis: scur partes animalis, quarum prima vir,
Diescar, H .ilia quadam ordiae virtutis dL
416쪽
pendent ab invicem. Tertio modo ordinantur omidine temporis sicut partes temporis S motus &c-Partes igitur poenitentiae habent ad invicem o dinem virtutis & temporis, quicunt actus. His accedat ipse Catechismus de poenit. Sacram. m. sto. Adeo, ait, hae partes inter se connexa sunt , ut contritio confitendi. Ur fatisfaciendi con Ilum, propositum inclusum habeat s confessionem contritio, satisfaciendi voluntas ,satisfactionem vero dua alia antecedant. Num. a F.&S. Thom. 3 part Qu. 86. art. 6. qu. 88. art. O. qu. 8'. art. F. ad a. in o. dist. I . qu. g. arris a. qu. 3. dist. 16. qu. i. art. I. qu. I. dc a. art. 2.qu. a. dist. II. qu. I. art. l. q. s. o. qu. 3, arro Z. qu. i. ad a. dist. ig. qu. i. art. . qu. i.
so. Ecce ordo quem nobis praefigunt Concilia,SS.Patres, Ecclesiarum ritualia;eumque esse omnino sequendum satis convincunt iam allegata; videlicet eo quod contritio comparetur fundamento, cordi, tempori, conceptioni &c. Exempla enim praefata alium sensum , alium veordinem admittere nequeunt praeter illum ipsum connaturalem sibi ipsis debitum. Conceptio utique praecedit necessarib generationem, fundamentum absolute praetrequiritur & prae supponitur reliquis aedificii partibus &c. Unde, ut ante diximus, 'uemadmodum minister baptigare nequit aqua non existente; ita sacerdos absolvere nequit peccatorem contritione carentem et cum supponatur tam csse deessentia Sacramenti poenitentiq ipsa contritio , quamst aqua de essentia Baptismi, cum hoc equidem discrimine, quod aqua non necessario debeat
ab ipso baptixando ministrari, di quod ipsa se, solum
417쪽
de Confessione sacrilega. 3 ιγ
solam modb pars & materia. Ipsa vero contritio debeat procedere ab ipso reconciliando. caque sit non tantummodo pars sed etiam de dispositio. Deinde etiamsi contritio gratis, hoc enim negamus) supponeretur esse solum modo dispositio, & non pars , ut videtur aliquoties velle S. Thomas, dum reponit rationem partis in signis sensibilibus E hoc non juvaret Adversarium s cum enim etiam eo casu , contritionis defectus omnem Sacramenti effectum impediret , per consequens denuo repetendum esset, ut res patet in Communione s erilega, satisfactione ficta &c. in . dist. r . quaest. I. art. I. quaestiunc. a. O. ad i. Videatur t. supra nunt. 8 o. pag. s. dc hic num. 28. 's I. Neque his obstat quod satisfactio possit praecedere vel sequi absolutionem. Nam primo retorqueri potest objectio di, satisfactio non potest esse prior ipsa contritione, sed requirixur ut absolute eam sequatur , ergo similiter confessio, a paritate rationis. Respondetur secundo, quod satisfactio , quae praecedit absolutionem, possit suum finem, unum vel multiplicem assequi; confessio autem quae est contritione prior, nullum effectum bonum inducere potest. Re pondetur tertio, argumentum nimium probare, videlicet confessionem posse postponi absolutioni, sicut satisfactio potest laudabiliter delicite adimpleri post collatam absolutionem. Collige ex iam dictis, comparationem (de
qua n. 2y.) Sacramenti poenitentiae cum corpore humano esse contr1 Adversatium i corpus enim humanum non conflatur ex partibus quo
modocumque dispositis vel generatis s sed cor, cui In . diste
418쪽
cui comparatur contritio, ordinem vir hutis ordinemque temporis habet, ut bene probat S. Thomas supra. Videatur Catechismus Du.llo. 61. 61. S. Thom. i. pari. quaest. TS. art. I. O. ti
dist. 13. qu. I. art. q. qu. d. o. Est ius in g. dist.2s. s' t. ad T. & sequent. Item s. q. supra num .set. Qilaria confirmatio nullam etiam habet dissicultatem ; Bapti sinus si quidem totus est ab extrinseco , opus Dei est, vivus semper est, sanctus, suumque etiam eo casu proximum sortitur effectum, qui in homine indelebiliter pe manet. Confesso vero sacrilco a nullum effectum bonum inducere valet, aliaque iam allegata ipsi minimo competunt. Non Sacramenta Christiana, ait Augustinus epist. 8. fol. 3'. e. agens de Baptismate in haeresi recepto aut collato, faciunt te haereticum, sed prava dissense. IVon propter malum quod processit ex te, negandum est bonum quod remanse in te, quod malo tuo habes es c. Baptismus qui nunc datur. ideo pariter malet in eo quibus datur quamvis sint imp xis meriti per quos datur , quia Christi est, ct non eorum a quibus ministratur Sc. Inter Baptismum autem Christi, quem dedit Apostolus , ct Baptismum Christi quem dat Haereticita, nihil interes. Agnoscit tir enim Sacramentorum species aequalis, etiam cum magna differentia est in hominum meritis. Sacramenta tamen . lib. 3. Contra Donat. cap. i s. s eadem sunt. ubique
integra sunt, Baptismum iamcn christi ;
419쪽
kap. h. seripsum reverendissimum atquhsanctissimum este posse credamus. S. Thom in . . distinctions i. quaestione s. articulo. a.
i s. 'propter non satis se expedit Adveo, sarius , dicendo peccatorem sex peccatorum mortalium reum , in quibus vult permanere, sufficienter se accusare ad satisfaciendum praebcepto confessionis, illa sex tantummodo decla..rando et Neque ex eo capite peccare ; sed solummo' quod ea absque voluntate se emenis dandi confiteatur. Enimvero, ut supra indicavimus, ejusmodi poenitens duplici ex capite peccate videlicet & quod fictionem, cum iis
peccatis in ejus anima existentem , declarare
nolit; & quod in istiusmodi statu absolutionem
recipiat. Fatendum equidem eum non ex e
Praecise peccare , quod sex peccata mortali confiteatur, ali Is quicumque sex mortalia conis,fiteretur, etiam peccaret ; quod indubie falsum est. Sed idcirco peccare dicimus, quoaeum septem habeat, sex solum declaret, eoque modo confessionem imperfectam & inadaequae- tam faciat. Deinde benh est aliud . Consessonem esse integram quoad se & sua componet tia; & aliud, eandem esse salutiferam s ut etiam
patet in recitatione horarum canonicarum inistegra, sed facta cum distractione voluntaria sin restitiuione rei alienae, integrae quidem, se a totaliter inutilis aut noxiae essectae in communione sacrilega , latissectione ficta &c. Cur autem recitans horas voluntarie distractus de- . beat eas repetere, & quare restituens ex pravos ne non teneatur denuo restit aere, cum licerque, A a Pecca-
420쪽
. s . Minimδ etiam satisfacit Adversari steret suam distinctionem & reflexionem quani tacit super b memoriar supra namque ostendimus contritionem dc confessionem debere se adaequare , confitenda esse omnia de singula peccata quorum conscientiam habemus, nos Consessario Dei vices gerenti, debere tales e hibere, quales nos ipsos cognoscimus; quae omnia reflexionem & effugium praedictum nota patiuntur. Deinde dato, non concesso, quoa
Concilia & Patres hanc materiam examinantes, O memoriam intellexerint praeteritorum reminiscentiam , non ideo quidquam sibi contaeiet pars nobis adversa. Concilia enim ac semcti Patres agunt de poenitentia vera , feria de
qua ad placandum Deum, nostramque recom, ciliationem obtinendam ex animo allaboramus:
non autem intendunt agere de ficta & sacrilega, nisi ut eam funditus evertant i atquh adeb memoria ad hanc sensum & finem usurpata, proeul dubio est tantum praeteritorum, ut rectε monet obiectio. Negari nihilominus nequit, praeeisiis fuisse locutos dictos Patres ac Concialia , dum naturam & integritatem consessionis explicandam susceperunt , ut ex supra dictis clarum evadit. Postremo reperitur quandoque apud S. Thomam memoria ct cognitio pro e dem, ut in i dist.is. quaest.2, art. a. quaestione.