De spectris, lemuribus et magnis atque insolitis fragoribus, variisque praesagitionibus, quae plerunque obitum hominum, magnas clades, mutationesque imperiorum praecedunt, liber unus. In tres partes distributus. Omnibus veritatis studiosis summe util

221쪽

det, penes quem sutura sit victori Quid mirum igitur diabolum miro artificem aliqn id interdum praediceres putabimulae tot annorum usum& experientiam nihil diabolis attuli L se Alias quoque vera interdum dieit, sed non alium in finem, quam ut mem daciis suis pondus addat , & incautOS

in errores a ducat.

Simulat etiam fictilius ille timet, se indigne ferre, quod Saul eum perturbet, eique negocium facessat, quod que sibi cum ipso loquendum sit: ver bis etiam Sam lis artificiose utitur. Hinc multi colligunt , verum fuisse Samuelem. Sed quid Satan non facit ut homines seducat & in desperationem adigat Exempla proferri illorum possent , quibus persuasitim fuit se hunc vel illum vidisse , audivisse , ex se mone cognovisse, quum postea res ipsa bstenderit' eos tum temporis peregrε fuisse, & ab illis multis milliaribus disiunctos. Diabolus multa hujusmodi

novit facere. Quaedam etiam loca ex vetvsus Parribis adducuntur, quae illis suffragenis tur , qui existimant verum Samuelim apparuisse , ad quae magna eX parte lam ante respondimus. Et si enim

222쪽

vocat , an verus Samuel fuerit, thmen aliis in locis illorum sente tiaim probat, qui negant Samuelem fuisse, sed tropicam loquutionem esse

assirmant.

yustinis marur qui unus est exu 1ussissimis, scribit in suo colloquio cum Triphone radaeo , animam Samuela ju-hente Saule fuisse evocatam per sagam ventrito quam. Hoc vero nemo mirari debet, statim enim idem author subjicit : sibi videri quod omnes animae Prothetarum & justorum obnoxiae fuerint talibus potestatibus , lem in ventriloqua fuisse reipsa credatur. Hoc nemo ex patribus ei concedet. Alii quoque Graeci qui E puero philo- phiae, non Saeris litem operam dederunt postea ad fidem Christianam cpnversi sunt, suas quasdam habent opiniones, quae cum Verbo Dei iwn Contentiunt. Non itaque mirum cuiquam videri debet. Justinum quoque in quibusdam hallucinatum Hse. R R, ι- Idem author, in xsponsonibin ad

223쪽

Dx Syger i s. issopera daemonis , qui sic praestrinxit

speremtium oculos, ut sibi viderentur Samielem videre, qui non erat. Verborum quidem veritas a Deo profecta, est, qui claemoni dedit in figura Samueta apparere ventriloquae, & rem futuram demonstrare, &c. Si quis objiciat hunc librum non recta tribui Iunim facit enim in eo Origeni mentionem dc Dedaei maruris , quum tamen ipse prior martyrio affectus fuerit : item Manishaeorum , qui Ionge post ejus tempora taruerunt: respondemus, Si hic liber non est scriptus a yμnino, tamen ut apparet,alius quispiam vir doctus eum conscio : nec minor illius, quisquis 'fuerit, viii in hoc debet esse authoritas , quam ipsius yuBini: nam racit cum Scripturk. Deinde Iustino alios lanct s Patres opponimus qui ex μrῆ literis docueruiit non fuisse Samuelem , nempe Terivstianumstcbο-s omum, de quibus supra dictum est. De sancto Gruom postea audiemus,

pium quidem & doctum fuisse, sed nium is credulum & simplicem. Si sancti Patres absque Seriptura- Gregorisu rum teletimoniis aliquid affirment, ipsi. met negant ipsis esse subseribendum. Pontifcet decreto injeruerunt ex D, Au-

224쪽

Lys P A R s S Ecu NDA D. Augii 'ini dictis , s. e. Noli. Nemini ex Patmibus credendum esse , ni fisia ex rutilem confirmarit. Jam multi ex eorum scriptis tantum errori res decerpunt , & quae illi testitnoniis Saerarum literarum probanti rejiciunt: non secus quam illi filii,qui bonos suos parentes tantlim in rebus malis imitantur , Boni enim viri suos quoque naevos habent.

alicui apparere post. QVaeris an diabolus possit sancti

alicujus hominis, qui e vivis excessit, speciem repraesentare. De hoc non est dubitandum. D. enim Paulusin 2 Corinth. Ita eap. testatur, Sara nam se transfigurare in angelum lucis. Satan natura tua spiritus existit. Aim gelus ideδ nominatur , quod Deus eum mittat ad perficiendum aliquid.

Malus angelus in primo libro Cum emittitur , ut sit mendax spiritus inoi e Plesido. prophetarum Acbabi, adit

225쪽

Da sysc TR I s. o 'ipsius exitium. Angelus quidem erat tenebrarum & erroris , nihilominus tamen prae se ferre poterat, se angelum bonum esse, gubernabatque concilium Baalistarum, qui indubiε gloriabantur se in spiritu sancto congregatos esse. Si hoc Satan novit , an non mentiri speciem sancti alicujus viri posIet mitari ejus verba, vocem, genus, Oc alia hujus generis facere Inter Gentiles mirandas res edidit: persuasit eis ut crederent animaS magicis artibus evocari, & compelli, ut de rebus futuris atque arcanis eis reia pondeant. Ideoque non in publicis solam , sed etiam in privatis rebus, si paulo dissiciliores essent, opera Mago rum & Pythonicorum usi sunt: item Oracula hinc inde consuluerunt. Tertustianus in lib. suo De anima, commemorat sua aetate non defuisse quindicerentur se suis artibus animas ab

inferum incolatu reuocatηros esse: in

iam vocat secundam idololatriam, iuq a se daemones perire mortuos βα-gant , quemadmodum in ista deos. Fas- laces illos sipiritus sub personis desunctorum delitescere, res miras agere.

Addit, Jam quiescentes animas smasiaὶ evellere ab inferio creditur, con- spectui

226쪽

P Κs Sacu NDA spectui exhibere et quia & phantasma praestatur & corpus adfingitur. Nec

magnum illi est exteriores oculos circunscribere , cui interiorem mentis aciem excaecare perfacile est. corpora denique videbantur Ρharaonita '' iis magicarum virgarum draeones r 1ed Moisis verit α mendacium devoravit.

Multam adversus πιο solos Simon dodit e, Elimas magi, &c. Addit , sua

aetate Simonis haereticos tanta prae sumptione artem extulisse , ut etiam prophetarum animas ab inferis moturos se sponderent, &c. Lareantius de Origine erroris, lib. 2. cap. II. scribit malos angelos sub nominibus mortuorum delitescentes, viventibus plagas tendere, hoc est,sum re sibi nomen Iovis. Iunonis, os gemtiles deos esse credebant , va nunc S. S bastiani, Barbarae Sc aliorum. Lib. 7. eap. I 3. dicit, magos certis earminibus animas ciere ab inferis. Non quod haec sit mens Lactantii eos suis, nefariis artibias animas vere revincare ad sua cadavera sed quod glorientur se hanc vel illainyantinam evocas se. Convincit Ethnicos animam esse' immortalem , testimonio magorum s '

quos illi magni faciebant : hi dice-

227쪽

bant, se animal ex inferis advocare vel ciere , quod ex Gentilibus etiam illi credebant, qui interim animas putabant statim extingui.

Iustinus apologia ι. pracbri 'unii, Vera dicam , ait. Olitia genii mali pervectra illuserunt sceminis ac pueris, terrueruntque prodigiis homines ,-ue a stupidis metu exprimerent quod ratione nor poterant: qui nescii malorum daemonum esse has praestigias, in universum deos nominarunt distinctos propriis vocabulis, quae cuique placebant maxime, &c. Postea in eadem apologia Ethnicos hortatur ne animas humanas post mortem sensu praeditas esse negent, saltem necromantis suis fidem habeant, qui dicunt se animas evocare: item illis qui assirinent se a d functorum spiritibus agitari,quos vulgus arreptilios Sc furiosos nominet. Apud August. Je civitate De etiam

multa huius generis eXtant.

Quam horribilibus stupendis & po

entosis ceremoniis uti sint, quando

mimas mortuorum ma*icis suis arti- us revocare voluerunt, invenies apud

Lucanum libro sexto: ubi describit quo- nodo Glabrone malefica militem re- ens occisium revocant in vitam , in

228쪽

boo PAR s S Eeu NDA gratiam Sexti Pompeii, ut ex eo de belli PharsaIici eventu cognosceret. Hoc genus magiae Necromantiam siveri DChomantiam vocant cujus non unum fuit genus: aliquando mortuorum Integra corpora apparuerunt , aliquando umbra tantum, aliquando vox tantum obscura est ex audita.

Plutarchus feribi t i' viti cimonis interprete Ioachimo camerario in prooemio id libellos Plutarchi de Oraculis quae de secerint, s de figura Eleonsecrata De bis) Pausaniam capto' antis , virginem nobili genere natam ciconicen nomine , accersesse a turpem consuetudinem et parentes ne-M Jitate quidem ae me tulliam suam si mi se , eam vero ab itis qui ante conel ve servabant , impetrase . ut lumen re moverent, atque uagenebris cumsilantio accedentem ad lectum , Pausania jam dormiente , osseudisse ad candelabrum , idque evertisse in vitam. Per

turbatum autem strepitu Pausaniam eduxisse appotam scam , . quas inimicum adorientem se , percusis in proflravisse virginem illam. Quam di ictu eo mortuam , non seivisse aequiescere Pausaniam , sed fmulachro quodannoctu obversantem Vs insomno , pm

, Mun