장음표시 사용
171쪽
tamen id tantopere mirari non debemus . quando consilio divino aecidit, ut hoc modo vel inviti de pec cato admoneamur, cuius causa nobis hoc contigit supplicii , ut subiectos imperio nostro metuam s. rerum quidem omnium quae sunt in terris, principem constitutum esse hominem a deo, vel ipsa de forma intelligi perspicue potest. nam recta Itomi ui forma, ceu vides, data est, qua tendit ad coelum Ursumque spectat. haec autem omnia, sicut ait antistes ille Nyssenus, imperio convenire videntur et regiam quandam maiestatem indieare. nam quod solos inter res universas homo talis est, cum aliis omnibus deorsum corpora propendeant, id vero palam dignitatis di crimen indieat. Atque heic animum milii, dilecte fili, advertito. cum ad fie revellet hominem deus honore peculiari, Paradisum prius conserit, a que ita deinde ipsum in eo collocat, tametsi Pyron seriptor annalium post XL primum dies Adamum Paradisum ingres um esse tradat . ego vero non video ubi Adamus antea versatus fuerit, eum XL dies extra paradisum degeret. refutat hanc opinionem Chrysostomus, erima iti silicebat Adamo etiam aextra paradisum degere. verum ea loca non erant hominis domicilio praescripta destinataque . sed tam iumentis quam caeteris terrae bestiis, cum homini paradisus tanquam Disiligod by Co le
172쪽
voluptaria quaedam domus esset datus. am ipsam ob causam animalia deus ad Adamurn adduxit, velut ab eo caeteroqui separata. quae cum ita sint, non Pyroni sed liuic oratori no tro aureo velim aures praebeas, qui reapse spiritus sancti discipulus fuit. Sequuntur haec historiae divina verba (Gen. I id) hsaciamus Adamo adiutaicem secundum ipsum, ' hoc est, tam ipsi quam toti eius naturae consimilem , non reliquis animalibus e nam ea naturam eandem eum homine communem non habent. lieic autem Manes deum mendaeem esse dixit, et consimiliter Aquila. nam vocem hanc in versione Graeca, κατ' αἰχύν, contra ipsum interpretabantur propterea quod Adamum haec non multo post ad mandati divini violationem impulerit, ideoque facta sit insidiatrix, quae adiutrix appelletur. ha e illorum est opinio. verum de sententia divini hominis Cyrilli utaque etiam Damasceni, adiutrix haec Adaini dicta est ad humani generis propagationem. itaque somnum Adamo gravissimum deus immittit,ianaque ex costis detracta mulierem ex ea construit. hac Adamus deinde conspeeta verissime vaticinans dixit (Gen. v v I) -hoc nunc demiam os ex ossibus meis est.' nam mulier minime deinceps eodeni modo existet e viro solo. sed Per amborum coui unctioneiu et coniugii legem procreabitur. Noe pacto consopivit Adamum deus, sumptaque costa ipsius una Disitigod by Co le
173쪽
ελλειψιν. και εἰ πεν ό θεoc, αυξάνεσθε και πληθύνε - i S
. Evam eonstruxit. nam necessarium erat Evani non itidem, iit in Ad mo factum erat, e terra provenire, sed ex ipsa potius Adami essentia , quo hac ratione mutuus amor coniugibus inderetur. et somnum ei gravem immittit, ne sensum aliquem doloris in ademptione eosine Pereiperet, quemadmodum Chrysostomus ait, eaque de causa coniugem hostili quodam odio prosequeretur. itidem costam unam sumit, de qua mulierem construit, eiusque Iocum carne complet. at quamobrem complet ne somno excitatus, Per id quod aberat, aentire quod aeeiderat posset. quamquam enim hoc ademptionis tempore ignorasset, tamen deinceps animadversurus erat. quapropter carne deus eosine desectum supplevit. ADixit deiu et augescite, multiplicamini, replete terram. ' hoc inloeo Ilasilii verbis animuin advertito. tradit enim duplex inere mentum esse, quorum aliud sit corporis aliud animae. corporis iuerementum esti de statura parva convenientem ad maguitudinem peramni re. ah inerementum animae per disciplinas consequimur. etiam Chrysostomus de anima inquit, eam cum semel a deo suam naturam Ptexistentiam nacta est, more corporis ad incrementum aliquod aliis
174쪽
quam imago dei tam quantitatis expers est quam figurae quanaobrem anima intelligentiae vi praedita sic est a deo condita, ut statim ab initio perfecta sit, etiamsi Paula Lini una cum corpore videatur in-erementum aliquod sumere. Perspicuum hoc est ex hisee Nysseni Gregorii verbia sianimae forma pro instrumenti subiecti ratione eon- spiei Lur. cum enim Particeps natura nostra sit eius ortus, qui et vitiis obnoxius et animalium rationis expertium ortui adfinis est, fieri nequit ut hominis in figmento statim divina imago eluceat, sed via quadam ac serie hominem ad perfectionem pervenire necesse est; non quod alia insanti, alia matura aetate viro indatur anima, sed una ademque anima in illo quidem imperseetionem suam , in hoc Perfectionem demonstrante. ' de quo iam colligi potest animam in ipsa etiam insantili aetate perfectam esse, verum facultatem suam et esstimeaeitatem omnem declarare necdum posse. quemadmodum enim musicus praestantissimus minutis in tibiis exile atque absonum carmenennit, at cum tibias adeptus est amplas, tum scilicet artem suum totam demonstrat, sic et anima Adebilibus cum membris debilis ipsa, de validis elueet, et omnem denique mentem ostentat, ' quemadmodum Gregorius cognomento theologus in commentationibus suis. quas versibus est complexus, inquiti nam prout instrumentum adse- etiam suerit, ipsa quoque vim et effieaeitatem suam declarat. Augescite' inquit deus , , multiplicamini, replete terram non
eam quidem inhabitatione. sed imperio vestro, quemadmodum haec Disiligod by Cooste
175쪽
μα τὰ βόρειον , ο διά τὴν υπερβάλλουσαν ψύξιν ἀγεώργ τόν
verba magnus ille Basilius interpretatur. nec enim homines necessct habent vel perustam illam a sole terram vel eultus omnis expertem vel frigore nimio inutilem vel inaccessam replere: sed hac voce demus nobis ius replendae terrae Concessit. nosque adeo replemus eam ex rationis arbitrio. Posteaquam enim perspeximus quantum spatium terra perusta et inhabitabilis occupet , quantum aquilonale clima, quod nimii frigoris eausa nequit excoli et est inutile, annon terram reliquam complevimus annon deleeta eius utili parte, quicquid habitationi hominum est inutile, relinquimus siDixit item deus: en ego concessi vobis omnes frugiferas ar-viores , quibus ad alimoniam et vos utamini et omnes bestiae terre-airps' (Gen. i a Q. heic animum advertito. deus quidem piscium exanimalium relinquorum dominum feeit hominem, verum ut iis v sceretur non Permisit. Dimirum haec prima lex tantum homini fructuum usum concedebat, eum adhuc paradiso dignus esset. itaque tam homines quam aereae volucres et terrestres bestiae fructibus amborum, herbia, gramine vescebantur. et quanquam hodie leo, pardalis, aliae ferae cruentis mactationibus cibisque delectentur, iamen id temporis haee setiam animalia legi naturae subdita fructibus tantum alebantur. ac posteaquam deus hominem iam factum inteiuperau-
176쪽
tiorem vidit, altera lege post diluvium potestatem ei saeit omnibiis
vescendi. cuncta vobis, ait, perinde fruenda eoneedo ut herbariam olera. propter hanc concessionem reliqua etiam animalia quihuslibet vesci coeperunt. itaque leo carni vorus ab eo tempore fuit, et morticina vultures observant. nec enim id temporis quo primum oriebantur animalia, terram vultures circumspectabant, ut ad pastum cadavera consequerentur, sed in pratis alimoniam quaerebant. videmus et hodie eanes medieamenti causa gramine saepenu inero pasci, non 'tiod hoc nia trimento velut idoneo vescantur, sed quia doctrina quadamnaturae, discendo non percepta , tendunt ad ea rationia expertes hestiae quae ipsis utilia sunt. eiiismodi fuisse tunc animalia earnivora cogitabis , quae gramine se ilicet vesci consueverint, non sibi invicem insidiari . facta est igitur fruitionis horuin eoncessio post diluvium, sicut indicatum est hactenus. enimvero sunt hodieque nonnnili, qui vitam suam ad imitationem vitae paradisi, quantum eius fieri potest. institnentes a nimium crassa illa ciborum fruitione abhorrent, ac tum fruetibus tum seminibus et omnibus iis quae de arboribus provenitant tituntur. quaecunque scilicet Praeter haec supervacanea sunt, tanquam non necessaria recusamus. etenim nec abominahilia putari debent propter creatorem , nec expetenda magnopere propter carnisi iam et ad delleias propensionem. GIrecta. I
177쪽
Novi te , dileete fili, hae etiam in parte non Parum haesitare. si carnium. dices, ante diluvium non erat usus, cur tandem Aheliis erat opilio p verum scire debes pecudum curam inventam fuisse vestimentorum Causa, quemadmodum in oratione de sex dierum operibus Ix Chrysostomus inquit. eiusdem rei fidem tibi litterae sacrae iacient, de primum formatis hominibus ita loquentes (Gen. 3 ai) siet pelliceis tunicis eos deus induit. ' nam hoe ipso deus et utilitatem huius amictus ostendit et simpIieitatem inelaboratam. voluit enim certo consilio de lanis ovium vestes hominibus fieri. alia eerte nulla de Causa quam ut tegumentum haberent, neu rationis hoc Particeps animal, brutorum more, quadam cum detormitate ae inverecundia nudum incederet. et quidem hic vestimentorum amictus Perpetua D his sit commonefactio lapsus eius quo tantis honis excidimus. d que poena nos erudiat qua genus humanum propter inobedientiam adficitur. Caeterum haec quoque deus ad Adamum protulit (Gen. et i et Homnibus paradisi arboribus vesceris. praeter arborem scientiae boni atque mali. nam ea quoeunque die vescemini, morte mulinhimini. accurate heic, dilecte fili, quid dieatur advertito. nam dissentio non exigua propemodum inter omnes est tum de arboris huius natura Disitired by Cooste
178쪽
εχειν διισχυριζονται τάξιν, τουrἐστιν αθανασίασ εἰναι μέσον
turn fruitione. neque de hoe tantum, sed etiam nonnulli volunt Adamum cibo sensili fuisse satiatum, eaqtie tum fecisse tum passum esse quae a pastu necessario naturae mortali consueverunt accidere. quapropter ipsa requirit necessitas ut de ipsius Adarni natura prius quaedam exponamus. nam ea ratione eognoscemus, quantum quidem eius fieri poterit, quis eibus ille fuerit quo in paradiso vescebatur Adamus, et quae arboris scientiae natura exstiterit. Adamum alii quidem a deo eonditum fuisse mortalem dicunt, alii vero medio quodam loco constituunt, nimirum inter immortalitatem et mortalitatem. etenim absque hoc foret, ut ipsi quidem inquiunt, non post transgressionem morti fuisset tactus obnoxius. enimvero tu hos missos saetio, quando sapiens ille Solonio in sapientia sua (i i 3 et et 233 tradit dseum mortem non condidisse, inimo in statu interitus ex-Perte ereavit hominem ad imaginem aeternitatis suae. verum deinceps invidia diaboli mors in mundum veniti quare si deus in statu interitus experte ad imaginem aeternitatis suae eoudidit hominem. quo Paeto diei a nobis potest Adamum interitui mortalitatique ulla ex parte obnoxium fuisse praesertim eum mortem, ceu dictum est. ab initio minim' deus ecindid rit. nam si dieamus Adaini eorpus illud interitiai
quodam modo subiectum suisae, nihil aliud significabimus niat au-Disilired by Cooste
179쪽
elore deo ab initio statim interitum ac mortem in nos imperium ha- huisse. nequit autem hoc verum esse, nequit, cum mIrs a cleo, SiCliti diximus, profecta non fueri L quapropter omnis heie dubitiatio tollatur. nam si statim, eum hominem eonderet deus, ad eum dixisset siquacunque die vescemini de hac arbore , morte multabimini, habuissent sane quod obiicerent, qui Adiunum inter immortalitatem ac mortalitatem medium quasi faciunt. at eum post creationem ipsius non exiguo interieeto spatio lex haec promulgata fuerit, per quam mors occasionem adversus nos arripuit, Prorsus heic haesitare non debebant, qui litteras sacras et attente nec sine convenienti pervestigatione se legere profitentur. igitur ab initio rerum deus hominem in statu interitus experte condidit, hoc est immortalem in ortum produxit ad imaginem aeternitatis suae.
Nihil heie dimeultatis obitet tibi patitor. habes Anastasium Sinaitem, virum divinum, qui in oratione sua de resurrectione sic in- qnit ocondidit hominem deus. et quidem dei ad imaginem eum condidit. haec prima fuit ereatio, simpl x, nullum coniugii vinculi mhabens, interitus expers. quodsi prima ereatio fuit expers interitus. quemadmodum sanetus hic vir ait, quid de homine primo dicemus Disilired by Cooste
180쪽
nimirum deus eum statim ab initio expertem interitus condidit et dono immortalitatis ornavit. quae quidem verha nequaquam mea sunt. sed vir eximius. Andreas antistes Creten,is, in oratione sua de iis qui obdormierunt in hunc modum loquitur Metum hominem creasset deus. hoc ei dignitatis largiliis est ut esset partieeps rationis, intelligendi facultate praeditus, immortalis, interitus expers. quodsi dignitatem hane immortalitatis homini deus concessit , qui fieri potest , ut eundem Pariter et mortalem Pt immortalem dicamus p vel obnoxium interitui pariter et interitus expertem P nequit hoc prorsus, mea quidem opinione, fieri . nam immortali et interitus experii nequaquam potest vel morti vel int ritui subiecta condicio iei hui. Enimvero scire quidem nequeo quibus hi causis permoti non modo non miseeuda misceant, cum Adami corpus medio inter immortalitatem ae mortalitatem loco constituunt, sed etiam naturales adfectiones atque morbos ei tribuere non vereantur, qui ante peccatum tam illarum adfectionum quam interitus expers erat, et quidem hoc ipsum citra demonstrationem aliquam e sacris petitam litteris faciant. quapropter nihil hi ic tibi verendum est. nam hominem ad imaginem dei conditum tali ab initio natura praeditum fuisse , nimirum immorta-Ii et interitus experte, ac praeterea eo us illud Adami nullo modo ulli passioni obnoxium fuisse. supra interitum scilicet omnem Positum , Iohannes ille noster Chrysostomus et prolixius et elarius is Disilired by Cooste