장음표시 사용
201쪽
autem Gregorii Ieguntur haec ipsa verba. lignum illud de quo ne
vescerentur interdictum erat , nec scum suis,e, quod quidam volunt, nec aliam fructi seram arborem Persuasi sumus. quan Iliam enim spectator ille dei Moses de sensili cibo heic loqui videbur, ego tamen dum sacras litteras audio, non tan um corpoream quandam escam agnosco, sed et lain nutrimentum aliud esse scio, cuius fruitio solam ad animam pertinet. hortatur enim hisee verbis esurientes Sapientia(Prov. s S) ,,vescimini meo pane, vinumque bibite, quod vobis miscui. quinetiam dominus Samaritanorum salutem indicans (Ioh. . 3 h ,,cibum ' tu luit taliabeo quo vescar, vobis haud coguitum. item alibi (Iob. 2 3 siqui sitit, ad me veniat ac bibat. quamobrem con,itioni Edenis (quae vox delietas denotat) conveniens quidam fructus
aecommodandus est, quo pasci hominem non dubitetnus: nequaquam vero cogi Landum in paradisi vita suisse nutrimeutum aliquod transitorium, quodque Per vices ingereretur. eodem modo divinus vir Anastasius cibum illum vult intellectilem suisse, non sensilem atque Carnalem. nam si cibum eiusmodi litterae sacrae designarent, etia incarnaliter primi homines illo degustato mortem obiissetit. at veroinentis ratione cum deliquerint, iccirco mox animae mortem oppetunt. Eodem modo Gregorius etiam theologus arborem illam, scientiae videlicet liguum, contemplationem ait esse, hoc est persectiorem Disitired by Cooste
202쪽
quandam cognitionem , ad quain contendere velle non tutum est iis quorum cupiditas plus aequo est avida. igitur animadvertas esse probatum complurium auctoritate, non eguisse Adarmim in paradiso ei-bo quodam sen,ili. quippe cum immortalis a deo conditus esset, rei nullius indigebat. et quid haec ego prolixius tracto si ad angelorum similitudinem in resurrectione victurus est homo, quemadmodum perscriptum legimus (Matth. 22 So ,,erunt omnes tanquam angeli dei, ' et vero si resurrectionis beneficium de sententia divinorum patrum nihil est aliud quam lapsorum ad condicionem pristinam restitutio, intelligi perspicue potest Adamum aut e transgressionem vitam angelicae parem egisse, nec cibo nec Potu, ceu diximus , usum, quando quid eiusmodi nee in angelis locum habet. quapropter existimare noli hominem in paradiso sensili nutrimento se satiasse, quandoquidem istic eo non indigebat propterea quod omnis tum ads etionis esset expers. enimvero neminem hac tu Parte ambigere conveniebat. nam cum adiectiones illae naturales, fames inquam et sitis et fatigatio et somnus et dolor et moeror et caeterae, Post transgressionem primum vitam humanam invaserint, ut superiori oratione docuimus, Patet o niuino ante Peccatum hominem eansae nihil habuisse, quae ipsum ad sumeudum sensilem quendam cibum cogereL
203쪽
quid prolixa indieatione opus est si homo ab initio nutrimenti egebat de quorundam opinione, nimirum necessario sequitur etiam ipsum esuriisse, frigus pertulisse, is dormiisse. si talis erat, manifestum est etiam ab initio fuisse mortalem et interitui obnoxium: nequit enim fieri, quemadmodum Iohanues Damascenus ait, ut expers interitus maneat qui cibo sensili fruitur. missos igitur illos facies, quando superius iudicata synodus ita nos de homine sentire non patitur, euius haec expressa verha sunt sisi quis dicit Adamum a deo conditum esse mortalem, ac non Post peccatum Prolapsum esse in interitum,
exsecrabilis esto. ae de his quidem in hunc modum disputa
Caeterum nihilominus sevit eiusmodi arborem deus in paradi. go, de qua vesci Adamum vetuit. quainobrem istuc p ut hine tantorum honorum suppeditatorem agnosceret , seque domino subieetum seiret lubet enim eum Chrysostomo loqui , neu quid ei tale accideret cuiusmodi lapso Lucifero usuvenit, qui coneessam sibi gloriam ac splendorem ferre non potuit. at enim quid secundum haee saetum P mandatum transgreditur Adamus, ex arbore decerpit, illieo nudus esticitur, interitui sit Oh uoxius, Paradiso elicitur, eum Eva
cubat, tres silios gignit, Cainum Abelum Sethum. Atque hele mihi prudenter animum advertito, dilecte fili, neve Disitired by Cooste
204쪽
transversum agi te ab iis patitor qui liuiusmodi proferunt: si norat deus Adamum mandato noli pariturum ideoque Paradiso eiiciendum , quamobrem ipsum condidit Z etenim vel eum condere non debebat, vel prohibere ne eonditus cibum illum vetitum a tingeret, has opiniones qui sequuntur, missos facito, ac Gregorio potius Nyssae praesuli fidem adhibeto, euius haec verba sunto deus ille qui omnia novit, haud ignorabat e bono exorbitaturum hominem; neque tamen hoc impedivit. quemadmodum enim
exorbitationem prospiciebat, sic et revocationem eius ad honum eognitam habebat. quid ergo praestabatue prorsus naturam nostram in ortum non Producere, quando norat hominem deus a bono aberraturum et an conditum et in morbum prolapsum rursus ad primam gratiam per Poenitentiam revocare Praeferendum omnino hoe alterum , praesertim cum constet deum voluisse suae honitatis causa genus hinnanum in ortum producere, quamvis in confesso sit eum deflexionem quoque hominis a cursu . recto praevidisse. quodsi hanc ob causam hominem condidit, sequitur de Iohannis Damasconi sententia bonitatem divinam a pravitate nostra victam esse. quippe deus omnia, quae facit, bona facit, eum nostrum quilibet arbitratu et
electione propria vel ad bonum vel ad malum deflectat. quanquam Diuitiaod b, Cc, le
205쪽
enim dominus dieat Sattii. I 6 et 3 sipraestabat illi homini non esse
natum, ' non tamen hoc ita Prosere, quasi proprium opificium vituperet, sed indicare vult eam vitiositatem, quae opificio divino dei ceps ipsiusmet voluntate accessit. quippe in Iloc homine propriae voluntatis nequitia fecerat ut ei beneficium opificis non prodesset. Iieet id etiam in nostris rebus conspicere, ac siquidem lubebit, animum exemplo, quod indicabimus, advertito. fac esse regem quendam, qui aliquem e subditis beneficentia singulari cohonestare volens magistratum ei maximum tradat. ille mox ad praefecturae suaessublimitatem respiciendo, cum eius molem sustinere nequeat, apud semel ipsum animo esserri , quiete vivere non Posse, maiora se cogitatione concipere, tyrannidem usurpare, ad defectionem progredi. quid secundum haec rex indignari, rem non parum moleste ferre, secum ipso dicere: quid hoc y itane homo ingratus gloriam, quam a nobis est consecutus, cum infamia commutavit' simul eo praeditus est animo ut immemorem beneficii perdere nolit; neque tamen Usu Pationem tyrannidis omnino negligere possit. quapropter desertorem suam tu Potestatem redigit, dignitate spoliat, poenis gravibus subiicit, nonnunquam et vitam ei adimit. eiusmodi homini expediat magistratum Potius a rege non accepisse, quam insania Propria talibus se malis et Periculis exponere. Dc igitur considerate agas. dilecte
illi, nec abripi te cum illis patere qui consilia divina euriose ire Disiligod b, Cooste
206쪽
scrutari conantur. nam dei beneficentIa nequaquam mala nobis con-xiliat , aed omnino secordia nostea spontanea ludi ad vitium inelinatio. Nec conveniebat deum hominem impediree, eum vesci de arbore Conabatur. cur enim id faeeret, qui hominem libertate voluntatis Praeditum creaverat quippe si retrahere deereverat hominem, quam- Primum cernereL eum de via recta deflectere, quanam rue vis rationis Inditae homini declarare se potuisset qua item Ithera voluntatis facultas praesertim eum naturae brutae ait ae ratione carentis, Praeter animi voluntatem huc et illue ei reumduci et transferri. Consimiliter si homo fuisset Impeditus quominus delinqueret . quis virtuti Iocus suisset reliquus p quis eo eonis quae propter hanc conceduntur Cue regnum coeleste homini ceu praemi iam propositum ait, siquidem necesse non habet ut eius studio suo, vi, praeclaro animi proposito particeps fiat impediendus sellieet homo non erat. no qui rationis erat cumpos . brutorum in numerum referretur, cum libertatis iiingendo heneficium possideret. eandem sententiam magnus Basilius verbis hisce disseriti quicunque rogat eur nos deus Non ita crandiderit ut Peccare non possemus, is nihil facit aliud quam quod naturam brutam rationis participi et ex praescripto virtutis agenti Praesert Quamobrem Adamus arbitrio suo relinquitur, arborem ttingit. Gl eas. 33 Disiligod by Cooste
207쪽
io. iactou P. eontinuo nudus efficitur, deque paradiso expellitii r. quid inde sequitur 3 aperiuntur animi eius oculi, quo facto quantum honum esset observatio mandati perspicit, quantumque eontra maliam eiusdem vi latio. nec enim arbor illa , quemadmodum Iosephus et Nemesius antistes Emesenus declarant, eiusmodi naturam habebat ut ex se de-eerpentibus inderet prudentiam, qua bonum ae malum agnoscerent. tametsi nimirum litterae saerae illam scientiae lignum nuneupant, non ieci reo dicendum nobis est talem ei vim adfuisse et sed quia mandati transgressio in eo facta est, de quo consecuta Porro est peccati agnitio atque Pudor, ieeireo nomen hoc meruit. Consueverunt nim litterae saerae de rerum eventis nomina etiam inder . audi quid hae in parte Chrysostomus dicat. unus quidam in solitudine fons adversationis aqua est nuncupata (Nuin. vo i 3 , non quod eiusmodi naturam haberet ut ex se haurientes in mutuas adversationes excitaret: nam si res ita comparata suisset, etiam ipse Moses hausta fontis huius aqua deo contra dixisset. quemadmodum ergo sons ill Non sua natura, sed propter dissidentiam populi, quam erga deum declaraverat, adversationis aqua nuncupatus est, sic et arbor illaeognitionis mali atque boni vocatur, non quod ipsa scientiam ha-Disitired by Cooste
208쪽
buerit, sed quia quicunque peceat, cognitionem adsequitur intelligendi, quod obtemperare deo bonum sit, delinquere malum. hinc appellationem hane habuit, ab evntu nimirum posteriore Caeterum posteaqua in Adamus post transgressionem iam interitui ac mortalitati laetus erat obnoxius, ait deus taen factus est Adamus quasi unus de nobis. heic animum, dilecte fili, advertito. nonnulli tradunt deum haec per ironiam protulisse: quippe divinitatis desiderio fiagrans Adamus etiam iis honis quorum erat particeps, misere exeiderat, et immortalis antea mortalia iam factus erat. alii dictum intelligi volunt per praeeeptionem temporis, quae sacris litteris est familiaris. en factus est Adamus quasi unus de nobis, hoc est, tandenhaliquando de nobis unus homo siet, Adamo similis. consueverunt enim litterae sacrae peculiari quodammodo ea quae sutura hu ut sieesserre, quasi si praesentia forent aut iam accidissent. consimile quiddam proferri de matre hominum illa Primaeva videmus: nam cum ipsa necdum ereata foret, haec nihilominus dicuntur si cit hominem deus, et quidem marem ac feminam eos fecit. ' divinus autem vir Anastasius dicoim hoe alio quoque sensu cepit. nam tu oratione d resurreetione verba ipsius haec. reperiuntur is stiplex est naturae nostrae structura, prior ad numinis similitudiuem eo ormata, et alte-Disiliare b
209쪽
ra sexuum discrimine distincta, quae quidem opiseio nostro postremum accessit. ' neque tantum haec Anastasius Proserti sed etiam ii teras sacras allegat, quo doctrinam hane elariorem estietat. sie enim ait. Deit hominem deus, et quidem eum ad imaginem dei secit. haee Prima nostri est creatio, simplex, uniformis, expers societatis, dis-erimen nullum habens: quippe ad imaginem dei secit eum. suecedit altera tarmatio et marem ac feminam fecit eos. quae quidem ita se omnino habere de verbis ipsis est perspicuum et nam istic ait numero unitatis had imaginem dei fecit eum, ' heic vero numerus multiindinis usurpatur. Consideres igitur quod cum litterae sacrae prius dixis-s ni Aad imaginem dei feeit eum, ' deinde subiecerit, post hominis nimirum formationem, , marem ac seminam fecit eos. ' quibus verbis clarissime ostendit aliam esse formationem illam priorem. aliam hane posteriorem. nain illa dignitatem opificis repraesentat, de qua selli-eet dieitur had imaginem dei fecit eum haee sex num discrimen denotat, hisce verbis eomprehensum rimarem ae feminam feeit eos. videtur autem haec oratio parum tolerabilis, sed iis qui rationem propriam sequuntur. nam raeteris, sacra Patrum scripta Pervestigantibus , omnino digna existimatiae quae reeipi deheat, Praesertim cum aperta sit atque plana. quid idem Anastasius dieat audi. nam hactenus expositis haee etiam adiecit, pluribus id quod protulerat deelarara Disitired by Cooste
210쪽
volem. secunda creatio est maris ac seminae formatio. quae sigmento dei aceessit, quod ratione ereationis primae ad imaginem dei iactum erati nec sexuum discrimen habebat, quando nec in dixina illa beata ne imagine quid eiusmodi existit. quae eum ita sint, a ratione non abhorret, dieere deum ex Praescientia talem ab initio strueturam Adamo concessisse, cum hoc sexus discrimi n a secunda creatione Prosectum fuerit, quam necessario priori, ceu dictum est, adiecit. nec enim quid futurum esset ignora ha t. et animum, si libet. adverte Iohannis Damasceni de homine priuio verbis. quia deus futurorum Praescius norat homi uem mandato non pariturum ac interi- tui futurum obnoxium . iccirco seminam ex eo producit. adeoque si homo vita angelica non excidisset, sexuum discrimen nullum factum fuisset, quippe cuius haud eguisseti ad generis propagationem is qui ad imaginem dei laetus erat. nam more angelorum, ut iudicatum est supra, semet amplificaturus fuerat. sed euim ad iustitutam oratio
Haec est illa dei ad serpentem post hominis Iapsu in oratio (Gen. 3 ii ) si in pectus ae ventrem ambulabis. hoe est quandoquidem coedecepisti, et veutri Persuasisti ut cibum illum decerperet, iccirco Disiligod by Co le