장음표시 사용
81쪽
potius ei Chalciopam impellat ei resonem, quam horiaioribus iisdem egeat lAtiamen puella Medea est Dido vero, mulier aetate multo provectior et quae jam prius nupta suerit, mulio
minus nudaeem muli magis se praestat timidam ... Num
vero illud Vergilium praetoriit Num inscius Didonem
fecit Annae consilia et exquirentem, et Sequentem, neque cupidati suae, nisi auctore sorore, satisfacientem Immo contra plures ob causas si fieri obiit primum sollicet,
accelerandae narrationis causa quam primum culi 3 Succumbere Didonem portuit, quod quidem eo verisimilius videtur, si non solum sibi obsequitur occans, Sed suadenti et sus pagani sorori; - deinde, quia, sicut jam Supra monui, Aeneam nil ait, ne minimum quidem moliri decuit, ut Dido amori succumberet sed illud insuper sibi in ioc Vergilium proposuisse arbitror, ut cum in iaciae virginis assecius nescio quid in se lepidius ei ad permulcendos homines aptius in dubio habeani addita Didoni quoque suae teneri rudisque ac verecundi animi cunctatione, ei, etsi jam nuptae et maturae, quasi Virgineum quiddam suffunderet.
DE DIDONE AMANTE. QUALEM SE GERΑΤ, DEOSQUE ERRORIS AUCTORES ET CULPAE QUASI CONSCIOS HABEAT
Annae autem consiliis fani sucilius victa quanto magis secretis ipsius studiis respondent, non rem sese Dido
COUAT, Oesie alexiandrine, p. 308 qui est Draiment nou eau chezApollonius), 'est a profondeur de elude psycholo'iuue I vis et de poetes, amatique qui aien peint Deo plus de francias et de delica tessecette luit doulo ut eus de 'anio ur et de honneu, uans ume 'une eune F le... , Isti cloetissimi viri opinioni minime adsentior. s. Argon. , II, 39470, 609-243, tibi unum autummodo versum in quo aliquid tale vi olbiter in dicetur 640 Multo magis vera mihi videntur ejusdem philologi verba, quae
supra non semel citavi. - Apud Apollonium non sese interrogat lector utrum Medea asonem amatura sit necne; sed utrum servatura sit, ne ne. III, 50801ὶ - De quo vide idoneam Observationem apud CATRou, IV, 128. 2. Rectissime ΗΕΝRu Aeneidea, II, 590 Virgi has represented Aeneas asseduce by nos seduceris Dido. s. ibid. II 635 et infra, u IX, p. 69 n. l.
82쪽
compescere nititur. Nec quicquam in pulcherrimo illoquario eneidis libro pulchrius esse censeam, quam loco Sisio. ubi Vergilius nobis exponit quania cum liberiale et audacia intimis assectibus suis regina habenas immittat, quibusque viis ad ab solii tam et semine pudoris et regiae famae jacturam deveniat. Namque aliis poetis aut nascentis initia amoris, aut jam adulti impetus, aut exsultantis laetitiam, aut spes ac cunctationes ac metus, aut dolore et iras perspicue ac vivide descripsisse datum est illud vero quod quidem perbreve solet esse tempus, quo diu obsessum animum quasi victor occupat amor, in eoque consistit, si pererratque D Oium lateque ossunditur et altos radices agit, cit id quidem tempus' De Scio an qui unquam cum X qui filiore veritate descripserit quam in hac poematis sui particula Vergilius.
Quid vero illi ad hoc suppeditatum niserat ab antiquis
Lepidis sane versibus et Apollonius Medeae et Catullus Ariadnae utriusque amori sese ituro tradentis, voluptatem elocuti sunt; nam et Apollonius hase
'αtVETO ε ξρευγι Et Ico1. Aeli. IV, 56-89, 130-1 2. - Neque n0n his in loci immorari de set, cum a recentibus Aeneidis inter protibus levius justo raptermissa et locgi habita videantur. Sic unus e recentissimis Uircyil concent, ales ali his power on the description os Dido in her abandonment anil desyair, assingi Der the ar-lier fage of her fata love o PAPILLON, t. II, p. 183. 2. Nam uno die continori quaecumque locis infra citatis Vergilius enarrat non verisimile est quamvis ali 0 PERRI RAM P, OssRAII, ORBIGER et aliquando. in Ae=ὶ. IV, 1 - CONINGTo ipse, sentire videantur. s. cΗΠELER, Quas StiOrie vergiliariae, p. 258qq. passim. Absurdum si in illa vasta quarti libri descriptione temporum rationem cum exacta sedulitate computare quae causa fuit nonnullis inter protibus sive cur textum frustra emendandum censerent, Si Vecur loca quaedam a Virgilio impersecta sine secessitate existimarent. Sic PERRI -κΑΜ de his versibus si V, 4 sqq. ut gremio se a Dium ..., et . Onhonestum St, inquit, Didonem solam media nocte cf. v. 80 sq. Post ubi digressi, et . in domo vacua Ascanium in gremio tenere. meque vero Vergilius dicit tunc maxime temporis Ascanium amplexam esse Didonem, neque semel tantummodo amplexam Sapit in hoc saltem CoxiNGT0s, de eodem versu disserens. 3. Argon. III, 286-290. - s. ibid. 96 sqq. ubi aso et sed ea cum duobus arboribus comparantur, sese ad alterutram inclinantibus. Non autem ad hos nimium venustos lepores descend sere voluisse Vergilium bene observat CossΝ0TON, Dὶtrod. p. 28.
83쪽
Sol quid ego ... commemorem ut linquens genitoris silia Voltum, Ut consanguineae coimpleXum, ut denique matriS, omnibus his Thesei dulcem praeoptarit amorem .
Sed hic habemus omni cum ceterum his in locis amaniis cujusdam animi status in summa potius et e com parationem X primatur, quam per parte e XPlicetur Vergilius contra multo abundantio P.
Qilippe qui nihil praetereat et ne corporis quidem solitum Didoni popios dies habitum. Quando enim ambulat, non illa nunc, sicut in primo libro, magnifice suspensoque gradu si incedit sed qualis si conjecta cerva sagitia
1 Argon. III, 1015-1021. - Cf. ibid. 63M: περ μυο ξειυω φρέυες ηεμεθουται - 1130 γ δ'ευτοσθε κατεἰ6ε et θυ11o ακουου - 1151 φυ γαμ εφέεσσι μετα-χpουι ι πεπότητο - s. 96 sqq. Attamen tunc etiam Medea dolet, et prae amore dolet, nec minus vivide satales illius et a diis immissae curae exprimuntur, quasi vere corporeo quodam dolore cruciaretur v. III, 275 sqq. 28 sq. 776, 962 sqq. V, 32 sq. ubi Medea desiderare se satetur, non fuisse semersum fluctibus asonem, antequam Colchos appulerit IV, b, ubi Luna gaudet quod non sola amore crucietur; IV, 3, 445 sqq. 1161 - 1168). tque optime ut videtur, hoc Medea assectuti in genus intellexerat Ex ius Medea animo aegra . . . amore aevo saueia D Nihil apud Didonem, saltem in iis amoris sejus initiis, tale quippe quam amore u furentem n non dolentem n Vergilius Ostendat. SA INTE-BEUVE PODir coni. , t. V. p. 361 sqq. nimis laudavit Apollo satum de Medea Jasonem amante qualem effinxerit Optime . in An D Op. it. Sa inte- BetiΓe... 'est a fotbour asse elo igne de combieri immense intervalle qui separe Apollonius de Virgile , De pollonio idem haud inique existi muri posse censeo quod de aliis lexandrinis poetis CouΑT Poesi ale.ranu ine, p. 154-156 nullam tentari ab iis serium amoris descriptionem ; sed in logum
rerum et ali e tuum orborum lumina, u translationes, is a Terri, levesque et lepiduS, quae tamen externam personarum speciem a formam solummodo attingant, non intimos sensus illustrent, descriptiones.
2. LXIV, 116 sqq. - Apollonio ipso inferiorem Catullum in amore vivide effingendo judicat Et Lis op. cit. p. 99, in v. 86ὶ - COGAT, Eli de Suria tulle, p. 23I passion 'Ariane a st de celle de Didon nous para It
3. Adjice tamen hunc locum v. 103-10i :
Nota ingrata tamen frustra mimuscilla divis Promittens tacito sit Scepit vota labello.
Quantum in hoc imm0ratus sit Vergilius. v. infra, p. 66-6I. 4. s. de Didonis summa verecundia et dignitate Aen. I, 73T, subtilesque observationes quas huic loco EARLR M addidit.
84쪽
per urbem dignitatis incuriosa suae vagatur Quando otiam iis libat,
quia scilicet, ut dixit Donatus, si nullo in loco consistere potest is et quasi nervorum quadreu inquieta trepidatione quatitur. Nusquam enim et nunquam selix regina est, nisi quo flens cum Aenea versatur. Quocumque igitur ejus vestigiis insistit, nec unquam satiatur vidisse. Nunc ei u Sidonias Ope D ambulando ostentatur bemque paratam det quasi dotalem nunc vergente die in noctem convivia Aproducere libet ubi, sicuti primo die, et videndi et audiendi eneae liberior copia datur. Nunc eluti quoque antea, Astyanactem osculatur, neque illud poeta ferare, quamvis jam supra dictum' dubitat, quoniam sic ingenue, licet honeste et eas te, viam habeat significandi interdum erumpere citarentis is seminae aegre cohibitum ac Silentem amorem, illamque quasi appetentiam optati viri Nec minus audacem eadem tamen Servata
1. Nisi sorte, ut vult Envitos, Vergilius in hoc loco meminerit matronarum quae sacrificaturae circa aras aculas tenentes ambulabant. Cui quidem interpretati0ni adsentitur BEXOIST. 2. Et vaganti totius civitatis spatium sussi e re non poterat. - s. ANO X. apud servium in v. 62 n hoc ad impatientiam amoris reserendum est, quo jactata id loco stare non poterat, juxta illud ς 68
3. In eo tanto magis perita, quo magis considendi cupidus est Aeneas cf. I, 437, 55ἰ et ipse desiderium quietis coram Didone testatus est Ill 493 sqq.). 4. In v. nunc eadem labente die convivia quaerit, u interpretari debe- mu eadem conviPia non autem, ut G0SSRA vult, eadem Dido. 5. Aen. I, 17.
6 Aut grena io Ascanium, genitori imagine capta, Detinet, infaustum si sallere poSSit amorem.
Ardet amans Dido, traxitque per Ossa furorem.
85쪽
verecundia, Vergilius se praestat eum Didonem oculis nostris subjicit u aqua is domo contentam, Stratis Vlte, nuper ab amat vir relictis , incubantem. Neque tandem diligentissimus obliviscitur poeta illud amori conjunctum, quo invaditur amantis animus solii laboris fastidium '
Non coeptae assurgunt turre S e te .
Unde perspicuum sit opinor, quamvis altior senserint nonnulli, cum ma Xim curn describi punicae reginae amoris incremonia Nilhil en in desideratur in ista plenissima, licet brevissima explicatione versus istius initio praemissi
Nam quomodo vel in corpore illa, vel in animo, vel Pi-vatim vel publice si uratur is, diligentissime haec omnia Vergilius, et mulio diligentius quam Apollonius et Catulliis, edi S Seruit. Verum enimvero non solum videre nos ille vult u urentem is Didonem, sed et misereri iam perdito demersam in amorem quem in seliciter successurum S Se SciamuS. Illud enim ante omnia, sicut supra coepi ostendere, cordi habet, ut nostra leccanti seminae benevolentia. quin
1. Si enim v. 82-83, a plerisque nunc interpretibus v. ORBIGER, O INGTON)intelleguntur. Qua autem mente id in lectum, in quo cum Aenea mensae accubuerat, prosternatur, vi DIUS su Se ac liberrime explanat Her. X, 5 sqq. xv, 149).2. Nec Vergilius alibi indicare omittit quibus intenta laboribus uerit Dido, quoad duravere felices mutui istius amoris dies s. IV, 26 sqq.
Tyrioque Aeneae ardebat murice laena Demissa ex humeris, dives ita mun0ra Dido Fecerat, et tenui telas discreverat auro.
Tum gemina vestes, ostro auroque rigentes Extulit Aeneas, quas illi laeta laborum Ipsa ui quondam manibus Sidonia Dido Fecercti, etc.
3. Quam quidem neglegentiam eo magis lector stupere debet quo magis intentam regiis operibus Suis idonem Vergilius supra ostenderat. Cf. I, 504, 507 sqq.
86쪽
66 PARS PRIOR. etiam assensio concilietur quod autem qua ratione assequatur, nunc indagandum est. Scilicet in hoc primum immoratur quanto cum Rrdore Dido eorum veniam impetrare conetur. Annae igitur consilia summo studio amplexa, delubra adit,
exquirit, multasque, quibuscumque Diis sunt
victimas immolat, idque non semel tantummodo, sed re diem donis instaurat'. is Quin etiam, non Solum P ea tur, sed interrogat illa Deos, et sciendi scilicet cupida quando sibi praesto sutura sit occasio suum eneae ipsi amorem pro silendi, si pecudum reclusis
pectoribus inhians spirantia consulit exta.
Quam vero ob rem tanto cum studio, tanta cum On- fontione Didonem eos Issa si itantem, Oli urgentem, prece ambientem, Oeta nobis ostendit Nempe aliud non ille vult quam acilem se gentibus fieri conjecturam, eo
jηm ProgreSSam esse vesanam mulierem ut jam votis SutS , maxime Vividi ac sinceris, non OSSe non e Spon
dere Deos ne dubitet quidem , illumque amandi veniam,i3ntopere postulatam, jam nunc tandem sibi tribulam esse bona fide credat
1. De Didonis erga deos pietate, s. en. I, 31 sqq. IV, 25 sqq. 58 492.2. Non optime iii tellego cur in eo loco tantum insudaverint interpretessu varia interpretum opiniones a Fonsis et ΟΝΙΝ0TO enumeratas). Instaurat diem clonis se quan iam hypti H agen et ellipsin dictum est, pr u instar ira dona quoque superveniente die. Elle renouvelle chaque our sessa risices u ΝΡque iste cum contextu, vel cum verbi instaurare solito usu non quadrat interpretatio Dona, i. e. sucrificia, Sicut recte UNDERLICH. 3. Multum haesere et nunc adhuc haerent interpretes in hoc versu l. IV, V. 65 : Heu vatum ignarae meta tegi quid vota furentem, Quid delfibra juvant cujus videre licet apud F RBis CONIXoro quam variae prolatae sint interpretationes Illum equidem esse sensum arbitror quem sustus explicitum volo cum
87쪽
Immo vero aliquid etiam amplius voluit Vergilius : Oluit non prorsus esse salsam eam innocentiae conscientiam quam sibi ipsa Dido confingit neque mendaci omnino securitate reiam reginam ad violandum pudorem adduci. Quippe qui Junonem hic denuo et Venerem advocandas e S Se censeat cur autem, nisi ad probandum iterata duarum earum opera redintegratoque nisu opus suiSSe,
ut ad ultima prolabi Dido vellet Insidia jam prius
comparaverat Venus ut amor animum Didonis occuparet; insidias nunc comparat uno ut tandem amori Dido succumbat. Non solum igitur se ipsam ultro Dido decipit, sed aliis necessario decipitur. Non humana tantum cupiditate ac voluntate, sed salali quodam et ineluctabili numinis instinctu ad u culpam n promoveri volente Vergilio videtur. Atque vel etiam eo temporis unci quos Aeneae habendam radii,
fulgent ignes et conscius Aether Conubiis, Summoque ulularunt vertice Nymphae δ:
nulla mihi omnino satisfaciat interpretationum quas vetere aut recentiores commentatores dedere Dido spirantia exta consulit, se ilicet quaerit utrum tacitae interrogationi suae affirmativam an ogativam responsionem Dii dent. Sacerdotes contra vates idem cum illa sedulo ac bona fide quaerunt, nescientes jam adhuc progressas res esse ut inutilia responsa victimarum sint, sive quod Dido placito amori non jam i/ynat, sive quod Di deerρverunt necessario ore ut succumbat, etsi malis ominibus ab eo consilio, de quo exta interrogat, de
Et ille gliscentis cupiditatis qua id obcaecatur, processus cetera inutilia facit. Cf. Aen. IV, 464. Namque
est molles flamma medulias interea
PSERLKAMP, aliique cum illo interpretes, ratiocinari mihi videntur quasi Dido Sine ambagibus sacerdotes interrogasset an sibi amare seneam liceret, et veraSlitationis causas praetendisset. Quod non verisimile est. Cf. ΑΝΟΝ. apud Servium in h. l. 1. Aen. IV, 90-128. 2. u Pronubae adhibentur nuptiis, quae semel nupserunt, ut matrimonii perpetuitatem auspicantes FEsrus, apud LEHRs, Antiquitate romanae, p. 237. 3. Ceterum ipsa uno declaravit IV, 103, 126 Conubio jungam stabili. Simulacrum igitur quoddam suisse conjugii Vergilius significat, Didonem eXCUSaturus. - Errat SERvi L cum haec omnia re mala omina laudicat quod rectissime demonstrat HENRY Aen. II, p. 645 sqq.
88쪽
ita ut etiamtum legitimi apud Romanos conubii consuetae caerimoniae quodammodo perficiantur sicuti recte animadvertit Lerschius unde sit ut consileri cogatur rigidissimus quisque censor non adeo sibi ipsi mentiri Didonem quando illud i/lpam nominare non vult conjustitimq/le vocat, sed specie quadam veri decipi'. mulpa n enim, Si qua est con Scio et hortatores et atronos videri, si non esse Deo Vergilius Obiit ut innio mas su infelix D semina excusaretur seu autem e loco, ubi
Deorum numen interponi nihil prodest, nisi ad absolvendam quodammodo Didonem, Vergilii erga illam paternus quasi amor iacitaque misericordia, ni fallor, iterum eminei
DE AENE NON TAM INVIDIAM LEGENTIS PER SE IPSUM MERENTEQUAM MERERI SAEPE DICTUS EST CUR TAMEN ADEO DISPLICEAT.
Quo vero feliciore cum diligentia a Vergilio demons- iratur in penitissimum Didonis animum defluxisse amo rem imis quo in praecordiis defixum insedisse, lanio magis injucundus est immotus ille ac frigens eneae eam derelinquentis rigo P. Non quod Polacio vituperandus sit. Sicut aliquando
1 Anfrquitates romanae, p. 23 -238 Virgo cum de luceretur, teste Paullo ex esto facem in nuptiis in honorem Cereris praeserebant. . . Ad quos ritus sine dubio spectat poeta IV, 467-468 :
... B ut Sere ignes et conscius aether Conubiis ... Summoque ulularunt vertice Nymphae s
u Canebantur etiam carmina sescennina ante fores, quae tangere videtur poeta, IV, 468. , Nequibat profecto, ut docte pronuntiat P ERI RAM P, Onubium plane legitimum ... in spelunca contrahi Vergilius tamen nos inducit ad credendum ea tunc Signa adfuisse, quae Supi rstitiosam mentem in errorem gratisSimum pellicere p0ssent fidem facientia illud non sine numine Deorum et consensione seri. 2. Cui quidem liceat dixisse quod apud vini UM Heroid. vi 43ὶ
Non ego sum furtini tibi cognita pronuba uno Adfuit.
3. f. arguta de hoc observationis apud HExRY Aeneidea, I, p. 90.
89쪽
CAPLT TERTILM. 69suit , poeta, qui heroem suum facilius et altius comm O-ium non fecerit. Constat enim nunc nobis, et antiquo Smores ac sensus et Vergilii ipsius consilium melius perspicientibus, aliter effingi eneam non debuisse'. Is est sine dubio quem esse portuit rojanus heros, sed tamen ingratus SD; neque aliam, ut opinor, ob au Sam , Uam
quod talem Didonem, qualem miramur, Vergilius insor
Volo enim ill im, qui iam libenter in ii dulcibus er
ris is hactenus commorabatur, nimis cito et improviso u Vaniem . . . ardere , ut abeat quique priora eorum mandata a Promissa recentioraque patris ipsius ' montia iam lacile aut Olbliviscebatur aut contemnebat nimis repente atque, ut ita dicam, abrupte ad meliora converti. Fateor effusissime lacrimantis in aliis occasionibus herois iunc sicciores usi Oculos esse' adeoque eum Sepraestare constantem ut durus si Concedo ex ejus Ore nonnulla contumeliosius dicta exire , rerum Verita-1. s. AlNT-EvREuo XD VOLTAIRE, etc. - . HE XRY, qui magis justum Se erga Aeneam praebere solet, illud tamen et ipse Aeneas is no in love illa hewas o courtly to colu hea ted or iliat - ut alcing love to Dido. s. Supra, P. 1 n. 2.2. Vid. G. Boissi A, La Religion romain et Nou velles Promenades archeslogiqueS. 3. IV, 281. - Cf. 22 oblito famae molioris amantes. 4. IV, 35 sqq. Quasi Vergilius eneae auxiliari et succurrere ejusque excusationem confiirmare vellet, io in l0co causam asser de qua nulla antea mentiosacta est Mercurium vidimus, non ne lai Sam. b. V, 449 Lacrimae volvuntur inanes. - De aerimis Didonis et Annae, sorsitan qu Trojanorum ipsorum, Didonis dolore commotorum, hic agitur non
de Aeneae lacrimis. s. in h. l. Kvic ALA COM XGTOX BE IST, ORBIGER, etc. AdverSantur AGNER, LADEWIs HE AIRY, etc. easque sine causa eneae Vindicant.
talesque miserrima fletus seitque reserique Soror . . .
. 0n ab Aenea, qui nihil dicit, sed a Did0ne ser et resert id est iterum portat. nSERvius. Et ipse poeta nimis durum sibi videri heroem suum quanquam emolliendum tamen sapienter non censet hoc maxime verbo testatur IV, 333 :N ... Tandem pauca refert. am, ut bene Observat PLERI KAup qui dicta refert legendum esse conjicit u quae Aenea Pe fert, non Sunt adeo piauca nIta vero, sed ea pauca Vergilio Videntur SSe ... I. Irascentis verba non desunt IV. 333 ... quae Plurima sando numerare vales. 337 Pro re pauca loquar. .. - 338... ne nye. - Adeo multis displicuit IV, 33 ut conjecturae duo propositae sint pro te HEiNSIUS pro me CONINGTON). Pro re cum A DENI intellego fur Diein Thal. zur Rechil er-tiyung mrines O haberi S. D
90쪽
70 PARS PRIOR.tem sensusque suos Didoni nimis impudenter aut intempestive declarantis . . . Quae tamen Omnia, credo, non alis essent, - nisi id ad Sit - ut iam odiosum eum et molestum efficerent quam revera nobis Videtur. Namque animadvertere aequum Si non omnino imperturbatum remanere Aeneam, neque iam inhumanum
esse quam fieri potuit atque illam ejus loliens incusaiam saevitiam dici posse viri, qui sibi usque imperare Vult', cavetque De ui impos, labefactante conflantiam misericordia fiat umb)ὶ laus is enim Aeneas, inquit poeta,
Non sane is est qui mente unquam assequatur in hoc quidem Annae con Simili S u Sque eo progressurum Didonis dolorem quo revera devenit Sed tamen aliquantulum
1 De versibus 338-339. Bocul ER, Les Amsurs de Didon, tr. r. Pr . p. xxxl l u et te eclaration 'a pari si dure questa chercheis Pado ucir dans matraductiora. 2. IV, 340-3έ si fata meis paterentur ducere vitam uspiciis, et Sponte mea componere curas... n Post hoc eum dicturum reda S, et nos credere forsitan Vergilius artificiose voluit ii tecum Carthagine manerem n Verum non deceat Aeneam quasi invitum et coactum videri a Diis ad Italiam abripi et compelli aliter igitur poeta pergit u ... Urbem Trojanam ... Olerem. 3. IV, 333. s. IV, 39 multa gemens magnoque nimiam labefactu, amore. Cf. v. 361. In sexto autem libro, tantum non tenerum Se praestat. VI, 4b8,
4. IV, 448. - Sic enim recentes interpretati tu critiei hunc versum:
et magno persentit pectore curas
Cf. vI ALA, Erklaruit9, p. 125. X que enim apparet cur hic e Aeneaei might y breas u C0X soroΝ loquatur Vergilius nisi sorsitan magno idem valeat ac magnanimo. Num vero latinum illud, praeSertim eum pectore Ou-junctum verbum b. Quod quidem ille ipse ingenue in sexto libro latetur
nec credere quivi Hunc tantum tibi me discessu ferre dolorem a 463-464.