De veterum, imprimis romanorum studiis etymologicis

111쪽

habere, quod mirum videri poSSit. Multa indicia luculenter indicant, Seriptorem primum nam quaedam veStigia tam arcte cum olymis conexa sunt, ut nullo modo a p0Sterioribu in Seri potuerint vixisse temporo taci Smi. Cuiu rei exempla quaedam

insignia assero S. 6, l8, 369, 373, 4l2 2ὶ 422 42 etc. Ut plerumque, Sic in etymologia norma iudicandi haud

absoluta ostenditur: at historica ratio comparationem inducit, quae Su loco uniuscuiusque merita relatione et proportione illu Strat. Qu0 mecum reputans adducor, ut uno exemplo demonstrem, quid etymologia graeca ejus rei respectu optimi praestiterit. Nostd do vocabulo βροτί in hunc modum di Sputat ivs.

Quanta inter hos duos discrepantia Quam si recteaeStim RVerjS, Subinde ipSac0mparatione assequi tibi licebit, quid Philoxeni meritum erga nostram doctrinam uerit, quantave apud p0Steros eius viri auctoritas, qui cum ceteri grammatici unice n0Vam etymologiae viam mon- Stravit neque paSSus St, apud phil0Sophos eam vitae nomine morte teneri, quae nullam ei futuri Spem relinqueret. Ad summam etymologicum Ostrum habemus Scriptum ab uno e Stoici recentioribus, qui philoSophu potiuSquam grammaticus, ab his di Sp0Sitionem tantum studiorum acceperit Legente atque relegente movemur cogitatione, hunc strum doctum clam dongae Seriei Xtremum vj SSe,

112쪽

qui tamen ipse primus vel secundus dispersa etymologiae Stoicorum frustula collegerit, de Suo nonnihil addiderit, denique ex Philoxeni grammaticorumque d0ctrina multa suo libello ins0ruerit, haud ita apte neque, Opinor, Sic, ut diversa illae parte lectorem laterent attentum. Quae Veroetu par grammutica dedita fuit, recen necdum gravibus poSt0riori Saeculi maculi Vitiata erat. Quae cum ita sint, hinc quoque profecti ad eandem concluSionem pervenimUS, quam eligenstein temp0ra nostri viri docti respiciens

113쪽

PARS SECUNDA.ΕTYMOLOGIA APUD ROMANOS QUOMODO COMPARATA SIT.

Praemonenda.

Iamque igitur videamus, quid Romani tymologia principiis atque Su, quae iis a Graeci erant tradita fecerint, quid addiderint, mutarint, aboleverint, quid denique Sponte iam Sine Graecorum auxilio ipsi excogitaverint ). Antehac iam fragmenta ad tymologiam temporis ante-varroniani pertinentia excuSSeram, quicquid ex iis concludere licebat naviter c0lligens. Verumtamen haud multum inde profeci. Namque aetate anto Aelium Stilonem non solum nihil novi Sed etiam prorsus nihil provenit, quod memoratu dignum videretur, uno Lucilio X cepto, de quo Supra iam Sermo fuit v. p. 1 A. 2). F. Sommer Hermes XLIV p. 70 77 causam suam obtinuiSS mihi videtur,

i Do ro universa egorunt Lerse IIII 13sqq. Wolmin in Archivliu lateinische Leaeicographie VIII 21 sqq. 563 sqq. HendrickFonit sica philolog I906. Nonnulla invenies in Suringar, istoria Critica scholiast latin. 1834 et in Rettgenstein ii commentatioue v. Pauly-WiSSOWa S. V. tymologilia Fragmenta apud : Funaioli, Grammiaticae Romanae Fragmenta I90T , de quo libro fusius egerunt: Tolkiehn, in Beri. h. . I908, 118l sqq. GOet g. in . . . I908, p. 8054qq. et Wessne in Burgians Jahresberichte 1908 d. 138-14 p. 83 v. Supra). De hac translatione a Graecis ad Romanos facta paucis di eruit Rottgeustein Geschichi d. Gr. t. p Sim .

114쪽

Post Aelium Stil0nem tres tantum habemuS, qui nim Lam e praetereundi esse videntur Sunt Aurelius Opillus, HypSicrates, Nigidius Figulus. Hic praecipue propter Suam pronominum perSonalium explicationem es Fun. r. 23 apud Geli. insignis est, unde videnter elucet, tunc temporis eum tam Chrysippi huius quaestioni Solutionem

quam univerSam de analogia controverSiam cognitam habuisse. Vide Supra p. 56, . . Ego tamen h0 quattuor iamiam praetermittendos mihi eSSecen Se propterea quia, qua Lersch 0l. III passim do iis diSputavit, repetere non libet neque inter eo unu Vel alter ad eli Stilonis erga hanc disciplinam merita propiuS ReceSSjSSe, nedum ea SuperasSe videtur. Hi de causis nunc Sati habe0, lectorem ad Lerschium et olfflini commentationem reicere, quibus quod addam equidemn 0 habeo. Neque eo minu cuncta ista opera certam linguae partem

eXplicantia posteri0ribus permagni fuerunt momenti. Quicumque tu Semel FeStum in Spexerit eundem quo libro lecto Rettgenstein ii Verrianische Forschunoen 188 rest. Abh. I conSuluerit, i quot opera etymologica Sive pauciS fragmenti Sive nomine tantum script0ris vel Scripti nobis innotuerint non ignorabit. Quibus si addideris fragmenta ἡe incerti incertorum libris', quae Funaioli p. 114-118

D Asili Stilone igitur maxime agendum SSe Ut0, quippe qui hac de cauS inter Omne aetati antevarronianae viros docto emineat, quod primus linguam latinam univer8am rati0ne etymologica perquirere instituisSe videtur.

115쪽

CAPUT I. De L. Aelio Stilone 3.

Pauca quae de eiu vita nota Sunt, Ment et oelgi. l. luculenter enarraverunt. Ex quibus ea tantum excerpam, qua ad OStram rem facere videbuntur.

Aristarchus vixit circito a. l6-l44 . . cf. Pauly-WisS0Wa II p. 623, cuius aequali sui Crates. Varronis aeta fuit ab anno 1l usque ad T a.', quo tempore et Philoxenum vixi Ss veri videtur simillimum. Nunc jam constat inter viro docto Aelium vixisse inter anno 16080 cf. Ment l. l. p. 7 et 00t l. l. , cuius discipuli fuerunt Varro et Cicero. Aetat ineunt Lucilii amicitia fruebatur Auct ad Heren. IV 12, 18 - id quod ad inisellegenda eius notiones grammaticale haud spernendum videtur Metellum Numidicum amicum anno 10 Rhodum in exilium comitatu A0St, ubi eum Dionysium Thracem grammaticum et Apollonium Alabandensem audi Sse probabilis coniectura est ).i Praelo ea, uno iam memoravi, cf. F. MentZ, de Lucio Aelio Stilorie, Lipsiae, I 888 comm phil. Ion IV . . ordon, de Stilone Cosconio Varrone grammaticis commentiatio IS95. Oet in Pauly-Wi88. I et supplem. .v. ReligenStoin Oh Maurop. . Euchaitia te. p. 30-54 R. riegshammer de Varronis et Verri tontibu quaesti Ones selectae, Lipsia I903 do quo s. e ne in BurStans Iahre8borichto 908 Vol. 38 14 p. 85sqq. qui eius conclusiones haud prorsus probat . Cf. Religenstein .l. p. 52, A. 3. Meut P. IT.

116쪽

Cicero disert d eo dicit Brut. 56, 206, de quo loco f. Norden .l. in . Sed idem Aelius Stoicus esse voluit' ubi exc0ntextu elucet, eum hanc elii inclinationem nequaquam appr0bnSSe, et vero Don multum aberrabimus, Si Ciceronis iudicio Aelium non Stoicum omnibus numeri perfectum fuiSS StatuemuS. Optime huc quadrat, quod Cicero du0bus locis in St0icorum etymologiam carpit, et cum Saepe Aelium laudet, tum numquam veril0quium refert eius ipsius no

Cetera testimonia' in hunc modum coniungenda Sunt Aelius sui temporis erat doctissimus, eruditiSsimus Graecis litteris et Latinis , totam regionem antiquitatum se historiae Romanorum cognitam habebat, quam Scientiam Varro noSter acceptam ab illo auctamque per Se - pluribus ot illustrioribus litteris explicavit' in Ciceronis Bruto a. 46a. O .h.e ante libro Varr0ni S de L .L. V Sqq. emissos). Optim BVarro describit Cic. Acad. 0st. I, 2 84 454 αὶ quanta Α0lii et postea sua doctrina mole fuerit: quae aut0m, nemo adhuc docuerat ne erat unde Studiosi Scire poSSent, . e. feci ut Ssent notan0Stris; a Graecis enim poti non, poterant ac p0S L. Aelii nostri occasum ne a Latinis, quidem' cf. Uent p. 20ὶ Haec dubio procul ad Antiquitate referenda Sunt, qua Norden l. l. coli fragmento ex Satyra SeXageSi SV a. 56, Usener vero mi alte Lehr-gebstude etc. p. 631 a. 47 a C. finita eas putat; cf. Seban Rom. Litt. GeSeh. Ι, ' p. 434. Qua tamen quia permulta etyma c0ntinui SS co Stat, haec non minus ad Aelii tymologiam pertinere videntur. 6 quid sibi volunt

i Sunt hi: est. p. 202 M., ubi Cicero domo loquens: ut imitetur γ).ineptias ms inertia, Stoicorum' ; Cic. de OTH, I, 23, ubi licles Secundum Stoicos dubitanter a.fieri Verbo derivatur. Quos his locis Stoicos Cicero indicavit Credo ipsum Aelium nostrum. Namque haec duo olyma optime Stiloni conveniunt neque aliunde etymologus StoicuΗ

n0bis notus S praeter eum Solum,

117쪽

illa: ac post L. Aselli 08tri . q. R. 7 Nihil igitur strum

rorum Acripto mandaverat, ita ut Orien Omnia secum auferret Quamquam ad hanc rem in capite de Varrone redibimus.

Heusdium de L. Aelio Stilone p. 60, a. 839 secutus uont contra Schoellii in hac se sententiam librum quen-ἡdam etymologicum' elio attribuit, de quo p. 2l ha0c dicit: ita puto in Stitutum fuisse, ut Aelius multa verba haut rara aut obsoleta colligeret et partim etymologia,

ἡ partim sexemplis undique litterarum Sumptis, partim utraque . ratione illuStraret', ut magnam glOSSarum varietatem

ita explicaret p. 6ὶ Cui sententia a sensi sunt Religen-Stoin Joh Maur. p. 33, riegsham me si .l. p. 110 et 22ὶ Goset in Pauly-WiΗ90wa l. l. Funaioli p. 59. Quin tiam RejtZonStein in opusculo Sasepius laudato hunc Aelii librum hypotheticum Varronis in L. L. VI, V, et VII parte unicum fontem sui SSe perhibet, quam Sententiam R0hrscheidii et

G00igio probavit. Quae coniectura quoniam in capite de Varrone accuratius perScrutanda est atque haec nova fragmentorum Aelii turba ad tempus perquam dubia mihi videtur, Aelianaostymologia deScriptio certis tantum fragmentis tamquam fundamento uten dubia omnia seponere debet. At, quaeres, hic elius στοὶκὶ ων utruni analogiae defenSor fuit an anomalia02 De hac re sustus egit ReligenStein Ioh. Maur. p. 2, . , ubi F. MarXium oppugnat demon Strare

conantem Aelium fuisse Aristarcheum e moet in Pauly-WiSS. Supplem. 1903, p. 15ὶ. x fragmentis 40 et 49α m Char. p. 129 31 et p. 130, 1 suo iure concludere mihi videtur, Aelium non fuiSSe Analogiae Sectatorem, cui rei optime mihi quidem accomodatum videtur quod Aelius, ut Varro L L. VI 59 attestatur cf. Gell. X l, l), nova

verba necdum Sitata, quae analogiae via ac ratione formarentur, repudiare Solebat.

Iam vero eli Stilonis qui fuerit etym0logiae moduS, quantum ei fragmenti c0lligere liceat, percenSeamuS. In

118쪽

recenti Funatolii collectione 5 fragmenta inveniuntur. 27 dubia 1 falsum. Ex quibus veriloquia continent serta 32, dubia qua ast0risco designabo 14. Qu0rum OnSpectus talis St. Per compositi0nem explicantur assiduus fr. 6 apud Fun.), lepuS 123, novenSiles 8 cf. Ment p. 15 Fun. D. 22ὶ,

Alia vocabula originem non in lingua Latina habent peScia fr. 3, graecumὶ Diu 9, graecum , Ovalis 2 l, graecum), ' nefrendes 2 q). Acum est dativum 8ὶ; Sabinum est Sancus 9); ex lingua praenestina doriVatur. longilio' 40, cf. nefrone D. 64ὶ Lanuvii linguam, unde ipS Oriundus erat, Aelium memorasSe veriSimile est propter Macr. Sat. I, 3, 13 cf. etiam 'nobrundines r. 43. Reliqua verba in Romanorum 80l Data SS putantur. Onomatopoeiae unum tantum Xemplum habemus incir. 13 - Cic. de leg II 59 L. Aeliu leSSum Ac Suspicatur), quaSi lugubrem eiulationem ut vox ipsa significat. VFigura κατ' ἁντὶφρασιν Aelius, ut Omnibu notum,

simultas 71, 1. Fun. ad locum). Duo inter Se aequantur nomina Fidius ullius tr. 9 0tN0vensiles m Novenside 22, cf. Mar. Vict. p. 26, 1). Reliqua per id, quod nos derivati0nemrappellamuS,AEXplicantur: e. r. 1, 2, 10, 11, 16, 17, 20, 23,32, 33, 39, 42, 5; in Super dubia 52, 53, 60, 62, 2 Q.e. 13 certa et 5 dubia. Compositio. Huius rationi indoles stoica iam indoab initio obvia est Elyma, qualia Sunt petauri8ta, pituitu,

volpe8 graecum n0Strum etymol0gicum ilico in mentem reV0cunt eundem membrorum ordinem, eandem nudaciam atque illic habemus in . Quamquam, nisi comparatio paucorum

119쪽

fragmontorum cum toto libro etymologico claudicaret atqu0 lubrica esset, pronuntiare non dubitaremus, mentem hic nobi ostendi moderatiorem atque Speculationibus semi- philosophicis minus indulgentem. Cum enim pSa vocabula tractata ex lingua cottidiana potius deSumpta Sunt φὶ tum eorum coniecturno SemaSiologicae non iam aeque cothurnata videntur. Omnia Sicci Ora et frigidiora Sunt equuita audacia ut apud Graecum. Quo magis haeSitamus inexplicatione nuscitiosus' adiectivi, Si modo e vocabulis: nisi tusque ad oculos ab Aelio re vera coagulatum est, id quod Montg p. 4 Su Spicatur. Similiter quaestio oritur, num Aelius fr. 30ὶ porti Sculus' ex portu et clasSi 0mpositum putaverit. Quod si verum ducis, quid vetat etiam procestria fr. 3l sex port-eutria duplici metath 09 coaluisse eiu Adem nostri

iudicio Verum quoniam ipsius Aelii verba nobis tortantum fr. 5, 1 I, 28 tradita Sunt, hanc rem disceptare non licset neque licebit Equidem ingenu fateor, Aelium meo iudicio his loci aut tym dare nolui SSe aut alio modo huiusmodi verba expedivisse. Haec opinio iis fulcitur, quae

legimus apud e Stum p. 138, b M. . mon Strum, ut Aelius. Stilo interpretatur, a m0nendo dictum est, velut mone, Strum. V IS, qui hic tam accurate verbi Originem describit. ut etiam formam quandam mediam coniectura RSSequatur, idem alio loco veriloquia tam immani audacia Osferre non potuit. In his rebus constans ibi neque fuit nequ0 SSe umquam Studuisse videtur. Namque dandi vocabulum deregignit mandere et drιus assiduus contra pet- redit adpetendi Verbum pituit it ad graecum grara metauristi I;

i .g. pituita. Ioh Mauropus talia infra studii dignitatem posita emo arbitrabatur, es. S. 26 Sq. 37 haud scio an non primi et Ologie scriptor huiusmodi offutiverit.' Quidni petauristiae nomen explanavit, velut petens auram', id quod et expeditius et accuratius fuerat Nimirum, quia id graecum noverat vocabulum. Atqui tum petaurum ignorare non potuit. Melius heret Lucilius eodem loco de hac re iudicavit Fest. p. 206h, 26 M. .

120쪽

tertium peSV integer manet in volpes, mutatur in pu in ἡ lepuSV culu fortasse classis' vocabulum celat mortisculus, alibi nihil nisi app0ndixisse videtur sputiculae D. 329.

Iam ver rogare possumus, quae Verba prae ceteri ita sexplicare studuerit Verba ut longa aut artu quoddammodo habentia distinctos atqu0 ideo coniecturi praebentiannSam aut quorum ultima pars eum alicuiu vocabuli clare comm0Defaceret, ut volpes, pituita v ui. Contra Si qua vocabula finem habebant Saepe Sitatum de certis Suffixi apud eum Sermo nondum CSSe

Nonnumquam et hic erravit Sicut in vocabulo 88iduus. Εum tamen hac re Iohanni Mauropo praeStare negare non p0SSumuS: Stultae illae Suffigorum Xplicationes, qua illic Occurrunt, hic non inveniuntur. Simulac Varronem quoquθeodem m0d verborum partes ultima tractare Vel 0tius neglegere perSpeXerimuS, virum, cuius discipulus ille fuerat, in hac re haud melius pr0fecisse minime mirabimur.

Praeclare Cicero duas illa rati0nes diversa describit, ipse Aelii discipulus Top. 8, 36ὶ - in quo Sc. OSili-mini vocabulo Servius noster, ut opinor, nihil putat SSe, notandum nisi post, et liminium illud productionem,eSSe verbi vult, ut in finitum legitum aeditumo

,Π0n tu ineSS tumum quam in meditullio tul-ἡl ii a Scaevola autem P. F. iunctum putat eSSe Verbum, .ut it in eo OS et limen. 'Hac quoque re a graeco tym0l0gie diScrepat, qu0d non amplius omne litterae adeo diligenter respiciuntur neque singulae litterae eundi, uendi notionem excitare putuntur. Totus etymorum tenor ieiunior atque plani0r

Ceterum vitia eadem hic non minu cernuntur. E certis declinati0nis formis multa Xplicantur neque eiu rei cauSa apparet: Ῥ88iduum dubio procul cum dandi verbo