장음표시 사용
141쪽
296 Quint. I 0, 31, Norden in commentatione Saoptu laudata v. S. p. 0 l), set Funaioli adur. 296. Tale inventum a Graecoqu0dum Romae moranti Xcogitatum esse manifestum vid0tur; quocirca Tyrannionem in 1 66-25hoius creaturem hodi designant. Qua ratiocinatio Si recta est, elius hac explicatione uti nondum p0tuit. Atqui eiusmodi tyma in libro V 25, 10 l, 102, .e in partibu . Aeliani SV Occurrunt. Cf. etiam .R. III 2 6.10. Saepe etiam abina lingua auxili ventro debet. Varronem autem in Sabini natum eorum linguam bene nosse certissima re eSt. At nomina geographica Amiternum,
Interamna, Antemnae V 28 t VI 5 omnia inveniuntur in partibus Aselianis . Quamquam L. L. V 66 in nrte non- Aeliana' notitia morum atque lingua Sabinorum ipsis exum pli nominatim elio tribuitur. Ex reliquis exemplis tria tantum in Aseli partibus occurrunt V T, VI 5 et 57 cetera alibi V 8 ubi ulterum veriloquium Secundo loco positum fortasse elii est: cf. eius D. 39 et dub. 72ὶ.73, 4, 107, 23, VI 3. Septimi libri locos, S 28, 29,
46 77 cl. VI 63, 159 hie praetermitto.ll. Unde et a quo orta Sunt notabilia illa veriloquia ex Siculorum lingua petita Si Varronem ipsum R. R. IIIl2.6ὶ et Gellium I 18, 1 comparaveris, hujusmodi tymorum
auctorem Varronem fuisse suspiceris. In his l0cis Varro loquitur de vocabuli antici graecies , quae ex litteris graeci didicerit, L etiam L. L. V 23: apud antiquos Scriptores graeco inveni appellari Oculi genu δε-ἔσταν. 'Haud certiΗSimum est sed ex R. R. l. l. veri Simile, ipSum Varronem tales Xplicati0ne instituiSSe. Quarum rerum fons ubi quaerendus est Siciliam eo tempore Romanis Optime notam fuisse, 0n Si quod moneam cs L. L. VII 86J. At verba antiqua' nimirum aliunde petita Sunt A vero
non longius aberrabimus, Si picharmi cf. .L. V 9 68
142쪽
c0mmentario in ea composito hic latere credemus. Vocabula autem pSa eiusmodi Sunt, ut a comoediae natura nihil abhorreant. 0ci laudati ceterique, ubi Sta XStant veriloquia, Se V 120 N. B. dicunt ), 173, 175, 179 omnes in partibus non AelianiSV reperiuntur. De vocabuli leporis tym est cur haesitemus. Namque Varro in Antiquitatibus ap. Gell. .l. id SSe Vocubulum unticum graecum' pronuntiat, in . R. l. l. addit nomen OSA aeolicum, L .L. V 10 perhibet Siculos quoSdam . Graecos ' ea appellati0ne uti 80 duobus his locis textus nondum ex omni parte Sanu eSSe videtur). Quare utr0
12. Iam vero in l. V et V versus X Ennio, Lucilio, Pacuvio, Plaut desumpti in utrisque partibus pariter occurrunt, Naevii dumtaxat in partibus inVeniuntur non- Aelianis ' Qu0 qui Drtuitum sit, nullus dubito ). 13. Multi loci plus una D0mini explicatio apud Varronem proponitur, id quod ubi procul Asello Stiloni non debetur. Eorum aliquot erae collegit III 70-1723, ceterum . Appendicem I. Haec igitur Varroni imputanda Sunt, ita tamen ut Semper ero excepti l0ci nonnullis, 0.g. V 39, 5, 134 V 47 VII 2, ubi in hac re graeconOStr etymol0gico Socordia aequari videtur ex pluribus optionem legentibu permittat. Sed quid identidem Varro ipS putavit, quo Og Suam ponebat Sententiam 2 Si Macrobio credimus, Secundo; qui Sat. III 4, 2 dicit: hi a Varrone praeScripti intellegere
3 Haud scio an mouendum Sit, Sophronis notitiam etiam in Philoxeno deprehendi, de qua re ReligenStein Geschichte d. r. tym p. 382 . Manuotat: die rWllhnun Sophron is naturlicli in inem -Werk, elehes alle Dialelite eri telisichtige solite.' Cf. eadem Sententia apud Thum Hanabuch d. r. Dial. p. 153. Myrmeeidum pus in .l. VII si et I 108 memoratur, qui loci si eligensteinio credimus e diversis lautibus sumpti fiunt.
143쪽
In g 9 et 26 libri , quae comparationem exigunt cum siusdem ij bri y75-79 - utraeque sunt Aelianae' - cumque Iohannis Mauropi de ζωοις ἁλ γοις di Sputatione, graeca etyma primo loco posita Varroni tribuenda esse videntur cf. setiam V 20, 32), ultera, quae Onomatopoeiae figura utuntur aut .g. vituliι α . evi in ilium V cf. Asellur. 45 23 forsitan et Sint Verum alibi graeca etyma secundum locum
obtin0nt, quo accedit quod V 38 explicatio trapetu a, terendo priu proposita Aeli tyma per terendi verbum statim in mentem revocat. Praeterea haud scio an Varro non Semper et iis in haec vocabula ad graecam linguam rettule .rit; s. e. g. Pi Soni D. 3 Varro R. R. II 1, heX Hellen istarum grege, de quibus I 0rSch egit Saepe Opinor, dubitavit, utram0xplicationem Sequeretur. Ad Summam, si Varro in hac ronon certam rationsem habui SSe videtur, disserentiae, quae praest Sunt, ri0gShum mori divi Sion minime respondent. l4. Dicta, Xempla, ratione Stoicorum prodente mentem neque minus alia ex parte Similia vel certe cognata in utrisque se Stendunt partibuS. Xempla pauca dabo. L. L. V P . viti a vino, id a V e. q. S.' Stoicorum cogitationibus Optim respondent, cf. exempla in Augustini
libello Principia dialecticae. At ib. V L: Venus, vinctionis vis V omnino eiu Sdem modi Sunt enimvero in alia parto' Sunt L. L. V 37: eminis veriloquium Stoicos olet, cf. tym Magn. p. 655 57, quocum patris explicatio, quam invenies V 65, mihi vel maXim comparari posSevidetur, at in alia parte' i L. L. VIPSqq. Stoicorum mente imbuta sunt, Sed ibidem g59 ordo anima corpus huic Origini contrarius St. L. L. V 5 I vere Stoicam prae Sefert Speciem, ut VidebimuS: compOSitionum copia, noma-t0p00ia, fabula de Progne, magna in rebus phonetici cura,
' Ut L.L. V 25 cf. anno crit. πίτα χος et τίτερ a potu deriUetur, fieri non poteSt, utpote quod omnibus apud Varronem exstantibus rebus sit contrarium. Nonne legendum est: τίτω, cf. V 122 et VI 84 3
144쪽
doniquo disputatio θ 79 de vocabulo februm Aelium cstlig. 1 in animum revocant. Similitur V 4 t VI 6 dolestulis cognata esse luculenter apparet quamviS diversi in partibuSV xStent. Usurpati vocabuli declinationis' loco derivationis Stoicis maxim propria λ est, . g. V 167 et VI 2 cf. VII 6 in diversi partibuSV Elin commentationeS, quamquam diviSione Separatae, de cavum coum' V 20 6 135 0andem mentem periunt. 15. Haud Scio an n0 temere observaverim loci nonnulli priorem ordinem alphabetissum ' per praeSentem Statum perturbatum adhuc perSpici p0SSm: cf. e. g. V 135 Sqq.: bura, cadum, iustum, irpices quod contra ordinem rastelli attulit), falcem ἡlumariae' pr0pter falces , pilum etc , trapeteS, vallum. Alius ordo fortaSSe item deprehenditur, qui inStrumenta quorum idem eSt Su coniungit, 1. V 36 137.16. D etymis ipsis iam disserere ut ad huius rei disceptationem aliquantulum asseram, ab hoc loco alienum videtur Duobus tamen Xemplis, ubi ipSum Varronem audiamu loquentem, probare mihi liceat eum in hac re ita inconstantem fuiSese, ut huic Saltem rei X eiu Veriloquiis fructus nihil eXspectari p09Sit L .L. V 83 Si tymologiam nomini pontifer con Aulueris, inde forSitan bonam Spem c0ncipiaR, Varronem uisSe eum qui in divinando
vocabuli formam accurate reSpiceret. At, quaeSO, Unciam L.L. V 43 nominis ventini historiam evolvas Spe plane deiectus fateberis, Varronem se contra formam vocabuli prorsu negleXiSSe utque unam Significationem secutum eSSe, ut ea tantum fretu varia inde sive historiae sive antiquitatum elementa liceret j.
'D Cf. .g. Religenstein Oh Naur. p. 9.' Quod si rectum est, non vid0 quomodo sit eXeusandum. Neque enim in hac parte Aeliana ' ordo alphabetieu ab Aelio derivari posSe videtur cf. Religenstein passim), et maiora sunt Simulque huius partis quaSi nucleu8, ita ut ea Varroni addita repraeSentare nequeant. 3 Accedit quod tyma per compoSitionem Xplicata V infra , ea quoque quae Stoicis digna unt, saepius fere in partibu occur
145쪽
Αt, quaerat qui Spiam, quid Omnibus his animadversionibus iam profecimus 2 Respond00 id quod cum negativum Sit, poSitiVum evader urbitror.
Wesstior es Bursians Jahresber. 908, vol. 38-14l, p. 85 cum de ri0gsbam meri diSSertatione iudicium ferret, iam animadvertit, ab eo quaeStionem diSceptatum non esse quatenus Verrii glossae non via directa Sed per Varronis opera ad Aelium auctorem redirent. Idem re ipSamo quoquoquResivimus ubi animadvertimuS, riegham merum haud
diserto dixi Ss utrum Varronis Antiquitates et se ita Populi Romani Τ etiam totas aut partim ex Aelio dorivatus
Si etiam Varronis Antiquitates totas ex eli tymologico illo, cuius umbram tantummodo Saepe videmus, fluxi SSecredit, Supra tum e eo quaeSivimus cur tandem Varro hic o Aelio, illic ex suis hausiSS0 Antiquitatibus, quae eundem reprae Sentarent Aelium. Etiam Si hac necessitate coactu coniciaS, Varronem in libris de .L. ex Aelio hauSisso, Verrium vero in jSdem partibus ex Varronis Antiquitatibus vereor ut facile tali condicioni cauSamprobabilem asser re OSSis. Porro si ri0gsham me Varroni Antiquitate non ex Aelio derivata sesso cenSens, diviSi0nem quam dedit Severam atqu0 Strictam Sse autumabit, ita ut unaquaeque par ex eodem auctore uxorii, jTicultat0s supra i J5 momoratae efficiunt ut id accipere nequeam. Ad hoc valde moleSta est quaestio, cur in rebu ad antiquitate pertinentibus Varro Asel veriloquiis n0n usus sit, licet Aelifragmenta videnter declarent etiam huiusmodi vocabula
Quarta igitur ratio superest, Sub d memorata v. Supra p. 121). c. ut Aeliana et Varroniana in libri de L.L. etium in diversi partibus varii modi Semper aut certe plerumque penitu intermiXta Sint. Iam vero inliunde quoque rem aggressi αὶ eundem
146쪽
eventum pervenimus. Vidimus enim pauca in tantum etyma Varroniana in Variis partibus etiam apud Verrium redire. Quod nescio an indicium nobis it Verrii namque etyma rustica recta via ' ex Aelio Sumpta sunt. Quidni hanccnuSΛm SS ponimus, cur non omnia Varronis elyma etiam
apud Verrium inveniantur, scilicet quod elius plerumqu0 eadem quidem tractaverit atque Varro, hic ero p0Stea in L.L. multa addiderit Idem pertinet ad Antiquitates, ni omnino fallor. Varro ibi c0pias Aelianas dilatavit, et Verrius ex iis libri multum mutuatus eat. Posthac Varro in libris do .L. eadem ex parte denuo tractan iterum pauca addidit, quae ea ipS de causa apud Verrium deeSse videntur. Si Varronem alia, alia Verrium fortasse ex Aeli libro desum pSjSS dica idque Sic defendas, nonnumquam Verrium quoque etyma Xhibere quae Varro haud proferat cf. ΚriegSham me p. 108), resp0ndendum eSt, ni fallor, Verrium
melius iam quam Varronem in certi vocabulorum partibuη alio fonte consulere potuiSS neque omnino SSe Veri Simillimum Varronem, nedum et copia augeret, multomagi quaedam tantum ex eiu libro excerpsisse. Quod Si fecisSet oleum perdidiSSet, neque labor iste ei ullum fructum, quicquam OVi Stendere potuerat. Ipsa Variarum partium inconstantia conStan hac xplicatione excuSatur, immo poscitur, Siquidem Varro is erat, qui laborioSju materiam undique ODgerere quam
elimatius unum corpuS X ea componere Valeret.
Iam ver si riegSham mori diviSionem eo modo interpretamur. nihil omnino ii refragari neque id quod certo' g. g. .L. V 4-40, qua gloSSas ex Aelio desumptas, et VI 27-34 qua e Varronis Antiquitatibu mutuata esse Κriegshammercen8et, cum glOSSi apud Verrium obvii comparavi illi inter 29 etyma tantum quorum 2 dubia Sunt apud Verrium occurrunt, hic
eadem ratione 4 e T. Unum tamon Xemplum Sufficiat ad ostendendum, communem fontem hi aliquo modo latere D f. etymum arvum '
Varro .L. V 39, R. I 29, 1 et Festus Pauli p. 25, 2 M. .
' Unde enim Verrius apud Varronem ante libros de .L. OmpOSito ruStica etyma umero potuit γ
147쪽
modo demonstravit labascere iam videtur. Itaqu0 plura hic pauciora illic elementa doctrinae Aeliana latere Au Spicor forsitan nonnumquam in seli libro nihil omnino Varro invenerit, quod ad certum pertineret rerum genus, quibus loci nimirum totia Sui viribu nititur; ne tuo minus fuerit, ubi adm0dum pauca ad Aeli disputation om quae adderet haberet in). Nunciam primum locos quosdam portu StremuS, quibus Varronem ipsum do huiuΗ modi rebu deprehendamus loquentem deniquo varia ineamus vias, quae ad noscenda necnon internoScenda et Varronisque Studia etymologica aliquid promittor videantur. Varro ' in prooemio librorum, qui de etymologia agunt, non nuda haud omnino Spernenda expoSuit. Cf. imprimi SL. L. V 5 Sq. t 0. Ipsum audiamus, ubi dicit: non Si non potuero indagal Θ,
he ero tardior, Sed selocior ideo, Si qui ero non mediocri Ahenim tenebrae in Silva, ubi haec captanda, neque eo, , quo pervenire Volumus, Semitae tritae, neque non in. tramitibus quaedam obiecta, quae euntem retinere OS- . Sont.' Hi verbis Si adiunxeris D8ὶ: quod Si Summum .gradum non attigero, tamen Secundum praeteribo, qu0 d. non Solum ad riStophanis lucernam Sed etiam ad Clean- . thi lucubravi , nullu dubito quin mihi assentiari atque fieri potui SS pertinaciter neges, ut idem Varro qui in librorum de etymologia prooemio ista diceret, post in pSis libris nihil aliud quam magistri sui nobilissimi etymologicum expilaret atque tamquam Suum legentibu propo Beret, cum nihil aut oviora tantum de suo addidisset'.
Quorum pleriquo Varronem do fontibus suis equo sua ration inducunt loquentem. . Cf. L. L. VI 2: - quae obruta vetustate uri in De ri eruere
148쪽
Nequ0 minus diSerto noster declarat, nonnumquum ei librum recepisse, quas alibi inveniSSet g 10): quorum .partim 'quo ita invenerim ita opiner Scribam '). Invenire apud Varronem Semper dicitur, ubi aliquid ex lantibus
deSumere conatur, cf. e. g. V 123 V 33, 5. Nunciam diligentius partem eam quae a Religensteinio et Κri0gshammero Aelio attribuitur, L .L. V 75-79, in SpiciamuS. Supra iam dixi, cur mihi quoque haec par multi rebuSΑ0li Stil0nis rationi simillima Sse videretur. Una autem re haud Scio an huic coniecturae non levis Sit momenti, quocirca eam pauci tangere velim. Locus enim id hab0t in Signe, quod multa in e e XStant etymn, quae comp0Sitioni eXplicationem prae se ferant aut ad Stoicam rationem
Haec apud Varronem legente ita movemur, tamquam talem compositionis normam aut non intelleXerit aut n0nc0mprobaVerit; attendas, quaeS0, quomodo temere ficedulae et miliariae enodati0ne iuXta OS uerit, NURS Uer natura' Loeus corruptus est Goet et Schoet dubitanter propouunt: quae ita ut in venorim ita opiner , coli. Catone de agric. 144, 2. Aut: ripartim quod ita invenerim, partim quod ita opinor' 8 cf. VII 103 et r. 49. . Spengeli emendatio non iustum praebet en8um. Cf. etiam VI 10 quod a dici tV et qui glossa Scripserunt. V' Primum igitur etymi auctorem hoc nomen ita interpretatum esse puto, ut bis idem in eo firmandi causa positum eroderet, mota-cilla. Idem ortasse habemus in V 49 es. Religenstein p. 35ὶ:-quae a manendo ut animoria potest ESse dicta. V primitus X: manere et morari 23. An primus Sapiens ille talo aliquid Xeogavit: memoratur quod apud me moratur γδ Idem odorari mihi videor θ.g. V 13b ubi, ni fallor, Aeliu aratrum EXplieaUit tamquam ra-ferrium. Cf. Isid. r. XX 14, 2. De uitro non locutu est, quar Varro quoque in hoe Vocabulo aliam adhibuit rationem: ἡ ruendo . Haud scio an Aelius omer enodaverit quasi: Omi- tber τυ.
149쪽
prorsus SA0nt Similes. Quibu omnibus adducor, ut huic loco dubio procul stoicum Aelium fontem subess credam. Sane mirum S apud Varronem, quam Saepe composita perquam BrSpicua accurat ab eo Xplicentur, Stoica vero compoSita neglegantur Sive praetereantur Silentio; cf. illinc
Quae cum ita Sint, non vereor ne longius a Vero uberremuS, Si priore tre locoS, inter Se admodum similes, Varroni mentem utque opinionem de vera compositionis forma reddere statuimuS Stoicorum vero compositionis artificium eum hine recuSaSSe ita ut eorum rutionis eXempla Saepe transformaret, priorem dumtaXat partem etymi nomino profere L S. Magna Sagacitate atque ingenii sollertia Rettgenstein l .l. p. 36, quamquam haud omnia eiuSeX0mpla mihi parem porsuadendi habent vim, permulta etyma latina nihil aliud ess demon Stravit quam imitatione graecorum e. g.
Nimirum haec ratio imprimi a Stoici colebatur, qui cum linguam φυσει SSe contenderent, adverSariorum impetum lingua Omne easdem re vocibus dissimilibus notare defendentium, eo repellere conabantur, quod Vocabulorum Saltem firmationem eadem modo fieri ostendebant. HuiuS- modi tyma et propria mihi esse videntur ut poterit0jcorum doctrinam Sectantis Varroni ea parum accommodataeSSe opinor, ita ut ea accipere, non a Xcogitare potuerit. Quae res ea de cauSa singularem poscit disquisitionem.
Ε .g. Xplicatio far a faciendo V 06 potuit cognata
150쪽
p. 54, 15 M. arcte coniuncta SSe OSSunt. Pro c0mperi affirmare non auSim, tym quoqua quaΘc0rti declinationis formis utuntur Aelio adiudicanda SAe: B. g. VBl RXim in corbe a corruebant V 393, sulcus sustulit V λ; propter λκος το οὐ ἔλκειν p). Licet enim talia apud Stoicos et Iohannem Mauro pum frequentia Sint et olium qu0que iis Sum vel potita abu Sum SS Veri Simile Sit, una tamen causa At, cur non Varro et ipse hoc artificium in coniecturis adhibuerit. Ne multa, paucis declarare mihi liceat, qua mihi re generale magis Spectanti maxime Aeliana, quae Varroniana eSSevideantur. Aeli Sunt vel esse p0SSunt Secundum argumentum cf. Iob. Mauro pus ab Euchai tiS etyma ad caeli, terrae, temporum descriptione pertinentia, ad natura se Stenta, ad animalia ad re quae Vitae humanae neceSSariae Sunt;
nimis Specialia nondum tractantur Stilus brevis est atque preSSUS etyma parvo intervallo ibi Succedunt set quasi trudunt praecedentia frequente sunt loci laudati imprimiΗe poetiS. Re e iuri vel antiquitatis studii potitaqAelio non utique plane abiudicanda ess0, fragmenta eliluculenter Stendunt etyma tamen geographica et hi Storica Aelio minus fortaSS apta sunt. Quae norma Si tu Sta St, multa eliana in Sunt in Q Sq. 18 Sq. 2 Sqq. multa ib. 34-40, nonnihil propter mentem universam et propter
Varroni primum sunt additiones DpaSSi in Sertae, quaHViro inde, docto atqu0 omnnorum πολυγραφωτατυ dubio