장음표시 사용
231쪽
Haec Si comparantur cum iis, qua Supra p. li dicta
Sunt, ObSorvationem meum c infirmare videntur etymologiae Sectatorem vel venatorem plerumque ip80 Son ductum eSSe ideoque errore nimis graves vitasse. A apud Varro-n0m Saepius mutatur in vocale palatale quam in velareS, C in consonante plane vel tantum non ejusdem Originis,
quod ad oris partem pertinet pessima exempla c n et eo b ipsi Varroni mediu stilius, maXime debenturi , in geminatum sui Sonum, in d eiuSdem articulation lS loci' vel in alios S0n0rlauto pessima sunt et sol, at utrobique Varro observatione haec dignatus St, cum singularem huius rei condicionem perspiceret). Raro aut numquam fere in omnibus veriloquiis mutatio vocalis brevis in aliam eamque longam occurrit, id quod ab Soni
232쪽
Postremum ad partem Semanticam venimuA. Quamquamquam ab initio studii linguae parte maiores egit quam phonetica ratio, a phil0Sophi enim ista doctrina inaugurata fuerat , tamen propter nimiam difficultatem ttunc tempori mirum quam male 0ruit hi hodie adhuc in prim0rdi resistit necdum lege niSi maXim generales significati0ni historiae in lucem protraXit. Itaque, ut Supra iam dixi, potius ut deScribamus quam ut explicemus atque
omnes illius tempori con Siderati0ne tamquam neceSSAriRSevolvamu nobi quoque agendum St. Primum tria ponam, quae maximi Sunt momenti: I. Antiqui numquam Satis ibi perSuaSerunt P. Supris p.
344qq. , linguam atque mundum tam viSibilem quam intellegibilem, ut ita dicam, ejSdem legibus non teneri, neque illam fidelem horum praebere imaginem. Cuius rei insigne habeSexemplum L. L. V 93, ubi hanc fere ratiocinationem ossen- deS: Rr ipSa prius in mundo fuit quam is qui artem colit;
ita necesSe ecti quom0do enim aliter comparatum esse potuit 'Porro arti ni mim ab actioni verbo derivatur a medendo igitur medicina, a medicina medicu S. Noli urguere, artem ab homine quodam inventam esse eoque hominem arte suisse priorem Plato tibi respondisset eo, quod artis indicaret ideam Varro autem noSter, Si Stam quaeStionem Sibi prop0SutSset, quid reS90n Suru fuiSSet quaerere SuperSe-
, operae pretium serit de his omparandi gratia legere, Uu disputavorunt hodierni viri docti A. armesteter a te des mot3,188T M. Brsia Essa de sέmantique 1897; et capita de BedΘutung8
233쪽
deo, quandoquidem ipso talem inquisition om aggrodi nimirum numquam neceSse exi Stimavit ). ccedit quod enuntiatio huius rei per linguam latinam n0Strum magi etiam intricare debuit: quare quod ab arte arti se dicitur . q. S.'; artificem enim eum SSe, qui artem faceret, Varro Optime porspeXit j quare hanc relutionem, multo ei clariorem quam ratio inter divorsa intercedens Sum X erat cuius rei disciplinam apud antiquo tunc temporis in peSSimo statu ver-Satam SSe vidimus , etiam in ceteris exemplo habuit itaque a vero longe aberravit Haeduae rer igitur in unum eodemque Vergunt, ut Varronem talem viam ingredi cogant, Simulquemon Strant, quantopere eiu Smodi compositio per Se iam haud ita dilucida, tamen prae derivatione minore haberet difficultates et Salebra paucioreS. Porro in nominis creatione vinculum illud inter notionem et uppollationem positum credebant ita etiam easdem rationes inter nomina atque eorum hi Storiam Suspicabantur, qua in notionibu obServabant, parallelismum quondalia Saepe ibi sSequentes. Cuiu rei exemplum a me excogitatum tale fere evadat ut filius originem ducit patre in natura rerum, Sic lingua quoque Stam rationem indicare potuerat et do buerati non filius' igitur ei nomen rectum fuisset, Sed patri ues' aut tale quid Talem c0gitationem in antiqua mente vere vividam fui SSe, Omnium optime se monstrat notissima illa eadem quo infamis doctrina
apud Stoicos et p. l , infra p. 220 . f. L. L. VIII 4. Ε usque devenit, ut una eademque appellatione rem, Haud scio an illud: artificibus azima causa ars' indicium Sit, quod speciem prae e serat graeca originis apud Varronem enim maXima enuSRV cur dicatur, non Video; OrtRsse ex graeco τὸ αἴτιον vel το αἱτιωτατον versum est, c1. e. g. Plal O Kratyl. p. 496 C
3ὶ rete cum his cohaeret necnon simul a confirmat, quod initio e etymologi tantum ructum speraverunt ad ros ipsa melius Og-DO8eendRS. V. Supra p. 3 sqq. et Bart die Stoa L p. 79 sq.
234쪽
τρῶγμα, τυγχανον, et ius Buntiationem per linguam confundere vid0rentur, licet paululum etiam neglegentiae hic Sube8Sel0SSit namque ibidem Varro dicit: et hae enim
h SC. Verborum nomina earum rerum radiceS, ut in ἡpr0Timo libro aperietur. VII. Vetere numquam vel rarissim di Atinxerunt, Sicut nos hodie facimus, mutationem emanticam forma non mutata . interne Bedeut unges an det V a tali mutatione per praest Xa, instXa, Sum Xa breviter per derivation om et declinationem ' facta, ubi ipsius radici Significatio integra manere pOSSet, nedum tertiam rationem intern0Verint, quae utramque coniungeret f. VIII 14 sq. Optime quidem imagine hoc eXpr0Ssum L. L. VIII in .ut in hominibus quaedam Sunt agnatione ne, gentilitates, Sic in verbis ut enim ab Aemilio homines orti Aemilii aevisentiles, Sic ab Aemilii mora i me declinatae voceS, in gentilitate nominali e. q. s. ' ubi etiam de vocabulorum. Stirpe' agitur. Hic enim ut imago ipsa haud in VenuStoez cogitata est, ita omnia, declinatio, derivatio, mutatio Sensu S inter Se non jScernuntur. Itaque mutationi Sema-sj0logicae caput apud e0 multo malu graVjuSque quam hodie est mutatio quaedam phonetica, quae ii arbitruria, haud neceSSaria, inexplicata atque inexplicabili videbatur, derivationi u Sum Opprimit eius quo Studium obScurat Belle
hoc illustrat Augustini lib0llus Principia dialecticae, ubi una pari mri generis exempla invenies cap. VI bellum ),musTO, iScina, Secundi vero capillus a capite' et Decius
3' declinationi ha 100ditate porci in tertii denique exemplum lucus a lucendo asseri e - vic licet. Namque appnret, non derivation0m in his Spectari, verum mutationem quandam vel potius discrepantiam in forma verbi neglegi p0tiu quam observari tam in medio hoc XStat urbs Orbi8, puteu8 potus, quam in ultimo Verbo ' foedus
III in foedus HI, lucus α lucere. Ex omni libelli tenore
λ Paucis do his iam egit Stointhal .l. Q 343. Bellum tamquam neutrum I iugulare adieetiviss
235쪽
neque minus sex Varroni elymi manifeStum Si vetereAtalia pernenda duxi SS neque perSp0XiSSe, a mutationes in sine verbi primo aliquid Semper Significare et saepissimo Sensu transitum efficere j. Ind factum St, ut vulgo haec elyma uti cru8Se mutationi Semasiologicaeli Deum a B Serviro viderentur, cum tamen puram l. l. VI)eiusdem condicionem non intellegerent. Hoc AuguΗtinus docet t. l. VI verbi S ceteroquin Sagacibus . illud magi pertinet . ad id quod nunc volumus Stendere Sc. bu Sionem , quod
. cum pi Scina dicitur in balneis, in qua piscium nihil sitis nihilque Simile pi Scibus habeat, videtur tamen a piscibus, dicta propter aquam, ubi piscibus vita Si ita vocabulum . non tran Statum Similitudine, Sed quadam vicinitate usurpatum est quod Si qui dicat homines piscibus similes. natando steri et inde piscinae nomen esSe natum, Stultum .eSt repugnare, cum ab re neutrum abhorreat et utrumque .lateat'. In his non dubito, quin multu Augustino ipsi debeantur in AuguStinus tamen in Sua Xplicationea ver, haud is ultum afuit. III. Apud Varronem et posteriore Sola fere Substanti-VOrum tyma invenies, rariora adiectivorum et verborum: illa par multo maior est quam haec Pronominum et coniunctionum enodationes tamquam difficiliores necnon opera minus dignae Stenti instar Sunt j. Verum enimvero nihil omnino indicio est, Varronem hac in re diversaScondicione Substantivorum, adiectivorum, verborum inter Se digno viSSe. Vide tamen Supra p. 218 de L. L. V 93.' Uno tantum loco Augustinus talo discrepantiam ObServavit: --Rut Per id, quod continet, ut si quis horreum mutata illi ra, ni firmet ab hordeo nominatum V. Quod in consonantibus haec diserepantia occurreret, qua Vetere semper vocalibus melius refipexerunt, Augustinus ipse eam notavit. Varro, ni allor, talo quid non gravatus fuisset. Ideo Reit ZonStein Ion Mauro p. 4 A. I etiam Sequentia verba ipsi Augustino tribuit. De re universa es Ap p II. , 1 eximia explanatio coniunctionis atque , quae Virtute et Ovitate intor omnes longe eminet a Geli. X. 29 et upra p. I 65, A. I. Cf. Pauli Principien te P. 247.
236쪽
N0 iam omnia tyma quae ad hanc rem quantulicumque vi Sa Sunt collegi, comparavi, Θparavi. In quibus ea Vocabula, qu0rum forma quo i modo mutata erat, et reliqua nuSquam discrevimus, quia id fructum apud Varronem Ostendebat nullum Verba vero a nominibus diviSimus SubStantiva ab adiectivis v. Supra p. 22l, IIIJ, quorum utrum que apud Stoico το ποιον της ΟυσIας designat, diStinguere, nihil valet. Utramque igitur partem deScribemus, Dominum compR-rante cum doctrina ab Augustino sex posita in fine demum pertu Strare conabimur generalia vitia, virtuteS, Oti0nes ut ita dicam ἁδιαφορους. Varro id, quod l0cis compluribu assirmat, compertum Sibi habet, multa vocabula Sensum habere arctum atque angu Stum, eaque p0S Saeptu ad alium Sen Sum eumque
auctum et ampli 0rem transferri ), ita ut p0Stea significatio illa primitiva in posterior aut contineatur aut non iam contineatur. Dicit enim L. L. VI 55): itaque Si qui re fallit. Se falli a fand derivatur), in hoc non proprio nominis, fallacia, Sed tralaticio, ut a pede nostro e lecticae ac ἡ betae. V Quattuor loci hanc rem brevius tangit 00dem tranSferendi Verbo usu S: Sc. L. L. V 2, 7 VI 6 in et VI 23 i. f. Sempor his loci seu Su argumentum minuitur, a mi iam S augetur. H0 idem nimirum etym0logia ductu Cicero quoque agnovit, ubi dicit Tιιso. II 18, 3):, atquin id Θ, Θ, cum Omne rectae animi adfectiones,Virtute appellentur, non it hoc proprium nomen Omnium, , Sed ab ea, quae una ceteri S Xcellebat, omne nominatae, Sint Appellata Si enim e Vir virtus'.
Cf. etiam .g. Gell. XIII 30 1 qui iam meliuscule dicit .animad-
. VBrtero St, pleraquct verborum Latinorum X ea significatione, di, qu nata sunt, deceSSiSSe vel in aliam L nam vel in pum ci minis, . eamque dece88ionem actam 8Se consuetudine et inscitia temere
237쪽
ut dicitur, quam Varro uno loco agn0Scit V146): Forum, Cuppedini a Cuppe dio, quod multi Forum Cupidinis, cupiditate V. Ut in rebus honeticis, hic quoquΘ nonnumquam invenimus proportionem quandam SemaSiologicam ob Servatam:
. sed canes, qu0d latratum Signum dant , ut Signa canunt, . cane appellatae ' VII 32), ut ubi de voce mane' disputat VI ): Graeci quoque, Solent dicere φίς γαθον . f. etiam Prob. d. Verg. Buc. VI 3 et Plin. N. H. II 3 ubi dubio procul explicatio vocabuli mundus in duabus significationibus sucilior vaSit propter graecum κοσμον Eadem designantem.
Iremqu0 igitur videamuΗ. quase ratio inter Augustini rationem v Supra p. 54 et imprimi App. II et Varronis olyma interc0diit. Illic distinguuntur: l similitudo soni, 2 similitudo tactus Se Sen Suum , 3 similitudo rerum Aeliniichke it), 4 vj cinitas abu Sio 2), quae varias habet parteS: a per Isscientiam; b. per essecta c. per id quo continetur d. 0 id quod continetur e per abusionem 3 cf. 0jtgenstein Ioh. Maur. p. 7 Α. ὶ t. a parte totum tot pars
Primi generi exempla in capite do onomatopoeia attuli; Secundi, quod Sciam, in Varronis veriloquiis exemplum nullum ex Stat, quia a Varroni mente nimis alienum suit in . Id quod in homin inconstanti, qualis Varro fuit, minime indicat, eum hanc rationem nusquam in peribus tractare potuisse et Augustini fontem in libello saepius laudato eum non fui SSe, sed tantum eum haec hau SjSSe e fonte graeco, cuius exempla utpote graeca haud aeque admittere poSSet. Similitudinem autem aliquotiens memorat es L. L. V 38,
10 l, 117, 167 et VII 61, 22. Sic eam definit V 77ὶ:, truDSluta a terreStribus e aliqua parte Similibus D CL Barth, die Stoi'. p. 78.
238쪽
. rebUSV, Dd apparet, Saepe aut nullam aut levem esso discr0pantiam inter similitudinem et vicinitatem. Exempla Sint ): anguilla, caprea, cervi, hila, instulaca, pani3, pinnas, ratis, rorarii, sparus Serv. Dan Aen. XI 682ὶ torulus,
Vicinitatis vero ordinariae Xempla ut minutum, piscina)apud Varronem DuStra quaere neque id temere tenuis senim ista discrepantia numqvum fere Originem voci ObScuraVit, qua de cauS c.f. .g. .L. V 93 .f. Varro eiusm0diveriloquia plerumque Scien neScien praeteriit. Subdivisionum vestigia hi eXempli illuStro a tarrasso, omen, b. cimiculi R.R. III 12, ), ladius, pilum, o urb8
Figurae Subis memorutae vestigium DO repp0ri cf. tamen L.L. VIII 14 Sq. ubi re vera derivati describiturin, cum de gura per contrarium V Sermo iam fuit. Augustini classes Substantiva dumtaXa enodant, eorumque nonniSi par minor Sub haec genera cadit: .g. Omnia Substantiva, quae Varro a verbi derivat, tam in doctrina quam in eius Xempli AuguStinuSsere pra0termittit. Quae cum ita Sint inde c0lligere poterimus Si quidem fons eius plenus fuerit aut AuguStinum 10ntem suum Varronem 2 turpiter breviasse ac decurtaSSe, aut Varronem in coniecturis istius doctrinae praecepti non ductum esSe
leret ). Id quod iam a pri0ri, ut dicitur, in Varrone nostro videtur veri Sse simillimum. In eli Stilone d eademr iam disputavimu v.S. p. 1113.
Iam Ver pauci VideamuS, quae ratione ac Viae diversae nominum impositionis egcogitari pos Sint ut inde Varronis comparationem instituamuS. Hoc inde Schema adipiscimur:
239쪽
1. Machinantur rem τὸ δ ρυ, eique nomen quaerunt. Quid ossicit Ut quis pereat essicit. Inde derivatione a verbo
pereundi vocatur peritum pilum, Verderver'. Novumh0 modo conSequuntur vocabulum. 2. Habent rem το θρυ cui nomen iam eS, lapsum Appellatio iam exstans peritum , Significans verder ving
ab se quod flicitur, id quod efficit nesci0qua de causa designaro incipit peritum igitur a Verderuing Ver-dervor'. Internam hic habemus SenSu mutationem.
. Pilum' vo neScioquo m0d magis placet populo itaque tapSum ex Sermone repellit, Sola posthac indicaturar δ ρυ aut iuxta ' tapSum vitam degit, vulgo signiss-cationem habitura vel minime ab alterius recedentem.
Novum verbum hoc modo non creatur.3. Machinantur rem τι δορυ eique rimantur appellationem suam. Vocabulo iam in lingua Obvio pilum . ver- deruing rem designant per effectum V. Ne hac quidem
ration novum naScitur Vocabulum. s. e. g. unu ap.
4. EXStatis δορυ nomine pilum . Ampliu non quaerentes neque condicionis tam Soni quam Significationis habita ratione etym0logiae Sectatore Vocabulum pilum deSignans o θρυ cum alio verbo coniungunt, quocum primam, quod minimum sit, habeat litteram communem. Verborum primigeniorum ' L. L. VI 6 condicionem hoc loco non respeXi, quia Varro hanc quaeStionem nuSquam in operibus Serio cordi habuit). Ratione 1- in Vera lingua Occurrunt, e quibus Varro primam et Secundam non novit, tertiam eamque Superioribus re vera rariorem agn0Scere videtur. Id qu0 quarto loco descripsimuS, rationi nomine dignum non est, immo rationiSest negatio. In hac ipsa Varro studium omne posuit lF0rsitan dixerit quis etiam primam rati0nem Varronem Saepius Stendere, quod multa vocabula ab eo explicandi gratia p0Sita in vera lingua non Xstent. 1. e. g. fur ubi far m het gemaakte' in lingua latina n0 obtinet a fa- 15
240쪽
ciendo L.L. V 1063. At propter certa derivationis Scientias
absentiam absolutam omnia eiusmodi ad quartam claSSem, id est ad chaos, redeunt. Hinc igitur colligere OSSUmUS, Varronem Sen SihiStorico maXimopere ac Saepi SSimse carui SSe. Ut breviter haec complectamur cum derivationem a non derivatione, ut ita dicam, n0 distinguat, hinc eius notione Semasiologicae nimis intenta Sunt nimiSque magnum Actorum numerum amplectuntur nam fere rationem per Sussi Xum XpreSSam non Suffixo con Sciu tribuit, quam Vis ut Romanus eorum vim bene teneret Sed ipsi
Vocabulo obtrudit - illinc Significationis ipsum transitum nequaquam penitu perspicit. Omnis Significatio Secundum Varronem certo tempori puncto con Stituitur, p0Sthac integra et immutata plerumque permanet in); omnia fere torpent atque intermortua Sunt quotiens mutationem at j quam notare videtur cf. .L. V Q. f. in re Vera diSerepantiam videt, quae non paulatim sed subito facta sit et quasi saltu dehiscat denique, ut XSpectare par eSt, OmΠin fiam a dia sunt et excogitata ab hominibus ratione
tur in mutatione perpetua atquct aequabili, quae h0minum mentem multi partibus tamquam Speculo reddat, ita tamen, ut se ipsa mens humana ibi non Videat. Sponte set quasi inviti nobis hoc loco succurrit voluntas, ut pauliSper Augustini i. e. Varroni. v. App. II doctrinam Sen-Η amplificemu atque ita demum virtutes eiu eXpendamUS. Tria in hac re distinguantur neceSS est a. id quod Vocatur UrSchopfung , . ea ratio, qua Significatio in eodem vocabulo mutatur, unde nova oritur appellatio SenSu Sc. hoc unita Soni cum Significatione coniuncti), c. nova imp0Siti per formae mutationem i. e. per derivati0nem etc. . De te. p. 227 . en B. De et iis o genere h0e log nobis disserendum n0 BSt,
Id quod in rebus phoneticis non videre non poterat, significationis respectu minus Vehementer ei inculcabatur.