장음표시 사용
41쪽
X U. Circa ultimum universae aetatis terminum minus si si licentiae sumit Lex & potestas c ivilis, neque directe unquam hunc desinit: cum in aetate desentibus quidem prospiciat. & legitimum ordinem assignet; verum jubere ut ad certam mensuram aetati supersit, vel non supersit homo, illud extra moralitatis canis cellos est. Utrum quo enim est supra volendi exequendi fa- eultatem. In solius D Et potestate id reservatur, coram quo sint numeri mensum hominis, quique constituit terminos eius, qui praetetiri non potuerunt: & a cujus benefica largitate felix
longaevitas, quam N Ethnici, dcorum ιmmortalium praecipv.im ιο- ut/ntiam, dixerunt, obtinetur. Inde in Juris articulis, dies vitae extremus inter incerta talia est relatus, quae quidem non possunt non existere, sed quando exstitura sitit, necessario ignoran
XVI. Prolixos ergo praescribere S numerare aetati ai nos, stolidum & temerariae securitatis : sicut figere totius aetatis, adeoque vitae ipsius terminum, sacrilegae audaciae est. Observare & considerare Naturae indagatoribus hic, sicut alibi, plurima tamen licent. Ho una sunt quidam, qui in Numerorum mystς-riis haerent, qHomodo Clemens Alexandrinus involvit Moysis e fatum in Psalmo XC, II. propter concisum septenarii cum denario : cui respondet supra iam i ominatum Solonis carmen, quo universa hominis aetas dccem septenniis describitur. De quo pluscula Censorinus ' habet. Pertinet huc etiam sica indis anκο mox occidua, quam Climacteras appellant, Plinio obstruante: qualem Κλιμα communem Seniorum omnium, tertium ct sexa
simum annum se evasisse incolumem Augustus suo Cajo laetus per literas nunciat. ' Istum Climactericum seu periculosum annum a vulgi opinione vindicat, & distinguit ab anuo fatali seu letali Cl. Salmasius, peculiari de Annis Climactericis libro. Α-sculapii sectam, quae statuta vitae spacia a stellis accipi dicit, notat& ridet Plinius; & simul aliorum opiniones, quibus ad certum
terminum aetatem hominum alligant Astrologi , refutat tum attis inconstantia, tum variis experimentis. . , Tutius incedere videniis, qui discrimina te peramentorum tum connatorum , tum forti-
42쪽
forinsecus assumtorum & acquisitorum, hic cumprimis notant, quae ut in singulis gentibus, ita & in illarum individuis diuersa offenduntur. Sic in Tmoli montis cacumine, quod vocant Tempsin, ad CL. annos aetatem duxisse indigenas notat Plinius 'exautoritate Mutiani. AEthiopes CXX. annum transgredi ex Herodoto , & de Indis idem ex Ctesia repetit Valerius Maximus. Claus Magnus in breuiario D stria Septentrionalis scribit, aeta. ob. q. c. q. tem hominum in Septentrionalibus regionibus & nationibus frigidis eo provenire, ut C L X. amplius annos vivant, etiam in Anglia & Scotia.
XVII. Quod de AEgyptiis tradit Plinius, ' singula millia
ibi annorum vixisse homines, id Varro in ludum convertens interpretatus est de menstruis annis , ut habet Lactantius : qui ut Ditis. Isti Varronis compendia in suum verteret usum, postquam abbrevia. i . tae post diluvium vitae humanae rationem dedisset; ne rursu lon- c. H. Ptudo causa esset excooitandorum nialorum: deinceps, sed falso concludit, in centum viginti annis DE VAM costocasse motam vita, quam transgredi non liceret. Qua in re ad)utus videtur traditione Josephi, Judaicarum rerum scriptoris, qui idem M'. I perhibet ex male intellecto loco, qui est in Genesi, cap. V I, 3. ubi tamen de termino non vitae humanae, sed dilati ad poenitentiam diluvii agitur, quod etiam B Lui heri versio clare osten V 'dit. De imminutione autem vita humanae post diluvium, nono nulla dicit Fabritius Paduanus - XVII l. in Oratione Moysis Psalmo XC, it . ut legem de Ius Divinum, quomodo quidam loqui amant, de stato aetatis Baduellus
termino quaeramus, nulla nec jubre neccilitas , ncc ratio suadet. Graisae. Nam D cum ibi precatur lyropheta . ut illum in hac brevitate vi , 'tae cogitanna S in editana. i instituat & occxlpet. Aetticam X I X Aliam rationem inibant apyptii, humani corporis, ex frequciati sectione , N: medicatione cadaverum , peritissim i . qui ex natura Cordis humani, quod quotannis binarum Plin M,3r. drachmarum ponderis auctu ad quinquagesimum usque annum accedat, N. inde simili annuo gradu desciat & diminuatur. Comesimum annum pro meta aetatis universae ponebam, cum ex dese-E 1 istu corin
43쪽
ctu cordis p s ultra non liceat. Horum sententi m sine dubio professus est Dioscorides , Philosophus & Medicus Cleopatrae temporibus in AEgypto clarus , a Censorino laudatus. Imὁ s cham illorum secutus quoque videtur Siracides , Numerin , inquiens , dierum hominis, ut multum centum anis . Utri tr dir
X X. Eodem sors ex fonte cum gratioribus primo con merciis , & mox desideratiore accessione AEgypti ad Imperium Romanum , derivatum videtur, quod Gajus Jctus ' in, In m r. cs L. Ioneari hominu , aut finem vita lami simum esse centum annos. - mst, Unde illud tempus etiam Imperator Iustinianus ' deinde vita ho-- L. , c.ὰ μηρissimum , & simpliciter etiam ιιrminum humana vita a in M. Eccles pellat. Neque tamen plurima exempla praetergressi istius termus ni non ignota potuerunt esse , cum Plinius ' tuo saltem tempo-'6 9 de certis tantum in locis ex censualibus libris eorum bene N. s. e. a. multa observaverit Et Iustinianus ' Imp. ipse Zosymi cujusdam, in in Lycia Episcopi, meminit, qui prope vicesimum & centesimum aetatis annum agens, animi corporisque virtutibus lassicienter fuerit instructus. Interim tamen Iure receptum fuisse videtur, hamia arae, L. Io. d. nem phia centum annis vivere non posse: atque inde Censorinus 'istud spatium appellat Seculum i e. spatium vitae hominis longis simum Civile χοmanorum.
XXI. Justo plus exinde sibi tribuerunt Dd. plurimi, dum
eommunem hinc exstruere regulam sategerunt. Hominem in dubio G Pr sime. censera centum annos mPere: quoru catalogum recenset Menochius,& demonstrat, non ex eo, quod possibile sit , hominem ioo. annis stiperesse posse, praesumendum statim id esse; cum id raro a V L contingat; qualia non praesumuntur. a Unde cautius in casibus , imprimis diuturnae absentiae agendum esse monct idem Menoe p. a chius, b quem sequitur Carprovius; c & nuper defendit Antece a s sor, & Amicus noster D. Burchi ardus Bardili in Dissertatione d I. de Curatore bonorum absentis. d Quae causa forsan vexavit etiam. ιι i, initia seculi nostri Lusitanos, in impos uris Pseudo Sebastia- .. γ Αι. Historia apud Thuanum ς ex P Matthisii s eleganter deos. scripta est. CAPuT
44쪽
I. geminud cujuu aetatis poti simum sieptenario concluseb. II. ualem rationem Ius Rom. huc in re inierit.
V. Ant. Fabri , er Farae opinio
his alieni. LIII. Infantum diviso.
AD singularum aetatis partium terminos nune divertimus Hic, totius fere antiquitatis decreto, ad septenarium provocant Naturae Magistri , quo partes aetatis a se invicem distinguantur. Quam Pytbagorae philosophiam in aetatibus , Aristoteles adscri- . Mi . t s. bit Poetis, qui septenis annis totam divisere hominis atatem. Varro ex vetustorum Etruscorum Fatalibia illud repetit. Rationem Censerin. e. autem. quare septimus quisque annin alati signum imprim ti SζΠς a.-η inter occulta referre videtur, quae nee Icire liceat, nec profit. ,'' I I. Romana nostra Iurisprudentia , uti in definiendis artatibus septennia non in totum negligit; ita nec anxie ubiq; sectatur. Quod ipsum jam ante in moralibus aequum esse censue. 7. Pol f. c. rat Aristoteles, dum selli, ait, qui hιbimadu universam a- ratem partiamur , ct quadam minus rectὸ tradere : quia non ramaunt, quam vatura discriminat utplurimum aetates, qua divisioni huic ita penitus adstri ut nequeat. qualiter locum illum interpretatur & supplet paraphrasis Hein sana. l Il. Primus ergo aetatis gradus, quem Tempestivitas nostra definire properat, est Infantia, quae etiam primordium araris a Modestino JCto appellatur in L. t. . de Sponsati b. ubi praepo- ω d. t. a. g. sitio a exclusive s separative intelligenda, pro post, qui usus omni ν--ο- L. latinitati frequentatur. Et est illa aetatum tenerrima, intra primum natalem, & octavum terminata. Nomen traxisse videtur ab i Lit... E s impo, s ser.
45쪽
impotentia fansii, cum anno demum septimo a nativitate absol-s,mu seis. Vi pilici integritatem to thiendi Macrobius. Quam naturalem 3, 6 ccnstit utionem, Lex civiliter ad suum sensum trahit, ut hac ae- ο - γ ν tare lio mo , qui Infans dicitur, ob intellectus defectum , licet ι-ι nainraliter possit . iure tamen non posse existimetur. quom δε Tisiet. do etiam Furiolo , licet loqui possit, vox certa denegatur in Jure. ' nam mentena praerequirat vox: cum nenia dicere existimetur,
- , t V Hinc te rein annis minorem , quem dicit Imperator a ab st=... Insantem, Ulpianus b describit, eum qui fari non potest: N Mo-
I I. destinus, e intra hinc aetatem intelligi negat quod fit, seti geri ι' iiii . Imperator Justinianus d talem non multum a furiose differre . . nullum habet intellectum. Idque iam Dd. communis& receptissima , quam laudat Menochius, e . se t sententia , ut Ine I. D. fans ille sit in utroque sexu, qui a nativitate nondum implevit se- ως 'i ptistium integre annum d , ' V. Anton. Faber f quidem terminum istum, ut veteri Ju'ebj II. prudentiae incognitum, imputat adjectionibus Triboniani. cas I, 7 Sed repressit ipsius argutias Hilligerus. ' Aliam novam opinio-'' . , nem , ut ipse inscribit, edidit Johan. Franciscus Fara, b Sardus,& Doctor Saranensis, qui ex Theophilo, i graeco Institutionum,i pr. o. i Jhistinianearum interprete, probat infantem dici, qui adhuc u-M .δ' , aut rati paulo major est. Et ex hoc fundamento distinguit g 'O' 'hy Infantem in penere , qui comprehendat quoque Proximum ' e ' o in speete . qui adhuc lactet. Verum autoritati bd infantiae , & in specie , qui d. Usη ius Graeci , si qi ae ips in nostris causis est , opponi poteli alius I se G aecus, Constantinus Harmenopulus, qui infantem dicit μ' piennem. Sed de re ipsa inferius. VI. Ceterum populari in sensti Infantis vocabulum etiam M. Pro t- ad alios refertur, ita ut etiam in utero l adhue existcntes Infan
Cujacii mentem, in L. 8. Q ad L. Corn. de Sicar Hilligcr, m
46쪽
testatur, sita aetate Romae omnes liberos vocatos fuisse InZntes. quod ipsum in Germanica nostra lingua vox S uider ; & in Gallica, Ens nis, frequenti usu etiam denotat. Sicut S obscrvamus Cives indigenas, assumto cujusque civitatis nomine , ista notatione Uenire , ex. gr. Ensent de I von. , ψ'pζculi re esti quamvis cum proxime praecedentibus huc non pertineat & ad Familiaria sacra spectare celasimus , omnes legitimos Regios liberos in Regno Castiliae In-Ue Prnaceos H όν qui vivo celam Re--n
Hisp/nne istu Asturiae audit. Cuius prioris initia sere Lationcs . quae nobiS susticiant , non reperimus : alterius au- reseruntur ad Ideinricum IIl. Johannis I. Caslesiae Regis filium cui de Conjugi Catharinae , Leccstriae ex Anglia Irincipi primo datum, ut appellarentur Asturum Principes: ob. servante id, cx Mariana , Aliberto Miraeo. In Lusitania item Granis Ad Primogenitum Regis, a solute Principem , reliquos Regios It -- HM cros Infantes similiter fuisse dictos invenimus. Phyli VIII. Infamem autem nostrum, Ulpianus dividere videtur, riuoad certam actos speciem , in eum, qui est quinque α c se di qui pii quinquennio major. Aristoteles ratione educationis
De Pueritia. de Proximis Infantiae:& de Pubertati proximis.
47쪽
οDe Tempestivitate arasis. V. Propria lectio Puerorum. XVIII. terminus pueritia L Pueritia legatis terminus. de Iure Sax. in astodiat, PIL Ejus ratio ex Tertulliano. bus; er furilibus. VIII. Tempus pubescentia va-i XIX. In criminalibus quid A. rium. I servatur. IX. Illud apud Germanos sterius XX. sunt partes Pueritia. olim, hodi sinatum. XXL MILseqq. Raria Dd ιμ- uectus ex praecoci vel tar- niones de Infantia proxi
diore pubertate. I mis, o Pubertati nox.
XI. Terminus pueritia in D l XXV. Fara circa Infantiae αmersis Rebu ubi. Ur im in ximos nova opinio. m XXVI. - Imperator in I, raprimu in RepubL Rom. qualis er unde fuerit. XII. Videtur Romae inspectionem corporis circa pubertate, antiquitus viguise. XIII. Unde disputationes diversarum scholarum de
XIV Revera in forosuper haere disceptatum fuisse pro
constitutio circa pubertatem definiverit. XVL saltem ad particulares causas ista Constitutio pertinet. XIII. Iure Can. quid
pillus. de mutil. Ap. m. ii quid consituerit. XXVII. in recte Infantia proximus , ct qua ejus
XXVIII. ct XXIX. ualiter Infantia proximus com retur Inseris Furiosi. XXX. H pothesis Fara insummam redacta.
XXXIII. Gomodo deterem, nandi raberiali ct δεσ- fantia Proximi. XXXIV. Modus hic arbitrandi.
48쪽
rSEeunda ordine nostro aetas, est Pueritia, Pa & a Ulpianus, a L. y. s. rs.& Interpretum plurimi, sensu nostro accipiunt. Dicitur & Hon. aetas puerilis, b 3c pupillaris. c Excipit autem Pueritia Infantiam A , consummatam , & abGlvit impuberem aetatem , Armatque sis Coae δε μου. sexu nobiliori alterum a nati pitate septennium. II. Puerorum plurimus in latinitate significatus d est. No- ς obis hoc est ab aetate nomen. ubi tamen iterum latius patet, & stri G:us. Infantibus e id quoque tribuitur: Sed & ipsis adultioribus d M.L. to saepissime. quomodo Hieronymus Siciliae Rex, Livios puer dici- a. m α πtur, cum quindecim fere annorum c verus Varroni pueritiae terminus, apud Censorinum g esset, unde &Juvenem mox appellat Andranodorus, & sine tutorum adminiculo regni potentem. ρg. Sic quoque minoribus decem & septem annis pueritia impedi. imento esse traditur Ulpiano, b quo minus postulare possint. Cae- p '' , Asarem Octavium , XIX. annos natum, ut computat Velleius , i per contemtum Antonius vocat puerum , in literis ad Hirtium & M. L. 14. de Caesarem, quas Cicero recenset & castigat. Inde distinctione g. r. Maum. opus fuit, in ludis potist mum Troianis, ab Augusto institutis,l inter pueros majores, qui mediae inter puerilem & virilem aeta- i in
III. In sequiori sexu Puellae sunt; quae tamen & ipsae puerorum vocabulo comprehenduntur. m Sic Cicero: n Atticae, quoniam quod in pueris est optimum hilarula est dee. Sed & i Suet. Aut hae in adulta aetate puellarum nomine veniunt. quomodo de A- 43 es Tiberi grippina Tacitus, o illam puellaribus annis stuprum cum Lepido sirpe dominationis admisisse. Et dolorem in puerperio puellam ρο , perpeti, dicit Seneca. ρ Rhea, duos pueros smul enixa, Justino; q n D. ad A de Servilia, intra vigesimum aetatis annum, maritoque nupta, &jam viduata, Tacito, ν eodem nomine insignes sunt. IV. Specialius tamen Ac proprie Pueros aetas intra infan- Σ1. ..iIae finem & initia pubertatis concludit. Unde de Varroni, qua- r i6, Ist, z. spuri, i. e. impuberes, s dicti: Sic apud Livium t illud regnum, sonserin. e. quod immaturo Ascanio ad puberem usque aetatem incolume
mansit, sub tutela materna puero stetisse dicitur. Et inter pue- F ritiae
49쪽
rare. e. s. rithe acta Tiberio numerat Suetonius, quod ante pubertatem no vem annos natus, destinctum Patrem pro rostris laudaverit. A L. φ. r. is que ita Mela, proprietati vocis, quam rei subjectae intentior, reis
sim. ἐου 'puerum & puellam definiit; frequentiusque in jure accipi tr dit Greddaeus. Iidem in specie impuberes, ' & in osti, ' at . ratibus vocabulis P pupisti denique appellantur. ot aliquam consultricem iam tribuit Aristote. a. imperfectam. Unde satu eR, inquit, tantam im puero' Tertuld de esse virtutem, ut provectiorem iisne audias monentem. Eadem de
iura passim ipsi tribuunt. se. lubicrum consilii, & incapacitatem;
a. . t. mentem instabilem; infirmum, imo nullum animi judicium, quae
d. de similia tralatilia sunt. O- V I. sando autem puer ratimis uti incipiat, inquit H go Crotius,' non poten certo definiri r Sed ex quotidianis actibus, rhius. ' etiam ex eo, quod commuηiter in quoquo regno aecidit, d suis mendum e 1. Bene sane: nisi quod ad priorem definiendi m dum, nec peculiares Pardonomi sufficerent. Ideoque satius est, Legem, communem cujusque regionis naturam observantem, hic attendere. Lex ergo Pueritiae terminum in pubertate sgit, naturalia civilibus adaptans, & ex corporis insignioribus iniit tionibus quas hic peculiariter contingere censet Zaccbias an, mi & intellectus incrementa colligit eminentiora. V IL Rationem hujus, suo more argute, investigaris ita tradit Tertullianus: quod ad carnis animaeque societatem faciat, pubertatem quoque animalem forsan tamen & hic Stoicismum sapit Tertullianus, cujus arguitur a Lipsio. nos de intellectu, per corpo ris mutationes se exsere me illum exaudimus cum carnali dic in convenire, pariterque s illam suggestu siessuum ,-istam proces membrorum exsurgere a quarto deeimo fere anno: non quia Mota piades inrisapientiqm supputat, nec quia jura civitia ab hinc ageηd rebvi attemperant ,' sed quod ct hac de primordio ratio ea. Si enim indam ct Eva ex agnitione boni ct mali pudenda tegere senserot ex auo id ipsium nossentimus, agnitionem boni ct mali profitemur. .Ab his autem auri sussi ar ct vestitior sexus es Z, ct concupiscentia oculis arbitris utitur, ct communicat placisum, O intciligit
50쪽
st. Naturaliter ergd ibi puerilitatem desinere .statuit, ubi cum prurigine corporis , anima intellectum suscitat. Neque tamen ex hoc Tertulliani argumento quicqua in patrocinii mutuabitur Hugonis Grotii socinianizans opinio, qua primis nostris Parentibus in primaeva illa & excellentissima rerum oninium scientia& sapientia, infantilem & puerilem imputat; pluitarem, ct ignorationem maeis vitiorum, quam cognitionem virtutis, exinde, quod
nuditatis suae sensum nullum perceperint. Noster enim hic argumentatur ab eventu Adami & Evae, qno illi, quid differret integritatis & obedientiae bonum. ab corruptionis de inobedientiae malo, serius agnoscebant, simulque sanctitate & innocentia animi exuta, pravae concupiscentiae stimulos in membris suis ani. madvertebant. Inde, dicimus, argumentatur Tertullianus ad nostra initia, quibus malo isto in nos traducto, tunc demum in. telligere & decernere incipimus, puerilemque deponere stuporem, cum & pudendum aliquem in nobis eorporis habitum d prehendimus. Id enim omnes facile Naturae indagatores comccsserint, ad primum corporis humani storem, animae quoque &rationis virtutem, quae in herba hactenus quasi delituit, sese exserere, & rerum intellectum ostentare. VIII. Verum circa tempus pubescentiae admodum var aest Natura, si tum secula inclinantis mundi cum istis, quae primordio ejus cohaerebant: tum diversos inter se populos , tum etiam eadem in gente diversas conseramus personarum constit tiones. Ante immissum mundo diluvium homines tantae suae longaevitati aequalem exegisse pubertatem, vero satis est simile ;atque exinde, quam tarda & segnis tunc fuerit humana natura in producendis hominibus ex eo, non vane concludit Isaacus VOLsius, quod machus nonus demum, in generatione tot seculis exacta, ab Adamo fuerit. Post diluvium, licet plurimum primaevae vivacitati decerptum, serius tamen & tum ad pubertatis ess-caciam acccssisse mortales, ignotum non cst. Paullatim deinceps ad mollitiem vergente aevo , ubi & luxuries naturam praevertere, & maturitas cito sui interitu quibuscunque modis advocari coepit, tum quidem homines, amissis avito robore, teneriores ata