장음표시 사용
101쪽
QBAEST. vi. CAPUT Iu . te, set a famulatu et sicut neque potest credi famulum . dum fuit
conductus, contentum suisse, ut propter hoc aliquid mercedis detraheretur. Secunda est . quia contractus juxta consuetudinem locorum regulandi sunt: etenim juxta illam fieri Praesumuntur: Ieg. Circo locotiones Is. C. de laciat. apud
omnes autem. Seu fere apud omnes credo esse consuetudinem . ut propter breve impedimentum famulis merces non minuatur. ' Reiff. in a. decret. fit. 38. n. Ioc. 'Ilaec autem non valent de operariis. qui ad unum, vel alterum diem conducunturi cum etenim merces pro Singulis diebus solvatur, fert praxis ut si uno die. vel etiam per diei medietatem impediantur. pro rata temporis merces diminuatur. ' Reiff. ubi sup . Giribald . de contracf. tr. 3. cv.
Q. IV. Quae attendenda sint pro taxanda iusta mercede
seu salario famulorum , caeterorumque, qui suas operas aliis
R. Primo attendi debet locorum consuetudo: nam illa est optima mensura iusti pretii, cum laciat dignoscere quanti aliqua res ibi aestimetur: I. Pretio rerum p. ad leg. Falci Secundo attendi debet multitudo, vel paucitas eorum ,
quorum operas volumus conducere; nam si facile alios adinvenire sit, qui stipendio a conductore oblato suas operas locabit, tale stipendium censendum est iustum: sicut enim ex raritate i seu multitudine mercium pretium crescit et decrescit. idem dicendum est respectu operariorum. Si vero nullum reperire esset . qui tali pretio operas suas locaret, tunc facile erit injustum . quamvis aliquis necessitate compulsus pro tali stipendio operas suas locasset. Tertio attendendum est ad qualitatem et quantitatem laboris: nam clarum est juxta haec salarium crescere et decrescere. Nec refert operarios multoties suas operas offerre; nam illud principium, quod merces.seu famulatus ultroneus vilescat, non verisicatur. Di interveniat aliqua circumstantia hujusmodi faciens vilescere, ut diximus agendo de emptione et venditione. Carden. in pro- s. Gmn. dist. 23. c. r. iam 3. Nidenda etiam quae dixi
in c. decalogi praeceptum c. c. ' Nid. Molin. dispui. So6.
Bonae. I. e. Reginal. Fillluc. ap. Reiff. I. c. n. llos. et seq.Lug. disp. as. Rosignol. Praenot. s. n. XI. 'Regulae in praxi Observiandae I. Multoties peccant locatores operarum suarum . quia assumunt facere quod non satis bene ex sua imperitia possunt
102쪽
ioi TRACT. XI v. DE CONTRACTIBUs
sacere. vel quia adhibent materiam . seu in quantitate non sufficientem . seu in qualitate non idoneam. Ilinc etiam pluribus quam conveniret diebus ob suam imperitiam opus pedificiunt i et cum singulis diebus mercedem accipiant, cogunt coiiductorem ad subeundum ex hoc capite aliquod damnum. Item illum damnificant . quia opus ab imperito factum. necesse est ut cito reparetur, quod item verisicatur. si adhibita fuerit materia non idonea, seu deterioris qualitatis. Ilaec ne observent consessarii. et multoties reperient opifices ad restitutionem teneri. observet etiam consessarius famulosi famulas etc. ita teneri laborare. ut ipsorum labor saltem
perveniat ad infimum gradum iusti laboris i unde si frequenter nimis ocientur. tenentur Pro rata mercedem remittere . Ex praefata doctrina notet consessarius . non esse tutas
in eonscientia mulieres illas , quae ex negligentia vel ignorantia pannos sericos valde imperfectos conficiunt. et tamen pactam mercedem accipiunt et retinent. Ab istis enim non posse exigi pactam mercedem ex hac ratione eruitur: nam opus imperfectum est iustar mercium viliosarum . quae minori pretio aestimantur pro earum imperfectione . ita postulante justitia commutativa, et hoc etiamsi ignorantia vel
negligentia suerit involuntaria istae mulieres igitur solum possunt exigere tantum pretii, quanti valet opus iudicio prudentis viri. Quod si negligentia . aut ignorantia fuerit voluntaria et cum gravi culpa theologica coniuncta. tunc reparare tenentur damnum, quod mercatores pati coguntur. Salmant. b. XI. de restis. ciap. g. P. 2. g. 3. 'II. Secundo ad restitutionem sunt cogendi. qui locant suas operas ad res custodiendas, quando ex defectu convenientis diligentiae res vel periit. vel deterior evasit: ut si vinum acesceret, vel omnino fuerit corruptum negligentia famuli , seu custodis cellae vinariae: si frumentum ebulliret etc. In iis casibus . aliisque similibus negligentia famulorum, seu custodum illos reddit obnoxios restitutioni, eum teneantur ad diligentiam . quam adhibere solent diligeni iores. Idem observandum quoad eos. qui assumuntur ad custodiendum gregem, aliasque bestias, si ipsorum culpa deteriores fiant, non saginentur etc.
III. Item observent confessarii, quod eum in contractibus in gratiam utriusque celebratis teneantur contrahentes . ut dictum est, adhibere attentionem et solicitudinem, quam adhibere solent diligentiores, saepe etiam ex hoc capite locatores suarum operarum tenentur ad restitutionem: quin
103쪽
QUAEST. VI. CAPUT III. robnimis lardi sunt in laborando, vel quia nolunt defatigari.
vel quia optant opus diutius perdurare , ut magis lucrentur. Id maxime evenire solet . quando non pro dominis particularibus. sed pro re publica, seu communi late laborant. IV. Aliud peccatum quandoque committunt operarii et famuli. quod ab oculis confessariorum effugit. dum sellicet. vel singunt aliquam causam deserendi opus, seu famulatum . vel ita se gerunt, ut a dominis vel invitis dimittantur : et id quia habent prae manibus occasionem aliam magis luerandi. Si igitur ita praestent ante finitum opus. pro quo fuerunt eonducti . vel ante finitum tempus famulatus.
v. g. antequam mensis absolvatur et hac ratione conductor
rogatur majori stipendio famulum conducere, sive maioribus impensis opus perficere, praedicti tenentur compensare damna illata conductori. Adsimile est peccatum conductoris quando postquam operarios conduxit, vel ex sua volubilitate renuit amplius eis uti: vel ita se gerit, ut operarii cogantur discedere . Certum est quod si non adinveniant cui suas operas locent. et eodem pretio, conductores tenentur ipsis dare quantum lucri ex eorum volubilitate. vel malitia amiserunt.' Idem dicendum de dominis, qui . ut famuli vel famulae ob nimiam severitatem, aspera verba, vel nimios labores famula lum deserere coacti, ne alios adinveniant qui ron ducant, omni conatu curant, eorum ignaviam exagerandi
vel alios pravos mores, quasi Poenam repetentes ab eis. ex hoe quod eorum famulatum ausi sint deserere. In hoc easu quia domini sunt famulis vera causa damni, utpote qui obseveritatem etc. ipsos coegerunt ad deserendum famulatum. et ab alio inveniendo abduxerunt. tenentur ex iustitia istud
damnum compensare: decis. Lucet . ian. IIJs. Pra mens.
Sept. cos. c. ex Reiff. lib. a. fit. I 8. n. sa. 'N. Aliud etiam observare debet confessarius, nimirum conductorem debere solvere pensionem operariis, vel famulis , si ex ipso proveniat, quamvis sine culpa, ut operas suas praestare non possint, dum tamen exinde loealoribus damnum proveniat. Ita dicendum e. g. de domino, qui ante tempus conventum dimittit famulum . quia cogitur alio
pergere: de eo qui dimittit operarios. quia deest illi pecunia ad opus perficiendum etc. cum etenim obligatio solvendi conveniam pensionem oriatur ex contractu . non potest ab ea solvenda se eximere conductor, eo quod sine sua culpa non possit stare locationi.
104쪽
t 6 TRACT. XI v. DE CONTRACTIBUS
TI. Videant etiam consessarii. an domini disserendo me redem . seu salarium famulis . illos aliquo modo damnificent et quia e . g. cum non habeant promptam pecuniam . debent e redito rarius emere sibi neeessaria etc. Si ex his et similibus capitibus famulos damnificarunt. cogendi sunt ad
restitutionem . seu ad compensationem damnorum etc.' Adnectere hic etiam placet alterius ea sus solutionem . qui non raro contingit in nostra praesertim civitate . in quae quia mercalores quando pannos sericos a textoribus recipiunt non correspondentes ponderi serici a se traditi . ignorantes an culpa textorum vel aliorum qui sericum paraverunt hoc eveniat, omnes ex aequo gravanti textores autem, vel alii certo Scientes. neque sui. neque suorum culpa id evenisse clam se compensant ex rebus mercatorum . IIanc sibi compensationem facere nullo modo possunt : nam lege lata a mercatorum magistratu cautum . vel certe antiqua consuetudine . quae vim legis oblinuit. inductum est ut quoties sericum a mercatoribus traditum, et postea elaboratum eis restituitur, si non respondeat priori ponderi, nullius habita ratione . omnes qui elaborandum acceperunt. ex aequo gramventur, neque aliquis potest sibi compensare. et si quis aliquid accepit. restituere tenetur. Ista enim lex. vel consuetudo non innititur in praesumptione fraudis, culpae theol gicae, vel civilis sed in veritate damni mereatoribus illati ex quavis culpa et casu sortuito ordinario. Quicumque ergo sericum elaborandum suscipit, huic incommodo vel explicite vel implicite se subdit, et per consequens non Polest conqueri de damno sibi innocenti illato: non enim tenetur restituere ex delicto, sed ex contractu . Ita decis. Lucens.
' Regulae pro famulis, qui sub praetextu iniusti salarii
De natum et diolaione emphiteusis : de iis, qui po8sint in em-RDIeusim dore et ciccipere, et de rebus, quiae possiant eraemiateria hujus confriacilis.
105쪽
QLA EST. VII. CAPUT. I. lo R. Emphyleusis, ut observant DD. . idem est ae melioratio, eo quod ab initio solum loca sterilia et inculta in em- Phyleusim concederentur . eo fine ut diligentia emphyleutarum fructifera redderentur: iam. I. a. et 3. C. de jum emphi. unde primitus dabantur in emphyleusim communes agri et fundi. qui inculti iacebant. Successu temporis idem
Personae privatae Praestiterunt, et non solum loca sterilia .
sed etiam fructifera data sunt in emphyleusim. Qui datrem in emphyleusim, dicitur dominus directus, emphyleutavero qui illam accipit.
Emphyleusis autem potest ita definiri: Contractus nomino. tus stricti juria, quo retenis proprietate, seu dominio directo. res immobilis alteri traditur 'vendia et colendet in perpetuum.
sionis in recognitionem dominii directi. Dicitur. contractus stricti juris: nam l. I. r. de Oct. et oblig. et S. Acsionum 28. inst. de iaction. ubi enumerantur contractus bonae fidei, nulla sit mentio emphyleusis. Ulterius, ut videbimus. perficitur scriptura, quod est proprium Contractuum stricti iuris . Additur. quo retenta proprietate, seu dominio directa. I is verbis demonstratur disserentia hujus contractus ab aliis: name. g. in emptione et venditione. ultraquamquod non solum res immobiles. sed etiam mobiles vendantur, utrumque do, minium utile scilicet et directum vendituri in emphyleusivero solum utile. Differt etiam a locatione, quia in hoc contractu neque transfertur utile dominium, sed solum usus et commoditas fructuum: unde essentialiter hi contractus diu stinguuntur. ut dicitur etiam Ieg. a. cod. de jur. emphi. Dicitur, qvo res immobilis olferi traditur: nam cum in hoc
contraelu dentur res ad eolendum vel saltem conservandum.
id solum verisieari potest de rebus immobilibus i res etenim
mobiles tractu temporis, si non omnino destruuntur, saltem deleriorantur.
Denique dicitur, cum onere praestandiae iannvcte pensionis etc. I aec verba demonstrant aliud discrimen emphyleusis a locatione: in hoc enim contractu annua pensio solvitur pro iusta aestimatione fructuum et usus rei, in emphuleusi vero
praecipue solvitur in recognitionem dominii directi. Ulterius demonstrant disserentiam emphyleusis a laudo: nam in emphneusi solvitur pensio, in laudo vero adest obligatio obsequii personalis . ad quae obsequia cum soli masculi censeantur idonei, ideo, ordinarie loquendo, laudum datur so-
106쪽
ios TRACT. XVI. DE CONTRACTInustis masculis. Caeterum non nego modo pensionem in emphyte usi etiam pro fructibus dari, maxime dum non est exigua . sed fructibus correspondet. Mol. disp. S. unde m do emphyleusis, ut observant DD. solet participare de eontractu locationis. Datur vero in emphyteusim res immobilis in perpetuum . vel ad tempus. quod non minus esse potest decennio. alias erit locatior sicut locatio ad decennium vere non est i alio, sed polius emphyleusis. Laym. I. I. tr. c.
Q. II. Quot uplex sit emphyteusis. n. Emphyleusis multipliciter dividitur. Primo alia est emaphyleusis ecclesiastica , alia lateatis. Ecclesiastica datur, quando proprietas bonorum . quae conceduntur in emphuteusim . pertinent ad ecclesiam, monasterium . sive ad quemeumque alium pium et religiosum locum: Ieg. Acinnes Ic. c. d. Ss.
eccles. et cv. sn. de jum emphi. E contra emphyleusis lai-ealis intervenit, quando bona in emphyleusim data . quoad dominium et proprietatem pertinent ad laicum. vel potestatem laicalem: Ieg. a. C. de jur. empht. iuncta auth. Pe e-
tuo C. de as. eccles. In emphyleusi ecclesiastica . servantur leges ecclesiasticae . et non attenduntur civiles . si fuerint e
clesiasticis oppositae. I inc quamvis lex civilis non excludat ab emphyteusi illegitimos . non debet attendi in emphuleusiecclesiastica . semper cum excludantur ab ecclesia: Molin. disp. c. 6. nosign. confr. c. ymenot. I. n. I. ' et constat. ex cop. Ecclesta a. Moriae de constit. Gongal. Barbos. et
alii quam plures ab iis citati in Q cop. Palaus div. EO. P. 2. n. g. et et . ' Dominium vero utile in emphyte usi ecclesiastica concessa laico sequitur dispositiones legis laicali si nam cum omnino separetur a dominio directo, non habet hie l, eum illa regula. quod accessorium sequitur naturam printipatis. I inc pro tali utili dominio debet laicus solvere vectigalia et tributa, si quae sint: et pro eo potest conveniri e ram iudice laicol non solum quia causa sequitur forum rei. sed etiam quia dominium utile perlinet ad potestatem lateam . Mol. cit. Rosign. n. 3. Et alii apud eumd. I. c. n. c.
et S. ubi argumentis contrariae sententiae respondet. et late probat Menoch. de orbitri cos. SSI. n. II. et seq. Sperellis
Gela. Ial. per tot. ap. Sabel. g. Emphteusis n. 36. 'Secundo emphyteusis alia est temporalis . alia perpetua . Prima eonceditur ad tempus determinatum. v. g. ad unam.
107쪽
QUAEST. VII. CAPUT. I. os euas . tres generationes . vel quousque durabit aliqua familia. Perpetua conceditur absque temporis praefinitione: ita ut ius emphyteuticum transeat ad haeredes in perpetuum . Advertere tamen est hanc emphyteusim . quae etiam haereditaria dicitur. aliam haereditariam simpliciter . et conceditur absolute pro omnibus haeredibus etiam extraneis: aliam haereditariam mixte. quae conceditur aliquibus haeredibus. sed non omnibus. Familiaris denique dicitur ea, quae conceditur iis, qui sunt de familia. quamvis non sint haeredes. ne issensi. I. c. n. ias. et seq. Leur. q. 366. Plich. n. 28. 'Q. III. An ad valorem emphyteusis necessaria sit scri-Ptura . seu quod conficiatur instrumentum cn. Asfirmative, nam leg. g. eoae de iure empht. dicitur in
emphyte usi firma habenda esse . quae conventa Sunt. Scriptura inter eniente; si ergo nondum efformata sit scriptura . Possunt contrahentes semper resilire: nam quae tacienda sunt in scriptis. ante expeditionem scripturae non Sunt fidima . ut clare habetur leg. Contractus a S. C. de sae instrum. usirmatur ex nooeII. r. in Fn. praescit. et noueli. 2 o. COP. S. et 6. in quibus expresse ad valorem emphytheusis ecclesiasticae requiritur scriptura . atque id non ex alia causa vim detur requiri, nisi quia emphyleusis est contractus stricti iuris . ad quos contractus non solum consensus, sed etiam scriptura requiritur et Mol. disp. c. p. n. c. Agor. P. 3. I. Io. c. s. q. 3. Laym. I. 3. tr. c. c. 23. n. 6. et alii plures apud ipsum. Hinc vides hic non habere locum rationem, qua dicitur contractus persici solo consensu. et scripturam non ad aliud nisi ad probationem deserviret nam id verum est in conbtractibus bonae fidei: Ieg. a. st. de iaction. et Obligiat. non in contractibus stricti iuris . ad quorum valorem leges Scri-Pturam exigunt. Caeterum, ut notat Rosignotus prcten Oi. S. n. a. bene potuit praevalere consuetudo. ut in emphyleusi. maxime laicali . scriptura non consideretur de substantia contractus, sed solummodo pertineat ad probationem ejusdem. id. AA. cc. lac. cit,
Q. IV. Quinam dare possint, et accipere in emPhyleusim. n. I. Illi omnes possunt dare in emphyteusim, qui habent
liberam admiuistrationem rerum suarum. Ratio eSt. quia cum Per emphyteusim in alium transferatur dominium utile rei, non
salis est ut qui dare vult in emphyteusim . habeat dominium illius. ni libere et plene etiam possit disponere de illius usu- fructu . Ηinc insertur pupillos et minores sub tutoribus . vel curatoribus . eonstitutos . non posse dare in emphyteusim :
108쪽
lio TRACT. XIV. DE CONTRACTIBUSIM. Etiam x S. C. de praediis etc. minor sine decreta, cum de facto non habeant liberam administrationem rerum suarum. Eadem etiam lege cavetur ne tutores . aut curatores
possint dare in emphyleusim bona pupillorum . seu minorum sine auctoritate judicis. Praeterea cum per emphyteu- sim bona quodammodo alienentur. hinc est non posse inem phyleusim tradi bona fideicommissaria, sive ecclesiae. ut dicam quaestione ultima hujus tractatus. IV II. Pupilli, et minores sine auctoritate. et consensutulorum , aut curatorum non possunt in emphyleusim accipere: Ieg. Ovαmoia Za. Is de cicqvir. et cimitt. posses. Ide indicendum de clericis, quia emphyleusis habet speciem negociationis. quae clericis est prohibita: c cin. I. ciatis. X c. q. c. et con . Si quis . . eod. cctvs. eg quoest. Si autem id faciant non ob lucrandum. sed ob suam, vel suorum nece si alem tunc non esset illis prohibitum in emphyteusim accipere. Alii omnes sive masculi, sive foeminae possunt accipere in emphyleusim r ' civ. ccin. sim nunc g. ciatis. 28 q. XI. et c. g. de Proclarat. in S. Reiff. I. c. n. ico . et g t.
et procedit de hac vulgalum illud Glossae in cop. Inter com
ligitur quod expresse non prohibetur 'De emphyleusi ecclesiastica agemus Postea. Regulae in praxi attendensia Unica regula hic ponitur pro praxi . et ea est. quod cum
contractus emphyleusis maxime ecclesiasticae non sit firmus. nisi postquam scriptura . seu instrumento contrahentium conventiones suerint explicatae, ut clare ex noveII. p. in sn. praescit. hinc sequitur. quod etiamsi aliquis verbo se obligaverit vel ad dandam rem . vel ad eam recipiendam in emphyleusim, et convenerit de obligationibus etc. possit nihilominus tui a conscientia resilire . si nondum scripto factus fuerit contractus. Idem ex dictis videtur dicendum de omnibus contractibus stricti iuris .
De obligationibus, et juribus emphimico
Q. l. Quot sint obligationes emphyleutae.
R. Prima obligatio est servare pacta expresSa in contractu emphyleutico: nam ut dicitur reg. 8S. jum in S. Contractus ex conventione legem accipere dignoscuntur; et in praesenti ma-
109쪽
QUAEST. VII. CAPUT II. Loteria habemus textum expressum leg. a. c. de jum emphi.
Secunda est. colere et conservare rem emphyleuticam. Te tia solvere annuum canonem. Quarta praestare tali demium.
Q. II. Quomodo emphyleuta teneatur colere et conservarerem in emphyleusim traditam . R. I. Si res erat sterilis et inculta . emphyleuta tenetur eam propriis expensis fructiferam reddere: hac enim conditione res steriles dantur in emphyleusim. Si vero res data in emphyleusim erat jam fructifera, quando non adsit pactum de aliqua melioratione facienda . emphyleula saltem tenetur eam con Servare in eo statu, in quo eam accepit; et
si usu quolidiano, vel casu deterior fiat, debet eam propriis expensis ad pristinum statum restituere: S. I. instit. dei jumemPht., auth. Oui rem C. G SS. Eccles. . leg. g. C. de juriemphvt., et nOseeli. I. g. t. natione etiam suadetur, quia ideo locator non tenetur rem conductam , quae Sine sua culmPa facta est deterior, reparare propriis expen Sisi quia non habet nisi usum rei, et pro eo quod talis usus aestimatur, solvit annuam pensionem ei c. At emphyleuta acquirit dominium utile. unde aequum est . ut conservet rem em Phyleuticam in sua bonitate. et eam reparet , si facta sit deterior.Mol. disp. S6. ' Reiff. I. c. n. g 8. O . cit. ivr. 'R. II. Si res emphyleutica totaliter Pereat absque culpa emphyieutae, perit domino directo; nam res perit suo domino. Id etiam clare sancitur instit. de jum eum t. D. S., et t. g. C. de jur. emphi. Dixi, si absque culpa emphyteutae Pereat: nam commune est omnibus contractibus factis ingratiam utriusque, ut contrahentes de culpa lata et levi teneantur , ac Proinde si domus e. g. periret . quia emphyteu-ta domus ruinam non impedivit, ad iolum damnum tenereturr ' civ. l. Si ut certo c. g. a. r. mandati et ibi communiter DD. Reiff. n. ISo. 'Q. III. Qualiter emphyteuta teneatur annuum canonem solverei et in qua quantilate esse debeat. R. dii aliud determinatum fuerit in contractu , fert consuetudo , ut quolibet anno emphyleuta solvat pensionem, Seu canonem in recognitionem dominii directi . ut palet eae Ieg. 2. C. de juri emphi. sicut in locatione solvitur pensio iuxta
Restimationem usus, seu fructuum . quos conductor pereePit ex re locata. Verum tamen est, quod modo annuus canon,
iuxta ubique vigentem consuetudinem , solvitur etiam in compensationem dominii utilis , lucri. et fructuum Percem
110쪽
itu TRACT. XIV. DE CONTRACTIBUs
Plorum ex re emphyleulica, unde juxta eos canon augetur. vel diminuitur: ' Agor. lib. io. ccp. p. q. g. disp. cSI. N. 2 R. II. Cum ex dictis modo canon etiam respectu maioris, vel minoris quantitatis fructuum percipiatur. poterit iisdem fructibus correspondere . et magnus esse . si fructus magni sint. Patitur tamen diminutionem ex communiter firmatis a DD. et s. nota. si emphyleuta non parum laborare debeat. vel multa impendere ad rem emphyleuticam meliorandam: si conventum sit in contractu, ut suo tempore res
emphyteutica ad dominum directum redeat sine obligatione
compensandi, quae compensanda essent, meliora mentat et
si emphyleuta magnum laudemium solvat domino directo. Extra hos casus canon potest correspondere fructibus, imo ipsis eorrespondere debet in emphyleusi ecclesiastica . quae se inper sacienda est cum ecclesiae utilitate: adeoque in hacem phyleusi canonem debere esse aequalem fructibus docet Clari. contr. forenS. ccpit. 8. num. Sa. aliique apud ipsum: Molin. disp. .Sa. Rosign. contr. c. Proen. 6. niam. I. . Quod maxime altendendum omnino censui in casu . quo quidam sundavit beneficium assignando in ipsius dotem omnia sua bona, quae tamen voluit in perpetuam emphyteu sim quibusdam tradita . cum onere, ut pro canone Solverentea pellano beneficii, quod a persona ab ipso designata laxaretur. Ego igitur putavi assignandam esse capellano integram
fructuum medietatem , tum quia nullus concurrebat ex Prae- salis litulis, quibus minuendus est canon : tum quia non assignata pro canone integra fructuum medietate . non assigna.
batur portio sussiciens pro satisfaciendis iis . quae Praescripserat leslalori tum quia agebatur de causa pia . quae iuxta notissima iuris principia sustinenda est quoad fieri potest. et sustineri sine injustitia poterat, assignando capellano integram huciuum medietatem . cum id fieri posse non pauci doceant DD. cum Clari. Ioc. cit. ec mihi videbatur posse diei in favorem emphyleutarum
detrahendam sextam partem fructuum, quia ita disponatur in auiti. Perpetuo C. de as. eccI. Respondebam etenim non paucos DD. apud Mansi de em f. cons. 33. censere Praelatam authent. omnino abrogalam reputari quoad emphyteusim ecclesiasticam . Nel dicebam non esse usu receptam, ut docent Barb. in d. cura. num. 2., Ciari. confr. fir. c. 8. N. Sa. aliique non pauci. Nel demum solum vi ejusdem authenticae permissum ecclesiae. Non vero cogi ad tradendam em'. Phyleutae sextam partem fructuum ultra medietatem. et hoc