장음표시 사용
151쪽
QUAEST. X. CAPUT I. i53 ergo in hoc casu ipse debitor non consentiat, etsi pignus distrahatur infimo Pretio . cum facile posset medio, creditor. tenebitur de damno illato. ut de se patet. Demum in venditione pignoris potest peccari contra charitatem , iunc scilicet quando creditor nullum pateretur damnum nec ullum. ipsi cessaret lucrum ex mora aliqua solvendi. et nihilomi-Dus. quia tempus advenit solutionis, vult omnino a dehitore pignus vendi cum gravi ipsius damno. Pro debita venditione pignorum in ditione Lucensi videatur statui. Luc. lib. g. cop. IS. ubi agitur de observandis in venditione pignorum iudicialium. et lib. a. cv. Ja. ubi de venditione pignorum conventionalium, in quibus multoties deficiunt praesertim rudes et nimis lucro inhiantes. '
DE FIDEI USSIONE ET ASOCURATIONE . 'CAPUT I.
De sdejussione, eiusque ellectibus .
D. I. Quid sit fideiussio et quoluplex.
R. I. Fideiussio est contractus, quo quis promittit se solv- rerum id, quod olius debet, si principialis debitor non sol- os, eodem Principoli debitore remonense obtigiato. Ita communiter DD. ov. instit. in princ. de sdratiss. Inducta ergo est fideiussio ad majorem securitalem crediti. quando nempe debitor principalis, qui remanet semper primo obligatus. non sit solvendo. vel renuat solvere. Hinc fideiussor est.
qui propriae fidei interpositione alienam in se suscipit obligationem . remanente nihilominus principali debitore obligato. Olim ipsa si dejussio non fiebat nisi solemni stipulatione . Per interrogationem nempe unius et respransionem alterius . Modo consuetudine receptum est, ut fiat quovis nudo Paeto . et quavis forma verborum . sive ore enus . sive Scri-Plis . sive epistola inter absentes, dummodo satis conflet demente fideiussoris : ' Engel in I. decret. tit. 22. n. a. Reiae ibi n. XI. et communis aliorum, civ. cia'. fn. de consuet. et docent Less. ccp. 28. sib. I. Robignol. contra . I 2. Pro
Haec fideiussio fieri potest quoad quodvis debitum, vel
obligationem pecuniariam quomodocumque contraciam sive Dempe oriatur ex contractu, sive ex delicto: Ieg. i. st. de
152쪽
issi TRACT. XIV. DE CONTRACTIBUS
deiura. et manae g. r. instit. de si dejuss. Potest etiam sieri pro sutura obligatione: Ieg. Stipulatus 6. g. a. st. de s deiuss. ita ut postquam principali se obligaverit. sideiussio antea tacta stati in obliget fideiussorem: I. Non quemadmodum
R. II. Fideiussio multiplieiter dividitur. Primo alia est voluntaria . alia necessaria. voluntaria est quae ab aliquo libere sit nullo mandante . ut dum quis si dejubet ab alio rogatus. Necessaria oritur a lege. vel mandato iudicis etc. Ieg. 33. af. de tis r. Secundo alia est iudicialis . alia extra iudicialis . Prima sit in iudicio: Ieg. Graece 8. g. a. an de s-
injuss. veluti quando quis fidei ubet de reo sistendo , vel de solvendo id, quod iudicatum fuerit . dam autem dictum est
fideiussionem respicere tantum obligationem pecuniariam: unde si reus non compareat. Non est fideiussor plectendus. cum ipse non potuerit suam vitam. vel membra obligare.
sed tantum ad poenam pecuniariam post sententiam iudicis. 'Et quidem etiam extraordinaria . si ex dolo fideiussoris reus aufugit, vel se non sistit: I. Si quis c. p. de custo d. et emhihil. reor. Molin. d. S3s. et Sci. Iul. Clar. S. lib. sent. S. vlt. q. c6. Less. tibi Sup. n. cI. ' Rosignot. n. Ic. Extra judicialis fideiussio est . quae intervenit extra iudicium inter privatos . Tertio dividitur in principalem et accessoriam. Principalis tunc datur, quando quis ita se obligat pro aliquo debitore principali, ut aeque primo cum ipso obligatus remaneat: unde creditor potest ad suum libitum ab utroque exigere debitum . Accessoria e contra est, quando aliquis se obligat ad solvendum solum in desectum principalis. Quarto dividitur in simplicem et indemnitatis. Simplex datur, quando quis sidejubet se soluturum, si non solvat principalis . Fideiussio indemnitatis datur, quando quis si dejubet servare indemnem ipsum fideiussorem. Alias divisiones. ut superfluas pro theologo morali omitto : ' Videri potest Reiae
Q. II. Quos esseclus pariat fideiussio. . R. Primus et principalis essectus fideiussionis est, quod fideiussor in defectum debitoris principalis solvat . quod iste debet. et ei iam usuras . si ila promiserit: ct . lv. Fidejussores 68. st. de sisjussor. etc. rion obligatur lamen plus quam principalis . unde si iste liberetur a lola, vel a parte obligationis, etiam fideiussor liberatur: cum non possit esse maior obligatio in accessorio. quam in principali: I. 8. g.
i. st. de s deiuss. et g. s. instit. de s dejuss. ex quo etiam
153쪽
sequiiue fideiussorem non teneri prius solvere, quam prin- ipalem et cit. D. S. iustit. et leg. Fideiuss. St. r. de s dejusa. Non per hoc tamen nego fortius obligari potuisse fideiussorem . quam Principalem, uti si obligationi naturali et ei uili , quas potest habere etiam principalis . addiderit iuramentum , hypothecam et c. vel si in casu morae se obligaverit ei iam ad poenam et interesse . quam obligationem non habebat principalis . Less. lib. a. cop. 28. sib. X. n. c. Laym.
Dum fideiussio facta sit ad tempus determinatum eo elapso cessat obligalio in fideiussore, si creditor prorogat tempus solvendi sine renovatione fideiussionis: ' Gloss. in j. Si quid N. Sol erit instit. de si juss. Laym. cOP. et s. n. sn.' Si vero facta fuerit absque temporis determinatione, tunc mora debitoris nocet etiam fideiussori, ita ut ipsius obligatio nec cesset . nec minuatur ; intelligitur etiam volnisse ereditorem tutum servare: Ieg. MOm 88. T de N. ohI. Ieg. Si Seroum s I. ibid. et leg. Si ci colono S8. p. eod. ' Addit ne laenum. . . in hoc casu moram debitoris culpabilem fidejussori nocere. Si interim res Pereat, vel deterioretur. Q. III. An pro solutione debili creditor prius agere debeat contra principalem, quam contra fideiussorem. R. Creditor prius tenetur agere contra principalem, nam obligatio fideiussoris est accessoria . hoc est. Pro casu, quo principalis non sit solvendo: debet ergo creditor primum agere contra eum , qui primo . et principaliter est illi obligatus. Ita etiam jure novo statutum est: citi th. Proesente C. de sici vis. nooeli. c. cv. i. ' Iason. in D. I. sin. n. 6. instit. in oct. Reiff. n. St. Leur. q. css. '. Haec nihilominus doctrina in pluribus casibus patitur limitationem . Primo si nolorie constet principalem non esse solvendo: nam tunc frustra creditor ageret contra eum: 'Enget n. s. Reissens . n. St. ' Secundo si principalis absens sit. et non habeat bona in territorio . ex quibus fieri possit solutio: anth. Praesente citat. Tertio si dissiciliter possit conveniri , nam tunc non minus incommodum est creditori agere contra eum. quam si esset absens. Quarto si si dejussor neget obligationem: nam tunc mendacium aufert ab eo petis vilegium . ut prius agatur contra principalem: Ieg. Penuit. C. contro itis et util. ' Barbos. in rc . Peraenit de si Altiss. n v. f. Molin. d. S.S. ' Quinio si expresse renunciaverit tali privilegio . vel si In contrahendo obligationem tanquam pri ne i palis se obligaverit; nam pacta, quae non Sunt contra legerum,
154쪽
iso TRACT. XIV. D CONTRACTIBUS
omnino servanda sunt: lv. penuit. C. de pactis. Idem dicas. si dicio privilegio lacite renunciaverit. solvendo v. g. non opposito tali beneficio. ' Reiff. ia n. SI. cd Sp. Barbos in AE cop. et alii quam plurimi ab eo citati. 'P. IV. Quid iuris quando de eodem credito plures dantur fideiussoreS. R. Certum est quod si plures dentur fideiussores de eodem debito. omnes tenentur in solidum: ac proinde si cae ieri solvendo. non sint, ille solus. qui ebi solvendo. adiolum teneatur et g. a. Si plures c. Institui. de s tuas. Quod si fidei ustior conventus iolam summam creditori solverit. tunc potest .velle creditorem sibi cedere omnes actiones tam reales. quam Personales. quam hypothecarias et pignorat itias adversus debitorem principalem, caeterosque sideiussores . nam solvendo debitum ius ipsius creditoris acquirere debet. Less. de just. lib. a. cv. 28. QS. Molin. dispus. Sc . ' Enget n. XI. et communis aliorum: civ. l. tam citer i g. C. de finivss. I. Cum is 36. af eo 'Ante cessionem talium actionum nulla ei compelit actio neque contra debitorem, neque contra fideiussorem: quia nullo contractu, vel quasi contractu, aliquam cum ipso conistraxerunt obligationem : Ieg. Ut si jussor as. an de si ivss.
et leg. Cum ciller II. cod. eod. Postquam vero cessionem praefatarum actionum acquisivit, liberum illi est vel contra principalem debitorem, vel contra alios sideiussores agere ad recuperandum quod solvit pro eis: iam. I. Cum is 36. r. de s ivss.
Caelerum fideiussor conventus Potest excipere . et Pelere ut creditor conveniat pro suis partibus eliam alios fideiussores, si sint solvendo. exceptis tamen casibus sequentibus. Primo, non valet opponere hanc exceptionem, si huic beneficio expresse renunciaverit. vel etiam iacite . tunc nempe quando ad instantiam creditoris totum debitum solvit, quamvis tunc ei competat actio contra alios confideiussores. ut jam dictum est. Secundo, si fideiussor convenius malitiose
neget se esse fideiussorem: Ieg. Si dubitet io. g. g. r. de fi- dejura. Tertio, etiamsi plures fidejusserint in re pupilli. tunc
fideiussor conventus tenetur solvere lotam summam et Ieg. Si
'bitet io. g. i. r. de s juss. ' Molin. Reiff. II. ce. et alii apud eosdem. Ille autem adnotare breviter duxi, multoties competere fideiussori beneficium liberationis, hoc est, petere a debitore. ut liberetur a fideiussione . ut eae cap. sn. de s jusa. Primo, si debitor diu negligat solvere, et sit in culpabili
155쪽
QUAEST. X. CAPUT II. is mora mavendi. quod iudicis arbitrio determinandum est. 'Molin. d. Sc6. valasc. cons. 36. n. i. Rebeli. de just.s6. q. viiis. de sinitiss. n. aa. apud Barbos. la d. cv. sin.' Secundo. si debitor . eum non fuisset prodigus tempore fi dejussionis , incepit postea esse prodigus, et dissipare sua. ut dicitur etiam leg. Lucius st. mandati . Tertio, si fideiussor condemnetur ut solvat pro debitore: cit. c. sn. st cilcit.
dicas in casu . quo certum sit fideiussorem esse condemnandum. Quarto, ex communi DD. fidejussor peiere potest liberationem a fideiussione, si culpa debitoris inter eos graves exoriae sint inimicitiae. Quinto . si fideiussor habet causam rationabilem proficiscendi: e. g. causa studiorum, Degraciam. tionis etc. IIaec summatim adnotare placuit, ut parochus. vel confessarius misero fideiussori occurrere possit praebendo consilium . quomodo se liberare possit a vexatione creditorum . Videatur Barbosa in cap. sn. de sdejura. Menoch. de arbitri cavs. ci. Molin. disp. 5.6. Lug. d. 32. Sest. I. g. m. Regulae in praxi ObserviansigFrequenter evenire solet ut creditores . quia habent fideiussorem magis commodum . relicto principali debitore. agunt in iudicio contra eumdem si dejussorem . Advertat ergo consessarius id iniquum esse, et contra iustitiam . nisi in casibus supra exceptis. et moneat poenitentem de obligatione exigendi suum creditum a debitore. Id evenire solet. dum debitor est in gradu aequali cum creditore. et fideiussor inferioris conditionisi tunc enim potius contra hunctis movetur. ut vel timore displicendi creditori cogatur solvere, vel cogatur expensas facere, ut se in iudicio defendat. Moneat ergo confessarius in hoc casu suum poenitentem de injustitia, et de obligatione damna compensandi.
De iis, qui possvni s jubere. Q. I. Uuinam possint sidet ubere.
n. I. Ivisi prohibeantur a iure, possunt fidei ubere omnes qui valent obligare se et sua, et habent liberam administra
n. II. Milites prohibentur fidei ubere: Ieg. 8. g. r. st. qui
scitissim cogiantur, et Ieg. Miles 3 x. C. de locato; et id, ne a negotiis distracti ab armis incipiant vaeare. Quia tamen
156쪽
iSS TRACT. XIV. DE CONTRACTIBUS
in veteranis, hoc est . in eis. qui honeste dimissi sunt a militia . cessat haec ratio. ideo neque prohibebuntur sidejubere: I. Ovamois T cid seniat. fons. I eli.
n. III. Non possunt fide jubere pupilli habentes tutorem .
et stilla milias non habentes peculium castrense . aut quasi castrense: et si fidei ubeant. saltem civiliter non obligantur.
quidquid sit de obligatione naturali. de qua loquuti sumus
de contractibus in genere. Minores habentes curatorem nora possunt fidei ubere . quia liberam non habent honorum suorum administrationem . Si vero minor non habeat curatorem , poterit quidem fidei ubere, sed etiam pol erit elidere obligati iem beneficio restitutionis in integrum: ' Molin.
R. IV. Mulier regulariter non potest fidei ubere . nec el- iam pro personis conjunctissimis . puta pro filiis: Ieg. Si cum S. cost od S. C. Velleion. sicut nec silia Pro parentibus: Ieg.
Si paterniam 8. ibid. nec uxor pro maritor leg. g. CO d. Dcuetor pro mor. Id aulem pluribus legibus sancitum est, ut Patet eae tοto fit. p. et L. Od S. C. heli. et id quia legislatores considerantes imprudentiam mulierum . et quam facile commiseratione flectantur, facillime etiam si dejubendo, sese eum maxima propria iactura bonis omnibus expoliassent. Aihilominus si mulier sdejulseat instrumento publico tribus testibus obsignato. tunc mulier saltem naturaliter rabligabitur, ut patet eae leg. Antiquiae 23. g. sin. cod. αd S. C. Ve l. quamvis elidere possit die iam obligationem, utendo beneficio S. C. Neli. ut ex cit. Ieg. Antiquiae, et tunc nee civiliter, nee naturaliter obligabitur: Lugo div. 32. num. II. Molin. disse. Sco. Anton. a Spir. S. d. 26. n. I 28o. Item
dicendum contra non paucos, mulieres nullatenus remanere obligalas, si dejubendo sine publico instrumento, et tribus testibus: nam tunc lex eximit mulieres ab omni prorsus obligatione : lv. Antiquiae 23. S. sin. C. Od Sen. con. Vel Can. Et quidem quid utilitatis asserret mulieribus privilegium velleianum, si eo uti non possent in foro conscientiae ' Reiff. I. c. h. ao. Molin. d. Sco. Enget n. 2. Leur. q. .s3. n. I. 'Dantur nihilominus casus, in quibus mulier in utroque foro fideiussioni stare tenetur. Primo, si sidejubeat in propriam utilitalem: Ieg. 8. g. X. T qui Siasissim cogiantur .
Seeundo, si sidejubeat pro libertata alicujus servi: lv. V
157쪽
QUAEST. X. CAPUT II. is sterum C. Od S. C. Helli Tertio . si pro dole alicuius mulieris et Ieg. fn. C. eod. Quarto, si fidei ubeat pro suo creditore. et juxta quantitatem debiti fidei ubeati vel si apud creditorem minorem et S. annis pro aliquo fidei ubeat: lv. miapud minorem J. de min. Quinto si accipiat aliquid pro fi de jussione . sive ab initio, sive post: leg. Antiquiae I S. C. cidae C. GII. Sexto . si animo decipiendi , hoc est . Sciens se haud teneri ad sidejussionem fidei ubeat: leg. a. g. 3. r. Od S. C. Veli. Septimo, si iuramento confirmet fidejussionem rota. cia'. Cum contingiat et 8. de jur. Et quidem dum egimus de juramento confirmante contractus, diximus quod dum actus infirmatur a legibus primo et principaliter in favorem jurantis, et secundario in favorem publicum , tunc si absit vis et dolus, juramentum firmat eumdem actum, cum sine detrimento salutis possit observari. ' Videri possunt A A. cc. et Barbos. in cop. Em rescripto, et in cαρ. Cum contingiat de jurejur. qui multos DD. allegat pro adstruenda obligatione jurata mulieris . Laym. lib. 3. tr. c. ccip. et s. n. S. 'Ultimo mulier tenetur stare fideiussioni, si renuntiet privilegio S. C. Velleiani. Non nego tamen quam plures docere et non posse mulieres tali privilegio renuntiare, sed opinio magis communis et vera est Posse eidem renuntiare, utpote in sui favorem concessor lv. Ovod se ore C. de leg. et iis quae pro se introducta sunt: Ieg. Penuit. C. do piaclis. Tunc eidem renuntiare non posset, quando primo et Principaliter pro publico favore hoc privilegium inductum suisset, at dicendum est principaliter introductum fuisse in sa-vorem mulierum . Pro ut constat ex textu cop. Cum contingeti
28. de jurejur. ubi similes renuntiationes mulierum jura metam to firmatae. obligatoriae declarantur, quod utique salsum esset, si privilegia ipsis contraria principaliter bonum publicum respicerent. ' Quod potest etiam confirmari consuetudine, quae est optima legum interpres: l. Si do interpres.st. de Iegot. ubique autem teste Alberi. apud Gail. lib. u. Obseri'. II. recepta consuetudo est, quod mulieres S. C. Nelleiani privilegio renuniciare possint. 'Oportet lamen mulierem prius certiorari, et informari de privilegio: nam in qualibet renuntiatione requiritur praevia certioratio illius, quod renuntiatur, alias non e SSet volun - . taria. Item cessio privilegii debet fieri per notarium coram magistratu . vel alio viro idoneo, vel saltem confirmari iuramento: nam sicut privilegium factum est ad succurrendum mulierum aetati. imbecillitati, ac tacilitati, ita cessio
158쪽
ico TRACT. XIV. DE CONTRACTIBUS aliter ab eis facienda est, ut ex .iisdem causis facillime ad
eam faciendam non inducantur . Bonac. d. 3. q. s. P. T. n. a. ' ita communiter tenent DD. et signanter Gail. lib. I. obsero. yy. Fachin. lib. a. contro . 6o. Molin. Less. apud
Leur. d. q. cs3. n. c. ' Nihilominus si iuraverit adimplere
si dejussionem . quamvis non fuerit monita de suo privilegio. tenebitur fideiussionem adimplere: nam ideo addi videtur juramentum . ut praecludatur Oinnis via ad infirmandam obligationem. Sancti. de motr. l. c. d. s. n. Ic. ' Lug.
disp. 32. n. Ia. Mol. I. c. LeSS. lib. 2. cv. 28. n. i.6. quod
licet impugnet Covarr. in cu. Ouomula Piactum P. I. g. 3. n. S. et putet in eo casu. posse uti exceptione d . S. C. ia-men ipsius privilegio non gaudere dicendum eum citatis A A. IL V. Ecclesiarum praelati, et clerici a jure prohibentur fidei ubere: cop. a. de Solvt.. et cora. Te quidem 3s. XI. q. A. et cap. i. de fideius5. Aihilominus aliquae damur limitationes . Primo si clericus raro sidejubeat, et multo magis. si id praeflet ex causa rationabili, pula necessitatis, pietatis, charitalis etc. O . cit. c. g. iunci . GlOSS. X. N. Insem
Miena . Et quidem si raro fidei ubeat. cessat ratio hujus prohibilionis , quae est ne clerici nimium se involvant temporalibus et saecularibus negotiis. Porro haec ratio prohat, quod debet abstinere quantum potest a fidei ubendo etiam Pro egeno etc.. nam frequens hujusmodi si dejussio nimis illum distrahereti quod tamen non obstat quin aliquando necessitatis causa etiam teneatur fideis bere: Org. ccin. Non scitis i c. diat. 86. Quod si contra canones frequenter clericus
fidei ubeat, illicite quidem agit, sed valida est talis fideiu
stoi quamvis enim prohibeatur a iure. non lamen irritatur. ut eum Glossa in cop. X. de si juss. N. Inseratens. tenet communis opinio DD. Debebit ergo clericus, si principalis non sit solvendo, ex Suis bonis. et redditibus , de quibus potest disponere. Solvere creditori. Fagia. in cia'. Clericia de Postvl. n. 33. Barbos. in d. cop. i. ubi plures DD. adducit . Enget n. S. Reiff. n. 33. 'In casu autem . quo clericus fidei ubeat, obligare debethona sua patrimonialia, vel quasi patrimonialia e non verobrina ecclesiae: et si obliget redditus sui beneficii, non potest obligare redditus superfluos. Quod non possit clericus fideiussor obligare bona ecclesiae. constat, quia illi vetitum est ecclesiam debilis gravare: cv. a. de Solat. Ideo autem non potest obligare redditus Superiluos, quia non potest hos consumere in causis Prosanis. Quod si sidejubeat pro causa
159쪽
Pia. v. g. Pro egeno. sicut huic applicare. et largiri potest redditus superfluos, ita et potest eos in tali. sideiussione obli
Secundo. potest clericus fidei ubere pro clerico . vel ipsa ecclesia. Ita communis DD. cum Glossa in c. c. de s
Fideiussor. Ilinc cop. a. de sisivas. non improbatur fideiussio facta a clerico pro clerico . sed mandatur eidem si deiussioni satisfacere. Patet etiam ex eop. c. sdejuas. posse pro ecclesia fidei ubere. Religiosus privatus non potest fidei ubere: cv. penult. definium. Item neque praelatus regularis sine coraSensu maioris partis capituli, caeterisque solemnitatibus iuris: ciap. a. de sisjusa. Ratio vero est, quia neque Praelatus, Neque
subditus aliquid proprium possident, de quo possint fidei ubere. Ut notant tamen DD. pertinet ad liberam facultatem administrandi redditus ete. sui monasterii, quod praelatus regularis possit raro. et pro modica quantitate fidei ubere. Engel de sideiuss. n. 6. Sylvester P. s juss. ' ne i ii. n. 3 . et 3S. Molin. d. S s. n. I S. et fuse Sanch. in Priaec. decialis t. a. lib. S. cv. E c. n. 3s. 'Quod si contra jus praelatus . vel religiosus particularis fidejubeant de bonis monasterii. vel ecclesiae. talis fideiussio est invalida , ut ex cap. a. de solution .. et ad nihil tenetur monasterium, ut em c . Ouod quibusdam c. de sd. Immo ex tali fideiussione praelatus suspenditur ab administratione spireritualium, temporalium, ut eae cit. c. a. de Sollit., quae tamen suspensio a spiritualibus mitius interpretatur a DD. . ut scilicet non intelligatur de suspensione a divinis . vel ab
ordine . sed de suspensione. ut non valeat e. g. Susci Pere ad Professionem. corrigere in capitulo etc. Engel. cit. ' Abb. incOP. I. de Sollit. n. a. Reiff. n. 3 p. et alii contra ostiens
Regulae in praeti obser iantae Unica regula est hic in praxi attendenda a consessariis quoad fideiussionem mulierum. Solent hae multoties pro liberando patre, marito, filiis etc. a vexatione creditorum pro ipsis fidei ubere absque publico contractu: ac deinde solvere. Ilaec igitur fideiussio nulla est, ex dictis, in utroque foro, non solum quia multoties sit a muliere ignorante suum privilegium, sed etiam quia irrita est ipsius fideiussio facta sine pu- T. VI. X
160쪽
i Ga TRACT. XIV. DR CONTRACTIBUS
blico instrumento tribus testibus consignato. I inc non solum repetere potest quod solvit, utpote solutum Per errorem. sed creditor tenetur restituere, etsi mulier non repetat: sicuti teneretur restituere quod habuisset ab aliquo, qui nullam cum eo contraxisset obligationem.' Non solum ex defeetu publici instrumenti est irrita deiussio mulierum in ditione sereniss. nostrae Reipublicae, etiam iurata. et renuntiatio facta S. C. Nellejani privilegio. sed etiam si quando mulier fidejusserit. vel renunciaverit. non adfuit consensas in ipso contractu illius propinqui ad
formam statui. Lucens requisiti Isi. a. cv. 3 s. et iuramento fidejussionem firmaverit, tale iuramentum ipsi mulieri Non nocet. Sed ut metu, dolo, vi. fraude extortum habetur, et contra idem est praesumptio iuris, et de Parei ita statuitur eod lib. a. ccp. ca. quia deest una ex solemnitatibus neeessariis , ut contractus sit validus, et juramentum irritum redditur a principe, vel directe. ut tenet Sanch. lib. I. in demi cv. m. n. G. cui favere videtur Mol. disp. xla Laym lib. c. tr. 3- Cv. LX. n. s. vel iudirecte, scilicet materiam iuramenti illicitam faciendo, ut Lug. de confriaci. d SP. 22- eis. S. V. 2 c. I S. Placet. Porro hujusmodi statuta ad evitandas fraudes condita . uedum civilem, sed naturalem etiam obligationem auferre docent Guttier. con. qq. t. . lib. 2. cv. 2S. R Io. v. Hs etliam Urceol. cv cc. Ansald. des. Sc. n. S. et pluries decisum fuit per Rotam odilenae cid decis. RI. num. So. PGr. 8. Recent. decis. X R. niam. R. Cor. Durand . decis. 63. num. I S. Post Salgad. in icthr. creditor. quod iterum docet decla. 81. n. XX. P. T. Recent. dum clare loquitur lex municipalis, ut in casu nostro. Quod autem Auctor tr. 8. q. r. ccip. 3. dixerit in reg. Proci. n. s. quod mulier cum iuramento validam reddat renuntiationem, intelligi debet in eo casu, quo rite, et servatis quae servari debent ad validam renuntiationem. Advertat tamen consessarius id verum esse, si mulier solvat ex bonis propriis . quae non sint sub dominio mariti : non vero si solvat ex bonis suo labore acquisitis , quae tamen communia Sunt ipsi marito.
R. Iste contractus melius redueitur ad contractum innominatum: do ut Dcicta, Seu facio ut dea, et ita explicari