Universa moralis theologia ad usum confessariorum auctore P. Constantino Roncaglia Tomus 6

발행: 1834년

분량: 350페이지

출처: archive.org

분류: 상속법

51쪽

quo supra dictum est .. Neque suffragatur potuisse ex tilio justo titulo contrahere i nam id Probat, quod si advertissent. ex tali titulo contraxissent, non vero quod ex eodem titulo

contraxerint . lucrum vero reportari non potest ex contractu.quem fecissem, sed ex eo quem feci. Ille autem qui seeit

contraclum mutui. et cognovit eius iniustitiam, patet feeis. se et voluisse facere contractum , ex quo nil potest lucrari: Laym. lib. I. tr. c. c. ES. n. IS. Engel. filio fit. G usum in sn. Et auctores superius cit. Ηanc tamen sententiam aeriter impugnant Salmant. ir. I. . cv. 3. P. S. acrius etiam nosignol. de confriacf. 3. disquisit. S. S. 6. et r. Q. VI. Quae sint poenae usurariorum. R. I. Contra usurarios occultos nulla reperitur in iure podina latae sententiae . R. II. Contra usurarios manifestos Plurimae sunt poenae tum ex jure civili, tum canonico . Me autem habent locum.

sive sint manifesti notorietate facti, ut sunt illi. qui publice tenent mensam expositam ad foenerandum, vel ita frequenter ineunt contractus usurarios, ut id notum sit mai

ri parti civitatis, oppidi, vel paroeciae i sive sint manifesti notorietate juris, ut illi qui in iudicio fuerunt de usura

consessi. aut condemnati et ' ita DD. communiter . 'Praefatae autem poenae contra publicos usurarios sunt staquenlesi primo incurritur infamia: eae iv. Improbum Dentis C. eae quibus ciatis. insom. irrogetur: et ex cop. Inter dialeci. de excessae. Praeliat. ccn. Inrames G. q. 6. Ex hoc autem sequitur fieri irregulares et inhabiles ad beneficia. emcop. cit. Inter dilectos . Ut vero notant DD. probabile est talem poenam infamiae et irregularitatis auferri per poenitentiam et restitutionem , sive cautionem restituendi , unde si haec praecesserint, polerit episcopus illos promovere ad ordines etc. Si publicus usurarius sit clericus . incurrit suspensionem et et dum non resipiscat, deponendus est et privandus beneficiis . Secunda usurarii poena habetur ecp. Ouici

in Omnibus de usuris et crum. Oviamqviam eoae tit. in S. et est . arcendum esSe a Sacramentis, nec permittendum missae ministrare , aut interesse, ut etiam dicitur a Trid. sera. II. in decret. de Obserp. et viliand. in celebri miss. Ilaec poena aufertur. si realiter restituerit usuras, vel dederit idoneam cautionem de restituendo Pro viribus patrimonii. Tertia poena recensetur coP. Ovio ira Omnibus de ustir. et est, repellendos esse usurarios a laciendis oblationibus sive in missa. sive extra missam, utpote quia considerantur tanquam male

52쪽

acquisitae. si vem ipsorum patrimonium sussciat ad satisfaciendum Pro usuris, possunt ab illis accipi oblationes,

quae dantur titulo oneroso . puta pro missis celebrandis, et pro eleemosynis faciendis. Quarta poena, quae habetur in supracitato cOP. Oviamqviam, et cv. Otiis in Omnibus . est ut publicus usurarius, etsi poenitens moriatur, privetur ecclesiastica sepultura . ut dixi tr. c. qu. 2. c. unic. q. 6. Id tamen intelligendum . nisi ante mortem pro sua possibilitale restituerit, vel nisi ipse. aut ejus haeredes dederint cautionem de restituendo quam primum poterint. Consonat Glos sa in Clem. x. N. Manifestos de sepult. Quod si moriatur impoenitens, tanquam publicus peccator debet ecclesiastica sepultura carere, quamquam praestita suerit cautio de restituendo. Immo si sepullus suerit in loco sacro, ultraquam- quod ipso facto excommunicentur, qui id praestiterunt, est exhumandus et sepeliendus in loco prosanor Clem. I. de se puli. Quinta poena quae decernitur eodem capite Ouom vviam etc. est quod publicus usurarius non possit facere testamentum , et consequenter nec codicillum . sive quamcum que aliam dispositionem ultimae voluntatis . Quod si non moriatur impoenitens et restituerit. vel data suerit cautio de restituendo, testamentum poterit sustineri. Alia' poenae ad.

notantur a canonistis, quas non eSt necesse hic recensere . :

Begulae in praeti Obser iandiae.

i. Dum agitur de restitutione facienda de rebus usura ncquisitis, advertat consessarius, maxime dum non sufficerent facultates usurarii pro integre restituendo. quod non statim decernere debet nulli esse integre restituendum i sed tantum pro rata . . Et supposita modo doctrina de ordine servando in restiuendo. remanet adnotare hic Pro praxi, quod

eum in sententia, quam Pulo veram . usurarius non arquirat dominium rei per iusuras acquisitae. bene potest confessarius suadere haeredi , ut si dicta res extet in individuo, integre restituatur mutuatario , cum adhuc perseveret sub ejus dominio, caeteris vero Solvatur Pro rata de rebus, quae erant sub dominio usurarii .

n. II. Ex praelata doctrina aliam regulam pro praxi sibi

efformare potest consessarius, et est quod licet haeredes usurarii non teneantur ad solutionem usurarum nisi pro rata

haereditatis obieniae , nihilominus si aliquis ipsorum habuerit aliquam rem . quae perseveret in individuo, qualis data est a mutuatario. bene potest cogi ad integre eam resib

53쪽

Si TRACT. XIV. DE CONTRACTIRUS

tuendam . quamvis ejus valor superet portionem . quam restituere debebat ipse cohaeres. natio patet ex dictis, quia scilicet adhuc perseverat sub dominio mutuatarii. ' Verum tamen est . quod ille ex haeredibus, apud quem extiterit res in individuo, et eam restituerit, Potest a suis cohaeredibus petere. ut pro rata sibi satisfaciant ex reliqua haereditate. Plich. in S. decret. tit. I s. num. I. Rosignol.

III. Advertat pro praxi consessarius non statim obligandos esse ad restitutionem usurarum omnes etiam proxime ad eas cooperantes: quamvis ipse usurarius non restituat. Advertere ergo est, quod dum mutuatarius petit mutuum necessitate coactus . et illud non potest habere ab usurario nisi sub obligatione aliquid dandi supra sortem. consentit . ut illi . sine quibus non posset mutuum habere. usurari cooperentur. Tales sunt notarii. sine quorum instrumento usurarius non daret mutuum, testes assistentes instrumento, tradentes mutuatario pecuniam usurarii etc. Quamvis igitur isti peccent concurrentes proxime ad actionem intrinsece malam, nihilominus possunt excusari a restitutione. etiam non restituente usurario , quia mutuatarius cum omnino vellet mutuum, libenter consentit ut usurario cooperentur, ac Proinde nullam ab ipsis accepit iniuriam. Quosdam etiam liberare poterit confessarius ab onere restitutionis . si illos examinando compererit bona fide, seu ignorantia inculpabili processisse. Tales Possunt esse, qui nomine usurarii confecerunt instrumentum, et factores compellentes mutuatarios ad solutionem . ' Istis addi potest, qui ab usurario in sui crediti solutionem res per usuras aequi, sitas accepit. I ic namque si bona fide: nesciens scilicet alienas esse . ita propriis rebus immiscuit . ut discerni non Possint, fiunt accipientisi si vero sciens esse alienas dolo malo miscuerit suis, vero domino ius competit in eas. Leotard. de usur. q. ss. n. fg. 'IV. Notet consessarius non statim ac adinvenit aliquem contractum fuisse usurarium . debere compellere mutuantem . sive ipsius haeredes ad restitutiouem. Primo ergo notet an mutuans fuerit indoctus nesciens , in quo consisteret labes usurae. Secundo, an habuerit, vel praesumi possit habuisse intentionem contrahendi modo licito et justo, quod maxime dignosci potest ex eo, quod cristiane vivat. Tertio advertat an contractus usurarie factus, ratione illius,:

cui data est pecunia, potuerit licite fieri . Si e. g. dedit

54쪽

m QUAEST. III. OAPUT VI. SI

pecuniam alicui . . qui non erat mercator, nec habebat tandos fructiferos; sed solum accipiebat pecuniam pro quotidianis necessitatibus. pro aere alieno solvendo etc. utique non est locus, ut iste controcius mutui resolvatur in

alium contractum licitum . quia th mutuatario deest titulus alterius contractus Ηinc in tali casu mutuans . qui hona fide processit, solum obligandus est ad restitutionem secundum quod factus est ditior . ut dicitur de possessore bonae fidei. Si vero dedit pecuniam mercatori, potest contractus mutui resolvi in contractum societatis, si alicui habenti sundos fructiferos, in contractum emptionis . vel census; atque hos contractus convincitur virtualiter voluisse inire semper. cum habuerit intentionem contrahendi modo licito et justo. Neque, ut supra dictum est, facienda est vis in verbo mutui adiecto in contractu i nam semper cum ignorabat vim talis verbi, non verbum, sed intentio contrahentis est consideranda . Multo magis excusari posset mutuans. si habebat lucrum cessans, vel damnum emergens, et ex ignorantia non adduxit hos litulos et i l . ' An autem mutuans bona fide. celebrans contractum

mutui, dominium lucri acquirat, et possit retinere sine ullo titulo, postquam elapsum est tempus. quod ad praescriptionem requiritur, vid. decla. Lucens. Pro mens. Amri. On. iis et

eas. 3. in quibus luculenter probatur. Dullam favere Praescriptionem . non ordinariam trium annorum quoad res minhiles, et decem quoad bona immobilia inter praesentes, et viginti inter absentes: quia deficit unum e requisitis tam a jure civili, quam canonico ad inducendam Praescriptionem. quod est justus titulus, seu iusta causa. , idest contractus aliquis , vel actus habilis ex natura sua. vel lege ad transferendum dominium , aut saltem colorem et apparentiam iustitituli praeseserens, ut communiter tradunt canonistae in a. decr.tit. a6. Probabilius vero neque extraordinariam So. annorum.

in qua licet non requiratur titulus, sed sufficiat bona sides sine eo tam ex jure civili. quam canonico. istam lamen bonam fidem non admittunt iura cum errore iuris naturalis: immo ei expresse resistunt. ut Patet ex I. Nunquam T. A

foci. ignor. et tenent communiter, inter quos suse Molin. disp. 6c. Axor. t. a. lib. I. cv. X8. qucter. Otilato; et inter canonistas Engel. cd fit. de praescript. g. 3. n. I S. Reiff. Ad d. iii. g. 3. In isto igitur casu mutuans pro foro conscientiae habendus est ut possessor rei alienae, sed bonae fidei:

55쪽

quare si res bona fide acquisitas consumpsit, tenetur id resilis tuere in quo tactus est ditior . licet in foro externo quocum que modo consumpsisset .,computarentur illi in cortemi' i

APPENDIT

Do Montibus pietatis: ia , ..i .

R. Nomine Montis pietatis. venit cumulus Pecuniarum. frumenti. aut alterius similis rei, collectus ex unius . vel fuisrium eleemosynis . eo sine uti pauperes non .cogantur mutuo aqcipere ab usurariis. sive hebraeis cum magno ipsorum detrimento . Nomine i montis pietatis veniti ediam locus. ubi talis cumulus asservatur . Ad hujusmodi montium erectio uem quam maxime contulerunt s. Iacobus de Marchia, et bone nardinus de Feltria is ordis Ninis . . . , Q. II. Quae sint conditiones hujusmodi montium iii et an

R. I. Condii lones huiusmodi monilum suut sequentesi Ut

a in uiuatariis detur pignus idoneum Pro assecuratione pecuniaq mutuale . Ut restitutio pecunia .mutuo: iacceptae non Possiti post aliquod determinatum tempus differri. Ut Morestituta praefata pecunia tempore determinato. vendatur publice pignus, et quod superest pecuniae mutuatasti. tradatur mutuatario. Ut mutuatariusii aliquid solvat prouexpensis nepessariis montis,' puta pro stipendio ministrorum . pro emendis libris, in quibus exarentur rationes dati et accepti pro conducenda dwuo ipsius muniis etc... . R. II. uujusmodi montes nullam continent labem usura.riam. Ita declar tum fuit, speciali bulla Leonis X. quae incipit: Inter multiplices etc. edita in concilio Lateranensi, et approbata ab eodem concilio. ut patet ex sessione decioma . Neque obstat aliquid a mutuatariis solvi., nam nil tradunt vi mutui, et in commodum ipsius mutuantis. sed pro

necessariis expensis montis , quod utique iustum est: neque enim tenetur mutuansi impendere beneficium pecuniae mutuatae cum proprio iocommodo . subeundo etiam dictas ex pensas . Sed aequum est ubi mutuatarii . qui commodum reportant ex talibus montibus. subeant etiam incommodum praefatarum expensarum. ut de Se Palet . . Si vero aliquid . supersit ex pecuniis habitis a mutuatariis. expensis necessariis satisfactis, restituendum esset. si possi

bile latet , creditoribus: sed quia dissicillimum est dignoscere

56쪽

qui sint creditores, ideo,restitutio facienda est, veli pauperibus . vel super filium in usus pios erogandum i ipsi vero monti nihil applicari potest, ut . mutuans est. Sed Solum quytenus est loqua pius , et de facio inter loca pia recensetur a Trid. eas. aa. c. 8. ' De his su se agunt Medin. q.

Ex dictis inferri potest montes pietatis non esse coniundendos eum aliis montibus constitutis a principe, Seu com munitate: nam isti non differunt nisi solo nomine a censi-husii cum Pro ipsorum tando assignentur, vel redditus vectigallum,i vel aliae res immobiles fructiferae . quae dividuntur in tot partes, quot sunt centenarii pecuniae acceptae, et . quilibet centenarius vocatur unus locus montis. Ista loca alia Sunt itemporalia, et vocantur vacabilia . . quia morte emptoris redeunt ad principem, et hac ratione major Solet esse ipsoxum fructus. puta 8. vel Io. aureorum. Alia sunt Perpetua, Seu non vacabilia, unde transeunt ad haeredes. et proinde ipsorum fructus est valde minor, puta trium, aut quatuor aureorum. ' De imis vero loquuntur Pasqualig. ia decis. I 8a . . od decis. vos. Salas de usur. Uuh. 33. Lugo disp. 25. - . Isi. et aeq. . Sigismundus Scaccia tr. de com

liuid i ei quoivplem sit combium; et quo titulo ea eodem. im. PMSit lucrum reportari.

n. Cum cambire idem sit ac unam rem cum alia Permutare, cambium in praesenti significat permulcitionem uni

( In Montibus pietatis de novo erigendis nihil ultra sortent, de no bexigi potest ab iis qui mutnum ab eo aeeipiunt etiam titulo expensagum, nisi apostolicae aedis dispensatione , , ut patet ex deeratos sac. Cung Duonis concilii in eausa Neapolitana. Sicuti neque absque ejusdem sedis M'Deplacito plus exigi potest quam antea fuerit pereeptum, etiamsi hoc augmentum necessarium tenseatur Pro ministrorum substentatione , Ut cou- tat QR alio demeto saerae eongreg. quod si vero plus exigatur, quam DPis it ad expensas necessarias, istas usuras Episcopus moderari tenetur .

57쪽

SA TRACT. XIV. DE CONTRACTIBUS

pumice cum ollam. Ubi vides quod si una res pro alia detur. dicitur absolute permulcitioisi 'eunia detur tanquam pretium unius rei. dicitur emptio: si vero pecunia detur

pro alia pecunia. dicitur combium. Bene autem hic contractus, ne frustra in quaestione nominis haereamus, reducitur ad contractum in nominatum e do. Mi des. Item ne s. theologiam addiscentibus voces obscuritatem Pariant, advertere est quod ille . a quo petitur cambium. dicitur Campsor . seu nummularius, aut bancharius: qui vero petit cambium . et accipit pecuniam a campsore, di

citur campsarius. e

Q. II. Quoluplex sit cambium . R. I. Cambium dividitur in reale. et siceumr siccum non est verum cambium . adeoque nec continet iustum titulum lucrandi. sed ideo fit, ut sub apparentia rambii verum mutuum pallietur. Audiatur quomodo hoc cambium siccum describatur a s. pontifice Pio v. in bulla, quae incipit: Decim pro nostro piastorali ossicio, et est II S. eiusdem Pontificis Buli. Rom. tom. I. Prag. 32 S. Diamniamus, inquit, era omnici combici. qvrae sicco nominiantur: et ilia confinguntur, lis contrahentes od certos nundinias seu rad olla lacet, combici ce- Iebriare simulent, cid quoe locet ii. qui pecuniam recipiunt, literas quidem sum cetisti trodunt, sed non mittuntur: vel stet mittuntur, aes triarisiacis tempore, unde processerunt. incnes referiantur, Gut elicim nullis hujusmodi literis troditis, pecunio ibi denique cum interesse reposcitur, tibi contriactus Dercit celebriatus: niam inter dantes et recipientes usque I Principio ita convenerunt, vel certe tialis intentio erat. neque grais-

quom est qui in nundinis . Gul locis supradictis, hujusmodi literis receptis, 3olutionem sociat. . Cambium reale continet verum et legitimam pecuniarum Permutationem. adeoque habet iustum titulum . ut aliquid lucri ex eo aceipi possit. R. II. Cambium reale subdividitur in minutum, et locale . Minutum datur. quando in eodem loco una Pecunia pro alia datur. ut aurea Pro argentea etc. Pecunia unius principis pro altera alterius principis . Cambium loeale intervenit, quando Permutatur Perunia Praesens cum absente . et e contra et et quia fit mediis literis . cambium per literas appellatur.

O. III. Qualis sit iustus titulus aliquid luerisaeiendi in

eambiis minutis . R. I. Prima causa. ratione cujus campsor in cambio minuto potest aliquod lucrum reportare, est quia Plura facit

58쪽

ln edmmodum campsarii. quae sunt luero aestimabilia. Ista autem sunt inquirere et congregare Pecunias diversi generis. quae sint commodae campsariis rum ut si velint auream pro argentea, et e contra: Pecuniam unius principis pro pecunia alterius principis etc. Ulterius campsor habet laborem et periculum in observandis istis pecuniis . in eis numerandis . et in exhibendo se paratum campsariis. ut pecuniam expostulatam eommutent. Cum igitur haec omnia . quae praestant campsores, sive publici, sive privati, sint pretio aestimabilia , constat bene posse ex eis aliquod lucrum reportare. Altera ratio pro justificando lucro in camblis minutis est. si eampsores dent monetam antiquiorem. Pulchriorem, et perfectioris metalli. recipiendo a campsariis monetam im-

Perfectiorem , quamvis aequalem in pretio legali. Pro quo

considerare est posse monetam dupliciter considerari, is maliter scilicet, prout est pretium, et mensura rerum venalium. et materialiter, prout est quaedam materia purior . pulchrior, antiquior etc. Primo modo monetae aureae, aris genteae . aereae, antiquae . et novae sunt aequalis valoris iita aeque satisfacio meo creditori. si debitum io. aureorum Solvam pecunia aurea, vel aerea, pecunia antiqua . vel nova. Secundo modo non consideratur Peeunia secundum valorem . quem habet a lege, sed prout induit rationem meriscis , quae secundum hominum aestimationem magis et mi-Dus aestimatur. Hac rati ine magis solet aestimari pecunia antiqua, quam novat pecunia Purior, quam minus Pura; Pecunia aurea quam argentest . Sive e contra; ac Proinde campsores dantes pecuniam . quae magis aestimatur, Possunt veluti vendentes mercem aestimabiliorem aliquid de plus hoc titulo exigere: Less. lib. 2. cv. 23. niam. XI. Pa- laus triaci. 3 a. d. I. piare. 2. Nauar. cv. XI. num. 288. 'Leotard. de usur. q. I S. n. ai. et 38. Giribat. tr. 3. ciap.

Q. IV. Quo titulo possit aliquid lucrifieri in eambio locali. R. I. Notandum, cambium locale tripliciter posse fieri.

Primo, si campsor recipiat Lucae pecuniam, ut eam solvat campsario Romae. Secundo. si campsor det pecuniam campsario Lucae, ut ab isto Romae solvatur. Demum dando pecuniam ad nundinas. I oc cambium ad nundinas fieri s let quater in anno: nam mercatores statuerunt in quibusdam locis quasdam nundinas inter se distantes spatio trium mensium e ubi convenire solent ad solvenda . et contrahenda debita . ad reddenda ratiocinia, et scribendas rationes dati et

59쪽

BO TRACT. M DE CONTRACTInus

necepti. Et quidem si fierent solutiones pecunia numerata, de hoc cambio ad nundinas nulla esset peculiaris difficultas, cum coincid rei cum cambio locali. at quia non sunt solutiones numerata pecunia, sed solum dantur, et accipiuntur syngraphae . ideo de hoc cambio ad nundinas particulares quaestiones instituuntur.

R. II. Licite eampsor lucrum recipit. quando accipit Lucae pecuniam solvendam e. g. Romae. Plures tituli concurrunt ad iustificandum hoc cambium. Primus titulus est asportatio realis . seu virtualis pecuniae Romam . dando literaseam bii, quod est lucro pestimabilei cum ex ea liberetur campsarius a labore et periculo . Ex hoe consurgit secundus titulus. narra campsor ratione periculi quod assumit assecurationis pecuniae. quae si periret. ipsi periret. Potest

lucrum reportare. et eo maius. quo est major distantia locorum : nam tunc maius reputatur periculum. et incommodum campsoris . Tertius titulus potest intervenire. si detur inaequalitas pecuniarum . ita ut e. gr. scutum aureum solvendum a campsore Romae, ibi plus staret quam Lucae: nam tunc ad servandam aequalitatem Potest eampsorrecipere Lucae quantum scutum nomae valet, et ulterius

iustum pretium pro translatione pecuniae . Lugo disp. 28. num. St. Ultimus litulus est labor in scribendis literis cambit, in registrandis quae,mittuntur, et recipiuntur etc.

R. III. Idem tituli reddunt licitum lucrum . . si eampsor Lucae det pecuniam campsario, ut ab eo Romae solvatur: ita enim faciendo, veluti transfert Lucam Pecuniam . quam Romae habebat eampsarius, et iste liberatur ab onere et Periculo, quibus poterat subesse, si debuisset Roma Lucam

pecuniam suam transferre . - .

Ηoc autem verum est. etiamsi campsori utile sit habere Romae pecuniam . taliter ut necesse habuisset eo illam mitistere . si ibi non soluta fuisset a campsario . Quamvis igitur Campsor commodum sentiat ex hoc cambio. quia alias debebat transmittere Romam pecuniam . quam solvit Lucaecampsario: nihilominus cum faciat respectu campsari i actionem lucro aestimabilem. Potest bene ex ea lucrum reprariare . et per accidens est quod exinde et ipse sentiat commodum . Laym. lib. I. tr. c. cci'. as. num. s. Lugo disp. 28. num. St. ' Molin. disp. coS. Girihald. l. c. n. t s. et alii apud Bonac. q. s. n. 23. '

60쪽

QUAEST. IV. CAPUT I r 6,

De titulis iustificantibus cambium ad nundinas agemus

sequenti capite. Regulae in promi obseractndiae I. Accidere potest famulos, seu Procuratores recipientes monetas aureas et argenteas a dominis , ut ipsorum debitum solvant, sibi eas retinere , et aliis monetis aequalis valoris legalis emere i solvere etc. interim vero monetas acceptas permutare cum vilioribus. et exinde reportare aliquod lucrum . Ut autem dignoscat confessarius, an id licite fiat. debet interrogare hos famulos, seu Procuratores . an dominus curaverit fieri solutionem monetis aureis et argenteis. quas dediti an vero solum vellet ipsorum debitum extingui, nil curando de qualitate pecuniae, qua fieret solutio. Si dominus volebat solutionem fieri pecunia aurea, tunc famulus eas sibi retinens, et dans pecuniam inferiorem. Peccat, et tenetur compensare creditori damnum , quod fodite ex carentia monetae aureae reportavit. Si vero dominus de hoc non curavit, tunc famuli, et procuratores Possunt sibi retinere pecuniam acceptam: et si ex ea ob rambium minutum aliquod lucrum reportant, ipsorum est, utPote quia esi fructus industriae . II. Advertat confessarius injuste agere illos ministros. vulgo ciassieri, Seu ciamertinghi, qui loco monetae antiquioris. purioris etc. reponunt in capsa domini monetas novas, seu

cum majori admixtione inserioris metalli. Aec possunt excusari , eo quod loco ipsarum posuerint monetas aequalis valoris legalis: nam licet istae monetae sint aequales, si considerentur . prout habent rationem pretii . non tamen sunt aequales , Prout habent rationem mercis . Secus esset, si d mini nihil curarent de moneta antiquiori, seu puriori. III. Advertat confessarius multa fieri cambia sicca, licet localia appellentur . quia dantur literae alibi solvendae . Date. g. Suus Poenitens Lucae Eoo. aureos Titio, a quo recipit literam post aliquod tempus solvendam Liburni paciscendo proinde de lucro propter eambium . Revera tamen scit hujusmodi literam nunquam mittendam, et solutionem sibi esse Lucae faciendam . Difficile est excusare hunc poenitentem a mutuo palliato sub ratione cambit. Si vero poenitens bona fide tale cambium secisset, putans Titium habere pecuniam actu, aut virtute Liburni, tunc confessarius Potest illi permittere, ut accipiat quantum damni . seu lucri cessantis habuit ex alterius deceptione , quamvis contractus cammbii fuerit nullus. videantur dicenda capite sequenti.

SEARCH

MENU NAVIGATION