장음표시 사용
131쪽
qui interfuerunt,ab Athanasij damnatione abhorruerunt. secundo quia Ainiuste, & iuris ordine non seruato damnatus fuerat: cum reuS praesens non fuerit: nec absentem nemo comdemnare iuste valeat . idcirco I
lius in literis suis inquit. Scitis monumenta Ariorum ubi una dumtaxat pars adfuerit, nullarum virium esse Osuspecta haberi. Epistola increpatoria Iuliν Papa ad Orientales Episcopos pro eausis Athanasij,
O excessibus contra Romanam Ecclesam.
V Enerabilibus fratribus, uniuersis orientalibus Episcopis Iulias.
Decuerat vos fratres alios Ecclesiasticis instruere disciplinis,&non talibus arguere machinamentis, dicente Ioanne Baptista: Nemine concutiatis neque calumniam faciatis,&c. Ipsi vero primae Sed is Ecclesiae conuocandarum generalium synodum iura&iudicia Episcoporu, B
singulari priuilegio, Euangelicis & Apostolicis atque Canonicis coce L
ia sunt inititutis,quia semper maiores cauta ad Sedem Apostolica multis authoritatibus referri praeceptae sunt. nec ullo modo potest maiora
minore iudicari. Ipsa namque omnibus maior & Praelata est Ecclesijs, quae non solummodo Canonum & Sanctoruin Patru decretis, sed Domini Saluatoris nostri voce singularem obtinuit principatum. Tu e inquit, Petrus, & super hanc petram aedificabo Ecclesia meam. N reliqua. Et quaecunque ligaueris super terram & solueris, erunt ligata & soluta in caelo & in terra. Porro dudum a Sanctis Apostolis, successoribu Ru
eorum, in praefatis antiquis decretum fuerat statutis, quae hactenus Saneta N uniuersalis Apostolica tenet Ecclesia, non oportere praeter sentC- Ctiam Romani Pontificis Concilia celebrari, nec Episcopum damnari, quoniam Sacham Romanam Ecclesiam primariam omnium Ecclesiarum esse voluerunt. Et sicut Beatus Petrus Apostolus primus fuit Onantia. Apostolorum, ita& haec Ecclesia ipsius nomine consecrata, Domino instituente, prima & caput sit caeterorum, & ad eam quas ad Matrem atque apicem omnes maiores Ecclesiae causae &iudicia Episcoporu recurrant,eiusque iusta sententia terminum sumant,nec extra Romanum quicquam ex his debere decerni Pontiscem, quatenus no ita proterv ,& pro libitu cuiuspiam, suo proprio arbitrio,quibusque Metropolitanis sicut agere solebant, liceat inconsulto Romano Pontisice, aut maiores Ecclesiae causas deturbare, aut Episcopos damnare, sed communi Sam Dctae Romanae Sed is Episcopi Concilio, & concordi actione, quaeque Sut Christi zelo agenda, disponat unanimiter , recteque sentiant ,& ea quae senserint, non sibimet discrepando sed Deo placita perficiat, dic. Et nos scitote, hunc typum deinceps non esse passuros, & ea quae ad hanc specialiter pertinent sedem, sicut iudicia Episcoporum & maiores Ecclesiae causae, ut paulo superius praelibatu est, vos patiamur nobis inconsultis inuadere, absque vestri status periculo. Sed si quis ab hodie na die & deinceps Episcopum praeter huius Sanctς Sed is sententiam danare, aut propria pollere sede praesumpserit, sciat se irrecuperabiliter cΓ
132쪽
A se damnatum, & proprio carere perpetim honore, eosque qui absque huius sedis sunt eiecti sententia vel damnati, huis Sanctae Sedis auctori-.tate scitote pristinam recipere communionem, S in proprijs restitui sedibus: quoniam & prius, a tempore scilicet Apostolorum haec huic S di sanctae concessa sunt, S postea in memorata Nicaena synodo, propter prauorum hominum infestationes atque haereticorum persequutiones, transidiantium molimina fratrum, sunt concorditer ab omnibus corroborat ut magis singuli praeuideant, ne talia audeant perpetrare ,& caueant, si non propter Deum & amore fratrum, tamen propter Op- robrium hominum, ruborem suum, atque canonicam ultionem, salteaec timore & verecundia compressa, silentioque comprimantur, am-s palato scilicet totius usurpationis excessu, quia nullus debet praesumere, quae sibi non videntur esse concessa, octa
Haec quae sequitur Epistola Iulij Papae ad Orientales in eadem causta Athanasij, ex Apologia secunda Athanasi j desumpta est.
Iulius Diaeono Placit . Narcisso, Eusebio, Mari Uacedonis, Theodoro, eat erisque eorum qui nobis diis risiimis is cisis Uratribus ex Antiochia scripserunt .salutem.
LEgi epistolam vestram, quam mihi mei presbyteri, Elpidius& Phi- Α'
loxenus attulerunt: miratusque sum quu a nobis ex vera dilectione di bona conscientia scriptum esset, contentiose a vobis, & no vi decuit rescriptum esse. fastus enim & arrogantia scribentium in epistola apparebat. Atqui aliena sunt ista a fide in Christum, decuit enim eum, si qui cum dilectione ad vos scriberet, eandem vicissim dilectionem, non autem contentionem referre. Quid an non dilectionis indicium erat nos presbyteros misisse, qui compaterentur patientibus, & incitarent eos, qui iudicium scriptis postulauerant 3 ut praesto esse vellent, quo pabmum omnia componerentur, & emendationem accipetent, ne diutius aut fratres nostri iniurias aut vos caluntas pateremini nec scio cur vobis ita rem agere placuit, ut nos in hanc opinionem redigatis,ut arbitremur nos sub specie reuerenti pro ludibrio esse habitos, uictaque vestra irridentium fuisse, cum & presbyteros nostros ad vos missos, quos cum gaudio remissos oportuit, cum luctu remiseritis,ob ea, quae istic geri co-spiciebant, &c. Quid enim actum est dignum offensa aut qua in re vo-V bis quibus scripsi causam succensionis prςbui 3 an quia adhortati vos sumus ut ad synodum occurreretis atqui illud cum gaudio potius excipi oportuit . qui enim bene sentiunt de ijs quae egerunt, & in quibus ipsi ut aiunt iudices fuere, non indignanter ferre solent, si quod ab ipsis iudicutum est,ab alijs excutiatur, quippe qui securi sint, ea quae ipsi iusta iud, cauerunt, iniusta nunqua fieri posse, &c. Ibidem quoque Athanasj sin
ceritas in tuenda fide spectata luit, qui nec Tyri condemnatus est, nec Mareotae praesens fuit, ubi contra eum absentem in lite processum est. Scitis autem dilectissimi, monu menta actorum, ubi una dumtaxat pars adsuerit, nullarum v trium esse,& suspecto haberi. Nos tamen quanqua
133쪽
ita actum esset pro re certius cognoscenda, neque vobis qui cotra eum, A.neque illis qui pro eo literas misere praeiudicium iacientes,cohortati Q-mus omnes quotquot scripserant, ut praesentes se iudicio sisterent, quo omnia ad amussim, quia quamplurimi pro utroque scribunt in synodo examinari possent ne vel innocens condemnetur, aut qui rei sunt, puri habeantur, &c. Oportuit igitur vos dilectissimi huc accedere, & nequaquam tergiversari, ut res ad finem deducatur: id enim ratio requirit.Sed
fortasse dies costituti temporis breuior quam par erat impedimento suit, nam huiusmodi in literis vestris quaerimonia tacitis, atqui illud dilectisi
simi, pro mera cauillatione putandum est, &c. venissent enim ut dixi, si de sua causa bene sperassent,&c. Quod autem non temere aut iniuste susceperim in comunionem coepiscopos nostros Athanasium S Maue Bcellum, etiam si prius dicta sussiciant, breuibus tamen ratio vobis istaria rerum demonstrada est. Scripsere prius Eusebius cum suis contra Athanasium, scripsistis & vos in praesentiarum, scripsere etiam plurimi ex , gypto&ex alijs Prouincijs Episcopi pro Athanasio: na quod ante omnia obseruari oportet, literς vestri aduersus Athanasium interse pugnat, & primae cum secundis nullum concentum habent, Sc. Quod si vestris literis fidem dari postulatis, aequum est & literis eorum, qui pro eo scribunt, fidem no abnegare, & maxime quod vobis a patria eius longe distantibus, illis qui in ijsilem locis cum A thanasio degunt, ut de homino noto rebusque ibi gestis certiores probum testimonium de vitae eius innocentia perhibent, assirmates eum non nisi confictis criminibus oppri- Cmi . Quin & Arsenius aliquando dictus ab Athanasio interfectus,quem , iam cognouimus in vita esse, & cum Athanasio amicitia fouere, is ipse affirmat ea quae acta sunt Mareotae in absentia alterius partis aeta fuisse,&c. Quinimmo Presbyteri & Diaconi cum huc venissent, non tenuiter sed prolixe testimonia dixere pro Athanasio, assirmantes nihil eoru quq illi obiicerentur verum esse, eumque colurationibus premi, quin & Episcopi ex AEgypto & Africa in seis scriptis assirmarunt constitutioirem .
Athanasis in suscipiendo Episcopatu legitimam & Ecclesiasticam fuis.
se, neque caedem commissam, neque quenqua per illum sublatum esse, neque poculum ullum coni actum, sed omnia esse conficta,&c. Praeter haec Omnia annum totum & integros sex menses apud nos haesit, vestra Ppraesentiam expectans, aut quotquot comparere auderent, suaque prae-1entia pudefecit omnes,non enim iudicio stetisset, nisi 1ui fiduciam lia- huisset, neque sponte, sed literis nostris ad iudicium vocatus comparuisset, quemadmodum vos per literas citauimus, & tamen post tanta arginmenta,nos veluti in solitum quiddam agentes repraehenditis. Qui igitur
sui qui cotra canones agut 3 nos ne qui cum tantis reru documentis virurecipimus 3 an qui solum ad triginta sex siuifragia eorum qui Antiochiae
fuere externum hominem Episcopum salutarunt eumque militari manu Alexandriam deduxerunt, quod ne tunc quidem faetiam est, cum .
134쪽
A Athanasius in Galliam relegabatur, quod tum haud dubie factum fuisset, si pro vere damnato habitus fuisset: certe cum inde ab exilio rediret, etiam tum suam Ecclesiam, a qua recipiebatur, vacatem inuenit. pro sus ignoro quanam ratione facta sunt, quae facta sunt,&c. Non enim solum Athanasius S Marcellus Episcopi cum quaerimonijs de illatis iniurijs, sed Jc plurimi alij Episcopi ex Thracia, Coelosyria, Phaenicia, palestina huc conuenere, presbyteri item non pauci, partim ex Alexandria, pactim aliunde huc ad Cocilium occurrerunt, & coram omnibus Episcopis ibi congregatis, inter reliqua dieta sua conquaesti sunt,vim & inimriam Ecclesijs illatas esse,siuasque Ecclesias eadem quae Alexandrina passas esse, & in alijs Ecclesijs similia designata, Sc. Cur igitur & in primis B do Alexandrina ciuitate nihil nobis scribere voluistisὶ an ignari estis hac consuetudinem esse,ut primum nobis scribatur,ut hinc quod iustum est
definiri possit 3 Sc. SEXTA APPELLATIO.
Epistola Liberij Papae ad Athanasium & Aegyptios respon soria. Dicis stimo Ilio Albanam, omnibus in unum congregatia, O de Trinitatis erectὸ sentientibus AegUtiorum Episcopis, Liberius Papa.
OLim&ab initio tantam percepimus a Beato Petro Apostolorum Principe fiduciam, ut habeamus auctoritatem pro uniuersali Ε clesia ad rectam defendendam fidem, quatenus nulli liceat statum Sanctae Ecclesiae commouere ad laesionem recte credentium absque sui pe- C riculo honoris. Epistolam squidem vestram, nobisque directam ante nos recitari fecimus, tribulationes & persecutiones, quas pro recta fide patimini, intelleximus. Super quibus & nos una vobiscum codolemus, S laborare pro vobis, ut Pater pro filijs, parati sumus ,&c. qui pro nouitatis commento accusati sunt,de venerabili scrinio nostro obsecundantibus,& nobis rationabiliter offerentibus solertius intendamus,itaut qui haec praesiumpserint praeuaricari, primum quidem subiaceat iudicio temribili omnipotentis Dei, deinde autem qualemcunque regularem indignationem revereantur, per quam siquidem Episcopi aut Clerici sunt, a sui Sacerdotis siue a Cieri sui ordine, modis omnibus excidant: si aute Monachi sunt segregentur & alieni sint de suis locis, Sc.
Epistola Innocentij Papae Primi ad Theophilum Alexandrinum Epilaopum .PRater Theophile Nos & te,& statre nostrum Ioanem nempe Chry-1sostomum) communionis nostrae esse decrevimus,sicuti & in prioribus literis aperte satis expressimus, & nunc in sententia nostra & volatate perdurantes, rursus eadem scribimus. Et quotiescunque scripseris, ris in nisi debitum sequatur conueniensque iudicium, propter ea quae magno cum dedecore sunt gesta, possibile non est, nos a Ioannis communione discedere. Itaque si conscientiae confidis, tu quoque iudicio accurre adsvnodum proxime in Christo celebrandam, di illic iuxta Nicaeni Con-
135쪽
cilis canones & decreta conrede . alios quippe canones R omana no ad- Amittit Ecclesia. Quod si obtinueris, euides & irrefragabilis erit ratio tua.
Epistola daecisiua Caelestini Papae ad Cyrillum Episcopum Alexandrinum appellantem. C hnimis visi in Cyrilis Disicopo Alexandrino .
o sententiam sapientissimi Salomonis impletam: non enim Muam sitiens aquam frigidam, de terra longinqua iteratum nucium per litteras tuae dilectionis accepi quae nos inuicem nostri consilli participatione coniungunt. Indissiculter est Ecclesiarum &Catholicae fidei speranda tranquillitas, quando pro hac elaborare Christianissimos Principes sic videmus. Non est inessicax in diuinis maxime causis cura regalis quae pertinet ad Deum, qui fideliter tenet corda regnantium. BItaque breuiter responsum tuae reddimus sanctitati. Etenim quaeri Vtru Sancta Synodus recipere debeat hominem a se praedicata damnantem ran quia induciarum tempus emensium est, sententia dudum lata perdinret3 Super hac utique consultatione communi, communem Dominum consulamus . Nonne nobis respondet illico per prophetam, mortem se nolle morietis: & per A postolum Paulum omnem hominem velle saluum fieri, & venire ad scientiam veritatis Nunquam displicet Deo accelerata in quocunque correctio, tuq sit hoc sanctitatis cum venerando fratrum consilio, ut orti in Ecclesia strepitus comprimantur,&finitum,
Deo annuente, negotium Votiua correctione discamus, &c.
Caeteras Epistolas Cael estini Papae ad Cyrillum Alexandrinum Patri- Carcha omittimus,quia in prioribus disputationibus ia fuerunt propositς.
Epistola Sixit Papae Tertii ad Cyrillum Alexandriae Episcopum . Sixtus Episcopus C riuo Alexandria Episeopo.
R Agna sumus laetitia alacritatis impleti postquam sicut legimus,exIVI alto nos Oriens visitauit. Ecce enim solicitis nobis, qui nemine perire Volumus, sanctitas tua redintegratum corpus Ecclesiae, suis Epistolis indicauit: redeuntibus eius in sua membra compagibus, nemine foris i a videmus errare, quia intus omnes positos fides una testatur, dic. In unum congregati Apostoli de fide sepe tractasut: in unum nunc co- uenientes Apostolici de eius victoria gratulantur. O relatio digna mi tente,digna conuentui gaudij caelestis iudicium tales habere debuit co- Dgnitores: di quia res & causa deposcit, locum quoque conuenit intueri. Ad Beatum Apostolum Petrum fraternitas uniuersa conuenit: ecce a ditorium congruens, auditoribus conueniens audiendis . habuerunt ripiscopi nostri illum congratulationis testem, quem habemus honoris
Epistola Leonis Papae Primi ad Marti num Augustum pro Proterio Epist. Alexandrino. Leo Episcopus Martiano Augusto.
PVritatem Fidei Christianae, qua clementia vestra praefulget, etia his litoris quas frater ει coepiscopus meus Nestorus detulit, demostr Gorale
136쪽
A stis; iustissimum fratri meo proterio Alexandrinae urbis Antistiti impendentes fauorem, quo mihi per omnia esset acceptior. Nam cui vestra
pietas testimonium perhibere dignatur, indubitanter esset probandus, etiam si taceret. Sed accedit ad gratiam, quod proprio quoque sermone cognoscitur, icquam sincerus sit Catholici dogmatis praedicator, ipsius professione clarescit. Unde plenissimo affectu dilectionem orthodoxii atris amplector, ic Deo gratias ago, quod amoto eo, qui Euangelio Christi voluit contraire, di a Sanctorum Patrum intelligentia dissentire, ta lem prospexit Alexandrinae Ecclesiae Sacerdotem, qui praecedentibusroectoribus, & fide concordaret & vita. Nam cum amplecti se Epistola meam, quam ad beatae memoriae Flauianum contra Eutychen impium B misi, toto corde profiteretur, quid aliud quam Apostolorum se discipulum ostendit. quoniam doctrina veritatis in lumine suo permanet,& no potest esse diuersum quod unum est atque diuinum . Rescripsi itaque praedicto fratri quod debui, atque in sancto studio ut perseueraret admonui. qui sine dubio constantior erit, si etiam clementiae vestrae cohortationibus adiuuetur, &c. Quia vero quorundam haereticorum versuta nequitia, ad conturbanda aliorum simplicitatem, Epistola meam, quam ad beatae memoriae Flauianum dedi, falsasse perhibetur, ut commutatis quibusdam verbis vel syllabis, receptorem me Nestoriani erroris asserat: obsecro venerabilem clementiam vestram, ut eandem Epistolam, per fratrem meum Iulianum Episcopum, vel eos quos idone
C ad hoc opus pietas vestra delegerit, in Graecum sermonem iubeatis integre diligenterque translatam, per idoneum latorem sub vestri signaculi impressione deferri, tradendam iudicibus Alexandrinis,qui eam clero .& plebi ipsius ciuitatis, cum praedictorum Episcoporum praedicationbbus, qui & meo scripto consentiunt, faciant recitari, ut agnoscant se fallacium hominum fraude ulterius decipi non debere, & probentur Apostolicae Sedis sinceri esse discipuli, apud quam nec Euthiches, nec Nestorius ullum obtinent locum: quia sicut alios haereticos, ita & istos Ecclesia uniuersalis damnauit. Data 6. idus Marti j, AElio & Studio viris ci tissimis Consulibus. In hac Epistola duo nobis praecipue perpendenda occurrunt. Primia D est , Alexandrinum Episcopum eo tempore a Romano Pontifice suae asi sumptionis confirmarionem accipere, cui Catholicae Fidei professio per
Iennes nuncios ab eodem tradebatur. cur aute & his temporibus haec exequi renuant, ipsi videant. certum est Euagelium Christi non esse casisatum & irritum, nec aliud Euangelium hominibus credendum tradita esse. Secundum est Orientales haereticos, literas Romanorum Pontificii Corrumpere consuetos esse . quamobrem in dubium vertere possumus,
an Epistoliet Honorij idem discrime ab haereticis Monothelitis passi; sint. ut in superioribus disputationibus fuse diximus.
137쪽
i DE AP ELLATIONI Bus Epistola Leonis Papae Primi ad Leonem Augustum, in qua Concilium generale Λ
--. r. fieri prohibet, & Causam Alexandrini Episcopi iudieat. Leo Episcopus Leoni Augusti.
LIteras clementiae tuae plenas virtute fidei, & lumine veritatis ven ranter accepi; quibus cuperem etiam in eo quod praesentia meam
pietas vestra necessariam existimat, obedire, Ut maiorem fructum conspectu vestri splendoris assequerer: sed magis id vobis arbitror placit, rum, quod eligendum ratio demonstrauit. Nam cum sancto S spiritali studio, in uni uciso mundo pacem Ecclesiae muniatis, nihilque sit conuenientius fidei defendendae, quam his quae per omnia, instruente Spiritu Sancto, irrepraehensibiliter diffinita sunt, inhaerere: ipsi videbimur bene statuta conuellere,& authoritates quas Ecclesia uniuersalis amplexa Best, ad arbitriuin haereticae petitionis infringere, atque ita nullum colligendis Ecclesijs modum ponere, sed data licentia rebellandi, dilatare magis quam sopire certamina,&c. Cum enim clementiam tuam Domi nus tanta sacramenti sui illuminatione ditauerit,debes incunctanter ad uertere, regiam potestatem tibi non solum ad mundi regimen, sed maxime ad Ecclesiae praesidium esse collatam,ut ausus nefarios comprime-do,N quae bene sunt statuta defendas,& veram pacem his quae sunt tusebata restituas, depellendo scilicet peruasores iuris alieni, dic. Nonne perspicuum est , quibus pietas vestra succurrere dc quibus de-heat obviare, ne Alexadrina Ecclesa, quae semper fuit domus orationis, speluncanuoc sit latronum 3Manifestum quippe est per crudelissimam Cimmanissimamque saeuitiam omne illic caelestium Sacramentorum i men extinctum. intercepta est sacrificij oblatio, defecit chrismatis sanctificatio, oc participatibus manibus impiora omnia se subtraxere mysteria. Nec ullo modo ambigi potest, quid de his decernendum sit, qui post nefanda sacrilegia, post sanguinem probatissimi Sacerdotis effusu,
di concremati corporis cinere,in contumeliam aeris c lique dispersium,
audent sibi ius perua dignitatis expetere,& Apostolicae doctrinae inuiolabilem fidem ad Concilia prouocare. Magnum ergo vobis est, Vt diademati vestro de manu Domini etiam fidei addatur corona,& de hostibus Ecclesiae triumphetis. quia si laudabile vobis est aduersarum ge-tium arma conterere,quanta erit gloria ab insanissimo tyranno Alexan- Ddrinam Ecclesiam, in cuius contritione omnium Christianorum est iniuria, liberare Ut autem litterae meae pietati tuae colloquium quassi prinsentis exhibeant, quicquid de communi fide fueram suggesturus, scrimiis prosequentibus insinuandum esse perspexi, Sc. Sacerdotalem namque oc Apostolicum tuae pietatis animum, ctiam hoc malum ad iustitia ultionis debet accendere, quod Constan tinopolitanae Ecclesiae puritate pestilentes obscurant, in qua inueniuntur Clerici quidam, haereticorum sensui consonates, ec intra ipsa Catholicorum viscera assertionibus sitis haereticorum partem adiuuantes. in quibus deturbandis, si frater meus
138쪽
A Anatolius, cum nimis benigne parcit, segnior inuenitur, dignamini pro fide vestra, etiam istam Ecclesiae praestare medicinam, ut alem non solum ab ordine clerica tus,sed etiam ab urbis habitatione pellantur&c. Data Kal. Decemb. Constantino & Rum viris clarissimis Consulibus.
Epistola decretalis Leonis Papae Primi ad Dioscorum Alexandrinum Epsscopum
ex hoc poteris approbare, quod tua firmius desideramus fundaro initia, ne quid charitati tuae ad persectionem deesse videatur, cum tibi specialis gratiae merita, ut probauimus, suffragentur. Paterna igitur &x 'terna colatio , debet sanctitati tuae esse gratissima, & a te taliter susci pi, quemadmodum a nobis eam intelligis proficisci. Vnum enim nos intire oportet & agere, sicut legimus f in nobis quoque unum esse corct anima comprobetur.Cum enim beatiss. Petrus Apostolicum a Domino acceperit principatum, & Romana Ecclesia in eius permaneat institutis, nefas est credere, quod sanctus discipulus eius Marcus, qui Alexandrinam primus Ecclesiam gubernauit, alijs regulis traditionum suarum decreta formaueri cum sine dubio de eode fonte gratiae unus spiritus fuerit &discipuli&magistri, nec aliud ordinatus tradere potuerit, quam quod ab ordinatore suscepit. Non ergo patimur,ut cum uniuS nos esse corporis di fidei fateamur, in aliquo discrepemus: di alia doctoris, alia distipuli instituta videantur. Quod ergo a patribus nostris propen- 1lore cura nouimus esse seruatum, a vobis quoque volumus custodiri, ut non passim diebus omnibus, facerdotalis vel l euitica ordinatio celebretnr , sed post diem sabbati eius noctis &e. Et ut quoties Basilicam in qua agitur praesentia nouς plebis impleuerit toties facti fictu subsequens offeratur. Necesse est autem ut quaedam pars populi sua deuotione priuetur, si unius tantum Missae more seruato, sacrificium offerre non possint, nisi qui prima diei parte conuenerint. Studiose ergo dilectionem tuam cic familiariter admonemus, ut quod nostrae consuetudini ex forma paternae traditionis insedit, tua quoque cura non negligat, ut perti Onuata nobis di fide oc actibus congruamus &c. Data Kalendis Iulij.
Epistola decisiva Leonis Papae Primi ad Episcopos Aegypti appellantes. Leo Episcopus Theophilo, Ioanni, Athanasio, Abrahae, Dauieli, Daha, Paphnutio, Musio, Panuiuio, o Petro Episcopis Aegπιθι.
LIteris fraternitatis vestrae quas ad me filii nostri Daniel Presbyter & 'Timotheus Diaconus detulerunt, cognouisse me gaudeo quod gloriosi & veneradi Principis fides, propheticis & Eaangelicis unita doctrinis, ad sanctos cic Deo placitos dispositionum suarum peruenit effe- ictu ut cruentissimo Alexandrinae Ecclesiae peruasore deiecto,& in longinquiora translato, dignum sua gubernatione re rem totius ciuitatis
139쪽
mereretur electio: ad cuius vos consecratione nullus ambitus traheret: Anulla seditio impelleret, nulla iniquitas incitaret: sed in medio constitita meritorum sanctitate, eum cunctis non dubitaret praeponere, quem
sibi uniuersitas cuperet praesidere. Vnde reddita populis Christianis Dei
pace gaudentes , commendamus vobis inuicem vestri operis dignitate: ut religiose per omnia ordinatus Antistes, fraterno se vivere experiatur
assensu,& ad aboleda,quae error haereticus excitauerat,cooperatione Uestra gaudeat adiuuari dic. Dat. i s. Kal.Sept. Magno & A ppollonio COL
Epistola Simplicij Papae ad Zenonem Augustum pro Ecclesia Alexandrina. 'η Zenoni Augusto simplicius Episcopus.
CVperem quidem, quantum ad meae spectat deuotionis arbitrium, Bqua Principes Christianos iugi veneratione suscipio, debita pietati vestrae continuis officia deferre colloquijs &c. Functus igitur gloriosisi
me ac clementissime fili Imperator Auguste, munere salutandi, quae in Ecclesijs Orientis per haereticorum latrocinia recidiva rursus dicuntur scandala conciliari, nec debeo silere nec possum. Nam sicut in meam, notitiam feruentium pro fide catholica detulerunt scripta Monachorii, comperi Timotheum patricidam, qui AEgyptiacae pridem vastator E clesiae, in morem Cain, ut lectio diuina testatur, eiectus a facie Dei, hoc est, Ecclesiae dignitate seclusus, etiam per deserta vagus, sceleratae conscientiae diu tormenta passurus, in exilium proprij erroris a bductus est, resumptis pristini furoris incendijs, confiaste nihilominus agmina per- Cditorum, & Alexandrinae urbis Ecclesiam, quam sacerdotali prius sanguine cruentauit, ipsum denuo nunc cruentu depulsione legitimi per uasisse Pontificis: ut cui illa relegationis humilitas iniicere debuerit, ex his quae impio gesserat, aculeum poenitendi, nutriendi potius otia tria huisse videatur atrocioris insaniae: quo proculdubio Cain ipso longe d testabilior approbatur: ille siquidem a perpetrato semel facinore damnatus abstinuit, hic profecit ad crimina maiora post poenam Sc. Quapropter clementiam vestram, cui mea vice propensius frater & Coepis copus meus Acacius supplicabit, praecor atque obsecro, ut imitatores facti tantorum S talium praedecessorum, nefandae praesumptionis operarios catholico pectore respuentes, regia censeatis potestate cohiberi. DQuisquis, sicut praedixit Apostolus, praeterquam accepimus, seminaro molitur, anathema sit. Sc. Quo magis ac magis beati Petri Apostoli v ce, qualescumque sedis eius minister obtestor, ut inimicos antiquae fidei non sinas impune grassari, qui vestros optatis habere subiectos: ut vere confessionis pacem cunctas Domini seruare decernatis Ecclesas, qui Orbem vestri Imperi j desideratis tenere pacatum: S unicam spem salutis, quae genus hominum ad regna caelestia, vitam que perducit aeternam nulla patiamini parte violari, qui placatum Deum regno vestro cupitis vel saluti. Data . idus Ianuari j.
140쪽
INter opera diuinae prouidenti aes quae pia semper ει iusta sunt, nostris quoque temporibus eloqui potentias Domini vix quaelibet humana lingua sufficiat.&c. Debes gloriosiisime & clementissime fili Imperator
Augustae memoriae tantorum virorum taliumque reueretiarn debes vi ces muneribus Dei. Ille te ad istorum reduxit Imperium. tu Deo istis si milem redde famulatum. Et quia haec Beato Apostolo docente nos Petro, mea nuper humilitate praedicante refutata sunt a castris, Deo fauto. re proficiant in regni soliditate mansiuris, &c. Vnde ante omnia praecor, ut Alexadrinam Ecesesiam non minus a funesto, quam ab haeretico per-B uasore clementiae vestrae dispositionibus liberatam, Catholico ac legitimo restitui censeatis Antistiti, eisque etiam, quos temeritate diabolica diuersis Ecclesi, ordinasse perhibctur eiectis, rectae fidei subrogari constituatis Episcopos, ut sicut Rem p. vestram a tyrannica dominatione purgastis, ita ubique Ecclesiam Dei ab haereticorum latrocini js atquOcontagijs exuatis: nec id potius praeualere patiamini, quod iniquitas teporum,& eos quos non solum vestro Imperio, sed & in Deum quoque rebellis spiritus concitauit: quam quod tot tantique Pontifices, ec cum egregijs orthodoxisque Pontificibus uniuersalis Ecclesiae decreuit ass sus . Chalcedonensis Synodi costituta, vel ea quae Beatae memoriae praedecessor meus Leo Apostolica eruditione perdocuit, intemerata vigere C iubeatis: quia nullo modo retrachari potest, quod illorum definitione sopitum est, nec ullatenus recipi totiens uno undique ore damnatus: ipsa est quippe, sicut experti estis Catholica fides, quae potentes de sede t fa deposuit, dc exaltandos humiles custodita seruauit. Quare fatis agendum est pietati tuae,ut qui huius tibi auctor est doni, sit ipsie etiam propagator . Data g. idus Octobris post consulatum Basilisci & Armati.
Tertia Simplicii Papae Epistola ad Zenonem Imperatorem. Qua gratias agi t pro Timotheo Alexandrinae Ecclesiae restituto . eumque rogat, ut Petrum ei liuem Ecclesiae perturbatorem expelli iubeat. Simplicius Episcopus Zenoni Augusto.
PEr Petrum virum spectabilem Comitem Placidiae nobilissimae femi.
nae olim diuinorum exultatione munerum, triumphalis in Domi- P no regni vestri gloria dilatatur, cum uniuersialis Ecclesiς gaudio mediocritatis meae literas obtulisse meminerim, nec inter uniuersos Catholicae fidei sacerdotes opera Domini nostri, vel solus potui tacere, vel primus: quia secundum Bcatum Paulum Apostolum, Ecclesiarum omnium curam sustinens, mihi summam gaudii, de reddita pro clementia vestra carum quiete specialiter vindicaui, quod vos diuinitatis auxilio deiectis religionis S regni hostibus meruerimus habere victores,dic. Tacere nomisum gratias si n e dubio perennes, quod antiquae veraeque fidei in semire e coepiscopo meo Timotheo Alexandrinam Ecclesiam reddidistis, cuius ad me nuper literae commeantes, expulsa profanitate Euthichetis