De appellationibus omnium ecclesiarum ad Romanam S. Petri Cathedram aduersus huius temporis hæreticos & schismaticos opus recens, nunc primo compositum. Auctore fr. Angelo Petricca a Sonnino ..

발행: 1649년

분량: 349페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

81쪽

D DE APPELLATIONI Bus

stolicis praedecessoribus & venerabilibus quinque Concilijs definita sent Αcum simplicate cordis &c. I bc in epistola alia Aδathonis cum Synodo Ias. Episcoporum Romae coaeta ad Imperatorem directa ibique perlecta, hoc idem habetur Omnes nos exigui Ecclesiarum praestiles, vestri Christiani Imperi j famuli, in septentrionalibus vel occiduis panibus constituti, licet parui&simplices scientia, fide tamen per Dei gratiam stabiles M. J &ρο- stea L persecta vero scientia si ad verae pietatis scientiam redigatur solius est

veritatis cognitior si ad eloquentiam saecularem, non aestimamus quemquam temporibus nostris reperiri posie qui de s immitate stientiae glorietur: quandoquidem in nostris regionibus diuersiarum gentium aestuat furor , nunc confligendo, nunc disturrendo ac rapiendo: unde tota vita nostramlicitudinibus plena est, quos gentium manus circundat,& de labore cor- Bporis victus est. Sta Personas autem de nostrae humilitatis ordine praevidiamus dirigere ad vestrae a Deo protegendae sortitudinis vestiSia, quae omnium nostrum, idest uniuerserum per septentrionales vel occiduas regiones

episeoporum suggestionem &c. J

Quid mirum 1i Graecis Honorium anathematigantibus, Legati Ag, thoni, & Romanae Synodi non restiterunt, & id fieri permiserunt, cum sacrorum dogmatum doctrina θc disputandi arte carerent nec Graeci, Romanae cathedrae aemuli, hanc Apostoucam Sedem humiliandi & deprimem di occasonem dimittere voluerunt. Sed Ostenderunt in lapidem, S a i queo quem parauemni capti sunt. Cum itaque , oetime Lector, eundem Honorium Sanctissimum Ponti- Cficem etiam in Epistola Synodica septimae Synodi ad Imperatores directa ,& in sequenti epistola ad omnes fideles missa , inder haereticos monothel Lias connumeratum inuenies, dic Graecomm aemulas, calumniatrices & inmptas voces Bisie , non quae veritatem propalaverint, sed quae Christianis inadisnam & odibilem inuidiam contra Romanam S. Petri Cathedram propriam ipserum matrem aperuerint.

At forte Amice Lector mihi Auctori obiicies, huiusimodi verbis potius

odium in Graecorum Nationem quam Christianam dilectionem me ostendere , praecipue cum contumeliosa verba proserre videar. Sed Christum Iesum iudicem vivorum & mortuorum testem inuoco, quia Graecorum & omnium Orientalium Nationes praecipua dilectione prosequorin saepe saepius cum in eorum Prouinciis degerem, eorumque Dregiones terra marique pertransirem , tristitia & afflictione redundans, praeces ad Deum, pro Saluatoris nostri gloria ibi redintegranda, pro animarum illatum salute stabilienda,& pro eorum pristina taelicitate restauranda , iunia debam , nec a veritatis tramite aberrauero, si sere singulis diebus etsi indi gne hoc idem me exequi pronunciauero, quom Ο eigo eos Odire potero, pro quibus recuperandis omnem laborem S industriam usque ad sanguinis

etationem prompto animo exhiberem Cum enim fiaudes, falsitates, librorum corrulitiones, inter eos inu niam , cum causa sit tam seria,quae tot animarum salutem concernit, in haec Jc similia verba non potui non prorumpere . non enim haec quaestio est, ut

dici solet de lana caprinat sed de fide orthodoxa, de Petri Cathedra, quae ad Saluatoris nostri gloriam, salutem animarum , Chiistiani Orbis tranquillita

82쪽

AD ROMANAM S. PETRI CATHEDRAM. 7r

A tem & pacem, multam interest . & priusquam huic causiae finemdicen si imponamus id considerandum est quod in hac supra citata Agathonis epistola perspicue dicitur nempe , Romanam Cathedram nunquam a via Veritatis in qualibet erroris parte deflexam cs Ie . sic enim ait. t Haec est enim verae fidei rebula, quam S in prosperis di in aduersis vivaciter tenuit ac defendit haec spiritualis mater vestri tranquillissimi , Imperij, Apostolicae Christi Ecclesia: quae per Dei omnipotentis gratiam a tramite Apostolicaς

traditionis nunquam errasse probabitur, nec haereticis nouitatibus deprauata succubuit: sed ut ab exordio fidei Christianae percepit ab auctoribus suis Apostolorum Christi principibus illibata finetenus permanet, secundum ipsius Domini Saluatoris Sc. J & postea. qui fidem Petri non defe-B cturam promisit, confirmare eum uatres suos admonuit, quod Apostolicos Pontifices meae exibuitatis praedecetares confidenter fecisse sempercunctis est cognitum: quorum & pusillitas mea licet impar & minimata, pro sestepto tamen diuina disnatione ministerio pedissequa cupit exi

Si autem Honorius in fide errasset, cum appellationem Orientalium Patriarcharum iudicauit, haec Agatho Papa non protulisset, imo ipsum id affirmare puduisset: quia ergo hoc constanter docuit & affirmauit , manifestum est Honorium opinionis Monothclitarum non suisse .

At Graeci hanc Agathonis epistolam de infallibili iudicandi iure in rebui

fidei & morum controuersjs resbluendis , quod Petri Cathedra perpe- C tuo obtinuit , examinare & perpendere noluerunt: sed epistolas Honorij praecipitanter dc ipsum Honorium anathemati siubijcere tanquam parui-

momenti facinus, & rem ioco dignam exequentes , decreuerunt .sed audiant verbum Domini Prou. i Filio dolosb nihil erit boni.&cap. et s.

Filius sapiens laetificat Patrem: oc stultus homo desipicit matrem suam.&cae. I9. Falsus testis non erit impunitus: di qui loquitur mendacia peribit. JVtinam Graecorum Natio non perijsset. Accipe Amice Lector , ex hac Synodo Romana ad sexta Synodum per Imperatorem directa, aliam Graecorum detectam fraudem . nam in fidei expositione ponentes primo fidei Symbolum ue de Spiritu Sancto dixerunt squi ex patre filioque proceditivi in eiusdem Synodi testu patet, & nunc reperitur. Graeci autem schisma superueniente post Photium in octaua Syn D do ipsis postulantibus a sede Apostolica damnatum s particulam filioque abstulerunt, de qua re conquaestus est Iulianus Cardinalis in ea disputatione quam habuit contra Graecos in Concilio Florentino . & hoc ipsum centum re eo amplius annis ante dictum Iulianum animaduertit Emmanuel Chalem homo Grecus in libro aduersias errores Graecorum . Ergo dicendum est Orientales Nationes Catholicae fidei candelabrum voluisse obstinate extimsuere ,& occasiones semper inuestigasse fidem Catholicam dc Petri cathedrae venerationem dimittendi. quamobrem ad rem nostram facit quod Prou. 18. dicitur occasiones quaerit qui vult recedere ab amico: omni tempore erit exprobrabilis. J Sed qui haec omnia operati sunt, ut Comstantinopolitanum episcopum super astra Coeli exaltarent, & sedem Ap stolicam, Romanam sicilicet Cathedram S. Petri deprimerent, Deus tultus iudex sic illam deiecit cum omni Natione Sedem, ut Maumethicae sectaei penitus

83쪽

enitus si onprobrio , nam pene singulis annis Turcarum tyrannuinunc Aunc , nunc virum alterum , maiorem pecuniae quantitatem offerenter

Patriarcham instituit. Universaque illa Natio, quod valde deplorandum est, sitas Ecclesias, monasteria, Gymnasia, caeteraque bona , quae tanquam Christianae Reipub. illustris portio olim possidebat prorsus amisit: & quae loca Christianae pietatis erant, nunc bestiarum & Iumentorum stabula cernuntur: & qui Redemptori omnium grates olim exhibebant laudes, nunc ad Maumethicam sectam diuertentes, illum negant S blasphemant.&qui saecularis imperij splendore potius gloriabantur, quam Piscatoris cathedrae consociatione & reuerentia, nunc Maumethico imperio, Christiani nominis hosti acerrimo, mancipiorum onus sustinent. Deus, qui diues est in misericordia, Omnia mala haec auferre dignetur, ut catholicia, Bfides libertas, pax ,& rerum omnium faelicitas, iterum regnent apud cos.

Secunda obiechio. Tertia generalis Synochas Ephesina , sub paena anthematis ipse facto incurrenda nemini licere fidei Symbolo aliquid addere vel detrahere , sanciuit . at Romana cathedra fidei Symbolo particulam Filioque addidit, ergo excommunicationis vinculo est obstricta. & cons quenter omne ius in Ecclesiae rebus resbluendis amisit,quod est excommunicationis effectus . nec amplius appellationes suscipiendi S reQluendi ius habet: haec est Giaecorum huius temporis obiectio, ut me etiam ipsa expirientia docuit. Quam obiectionem Marcus Ephesius Episcopus, in Generali Florentina Synodo, nomine totius Graecae Nat: onis sc cxi osuit,viscssione quintata, Ceiusdem Sunodi conspicitur. Concilium tertium, ut ipsum Symbolum

immutabili perpetuo permaneret, decreuerat. Vos eIgo rogamuS, tot ac Sanctorum Patrum voces, nostrasque rationes oc argumenta, quae sibmua in medio allaturi , benigne ac attente audiatis. Quandoquidem vobis probare promittimus, Christianorum omnium unam esse Catholicam fidem, ad quam accessionem aliquam fieri, aut quidquam ab ea non liceat

auferri.

Hic duo nobis, amplissimi Patres, in dubium stat vocanda: cur tertium Concilium inhibuerit, ut Symbolum Nicaenum in Concilio secundo

declaratum ,&pro eodem habitum, nunquam mutati debeat: duo vero

priora Concilia nulla pro seipsis inhibitionem decreuerint. Et cur tertium idem Concilium, nulla de secundo Symbolo mentione facta, primi tan- Dium meminerit, ac pro eo finxerit 3 Ad primam ambiguitatem respondemus , id factum esse, quia arrogantiae signum esset futuris patribus praecipere, ut venerationem proprijs decretis habeant: at posterioribus patribus comvenit , honorem &. venerationem antiquioribus & praecessoribus Paltibus praecipere . quod patet exemplo Apostolorum & Euangelistarum, qui nihil addi vel minui suis quas dederunt scripturis praeceperunt: Patres autem EC-clesiae siuccessores eorum, ad illorum honorem & venerationem id strustis sine sanxerunt . secundo eidem dubio sinquit Ephesius) sic respondemus . Inter namque primum Concilium, a quo diuinum illud Nicaenum Symb

Ium fuerat editum, ac secundum, non parum sane temporis intercesserar:

in quo quidem temporis interuallo fere triginta alia Symbola a particularuhus S priuatis Concilijs prodita fuere. quae licet ab illo ptimo differrent.. quia

84쪽

A quia tamen verbum, consubstantialem, auferebant, idcirco secundum Concilium , Oecumenica praeditum dignitate, piarticularibus illis concilijs

longe excellentius, diuinani Sancti Spiritus rationem accuratius explicavitta. illustrauit, S ad euertendum haereticum Apollinarii dogma , verso huic, incarnatus, illud ex Spiritu sancto& Maria Virgine addidit. sed posterior,bus non interdixit, ut Christianum dogma dilucidius explanarent, volenSut eadem ipsa declarandi facultas in Dei Ecclesia perpetuo permanoret. quam opportunitatem assumentes Nestoriani, illud Nicaenum Symbolum transforinarunt15c ei di erfa impiaque dogmata addiderunt. quo Nestori,no Symbolo multos post annos in tertio Concilio recitato, Icretum fuit, ut in futurum naritandi Nicaeni Symboli nemo faciuitatem haberet, eo quod B Nicaenum Syncibolum a Constantinopolitano minime discreparet, itaut pro Vm ambo haberentur . ergo eam facultatem quam addendi & a-rendi habebat , sibi & posterioribus abstulit . ut reipsa statim id declarauit , nam verbum Dei param, quod tunc aduersus Nestorium sanciuit, Nicaeno Sumbolo noluit addere, quamuis ad dogma de Saluatoris nostri incarn tione , quam maxime necessarium litisset. Nunc venio, subdit Ephesius, ad alteram quaestionem de secundo Symbolo nulla mentio facta est, quia ab omn:bus illa duo pro eodem susiipiebantur: cum Nicaenum 1 fundam

mentum esset caeterorum ,& maiore Patrum numero celebratum fuisset

Sc. scio equidem vos non ignorare praestantissimi Patres, in hoc de tertio

Concilio libro, multas beati Cyrilli literas scriptas esse quippe qui Caelestini C sanctissimi silmmi Pontificis eidem Concilio legatus ac vicarius praefuit .

Pars igitur tantum literarum earum, quas ad Ioannem Antiochenum praesuleui scripsit, quarum inscriptio est pro unione, quaeque incipiunt ita, Gaudeant Angeli, si lubet) recitetur. Nequaquam , inquit, tolerabimus ut definita praescriptaque fides, aut Nicaenum Symbolum ab aliquo imminietur: nullam nobis vel alijs mortalibus facultatem concedentes, ut aliquam, eius dictionem mutare, aut unam syllabam praeterire valeant. huius enim sententiae recordamur , Ne transgrediaris terminos antiquos. quos possi

i runt Patres tui, ut pote qui non ex sese, verum Dei Patris spjtitu amati l l querentur , qui ex eo procedit, non autem alienus a filio secundum subi stantiae rationem existit occ. Sancti Cyrilli sententiam Amplissimi Patres intellexistis, sibi simul caeteri sique mortalibus inhibentis, ut ne literam F, D dem diuino Symbolo possent addere.

Et ex quarta generali Sunodo haec ad maiorem rei veritatem confirmamdam accepimus. cum post fidei catholicae definitionem haec ibi legantur. Vt haec ergo diligentis lime accuratissimeque concludamus ac obsignem , idcirco sancta generalisSynodus definit, atque determinat, ut aliam fidem conscribere, aut componere, aut sentire, aut docere liceat nemini. Qui Veio quippiam tale commiserint, aut aliud commentitium Symbolum ex gentilibus, vel Iudaeis, aut haereticis ad nostram religionem venientibus, tradere fuerint ausi , si clerici, priuentur: laici vero anathemate notentur.& sic sequitur idem ostendem per septem generales Sunod deinceps su, dit Ephesius . Ipsi ergo , qui nostros maiores plurimum veremur , quique eorum decreta colimus , ac tribrum execrationes timemus , accessionem ad Symbolum factam susti re nolumus . Opportunum X autem

85쪽

autem esse videtur , ut accusationi ac rationibus nostris respondeatis oco a Verum cum haec, de Romana: Cathedrae excommunicatione & d positione , Graecorum opinio, nunc temporis apud eosdem plurimum vigeat s omnes quas Graeci Patres rationes ad improbandam particulam Filioque Symbolo impositam, nunc coram Synodo protulerunt, hic afferam s ut ex earum solutionibus, quas tunc Latini Patres dedemni, & per eas quas ego superaddere paratus sum, inanem praefatae censurae esse imposturam, ad eorum erga Romanam Cathedram S. Petri inobedientiam & fili, Iem irreuerentiam excusandam, excogitatam,ad excusandas scilicet excusationes in peccatis, pandam & patefaciam. Obiectio Graecorum ex instaua Sessione. Bessarion sic ait. Licet clarissime ostendatis Spiritum Sanetiam ex Filio procedere,veram declarationem 3 esse, Symbolo tamen apponere nefas est, quando etiam multa aliavera sunt, quorum nullam factam ad Symbolum fuisse videmus accessionem, ut

patet cie fidei articulis in quarta, quinta, sexta& septima Synodo declaratis . nisi probare poteritis Romanam Ecclesiam addendi facultatem habere, nihil proderit demonstrasse Sanctum Spiritum ex Filio procedere. at RG mana Ecclesia post tertiam Synodum id nequit adstruere, cum ei & omni bus eadem tertia Ephesina Synodus interdicat & ipsamet de re hac exemplupraebuit , nam Mariam Virginem deiparam esse contra Nestorium definiens. in Symbolo hanc non descripsi veritatem. N si Ecclesia una eadem gue semper sit, eandemque facultatem semper habeat, debet tamen san forum Patrum decreta seruare,& pro diuinis vocibus ea reputare, quod cergo Maiores nostri prohibuerunt, id posteriores cauere debent. Obiectio Graecorum ex sessione nona. Bessarion ait. De potestate vero Romanae Ecclesiae plurimum diceremus, nisi aliud ageremus. Non enim inscij sumus, quae sit ipsus facultas ac eraerogativa. sciatis tamen velimus, addendi Symbolo facultatem, non solum Romanae, Verum etiam uniue

sali Ecclesiae, genera lique Synodo interdictam fuisse. siquidem igitur Romana Ecclesia, quavis facultate praedita sit, uniuersali tamen Ecclesia, quam generalis Synodus praesesen, inferior est . si eiuscemodi facultatem ab Uni uersali Ecclesia tollimus, multo magis ipsam a R omana Ecclesia tollendam

putamus: tollimus inquam, non nostra auctoritate, verum maiorum no-itrorum decretis. Haec est omnium imma rationum quas Graeci in Florentina Synodo in D hac causa protulerunt. Quaedam alia attamen hic inseremus , quae in ea dem Synodo Latinis Graeci obiecerunt, quae licet ad primana huius nuper propositae difficultatis obiectionem com randam non conserant, tamen ad nunc de Appellationibus Tractatum exacte tradendum apte congmunt. Sessione sexta, Marcus Ephesius Episcopus cum sitiam obiectionem per sanctatum Synodorum decreta roborare conatus fuerit , ad Octauampe Deniens Synodum, sic inquit. Concilium illud inter generalia connumerandum non est, quandoquidem non modo non susceptum, verumetiam antiquatum fuisse constat. Ioannis enim & Adriani summonam Pontifi- Cui a tempore conuocatum sitit, ac Photium Constantinopolitanum antistitem condemnauit. Is deinde Ioannes aliud Concilium habuit, quod

item appellauit octauum, quod acta ipsius Concilij, quod vos Octauum

86쪽

A. fuisse dicitis, improbauit,photiumque restituit. Cuius quidem Ioannis pro Photio literae memoriae proditae sunt, oc adhuc extant. In quo plane Concilio inter alia fuerat decretum, ut haec eadem Symboli additio tolleretur,qQod vos non ignorare putamus. Siquidem igitur ipsius Concilii acta re-Probata videntur, non est congruum rationi, ut de his aliqua mentio fiat s m alterum octauum Concilium sequi potius deberemus. Propterea ex eo tempore , Constantinopolitana Ecclesia hucusque solet ita celebrare . Quaecunaue in sanctos Patriarchas Ignatium, & Photium scripta vel dictata,

sint, anathema esto.

Sessione tertia , Marcus Ephesus Episcopus ait . Scire autem vos patres amplissimi velimus, nos de Symboli additione verba esse facturos, quod B ncque vera, neque prorsus conueniens si, quam sane constat nostri schisematis ac dissidij praecipuam causam fuisse . J Haec enim examinare proponimus , an reuera haec Symboli explicatio Graecorum schismatis prior causa extiterit. quoniam haec obiectio in latinorum cadit iniuriam. Sessione vigesima quinta, cum Ruthenus Episcopus dixisset: Verum sipatet spiritum ex Filio procedere, quemadmodum Graeci doctores ac Lat, ni simul testantur, cur non est pium, ut Sanctos nostros sequentes, cum Romana Ecclesia coniungamur Tunc Ephesius prolixam habuit orationem , & in peroratione protulit Latinos haereticos, nedum schismaticos esse: idque Orientalem Ecclesiam tolerasse, quod genus ipsorum maius ac fortius csset: proptereaque Graecos tot annos ab eis disiunctos esse , quod C haeretici sunt. dicebat igitur se cum Latinis neutiquam debere coniungi, priusquam additionem illam a Symbolo prorsus auferant. Tum Bessarion sProferentes igitur Sanctum Spiritum ex filioque procedere, haeretici sunt Ephesio vero, quidni , respondente: Bessarion exclamauit, dicens: Deus misereatur, ergo Sancti qui hanc sententiam tradidere, haeretici fuerant muta fiant labia dolosa, quae loquuntur aduersus iustum iniquitatςm . nonne clare vidisti, occidentales ac orientales doctores Sanctos in hoc neut, quam discrepare

Ephesio deinde proferenti, Quis nouit an libri eorum mendosi sint Bessarion respondit. Quis, obsecro, tam temere dicere audebit, tot Latin rum sermones, tot Euangeliorum expositiones, abBlutam denique de Spiritu Sancto Theologiam, simul omnem mendosam dc corruptam esse ρD quam quidem si veluti mendosam e libris velimus tollere, tantum papyrus alba in tot voluminibus remanebit. Nunc itaque hae Graecorum praemissae obiectiones & instantiae soluendae sunt, ut ex illarum solutionibus Graecorum eommdem errores detegantur ac relel tantur,& Romanae Cathedrae sancti retri supremum magisterium,& ius omnis generis Appellationes resoluendi luculenter patefiat. Ad primam obiectionem, quae ordine secunda est, in qua de censura aB omana Cathedra contracta, ob particulam, Filioque Symbolo appositam, fit sermo, Recondeo omnes Graecorum excogitatos Syllogismos ip praesenti materia ex eo pendere, quia a Romanae Cathedrae digna existimatione desecerant: ic in nunc descenderunt errorem, ut Constantinopolitanum Episcopum Romano Pontifici aequare, eis licuisse ostenderent, quod in

quarta Synodo in sessione quadam, Romanae Cathedrae Legatis absentibus, Κ a de D

87쪽

tres Graeci necessario affirmare debuerant , primatum Romana: Cathedrae de iure gentium Ecclesiastico esse: S cie iacto primatum illius a Patribus Synodorum S ab Augusto Constantino sancitum, cipe saepius affirmae uerunt . Sin eadem quarta Synodo aperte dixzrunt id laetum tuisse, quia , Roma literat Regina Libium . idcirco hoc errore decepti, Honorium in

sexta Synodo ausi sunt anathematiZare. ad cuius examinandam causam nec

ipsi , nec Romana: Cathedrae Legati ius vilian ab Agathone tunc papa ao ceperant . & de inccps polt Octauam Synodum, in qua Photius, ipsis Graecis petentibus a Petri Chathedra sicerdotio priuatus fuerat, hac excogitata ratione de Symboli fidei declaratione silper particulam ex Filioque lipsam Petri Cathedram , non tantum c xcommunicationis vinculo innoda- B

iam , verum omni iure cXpolia am 1 pronunciauerunt.

Verum si perpendissent potuitatem Romanae cathedrae Sancti Petri , de iure diuino descenderesti Petrum cum successoribus suis, ivxta Euangelium ab eisdem Graecis Sanctis ratribus cxplicatum esse Patrem patrum , Caput di uniuerulis hcclesiae Pallorem, ac Chtilii Dei Saluatoris nostri interris Vicarium, in huiusmodi non prorupissent errores: at quia haec verissima doctrina , viam quam ad Constantinopolitanum Episcopum exaltam dum tenere caeperant, delirucbat: ideo iter aliud quod modum Romanam Petri cathedram deprimendi & Constantinos episcopum extollendi ostenderet , aggressi sint. cognouerant enim Romanos Pontifices huius inodi eorum immoderato desiderio iure res itere paratos esse, ut Leonem pri- Cmum facturum prae nouerant 3 quapropter pessimum semen de principio ocradice sotestatis R omanae Cathedrae superseminare voluemni. At cum liquido constet, ut insuperiore disputatione demonstrauimus, Romanam Cathedram diuina sanctione vicariam Christi Dei Lotestatem in terris gerere, omnibus qui eam exauctorare aus fuerint, illud quod ad Rom. v. legitur, obijciam. O homo tu quis es , qui respondeas Deo λ nunquid dicit fgmentum ei qui se finxit: quid me fecisti sic J Deus statuit

Putrum cum successoribus suis uniueris Ecclesiae pastorem este , di tu homo vis aliquam Synodum illii ex authorare posse: vel ipsi im aliquam in Synodis legem tactura ut scii sum tali iure priuaret: quis vere castiolicus sic opinatus est unquam3 cnimuero Petri cathedra contra eiusdem Petri cathediam nihil potest quia contra ius diuinum,nullum ius humanum aliquid valet non pin Dierat ergo aliquam legem petri cathedra sancire, quae ipsa Petri Cathedram suo iure spoliare valeret. Hoc saltem huius temporis Graeci perpendant. Sed dicet quispiam. Si Papa falsum dogma docuerit, suo iure priuatur. Res ondeo, ille nomo qui tunc est Papa suo iure Vtique priuatur, quia cxtra cathedram sic falso docuit . at Petri cathedra tunc suo iure non priuatur , quia i lle qui falso docuit amouetur a cathedra, & qui Catholicus est in illam ascendit. haec autem instantia Giaecis nil prodest s nec eorum patrocinaturcuqrem, quia non unus homo seper Petri cathedram sedens docuit Spiritum Sanctum ex patre Filioque procedere, nec unus homo solus particulam filioque Symbolo apposuit sed cathedra id fecit cum longa serie e rum qui super aliam s)derunt S de consensu fratrum suorum, di alia minis Occidentalium Synodorum, quae sic errare non potest docendo, di omni.

88쪽

AD ROMANAM S. PETRI CATHEDRAM. 77A bus Mesesiasticis legibus praeest, itavi possit stmper ligare di soluere Inec

censuris catlmedra subiacet . Dices sessitan . Poterit ergo mutare etiam decreta fidei, nec in anath nia incurrere 3 Rcf ondeo instantiam inanem esse, nec lacere ad rem, quia cathedra hoc non operatur, quia supra ius diuinum non potest, fides ain rum a Deo est reuelata :& quandocunque Ecclesia aliquid fide tenendum dςGarauit , tunc ea decreta diuinam reuelationem , ut caeteri fidei articuli, pr*seferre, docuit: nempe de natura articulorum fidei id elle quod declara G, credendum statuit: quo peracto decreto, cum super fidei dogmata seu

contra fidei dogmata nullum ius habeat, nec supra id quod de fidei essed clarauit, aliquid potest . Verum in casu nostro hoc non iacit ad rem: quia B ducernere nullum dogma, etsi verum, in Symbolo ege apponendum subpaena dopositionis oc anathematis non est fidei, sed circa mores decretum ,:1Mirco, si deinceps, nouis accedentibus causis, aliquid verum apponatur a Petri Cathedra , cum non sit error in fide, non pote1t anathemati subiacere, nec ullam depositionis paenam subire huiusnodi enim leges, quae ius diuinum non praueterunt, possunt a Petri cathedra solui, quia ipse illas instituit: nam ini tacit legem , nempe huius di similis generis, potest destruere legem: nec diuino iuri aliqua insertur iniuria: imo ipsi est valde consenum: quod geneticam soluendi S ligandi potestatem ei praescribit ut suo loco dictum cic probatum fuit. Nunc vero ad difficultates Ephesi praesulis, in Florentina Synodo expω C sitis , deueniemus, illasque nihil concludere similiter ostendemus. Omnis

autem illius argumentationis vis, haecest. Sancta Synodus generalis tertia

sanciuit ipso iacto depositum esse Antistitem qui fidei Symbolo aliquid addiderit . at Romana Cathedra hoc fecit: ergo a Pontificali munere deposita est. maiorem aliquibus coniecturis confirmat, quas insta solvemus . vel sic . Sancta Synodus generalis tertia statuit nihil Symbolo addendum esse vel ab eo auserendum sub paena depositionis & anathematis, at Latini addiderunt particulam filioque contra Patrum statuta, ergo accessionem factam Symbolo nos Graeci siuscipere non debemus, cum Patres nostros venerari

debeamus, eorumque censuraS timere .

Huie instantiae Patres Concilii Florentini primo respondemni particulam Fil oque non esse additionem sed declarationem: additio autem a tem D tia Synodo prohibetur, non autem declaratio. Secundo resoonderunt sessione decima sic. Apud Bonaventuram tria Theologia clarissimum, triplex genus additionis literis traditum est : unum cum id quod additur, ei cui assonitur, oppositum est, Alterum quod non oppositum, sed tantum diuertum ab illo cui opponitur, fuerit. Tertium, cum utrunque congruum siti quorum 'uidem primum genus haereticum, ac prorsus alienum existit a fide, ut si quis Deum patrem protulerit genitum filium vero ingenitum, canctum autem Spiritum a nullo procedentem. Altero vero genere inepti homines uti siolent. nam summae ineptitudinis est , ,esblita verba & a sacris literis aliena proferre, ut si quispiam Deum Patrem appellauerit geometram, filium astronomum , Mnctum autem Spiritum arithmeticum, quae licet a veritate non discrepent, quandoquidem quaevis diuina Persona cuncta cognostit ac potest : tamen quoniam L , eius

89쪽

18 DE APPELLATIONI Euseiusmodi sermo , neque in sacris literis, neque in Sanctorum nutis legi- Αtur, ideo ineptis hominibus adscribi solet. Tertium autem genas , quo Deum patrem omnipotentem ternum , filium vero consitaltantialem, Sanctiam autem spiritum , spiratum procedentemque dicimus esse, plut & Catholicum est, nostraeque religionis do trinam declarans: idcirco duo illa additionum genera , paena grauissima prohibentur, iuxta illud Apoc.

Si quis apposuerit ad haec, apponet illi Deus plagas scriptas in libro isto. JGenus vero tertium tantum abest ab interdicto, ut qui eo viantur a Salua tore nostro praemiis afficiantur amplissimis, ut sententiarum magisterim ploemio suo testatur. siquidem igitur additio de qua agimus,non ex oppositis diuersisue constant, sequitur ipsam non esse vetitam, cum praesertim illa, ex filioque particula, valde conueniens & congrua sit. Apostoli namque Bsancti, cum Sanctum Spiritum celebrarent, non ipsum ex Patre procedetuproserebant , quod cum ab ipQ Apostolorum Symbolo potestate contine retur, eique quam maxime conueniret, Sanciti posteriores patres ad euem tendos impios haereticorum errores, id ipsi Symbolo apposuerunt, acidi sum Spiritum ex Patre procedere, declarauerunt . QMd cum adhuc modo quodam ambiguum esse videretur, idcirco ex filioque particulam alii posteriores latres addidere, ipsumque Symbolum clarissimum reddidere, pr serentes Sanctum Spiritum ex Patre niloque procedere. . Sed Patres Graeci mirum in modum obsistebant , dicentes, interdictam esse omnem cuiustunque generis additionem . & sessione octaua sic Bessarion hoc probabat. Beatus Cyrillus ad Acacium Melitinensem praesulem . Cscribens, inquit. f Sancta Synodus Ephes celebrata necessario prouidit, ut alia fidei expositio Dei Ecclesijs neutiquana ingereretur: praeter Cain, quam beatissimi Patres nostri senem Mati Spiritu definierant. J In quibus quudem literis, aiebat Besiarion, multa notatu digna videntur. Sed tria tantum , si lubet, perpendamus. Primum, tertiam Synodum primam inhubuisse , quod verbum, prouidit, fgnificat: Deinde verbum, necessatib sPostremum, aliam fidei expositionem suisse vetitam . Praeterea memoria dignum est ab uniuersali Ecclesia interdictum suisie, quod haec verba significant, ut Dei Ecclesijs non ingereretur. Quae omnia, Patres amplissimi , consideremus oportet, praesertim quod ex primo sequi videtur. Constat enim tertiam Synodum primum quippiam vetuisse , duas vero priores iampridem interdixisie, ne quis Contraria dogmata proderet: Crgo sequitur, DSynodum ipsam aliud ab eo quod iam vetitum fuerat, prohibuisse . quod ipsi credimus este ne verborum mutatio vel additio Symbolo fieret. Quod quidem decretum ab uniuersali Ecclesia, ut supradictum est, laetum fuerat, quippe quae, non quid hic vel ille profiteretur, sed ne quod communiter in Ecclesijs celebraretur ,& in quo baptiZaremur mutaretur , curauit. & non solum alijs. verum etiam sibi ipsi interdixit: quod plane patet ex eo quod verbum. Dei ram, diuino Symbolo noluerit addere. nam & s in ipis includeretur , ac valde necessarium esset, ut eidem apponeretur, tamen . posterioribus exemplo se voluit esse , siuum decretum reipsa confirmando , quamuis propter impij Nestorii dogmata magna necessitas urgeret, ut Symbolo nomen illud apponeretur, cum praesertim ab eo potentia con

90쪽

δε Sed hune Bessarionis Syllogismum nihil concludere aduersum nosi

probo. Bessation ait, ideo tertiam Synodum non de additione talisu dogmatum intellexisse, sed de omnis generi additione etiam vera & C tholica, quia in prioribus Synodis circa falsi additionem iam interdictui fuerat, ergo interdictum tertiae Synodi additionem etiam veri interdicit. Contra , caeterae sequentes Synodi post tertiam unodum semper sitnile interdictum promulgare Dequentabant , ergo aliquid aliud a tertia Synodo

interdicebant, stante ratione Bessarionis: at hoc verum non est, quia idem decretum tertiae Synodi ratum habere profitebantur, ergo pari modo tertia Synodus suo interdicto, priorum Synodorum interdictum confirmabat. imo retorqueo hoc argumentum contra Bessarionem. sequentes Synodi

B post tertiam Synodum sitis consimilibus decretis, nihil in hoc genere amplius interdicebant, sed decretum tertiae Synodi confirmabant, ergo &tertia Synodus suo interdicto, nihil noui interdicebat, sed interdicta pii

rum Synodorum confirmabat . at illa priora, Vt Graeci etiam fatentur, tantum additionem falsorum dogmatum inhibebant, ergo &hoc idem tertia Synodus tantum inhibuit. N hoc verissimum est .

Ad confirmationem sui Syllogismi R espondeo, coniecturam illam non

Concludere efficaciter contra nos : nam poterant Patres Symbolo addero

B. Mariam esse Dei genitricem contra Nestorii dogma: non addiderunt snon sequitur id fecisse, ut nec verum Symbolo addere amplius licere ostem derent . cum id secisse, fieri potest , eoquod fidei Symbolum potius dog-C mata de Deo trino & uno & ce Saluatore Iesu Christo, & de redemptionis nostrae causis & estectibus seu fructibus, quam omnes Beatae Mariae Virginis praerogatiuas, includere & exprimere oporteat. Sensiam autem tertiae Synodi, cum Graeci & Latini in dubium reuocent , cuinam illum aperire contingit , nisi Romanae Cathedrae Sancti Petri 3 sed de hoc insta plura dicturus sum. sequitur ergo a primo ad ultimum, semsium inhibitionis a tertia Synodo sancitae, eum non esse quem Patres Graeci dederunt. Hinc similiter patet vera esse quae semper Latini Patres docuerunt , nempe tertiana Synodum contra oppositum falsum addentes, pranas & censiiras statuisse. & hanc amplector sententiam, nec an sit additio vel declaratio disserere aggredi nunc volo: sed duo probanda assumo . prumum est, sensum tertiae Synodi, hunc quem nuper exposuimus fuisse. M.

D cundum: Ad Romanam Cathedram Sancti Petri id iudicare S addere, diui

no iure spectare. Igitur Patres tertiae Synodi Actione sexta decreuerunt, ut nemini alteram fidem proserre, aut conseribere , aut componere liceat, praeter defini.

eam a sanctis Patribus, qui in Vrbe Nicaea in Spiritu Sancto congregati fuerant . qui vero ausi fuerint aut componere fidem alteram, aut proserre , vel offerre, conuerti volentibus in agnitionem veritatis: hos quidem, si sunt

episeopi aut Clerici alienos esse Episcopos ab Epistoeatu , & Clericos a Clericatu decreuit, si vero laici fuerint anathemati si biici . hoc est tertiar Synodi interdictum. Nunc ergo ad huius decreti intelligentiam desten. damus. Nestorius aliud composuerat fidei Symbolum , ut tertiae Synodi acta indicant, illudque ubique diuulgabat, illisque qui tempore Epistopatus sui nouiter ad Christianam fidem conuertebantur proponebat & praedica

SEARCH

MENU NAVIGATION