장음표시 사용
491쪽
4 α DE ORATORE num fuisse parituram. Arguta etiam significatio est, eum
parua re,CT sepe uerbo res obscura Cr latens laustratur: ut cum C. Fabritio P. Cornelius homo, ut existimabatur
auarus Cy furax, sed egregie fortia Cr boma Imperator gratias ageret, quod be homo iniimus C o s. ych et, betalo praesemin magno er graui: Nihil hi quo nubi gratiuagas,inquit,sii malui compilari, quam uinire. Vt Asello Asticanus ob cienti lustrum illud inrtis, Noli, inquit.
m. rarius enim qui te aerarijs exem lustra codidit,a lauari jmmolauit. Tanta susticio est,ut riligione ciuitatem obstrinxibe uideatur Mummius,quod Astuum ignomnia leuariti Urbanaetii di imulatio est, cum alia dicuntur ac sentias, non illo genere,de quo ante dixi,cum contraria dic int Lanax urassus,sed cum toto genere orationis seuere ludus,cum aliter sentius ac loquare ut notier Scaeuola septumuleio illi Anagnino,cui pro C.Gracchi cupiteerat aurum repensura,roganti,uist in Asiam praelicium duceret, Quid tibi rus,inquit,insanestanta malorum est multiis tudo ciuium,ut tibi ego hoc cosmem,si Romae manseris,
te paucis antiri ad maximus pecunira esse veturum. In hoe
genere Fannius in annalibus μου ricanum hune Amiaelianum dicit uilicier eum Graeco uerbo appellat ἔδωνα:sed uti strunt,qui melius haec norunt, Socratem opinor urbae Ponia distin antiaque longe lepore Cr hugmani te omnibus praestitisse genus est perelegans Cr cum grauita te susura,cum que oratorijs dictionibus,tum urbanis semimonibus accommodat .Et hercule omnia haesiquae a me
defcct s diss)utantur,non maiora strensium acilam , quam omnium sermon condimenta sunt. Nam quod apud Catoncm est, qui musta retulit, ex quibus a me exempli causa multa ponuntur , per nubi citum via derur
492쪽
LIBER ILiatvriCPublicit solitu dicere,P. Mininu cuiuis teriae pori hominem ese. Sic princto res se habe nussum ut sit vitae tempus,in quo non deceat leporem humanitatems versari. Sed redeo ad eaetera. Est huic stimum disimulationi,eum bonesto uerbo uitiosa res appetatur ut cum ricanus CEN s. tribu movebat eam centurionem,qui in Pauli pugna non afuerat: cum ille sie cunodiae causa diceret in caltris remansisj e,quaereret, cur as eo notareritur, Non amo,inqui nimum diligetes. Acutum etiam illud est,cum ex alterius oratione aliud excipias ais ille I ut Salinatori Maximus,cum Tarento amisso arcem
tamen L iuius retinuisset, multas ex ea praelia praeclara Irrisse cum aliquot post annos Naximus id oppida reis cepisse rogaretq; eu Salinato ut meminisset opera sua se Tarentum recepisse, Quidni,inqui meminerim nu quam ego recepissem,nili tu perdidisses. Sunt etiam illa subabsurda, sed eo ipsio nomine sepe ridicula,non solum mimi perappo sed etiam quoiamodo nobmbomos tuus postquam rem habere coepit, est mortuus. Quid est tibi isti muliers uxors simius mediusdius. quandiu ad aquas sui nunquam est mortuus. Genus hoc leuias,CT,ut dixi, cumsed habet nonnunquam aliquid etia apud nos loci,uturi non stultus quasi stulte rum sala dicat alia
quid:ut tibi Antoni Manci cum audisset te CEN s .aN. Duronio de ambitu postulatuam, Aliquando,inquit, tibi tuum negotium agere licebit. Valde haec ridentur,
Cr hercule omnia,quae a prudentibus,quasi per disim lationem non intelligendi subassurde salse, di tur Ex
quo genere est etiam non uideri intelligere quod intelliogas,ut Pontidius, Qualem existima qui in adulieris deinprehenditur tardam.Vt ego,qui in desectu Metello cumGG I excu
493쪽
excusationem oculorum a me non accipσet,eT dixisses, Tu igitur nihil uidess Ego uero inquam a porta Exqui tina uideo uillam tuam. Vt illud Nasicae,qui cum ad poetam Ennium uenisset, eis ab ostio quaerenti Ennium, ancilla dixisset domi non qbe, Nasica sensit clam domini iust dixisse, er illum intus esci paucis post diebus cum ad Nasicam uenisset Ennius,Cr eum a ianua quo G . exclamat Nasica , se domi non e Ctum Ennius, Quias
ego non cognosco uocem,inquit,tuam Hic Nasica,Ηoisino es impudens:ego cum te quaererem,ancillae tuae cremdidi te domi non esse,tu mihi non Gedu ipsis Est bellum illud quos,ex quo is,qui dixi irridctur in eo ipso gerin , quod dixit, ut cum c Opimius consulum,qui adolescentulus male audi siet, sifliuo homni Egilio,qui nidreetur mollior,nec esset,Axiflet,
-Quid tu Egilia mea, Quando ad me uenn cum tua cola Cr Ianus Non pol,inqui audeo: Nam me ad amosus uetuit matre acce e.
Salsa fiunt etiam quae habent fiusticionem ridiculi abissconditam,quo in gelim est illud Sicut cui cum Amiliariris quidam quinetur,quod diceret uxorem buum fusten distest de ficu, Amabo te,inquit,da mihi ex i)ti arbore
quos si in furculos. In eodem genσe est,quod catulus dixit cuidam oratori malo,qui cum in epilogo mssericordiam femouisse putaret, postqui assedi rogauit hunc uia doctur ne mimicordia mouisse: Ac magna quidem,ir quilinemine enim puto esse tam durum,cui no oratio tram reanda uisa sit. N e quide hoecule ualde illa mouent stomachosa,er quasi submorosa ridiculu,non cum a motaroso diculurritum enim no sal ta natura ridetur. In quo, u
494쪽
LIBER II. xt mihi uidetur,persus illud est apud Naeuium,
id ploras puteri nurum ni cantem,condemnatus A. Huic generi quasi contrariu est ridiculi genus patienistis ac lenti ut cum cato percussus ossa ab eo,qui arcam frebat,cum ille diceret,caue: rogauit ni quid aliud braret pretier arcam. Etiam stultitiae falsa reprehensio,ut ille Siculus,cui Praetor Scipio patronum cause dabat hospitem suum hominem nobilem, sed admodum stultum: Qurso,inquit, Pristor aduersario meo da istis patroisn-,deinde mhi neminem dederas. Mouent ilia etiam quae coniectura explanantur longe aliter alsi sunt, sida te atq; concinne:ut cum Scaurus accusaret Rutilium ambitus,cum ipse C o s. est sectus de repulsum tulistier in eius tabulis oste ret Iiterus, A. F. p. R. idq; diceretes,actum fide P. Rutil :Rutilius aute,ante fetum pori relatum: c. Cannius eques Ro. cum Rus ades excluomat neutrum illis literis declarari. Quid ergo, inquit, Scaurins AE milius strit, pinitur Rutilius. Ridentur etiam discrepantia. quid huic abest, nisi res Cr virtussBella etiam est amiliaris reprehensio quasi errantis: ut culm obiurgauit Albius Gratium,quod cum eius tabulis quiddam Albutio probatu uideretur, er ualde absoluto Scaevola gauderet, nes intelligeret contra suas tabulas esse iudicatum. Huic similis est etiam admonitio in conflio dando semilliaris,ut cum patrono malo,cum voce indicendo obtudiset,suadebat Granius,ut mulsum stigidubiberet simulae domu rediset, Perdam,inquit,voce, i id sce .melius est,inqui quam reum. Bessum etia est cum quid euis sit cosentaneum dicitur . ut cum Scaurus non nullam haberet inuidia ex eo quod Phogionis Pompeii locupletis hominis bona sine testarento possederat ederiret s
495쪽
DE ORATOR Ereti aduocatus reo Bestis,cum lunus quoddam ducereis
tur,accusator c. M. tantulus, Vide,inquit,scarer mortuus
rapitur,si potes esse possessor. Sed ex his omnibus nihil
magis ridetur,quam quod ni praeter expectatione, im innumerabilia fiunt exempla,uel Apph maioris illius,qui in senatu,cu ageretur de agris publicis,cr de Iege T horuria,CT premeretur Lucilius ab ijs qui a pecore eius depasci agros publicos dicerent, Non est,inquit,Lucili pecus illud,erratιs dentidere Luciliu uidebatur ego libera puto ecte,qua lubet pascitur. Placet etiam nubi illud Scipio ius ultus,qui T. Graccha perculit,cu ei M. Flaccus mutitis probris obiectu P. Nutium iudicem tulistet,Eicro,inraquit, iniquus est. crum ectet adm ingratum, Ah,inquit,
P. C.non ino nubi illum iniquam eiero, uerum omnibus.
Ab hoc uero crasto nihil αcetias, cum laesisseet thus Silus Pisonem,quod be in eum audit e dixitFet , Poteit feri,i
quiKSile,ut is unde te audisse dicis,iratus dixerit: annuit Silus. potest etiam ut tu non recte intellexeris: id quos toto capite annuit,ut sie crasso daret. potest etiam feri, inquit,ut omnino quod te audisse dicis nunquam audierires: hoc in praeter expectationem accidit,ut testem Oamnium rictus obrueret. Huius generis est plenus Naeuius, cx iocus est sentiliaris, sapiens si algeb: tremes. Cr alia per ita. Saepe etiam facete concedas aduersurio idipsum quod tibi ille detrahit,ut c.L aelius, cam ei quida mulo genere natus diceret indignum esse sius maioribus, At hercule, inquit,tu tuis dignus. Saepe etiam sentetisse ridicula diis euntu ut M. cinctus,quo die legem de donis er manearibus tulit,c- c. cento prodite Cr satis columeliost,
quid stra cincioles quosci, V t cmus inquit,cui, si uti
496쪽
ut M.Lepitas cam caeterat in campo exercentibus in herba ipse recubuisset, VHlem hoc esset, inquit, laborare. Sallium est etiam quaerentibus, Cr quasi percontantibus lente restondere quod nollent:lit CD N s. Lepidus,cura N.Antistio Pargesi equum ademisse amiciq; cii uocistis rarentur, Cr quaerer i quid i re patri suo reponderet, cur ademptum sibi equum dicere clim optimum colanim, parcisimus,modestifimus Malisimus egre, M e Moru,
inquit,nihil credere. Colliguntur a Graecis alia nonnulisi execrationes,admiratione minutiones. Sed haec ipsa
nimis mihi uideor multa in genera descripsisse: nam illa quae uerbi ratione,σ vi contine cicerci fare ac definita sunt,quae pleruns,lit ante dixi audari magis,quam deri solent. haec autem quaesunt tu re,eT in ipsa sientelia, partibum fiunt innumerabilis,generibum pauca. Expectavitionibus enim decipieness,er naturas aliorum irrideis, ipsorum ridicule indiciis,eν similitudine turpioris,er disimulatione,σ subabsiuria dicedo,ct stulta reprehendendo,rictius mouenturi lcul; imbuendus est is qui iocose vult dicere,quasi natura quadam apta ad haec genera ermoribus,ut ad cuiusquemodi genvi ridiculi, trus etiam accommodetur:qui quide quo si erior est er tristio ut in te crasse,hoc ira,quae dicuntur,salsiora uideri olant. sed iam tu Antoni,qui hoc diuersorio fermonis tui Ioen . ter acquietum te esse dixin rinquam in Pontinu diuerareris,nes amoenum,nes salubrem lacum,censeo ut satu diu te putes requisse,Cr iter reliquum conscere perga Ego uero atq; hilare quidem a te acceptu inqui Cr cildoctior per te, tum etiam audaciorfetus sum ad iocanae m. No enim Mereo neqgis me in isto genere lauior
497쪽
iam putet,quoniam quide tu Fabritios nubi autores,croicanos, Maximos, Catones, Lepidos protulicti. Sed habetis ea quae uoluictri ex me audire, de quibus quidem accuratius dicendum c cogitandu fultinam caetera scriliora fiunt,atq; ex ijs,quae iam dicta fiunt,reliqua na ui tur omnia. Ego enim cum ad causam sium aggressus,atq;
omnia cogitando,quoad facere potui,persiecutus,cum Crargumenta causae,ex eos locos,quibus animi iudicu conciliantur,Cr illos quibus permovetur,uidi atq; cognoui: tum constituo quid habeat quaesi causa boni,quid mali. Nulla enim fere res potest in dicendi disceptationem aut controuersii uocari,quae non habeat utrunq; sed quantu habeat,id refert. Mea autem ratio in dicendo haec esse μlet,ut boni quod habeat, id amplectam,exorne, aggere, ibi commorer,ibi habitem,ibi haeream a malo autem uiatioqcause ita recedam,non ut id me defugere appareat, sed ut totum bono illo ornando er augendo disimulata obruatur. Et si causa est in argumentis,'infima quaesmaxime tueor,siue plura fiunt, De aliquod unam. Sin auratem in conciliatione,aut in permotione causu est,ad eam me potifimum partem,quae maxime commouere animos hominum potest, constro. Summa detiis huius generistae est,ut si in refellendo aduersario firmior esse oratio, quam in confirmissis nostris rebus potest,omnia in illi conferam tela: sin nostra facilius probari,quam illa reo dargui possunt, abducere animos a contraria destit orine,Cr ad nostram conor traducere. Duo deniq; illa,quae
fcidimu iddentur, quoniam quae disciliora sunt, non
possum,mbi pro meo iure fumo. Vnum, ut molesto, difficili argumento,uut loco nonnunquam omnino nihil
rehondeam, quod JUM aliquis iure inserit, Quis
498쪽
enim est, qui id ficere non positi sed tetmen ego de mea
nunc,non de aliorum scultate dis uto, confiteorin me, si quae premat res uehementius, ita concedere solere,ut non modo non abiecto,sed ne reiecto quidem scutoneo
re uidear,sed adhibere quandam in dicendo heri atq; pompam, Cr pugnae similem βgam: con 'tere uero in meo praesidio,sic ut non 'giendi bonusta capiendi Iois
ei causa resilbe uidear. Alterum est illud quod ego oraritori maxime cauendum Cr prouidendum puto, quod, me solicitare summe sole no tam ut prosim causis,elaborurare soleo,quam ut nequid obsim: non quin enitendum sit in utro J; sed tamen multo est turpius orator itocuise uideri caumquam non prodibe. Sed quid hoc loco uos
inter uos Catulet an haec , ut siunt contemnenda, Ite,cimuit se N inime inquit ille sed Caesar de isto ipso qui
dum uelle dicere uidebatur. Ne uero Iubente, inquit Antonius,dixerit, siue referendi causa, siue quaerendi. Tuam I ultus, Ego mehercule, inquit, Antoni, semper is vi,qui de te oratore sic praedicarem,unum te indicenodo nubi uideri lactifimum, propriumq; hoe esse laudis tuae,nihil a te unquam esse dictum, quod obesa ri,pro quo diceres: idq; memoria teneo, cum mihi sermo cunnhoc ipso crasso multis audientibus esset de te institutus crassusque plurimis uerbis eloquentiam laudaret tuam, dixisse me,cum ceteris tuis laudibus hane esse uel maxiamum,qu)d non solum quod opus esse diceressed etiam quod non opus esset, non diceres : tum illum nubi reis spondere memini: caetera in te summe esse laudanda, iulud uero improbi esse hominis,Cr perfidiosi,dicere quod alienum esset,er noceret ei pro quo quises diceret. quare non sibi eum clerim,qui id non seceret,uideri,sed in
499쪽
o DE ORATORE probum,qui faceret. Nunc,si tibi uidetur Antoni,demonstres uelim, quare tu hoc ita magnum putes,nihil in cauosa mali acere,ut nihil tibi in oratore maius esse rideatur. Dicam equidem caesar,inquit,quid intelliga : sed Cr tu,
Cr vos omnes hoc,inquit,mementote,non me de persecti oratoris diuinitate quadam loqui , sed de exercitatio. ius Cr consuetudinis meae mediocritate. crasi quidem reas onsum excellantis cuiusdam est ingenij ad singularis, cui quidem portenti si te esse uictum est, pose aliquem inueniri oratorem,qui aliquid mali faceret dicedo,obesastis ei quem destrictret. Facit enim desie coniectura,c ius tanta uiri ingenii est, ut neminem nisi constulto putet, quod contra seipsum sit ditarcsed ego non de praestinii quadam Cr eximiasta prope de uulgari Cr comuni prudentia distulo. Vt apud Graecos frtur incredibi quadamagnitudine conflij atq; ingenii Atheniensis ille fuisse
T heniis locles,ad quem quidam doctus homo,atq; in prismis eruditus accesisse dicitur, eis artem memoriae,quatum primum proferebatur,pollicitum essest traditurum: eum ille quaepisere,quidnam illa ars esticere possiet,dixissessium doctorem,ut omnia meminisset: er ei Themistocle
restondissigratius sibi illum esse Acturum,si si obliuisci
quae uellet,quam si meminise docuisset. Vides ne quaevis in homine acerrimi ingenis, quum potens,CT quanta mens luerit' qui ita restonderit,ut intesigere possemus, nihil ex illius animo,quρd semel esset inlusium, unquam eguere potuisse: cum quidem ei fuerit optabilius obliuia sci posse potius, quod meminisse nollet, quam quod ρα mel audisset uidilbet ne cininisse. Sed nes propter hoc
Themistoclis restonsum, memoriae nobis opera danda
non est, nes illa med cautio er timiditas in causis propter
500쪽
ae . I B ER II. pter praestantem practntiam Croi negligenda est. Vterisque enim istorum non i attulit aliquamsta ui signias tycultatem. Etenim permulta sunt in causis,m oramni parte orationis circulicienda,nequid Gildas,nequo Vruus. Saepe aliquta totis aut no Ddi aut nul ladit,nisi
secessaturi.orat remurget aduocat ut inuebamur,ut maledicamu3,denis ut interram no moueor,no obrepero,
no satis icto,neque tamen ullam assequor Iaud Homines enim imperiti 1acilius quod stulte dixeris reprehendere, quum quod apienter tacueris,laudare polyunt. Hic quantait 'malis statuam, si nonpulturus non lauem testem laseris: habet enim Cr uolantatem nocendi in iracundia, o uim in ingenio,σ pondus in uici: necti hoc Crassus non committit, ideo non multi, sepe committunt: quo quidem nahi uideri turpius nihil sole quam cum ex oraetoris dicto aliquo,aut restonso,aut rogata, ferino isse feriquitur, Occidit ille aduersarii nes immo uero aiunt se
eum quem defindit. Hoc crassus non putat nisi perfidia accidere posse: ego autem sepsime video in causis aliquid mali iacere homines minime malos .sQuias illud quod upra dixi,solare me cedere,et ut planiaue dira
Iugere ea, quae ualde causam meam premerent s. cum id non faciant alij, uersenturque in bonium caseis,acsua praesidia dimittunt, mediocriter ne causis nocent scum aut aduersariorum adiumenta consiman aut ea quie faunare nequeunt, exulceranis avid s cum personarain,
quas dejendunt , rationem non habent s siquae sunt in his inuidiose , non mitigant extenuando , sed laudanis do Cr et rendo inuidiosiora sciunt , quantum est in eo tandem mali s Quid s si in homines obaros, Tricibus que iucundos fine ulla praemunitione orationu1I H acerbius,