Enchiridion theologicvm, praecipva verae religionis capita breviter et simpliciter explicata continens, Autore Nicolao Hemmingio

발행: 1564년

분량: 506페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

181쪽

cim de reycere possem, quia corruptiis in incommuni translatione Ita enim eri debet et Ebraeo: Si definiti sunt dies sim numerus enissem eius alud te est. Conutituisti terminos eius e non praeteribit. Vt sit tantum una proposito hγpothetica, cuius consequens bis ponitur tamen largimur illis, quod sit sensus Prophetae, Deum terminum uitae cuiuslibet definire quem nec antea uertere, nec praeterire quisquam potia, mod&ui cisim nobis concedo:nt, tituti termim modum, non ex necesinite Stoica, sed ex uerbo Dei claroe per*icuo petendum csse. Sed quem modum d initi termini praescribit uerbum Dei fruerbum Dei nos mittit ad Dei proauidentiam quae in promisionibus C commisian nibus diuim fundatur. Debemuκ igitur in hac quaestione promisiones ta comminutiones Dei cum utrarumque exemplis illustribus adhibere iuconsilium. Promisionis testimonia sint haec pauca

pro multis. Exodi o Honora patrem tuum a matrem tuam,ut si longaeuussuper terram, quam Domi rim Deus tuus daturus extibi Prouerb., Per me multiplicabuntur dies tui et addentur tibi miliae Prouerb. IO. Iusticia liberabit anaerte. Ibιdem Timor Domini apponet dies, emanni impiorum abbreviabκntur. Exempla promisionum fiunt multa Delit.'. cum Deus mιnaretur, qu)d populum coontumacem uellet perdere intercedit Moses, ta iuxta promisse

182쪽

voce De constitutus erat quadragesimo die postiam im coiicioiuin Iollat, sta inmientibimp citur. 2.Reg. 4.David supplicat Deo, erecto ab

- α ρ ulla,sufflagitiosis exterm uossem cpopulo suo: cu Aerminutis nihil ludis eram he quo abruptio terrum fui , propter m

Flarum comminationum exempla ex pluribusta obstruentur.Gen . Hii, quis fuit nequam in con Φectu Domin dicitur occisias a Domino. Ibidio N A effundens semen in terram, nes cirraret fratri semen, occiditur a Domino. Adrapropter stoliumn de Anathemate uoce De iubeatur lapidari. Ex his testimonijs er exemplis iani dimest Qq is iuxta has promis ones Ῥη vel remet, uel prolongg termini sire Idem tesΓtu cob in aegrotos orti precibus subleuaristatuit. Idcm semper senserunt omnes pq, qui μου precibus sepis pq Principibus a doctoribus longior in i

183쪽

firmisimi contra Itolcos ratio: S ineuitabilis fataliter est ter nus vitae, erit etia avi culpa ineuitabilis, propter quam multi rapta utitur ad mortis supplicium. ι culpa ineuitabilis es ,reucra Deus peccati autor erit. Sed hoc uel dictu horrendum niaxime est Quare niti culpano sit laeuitabilis nee terminus uitae erit fatalis Praeterea ista Stoica opinio uehementer nocet, maribus, irelatis exercitia omnino impedit. Nam clim homines pultant,euentus pendere exsisto, iunt segniores. Proinde timeamus Deum: aceogitantes de futuris euentibus, respici pirus ad eius promi iones er minis orantes ut ipse nos

siso Spiritu regat, quo ea agamus quo si grata

sunt uis pro sua misericordia cir clementia Aelli nobiscum agere. Deinde alia regula obstruanda est in hoc prae; cepto eatenus obediendum parentibus esse, ne la datur erga Deum pietas, quae primum gradum obtinet. Nam si ad Dei institutum, tanquam ad cerimn Regulam exigenda est filiorum subiectio,praeposterum foret per eam ab ipso Deo abduci Tertia regula sit haec.Tametsi non est aequalis conditio superiorum er inferiorum tamen ultra quod ius mutuum emanalogum inter ipsos requis ritur quodsicuti inferiores superioribus obnoxis os reddit ita utcifim proportionera ibita supeαriores obstringit inferioribus. Hae proportio ficu anulogia ad legem caritatis exigenda ect quae bola

184쪽

Non occides. Antithesiis. Vitam proximi conseruabis. Vt enim usim omnis proximi hic interdicituri. Ita omni modis invin iuuare praecipitur. Finis praecepti,ut diter alterius incolumitatem quaerat. Mandantur igitur omnes uirtutes, quibus proxiamo commodamus inquae ab iniuria proximi nos reuocant. cum generis sunt: dilectio proximi ex unimo, comitas, beneficentia, conuersatio amichclemcntia, ades in uduis necessitate contra prohibetur, Prim in externum homicidium Dea inde maledictu. onuicia udibria Breuiter,oninis

facta, quibus ullo pacto Ddi potest persona proi

xmi: Item omnia cogitata, quibus male de proxia in cogi rus Similiter omnia dicta in proximo

acerbiora.

Porro parentum, praeceptorum: magistrastus obfici nequaquam hoc praecepto tolluntur, ut quae non folὴvi in quarto praecepto praecipiuntur, faciunt enim a status a Deo ordinatos confer udirdos uer in tum p iiij petatuaribus a Deo

185쪽

oriuntur, quemadmodum multa exempla priptuarae testantur. SENTUM

Non moechaberis. Antithesis: Caste uiues. Vt autem hic impuritas omnis animi eriora poris interdicit r: Ita praecipitur mentis Crioris poris purita culti Ercastitas pura. Finis praeceαpti est, ut homo puritatem e custιtatem fui creautoris sectetur. Mundantur igitur hic uirtutes castitatis er pudiciciae, quales sunt σω οσὐκ, temperantia, sobrietas, ero cutis faciunt ad castitatem construandam, cum in matrimonio cuis sto rem extra matrimonium contra prohibentur externum adulterium, vagae libidines, mollities, sermones sturci ἐuτραπελια, id est, scurrilitas, intemperantia, ebrietas, lasciui gestus er quicquid hominem a castitate corporis e mentis duoacare potest.

SEPTIMUM PRAE.

Non furabetis. Antithesis. Bona proximi promouebis. Hunis praecepti in ut nostra forte contenti nonicuis quod suum est relinquamus. Mandunturn igitur

186쪽

i68 CLASs II II. igitur hic iusticis commutatiua praeci ue re manes elusiartes er prohibetur quicquid cum illa

pugnat, ut expilationes, usurae, fratri, lances crpondera iniusta. Samue as. θecies quaedam furti indicatur, reὴvi Abselon furatus dicitur esse cor uirorum farael unde patet, maximos fures esse eos, qui ultranant animos subditorum a Magistratu, auditorutia ministris uerbi, discipulorum a praeceptoribus, feruorum a dominis, famulorum Crancillarum ic patribu a uilis, liberorum a parentιbM. Hoc genu furti recte diabolicum dixeris.Nam ut didus bolus primorum parentum animos auertit a Deo: lita hi uestigij paternis insistentes animos,a ijs,l cum quibus coniuncti esse deberent, illenant. OCTAVUM PRAE,

Non respondebis salsum testimonium aduersus proximum tuum. Antithesis. Respondebis pro proximo tuo uerum testimonium Finis praecepti est, ut ueritatem sine fuco inaur nos colamus: Mandatur itaq; in hoc praecepto candor,veritus,constantia in dictis, diligens ueriatatis inquisitio Commendantur artes ueritatis ministrata Ccntra prohibentur fusum thtimoniα

187쪽

ais susticiones de proximo, Item sopbistica,

omnes deceptorii artes.

NONUM ET DECIMUM

PRAECEPTVM.

Non concupisces domum proximi tui. Antithesis. Toto corde sis proximo carus de utilis. Finis praecepti est, ut omnem cupiditatem

cum caritate pugnantem, ex animis excutiamus.

Haec duo praecepta discrimen faciunt inter legem humanam diuinam Flumana tantum Erohibet factis dicta. etiam concupigentiam inaordinatam coerces Tametsi autem in superioriabus praeceptis cocupiscentia etiam prohibetur: minen haec duo postrema non censenda sunt inutilia aut frustra addita Nam in ictis prohibetur uotartaria concupiscentia quae est effectus eii concampiscentis,quae hic prohibetur. Insuperiorib.proahibetur actio interior er exterior,consilia inde liberationes: In hisce ultimis istorum omnium fons

praecludi praecipitur. Illic re se e tua concupigentia interdicitur. Caeterum qui haec duo praecepta distinguant, nonum ad genus decimum adsecies referunt. Non sim non concupisces domvin proximi tui Hoc amiluim figo tonem proximi tui Drom0ημcto. Decimum no concupisces uxorem inlinita

188쪽

ITO CLASSIS ILDt,ne quis ulla occassione sub Jecie honesta res Iterius uelit ad si allicere Quod autem nemo satisfaciat huic praecepto his rationibus conuincitur. Primum enim mali a tota naturae nostrae corrupta est. Est enim ni, uum cor hominis ab adolescentia.Secundo uniuerasulis experientia in omnibus sanctis, qui iugeimὰ scutit ex dolent se pediri hoc malo, qu)minus ea quae uolunt bona faciant. Hinc Paulus Rom.7. exclamat O me miserum, quis me liberabit de corpore mortis huius. Debet proinde usus hym praeceptorum perpetuus in animis nostris hic se, ut precemur Dessim, ne hoc malum nobis imputet, ne compellamur, ut obtemperemus ei in suis coim

cupiscentijs: denis ut confugiamus ad Christum Pontifcem, qui credentiae in se peccata interra externasuo precioso sanguine abluit.

LEGITIMA SPIRITU

ALIS CULTUS DE RATIO,

Superiori capite materiam cultus diuini expli.

limus. Nunc eius legitima ratio empntes exponendae sunt. Non enim omne opu praecespiis, est cultus, nisi ex uera fide fiat propter Me ruam finem. Num qualitas opertum non solum ex ratione praecepti, scd ex causis simul efficiente σfnis

189쪽

inali censiebitur. Vt igitur hanc doctrinam perasticu teneamus, Prmum,regulam per quam proribundulsit uerus cultus Dei. Deinde fundamentum eiusdem cultM, Tum,quidnamsit cultus Dei, Poae strem quaesint eius formae, tradam. His enim quatuor cognitis nihil restat, nisi ut mentem,cor, tinguum Cynianus a Domino gubernari cupius,

quo ipsi uerim ultim praestare posses. Si itus haec regula generalis:quod nullus cutitus placeat Deo, nisi quem in proprio uerbo inis

pituit. Hanc regulam uox Dei apud Esaiam, CrDominiis in Euangelio confirmat: Frustra me coαlunt, docentes doctrinas, mandum hominum, Paulvi ad Colos 2ἀθελο κσμαρ damnat.Idem pronunciat, nihil placere Deo sine fide cum igiαtur cultus placere debeat Deo, qui id fieri potest, si uerbo Domin non nitaturis Teneamus igitur hanc regulam, nec sinamus nos ab ea duelli ulla fouphistica. Huius regula usius multiplex est.Primum enim hac regula stabilitur autoritas legislatoris Vbi enim in Republica liberum est, unicuis condere leges,autoritatem supremi domini uilescere necesse est. Hunc autorιtutem flι uendicat DominMin primo praecepto, dum inquit: Ego sum Iehous Deus tuus, πc. Deinde liberat nos haec regula ab errore Ethnico, Pharistic e Pupistico, ne cum illiuesine modo superstitiones eriθελοθρὴ Giας simulemus, quorum ratesignanus est Romanus M a PontiaP

190쪽

Pontifex, qui sun Hieroboam Apostasia, Actsi homicidiis σφguine pior , Iesabel crudelita

te, Nabuchodonosor sacrilegio, Iulianum fraudi. bus,Iudam proditorio osculosiιperat. Hactenus de regula, fundamentum cultvi Dei sequitur, quod fixum cerim tenere oportet. Est autem hoc fundamentin duplex, nisirincognitio Dei, cognitio nostri, de quibα quia abunde dictin est in prona ctis, hic breuigue, demati gemus cognitionem Dei consequimur per uerbin e testimonium,quae coniuncta docet nos,quod Deus fit fons omnis uirtutis uisticis , pientiae e veritatis: qu)d Deo omnis gloria tria buenda sit: quὀd Deus ad iuualidum fit promtus sua natura:quod idem uelit omnes ad se confugere in quoιιis periculo. Hanc Dei cognitionem ese fundamentum cultrus Dei ius ' docet his uerabis cognoscent 'gγpti Dominum in die illo, et facient acrificia oblationem, nouebunis vota

Domino, o reddent.

cognitio nostri ex trum rerum cotemplatim ne petenda est, nimir- ex fine creationis, ex τι- praesentium est mutione, ex facilitate uantus in peccas . Finu docet osticium, quod enveferre maginem Dei insincera pietate e M sticia uera Vires ostendunt, quὸd osticium de bitum praestare minime ualeamus. Onus iste quentes nos monent fragilitatis nostrae e peccavit. Vnde admoncmr omnem gloriandi materiam 4bjicea

SEARCH

MENU NAVIGATION