장음표시 사용
301쪽
teat.Sic enim inquit Christws: Quisquid petieri. tis Patrem in nomine meo, dabit uobis ouasi diis cat: Nequaquam debetis uestra opera aut dignit tem iactare in conspectu Dei. sed, E nominabitis et propter in petetis. Sciendinin autem hoc loco, qu)d christus duplici modo inuocari debeat Pries myut Deire, dator bonorum tum Patre π Spiris tu secto Deinde ut Mediator ex intercessor, ut
per ipsum exaudiamur,uc ut in pro nobis sit deis
precator apud sternum Patrem, ea ut ipsie perinferat nostros gemrim Cr preces ad aeternum Paratrem, iuxta dictum Psalmi uo. Tu es Sacerdos in aeternum. Et Rom. 8. Qui est ad dexteram Dei, erin te pellat pro nobis. Et Ebr.P.Semper vivens,lit interpellet pro eis.
Postremo loco, Quid orandium sit scire oporistet, quod duplici genere continetur. Aut enim ad glorin Dei, aut ad utilitatem nos vi ex comonetodum omnis referetur oratio. Pro gloria Dei perpetuo orandum est, Idq; sine conditione Tumis etsi modus non est Deo procribendus. Nam saepe quae nos ipsius glori e minime interesse arbitrabiamur, ad ipsius glorii illustrationem maxime fuci unt. Verum bius nostru in commodum oratio re feretur, tenendum est hoc discrimen quὀd alia ad salutem animς alia ad praefentem uitamsectent. Illa fine conditione petenda sunt:quia habent pronmilionem immotam, Ioel a C Roman.IO. Omnis
302쪽
284 CLAS 3IS ILmu igitur certo statuere, Deum uere velle puristare promissem salutem, quam tamen sine interam ione petere debemus. Haec Mes'. pertinentia ad proentem uitam, petenda quidem fiunt, se sconditione Uutis nostrae gloriae Dei non ι πpediendae. Nam si tale quid petierimus imprudenates,Deus ut ectioiiure amans nostri: minime nos exaudiet insecte saltem eius rei quam proponiamiis, sed aliquid melius iurgietur. Non enim stilis stra ex fide sinit 2 inuocari. DE SECUNDO. Oratio Christiana nihil aliud est quam expliscutio cordis noliri coram Deo ere uel grecamur uel degrecamur ali id uel gratius pro acceptis beneliciis stimus Paulus 1.Tim.2 quatuor oratii Conis genera ponit, Δεκσip Deprecationem Προα ostUu,Adorationenti tiτA ip Intercesionem, Eo χαρ sio , Gratiarum actionem. Haec generam modum hunc discernelia sunt. De recallos ἐρ te , es t oratio, qua deprecamur mala amo bis et ab I s.Adoratio est oratio, qua petimus μα lutaria nobis ipseis.Intercesto est oratio: qua petiocmus salutaria alijs Gratiarum actio est oratio, quae agnoscimα beneficia Dei, C pro illis gramites agmus pollicemuri gratitudinem, cum perapetua gloria Dei praedicatione. Ad haec quatuor genera omnes omnisim Prophetarim ac piorum preces referendi sunt, quarum omnium compenudium est Dominica oratio.
303쪽
ora A TIO. 283 D E TERTIO. Circumstantia Christianae orationis externas iam de internis in primo partitionis ebro disclum ectyquinque hoc loco considerandas prop min. Prima fit de tempore. II De loco. H. De ordine orationis. . De gestu corporis V. De
De Tempore sciendum est,quod Paulus scribit
3.ad ThessDIndesinenter orate.Et DomAnus Luc. 38. Oportet semper orare a non deficere. Item,sccles .a8.Ne impediaris semper orare. Est enim Cratio cultus quem D uult Helernetuum. Verum disciplinae gratia haec tempora aphspo-tifimum Vertiari solent.Matutinum cum surgis. Deinde ante cibum sumendumaet post cibum siumαtum. 3 cum cubitum eundum ATq. medio quocitemzorem Des aut laeta aut trigia offeruntur. Nec pugnant haec cum mandato Dei ubentis siemis perorare, Cy non descere. ηnis enim sita Chris tutiorum uota e sustim orationes sunt metsi non siemae in uerba erremeant,
De Loco praeterea sciendum est qu)d nua noloco sit orandum. Si enim semper orandum est, aptus utis omnis locus erit orationi, uesiis dom siue foris,sive muris e terra.Breuiter, ut ubique Deus est colendus tu er inuocandus ubiq; existit. At diliginiae stratia templum destinatum est comis ημηibus eps precibus: ubi Ecclesia contagrepata communes neces tute proponit iratic' imultou
304쪽
multorum exemplo. Quid ergo est, quod dicit Doἡ
mings Matth. 6. Tu autem cum oraueris, intra in
conclaue tuum, π clauso ostio, adora Patrem tua iam,qui estis occulto fisi ex signo affectum orirantis exprimit. Dominus enim hoc loco taxut uiriciosum affectum Dpocriturum, nimirum inanem glorum, quam quaerebant suis orationibus,dum in publicum egreis orarent. Deinde sententiam ueraborum Domini hoc pacto coiligito: Qui intrat in
conclaue furem, clauso post se ostio suo, non facit
ibi quicquam, ut uideatur quod facit. Qui non fuiset ut uideatur, nequaquam facit inanis gloria erispocriticae ostensionis ratia. Ersto Metalepsi Ebraica per ingressium in conclaue significat Doα minus, ab omni oratione h*pocrisiit ostentati nem ex inanem gloriam excludendum ebe. Tertia circumstantia orationis externa est,de ordine in oratione seruando. Hic ordo consistit in tribus Compellatione, Propositione e confrumatione. Compellatio excitat animum ad oranadum. Haec enim recitat mandata Dei e promisi'ones, quibus accenditur animus ad ardentius orandum.Propositio res enumerat petendus. Quatmiis
autem propositio in nulla oratione abe*e potest, tamen propositionis ordo hic inter circumstanatias externis est numerandus. Confirmatio pro misionem gratitudinis Cr emendationis ut plurismum continet. Huius ordinis exempti a Plulippo
305쪽
in locis Theolagicis procripta formula precon*disuppeditant.
Quarti circumstantia orationis exterita est
gestus corporis qui etsi nullis regulis astringiatur, tamen honestum est e conuenit. Optimus orantis egus, omninossi necessarius, ect genua cordis nectere quemadmodum Munussies secit. Verum hic de corporis gestu agitur, qui uarius commeritnoratur in Scriptura. Moses manus in coelum eis pnat: π Paulus monet, purus manus Usi leuandus. μQui sane gestus liberorum est, qui parentibus marinus porrigunt, cum aliquid impetrare uolunt, tanquam certi, quod statim accepturisint petita. Ouidam in genua procumbunt,quo gestu humilis subiecti sipificatur. Publictaris tundebat pectus, id euod fidei er ardori precantrum seruit Paulus uirum iso uelato capite, muliere uelato uultu orarire iubet.Η corpor gestus tametsi liber funt, ni externae circu stantis, tamen non furit contemanendi, sed adhibendi pro ratione temporis e loαci.Seruiunt enim rite formandiser excitandis fisfectibus. Quinta ex postrema circumstantia est moara Iudith obiurgat ciues suos, quod dies quius praefiniuerunt Deo, intra quos opem ab ipso expeαctarent,dicens: Qui estis uos, qui tentatis DeiamsPosuistis tempus miserationis Dei Abacuc 2. Si moram fecerit Dominus,expecta eum, iam ueniuens ueniet, e non tardabit.
306쪽
ARTO. Iam aliquot obiectiones, quibus uel orandis dium prorsus extinguitur, uel negligetiores ullois qui feri solent carnales homines, resumi sunt. Quidam, quia oratio est cordis polim quivioris, ut in obe cernimus, e xbribtus confirmat Iohannis q. ubi dicit, Deum θstitu Cruerimendorandum esse, iudicant orationem Christiano, rum feri debere sine uerborum expresione. Sed breuiter illis hoc sit restonsum affectus cordis uerbis excitatur orantis Et Christus diserte dicit
Luc. H. Quando oraturi estis, DICITE: Pater noster. Praeterea innumera Sanctiorum exempla, uoce crantium nobis Scriptura commendat.
Sunt rursus Epicurei, qui ideo De inuocana dum negant, quia ipse nos amat, inscit,quibMῖπα digemus, etiam sine nostra oratione Verta pios scire oportet, praeferendum ege mundatum omniubus coetitationibus, cum eo eugnantibu3. Quali cquam autem Deus nos amat, scit optime,quibos indigeamus tame orare praecipit: ut intelligamm,
unde auxilia quaerenda sint in quavis afflictione: ut admoneamur nostrae inopia et mendicitatis ut statuanim eum praesentem inspectorem esse omnium actionum nostrarum uti sciamin, quod quemadmodum pater flijs, ita in orantibus uelit
Fnferre, qγα petu iuxta ipsius voluntatem. Nec uult hunc ordinem suae prouidentiis inobis comtemnia
307쪽
ORATIO. 28stemni. Ipsius enm prouidentia est, onmibi iustitis 'κ estis, se in uera fide inuocantibus,opem ferre. sunt quos imbecilles, qui se indigniores puct rent,quam ut orare ausint, Cy peccatoresse agnoscunt,quam ut impetrent quod petunt Attin, mandatum Dei indiqnmi, O promissiones unitai fur. uertiles Ecculm sensiui Dyonere Portet.
intra Scriptum est enim Inuoca me in die tribulatiori nisatem: Quicquid petieritis Patrem in nomine meo,dubit uobis. Item: Omnis qui inuocauerit noαtnen Domini, silum erit. Sunt praeterea, qui meliorare audiant momen, quia non statim impetrant quod uolunt, deisi stondent animum, oe segniores adorandion fra
unt interim ignorant, Deum patris affectum eraei, nos gerere qui petra interdum non ideo ne
dit, quia nostra preces contemnit, sed qui disim petimus nobis minime submria sunt. Nam ut Medi dicu peritus cum aegrotoum Deus cum homine sie reuocante detit id quod pulcre Hieronγmμ osten eri
308쪽
20 CLASSIS II Adum non exaudit clamantem, eum frobeti prounocet eum ad rogandum. quasi mi excoctum histiorem puriorem faciat. ΗC Icronγmus. Augustinvi quos ait:Dee non exaudit ad uolunis Fia ditem, ut exaudiat ad salutem. Idem Si non dat ad horam, exercet quaere item, e non contemnit petentCR. Duplex praeterea est Deo modus exaudiendi. Nunc enim apertum auxilium eraebet nunc iural tute siritus sinet agi tit ne malis uicti desii.
χnM. Viris in Bub Ionico fornace, o Danieli baiecto Leonibus, apertum auxilium praebuit Steaphan ta Laurentio uirtute Spiritus fui ustitit, ne crucis acerbitate uicti deficerent. Vtriusq; οα di exempla multa recitat Epistola ad Ebraeos Lonidam praeterito Deo, qui folus iuxta Scriupturum est inuocandus, ex eo stabilire conantur inuocationem Sanctorum, quia pumitur pronorbis in coelo orare, ut nos hic in terris pro nobis inuicem orare debemus. Sed infirmo fundamento nituntur. Primum enim ex dubijs no sunt dogmati extruenda. Deinde, si constaret, Sanctos in caelo pro nobis orare, tamen inde non sequeretur, nos debere eos inuocare.Solus enim scrutator cordium est inuocandM. Ouia uera oratio ex intimo cordis proficiscitur, ut quae polim in cordis aspectus, quam strepitin oris Paulus dicit: Quomodo inuocabunt, in quem non crediderunt Cased agatem dij pro alijs hic in terris oranti inter ea
309쪽
dunt,babent mandatum, promisionem, probariis piorum exempla quibus omnisus destituitur mortuorum inuocatio. Deinde intercesio seu ora. tio pro fratribrκ uiuentibus nititur solido funda mento, nempe Christo Issu, cuiIs merito preces nostrae exaudiuntur pro fratribus. Praeterea etiam haec oratio pro fratribus mutuae dilectiones cerae risum argumentae hac enim testantur femutuis astic commodis emincommodis. N T O. Quinto loco promisi me methodum enarrandi Dominicam orationem, una cum succincta iusse in orationis declaratione, traditurum: id quod breuisi me nunc expediam.
In primis itaq; hae tres regula diligenter ob seruandae sunt. Prima,cuiusquem cationis propositio resolueud. est in suas partes, iis methodo Didascalica fisplic sunt declarandae declarata coniungena
Secunda, Quoties unum petimus, simul omnii precamur, inquae ad illud unum consequendum 877ὼ reqviruntur, c η:ix cum illo, quod petimus, Conu ἡ mi Expetito enim me, simul omnia ex pet*ntur ordi tu finem. Et cumuliqrea natura coniuncta sent, Grunum eorum dicitur, caetera metsi non exprimuntur, intelliguntur tamen.
310쪽
292 CLASSIS II . . Tertu, Infingulis petitionibus Domin pne cutionis siquid precamur, et aliquid deprecamurimum quidem ex esse et alterum mplicite:Que ..eode modo iuxta superiores regulus tractari posse sunt.His ita constitutis breuis me Dominicae oraritionis explanationem subiiciam, ut regular usum aliquo modo ostendam. COMPELLATIO. Pater noster, qui es in collis. Haec compellatio seu exordius non est emeare praetereundum. gnam enim doctrinum ex consolationem continet. Quanquam autem pie errecte dicitur, duo cotinere hanc compellationem,
nimirum uoluntatem eri acritatem, quae in omni actione requiruntur Ex eo enim qu)d Pateres putem affectu praeditus libenter opem ferre Milt filiis heimplorantibus, Et quoi m caelestis
e, ovi inpotest utis praestare quae uult,uthoi
omnibus inferioribM potes latibus mundi ex infe
roruin potentii me dominatur tamen utila est, accurati s distinctius proponere, quar re rum orantem admoneat hoc exordiol . Primum itaq; docet hoc exordit , quis fit muscandus, nempe Dis es, quem Patris nomine is bemur compellare. Non enim alium inuocare b
Κατ α cet, quor egra, que Dominus inliocandum pracb a rapi Obstruandum autem, quod P A hoc loco non Anim personae,sed bentiae nomensit. Omnis