장음표시 사용
91쪽
67 trita , nec vulgari , quam quae communia' Impostur, haec est Critici, qui umbrae, quam reddit, insultat. Digit
m Marga perspicue Annium non ea de suo penu protulisest , quae tam essent inso Ientia, 'inc conitare crapta quae producit Annirnon esse, sed alteria, quae ipsemet Annius non auderet asserere. Peregrinatus est legendona- Criticus,, quam peregrinitatem hausit, eam affingit side Mazaar, qui habitabat in Annio, quem tuebatur. Quor iar sum Lucianus Poterat afferre Apuleium, aut gelio cui dorum Dum in hierophantas incidimus, vereor ne inlin. sycophantas incurramus Criticus cum suo illo saede ini pappos abeat, consulat pappas Syracusis.
nee Pater Inqui tor , ef forsan Confessor , qui peeeata a bulena 'si discernit inter verum, sesamum , o auctoritate sua An-ia 2'm utcunque promeritum communiona Metium redonat, re et fama prodiderit Plentiissime Pater, nonne e H in eadem -- ς' sta qui famum comminiscιtur , o qui data vera falsum
tua -gat' Praeterea leuitatis es ab unius testimonio G Hielmi, Demnec credo fuisse, voluisse hos Anctores in Orbem H se nare. Vbi erat tua eruditio Anni Z V in istos commen aria sic issima seriseres ' Mi hinc eis commentaria scrihere Wnperiturar tantum chartassedare, an Auctorum sententias m ruere Lectores docere, O fallere 2 Peccat qui nos diuersum facere docuit.
92쪽
PAter Mazeta, Inquisitor est 4 inquirit de iniurijs
Annio facti super impostur Auctorum, quam. deprecatur in Vindicem reperit Qualificatorem Sancti Cilici Romani &quidem iure agitur enim de fide hominis Religiosi eruditi Dominicani, Magistri Sacri Palatij quem non decuit fictos libros intrudere, qui non est
temere damnandus. Hanc temeritatem corrigimus Inquisitor Qualificator . Haec est πρωρα - προη. Removemus suspicione malevolorum, quaerimus rationes idoneas asserendi Annium non sinxisse Auctores Confessis est Magra, verum non absoluit peccata, sed
homines a peccatis, ac eorum Poenitentem Vtinam Criti ima suae acerbitatis poeniteret cuiuS me certe puderet . a ZZa tam discernit inter verum, falsum, ut videat, ostendat aliud esse fingere Auctores, aliud res fictas ab ijs inducere. Ait Auctores non esse iactos, quanauis ficta scripserint. Ficta. cmpsit Ouidius. Ergo est 1ictus Auctor quis inferat ' Rursum qua probat Auctorem ess , Sconsequenter probat vera esse, quae traditi Quid absurduis Vulgare falsa, uti falsi non est mendacium . Alioquin non licebit in lucem Poetas edere et id eo go caJumniatur Criticus, citius illa est infelix lictio Communioni fritium redonat. An excidit a Fide Catholi a Annius, Scitin restitutus est loco unde ceciderat, redonatu i eccat Criticus itaras, sensu, & ollit Inquisitorem appello. Non credit Guillelmum fuisse. Quid tum Publicamne facit sidem Ego fuissulmum , opinor , do itis fuisse Laymundum, nec ausis in leuitatis dam dare Annium Equidem non aude- reii Guillelmum fingere . e me alios aestimo. Nec probo illii diuerseminos facere docuit non est ad meum
93쪽
69 palatumi. Si credebat Annius eos Auctores veros esse. Cur non pergeret commentari'Imo exeo colligo non esse rijs commentitios, quos ille est commentatus . Vespa Cicada
est Fosse stata la Commare di questo allieuo, idest ossius
sed Plistoicus Cyrenensis. Desunt nonnulta. Sed naune en- ὰλ non mentum qua ab alijs composita ab eorum scriptis dein au fripta 6 - , , qua monitus est in suo Urιillo licervi descripserit a Diona i , sed temeritati in ny . Minus haec res constant Ananuentis culpa, non Critici.
it Vid hic moliatur Criticus non video. Marga in
en M rem belle Inuenias Bagmenta Myrtilli in Diore nysio Cur ergo negas esse Frtillum, aut descripta esst ritilli Quid sibi vult ratiocinatio Criatici An est adynato unum Auctorem ab altero quid- Cir quam mutuari A nullus fuit Myrtilluc Probet Certe, fuisse aget probauit. Legat qui OIet. Κυμ νον μειH. um Cuminum sevit.
94쪽
Epono rabida. caecata voX cum Tullio caecum A hic est in Maara, sed vallum validum Nilod non diruat Criticus Caueat sibi a baculo caeci huius, quem fingit mihim indem Argus is est, qui oculeus totus fuit ri tria Athon. Ansere Phalerno.
II Vollio chei uole aderite a questa opinione. Is dem linea a O.
Inaudit Vossi hanc litem non compono. Si a Tatiano rece dimus, qui ait Berosum dicare Historiarum suarum bros Antiocho ii in nullam opinionem propensam magis, quam eum vixisse circa ilia rempora n quo Historiam suam ireminavit Incepit autem, res Iosepho lib. I. contra Appionem, a Noe sique ad Nabolassarem. Videtur in hoc tantum con-rra morem suum Massa bonam mentem habuisse.
OH . Fatetur demum Criticus etiam inaudito Vosesio bonam mentem a ZZam habuisse Si hanc Criticus in illum habuis&t nunquam increpuisset. Vitium
non erat in mente M a ZZm,id in mente Critici. Quod abit contra morem more suo facit idus fugillando eum, cui debuit morigerari lac γονα. AUCTOR.
95쪽
se it Vossio come valente Grammatico e litimoso.
ntigimus eis qui veritatem detegendo mendaria impu-
'sicum iurgium apud Augustinum paroemia 'ua- ira in hoc comma Litigiosus homo est, qui quaerit lites, serit. Mendacia fingit, nec probat Deu As gβς4IRPPare , cum palam exponitur. Probe Criticus id agere Vollium,& a paraIogismis eum id rot, quos assingit Martae, qui syllogismos larmat, G demonstrationes ex Angelica Schola, ubi tornantur,
Libro delia defloratione Caldaica Pag. 63. A.
De foratio. Ipse titulusprodit Auctorem a pii Clau- Irra Monastica In hoc tanti m νθ ia fecit Planuris L issaeculosse nonfures Poetarum com egit in unum corpus viversa lania, sed quiddamues in rebus Chaldaicis ab eo--m quem asserit Auctoresub titulo deflorationum Chaldisiea- - qui potes Defuxariopotius esse debuit rerum saliualean, νη e diuersis Auctoribus quam Beros defloratio rerum Chaia Caicaxum, dum Vse Berosus Auctor esses.
96쪽
NON miror qui chartam toties deflorauit spitreis
dicterijs,turp; ter in hanc deflorationem incurrisse. Cur haec voXMonastica procat ipse Ego noui Claustra consita floribus, non des orata Primum apud MaZZam non inuenitur et inscriptio ita concepta, sed tantum De ratione chaldaiea . Vtuore , loqueretur cum ubgo , cui quid sit per imitendum prudenter ammaduertit Cicero. Praestaret dicere Florilegium verum Defloratio placuit vulgo . Petrus Tolosanus vir doctus in suo iuris Syntagmate lib. I. cap. 6 ad finem allegat Berosum in Deflorationes; nec tamen est Auctor vulgaris. Non pu dea Criticum cum eo sentire . An dictio exibilanda Iam vero quod carpit, fori legium debuisse e diuersis. non X uno tantum seri Auctoribus ineptum videtur; nam Cur non e XVno Cum laus multos suppeditat ho-xes , idem ingentem materiam. An non licebit fores ex Cicerone Liuioque colligeres Certe inuenimus Mili
loquium Ambrosj: Milleloquium Augustini. Cur non Florilegium t
Desuoi commentati Berosiani circa it principio deriereto libros critie. Pag. 43 in. 26.
Σκου de Guillelmo Mantuano diximus , eadem de hoc Patre Georgio Armeno dicta inrepetitaputa.
EXistimat ergo Patrem Georgium nullum fuisse , Nimia incredulitas ne personas quidem fuisse credit Itaque
97쪽
itaque commentus est homines Annius, dc Deucalionis more ex faxis homines fecit extra diluuium Patrem ne Georgium , iocium eius Amnenos Dominicanos Fratres finxit Annius, assirmando eos vidis vidisse Genuae, clim ibi habitaret Ecquis hoc credat homo cordatus Aut quis nisi malevolus audiat imponere Annio Latet Craticum in Armenia iampridem patreS Dominicanos eam Ecclesiam eae colere multum in ea vinea ope- collocare summa cum laude, uberrimos in ea fructus ad Ecclesiae utilitatem colligere . Me non latet qui hoc noui dum fui Romae, vidi Armenos tum Fratres Dominicanos Magistros, tum e Xternos discipuloS, quibus didici Huic certe Armeno narranti fidem habet Micretius . notus doctis , sed ignotus, Opinori Critico, quamuis non indocto, Auctor
In Itre se t 'Annio aueste hau ut a comporsici suo Beroso era beta bastanZa accorto. 3 7.
Isud imputa dum est aut insilia , aut fraudi nam issae fallendi via sunt artes, es lenocinia fraudes.
PRobet inscitiam, fraudemus neutra apparet Candor eminet in viro Religioso proferente in gemnue, nominato Auctore, quae habuit, sine litura, sine dolo' sine impostura . Dicit cuius fide id egerit, eam eXami nandam proponit. Quid candidius 8 Quae hic sunt lenocinia fraudis Mino terriculamenta, si illa tam sunt absurda , uti comminiscitur CriticuS. 2 ια - , ος. R AUCTOR.
98쪽
Notitis, e qualis 'hanno anco ne ii Anniano, non perusono prese da questo Pag. q. tin. 38.
CV non caetera' Crederet ia:quo legeret animo.
Iritus est ratio , cur haec accipiat, illa respuat. Hic nigrae succus siliginis. Horat Cerite Cera dignus . Idem.
Che questo Iddio sa se ma vi lde luce Italiana.
nedum Plinio, qui quidem cum Ferosi auctoritatem in suam opus transtulerit bis erue,huius ductum non accepit inprodu- cIione gentium optime arguit Maaeta, quia non viderit . si verum amamus eum non poterat videre. Non erat munus hoc de Caelo delapsum mortalibus ex Euangeliographo Ioanne Annio iterbiens Monacho cominicano omnI contemptus a atque irrisioni digno i
PVdet me ista legere, quae non puduit Criticum scribere. Cum Dominicanum di Sisti, debuisses venerari nonaei,&recordari grauallimae, doctillimae, sanctissimae Religionis quae tot Chamauris, Purpuris, laris fulsit suae Mundi magistra est, quae omnia lumina,vi
99쪽
Ts ornamenta collegit, quae tot Altaribus ii merum Sanctorum auxit quae Romae tergeminos plus Quam curii Ieshonores gerit, Magistri Sacri Palati j Commis lati Sancti hic ij Secretari Congregationis Indicis quos Sum mi Pontifices propter singularia huius Religionis de Uniuersali Ecclesia merita in eandem emisi ilima voluntate contulerunt. Vt non colere alios, Certe horrere de iisti Commissari Sancti Ossicij no aien ob iniuriam a clam Annio appellans eum Omnis contemptus , atque irrisionis dignum. Revoca huiusmodi iudicium cane Palinodiam . Verum qui Monachos facis Dominica nos Monomachiam tecum instituis tecum pugnas. Monachus est solitarius Familia Dominicanorum ultra Monachos est, quae in luce omnium versatur, ad publicam salutem instituta, docet in fuggestis , tonat in pulpitis, in omni genere doctrinarum dominatur, omnia lumina in se colligit, ut Orbem illuminet. Ecce Fa X in Dominico , Sol in Thoma, stellae, Gadi in Raymun-co Spargit fores eloquentiae: nam in Hyacintho sunt nores, in Ros Rota imo is, qui Ferrerius est , aureusiluit Petrus Martyr pyropus Catharina gemma mel trandus Bellus thronus Jius Quintus, ut aiunt, quinta essentia sanctitatis. Suspice, venerare, Tibi tamen condono Monachi vocem , si quod Cllim sonat, velis interpretari Phnenicem in hunc e Te ordinem Do 'inicum fatearis . Caeterum de Beroso uos diximuta in iterum dicemus. Incassum no tentat OGM . in casses iniicere.
Prouas de Beros esse vera, legitima prole deis Histo rico Beros Chalde, Pet. 66. δεπ. 33.
100쪽
I ira opinio praefantissime si Di, non tantum librata ingenio ix acutiissimo sed Iiam deliberata , o prolata tanto antrari eandore Te Auctore deberet recipi, o cur non Par is Magistri Sacrae Theologia, o Auctoris Hsoriae Cottica δε- sampia a fundamentis Scros Anniani. Sapis.
DEIicias facit Criticus, Mironice agit cum viro
docto, graui, qui certe hac in re caute admodum , prudenter se gesIic nihil non mature, ierio considerauit, suam dubitationem exposuit, 'uidquid contra afferri poterat occupauit adeo ut mihi admirationem iniecerit Lege illa, amabo, quicunque me haec legis Comperies nihil hoc homine esse vel consideratius , vel candidiuS. Eum tamen Criticus contumeliose accipit, cirridendo Iaudat, laudando irridet. Sapit rem suarn a ZZa, eique cor suum sapit, cycnos eum non publicis aporis Auctorem existimamus. Cur quaeso, te auctore, opinionem suam re ijceret, quam alijs facit probabilem, mihi, si alicuius sum numera, idoneus Auctor est . Historiam Gotticam delibaui, ex ungue Leonem Magram aestimaui probabitur illa me Auctore, omnibus eruditis 'At tu Critice tantum virum per fucum traducis, ossicijs illitum irrides Hic ego ib