Flavii Iosephi opera omnia

121쪽

ΔΕΥΤΕΡΑ 89 μόνον, αλλὰ καὶ τοι ξένοις νεισθαι παρην, πάντας ανθρώπους κατὰ συγγένειαν ἀξιοοντος πικουρίας τυγχάνειν ωσήπου παρὰ των εὐδαιμονία χρωμένων.

95 γ πεμπε δὴ καὶ 'Iάκωβος, της χαναναίας δει νος ἐκτετρυχωμένης πάσης γὰρ ηψατο της πείρου τοδεινύν), τους υἱοὐς παντας εἰς την ιγυπτον νησο μενους σῖτον, πεπυσμένος ἐφεῖσθαι την ἀγορὰν καὶ ξένοις μόνον δε κατέσχε Βενιαμὶν κ Ῥαχήλας αὐτω

σήπω, χρὴ ζοντες αγορῆς οὐδεν γὰρ ν δ μη μετὰ

γνώμης ἐπράττετο της κείνου καὶ γὰρ το θεραπεOσαιτο βασιλέα τότε χρήσιμον γίνετο τοι ἀνθρώποις,οτε και η 'Iωσήπου τιμης πιμεληθειεν 97 ν δ δε 15 γνωρίσας τους δελφοὐς οὐδεν ενθυμουμένους περὶ αὐτο διὰ το μειράκιον μεν αὐτος ἀπαλλαγῆναι , εις τοῖτο δε προελθων της λικίας καὶ των χαρακτηρων ἐνηλλαγμένων γνώριστος αυτοῖς ιναι, τω δε μεγέθει του ξιώματος οὐδ' εις ἐπίνοιαν ἐλθεῖν αὐτοῖς δυνά- 20 μενος, διεπείραζεν πῖς χοιεν γνώμης περι ων λων- 8 τόν τε γὰρ σῖτον αυτοῖς Ου ἀπεδίδοτο, κατασκύπους τε των βασιλέως πραγμάτων ἔλεγεν κειν, καὶ πολλαχόθεν μεν αυτοὐς συνεληλυθέναι, προφασίζεσθαι δε συγγένειαν- οὐ γὰρ αἰνα δυνατο- ἀνδρι Ἀδιώτη25 τοσούτους παιδας καὶ τὰς μορφὰς sτως πιφανεῖς ἐκτραφηναι, δυσκύλου καὶ βασιλεOσιν ἴσης της τοιαέτης παιδοτροφίας. 99 γ περ δε του νονα τὰ κατὰ τον πατέρα και τὰ συμβεβηκότ' αὐτω μετὰ την 'ειαν ἀπαλλαγην ταOU ἔπραττε, μαθεῖν τε βουλόμενος καὶ 50 τὰ περὶ Βενιαμὶν τον ἀδελφον ἐδεδίει γὰρ μη κἀκεῖ

122쪽

νον, ομοίως οἱ εις υτιν τόλμησαν, ἐεν ἀπεσκευασμένοι του γένους.

νον τον μέγιστον αὐτοῖς Ἀπηρτῆσθαι νομίζοντες, καὶ μηδεν περὶ τἀδελφον κατὰ νουν λαμβάνοντες καταστάντες αμ πρ0ς τὰς αἰτία. ἀπελογοοντο. μυβήλου προηγοροοντος, ii 4w πρεσβύτατος πιυτον. l01 ημεῖς γαρ ἐπεν Ἀ κα ἀδικίαν δευρ ηλθομεν, ουδε κακουργήσοντες τα βασιλέως πράγματα, σωθηναιδε χρη ζ0ντες καὶ καταφυγη των πεχόντων την χώραν 0ημον κακον την μετερα φιλανθρωπίαν πολαβόντες, ους υχὶ πολίταις μόνον τοις αυτον αλλὰ καὶ ξένοις κουομεν την ἀγορὰν του σίτου προτεθεικέναι, πασιτ σώζεσθ- τοις δεομένοις παρέχειν διεγνωκότας. 102 , τι δ' εσμεν αδελφοι και κοινbν μιν ιμα, οφανερον μεν κα της μορφης τ οἰκεῖον καὶ μη πολὐ παρηλλαγμένον ποιει, πατηρ δ' στιν μιν 'Iάκωβος, ἀνη Ἐβραῖος, ω γινύμεθα δώδεκα παιδες ε γυναικον τεττάρων. ων πάντων περιόντων μεν εὐδαίμονες' l03 αποθανόντος δε ενος τον δελφῖν γωσήπου 20 τὰ πράγμα μιν επι τ χειρον μετέβαλεν τε γὰρ πατηρ μακρον αὐτω πενθος ρται, καὶ μεῖς πότε της επι τω τεθνηκύτι συμφορὰς και η του πρεσβύτου ταλαιπωρίας κακοπαθο0μεν. 104 , κομεν τε νυν ε ἀγορὰν σίτου, την τε του πατρις επιμελειαν si καὶ την τον κατὰ τον οἰκον πρόνοιαν Βενιαμιν τω νεωτάτω ον δελφῖν πεπιστευκότες δύνασαι δε πέμψας ει τ0ν μέτερον ἐκον μαθεῖν ει τι ψευδες εστιτον λεγομένων. 4 , 105 , καὶ μυβηλος μεν τοιούτοις πειρὰτ πείθειν δ0 100 Gen. XLII 10.

123쪽

ΔΕΥΤΕΡΑ 91τ0 Tώσηπον περι αυτον ἀμείνω φρονῆσαι δ δε τον Ιἄκωβον ζοντα μαθδε και τον ἀδελφ0ν ου ἀπολωλότα, τότε μεν εἰς την εἱρκτὴν αυτοὐς ως επι σχολῆς βασανίσων νεβαλεν, τῆ δε τρίτu των μερων προαγα-

γδεν αυτούς. 106 'επεί' φησί ' διισχυρίζεσθε μήτεπὶ κακουργία των βασιλεως ῆκειν πραγμάτων εἰναί

τε δελφοὶ και πατρ0 ου λεγετε, πείσαις αν με ταOFOυτων χειν , χὐ καταλίποιτε φεν αυτον ενα παρεμ0ί, μηδεν βριστικον πεισόμενον, ἀποκομίσαντες δε 10 0ν σῖτον προς το πατερα πάλιν ελθοιτε πρ0ς εμιτον ἀδελφόν, ν καταλιπεῖν κεῖ φατε, μεθ' εαυτον ἄγοντες τοOτο γαρ εσται πίστωμα της ἀληθείας. ' 107 δ' εν μειζοσι κακοῖς σαν, κλαιόν τε καὶ

λ συμφοράν, ως δια τα κατ κείνου βουλευθέντα τιμω ρ0οντος αὐτοψ του θεοῖ τούτοις περιπεσοιεν. mos

βηλος δε πολ0 ην ἐπιπλήττων αὐτοῖς της μετc Oιας, ἐξ ης φελος οὐδεν ωσήπω γίνεται, φερειν δ' αὐτοψς παν τι και πάθοιεν, κατ ἐκδικίαν κείνου δροντος 20 αυτ του θεοῖ καρτερος βίου l08 ταῖτα δ' ελεγον πρ0 αλλήλ0υς οὐχ ηγούμενοι o Tώσηπον γλώττης της αυτον συνιεναι κατήφεια δε πάντας εἰχε προς τοὐς λυβήλου λόγους καὶ τον πραγμάτων μετάμελος, ῶσπερ υ αυτον ταOτα ψηφισαμένων εφ' οἱς δίκαιον 25 κρινον τ0 θεον κολαζόμενοι. 109 , λεπων δ' os τως ἀμηχαν00ντας αυτοὐς ὁ Ἱώσηπος π0. το πάθους ει δάκρυα προύπιπτε, καὶ μη βουλύμενος τοι ἀδελφοῖς γενεσθαι καταφανο πεχώρει, καὶ λαλιπδεν πάλιν κε πρ0 αυτούς. 10 , και Συμεῖν κατα γχδεν μη-

. ρον της ἐπανόδου τον δελφῖν γενησόμενον, κείνους 105 - Gen. XLII 17.

124쪽

92 ΑΡXΑΙΟΛΟΓΙΑΣ μεταλαβύντας της αγορὰς το σίτου προσέταξεν ἀπιέναι, κελεύσας τον πηρέτην ἀργέριον προς τηνδενην εῖεν του σίτου κεκομικύτες, κρύφα τοῖς φορτίοις ἐνθέντα ἀπολύειν κἀκεῖνο κομίζοντας. OH και ομεν τα εντεταλμενα ἔπραττεν, οἱ δε γακώβου παῖδες ἐλθόντες εἰς την αναναίαν ἀπηγγελλον τω πατρὶ τακατὰ την Αἴγυπτον αὐτοῖς συμπεσοντα, και τι κατάσκοποι δόξειαν ἀφῖχθαι του βασιλέως, καὶ λεγοντες

αδελφοί τ ειναι καὶ τον ἐνδέκατον οἴκοι καταλιπεῖν παρὰ τω πατρὶ ἀπιστηθεῖεν ως καταλίποιέν τε Συμεῖν 10 παρὰ στρατηγω, μέχρι Βενιαμὶν ως αυτον ἀπιων πίστις αυτ των εἰρημένων παρ' υτω γένοιτο 112 ὴξίουν τε τον πατέρα μηδεν φοβηθέντα πέμπειν σψν αὐτοῖς τον νεανίσκον Ἱακώβ ὁ Ουδεν ρεσκε των τοῖς υἱοῖς πεπραγμένων, καὶ πρ0ς την Συμεῖνο δε βκατοχην λυπηρος φέρων ἀνόητον γεῖτο προστιθέναι καὶ τον Βενιαμίν. 113 , καὶ ο μεν οὐδε μυβήλου

δεοιμμου καὶ τους αυτο παῖδας ἀντιδιδόντος , ει τι πα ι Βενιαμιν κατὰ την ἀποδημίαν, ἀποκτείνειεν αυτοὐς ὁ πάππος πείθεται τοι λύγοις ο δ' πόρουν 20 επὶ τοι κακοῖς, καὶ μῆλλον αυτοὐς ἐτάραττε τἀργύριονεν τοῖς σακίοις το σίτου κατακεκρυμμένον εὐρεθέν. li4 , το δε σίτου το κομισθέντος π αυτον ἐπιλείποντος καὶ το λιμο γῆλλον πτομένου βιαζομένης αὐτ0ν της νάγκης 'άκωβος ἐκπέμπειν ἐγίνωσκε τον 25 Βενιαμιν μετὰ των δελφον 115 ου γὰρ ν αὐτοῖς εις Αἴγυπτον ἀπελθεῖν μη μετὰ τον ἐπηγγελμένων

ἀπερχομένοις. καὶ os πάθους οὐ χείρονος καθ ἐκάστην ἡμέραν γινομένου, καὶ τον ιον δεομένων, ου εῖχεν ο τι χρήσαιτο τοι παρ0Oσιν. 116 'Iούδα 30

111 - Gen. XLII 29.

125쪽

ρ ρ ' ΔΕΥΤΕΡΑ 93δε, τολμηρου τὰλλα την φύσιν ἀνδρος, χρησαμένου

πρ0ς αὐτον παρρησία, ως ου προσῆκε μεν αὐτ0ν περὶ τἀδελφο δεδιέναι, ουδε τὰ μη δεινὰ δι' ὐποψίας λαμβάνειν, πραχθήσεται γαρ υδεν των περι τον ἀδελφον ω μη παρεσται ὁ θεός, 17 τουτο δε συμβήσεσθαι πάντως και παρ αυτ μένοντι, φανερὰν δ' υτως αυ- τον ἀπώλειαν η καταδικάζειν, μηδε την ε Φαραώθου της τροφῆς εὐπορίαν αυτους ἀφαιρεῖψαι ἀλόγως περὶ του παιδ0 δεδιότα, φροντίζειν δε καὶ της Συμεονος ι σωτηρίας, μη φειδοι της Βενιαμὶν ποδημίας εκεῖνος

ἀπόληται, πιστεῖσαι δε περ αυτο τω θεω παραινοον τος, ω αυτο η σωον ἐπανάξοντος το υἱον αὐτω συγκαταστρέψοντος μ' ἐκείνω τ0ν βίον 118 , πεισθεις 'Iάκωβος παρεδίδου ον Βενιαμίν, καὶ την τιμηνὶ του σίτου διπλασίονα, των τε παρὰ τοις χαναναίοις

γεννωμένων τό τε της βαλάνου μέρον καὶ στακτην τερέβινθόν τε καὶ μέλι δωρεὰς ωσήπω κομίζειν. πολλὰ V ην παρὰ του πατρος ἐπὶ τη των παίδων ἐξόδω δάκρυα, κἀκείνων αυτον η 119 γ δ μεν γὰρ τους

οι δέ, ει τον πατέρα καταλάβοιεν ερρωμένον καὶ μηδενίπ0 της ἐπ αυτοῖς λύπης κὰκωθέντα. μερήσιον δ' αὐτοῖς νέσθη πένθος καὶ φεν πρεσβύτης κοπω- θεις πέμενεν, οῖ δ' εχώρουν την ἐπ' Αἴγυπτον, μετὰ 25 κρείττονος ελπίδος την επὶ τοῖς παροῖσι λύπην ἰώμενοι. 120 , ως δ' ηλθον εις τὴν Αἴγυπτον, κατάγονται με παρὰ τον Tώσηπον, φόβος δ' υτοὐς οὐχ ὁ τυχδεν διετάραττει μη περι 'ης που σίτου τιμῆς Ἀγκλήματαλάβωσιν - αυτοί τι κεκακουργηκότες ' καὶ προς τουδ ταμίαν του Ἀωσήπου m0λλὴν ἀπολογίαν ἐποιοῖντο,

126쪽

94 ΑΡXΑΙΟΛΟΓΙΑΣ κατ Oiκύν τε φάσκοντες ευρεῖν εν τοῖς σακίοις τἀργυριον, καὶ νυν κειν ἐπανάγοντες αυτύ. 121 , τουδε μηδ' o τι λέγουσιν εἰδέναι φήσαντος, ἀνείθησαντο δέους λύσας τε τον Συμεῖνα τημέλει συνεσύ- μενον τοι ἀδελφοῖς ἐλθόντος δ' εν τούτω καὶ 'Iω- σήπου π της θεραπείας του βασιλέως, τά τε δορα παρήγαγον αυτ καὶ πυθομένω περὶ του πατρις ἔλεγον τι καταλίποιεν αυτ0ν ἐρρωμένον. 122 δ δε μαθων παρόντα τον Βενιαμίν, εἰ fτος ὁ νεώτερος αυτον δελφος εἴη και γαρ ν αυτον εωρακώς αν 10έκρινε τον δε φησάντων αὐτιν εἰναι, θειν μεν πιπῆσιν ἐπεν ἐναι προστάτην, υπ δε του πάθους προ- αγύμενος ει δάκρυα μεθίστατο, μη βουλόμεν0ς καταφανης εἰναι τοῖς ἀδελφοῖς. 123 , επὶ δεῖπνόν τ αυ- τους παραλαμβάνει, καὶ κατακλίνονται μεν υτως ως 15και παρὰ τω πατρί, πάντας δ' υτους ὁ Ἱώσηπος δεξιούμενος, διπλασίοσι μοίραις τον αυτ παρακειμένων τον Βενιαμὶν ἐτίμα. 124 , πει δε μετὰ τ δεῖπνον εις υπνον ἐτράποντο, κελεύει τον ταμίαν τόν τε σιτον αυτοῖς OOναι μεμε 20 τρημένον καὶ την τιμην πάλιν ἐγκρύψαι τοῖς σακίοις ει δε το του Βενιαμὶν φορτίον καὶ σκέφον ἀργυρουν, πίνων χαιρε, βαλόντα καταλιπεῖν. 25 , ἐποίει δεταυτα διάπειραν βουλύμενος τον ἀδελφον λαβειν, πότερόν ποτε βοηθήσουσι τω Βενιαμὶν κλοπης ναὶ O 25 μένω καὶ δοκουντι κινδυνεύειν, ' καταλιπύντες, ως Ουδεν αυτοὶ κεκακουργηκότες, ἀπίασι προ τον πατέρα. 126 , ποιήσαντος δε του οἰκέτου τὰ εντεταλμένα, μεθ' ημέραν ουδεν τούτων εἰδότε οι το Ἱακώβου παῖδες ἀπησαν, ἀπειληφότες τ0ν Συμεῖν καὶ διπλην χαρὰν δ0

127쪽

τας es π τῆς ἀδοκήτου των ιππεων φύδου, καὶ την αἰτίαν πυθομενους δι ν π ανδρας ληλυθασιν οἶμικρ0 εμπροσθεν τιμης και ξενίας τετυχήκασιν αυτον παρὰ του δεσπότου, κακίστους ἀπεκάλουν, l28 , ιι ηδ αὐτω τουτο, τὴν ξενίαν καὶ τὴν φιλοφροσυνην1 τὴν γω που, δια μνήμης λαβοντες υκ κνησαν εις

αυτιν αδικοι γενέσθαι, σκυφον δε ω φιλοτησίας υ τοῖς προέπινεν, och ενοι νεοοιεν, κερδους ὁ κου τήν τε που Ἱώσηπον νιλιαν τον θ' ἐαυτον ει φωραθεῖεν, κίνδυνον εν δευτερ θεμενοι. l29 , τιμωρίαν ουν 1 αυτ00 υφέξειν πείλουν, ου λαθέντας τον θειν οὐδ' αποδραντας μετα τῆς κλοπῆς, ει καὶ τον διακονουμενον οἰκέτην διέλαθον πυνθάνεσθε et w τί παρύντες εi ημεν, o ους ειδ0τες γνώσεσθε μεντοι κολαζόμενοιαυτίκα καὶ ταυτα καὶ περα τουτων εις αυτοὐς λεγων 20 0 ἰκέτης ἐνυβριζεν. 30 , οῖ δ' π αγνοία των περ αυτους χλευαζον επὶ τοις λεγομενοις, καὶ της κουφολογρας τον οἰκέτην θαυμαζον, τολμωντα αἰτίαν επιφέρειν ἀνδράσιν μηδε την του σίτου τιμὴν ντοῖς σακίοις αυτον ευρεθεῖσαν κατεσχον, αλλ' κύμισαν 25 μηδεν0ς ειδότος το πραχθέν το υτον ἀποδεῖν του

γνώμs κακουργῆσαι. t 3l της μεντοι γ' ἀρνήσεως

128쪽

96 ΡXΑΙΟΛΟΓΙΑΣὴξίωσαν ποιήσασθαι, την μέντοι τιμωρίαν ἐνος ἐφασκον εινα του την κλοπὴν ευρεθεντο πεποιῆσθαι. 132 την δε ζήτησιν ποιούμενοι, καὶ πάντας τους αλλους

εκπεριελθύντες κατὰ την ρευναν επὶ τον τελευταῖον Βενιαμὶν κον, υκ ἀγνοοοντες τι ει το κείνου

σακίον τον σκύφον εῖεν ἀποκεκρυφότες, αλλ' ἀκριβητην ζήτησιν βουλόμενοι ποιείσθαι δοκεῖν. 133 οιμεν οὐν αλλοι του καρ αυτοὐς ἀπηλλαγμένοι δέους εν τη περὶ τον Βενιαμ ιν φροντίδι το λοιπον σαν, ἐθάρρουν δ' ς οὐδ' εν κείνω της κακουργίας ευρεθη- 0σομένης, ἐκάκιζόν τε τοὐς ἐπιδιώξαντας δε εμποδίζοντας αὐτοῖς την δον δυναμένοις δ προκεδοφέναι. 134 , ω δε το του Βενιαμὶν φορτίον ἐρευνοντες λαμ- βαὶ υσι τ0ν σκύφον εις οἰμωγὰς καὶ θρήνους εὐθὐς ετράπησαν, και τὰς στολὰς επικαταρρήξαντες κλαιόν τε 15τ0ν ἀδελφ0 επὶ τη μελλούση κολάσει της κλοπης, αυ- τούς τε διαψευσαμένους τον πατερα περὶ της Βενια μιν σωτηρίας. 135 , πετεινε δε το δεινον αὐτοῖς καὶ το δόξαντας δη διαφυγεῖν τα σκυθρωπὰ διαφθονηθῆναι, των δε περ τ0ν ἀδελφον κακον καὶ της 20 του πατρος π αὐτω λύπης σομένης εαυτοὐς α Ους ελεγον, βιασαμένους ἄκοντα τον πατερα συναποστεῖλαι. 136 , ο μεν οἶν ιππεῖς παραλαβόντες τον ενιαμὶν γον πρ0ς ώσηπον καὶ των δελφον επομένων ' δε τον μεν δων ν φυλακη τοὐς δ' εν πενθίμοις 25

σχήμασι, τί δὴ φησίν, ' κάκιστοι, φρονήσαντες περ της ἐμης φιλανθρωπίας ,ερ του θεο της προνοίας, τοιαυτα πράττειν εις εὐεργέτην καὶ ξένον τολμμήσατε; 137 , τον δε παραδιδόντων et τοὐς εις κόλασιν επὶ τω σώζεσθαι Βενιαμίν, καὶ πάλιν ἀνα- 30 13 - Gen. XLIV 42.

129쪽

μιμνησκομένων ων εις ώσηπον - τοις τετολμημένων, κἀκεῖν0ν ὰπ0καλούντων μακαριώτερον αυτον ει μεντέθνηκεν, ὁτι των κατὰ τον βίον ἀπήλλακται σκυθρω- πῖν, εἰ δε περίεστιν, τι της παρὰ του EOO κατ αυ-

των κδικίας τυγχάνει, λεγόντων δ' αὐτοψ ἀλιτηρίους του πατρός, τι θ λέπs, ν ἐπ ἐκείνω μέχρι νυν ἔχει, καὶ την ἐπὶ Βενιαμὶν προσθήσουσι, πολ0 ἐν κἀνταοθα λέβηλος αὐτον καθαπτόμενος. 138 'ω- σήπου δει τους φεν ἐπολέοντο. ωὐδεν γὰρ πιυτους

io ἀδικεῖν), ἀρκεῖσθαι δε μύνn τῆ του παιδος τιμωρία λέγοντος ουτε γὰρ τουτον πολυειν διὰ τους οὐδενεξαμαρτόντας σοφρον ἔλεγεν ἴτε συγκολάζειν κείμνους τω την κλοπην ἐργασαμένω), βαειζουοι δε παρεξειν ἀσφάλειαν ἐπαγγελλομένου , 139 , τους μεν βλλους io ἔκπληξις ἔλαβε καὶ πρ0 τ πάθος φωνία, Iosδας δ' ὁ καὶ τ0ν πατέρα πείσας ἐκπέμψαι το μειράκιον, καὶ τὰλλα δραστήριος ων ἀνηρ, περ της τἀδελφο σωτηρίας ἔκρινε παραβαλέσθαι , 140 , και δεινὰ μέν' ἐπεν, o στρατηγέ, τετολμηκαμεν εις σέ, καὶ τιμωρίας ἄξια

και τἀδίκημα μη πάντων μῖν ἀλλ' ἐνος του νεωτά-τ0υ γέγονεν ομως δ' ἀπεγνωκόσιν μῖν την δι' αὐτ00 σωτηρίαν ἐλπις πολελειπται παρὰ της σης χρηστοτη-τ0ς. ἐγγυωμένη την του κινδύνου διαφυγὴν 141 25 καὶ νυν μη πρ0ς το μέτερον ἀφορον, μηδε το κακοέργημα σκοπῖν, αλλὰ πρ0ς την σαυτο φύσιν, καὶ την

130쪽

98 PXΑΙΟΛΟΓΙΑΣία αυτῆς, σύ ἀποκτεῖναι τοὐς οὐδ' αυτοὐς ως ἰδίας ἔτι 'η σωτηρία. ἀντιποιουμένους αλλὶ παρὰ σos λαβεῖν αυτὴν ἀξιοΘντας 142 , καὶ γαρ οὐδε νυν προ- τον ἡμῖν παρέξεις αυτὴν αλλὰ καὶ τάχιον ἐλθοῖσιν ἐH τὴν ἀγορὰν του σίτου καὶ τὴν εὐπορίαν της τροφῆς ἐχαρίσω, χοὐς αποκομιζειν καὶ τοῖς οἰκείοις σακινδυνεύοντας αὐτ00ς πω του λιμον διαφθαρῆναι

περιέσωσε 143 γ διαφέρει δ' οὐδεν 4 μὴ περιιδεῖν

ἀπολλυμένους π Ἀνδεια των ναγκαίων, - κολάσαι ρύξαντας ἰμαρτεῖν καὶ περι τὴν εὐεργεσίαν τὴν 10ὐπο 0 λαμπρὰν γενομένην φθονηθέντας Cδ αυτὴ χάρις, ἰλλω μέντοι τροπὴ διδομένη. l44 , σώσεις

γαρ υς ει το0το καὶ ἔτρεφες, καὶ ψυχὰς ς π λιμ os καμῖν υκ εἴασας, τηρήσεις ταῖς σαυτο δωρεαῖς, ως θαυμαστον ἄμα και μέγα δο0ναι τε ψυχὰς μῖν, καὶ i5 παρασχεῖν δι' ων αfται μενoo Ira ἀπορουμένοις l 45 οἰμαί τε τον θεόν, αἰτίαν παρασκευάσαι βουλόμενον εις ἐπίδειξιν το κατὰ τὴν ἀρετὴν περιύντος, ηι δ εις τουτο περιστῆσαι συμφορῆς, ἔνα καὶ των εις σαυτοναδικημάτων συγγινωσκων φανης ἐπταικόσιν. ἀλλὰ μὴ 20πρ0ς μόνους τοὐς κατ ἄλλην προφασιν δεομένους επικουρίας φιλάνθρωπ0 δοκης, s 146 ως μέγα μεν γὰρ

και το ποιῆσαί τινας ε καταστάντας ει χρείαν, γεμονικώτερον δε σῖσαι τοὐς περ των εις σαυτον τετολμημένων δίκην πιφείλοντας ει γὰρ 'O περι μικρον 5

δικηκότων, θεο φύσει προσετέθη l47 γ καὶ ἔγωγ' εἰ μὴ πατὴρ ἡμῖν ην πο ἐπὶ παίδων ποβολη ταλαι- 30

142 - Gen. XLIV 17.