장음표시 사용
131쪽
ΔΕΥΤΕΡΑ 99πωρει διὰ τῆς ἐπι γωσηπω λέπης ἐπιδεδειγμένος, ουκαν του γε καρ ημὰς νεκα περὶ τῆς σωτηρίας λύγους ἐποιησαμην, ε μὴ σον τω σω χαριζόμενος θει, σω-
ιν αυτω καλος εχον καὶ τους ο λυπησονται τεθνη- κύτων ου εχοντας, παρείχομεν δ' αν αὐτου πεισομμενου τι καὶ θελήσειας η 148 γ νυν δ ου γαρεαυτοὐς ἐλεουντες ει καὶ νέοι καὶ μήπω των κατὰ τον βίον ἀπολελαυκότες τεθνηξύμεθα, το δε του πατρος λογιζόμενοι καὶ - γῆρας οἰκτείροντες 'O Ἀκείνου,10 ταύτας σοι τὰς δεήσεις προσφέρομεν, καὶ παραιτοέμεθα ψυχὰς τὰς εαυτον ας σοι το μέτερον κακούργημα προς τιμωρίαν παρέδωκε 149 ος ουτε πονηρbς αὐ- τος υτε τοιούτους σομενους ἐγέννησεν, αλλὰ χρηστ0ς ων και πειραθῆναι τοιούτων ουχὶ δίκαιος, καὶ νυν μενὶ ἀποδημοέντων ταῖς περ μον φροντίσι κακοπαθεῖ, πυθόμενος δ' ἀπολωλότας, καὶ δι ν αἰτίαν, υχ πο- μενει 150 , διὰ γὰρ ταύτην πολυ μὰλλον τον βίον καταλείψει, καὶ το ἄδοξον αυτον της μετέρας καταστρ0φης φθήσεται διαχρησαμενον καὶ κακην αυτω20 ποιησει την εκ ου ην ἀπαλλαγήν, πριν εις ἄλλους φοιτῆσαι τὰ καν μῆς, σπεύσαντος αυτον εις ἀναισθησίαν μεταγαγειν. 151 γενόμενος ουν εν τούτωτον λογισμόν, ε καὶ η κακία σε παροξένει νυν η μετέρα, και το κατ' αυτῆς δίκαιον χάρισαι τω πατρί, καὶ 25 δυνηθήτω πλέον ὁ προς κεῖνον ἔλεος της μετέρας πονηρίας καὶ γῆρας εν ἐρημία βιωσύμενον καὶ τεθνηξόμενον μον ἀπολομένων ἐδεσαι, τω πατέρων νύματι ταύτην χαριζύμενος την δωρεάν. 1o2 , εν γὰρ τούτω καὶ τον σε φύσαντα τιμὰς καὶ σαυτω δίδως, απολαύων
δ' μεν δη τῆς προσηγορίας, ἀπαθὴς δ' ἐπ αὐτη φυλα-
132쪽
100 APXΑΙΟΛΟΓΙΑΣ ν ησύμενος π του θεου του πάντων πατρός, ει δν κατὰ κοινωνίαν καὶ αυτις του νύματος ευσεβεῖν δύξεις, του μετέρου πατρbς οἰκτον λαβδεν Ἀφ' οἱς πείσεταιτων παίδων στερούμενος. i53 -b ουν, α παρεσχεν ὴμῖν ο θεύς, ταυτ Ἀχοντ' ἐξουσίαν ἀφελέσθαι, δουναι, και μηδεν κείνου διενεγκεῖν τῆν χάριτι. της γὰρ ἐπ' ἀμφοτερον δυνάμεως τετυχηκότα καλιν ταυτην εν τοῖς Θαθ' ut ἐπιδείκνυσθαι, καὶ παριν καὶ ἀπολλυειν της με κατὰ τουτ ἐξουσίας ς μηδ' υπαρχούσης ἐπιλανθάνεσθαι, μύνον δ' ἐπιτετράφθαι ' σώζειν υπολαμ- 10βάνειν καὶ ο σή τις πλείοσι τουτο παρέξει, μὰλλον αυτω φαίνεσθαι διδόντα. 154 συ δε πάντας μῆς σωσεις, τἀδελφή συγγνους πελ ων Ἀτυχηκεν. Oυδε γὰρ Mμῖν βιώσιμα τούτου κολασθε, ος, οἷς γε αρος τ0ν πατέρα μη ἔξεστιν ἀνασωθῆναι μόνοις, αλλ' ἐνθάδε 15 δεῖ κοινωνῆσαι τούτω της αυτης καταστροφης του βίου. 155 , καὶ τουτο 0 δεησύμεθα, στρατηγέ, κατακρίθναντος τ0ν ἀδελφb ημον ἀποθανεῖν, συγκολάσαι καὶημῆς ως του αδικήματος κεκοινωνηκότας ου γὰρ ἀξιώσομεν μεῖς - 'πὶ λύπη τεθνηκύτος τἀδελφου αυ- 20τους ἀνελειν, αλλ' ἰς μοίως αυτ πονηροὶ γεγονύτες Ουτω. ἀποθανεῖν. 156 καὶ ὁτι φεν καὶ si ωνῆμαρτὶ καὶ μήπω τω φρονεῖν ἐρηρεισμένος καὶ ως
ἀνθρώπινον τοῖς τοιουτοις συγγνώμην νέμειν, σοὶ καταλιπδε παυσομαι περαιτέρω λέγειν, ν ει με κατακρί- 25νειας μον, τὰ μη λεχθέντα δόξη βεβλαφέναι πρ0 τοσκυθρωπότερον μὰς, 157 , ει δ' ἀπολέσειας, κἀκεῖνα τu σαυτου χρηστύτητι συνιδδε ἀπεψηφίσθαι νομισθης, ου σώσας μόνον μὰ αλὶ και ν διὰ τουτο δικαιό
133쪽
ΔΕΥΤΕΡΑ 101ημον αυτον περ της μετερας νοήσας σωτηρίας. 4b8 γ εἴ ουν κτείνειν αυτον θελεις, με τιμωρησάμενος αντὶ τούτου τω πατρὶ τοOτον ἀποπεμψον, εἴτε καὶ κατεχειν σοι δοκεῖ δοολον, Ἀγω πρ0ς τὰς χρείας σοι πηρετικώτερος, ἀμείνων, Δ ὁρας, προς κάτεροντο παθον πάρχων. ' 159 , Iosδας μεν ουν πάνω πομένειν περ της τἀδελφ0υ σωτηρίας δεως χων ρίπτει προ τον 'Iω- σήπου ποδον εαυτόν, αἴ πως ἐκμαλάξειε την δργὴν
10 αυτοῖ κω καταπραυνειεν αγωνιζύμενος προέπεσον δεκα οἱ δελφοὶ πάντες. δακρύοντες καὶ παραδιδόντες εαυτους περ της Βενιαμὶν ψυχῆς ἀπολουμένους - 16 γ δε οσηπος ελεγχόμενος π του πάθους, καὶ μηκετι δυνάμενος την της οργης φερειν υπόκρισιν κελεύει 15 με ἀπελθεῖν του παρέντας, να μόνοις αυτον τοις ἀδελφοῖς ποιήσt φανερόν, ἀναχωρησάντων δε ποιει γνώριμον εαυτιν τοι ἀδελφοῖς, και φησί , 161 γ της μεν αρετης μῆς καὶ της ευνοίας της περὶ τον ἀδελφ0νημον Ἀπαινο και κρείττονας η προσεδόκων αὐτον20 περὶ με βεβουλευμενων ευρίσκω, ταοτα πάντα ποιήσας επι πείρα της μετερας φιλαδελφίας ου φέσει δε περὶ εμε νομίζω - Οους γεγονεναι, θεο δε βοχυλήσει την τε νυν πραγματευομενου τον ἀγαθον ἀπόλαυσιν καιτην ες στερον, αν εὐμενὴς μῖν παραμείνri l62 25 πατρός τ ουν σωτηρίαν ἐγνωκδες ου ελπισθεῖσαν, και τοιούτους μὰς ορον περὶ τον ἀδελφόν, Ουδ' νεις με δοκεῖτε μαρτεῖν τι μνημονεύω, παs μαι δετης π αὐτοῖς μισοπονηρίας, καὶ ως συναιτίοις τον τω ψεα βεβουλευμενων χις τα παρόντα χάριν εχειν
134쪽
102 ΡXΑΙΟΛΟΓΙΑΣεκείνων λαβόντας δεσθαι μὰλλον, της τύ αβουλίας ει τοιουτον ἐλθούσης τελος, 4 δυσφορεῖν αἰσχυνομε
νους ἐπὶ τοῖς μαρτημένοις μὴ ου δόξχὶ λυπεῖν μὰς το κατ Ἀμου ψῆφον ἐνεγκεῖν πονηρὰν καὶ αυτημετάνοια, 'in γε Ῥὶ προχωρησαι ἡ βεβουλευμένα. 5 164 , χαίροντες Ῥυν ἐπὶ τοις ε θεου γεγενημένοις ἄπιτε, ταυτα δηλώσοντες τω πατρί, μὴ καὶ ταῖς περυμον φροντίσιν ἀναλωθεὶς ζημιώσri μου κάλλιστον της εὐδαιμονίας, πρὶν εις 5ψιν ἐλθεῖν τὴν μὴν καιμεταλαβεῖν των παρόντων ἀγαθῖν ἀποθανών. l65 0αυτιν ὁ τοῖτον και γυναῖκας μετερας και τεκνα καὶ
πῆσαν τὴν συγγενειαν μον ἀναλαβόντες ἐνθάδε μετοικίζεσθε ου γαρ ἀποδήμους εινία χει των ἀγαθῖντων μετερων τοὐς εμοὶ φιλτάτους, αλλως τε καὶ τουλιμον λοιπὴν Ἀτι πεντετίαν ,πομενοῖντος. 166 mταυ ειπὼν Ἱώσηπος περιβάλλει τους δελφούς. οῖ δ' εν άκρυσιν σαν καὶ λέπ των επι αυτ βεβουλευ- μενων, καὶ τιμωρίας αυτοῖς ουδεν ἀπολιπεῖν δύκει τυευγνωμον τἀδελφοO 167 καὶ τότε Ῥεμ ησαν Ἀν
τους αδελφ00ς σθη τε Ῥεγάλως καὶ δε εα οἰκείω διατεθεὶς ἀγαθω, παρεῖχεν αυτοῖς ἁμάξας σίτου πλη- ρεις καὶ χρυσ0ν καὶ ργυρον ἀποκομίζειν τω πατρί. λαβόντες δε πλείω παρὰ τἀδελφου, τα με τω πατρὶ φερειν τα δ' αυτοὶ δωρεὰς χειν καστος δίας, πλειό- ονων ξιωμένου Βενιαμὶν παρ' αὐτούς, ἀπησαν. 7 168 , δε δ' ἀφικομενων ων παίδων ἄκωβος ταπερὶ τ0 Tώσηπον μαθεν, τι μὴ μόνον εἴη τον θάνατον διαπεφευγδες εφ' in πενθον διῆγεν, ἀλλα καὶ ζημετὶ λαμπρῆς εὐδαιμονίας. βασιλεῖ συνδιεπων τὴν δ'
135쪽
ΔΕΥΤΕΡΑ 103 Αἴγυπτον και την πασαν σχεδ0ν ἐγκεχειρισμένος αυτῆς ἐπιμέλειαν, ἄπιστον μεν οὐδεν δόκει των γγελμένων, 169 λογιζόμενος του θεο την μεγαλουργων καὶ τὴν προς αυτον εἴνοιαν, εἰ καὶ τω μεταξ χρόνω διέλιπεν, δερμπο δ' εὐθὐ πρ0ς 0 γωσηπον. 470 ως δε κατεσχεν επὶ το Πορκιον φρέαρ, θύσας αυτόθι τω θεω, καὶ φ0βούμενος διὰ τὴν εὐδαιμονίαν την εν Αἰγύπτω των παίδων ἐμφιλοχωρησάντων τη οικήσει τη εν αὐτη μη οὐκέτ εἰς την χαναναίαν ι κγονοι 10 μετελθόντες κατάσχωσιν αυτήν, ως ὁ θε0 ην πεσχημένος, lil ἄμα τε η δίχα θεο βουλήσεως γενομμενης της εις Αἴγυπτον ἀφύδου διαφθαρη γένος αυτοs, προ δε τούτοις δεδιδες μη προεξέλθη του βίου
πλῆθος καὶ χρημάτων ἐνοστησας. 174 παρέμεινέ τέ
25 σοι γενεὰ πῆσα προνοι τη μη και ν ἀπολωλέναιτων υιον δόκεις ώσηπον, τοΘτον εις ἀπόλαυσιν μειζόνων γαθων γαγον, και τῆς ιγύπτου κύριον, ως
ὀλίγω διαφέρειν του βασιλέως, ποίησα. 17b κω
τε νυν δο τε ταύτης γεμ δε ἐσόμενος καὶ βίου σοι 30 τελευτὴν εν ταῖς Tωσηπ0w χερσὶ γενησομένην προδη-
136쪽
λον, και μακρον αἰον των σο εκγόνων εὐηγεμονία και δόξη καταγγέλλων, καταστήσων τ αυτοὐς εις την
γην ην πέσχημαι. 176 , τούτω θαρρήσας τω ὀνείρατι προθυμοτερονεις την Αἴγυπτον σὐν τοῖς υἱοῖς καὶ παισὶ τοῖς του 5τω- ἀπηλλάττετο ησαν Q οἱ πάντες Ἀβδομηκοντα. τα μεν οὐν νύματα χηλῖσαι τουτων υκ δοκίμαζον, καὶ μάλιστα δια την δυσκολίαν αυτον 177 ίνα μεν- τοι παραστησα τοῖς Ου ὐπολαμβάνουσιν μῆς εκ της Μεσοποταμίας αλλ' Αἰγυπτίους ἐναι, ἀναγκαῖον γη 10σάμην μνησθῆναι τον ονομάτων. 'Iακώβου μεν οὐν παῖδες σαν δώδεκα τούτων Ἱώσηπος δη προαφῖκτο.
τετταρεσκαίδεκα προς τοῖς πρύτερον κατειλεγμένοις εις επτὰ καὶ τετταράκοντα γίνονται τον ἀριθμόν. l81 , 30 176 Gen. XLVI 5.
137쪽
ΔΕΥΤΕΡΑ 105 καὶ τ μεν γνήσι0ν Ἱακώβ γενος τοῖτο ν ε Βάλλας δ' υτ γίνονται της Pαχήλας θεραπαινίδος υάνος καὶ Νεφθαλὴς, ω τετταρες εῖποντο παῖδες, εσηλος Γ00νις σσάρης τε καὶ Σελλιμος Βάν δε μονογενες ην παιδίον Ουσις. 182 , τούτων προσγινομένων τοῖς προειρημενοις, πεντηκοντα καὶ τεττάρων πληροῖσιν
τούτων εκκαίδεκα ντων καὶ προστιθεμένων τοῖς πεντήκοντα καὶ τετταρσιν ὁ προειρημενοι ἀριθμος πλη-ὶ 90υται, μη συγκαταλεγεντος αυτοι 'Iακώβου. 184 μαθων δε Ῥώσηπος παραγενόμενον τον πατέρα καὶ Θαμ προλαβδεν 'Ioέδας αδελφος Ἀδήλωσεν αυτωτην ἄφιξιν παντησύμενος ἐεεισι καὶ καθ' Bρώων πύλιν αυτ συνεβαλεν o δ' υπ0 της χαρῆς ἀπροσδο- κήτ0υ τε καὶ μεγάλης γενομενης μικρο δεῖν ξέλιπεν αλλ' ἀνεζωπύρησεν υτιν Ἱώσηπος, ουδ αυτος μεν κρατῆσαι δυνηθεὶς ως η ταυτ παθεῖν φ ηδονῆς,
ου μεντο τον αυτον τρόπον τω πατρὶ γενύμενος ττων του πάθους. 185 γ πειτα τον μεν χρεμα κελεύσας 25 Oδευειν, αυτις δε παραλαβδεν πεντε των δελφῖν πείγετο πρ0ς 0ν βασιλεα, φράσων αυτ παραγενύμενον μετὰ του γενους τ0ν άκωβον δ δε τοOτο χαίρων κουσε, καὶ o Tώσηπον κέλευσεν αυτ λεγειν τίνι βίω τερπόμενοι διατελοοσι, ως αυτοῖς OOτον επι- δὴ τρέψειε διάγειν. 186 Q δε ποιμενα αὐτοψ αγαθοὐς 183 - Gen. XLVI 16.
138쪽
ελεγε, καὶ μηδεν τον αλλων η τουτω μόνω προσαν - έχειν, του τε μὴ διαζευγνυμενους ἀλλ' εν ταὐτω τυγχάνοντας πιμελεῖψαι του πατρος προνοούμενος, τουτε τοι Αἰγυπτίοις εἰναι προσφιλεῖς, μηδεν πράττοντας
των αυτον ἐκείνοις' Αἰγυπτίοις γαρ ἀπειρημένον ν 6 περὶ νομὰς ἀναστρέφεσθαι. I87 , του δε γακώβου παραγενομένου πρ0ς 0ν βασιλέα, καὶ ἀσπαζομένου τε καὶ κατευχομενου περὶ της βασιλείας αὐτω, ὁ Φαραώθης ἐπυνθάνετο ποσον δη βεβιωκος εἰη χρόνον.
188 , του δ' κατ0 ετη και τριάκοντα γεγονεναι φὴ 10σαντος, ἐθαύμασε του μήκους της ζωῆς τ0ν άκωβον. εἰπόντος δ' ς ῆττονα των προγόνων εἴη βεβιωκος ετη, συνεχώρησεν αὐτω ζην μετὰ των τεκνων εὐιλιουπόλει εν κείνn γαρ καὶ οι ποιμενες αὐτο τὰς νομὰς εἰχον. et 89 , ο δε λιμος τοι Αἰγυπτίοις πετείνετο, καὶ 5το δεινον ἀπορώτερον τι καὶ μῶλλον αυτοῖς ἐγίνετο, μήτε του ποταμου την γῆν ἐπάρδοντος ου γὰρ ηὐξανε, μήν οντος του θε00, πρόνοιάν τε μηδεμίαν αυτονυπ' ἀγνοια πεποιημένων, καὶ του Tωσήπ0υ 0ν σῖτον επὶ χρήμασιν αὐτοῖς διδοντος ως δε αυτ αυτοῖς 20 ἐπέλιπε τον βοσκημάτων ἐωνοῖντο τον σῖτον και τον ἀνδραπόδων. 190 , οἱ δε καὶ γης τις ν μοιρα ταύτην παρεχώρουν επὶ τιμη τροφῆς. υτ τε του βασιλέως πάσης αυτον της περιουσίας κυρίου γεγενημένου,
μετωκίσθησαν ἄλλος ἀλλαχόσε, πως βεβαία γένηται 25τω βασιλει της χώρας τούτων ἡ κτῆσις, πλην τονιερέων τουτοις γὰρ μενεν χώρα αυτον. 91
εδούλου τ' αὐτον υ τὰ σώματα μόνον τ δεινὼν ἀλλὰ καὶ τὰς διανοίας, καὶ τ λοιπον εἰς ἀσχήμονα της τροφῆς εὐπορίαν αυτοὐς κατηνάγκαζε λωφήσαντος δε τ0 30
139쪽
κακos, καὶ του ποταμου την γῆν επιβάντος, καὶ ταύτης τους καρπους ἀφθόνως εκφερούσης , 192 o σηπος εις κάστην παραγενόμενος πόλιν, καὶ συλλέγωνεν αὐταῖς το πλῆθος την τε γῆν αὐτοῖς, ν κείνων παραχωρούντων ὁ βασιλευς εχειν δύνατο καὶ καρποῖ- σθαι μόνος, εἰς παν χαρίζετο, καὶ κτημα διον γου - μενους φιλεργεῖν παρεκάλει, την πεμπτην των καρπον τω βασιλεῖ τελοοντας περ τῆς χώρας, ην δίδωσιν αὐτοῖς ουσαν αυτοB. 193 τους δε παρ ελπίδας κυρίους τῆς γῆς καθισταμενους χαρά τε λάμβανε, καὶ φί- σταντο τα προστάγματα. καὶ τούτω τω τρύπω τό τἀξίωμα το παρὰ τοῖς Αἰγυπτίοις αυτ μεῖζον Ἀώσηπος περγάζεται, καὶ πλείω γε τὴν εἴνοιαν τω βασιλει παρ αυτον. O τε του τελεῖν την πεμπτην τον
καρπον νόμος μεινε καὶ μεχρι τον στερον βασιλέων. 194 , 'Iάκωβος δε πτακαιδεκατον τος εν Αἰγύπτω διατρίψας, και νύσω χρησάμενος, παρόντων αὐτω ονυιον ἀπέθανεν, ἐπευξάμενος τοι με κτῆσιν αγαθον, καὶ προειπδεν αὐτοῖς κατὰ προφητείαν πῖς μελλε τονε τῆς γενεῆς αυτον καστος κατοικεῖν την χαναναίαν,
τουθ δ δη καὶ πολλοῖς στερον χρόνοις γενετο. 195 , ωσήπου δ' εγκώμιον διεξελθών, τι μη μνησικακήσειε τοι ἀδελφοις, ἀλλα και τούτου πλεον χρηστος εἰς υτοὐς γενετο, δωρησάμενος αυτοὐς ἀγαθοῖς οἷς οὐδ' εὐεργετας τινες μείψαντο, προσέταξε τοις δίοις παισιν is του γωσήπου παιδας φραγην καὶ Μα
140쪽
108 APXΑΙΟΛΟΓΙΑΣ δεοντα πεντήκοντα καὶ κατόν, μηδενος με των προγύνων πολειφθεὶς π ευσεβεία του θεου, τυχδεν δ' αμοιβὴ ης δίκαιον η τους υτως ἀγαθους γεγονότας. Io σηπος δε, συγχωρήσαντος αυτ του βασιλέως, τον του πατρος νεκρον ει λεβρονα κομίσας κε θάπτει s πολυτελος. l97 , των δ' ἀδελφον υ βουλομένων αυτ συναποστρέφειν δεος γαρ αυτοὐς εῖχε μη τεθνηκότος αυτοις του πατρις τιμωρήσαιτο της εις υτιν ἐπιβουλῆς, ουκέ ὁντος ω χαρίζοιτο την προς αυτους μετριότητα πείθει μηδεν φορασθαι, μηδ' ἔχειν αυ- 10τ0 δι ποψίας ἀγαγδεν δε μεν αυτο κτησιν πολλὴν ἐχαρίσατο, καὶ πάσri περ αυτους σπουδὴ χρώμενος ου ἐνέλιπε.
και της τοιαύτης εὐδαιμονίας iiτιον αυτ παρὰ τοῖς
Αἰγυπτίοις, ἀλλαχύθεν κοντι καὶ μετὰ τοιαύτης κακοπραγίας μερο ης προειρήκαμεν, υπῆρχεν 199 , τελευ-tos δ' ἡοτοῖ και οἱ δελφοί. ζήσαντες ευδαιμόνως 20
ἐπι της Αἰγύπτου καὶ τούτων μεν τὰ σωματα κομίσαντες μετὰ χρόνον αυτον οι πύγονοι καὶ οι παιδες εθαψαν αν εβρῖνι, τὰ δε ωσήπου οστὶ στερον,5τε μετανέστησαν ε της Αἰγύπτου Ἐβραῖοι, εις την χαναναίαν ἐκύμισαν 200 , υτ γὰρ υτους 'Io 25σηπος ξώρκισε τοέτων Ουλωστον ως ἔσχε καὶ τίσι πόνοις ἐκράτησαν της αναναίας σημανο, προδιηγησάμενος την αἰτίαν ὁ ην την Αἴγυπτον ξέλιπον.