Flavii Iosephi opera omnia

151쪽

ην του ιθιώπων βασιλέως αυτ τον Μωυσην πλησίον τοῖς τείχεσι προσάγοντα την στρατιὰν και μαχύ- μενον γενναίως ἀποσκοποοσα καὶ της ἐπινοίας τωνεγχειρησεων θαυμάζουσα, καὶ τοῖς Αἰγυπτίοις αἴτιον, ἀπεγνωκύειν δη την ἐλευθερίαν της ευπραγίας πο- λαμβάνουσα καὶ τοῖς ιθίοψιν αυχοοσιν ἐπὶ τοῖς καταυτον κατωρθωμένοις, του περὶ των λων κινδυνου,10 εἰς ρωτα δεινον λισθεν αυτOO. και περιόντος του πάθους πέμπει προ αυτιν των οἰκετον του πιστοτάτους διαλεγομένη περὶ γάμου 253 προσδεξαμένου δε τον λόγον επὶ τω παραδουναι τὴν πόλιν, καὶ ποιησαμένου πίστεις ἐνόρκους δ μην ἄξεσθαι γυναῖκα καὶ 15 κρατησαντα της πόλεως η παραβήσεσθαι τὰς συνθηκας, φθάνει τουργον του λύγους καὶ μετὰ την ἀναίρεσιν των Αἰθιόπων ευχαριστήσας τω θεω συνετέλειτον γάμον ὁ Μωυσης, καὶ τους Αἰγυπτίους ἀπήγαγενεις την αυτον γῆν.

εα τούτων Ἀρος πιυτιν ἀνελάμβανον καὶ θερμύτερον ἄπτεσθαι των κα αυτου βουλευμάτων ξίουν, υπονοουντες μεν μη δια την υπραγίαν νεωτερίσειε κατὰ τημ Αἴγυπτον . διδάσκοντες δε τον βασιλέα περὶ της 25 σφαγης. 255 ν δ δε και καρ αυτον με εἰχε τὴν το πράγματος πίνοιαν πύ τε φθόνου της Μωυσέος στρατηγίας και πο δέους ταπεινώσεως ἐπειχθεὶς δ' υπο των ερογραμματέων id τ ην ἐγχειρεῖν τη Μωυσέος ἀναιρεσει 256 , φθάσας δε την ἐπιβουλην καταῖ μαθεῖν Ιαθδεν πέξεισι, καὶ των δον φυλαττομένων

152쪽

120 PXΑΙΟΛΟΓΙΑΣποιειται δια τῆς ρήμου τ0ν δρασμον και θεν νυπόνοιαν μὴ λαβεῖν του ἐχθρους, απορύς τ' ων τροφῆς ἀπηλλάττετο τη καρτερία καταφρονον. 257 γ εἴς τε πύλιν Μαδιηνὴν ἀφικύμενος προς τη μεν ρυθροθαλάττn κειμένην, πώνυμον δ' ἐν0 των Ἀβράμω

γενομένων κ ετουρας υιων, καθεσθεὶς πί τινος φρέατος κ του κύπου και τῆς ταλαιπωρίας ρέμει, μεσημβρίας ουσης, ου πόρρω τῆς πόλεως ἐνταυ αυτ συνέβη καὶ πραξις εὐδιαίτης των αυτόθι συστήσασα τὴν ἀρετὴν αυτου καὶ προς το κρεῖττον φορ- 02 μην παρασχουσα. 258 των γα χωρίων δυσυδρωνοντων προκατελάμβανον οι ποιμένες α φρέατα, πως μὴ προεξανηλωμένου του δατος π των αλλων πανίζοι ποτο τα θρέμματα. 259 παραγίνονται Ουν

ἐπὶ το φρέαρ επτὰ παρθένοι ἀδελφαί, Ῥαγουήλου θυγα- 15τέρες ιερέως καὶ πολλῆς ξιωμένου τιμῆς παρὰ τοις

επιχωρίοις, α των του πατρος ποιμνίων ἐπιμελόμεναι, διὰ το ταυτην πουργίαν ἐναι καὶ γυναιξὶν ἐπιχώριον παρὰ τοις ρωγλοδυταις, φθασασαι το αυταρκες κτου φρέατος ἀνέσπασαν ὁ ωρ τοι ποιμνίοις ει δεξα- 20μενάς, α προς ἐκδοχὴν του δατος ἐγεγόνεσαν. 260

επιστάντων δε ποιμένων και πελαυνύντων τὰς παρθένους στ αυτοὶ του δατος κρατεῖν, Μωυσῆς δεινον γησάμενος ιναι περιιδειν ἀδικουμένας τὰς κύρας, καὶ τὴν βίαν τὴν των ανδρον ῆσαι κρείττονα γενέσθαι 25το των παρθένων δικαιου του με εἰρξε πλεονεκτειν θέλοντας, ταῖς δε παρέσχε τὴν δέουσαν βοήθειαν. 261 α δ ευεργετηθεῖσαι παρ μαν προς τον πατέρα, τήν θ' υβριν των ποιμένων αυτ διηγουμεναι καὶ τὴν ἐπικουρίαν του ξένου, παρεκάλουν τε μὴ ματαίαν δ'

153쪽

. - ΔΕΥΤΕΡΑ 121 αυτ γενέσθαι την ευποιίαν , ηδ' ἀμοιβῆς στερ00σαν. δε τάς τε παιδας ἀπεδέξατο της περὶ τ0 ευηργετηκότα σπουδῆς, καὶ τον Μωυσην εἰς ψιν ἐκέλευεν ἄγειν αυτ τευξύμενον χάριτος δικαίας. 262 , δε δ' 54κε, τὴν των θυγατερων ἀπεσήμαινεν αυτ μαρτυρίαν επὶ τη βοηθεία καὶ της αρετης αυτον θαυμάζων υκ

εἰς ἀναισθήτους ευεργεσιων καταθέσθαι την ἐπικουρίαν λεγεν, αλλ' ἱκανους κτῖσαι χάριν καὶ τω μεγέθει της αμοιβῆς περβαλεῖν το μετρον της ευποιίας. 263 ποιεῖται δ' υτον υἱον καὶ μίαν των θυγατέρων πρ0ς

γάμον χωσι, των τε θρεμμάτων ε τούτοις γαρ πασα κτησις το παλαιον ν τοι βαρβάροις ἀποδείκνυ σιν ἐπιμελητὴν κα δεσπύτην. 264 , και Μωυσῆς μεν τοιούτων τυχων παρὰ του 12i γοθύρου τοῖτο γαρ ην επίκλημα τω 'γουήλω διηγεν αυτόθι ποιμαίνων τα βοσκήματα χρόνω δ' στερον νεμων επὶ το Σιναῖον καλούμενον ρος ἄγει ταποίμνια η 265 , τοOτο δ εστὶν ψηλότατον των ταύτuορον καὶ πρ0ς νομὰς ἄριστον, ἀγαθῆς φυομενης πύας

και διὰ το δόξαν χειν ενδιατρίβειν αυτ τον θεον ου κατανεμηθεωης πρότερον, Ου τολμώντων εμβατεέειν εις αυτ των ποιμενων. νθα δη καὶ τέρας αυτωτυγχάνει θαυμάσιον 266 , πυρ γὰρ θάμνον βάτων νεμόμενον την περὶ αυτον λύην τύ H ἁνθος αυτουβ παρῆλθεν ἀβλαβες, καὶ των ἐγκάρπων κλάδων ουδενῆφάνισε, καὶ ταOτα της φλογος πολλης καὶ ρυτάτης υπαρχούσης. 267 δ δε καὶ αυτὴν μεν δεισε τηνοψιν παράδοξον γενομένην, κατεπλάγη δ' τι μαλλον φωνὴν του πυρος ἀφεντος Ἀαι ὀνομαστὶ καλέσαντος

3 αυτον και ποιησαμένου λύγους, οἱ τό τε θράσος αυ- 261 - Exod II 18.

154쪽

122 ΑΡXΑΙΟΛΟΓΙΑΣ του, τολμησαντος παρελθεῖν εις χωρίον εἰς δ μηδεις ανθρώπων πρότερον ἀφῖκτο δια το εἰναι θεῖον, σημμαινε, καὶ συνεβούλευε της φλογος δε πορρωτάτω χωρεῖν και ἀρκεῖσθαι με οἱ ἐώρακεν, γαθον ὁντα καὶ μεγάλων ἀνδρο εκγονον, πολυπραγμονεῖν δε μηδεν επὶ τουτος περιττότερον. 268 , προηγόρευέ τε την σομενην αὐτω δόξαν καὶ τιμην παρ' ἀνθρώπων του θεο συμπαρόντος, καὶ Ἀρρουντα ἐκελευεν εἰς την Αἴγυπτον ἀπιεναι, στρατηγον καὶ γεμύν της Ἐβραίων πληθύος σύμενον καὶ της βρεως της κεῖ in

τους συγγενεῖς ἀπαλλάξοντα. 269 , καὶ γαρ γηνοικήσουσι ' φησί ταυτην εὐδαίμονα ην Ἀβραμος κησεν ὁ μετερος πρόγονος, καὶ των πάντων ἀπολαύσου σι αγαθον, εἰς ταυτα σο καὶ της σης συνεσεως αὐτοῖς γουμενης. εξαγαγόντα μεντοι τους ' ραίους βεκ της Αἰγύπτου θυσίας κέλευε χαριστηρίους ὰφικύ-

με ε του πυρις θεοκλυτεῖται Μωυσης δ' ἐκπεπληγμμένος οἱ εἰδε καὶ πολ μαλλον ἐς κουσεν, δυνάμει με ἀπιστεῖν ' φη τη ση, ω δέσποτα, ν αυτός τε θρησκεύω καὶ προγύνοις οἰδα φανερὰν γενομενην, μανιωδεστερον η κατὰ την ἐμαυτο φρόνησιν γουμαι, '

271 πλην πορ πῖς διώτης ἀνηρ καὶ μηδεμιῆς

ἰσχύος εὐπορον η πείσω λόγοις τοὐς ο ει ς φεντας

σαίμην Φαραώθην επιτρέψαι την ξοδον τούτοις, ων τοις πόνοις καὶ τοῖς Ἀργοις την οἰκείαν isξουσιν εὐδαιμονίαν. 272 , , δε θεb αὐτή περι πάντων συνεβοέλευε θαρρεῖν, πισχνούμενος αὐτις παρεσεσθαι, δρ

155쪽

επι την γην ἀφέντα πίστιν ν πισχνειται λαμβάνειν καὶ ποιήσαντος δράκων ειρπε, καὶ συνειλούμενος σπει- ρη διν ως διώκουσιν ἐπ ἀμένη την κεφαλην πανδετεινεν, εἰτα πάλιν βάκτρον ην. 273 , μετὰ τοOτο δεκαθεῖναι την δεξιὰν εἰς τον κόλπον προσέταξεν ὐπ- ακούσας δε λευκην καὶ τιτάνω την χρόαν ὁμοίαν προεκόμισεν ει ει το σύνηθες κατέστη. κελευσθεις δε 1 καὶ του πλησίον δατος λαβων επι την η εκχέαι, ορὰ την χρύαν αἱματώδη γενομένην. 274 , θαυμάζοντα δ' ἐπὶ τουτοις θαρρεῖν παρεκελεύετο, καὶ βοηθον εἰδέναι μεγιστον αὐτω συνεσόμενον, καὶ σημείοις προς τοπιστεύεσθαι παρὰ πῆσι χρῆσθαι, τc πεμφθεὶς π Ἀμοοὶ πάντα κατὰ τὰς εμὰς εντολὰς ποιεῖς. κελεύω δε μηδενετι μελλήσαντα σπεύδειν εις την Αἴγυπτον, καὶ νυκτος καὶ μέρας ἐπειγόμενον, καὶ μη τρψοντα τον χρόνον πλείω ποιεῖν τοῖτον Ἐβραίοις εν δουλεία κακοπαθοοσι 275 , Μωυσῆς δ' οὐκ εχων ἀπιστεῖν ἐς πηγγέλ- 20 λετο το θεῖον, θεατής γε τοιούτων βεβαιωμάτων καιακροατης γενύμενος, εὐξάμενος αὐτω και πειραθῆναιταέτης της δυνάμεως εν Αἰγύπτω δεηθείς, ντιβόλει

μηδ' νύματος αὐτω νοσιν του ου φθονῆσαι, φωνῆς δ' αὐτω μετεσχηκότι και ψεως τι και η προσ-8 ηγορι- ειπεῖν, να θύων ξ νύματος αὐτιν παρεῖναι τοι ἱεροῖς παρακαλη 276 γ καὶ ὁ θεbς αὐτω σημαίνει τὴν αυτο προσηγορίαν, οὐ πρότερον εις ἀνθρώπους παρελθοῖσαν περι ης Ου ιοι θεμιτον ειπεῖν. Μωυσε μεν τὰ σημεῖα ταῖτα οὐ τότε μόνον, διὰ 30 παντος δ' ἰπύτε δεηθείη συνετύγχανεν ε ων πάν- 27 Exod. IV .

156쪽

των πλεον περ της ληθείας τω πυρι νέμων και τον θεον ευμενη παραστάτην ξειν πιστεύων τούς τ οἰκειους

σώσειν ηλπιζε καὶ τους Αἰγυπτίους κακοῖς περιβαλεῖν. 13 2IT , καὶ πυθόμενος '0ν των Λιγυπτίων τεθνάναι βασιλέα Φαραώθην, Ἀφ' οὐπερ αυτος ἔφυγε. δεῖται 'Pαγουήλου συγχωρῆσαι κατ ὰφελειαν αὐτω των συγ- γενον Ἀις Αἴγυπτον Ἀπελθεῖν' καὶ παραλαβων την Σαπφώραν W γεγαμήκει, του Pαγουήλου θυγατέρα,

καὶ 40υς αυτης παῖδας. Γηρσον και Ἐλεάζαρον,ορμησεν εις την Αἴγυπτον. 278 , των δ' ὀνοματων 10 τούτων Γηρσος μεν σημαίνει καν Ἐβραίων διάλεκτονοτι εις ξένην γῆν, λεάζαρος δε συμμάχω τω πατρωωθε χρησάμενον αὐτον ιγυπτίους διαφυγεῖν. 279 γενομένω δ' αὐτω πλησίον των ρων, δελφος Ἀαρων

ὐπήντησε του θεοῖ κελεύσαντος πρb O ἀποσημαίνει 15τα εν ω ρει συντυχόντα καὶ του θεο τὰς ἐντολάς.

προχοσι δ' αὐτοῖς πηντίαζον Ἐβραίων οι ἀξιολογώτατοι, την παρουσίαν αὐτο μεμαθηκότες, οἷς Μωυσῆς τα σημεῖα διηγούμενος, πεὶ πιθανος οὐκ ην, παρέσχεν αὐτον την iψιν. 280 οῖ δ' ἀπ εκπλήξεως τον 20

παρὰ δόξαν αὐτοῖς Ἀρωμενω- ἀνεθάρρουν καὶ περιτον λων σαν εὐελπιδες, ω θεο προνοουμένου της ἀσφαλείας αὐτον. 281 , επε δε καταπειθεις ἐχεν δη τοὐς Ἐβραίους ὁ Μωυσῆς καὶ οἱ αν κελεύσον τούτοις ἀκολουθήσειν 25ομολογοῖντας καὶ της λευθερίας ἐροντας, παραγίνεται προς πον βασιλέα τὴν γεμονίαν νεωστι παρειλη- φύτα 282 , και οσα H ἐφελήσειεν ιγυπτίους πΑἰθιόπων καταφρονουμένους και διαρπαζομένης αυτον της χώρας εδήλου στρατηγία καὶ πόνοις χρησάμενος 30

157쪽

ΔΕΥΤΕΡΑ 125ως περὶ οἰκείων, τι τε κινδυνεύσειεν ἐπι τούτοις παυτο- ἀμοιβὰς οὐ δικαίας κομιζόμενος ἀνεδίδασκεν, 283 , τά τε κατὰ τ Σιναῖον ρος αυτ συντυχόντα

καὶ τὰς του θεου φωνὰς και τὰ πρ0ς πίστιν ν οτος αυτῶ προστάξειεν αυτου δειχθέντα σημεῖα καθ εκαστον ἐξετίθετο, παρεκάλει τε μη ἀπιστουντα τούτοις

εμποδδεν στασθαι τη του θεο γνώμs 284 χλευάσαντος δε του βασιλέως Μωυσῆς εργω παρέσχεν αυτῶβλέπειν τὰ σημεῖα τὰ κατὰ το Σιναῖον ορος γενόμενα. δ δ' ἀγανακτήσας πονηρ0ν αυτον ἀπεκάλει, καὶ πρύτερον φυγοντα την παρ' Αἰγυπτίοις δουλεία καὶ νυνεξ απάτης αυτου την φιξιν πεποιημένον καὶ τερατουργίαις καὶ ιμαγείαις καταπληξαι ἐπικεχειρηκότα. 285 , καὶ ταῖν ἄμα λέγων κελεύει τους Ἀερεῖς τὰς αὐτὰς ψεις αυτ παρασχεῖν ὁρῆν, ως ιγυπτίων σοφον ὁντων καὶ την περι τούτων πιστήμην. καὶ ὁτι μη μονος εμπειρος δε αυτις ει θεον δύναται 'τ γὰρ π αυτ παράδοξον ἀναφερων πιθανος ως παρ' ἀπαιδεύτοις ὐπάρχειν. και μεθεμένων Ἀκείνων

τὰς βακτηρίας δράκοντες σαν. 286 Μωυσῆς δ' υ

Αἰγυπτίων σοφίας καταφρονο τοσῶδε μέντοι κρείττονα τὰ π μου πραττύμενα της τούτων μαγείας καιτέχνης φημί, σω τὰ θεῖα των ανθρωπίνων διαφέρει. , δείξω δ' ου κατὰ γοητείαν και πλάνην της ἀληθους δοξης τἀμά, κατὰ δε εο πρόνοιαν και δύναμιν φαινόμενα. 287 και ταοτ isti μεθίησιν επὶ της γης την βακτηρίαν, κελεύσας αὐτην εις φιν μεταβαλεῖν. M πείθετο, και τὰς των Αἰγυπτίων βακτηρίας αῖ δράκοντες ἐδύκουν, περιιοΘσα κατήσθιε, μέχρι πάσας

158쪽

κομίζεται Μωυσῆς. 288 , ὁ δε βασιλεὐ ουδέν τι μαλλον τούτω πραχθεντι καταπλήττεται, προσοργισθεὶς δε καὶ μηδεναυτ προχωρήσειν εἰπων ε της κατ ιγυπτίων σοφίας καὶ δεινότητος, κελεύει τον επὶ των Ἐβραίων τεταγμένον μηδεμίαν αὐτοῖς ἄνεσιν παρέχειν του πο- νειν, ἀλλα πλείοσι των πρότερον κακοῖς αὐτοψ καταναγκάζειν. 289 δ δε ἄχυρον αὐτοῖς παρέχων εἰς

την πλινθείαν πρότερον, οὐκετι παρεῖχεν, αλλ' ημέρας 10μεν ἐπι τοι ἔργοις ταλαιπωρεῖν ἐποίει, νυκτος δεσυνάγειν το ἄχυρον. καὶ του δεινο διπλασίονος ν- τος αυτοῖς , εν αἰτίαις Μωυσην ἐχον- των ργων αὐτοῖς καὶ της ταλαιπωρίας δι κεινον χαλεπωτέρας

γεγενημένης. 290 Q δ' ἴτε προ τὰς του βασιλέως oἀπειλὰς καμνεν ἴτε πρ0ς τὰς των Ἐβραίων μέμψεις ενεδίδου, την τε ψυχην παραστησάμενος πρ0 ἐκάτερον, επὶ τ πονεῖν καὶ τοῖς οἰκείοις ἐκπορίζειν την λευθερίαν πηρχε. 291 και παραγενόμενος προ τον βασιλέα ἔπειθεν αὐτον ἀπολύειν του Ἐβραίους επὶ το Σιναῖον 20ορος, κεῖ θύσοντα τω θεω τοῖτο γαρ αὐτιν κεκε λευκέναι), καὶ μηδεν ἀντιπράττειν οις κεινος βούλεται, την δ' ευμένειαν αὐτο περὶ παντος ποιούμενον συγχωρεῖν αὐτοῖς την ξοδον, μη και μάθs τούτων κωλυτης γενόμενος αὐτον αἰτιάσασθαι, πάσχων ὁσα 25 παθεῖν εικις τον ἀντιπράττοντα θεο προστάγμασι ' 292 , τοῖς γὰρ χόλον εφ' υτοὐς κινήσασι θεῖον ξαπάντων φύεσθαι τα δεινά, καὶ ἴτε γη τούτοις ἴτε

ἀηρ φίλος ἴτε γονά τέκνων κατὰ φύσιν, ἀλλ' ἐχθρὰ

159쪽

θεῖν ε της χώρας αὐτον, κύντων κείνων.

293 , του δε βασιλέως εκφαυλίζοντος τοὐς μυ- 14σεος λύγους καὶ μηδεμίαν ἐπιστροφην ἔτι ποιουμενου, πάθη δεινὰ τους Αἰγυπτίους κατελάμβανεν ων καστον ἐκθήσομαι δι τε τι μη πρότερόν τισι συμβάντα τότε τοι Αἰγυπτίοις εις πεῖραν ἐλθεῖν, καὶ διὰ το βούλεσθαι Μωυσην μηδεν ων προεῖπεν αὐτοις ψευσάμενον ἐπιδειξαι, καὶ fra συμφέρει τοις ἀνθρώποις μαθοοσι 10 φυλάττεσθαι ταὐτὰ ποιεῖν ἐκείνοις, μη δυσαρεστήσητο θεῖον μηδ' εις ργὴν τραπεν ἀμύνηται της ἀδικίας αυτους. 294 , ὁ γὰρ ποταμος αὐτοις αἱματώδης θεοOκελεύσαντος ερρύη πίνεσθαί τε η δυνάμενος, καὶ πηγὴν τέραν δάτων ου ἔχουσιν οὐχὶ την χρόαν δεὶ μύνον ην τοιουτος, αλλὰ και τοῖς πειρωμενοι πίνειν

ἀλγηματα και πικρὰν δένην προσέφερεν. 295 νδε τοιοῖτο μεν Αἰγυπτίοις, Ἐβραίοις δε γλυκ0ς καὶ πότιμος καὶ μηδεν το κατὰ φύσιν παρηλλαγμένος. πρ0 οὐν το παράδοξον ἀμηχανήσας ὁ βασιλεύς, καὶ 20 δείσας περὶ των ιγυπτίων, συνεχώρει τοῖς Ἐβραίοις

απιεναι καὶ το κακοῖ λωφήσαντος πάλιν την γνώμην μετέβαλεν, οὐκ επιτρέπων την ἄφοδον αὐτοῖς.

ἀπαλλαγην της συμφορα οὐκέτι σωφρονεῖν ἐθέλοντος,2 ἄλλην τοῖς Αἰγυπτίοις επιφέρει πληγην βατράχων πληθος ἄπειρον την γὴν αὐτον ἐπεβόσκετο μεστος δε τούτων καὶ ὁ ποταμ0 ην, ως διαμωμένους τ ποτον τω των ζώων χορι κεκακωμένον λαμβάνειν εναποθνησκόντων καὶ ἐνδιαφθειρομένων τω δατι. 297 . η τε χώρα αὐτον μεστὴ κακης ν λέος, γεννωμένων

160쪽

τε καὶ ποθνησκόντων, τάς τε κα οἰκον αυτον διαι-

τας φάνιζον εν βρωτοῖς ευρισκόμενοι καὶ ποτοῖς καὶ ταῖς εὐναῖς αυτον επιπολάζοντες, σμή τε χαλεπὴ νκαι δυσώδης ἀποθνησκόντων τον βατράχων καὶ ζῶν- των καὶ διεφθαρμενων. 298 π δε τούτων τον

κακον λαυνομενων τον Αἰγυπτίων, τον Μωυσῆν κε

λευσεν ὁ βασιλεἰς οἴχεσθαι τους Eβραίους λαβ-τα. παραχρῆμα τοΘ εἰπόντος φάνιστο τον βατράχων τ0 πληθος καὶ τε η καὶ ὁ ποταμ0ς εἰς τὴν δίαν φύσιν κατεστησαν. 299 , Φαραώθης δε, μα του τε ψπάθους ἀπήλλακτο ἡ γῆ, καὶ τὴς αιτίας ἐπελέληστο και τους ' ραίους κατεῖχε, και σπερ πλειόνων παθημάτων φύσεις βουλύμενος μαθεῖν οὐκετ ηφίει τοις περὶ τ0 Μωυσῆν ζιεναι , φύβω μῆλλον Ἀρ0νήσει

ταύτην αὐτοῖς πιτρεπων. 15

300 , πάλιν οὐν ἄλλου κακ0 προσβολὴ μετIει τοθειον αυτου τὴν ἀπάτην φθειρον γαρ τοις Αἰγυπτίοις εξήνθησεν ἄπειρόν τι πληθος ενδοθεν ἀναδιδύμενον, φ ων κακοὶ κακος ἀπώλλυντο, μήτε λουτροῖς μήτε χρίσεσι φαρμάκων διαφθεῖραι το γενος αυτον δυνά- 20μενοι. 301 γ καὶ πρ0 τοῖτο τ δεινον ὁ τῖν ιγυπτίων βασιλεὐ ταραχθείς, καὶ δείσας ὁμ0O 0 5λωροντο λαos, καὶ τὴν αἰσχύνην δε της πωλεια λογισά μενος, ξ μίσους π φαυλότητος ναγκάζετο σωφρονεῖ 302 γ τοις με γαρ Ἐβραίοις αὐτοῖς ἐδίδου τὴν 25 ἄφοδον, καὶ πρ0ς 0fτο 0 πάθους λωφήσαντος τεκνα καὶ γυναῖκας μηρα της ποστροφὴ αυτον καταλιπεῖν αυτοὐς ξίου προσεξαγριαίνει δὴ τ0ν θεόν, νομίσας ἀπατήσειν αυτοῖ τὴν πρόνοιαν, δεσπερ Μωυσέος, αλλ'

Oυκ κείνου, τιμωροοντος τὴν Αἴγυπτον περ τῖν 30 298 - Exod. VIII 13.