Flavii Iosephi opera omnia

91쪽

ΠΡΩΤΗ 9 πιότητος τη παρουσία του 'Lακώβου, ἀνέκρινεν αυτ0ντο ' δεν κα πύθεν κοι πρ0 αυτους καὶ π τίνος χρείας γμένος, ἴχετο δ' ἐναι δυνατιν αὐτοῖς παρέχειν ων ἀφικνεῖται δεόμενος. 288 'Iάκωβος δε οὐχ 5 0υτω υπ της συγγενείας ουδε της δια ταύτην εὐνοίας, αλλ ερωτι της παιδ0ς ττηθείς εκπέπληκτό τε του κάλλους ορον ουτως χουσαν δε ολίγαι των τότε γυναικον ηνθουν, καὶ φησίν ' αλλ' ἐμοὶ πρ0ς σε καὶ πατέρα τ0ν σόν, εἴπερ Λαβάνου παῖς τυγχάνεις, ικειό-ὶ της ἔστι πρεσβυτέρα της τ ἐμῆς καὶ σῆς γενέσεως

289 εκ Θάρρου γαρ Ἀβραμος καὶ Ἀρράνης καὶ Ναχώρης σαν υἱοί, ων Βαθοέηλος ὁ σι πάππος Ναχώρου γίνεται παῖς, Ἀβράμου δε καὶ της Ἀρράνου Σάρ

ta μεῖς της συγγενείας μήρευμα πρ0 αλλήλους χομεν 290 Ρεβέκκα γαρ μήτηρ ἐμή, Λαβάνου πατρος τουσ0 αδελφή, πατρος τε αὐτο καὶ μητρός ανεψιοὶ ἐσμεν μεῖς εγώ τε καὶ συ καὶ νυν δεορ ήκω ἀσπα- σύμενός τε μῆς καὶ την προυπάρχουσαν μῖν συγγέ- 20 νειαν ἀνανεωσόμενος. 291 4 δ' π μνήμης, ποῖα φιλεῖ συντυγχάνειν τοῖς νέοις, προπεπυσμένη παρὰ του πατρις α περὶ της Γεβέκκας, καὶ τους γονεῖς εἰδυῖα ποθοοντα αυτῆς οἴνομα, υπ της περὶ τον πατέρα εὐνοίας Ἀνδακρυς γενομένη περιβάλλει τ0ν άκωβον,2 292 , καὶ κατασπασαμένη την εὐκταιοτάτην καὶ μεγίστην δονὴν αὐτιν κομίσαι τω πατρὶ καὶ τοῖς επὶ της οἰκιας πασιν ἔλεγεν, ἐπὶ τη μνήμs της μητρος αὐτοBκειμένω καὶ πρ0 μύνu ταύτs τυγχάνοντι φανεῖ σπαι ὁ αὐτω παντος ἀντάξιον ἀγαθου χωρεῖν τ ἐκέλευσεν 304δη ποις -τb πατέρα, καὶ επεσθαι πρ0ς αὐτον γου-

92쪽

60 ΑΡXΑΙΟΛΟΓΙΑΣμ Γ, και της δονης μ' ἀφαιρεῖσθαι το πλεον υτιν βραδυνοντα. 293 , ταυτ εἰπουσα παρήγαγεν αυτιν προς πον Λάβανον. καὶ γνωρισθεις υπ του μητρωος αυτός τἀδεὴς η εν φίλοις γενόμενος, κἀκείνοις πολλην ηδο- νην παρειχεν ἀδοκήτως πιφανείς. 294 γ μετὰ δ' υπολλὰς μερας ὁ Λάβανος χαίρειν με ἐπ αυτ παρόντι μειζύνως η - τω λόγω δηλώσειεν λεγε, την δ' αἰτίαν δ ην ἀφῖκται μητέρα τε καὶ πατέρα πρεσβέτας καταλιπων καὶ θεραπείας της παρ' αυτου δεομένους, 10 ἀνεπυνθάνετο παρέξειν γαρ αυτω καὶ προς ,πασαν ἐπαμυνειν χρείαν. 295 'Iάκωβος δ' υτω ὰσαν την αἰτίαν διηγεῖτο, λέγων σάκα γενέσθαι παῖδας διδύμμους, αυτόν τε καὶ Ἐσαυον ον επεὶ των του πατρις ευχον διήμαρτε σοφία της μητρος εἰς αυτον γενομένων, θἀποκτεῖναι ζητεῖν υτιν ως ἀφηρημένον της παρὰ του θεου βασιλείας καὶ ἀγαθων ων ο πατηρ ηυξατο 296 ταύτην τ ειναι την αἰτίαν της νθάδε παρουσίας κατὰ

την πης μητρος ἐντολήν 'πῆσί τε γὰρ μιν δελφοὶ

τυγχάνουσι, καὶ πλέον του κατ Ἀκείνους συγγενοος 40

παρουσι.

σχνειται πάσης αυτ- μεταδώσειν φιλανθρωπίας καὶ 25 διλ την μητέρα, Ἀρ0ς ην την χυνοιαν διὰ της περὶ αυτιν σπουδης ἐνδείξεσθαι και μη παρούσης ποιμνίων τε γὰρ υτιν ἐπιμελητην καταστήσειν ἔφασκε και προὶ μιας αντι τούτων ἀξιώσειν, καὶ πρ0ς τους ἰδίους ἀπαλλάττεσθαι γονεῖς βουλόμενον μετὰ δώρων παν- 30

93쪽

10 επινευε τ0ν γάμον αυτ της παιδός, ου ἄλλον ἀμείνω γαμβρον ευξάμενος ἐλθεῖν. ει μέντοι παρ αυτ μένοι τινὰ χρόνον, τουτο ποιησειν εις γαρ αναναίους Ουκα πέμψαι την θυγατέρα, μεταμέλειν γαρ αυτ καιτο της δελφῆς κήδους κεῖ συναφθέντος. 300 , τοῖ15 δ' ακώβου τούτοις συγχωροοντος ἔπτ ετον χρύνονσυντίθεται τοσάδε γαρ αυτῶ κέκριται θητευσαι τω πενθερῶ, να της ρετῆς πεῖραν δους ἐπιγνωσθη μῆλ- λον τις εἴη καὶ προσδεξάμενος τ0ν λύγον Λάβανος του χρύνου διελθόντος Ἀρουτίθει την χυωχίαν των 20 γάμων. 30l , νυκτος δ' επιγενομενης Ουδεν προησθημένω τω ακώβ παρακατακλίνει την τεραν των θυγατερων, πρεσβυτέραν τε τῆς Γαχήλας και την ψιν Ου ευπρεπὴ συνελθων δ' κεῖνος π μέθης καὶ σκύτους, ἐτα μεθ' ημέραν γνούς, ἀδικίαν πεκάλει Λα-ρ βάνω. 302 δ δε συγγνώμην τεῖτο τῆς νάγκης, υφ' ς αῖτα πράξειεν Ου γαρ κατὰ κακουργίαν αυτοτην Λείαν παρασχεῖν, αλλ' υφ' ἐτερου μείζονος νενικημένον τουτο με-οι γ' ουδεν ἐμποδίζειν πρ0ς 0ν Ραχήλας γάμον, αλλ' ἐροντι δώσειν ταύτην μετ έλ- λην ἐπτετίαν πείθεται δ' ὁ ἰάκωβος ουδεν γαρ τε-

94쪽

θούσης αλλης ἐπτετίας την Ραχήλαν παρέλαβεν. 303 , σαν δ' ἐκατέραις θεραπαινίδες του πατρις δύντος Ζελφὰ με Λείας Pαχήλας ὁ Βάλλα, δοῖλαιμεν ουδαμος ποτεταγμέναι δε καὶ της Λείας πτετο δεινος ὁ πρ0 την ἀδελφὴν ρως τἀνδρύς, προσεδόκατε παίδων γενομενων ἔσεσθαι τιμία ἱκέτευέ τε τον θειν διηνεκος. 304 γ καὶ γενομένου παιδι αρρενος, καὶ δια τοOτο πρ0ς αυτην ἐπεστραμμένου τἀνδρος, μύβηλον νομάζει τον υἱόν, διότι κατ ελεον αὐτη 10

κνουνται δε αὐτη καὶ τρεις τεροι μετὰ χρόνον, Συμεών ἀποσημαίνει δε οἴνομα το ἐπηκοον αὐτη 0 θειν γεγονέναι), ἐτα Λευίς, κοινωνίας ιον βεβαιωτὴς μεθ' 'Iosδας. εὐχαριστίαν 'osτο δηλοῖ 305 , Ῥαχήλα 5 δε φοβουμένη μη διὰ την εὐτεκνίαν της ἀδελφης τ- τονος παρὰ ἀνδρος μοίρας τυγχάνη, παρακατακλίνει τω ακώβ την αυτης θεραπαινίδα Βάλλαν γίνεται δε παιδίον ἐξ αὐτῆς Λάν θεόκριτον αν τινες εἴποιεν κατὰ την Ἐλλήνων γλοτταν καὶ μετὰ Οοτον Νεφθα 20 λείμ, ἀμηχάνητος οἷον, διὰ το ἀντιτεχνάσασθαι προς την εὐτεκνίαν της αδελφης. 306 , το δ' αὐτ καὶ Λεία ποιεῖ, προς το της δελφης ἔργον ἀντιτεχνασαμένη παρακατακλίνει γὰρ την αυτης θεράπαιναν γίνεται δε καὶ κ της Ζελφὰς tb Γάδας τnαιον αν τι 25 καλέσειεν αὐτόν καὶ μετὰ τοῖτον Ἀσὴρ μακαριστὴς λέγon ' αν, ε ων πρ0 εἴκλειαν τη Λεία προσελάμβανε. 307 P0υβήλου δε το πρεσβυτάτου των υιον

Λεία μανδραγύρου μῆλα κομίζοντο τὴ μητρί, Ραχήλα

θεασαμένη παρεκάλει μεταδοῖναι, δι επιθυμίας το 30 303 - Gen. XXI 24.

95쪽

ΠΡΩΤΗ 63 βρώματος γενομενη της δ' ου πειθομένης, ἀρκεῖσθαι δ αυτὴν ἀξιούσης τι της τιμης αυτὴν ἀφελοιτο της

παρὰ τἀνδρός, Pαχήλα πεπαίνουσα τον θυμον της ἀδελφης, παραχωρήσειν αὐτη ἀνδρος ελεγε κοιμησομενου παρ αυτη κατ ἐκείνην τὴν σπέραν. 308 της δεπροσιεμενης τὴν χάριν, Ιἄκωβος συγκαθεύδει τη Λεία, Γαχήλα χαριζόμενος πάλιν υν γίνονται παῖδες αὐτη, 'Iσσάχαρις μεν, σημαίνων το εκ μισθο γενύμενον, Z 0υλων δε Ἀνεχυρασμένον εὐνοια τη προς αὐτὴν

i θυγάτηρ δε εινα. χρόνοις δ' ἀστερον καὶ Γαχήλα

εἰ κοσιν, ποίμαινε τω πενθερω μετὰ δε τουτον ξίου 1 τὰς γυναῖκας ἀναλαβον ἀπαλλάττεσθαι προ αυτόν. του δε πενθερο μὴ συγχωροῖντο κρέφα OOτο ποιεῖνεπενόει. 310 των γυναικον οὐν ἀπεπειρατο πῖς εχοιεν πρ0ς τὴν ἀποδημίαν τον δ' χουσον δεως, Pαχήλα καὶ τους τύπους τον θεον, ους σεβειν πατρίους 20 -τα νύιιιμον ν συνανελομένη συναπεδίδρασκε μετὰ της δελφῆς, τε κατερων παῖδες και αἱ θεραπαινίδες συν τοῖς υἱοῖς, ει τε τις ην κτῆσις αὐταῖς. 311

ἐπήγετ δε 'Iάκωβος και τον βοσκημάτων τὴν μίσειαν. Λαβάνου μὶ προεγνωκότος. του. δει τύπους 25 τον θεῖν ἐπεφερετο 'χηλα, καταφρονεῖν με της τοιαύτης τιμῆς τῖν θεον διδάξαντος αὐτὴν 'Iακώβου, ita δ' ει καταληφθεῖεν π το σωτο0ς αὐτῆς διωχθέντες, χοι τούτοις προσφυγοfσα συγγνώμης τυγχά

r την τε Ἱακώβου ἀναχώρησιν καὶ τον θυγατέρων, δει

96쪽

στὰς παρήνεσε λαβόντι τ0ν γαμβρον καὶ τὰς θυγατέρας ῆρεμεῖν καὶ μηδεν εις αυτοὐς π θυμο τολμῆν, σπονδὰς δε ποιεῖσθαι πρις άκωβον, αὐτις λέγων ἐκείνω συμμαχήσειν εἰ καταφρονήσας αὐτον της Ἀλιγύτητος χωρήσειεν αὐτω διὰ μάχης. 314 , Λάβανος δέ, τοιαύτης αὐτω εκ του θεοεπρορρήσεως γεγενημένης, μεν μέραν ' εἰς λύγους τ0ν άκωβον προκαλεσάμενος, καὶ δηλώσας αὐτω τυ ναρ, ἐπεὶ πρ0ς αὐτιν λθε πεισθείς, ρξατο

κατηγορεῖν αὐτοO προφέρων Gτι καὶ πένητα αυτbν ἐλθόντα πρ0ς αυτbν καὶ πάντων ἄπορον πεδέξατο καὶ παράσχοι πτῆσαν ἀφθονίαν της αὐτοε κτήσεως. καὶ 15 γαρ καὶ θυγατέρας τὰς Ἀμὰς συνέζευξα, την εἴνοιάν σου τημ πρις μῆς τούτοις αὐξήσεσθαι λογιζόμενος' 315 - δ' ἴτε της μητρὶ, της σεαυτο καὶ κοινωνίας η ἔχεις προς με συγγενείας, ἴτε γυναικον ας ἔγημας αἰδω ποιησάμενος, Οἴτε τέκνων ων ειμ πάπ- 20πος φρ0ντίσας, ἐχρήσω μοι πολέμου νύμω, κτῆσιν μεν

ἄγων τη- ἐμην. θυγατέρας ὁ ἀναπείσας ἀποδρὰναι

τον γεγεννηκότα, ερά τε πάτρια βαστάσας Ot χει φερύ- μενος, πύ τε των ἐμον τιμηθέντα προγύνων καὶ πἐμ0 θρησκείας της αὐτῆς ἐκείνοις ἀξιωθέντα. 316 , 25 καὶ ταῖν α μηδε οι πολεμήσαντες τους ἐχθροὐς ἐδρασαν. ὁ συγγενης is, καὶ της μεν αδελφης της ἐμῆς υιις θυγατέρων δε των ἐμον ἀνήρ, ξένος δε και ἐφέστιος q. ἐμῆς Ῥικίας γεγενημέν0. ἔδρασας. 317 ταῖν εἰπόντος Λαβάνου γάκωβος ἀπελογεῖτο μη μύνω δ'

97쪽

πm ριδος ἔρωτα τ0ν θεόν, ἀλλὰ καὶ πῆσιν ἐμφυσαι, καὶ μετὰ τοσουτον χρόνον καλος εχειν αυτω κατελθεῖν

εἰς ταυτην. 318 ὐπερ δε τῆς λειας ς εγκαλεῖς' φησίν, 'αδικον αυτος πιν αυρεθείης επ έλλω κριτη β περ γαρ ης χρην σε χάριν μῖν χειν καὶ φυλαχθείσης φ' μον καὶ πλείονος γεγενημενης, περ ταώτης πο ου διαμαρτάνεις τον δικαιων χαλεπαίνων ἐμοί, ει μοῖρα αυτῆς ὀλίγην λαβόντες εχομεν περι ιμεντοι γετον θυγατερων, Ἀσει μη κατ ἐμην κακουργίαν έπ-

10 αναστήσαντος ἀκολουθεῖν, αλλὰ κατ ευνοιαν δικαιαν, ην γυναιξὶ γαμεται προς τους συνοικουντας εἰναι συμβεβηκεν. πονται τοίνυν υ ως μοι τοσουτον ὁσοντοις παισὶν αυτον. 319 , και ταοτα μεν περ τοῖμηδεν ἀδικεῖν αυτος ελεγε, προσενεκάλει δε καὶ κατη- 1 γορίαν ποιεῖτο, τι μητρος ων ἀδελφος της αυτου, και συζευξας αυτ τὰς θυγατέρας, ἐπιτάγμασιν κτρυχώσειε χαλεποῖς, εἴκοσιν τον ἀριθμον εν αυτοῖς κατασχών. καὶ τὰ μεν τροφα γε τον γάμων αὐτου γενόμενα, καίπερ ντα χαλεπά, κουφότερα Ἀφασκε, χείρω δε τὰ 20 μετὰ τους γάμους, και α τις εχθρος φυγεν αν. 320

καὶ γὰρ σφόδρα κακούργως ὁ Λάβανος χρήσατο τωγακώβω. ρον γὰρ αυτ τον θειν προς- τι θελήσειε συλλαμβανόμενον, πισχνεῖτο τον τεχθησομενων αυτωπαρεξειν σθ' ὁτε με ὁ καὶ γενοιτο λευκύν, ποτε2 δ α τὰ μελανα τον γεννωμενων 321 γ πληθυόντων δε τον επ νύματι τω Tακώβου τικτομένων, την μενει το παρhν ου ἐφύλαττε πίστιν εις τος δε παρεξειν

ἐπηγγέλλετο τ εξης, διὰ το ποφθαλμιὰν τω πλήθει της κτήσεως, ἐπαγγελλύμενος μεν διὰ τ δυσελπιστον δ γενέσθαι τοσαοτα, ψευδόμενος δ' πὶ γενομένοις 322 , 11

98쪽

66 ΑΡXΑΙΟΛΟΓΙΑΣ περὶ μέντοι τον ἱερωμάτων κέλευεν ερευναν ποιεισθαι. δεξαμένου ὁ Λαβάνου την ρευναν, Γαχήλα πυνθανομμένη κατατίθησι τους τύπους εἰς την σάγην της φεροέ-σης αυτὴν καμήλου ' ἐκαθέζετο δε φάσκουσα την κατὰ φύσιν κάθαρσιν αυτη ενοχλεῖν. 323 , καὶ Λάβανος με ἀφίσταται της επὶ πλεον ερείνης, ου αν οἰηθεὶς την θυγατερ μετὰ τοιούτου πάθους τοῖς τύποις προσελθεῖν ποιεῖται δ' ὁρκους πρ0ς άκωβον μηδενος αὐτω μνησικακήσειν των γεγονότων, αλλὰ κἀκεῖνος ἀγαπήσειν αυτοετὰς θυγατέρας. 324 καὶ τὰς πίστει 10 τὰς επὶ τουτος ἐποιήσαντο περ ορον τινον εφ' ἐς στήλην ἀνέθεσαν κατὰ βωμο σχημα οθεν Γαλάδης λέγεται ὁ βουνός, αφ' ου καὶ νυν Γαλαδηνὴν καλοῖσι τὴν γην. εστιαθέντων δ' πὶ τοις ορκοις ὁ μεν Λάβανος ἀνέ- 15

20 ζευξεν, 325 Ἱακώβ δ' εἰς την χαναναίαν προωντι

φαντασματα συνετύγχανεν ἀγαθὰς ελπίδας υπαγορευοντα

αγορευε θεου στρατόπεδον βουλύμενος δ' εἰδεναι τίαδελφος περ αυτ0i φρονεῖ, τους γνωσομένους καστα 20μετ πικριβείας προέπεμψε, δεδιως αυτιν διὰ την προτεραν ποψίαν. 326 , ενετέλλετο δε τοι πεμπομένοις λέγειν προς οὐ Hσαυον ὁτι νομίσας 'Iάκωβος δικον συνδιαιτῆσθαι αὐτοετη ὀργη της χώρας εκον πεξέλθοι, και νυν Ἀον χρόνον έκανον ηγούμενος ινα ὁιαλλα- 25κτὴν ἐπανήκοι γυναικάς τε καὶ παῖδας παγόμενος μετὰ του ποοισθώτος βίου, μετὰ τον τιμιωτάτων εαυτιν ἐκείνω παραδιδούς. ὁτι αρίνει, μέγιστον αγαθιν τοτἀδελφή συμμεταλαμβάνειν τον υπω του θεο δεδομ

322 - Gen. XXXI 2.

99쪽

ΠΡΩΤΗ 67 περιχαρης γίνεται καὶ τἀδελφω πήντα συν ὁπλίταις

τετρακοσίοις. καὶ Ιἄκωβος πυνθανόμενος κειν αυτονυπαντησύμενον μετὰ τοσουτων πλιτων ην περίφοβος. τω μέντοι θεω την ελπίδα της σωτηρίας πέτρεπε, καὶ πρόνοιαν ἐχεν ε των παρύντων πως αυτις ἀπαθὴς σώζοι τους συ αυτω, κρατήσας των ἐχθρον ει θέλοιεν ἀδικεῖν. 328 νείμας ουν του συν αυτω, τους μεν προυπεμπε, τους δε λειπομένους ὰττον ἐκέλευεν ἀκολουθεῖν, iπως, - βιασθεῖεν O προπεμφθέντες 1 ἐπιθεμένου τἀδελφου, καταφυγὴν ἔχοιεν τους ἐπομένους. 329 , καὶ τουτον διατάξας τους συ αυτ τον τρόπον, πέμπει τινὰς δορα κομ ζοντο ς τἀδελφω' πο-

ζυγια δ' ην τα πεμπόμενα καὶ πλῆθος τετραπόδων ποικίλων, Ῥη τίμια τοῖς ληψομένοις ἔμελλεν ἔσεσθαι 15 παρὰ σπανίζειν αυτον. 33si ἴσαν δ' ι πεμφθέντες ε διαλειμμάτων, να συνεχέστερον ἐντυγχάνοντες πολλοι δοκωσι ' ἀνήσειν γὰρ π των δώρων της ὐργης, ει διαμένοι τεθυμωμένος. ἔτι si οι καὶ λύγοις χρηστοῖς ὁμιλεῖν Ἀρ0 αυτον εἴρητο 'Oις αεμ-

20 πομένοις.

331 , ταυτα συνθεὶς διὰ πάσης της μέρας, νυκτος επιγενομένης ἐκίνει τους συ αυτω. καὶ χειμάρρουν τινὰ γάβακχον λεγύμενον διαβεβηκότων 'Iάκωβος υπ0λελειμμένος μόνος φαντάσματι συντυχδεμ διεπά-

25 λαιεν, κείνου προκατάρχοντος της μάχης 332 , ἐκράτει τε του φαντάσματος, ο δη και φωνη χοῆται καὶ λύγοις πρ0 αυτόν, ωοειν τε τοι γεγενημένοις παραι- νοον και μη μικρον κρατεῖν πολαμβάνειν, αλλὰ θεῖον ἄγγελον νενικηκέναι, καὶ σημεῖον γεῖσθαι τουτο μεγά ad λων έγαθον ἐσομένων, ,αι του μηδέποτε no γένος 327 - Gen. XXXII T.

100쪽

68 ΑΡXΑΙΟΛΟΓΙΑΣ ἐκλείψειν αὐτοῖ, μηδ' πέρτερον ἀνθρώπων τινὰ της

ἰσχέος σεσθαι της κείνου 333 , κελευε τε καλεῖ σθαι αὐτονοσράηλον σημαίνει ὁ τουτο κατὰ την Ἐβραίων γλοτταν τον ἀντιστάντα ἀγγελω θεοῖ ταοταμεντοι προύλεγεν Ἱακώβου δεηθέντος αισθόμενος γαρ ἄγγελον εἰναι θεοB, τίνα μοῖραν ξει σημαίνειν παρεκάλει. 334 , καὶ τ μεν φάντασμα ταυτ λιν φανες γίνεται, σθεις δε τούτοις 'Iάκωβος Φανοέηλον νομμάζει τον τύπον σημαίνει δε πρόσωπον θεοO. καὶ γενομενου διὰ την μάχην ἀλγηματος αυτ περ το νεο 10ρον το πλατύ, υτύς ἀπείχετο της τούτου βρώσεως και δι' Ἐκεῖνον M' ημι εστιν δώδιμον.

335 , πλησίον δ' ηδη 0ν ἀδελφον πυνθανύμενος,

καὶ ὁ μαυος ἀσπασάμενος αὐτον ἀνηρετο των παίδων τ0ν χλον καὶ τὰς γυναῖκας, ξίου τε τοτε το πὰν 20 μαθων περ αυτον καὶ αὐτος μεν συμβαδίζειν αὐτοῖς

προς το πατερα, Ἱακώβου δε προφασιζομενου τυν κύ- πον τον ποζυγίων πεχώρησεν εις Σάειραν' ενταυθα γὰρ ποιεῖτο την δίαιταν, προσαγορεύσας το χωρίον ἀπο της -του τριχώσεως ασεῖαν. 2521 , 33T 'άκωβος δε ἀφίκετο εις τὰς τι νυν Σκηνὰς

λεγομένας, θεν εις Σίκιμον παρῆν λαναναίων δ' ἐστὶν η πόλις τον δε Σικιμιτον ἐορτην γύντων,

πόλιν, ψομένη τον κόσμον τον επιχωρίων γυναικον. 30 333 - Gen. XXXII 8 I 337 Gen. XXXIV 1.