장음표시 사용
471쪽
5 συ μόνον μνημόνευε τούτων, καν ἀποθανεῖν μοι γενη- ται τα τεκνα μου σοζε, καὶ την περ των παρόντων μοι ἀμοιβὴν εις κεῖνα κατάθου. ταυτ τομόσας πολέει τ0ν αυίδην εις τινα τύπον ἀπελθειν του πεδίου φράσας, εν - γυμναζόμενος διετελει γνους γαρ τα10 παρὰ του πατρος ξειν πρ0ς αυτbν φησεν κεῖ, μύνονεπαγόμενος παιδα 233 γ κὰν τρί' ἀκόντια βαλων επὶ τον σκοπιν κομίσαι τω παιδὶ προστάττω τὰ ἀκόντια κεῖσθαι γαρ ἔμπροσθεν αὐτου), γίνωσκε μηδεν εἰναι φαυλον παρὰ του πατρός αν δε τἀναντία τούτων ἀκού- i σύ μου λεγοντος, καὶ ταναντι παρὰ του βασιλεως προσδόκα. 234 της μεντοι γε σφαλείας τεύξει παρ' εμοο, και ουδεν η πάθli ἄτοπον. πως δε μνησθἴς τούτων παρὰ τον της ευπραγίας καιρον σκόπει, καὶ τοις υιοι μου γενο χρήσιμος.'20 Aαυίδης μεν ουν ταύτας λαβων παρ' Tωνάθου τὰς πίστεις, ει το συγκείμενον ἀπηλλάγη χωρίον 235 τηδ' ἔχομενη νουμηνία δ' ην αγνεύσας, ω εθος εῖχεν,
ὁ βασιλευς κεν επι τ δεῖπνον, καὶ παρακαθεσθέντων αυτ του μεν παιδος ωνάθου εκ δεξιον Ἀβεννηρου δε του ἀρχιστρατήγου τῖν ἐτερων, δον τὴν του
Λαυι δου καθέδραν κενην σύχασεν, υπονοήσας ου καθαρεύσαντα αυτιν π συνουσίας στερειν. 236 ως δε και η δευτερα της νουμηνίας ου παρην, ἐπυνθάνετο παρὰ του πωδος ωνάθου ὁ τι καὶ τη παρελθούση καὶ
δ ταύτs του δείπνου και η εστιασεως ὁ του γεσσαίου 23 - 1 Reg. XX 15.
472쪽
παῖς πολέλειπται d πε πορευσθαι κατὰ τὰς συνθήκας ἔφησεν αυτον εις την ἐαυτο πατρίδα, της φυ- λης ορτην ἀγουσης, ἐπιτρέψαντος αυτOO παρακαλέσαι μέντοι καὶ αυτιν ἐλθεῖν ἐπὶ την θυσίαν. καν συγχω ρης φησίν, ἀπέρχομαι 237 γ την γαμ ευνοιάν μου την προς αυτιν ἐπίστασαι. τότε την πρ0ς Λαυίδην του πατρ0 γωνάθης ἐπέγνω δυσμένειαν, καὶ τρανος
γεννημένον καὶ πολέμων ἀπεκάλει, καὶ κοινωνι του 10 Λαυίδου καὶ συνεργιν ελεγε, καὶ μην αυτιν αἰδεῖσθαι μητε την μητέρα αυτου, ταοτα φρονοοντα, καὶ μη βουλόμενον πεισθῆναι of τι μέχρι περίεστι αυίδης
ἐπισφαλος αυτοῖς τὰ της βασιλείας ἔχει μετάπεμψαι τοιγαροον αὐτόν ἔφησεν, ta δω δίκην 238 , υπ0 15 τυχόντος δ''ωνάθου τί δ' ἀδικουντα κολάσαι θέλεις;'ουκέ εις λόγους καὶ βλασφημίας την ὀργην ὁ Σάουλος ἐξηνεγκεν, αλλ' ἁρπάσας το δόρυ ἀνεπήδησεν ἐπαυτον ἀποκτεῖναι θέλων. καὶ το μεν ἔργον ου ἔδρασε διακωλυθεὶς υπ0 των φίλων, φανερις ὁ ἐγένετο τω παιδὶ 20 μισον τον αυίδην καὶ διαχρήσασθαι ποθων, ως παρὰ μικρον δι Ἀκεινον αυτύχειρ καὶ του πωδος γεγονέναι. 10 239 και τότε μεν του βασιλέως παῖς ἐκπηδήσας απ του δείπνου, καὶ μηδεν πο λυπης προσενέγκασθαι δυνηθείς, κλαίων ἐαυτιν με του παρὰ μικριν ἀπολέ- 25σθαι, του κατακεκρίσθαι δ' ἀποθανειν Λαυίδην διενυκτέρευσεν αμα δ' μέρα προ της πόλεως ει το πεδίον γυμνασόμεν0ς μέν, δηλώσων δε τω φίλω τηντου πατρις διάθεσιν, ως συνέθετο, πρόεισι. 240 ποιήσας δ' ὁ γωνάθης τὰ συγκείμενα τον μεν ἐπόμενον 30
473쪽
οὐτος πίπτει προ των ωνάθου ποδον, και προσκυνον
σωτῆρα αυτου της ψυχῆς ἀπεκάλει. 241 , ἀνίστησι δ'Ἀπ της γης αυτόν, καὶ περιπλακέντες ἀλληλοις μακρά ὴσπάζοντο κω δεδακρυμένα, την θ' ὴλικίαν ἀποθρη-
νοοντες αυτον καὶ την φθονημένην ταιρίαν και τον μελλοντα διαχωοιηιμ ος οὐδεν αυτοῖς ἐδόκει θανατο υδιαφέρειν. φύλις δ' εὐθρήνων ἀνανήψαντες, καὶ μεμνη 10 σθαι τον Oρκων ἀλληλοις παρακελευσάμενοι, διελύθησαν.
242 , αυίδης δε φεύγων τ0ν βασιλέα και τον ξ 12
αὐτον θανατον χις Ναβὰν παραγίνεται πόλιν Ἀρος Ἀχιμέλεχον τ0ν ἀρχιερεα, o επὶ τω μόνον ῆκοντα ἰδεῖν καὶ μητε φίλον si αὐτω μην οἰκέτην σταο - ἐθαύμ15 μασε, και την αἰτίαν του μηδέν' εινα σὐν αὐτω μαθεῖν θελεν. 243 δ δε πρῆξιν απύρρητον επιταγῆναι πρ0ς του βασιλέως ἔφησεν ει ην συνοδίας αὐτω βουλομένω λαθεῖν οὐκ εδει' τοὐς μοι θεράποντας εις τόνδε μοι τον τύπον ἀπανταν προσέταξα. 4ξίου 20 δε λαβείν εφύδια φίλου γαρ αὐτον ποιήσει εργον παρασχοντα καὶ προς το προκείμενον συλλαμβανομένου. 244 γ τυχδεν ὁ τούτων τε καὶ ὁπλον τι μετὰ χεῖρας, 90μφαων η δοράτιον παρῆν δε καὶ Σαούλου δουλος γένει με Σύρος, Λώηκος δ' ὁνομα, τὰς του βασuλεως 25 ημιόνους νέμων. ὁ δ' ἀρχιερεἰς χειν μεν αὐτις οὐ- δε εἰπέ τι τοιουτον εἰναι δε την Γολιάθου ρομφαίαν, ην ἀποκτείνας τον Παλαιστινι αὐτος ἀναθείη τω θεω.
474쪽
54 PXΑΙΟΛΟΓΙΑΣ λέως οἰκετον καὶ φανερις αυτ γενόμενος, μηνυοντωνεκείνων ὁτι αυίδης ὁ πολλὰς ἀποκτείνας Παλαιστινων μυριάδας εἴη δείσας μη προ αυτο θάνs καὶ τον --δυνον ον ξέφυγε παρὰ Σαουλου παρ' κείνου πειράσs, προσποιειται μανίαν καὶ λύσσαν, ως φριν κατὰ του στόματος αυτο φερόμενον καὶ τὰλλα δ' σα συνίστησι μανιαν πίστιν παρὰ τω των Γιττον βασιλεῖ γενεσθαιτης νόσου 246 , καὶ τοῖς οικέταις προσδυσχεράνας ως εκφρονα προ αυτον ἀγάγοιεν ανθρωπον, ἐκέλευσετον αυίδην ως τάχος ἐκβάλλειν. 103 247 , διασωθεὶς δ' ουτως εκ της Γίττης εἰς την γούδα παραγίνεται φυλην, καὶ ε τω προς Ἀδουλλάμη πόλει σπηλαίω διατριβων πεμπε πρ0ς τους δελφούς, δηλον αυτοῖς ἔνθα εἴη ο δε μετὰ πάσης συγγενείας ἡκον προς αυτόν, καὶ των αλλων δ' ὁσοι η χρεία ν 15 φόβος ε Σαούλου του βασιλέως, συνερρύησαν πρις
αὐτύν, καὶ ποιειν τὰ κείνω δοκοῖντα τοίμως χειν
ἔλεγον. ἐγένοντο δ' ι πάντες δεσε τετρακόσιοι. 248 θαρρήσας δ' ς καὶ χειρ0ς αυτ καὶ συνεργίας δηπροσγεγενημένης, ἀπάρας κεῖθεν ἀφικνεῖται προ τον 20των Μωαβιτον βασιλέα, καὶ τους γονεῖς αυτο ει τηναυτο χώραν προσδεξάμενον, ως ν γνω το α αυ- τι τέλος εχειν παρεκάλει. κατανεύσαντος δ' αυτοῖτην χάριν, καὶ πάσης τους γονεις του Λαυίδου τιμης, παρ Oν Ἀτύγχανον παρ' αυτω χρόνον. ἀξιώσαντος 254 249 , αυτός, το προφήτου κελεύσαντος αυτον την με ερημίαν κλιπειν, πορευθέντα δ' εις την κληρουχίαν της γούδα φυλη εν αυτη διάγειν, πείθεται, και παραγενύμενος εις Σάρην πύλιν εν αυτη κατέμενε.
250 Σάουλος δ' ἀκούσας ὁτι μετὰ πλήθους φθείη 30
475쪽
ΕΚΤΗ 55 Λαυίδης, ου ει τον τυχόντα θόρυβον καὶ ταραχὴν ἐνέπεσεν, αλλ' εἰδὼς το φρόνημα τἀνδρος καὶ τὴν εὐτολμίαν οὐδε ε αυτοῖ μικριν ἀνακύψειν ἔργον ὐφ'o κλαύσεσθαι πάντως καὶ πονήσειν, πενόησε. Pol 5 και συγκαλέσας τους φίλους καὶ τοὐς γεμόνας καὶ την φυλὴν ξ ς υτι is προ αυτιν ἐπι 0ν βουνον υτ βασίλειον ἐχε, καὶ καθίσας ἐπ' Ἀρούρης τύπος δ'
ην τις υτ προσαγορευόμενος), τιμῆς πολιτικὴ περὶ αυτbν Ῥυσης καὶ τάξεως των σωματοφυλάκων. λέγει id πρ0 αυτούς ἄνδρες μόφυλοι, μέμνησθε ευ id ὁτιτων ἐμον ευεργεσιον, τι καὶ γρον τινὰς ἐποιησαδεσπότας καὶ τιμῖν τον ἐν τω πλήθει καὶ τάξεωνῆξίωσα. 252 , πυνθάνομαι τοιγαρου ει μειζονας Os- των δωρεὰς και πλείονας παρὰ του γεσσαίου παιδος 15 προσδοκῆτε. id γὰρ τι πάντες ἐκείνω προστίθεσπε, τοὐμου πωδb Τωνάθου αὐτο τε sτω φρονήσαντος καὶ μῆς αὐτα πείσαντος. 253 ου γὰρ γνοῖ τους ὁρκους καὶ τὰς συνθήκας τὰς προς αυίδην αὐτο γεγενημένας, οὐδ' ὁτι σύμβουλος μεν καὶ συνεργος ἄν- 20 νάθης ἐστι τον κα ἐμο συντεταγμένων, μέλει δ' υμον οὐδενὶ περὶ τούτων, αλλὰ το ἀποβησόμενον συ- χάζ0ντες σκοπεῖτε. 254 , σιωπήσαντος δε του βασιλέως ἄλλος μεν ουδεὶς ἀπεκρίνατο τῖν παρόντων,
Ἀχιμέλεχον ἐλθόντα τον αρχιερέα, τά τε μέλλοντα παρ' αὐτο προφητεύσαντος μαθεῖν, καὶ λαβόντα εφύδια καὶ την ρομφαίαν του Γολιάθου προς ους ἐβούλετο μετἀσφαλείας προπεμφθῆναι. 255 , μεταπεμψάμενος οὐ τ0 αρχιερέα καὶ πῶσαν
476쪽
βασιλείας επιβούλω τι δε η καὶ περὶ των μελλύντωνεχρημάτιζες ο γαρ ὁ σε φεύγων με καὶ μισον τον εμον οἰκον ελάνθανεν. 256 , ὁ δ' ἀρχιερευς υκ επἄρνησιν τράπη των γεγονότων, ἀλλα μετὰ παρρησίας ταοτα παρασχεῖν μολόγει, Ῥυχὶ Λαυίδn χαριζύμενος
στιν δ' εν τοῖς μάλιστα δουλον καὶ χιλιάρχον, καὶ τ 10 τούτων μεῖζον, γαμβρόν δη καὶ συγγενῆ 257 ταυτα δ' ου ἐχθροῖς παρέχειν του ἀνθρώπους, ἀλλα τοῖς ευνοία καὶ τιμn τη προ αυτους ἀρίστοις. προφητευσαι δ' Ἀυ νον προτον αυτω πολλάκις ἰε καὶαλλοτε τουτο πεποιηκέναι φήσαντι δ' π σο πεμ- ξφθῆναι κατὰ πολλην σπουδην ἐπὶ πραξιν τω μηδενπαρασχεῖν ων πεζήτει, σοὶ μὰλλον ἀντιλέγειν η κείνω
κατ Ἀμου φρονησΓς, μηδε προ α νον ἀκουεις αυίδηνεγχειρεῖν, προς ταυτα την τότε μου δοκουσαν φιλαν ἡ θρωπίαν υποπτεύσἴς φιλω γὰρ καὶ γαμβρω σω καὶ χιλιάρχω παρεσχον, ου πολεμω.
ἀπολογία), κελεύει δε τοῖς πλίταις περιστῆσιν αυτον :μετὰ της γενεὰς ἀποκτεῖναι. μη θαρρούντων δ' Ἀκείμνων ἄψασθαι του ἀρχιερέως, αλλὰ το θεῖον ευλαβουμένων φῆλλον παρακοOσαι odi βασιλέως, τω Σέρω ωήκω προστάττει τον φόνον 260 , καὶ παραλαβον μοι ς αυτ etro οους κεινος ἀποκτείνει τον fg 25 - 1 Reg. XXII 14
477쪽
Ἀχιμέλεχον και την γενεὰν αὐτοO' ησαν δε πάντες ως πέντε καὶ τριακοσιοι πέμψας Γ ὁ Σάουλος καὶ εἰς την πύλιν των ἱερέων Ναβαν πάντας αυτους ἀπέκτεινεν, ου γυναικον ου νηπίων οὐδ' αλλης λικίας φει- σάμενος, αυτὴν τ ενέπρησε. 261 , διασώζεται δε παῖς εις Ἀχιμελέχου Ἀβιάθαρος νομα ταυτα μέντοι γε συνέβη καθ δε προυφήτευσεν ὁ θει τω ἀρχιερεῖ υλεί, διὰ
τὰς των υιον αυτου δύο παρανομίας ιπδεν διαφθαρήσεσθαι τους ἐκγόνους.
τιμῆς, και φ, ἐπ νηπίοις λαβδεν οικτον μή επὶ γέρουσιν αιδο, καταβαλὼν δε καὶ την πόλιν ν πατρίδα καὶ τροφον τον ιερέων καὶ προφητον αυτ, το15 λιον ἐπελεξατο καὶ μόνην ει το τοιούτους φέρειν αν- δρας πέδειξε μαθεῖν πασι παρέσχε καὶ κατανοῆσαιτο ἀνθρώπινον τρόπον 263 τι μέχρι μέν εἰσιν ιδιῖταί τινες καὶ ταπεινοί, τω μη δένασθαι χρησθωτὴ φυσει μηδε τολμῆν ὁσα θέλουσιν, πιεικεις ισὶ καὶ 20 μέτριοι καὶ μόνον διώκουσι τ δίκαιον καὶ προς αὐτωτην πῆσαν ἔννοιαν και σπουδὴν ἔχουσι. τύτε δε καιπερ του θείου πεπιστεύκασιν τι πασι τοι γινομένοις εν τω βίω πάρεστι, και υ τὰργα μόνον ὁρα τα πραττόμενα, ἀλλα καὶ τὰς διανοίας δη σαφος οἰδεν α ων 25 μέλλει ταο ἔσεσθαι. 264 , ταν δ' είς ἐξουσίαν παρέλθωσι καὶ δυναστείαν, τότε πάντ' κεῖνα μετεκδυσάμενοι, καὶ δεσπερ ἐπὶ σκηνῆς προσωπεῖα τὰ θη καιτους τρόπους ἀποθέμενοι, μεταλαμβάνουσι τύλμαν, ἀπόνοιαν καταφρόνησιν ανθρωπίνων τε καὶ θείων 265 δ καὶ τε μάλιωτα δει τῆς εὐσεβείας αὐτοῖς καὶ τὴς δι-
478쪽
58 ΑΡXΑΙΟΛΟΓΙΑΣκαιοσύνης, εγγιστα του φθονεισθαι γεγενημένοις καὶ πῆσι φανεροῖς εφ' i αν νοήσωσιν η πράξωσι καθ εστῖσι, τοθ' ως ουκέτι βλεποντος αυτους του θεου,
η διὰ την ἐξουσίαν δεδιότος ουτως ἐμπαροινουσι τοῖς πράγμασιν. 266 ' αν η φοβηθοσιν ἀκούσαντες η μισήσωσιν ἐθελοκακήσαντες η στέρξωσιν ἀλόγως ταοτα κύρια καὶ βέβαια καὶ ἀληθη καὶ ἀνθρώποις
ἀρεστὰ καὶ θεω δοκουσι των δε μελλόντων λύγος αυ- τοις Ουδε ἐς 267 , ἀλλα τιμοσι μεν του πολλὰ ταλαιπωρήσαντας, τιμήσαντες δε φθονουσι, καὶ παρ- 0αγαγόντες εἰς ἐπιφάνειαν ου ταύτης ἀφαιροονται μόνον
του τετυχηκύτας, ἀλλὰ διὰ ταύτην καὶ του ζην επὶ πονηραῖς αἰτίαις και δι' υπερβολην αυτον ἀπιθάνοις. κολάζουσι δ' υκ π εργοις δίκης ἀξίοις ἀλλ' πὶ Mαβολαῖς καὶ κατηγορίαις ἀβασανίστοις, ουδ' ὁσους δεῖ i5 τουτο παθεῖν ἀλλ' ὁ υς ἀποκτεῖi m δύνανται 268 τουτο Σάουλος μῖν ὁ εω0υ παῖς, ὁ προτος μετὰ
τὴν ἀριστοκρατίαν καὶ την επὶ τοι κριταῖς πολιτείαν ραίων βασιλεύσας, φανερ0ν πεποίηκε, τριακοσίους ἀποκτείνας ιερέας καὶ προφήτας ε της προς Ἀχιμίλεχον 20ὐποψίας, ἐπικαταβαλων δ αυτοῖς καὶ την πόλιν, καὶ τον τρύπω τινὶ ναον σπουδάσας ιερέων καὶ προφητον ερημον καταστησαι, τοσούτους με ἀνελών, μιναι δ' ἐάσας ουδε την πατρωα αυτον προς το καὶ μετ κεὐνους ἄλλους γενέσθαι. 25
269 , ὁ δ' Ἀβιάθαρος ὁ του χιμελέχου παῖς, ὁ
μόνος διασωθηναι δυνηθεὶς εκ του γένους τῖν πο Σαούλου φονευθέντων ιερέων, φυγὼν πρ0ς αυίδην την τον ικείων αὐτω συμφορὰν ἐδήλωσε καὶ την του πατρις ἀναίρεσιν. 270 Q δ' υκ ἀγνοεῖν φη ταυτ 30 269 - 1 Reg. XXII 1.
479쪽
χώραν καὶ ταύτην διαρπάζοντας, δίδωσιν αυτον στρατεύειν ἐα αὐτους του θεοῖ δια του προφήτου πυθύ- μενος εἰ πιτρέπει του δε νίκην σημαίνειν φήσαντος
ἐξώρμησεν ἐπὶ τους Παλαιστινοὐ μετὰ των ταίρων, καὶ φόνον τ αυτον πολὐν ἐξέχεε καὶ λείαν λασε. 272 καὶ παραμείνας τοι Κιλλανοῖς ως τὰς λως καὶ τον καρπιν συνεῖλον ἀδεος, Σαούλ- τω βασιλει μηνύεται παρ' αὐτοῖς re το γὰρ ἔργον καὶ το κατύρ- θωμα οὐκ ἔμεινε παρ ι ἐγένετο, φήμη δ' ἐπὶ πῆνεις τε τὰς των ἄλλων ἀκοὰς καὶ προς τὰς του βασιλέως διεκ0μίσθη, αυτ τε συνιστάνον καὶ τον πεποι
αὐτόν ειπών, ἐπεὶ καὶ συνηνάγκασεν ἐλθεῖν εις πολιν τείχη καὶ πέλας καὶ μοχλοψ ἐχουσαν, τω λα παντὶ προσέταξεν ἐπὶ την Κίλλαν ἐξορμῆσαι καὶ πολιορκήσαντι καὶ λαβόντι τ0ν αυίδην ἀποκτειναι 274 , ταοτα δ' αἰσθόμενος ὁ Λαυίδης, καὶ μαθδεν παρὰ του θεο ὁτιμείναντα παρ' αὐτοῖς DKιλλῖται ἐκδώσουσι τω Σαούλω, παραλαβδεν οὐ τετρακοσιους ἀπῆρεν π της πόλεως εις την ἔρημον ἐπάνω της νγεδαῖν λεγομένης. καὶ ὁ μεν βασιλε0ς ἀκούσας αυτιν πεφευγότα παρὰ των Κιλλιτῖν ἐπαύσατο Ἀης ἐπ' αυτbW στρατείας. Ἐ2ib
480쪽
60 ΑΡXΑΙΟΛΟΓΙΑΣ Λαυίδης δ' κεῖθεν ἴρας i τινα τύπον Καινην καλουμένην της Ζιφηνης παραγίνεται, εἰς δ γωνάθης ὁ του
Σαουλου παις συμβαλων αυτ καὶ κατασπασάμενος θαρρειν τε καὶ χρηστὰς περὶ των μελλύντων ελπίδας εχε, παρεκάλει, καὶ μ' κάμνειν τοῖς παρουσι βασιλευσειν γαρ υτύν, καὶ πασαν την Ἐβραίων δυναμινεξειν φ αυτω, φιλεῖν δε τα τοιαΘτα συν παλοις ἀπαντῆν πόνοις 276 πάλιν δ' ὁρκους ποιησάμενος της εις παντα τον βίον προς ἀλλήλους ευνοίας καὶ πίστεως, καὶ τον θειν μάρτυρα καλεσας ων ἐπηράσατο 0 αυτ παραβάντι τα συγκείμενα καὶ μεταβαλομε, προς τἀναντία, O μεν αυτύθι καταλείπει μικρὰ των φροντίδων καὶ του δέους επικουφίσας, αυτις δε προ αυ- τον πανερχεται. 277 δε Ζιφηνοι χαρcύμεν τω Σαουλω μηνυουσιν αυτ παρ αυτοις διατρίβειν του 5υαυίδην, καὶ παραδώσειν φασαν ἐπ αυτον λθόντι ' καταληφθεντων γαρ των της Ζιφήνης στενον υ εἰναι φυγὴν αυτ προ αλλους. 278 ὁ δε βασιλευς επἴνεσεν αυτους χάριν εχειν ὁμολογήσας τ0 εχθριν αυτωμεμνηνυκόσι, καὶ ου ει μακρὰν ἀμείψεσθαι της ευ- 20νοίας ποσχόμενος αυτοὐς ἐπεμψε τους ζητήσοντας τονυαυίδην και τὴν ρημίαν ξερευνήσοντας αὐτις ' ἀκολουθήσειν ἀπεκρίνατο. 279 γ καὶ οῖ με επὶ την θήραν και την συλληψιν του αυίδου προηγον τον βασιλεα, σπουδάζοντες μη μόνον αυτ μηνυσαι τον 25 ἐχθρόν, αλλὰ καὶ τω παρασχεῖν υτιν εἰς ξουσίαν φανερωτεραν καταστῆσαι αυτ την υνοιαν διημαρτον δε της ἀοίκου καὶ πονηρὰς ἐπιθυμίας, ο μηδεν κινδυνευσειν μελλο εκ ου η ταυτ ἐμφανίσαι τω Σαουλω, 28si διὰ δε κολακείαν και κερδους προσ' 30 275 - 1 Reg. XXIII 16.