장음표시 사용
481쪽
ΕΚΤΗ 61δοκίαν παρὰ του βασιλέως ανδρα θεοφιλὴ και παρὰ δίκην ζητούμενον επὶ θανάτω καὶ λανθάνειν δυνάμενον διέβαλον καὶ παραδώσειν υπέσχοντο γνους γὰρ ουαυίδης την των Ζιφηνον κακοήθειαν καὶ την του βασιλέως φοδον, κλείπει με τὰ στενὰ της κείνων
χώρας, φεύγει δ' ἐπὶ την μεγάλην πέτραν την θυσανεν τη Μάωνος ἐρημω. 281 , ὀρμησε δ' cim Ἀκείνην διώκειν Σάουλος'
κατὰ γὰρ την ὁδον ἀναχω σαντα κ των στενον μαθων 10 0 Λαυχην ἐπι το τερον μέρος της πέτρας ἀπῆρεν. ἀντιπεριέσπασαν δε τον Σάουλον π της διώξεως του Aαυίδου μέλλοντος δη συλλαμβάνεσθαι, Παλαιστινοὶ πάλιν επι την των Ἐβραίων ἐστρατευκέναι χώραν ἀκουσθέντες Ἀπὶ γὰρ τούτους ἀνέστρεψε φύσει πολεὶ μίους οντας, αυτοὐς ἀμύνασθαι κρίνας ἀναγκαιοτερον η 0ν διον σπουδάζοντα λαβεῖν ἐχθρον περιθεῖν την
282 , καὶ αυίδης μεν ουτως εκ παραλόγου ον κίνδυνον διαφυγδεν εις τὰ στενὰ της νγεδηνῆς ἀφ-2 ικνεῖται Σαούλ ὁ εκβαλόντι τους Παλαιστινους κον ἀπαγγέλλοντες τινες τ0 Λαυίδην εν τοῖς νγεδηνης διατρίβειν οροις. 283 γ λαβδεν δε τρισχιλίους ὁπλίτας επιλέκτους ἐπ αυτον πείγετο, και γενόμενος ου πορρωτων τύπων χρα παρὰ τη- ὁδ0ν σπήλαιον βαθυ καὶ
8 κοῖλον εις πολυ και μῆκος ἀνεωγος καὶ πλάτος, ενθα συνέβαινε τον Λαυίδην μετὰ των τετρακοσίων κεκρυφθαι ἐπειγόμενος ουν π των κατὰ φυσιν είσεισιν
482쪽
62 PXΑΙΟΛΟΓΙΑΣκαι συμβουλεύοντος του Σαούλου ἀποτεμεῖν την κεφαλην καὶ της πολλης ἄλης αυτ0ν ἀπαλλάξαι καὶ ταλαιπωρίας, ἀναστὰς φαιρε μεν τὴν πτέρυγα του ἱματιουμύνον it Σάουλος ήμπείχετο μετανοήσας χ' ευθος ου δίκαιον ειπε πονευειν '0ν αυτον δεσπότην Ῥυδε τον υπ0 του θεου βασιλείας ἀξιωθέντα και γαρ ει πονηρος Ῥυτος χις ημας, πιλλ' Ἀυό με δει τοιουτον εἶναι πρ0ς αὐτόν 285 του δε Σαούλου σπη λαιον κλιπόντος προελθδεν ὁ Λαυίδης ἔκραξεν, ἀκουσαι τ0ν Σαουλον ἀξιῖν. ἐπιστραφέντος δε του βασιλέως, 10 προσκυνεῖ τ' αυτ0 πεσὰν επὶ πρόσωπον δε ἔθος, καί φησιν ου πονηροῖς, ω βασιλευ, και ψευδεῖς πλάττουσι διαβολὰς παρέχοντα δει σε τὰς ἀκοὰς χαρίζεσθαι μεν ἐκείνοις τω πιστεύειν αυτοῖς τους δε φιλτάτους διυπονοίας ἔχειν, ἀλλα τοῖς ἔργοις σκοπεῖν την πάντων 15
διάθεσιν 286, διαβολη μεν γαρ έπατα, σαφὴς δ'
ἀποδειξις ευνοίας τα πραττόμενα καὶ λόγος μεν ἐπ' ἀμφότερα πέφυκεν ἀληθής τε και ψευδής, τα δ' ἔργα γυμνην ύψει τη- διάνοιαν τίθησι. 287 σθι τοίνυν κ τούτων καλος ἔχειν με πρ0ς σε καὶ τ0 σιν 20 οἶκον εμοὶ πιστευσαι δει καὶ μη τοῖς κατηγοροοσιν αμη ει νουν βαλόμην μήτε δύναται γενέσθαι προσ
σε θέλοντος; πο ου ἀσεβεῖς ει τον θεόν, ἄνθρωπον σήμερον αυτ τιμωρησαι δυνάμενον καὶ παρὰ OB λαβεῖν δίκην, καὶ μὴ θελήσαντα, μηδε τω καιρο τούτω
483쪽
EΚTH 630υτως παρῆκας, διαχρήσασθαι ποθον καὶ νομίζων πολεμμιον 289 τε γάρ σου τ0ν πτερυγα του ἱματίου ἀπετεμον, τότε σου καὶ την κεφαλην δυνάμην. ἐπιδείξας ὁ ράκος ἰδεῖν πιστευειν παρεῖχεν αλλ' 5 γδε με ἀπεσχόμην δικαίας μένης φησί, συ δε μῖσος
αδικον ου αἰδεῖ κατ' μου τρεφων. θεος ταυτα δικάσειε, καὶ τον κατεοου τρόπον μον λέγξειε. 290 Σασυλος δ' πὶ τ παοαd0ξω της σωτηρίας θαυμάσας, καὶ την του νεανίσκου μετριότητα καὶ φυσιν εκπλαγείς, 10 ἀνωμωξε το δ αυτ κἀκείνου ποιήσαντος, αυτινεiναι δίκαιον στενειν ἀπεκρίνατο ' συ μεν γάρ φησίν ἀγαθον ἐτιός μοι θονας, ἐγω ὁ σοὶ συμφορον επεδείξω δε καὶ σήμερον την αρχαίων χοντα σαυτον δικαιοσυνην, i του. ἐχθρου εν Ἀρημία λαβύντας λβ σωζειν παρήγγελλον. 29l , πεπεισμαι δη νυν τι σοὶ την βασιλείαν ὁ θεος φυλάττει καὶ περιμενε σε τοπάντων ων Ἐβραίων κράτος. o δη μοι πίστεις ἐνόρκους μη μου γενος ξαφανίσαι, μηδ' εμοὶ μνησικακουντα τους μου εκγύνους ξαπολέσαι, τηρησαι δε μοι 20 καὶ σῖσαι τ0ν οἰκον. ὀμόσας δε, καθ δες ζωκε, αυίδης Σαουλον μεν εις την ἰδίαν ἀπελυσε βασιλείαν, αυτ0ς δε μετὰ των συν αυτ ει την Μασθηρον ἀνεβη στενήν. 292 , ἀποθνήσκει δε κατὰ τουτον τον καιρον καὶ Σαμουηλος ὁ προφήτης, ἀνὴρ Ῥυ της τυχουσης ἀπο- λαυσας παρὰ τοῖς Ἐβραίοις τιμης αλλ' νεφάνισε γὰρ την ἀρετὴν αὐτο καὶ την του πλήθους προ αυτονευνοιαν το πενθος ο επὶ πολυν χρόνον ὁ λαις γετο, καὶ η περὶ την ταφην αυτου καὶ την των νομιζομενων ἀναπλήρωσιν φιλοτιμία τω καὶ σπουδή. 293 δ' πτουσι δ' υτον εν τη πατρίδι Ἀρμαθα, καὶ επὶ πολ-
484쪽
64 ΑΡXΑΙΟΛΟΓΙΑΣλὰς πάνυ μέρας κλαυσαν, ου κοινον τοOTO πάσχοντες ως ε ἀλλοτρίου τελευτη, ως οἰκεῖον δ' καστος ἴδιον
ποθον. 294 , ἐγένετο δ' ἀνὴρ δίκαιος και χρηστις
την φύσιν, καὶ δια τοOτο ιμάλιστα φίλος τω θεο.ὴρξε δε και προύστη του λαου μετὰ την λεὶ του ἀρχιερέως τελευτην μονος μεν ετη δώδεκα, μετὰ δετο Σαούλου του βασιλέως δέκα προς τοῖς κτώ. 295 , καὶ τὰ μεν περὶ Σαμούηλον τοOτο 0 πέρας εσχεν, ην δέ τις των Ζιφηνον εὐπόλεως μόρα πλούσιος καὶ πολυθρέμματος τρισχιλίων φεν γὰρ πιυτω 0π0ίμνη προβάτων ἐνέμετο, χιλίων δ ωγων. ταῖτα Λαυίδης ἀσινη τηρεῖν τε καὶ ἀβλαβη παρηγγελλε τοι συναυτω, καὶ μήθ' υπ0 ἐπιθυμίας , F π ἐνδείας μὴ
υπb της Ἀρημίας και του δύνασθαι λανθάνειν καταβλάπτειν, τούτων δ απάντων πάνω τίθεσθαι τι μηδέν' 15 ἀδικεῖν, καὶ τ των ἀλλοτριων ἄπτεσθαι δεινιν γεῖσθαι καὶ πρόσαντες τω θεω 296 ταυτα δ' ἐδίδασκεν αυτους ἰύμενος ἀνθρώπω χαρίσασθαι ἀγαθω καὶ ταύτης τυγχάνειν ἀξίω της προνοίας. ην δε Νάβαλος τ0ῖτο γὰρ αἰχεν ἰνομα, σκληρις καὶ πονηρὼς 'οις 'επιτηδεύμασιν, Ἀκ κυνικης ἀσκήσεως πεποιημένος τ0νβων, γυναικ0ς δ' ἀγαθῆς καὶ σώφρονος καὶ τι ἐδος σπουδαίας λελογχώς. 297 , πρ0ς ουν τ0ν ΝάβαλοντOOτον, κα ν κειρε τὰ πρόβατα κωρύν, πέμψας Λαυίδης ἄνδρας δέκα των συν αυτω, διὰ τούτων αυτιν ἀσπάζεται καὶ συνεύχεται τοῖτο ποιεῖν ἐπι ετ πολλά παρασχεῖν δ' Vr ων δυνατός Ἀστιν αυτω παρεκάλει, μα ντα παρὰ των ποιμένων τι μηδεν αυτους δικη- καμεν, αλλὰ φύλακες αυτον τε καὶ των ποιμνίων γεγύ- ναμεν, πολυν εν θ ερ μὴ διατρίβ0ντες δη χρον0W '
485쪽
ταῖτα δε τον πεμφθέντων διακονησάντων προς τον
Νάβαλον, ἀπανθρώπως σφόδρα και σκληρος ἀπήντησεν
ἐρωτήσας γὰρ υτοὐς τις ἐστι Λαυίδης, O υιον ηκουσε γεσσαίου, νον ρα εἶπε μέγα φρονοῖσιν ἔφ' αὐτοις οἱ δραπέται καὶ σεμνύνονται ι οὐ δεσπότας καταλιπόντες. 299 , οργίζεται δ' υτον φρασάντων ὁ Λαυίδης, και τετρακοσιους μεν πλισμένους αὐτω κελεύσας πεσθαι, διακοσίους δε φύλακα των σκευον id καταλιπών ηδη γὰρ εἰχεν ξακοσίους), επὶ τ0ν Νάβαλον ἐβήδιζεν, μύσας κείνs τη νυκτι τον ικον αὐτOO καὶ την κτησιν λην ἀφανίσειν ου γὰρ χθεσθαι μονον τι γέγονεν ἀχάριστος ει αὐτούς, μηδεν επι ὁ οὐ πολλη φιλανθρωπία πρ0ς αὐτ0ν χρησαμένοις, αλλ' 15 5τι και προσεβλασφήμησε και κακος εἰπε μηδεν αὐτον λελυπημένος. 30F, δούλου δε τινος το τὰ ποίμνια φυλαττόντων τὰ του Ναβάλου προς την δεσποινm μεν αὐτοOγυναῖκα δ' κείνου κατειπόντος τι πέμψας ὁ Λαυίδης 20 αυτης προς το ανδρα μηδεν0ς χ ο τον μετρίων,
αλλὰ και προσυβρισθείη βλασφημίαις δειναῖς, πάσηπερ αυτοὐς προνοία και φυλακη τον ποιμνίων χρησάμενος 301 , γεγονέναι δε OOτ επι τω κακω τω του δεσπότου ταῖ κείνου φήσαντος Ἀβιγαία προσηγο- ρ ρεύετο γὰρ υτως εὐθέως επισάξασα τους νους καὶ πληρώσασα παντοίων ξενίων, και μηδεν εἰποοσα τανδρί
si π γὰρ μέθης αναίσθητος ν), πορεύετο προς αυίδην καταβαινούσύ δε τὰ στενὰ του ρους ἀπήντησε Λαυίδης μετὰ τον τετρακοσίων πι Νάβαλον ερχόμενος. 302 , θεασαμένη χ' αὐτον η γυνη κατεπηδησεν, και
486쪽
βάλου λόγων ἐδεῖτο μη μνημονεύειν ου γὰρ ἀγνοεῖν
αυτον μοιον οντα τω νύματι Νάβαλος γαρ κατὰ την Eβραίων γλοτταν ἀφροσυνην δηλοι , αυτη δ' ἀπελογεῖτο μη θεάσασθαι τους πεμφθέντας π αυτου 5 303 , δι συγγίνωσκέ μοι φησί, καὶ τω θεω χάριν ἔχε κωλυοντί σε μιανθῆναι ἀνθρωπίνω αῖματι μένοντα γάρ σε καθαρον κεῖνος αυτ0ς ἐκδικησε παρὰ των πονηρον. α γὰρ ἐκδέχεται κακὰ Νάβαλον, ταυτα καὶ ταῖς των χθρον σου κεφαλαῖς ἐμπέσοι 304 γενου 0δ ευμενης μοι, κρίνας ἀξίαν του παρ' ἐμου ταυταδέξασθαι, καὶ τ0ν θυμον καὶ την ὀργην την επὶ τ0νανδρα μου καὶ τον οἰκον αυτου εἰς την ἐμην τιμηναφες πρέπει γὰρ μέρω σοι και φιλανθρώπω τυγχάνειν, και ταυτα μέλλοντι βασιλευειν 305 δ δε α 5 δορα δεξάμενος ἀλλὰ σέ φησίν o γυναι, θεος εχ με- νης γαγε πρ0 ημα σημερον ου γὰρ αν την περ χ0μένην μέραν εἰδες, ἐμου του ἐκον τ0ν Ναβάλου διὰ τησδε της νυκτος μ0σαντος ἀπολεῖν καὶ μηδέν' υμῖν ἀπολείψειν π ανδρ0ς ro ρου καὶ ἀχαρίστου 20 προς με και τους μου ἐταίρους γενομένου νυν δεφθασασα προυλαβες καταμειλιξασθαί μου τ0ν θυμόν, κηδομένου σου του θεου. αλλὰ Νάβαλος μέν, κανἀφεθη νυν διὰ σε της τιμωρίας, ου φείξετω την δίκην, αλλ' ὁ τρόπος αυτον ἀπολεῖ, λαβων αιτια αλλην. 258 306 , ταυτ ειπδεν πολέει την γυνα- η δ' εις τον οἶκον ἐλθουσα καὶ καταλαβουσα τ0ν ανδρα μετὰ πολλον ευωχούμενον καὶ κεκαρωμένον δη, τοτε μενουδεν τον γεγενημένων διεσαφει, τη δ' ἐπιούση νη-
νοντι παντα δηλωσασα παρεθηναι καὶ παν αυτω νεκρω- 30 30 - 1 Reg. XXV 23.
487쪽
θῆναι ὁ σῖμα π τον λόγων καὶ της επ αυτοις λύπης ποίησε. καὶ δεκα ου πλείους επιζήσας μερας τον βίον κατεστρεψε o Νάβαλος. 307 , ἀκούσας δ' αυτο την τελευτὴν ὁ Λαυίδης εκδικηθῆναι μεν αυτος υπ του θεου καλος ελεγεν ἀποθανειν γαρ Νάβαλονυπωτης δίας πονηρίας, καὶ δοΘναι δίκην αὐτω καθαρὰν ἔχοντι την δεξιάν εγνω δε και τότε του πονηροὐς ἐλαυνομένους πωτο θε0Θ, μηδενις των ε ἀνθρώποις υπεροροντος, διδόντος δε τοῖς με ἀγαθοῖς τα ὁμοια,10 τοῖς δε πονηροῖς ξεῖαν επιφεροντος την ποινήν. 308
πέμψας δ' υτο πρ0 την γυναῖκα συνοικήσουσαν και
όντας ελεγεν δμως δε μετὰ πάσης της θεραπείας κε.
15 και συνωκησε με αὐτω, ταύτην λαβοΘσα την τιμὴν κα δια το 0 τρόπον σώφρονα ἐναι καὶ δίκαιον, τυ-
χοοσα δ' αυτῆς και δια τι κάλλος. 309 εἶχε δευαυίδης γυναικα πρότερον, ν α Ἀβισάρου πόλεως
εγημε Mιχάλα δε την Σαούλου το βασιλεως θυγα- 20 τερα την γενομενην Os αυίδου γυναικα ὁ πατὴρ τω Φελτία ι Λίσου συνέζευξεν, ε πόλεως ἰόντι Γεθλῆς. Hl0 μετὰ ταοτά τινες Ἀλθόντες 'OH Ζιφηνον ἀπήγγειλαν τω Σαούλω εἴη πάλιν Λαυίδης ν τηχώρα αυτον, καὶ δύνανται συλλαβεῖν αυτον βουλομενωγ συνεργῆσαι δ δε μετὰ τρισχιλίων πλιτον βάδιζενε αυτόν, καὶ νυκτις ἐπελθούσης ἐστρατοπεδευσεν πίτινι τύπω Σεκελὰ λεγομενω. 311 αυίδης δ' ἀκούσας τ0 Σάουλον π αυτον κοντα, πέμψας κατασκύπους κελευσε δηλ0ον αὐτή ποῖ της χώρας Σάουλος δὴ δη πρ0σεληλύθοι Q δ' εν Σεκελα φρασάντων διαμ
488쪽
68 PXΑΙΟΛΟΓΙΑΣ νυκτερευειν, λαθὼν τους ἰδίους ει τ0 0 Σαούλου στρατόπεδον παραγίνεται, παγόμενος το εκ της δελφης αυτο Σαρουίας Ἀβισαῖον καὶ Ἀχιμέλεχον τ0νXετταῖον. 312 του DG0έλου κοιμωμένου, καὶ περὶ αυτον εν κύκλω των πλιτον καὶ του στρατηγ00 βεννήρου κειμενων, ὁ Λαυίδης εἰσελθδεν ει το στρατόπεδον του βασιλέως υτ αυτος αναιρεῖ τυν Σάουλον, ἐπιγνους αυτο την κοίτην ἔκ του δόρατος τ0Θτ γαραυτω παρεπεπηγει), υτ τ0ν Ἀβισαῖον βουλόμενον φονευσαι καὶ πρ0ς τουτο δερμηκότα εἴασεν, ἀλλα τ0ν 10υπ0 του θεο κεχειροτονημένον ι σιλε φήσας εἰναι
δεινον ἀποκτεῖναι, καν ὴ πονηρός ῆξειν γαρ αυτωπαρὰ os δύντος την ἀρχὴν συν ρύνω την δίκην , ἐπέσχε της ρμῆς. 313 γ σύμβολον δε το κτεῖναι δυνηθεις ἀποσχέσθαι λαβδεν αυτοO δόρυ και τον φακον 15 του δατος, ο κοιμωμεν παρεκειτο τω Σαούλω, μη - δενος αἰσθομένου των ε τω στρατοπέδω, πάντων δεκατακοιμωμένων, ἐξηλθεν ἀδεος πάντ εργασάμενος σακα το καιρ0 διδόντος αυτ και της τολμης διέθηκε τους το βασιλέως. 314 γ διαβὰς δε τ0ν χειμάρρουν 20 καὶ επι την κορυφὴν ἀνελθδεν ο ὁρους, θεν μελλενεξακουο' ις ἐναι εμβοήσας τοῖς στρατιώταις το mos λου καὶ τω στρατηγω Ἀβεννήρω διανίστησιν αυτους
εστιν ερομένου, Λαυίδης εἰπεν 31b , εγο, παῖς μεν ισσαίου, φυγὰς δ' μετερος ἀλλὰ τί δη ποτε μέγας
ων καὶ την πρώτην χων παρὰ τω βασιλεῖ τιμήν, ουτως ἀμελος το 0 δεσπότου φυλάττεις σῖμα, καὶ υπνος δίων στί σοι της τούτου σωτηρίας καὶ προ- 0l 31 - 1 Reg. XXVI 5.
489쪽
νοίας θανατου γὰρ ταΘτα αξια καὶ τιμωρίας, ο γε μικρ0ν εμπροσθεν εἰσελθόντας τινὰς μου ει το στρα τύπεδον επὶ τον βασιλέα καὶ πάντας τους ὰλλους Ουκενοήσατε. ζήτησον ουν το δόρυ του βασιλεως καὶ τον φακ0ν του δατος, καὶ μαθήσει πηλίκον μὰς λαθεκακον εντος γενόμενον. 316 Σάουλος δε γνωρίσας την Λαυίδου φωνήν, καὶ μαθων τι λαβδεν αυτον ἔκ
λείας ου ἀπέκτεινεν, αλλ' φείσατο δικαίως ν αυτον 10 ανελών, χάριν εχειν αυτ της σωτηρίας λεγε, καὶ παρεκάλει θαρρουντα καὶ μηδεν τι πείσεσθαι ὁ νινε αυτου φοβουμενον ἀναχωρεῖν επὶ τα ικεία 317 πεπεισθαι γαρ τι μηδ' αυτον ουτως ἀγαπήσειεν ς
15 δυνάμενον καὶ πολλὰ δείγματα της ευνοίας παρεσχη- μενον ελαυνοι, καὶ τοσοΘτον εν φυγη χρόνον καὶ ταῖς
περὶ την ψυχὴν ἀγωνίαις Ἀνάγκασε ζῆσαι φίλων καὶ
συγγενον ερημον, αυτ0ς χ' ου παύεται πολλάκις παυτου σωζύμενος, ουδε την ψυχὴν φανερος ἀπολλυμ ἱ νην λαμβάνων. 318 , ὁ δε αυίδης πέμψαντα ἀπολαβεῖν κελευσε το δόρυ καὶ τ0ν φακον του δατος, ἐπειπδεν δε ὁ θεος κατερ της ἰδιας φυσεως καὶ των κατ' αυτὴν πεπραγμενων σται δικαστής, ος τι καὶ
κατὰ την παρουσαν ήμερα- ἀποκτεῖναί χὐ δυνηθεὶς 25 ἀπεσχόμην id ε.' 319 καὶ Σαουλος φεν δεύτερον διαφυγδεν τὰς 10 Λαυίδου χειρας ις τὰ βασίλεια καὶ την οἰκείαν ἀπηλλάττετο, φοβηθεὶς δε αυίδης μη μενων αυτόθι συλ
490쪽
70 ΑΡXΑΙΟΛΟΓΙΑΣ μετὰ των ξακοσίων ο περὶ αὐτον σαν παραγίνεται, πρ0ς Ἀγχουν τ0ν Γίττης βασιλέα μία δ' ην αυτη των πέντε πόλεων. 32F, δεξαμένου δ' αὐτb του βασι λέως συν τοις ἀνδράσι καὶ δύντος οἰκητήριον Ἀχωναμα καὶ τὰς δύο γυναικας, Ἀχιμὰν καὶ Ἀβιγαίαν διηγεν ἔν τη ἴττη Σαουλ δε αυτ έκ0ύσαντι λύγος Ουκέτην πέμπειν ἐπι αὐτ0 βαειζειν δὶς γαρ δη κινδυνευσαι παρὰ μικρb ἐπ' ἐκείνω γενύμενον, Μυλλαβεῖν αυτὶ, σπ0υδάσαντα. 32l , αυίδη δ' οὐκ ἔδοξεν ἐυτθ πόλει των Γιττον μένειν, αλλ' ἐδεήθη του βασι 10λέως αὐτον , , ἐπειδὴ φιλανθρώπως αὐτον πεδέξατο, καὶ τουτο χαρίσηται, τύπον τινὰ της χώρας δους αὐτωεις κατοίκησιν αιδεῖσθαι γὰρ διατριβων ἐν πύλειβαρψ αὐτή καὶ 0ρτικις uiναι 322 δίδωσι χ' Ἀγχ00ς αὐτω κώμην τινὰ Σεκελὰν καλουμένην, ν βασι 15λεύσας ο αυίδης γαπον διον κτημα ἐτίμησεν ἐναι καὶ οἱ παῖδες αυτ0O. αλλὰ περὶ μεν τούτων ἐν αλλοις δηλώσ0μεν, ὁ δε χρόνος δν κατωκησεν Λαυίδης ἐν ε κελα της Παλαιστίνης. ἐγένετο φῆνες τέτταρες πρ0ς ταῖς εἴκ0σιν et μέραις. 323 ἐπερχόμενος ik λάθρα so τοῖς πλησιοχώροις τω- Παλαιστινον. Σερρίταις καὶ Ἀμαληκίταις, διήρπαζεν αὐτον την χώραν, καὶ λείαν πολλὴν κτηνον καὶ καμήλων λαμβάνων et πέστρεφεν ἀνθρώπων σὰ ἀπείχετο. δεδιδες φη καταμηνύσωσιν αὐτον πρ0ς Ἀγχουν τ0ν βασιλέα, τ ιιε,τοι γε τῆς λείας 25
πυθομένου τίσιν ἐπιθέμενος την λείαν ἀπήλασε, τοις πρις τον νότον τον γουδαίων τετραμμένοις καὶ ἐν τηπεδιάδι κατοικοῖσιν Ἀδεν πείθει τ0ν Ἀγχοον φρονῆσαι