장음표시 사용
331쪽
datio Clinioni probari debet, qui Λαίου pro Ausoυ resecit. Aristophanes enim in Agricolis Meletum ob incestum amorem irridens, quo Calliam dilexit Λαιου υἱον facete vocaverat ); idque grammaticus tam rationis, quam doctrinae expers de vero patre intellexit. Nunc si de patio aetatis quaeritur, Apollodoro mortem Socratis, qui ab eo accusatus est, in I. 95, 1 idque Demetrio Phalereo, Diogen L. II, 5, 44, 8usMagante, ponenti doctissimus quisque assentitur, tam eis Philochorus insignem philosophum ante Euripidem, hoc est, Ol. 93, lnecatum esse contendit. Valcken. Diatrib. p. 19 LA. Quem cum in capitis judicium arcessivit, nondum Valde adoleverat; stenim Socrates tam in Euthyphrone . . , quam in pologia Platonis p. 25 E hoc identidem significat, quod, cum ipse sit
ju Veni8, accusator lamen juvenum corruptionem sibi dederit crimini. Itaque illo tempore vi triginta anno compleverat. Mature igitur coluit poesin, propterea quod Ari8tophanes Bianis l. 93, 3 ex carminibus Mutet ait nonnulla ab Euripido in fabulas esse translata. Cum OeSi artem Oratoriam Onjunxit E iis autem, quae Upra memora VimV8, Meletum, quem accusati sapientissimi moribusque integerrimi hominis in con-lu moliam invidiamque civium adduXit, contemptu deorum et atrocitate facinorum Xempla summae impietatis Xhibuisse apparet. Idem his periclitatu est, qui in judiciis posset oss- cereri nam et Socratem ceu Savit, et Cata 88am adversus Andocidem egit. Nec libidinibus abstinuit, quod turpi Calliae cujusdam usus est consuetudine Schol. Platon. p. Belike r. p. 330:
ιι δενν αι 'Aοιστοφάνης). Et Socrate CUm τετανors χα eum appellet, Euthyphr. p. 2, mollitiem morum in eo reprehendit, quoniam capillos mollissimi tantum homine consueverant alere; eundem πάνυ ευγ νειον e88 Propter levitatem ac petulantiam negat, qua juveni ad accusationem abreptu e8t; επίγsυπον Dominat, ut Pertinaciam atque arrogantiam ca8tiget, quia homines ejusmodi tam pertinace8, quam arrogante Vulgo habe
i Schol. Platon. p. Bevh. l. l. ως Ἀριστοφανος Βατραχ0ις, Πελαργοις Λααυ υἱον DTO λεγων. 2 Vide polog. p. 24 C. mamque haec animi vilia me iis optime perspicimus, quae perconclanii Socrati respondet.
332쪽
argute ac Vere Xplicavit, cum Vitia, quae is ex corporis habitu a Socrate putat agnosci, di8erte Melet alibi exprobrentur Apolog. p. 26 Ε ἐ μοὶ si εν γα δοκε Ου Tost, is ανλες 'Aθν να tot Πάνυ i να υρρι G2χὶς καὶ ἀκολα seto καὶ τεχνως et ν θαφλὶν ταν et ην βρει ινι καὶ ἀκολασία καὶ νεοτητι γραφαοθαι. Erat in eo summa gracilitas et infirmitas corporis, ut ex Athenae XII p. 55 E intelligimus. Sed tibi mox Athenienses injuriae Poenitere coepit, qua hominem integris moribus supplicio dederant, Meletum, quaSi culpae suae auctorum, rursus capiti damnaliam Iapidibu cooperuerunt Diogen. L. 1. 1. 43: Ἀθηναio f ευθυς ιετεγνωσαν . ... ελλου δὲ θάνα et oi κατεγνωσαν Diodor. XIV, 37. Suid . . . ciet ελι- os, ct 1 δὲ π et αν 'Aox ναίων Eudoc. . . Quod si aut uno, aut pluribus annis post Socratem mortuum factum est,
aut Ol. 95, 2 aut Ol. 95, 3 trucidatus videtur. Oedipodeam cripsit, eodem anno doctam, quo AriStOphanes dedit Ciconias. Id Scholiasta ad lat. I. 1. ex didascaliis Aristotelis refert: Πει is τε οἱ Πελαργοὶ ἐδιδάοκοντο καὶ ὀ ελ τος Οἰδιποδείαν o Mn εν ως 'Ast seto eth λης διδασκαλάαις. Atqui ne8eio, quare e Ickerus Tritog. p. 27 aut comoediam, aut tragoediam Meleti cum Banis, id os OL93, 3 editam putet, nisi Ciconia sorte cum Bianis confudit.
Dubitamus annon cunctam fabularum seriem ea comprehenderit, cognomini carmini epico ubjectam illiusque generis Xemplar condiderit, quod cum aliis fertur Agatho instituisse. Quanquam propter nominis formam et cherus Tritog. p. 27. Tragoed. r. T. III p. 970 de trilogia cogitavit. Porro tam scolia, Aristoph. an. 302, quam amatoria carmina Scripsit, ut ex Epicratis versibus Athon. XIII p. 605 E liquet in). 00- tam amori, cui ueros diligens flagitiosissime deseruiit, quemque versibus celebravit, qui carminibu Sapphus comparantur, nihilominus amplum in tragoediis locum dedisse, Verisimile est.
Cleomenes Rheginus ibid. IX. p. 402 A. Lamynthius Milesius ibid. XIII. p. 59 A fuit.
333쪽
luctum quam maximum redderet. Enimvero Oesis ejus Perquam prava sui ac frigida Schol. Iaton. I. I. -λητος δὲ τραγωδίας, ταυλος ποιητ=ης Schol ad Aristoph. an. 1337:κω3ιωδεῆται δὲ καὶ ως ψυχρος ἐν τῆ ποιν σεις eaque indoles
fortasse inde ducenda est, quod rhetor sui artesque Oratorias inanes perose in Oesin congessit ). Suspicari licet Meletum tantum odium in Socratem concepisse, quod tragoedias Sua8 irriserat. Nam Plato Apolog. p. 23 E ἐκ τουτων καὶ Mελητος sto ἐπεθετο . . . περ τυυν ποιητων NOJιενος. Morychus. Hic quoque in numero poetarum fuit, de quibus quidquid attinet indagare, e comoediis omne conquirendum est. Aristophanes igitur eum primum Acharnensibus
Ol. l, , deinde Vespis Ol. 89, 2, postremo ac vexavit; Plato autem, qui ei nihil magis pepercit, primam fabulam Ol. 8 docuit, Cyrill adv. Julian. I. P. 13 B, neque ultra Ol. 96 vitam perduxisse videtur. Schol ad Aristoph. Iul. 179.
Ex quo poetam, quem comici per duos ac triginta annos Athonis ludibrio habuerunt, in hac urbe, licet genere non fuerit civis, diu tamen commoratum esse apparet idque Plato significat, philosophus, qui Lysiam ait, Athenas Profectum, in Morychi aedes devertisse Phaedi'. P. 337 A: ατα Λυσίας ην, ως Οικεν, ἐν ἄστει Φαιδρ Ναὶ παρ 'φικρατε εν ῆδε et πλησίον του 'Oλυιιπίου Hi et x Most ba Timaeus Lex.
Mορυχαία rio ου καθιδουσαντος Atque haec ad helluonem Hermias refert, agitatum illum comoediis, qualis nosterfuit poeta 'o δὲ Moρυχος γάστρις τις ανθρωΠος. καὶ 7 κω- sup δία αυτον in γαστριμαργον διαβάλλει.l Qui epistolam Aeschinis ad Xenophontem scripsit, Meletum fere ita actionem illam instituisse dicit, quemadmodum Menoeceus ejus in tragoedia philosophorum more dispularit. Vide e Icher. r. r. P. III. p. 72.
334쪽
Τragicam hujus poesin, Schol ad Aristoph. Acharia. 885: τραγωδίας δὲ ποι τέ ς υτος Suid. . ., intactam reliquit
comoedia, quia Vulgo contemnebatur. Sed tam mollissimarum vestium usu, quam essu8 Vitae genere valde insignis fuit.
εοικέναι /ιάλιστα ορυχου G 3ιατι carpit; sed subtiliorem ejus gulam irridet, anguillam a Moryclio plurimi aestimatum iri asseverans, quoniam is ganeo celeberrimus de ea poterat optime judicare Acharn. 85:ω φιλτατ' G και πάλαι ποθουμένη, ωγλθες ποθεινὴ ιεν τραγωδrassi χ6θοις,
ganeone commemorantur, primum clocum inter eos Morychus obtinet. Pac. 1008:
τενδαις; Sunt enim gulos homines τένθαι, ut imaeus Lex. p. 80: τενθης, ο γαοτρι it αργος XPlieat. Cf. HeSych. S. V. τενδερ. Ceterum in summa vitae IuXuria rerumque assuentia Omnium boatus sibi videbatur, Ut eum deIycleo, tanquam Xemplar felicitatis, Vespis 502, nominaverit: eto πατερ ιιλ βουλο fia .....
ζῆν βίον γενναῆον, σπερ ορυχος.Atquo haec ipsa indoles fuit, quam Plato, Oeta comicus, in animo habuit voluitque significare, qui comparatum hominibus, quorum otii atque epularum cupiditas omnium Ore ferebatur, felicem omni ex parte perhibuit. Nam egimus apud Schol. ad Aristoph. Nub. 109. Πλατων λίγει' θει - ρυχε, τέως γαρ ευδαίμων φυς και Γλαυκε της φνλνιτα, I fεωγορας,
oi ζῆτε ερρινως, Ουθὲν ενθυιιουst ενοι . T. λ. Vide Suidam . V. Φασιανoi. De primi Versu Scriptura, quae quidem ad sententiam leviora videntur, copiose ei sigius Conject in Aristoph. p. 72 disputavit. Sed cum more atque indoles eorum spectantur, quibuscum comparatus St, abunde eos illustra Suidas, monens: υτοι πιυ ιαγγανεία διεβεβληντ0,
335쪽
id quod Ruhnkenius ad Tim. p. 32 in υgo ἐπὶ λαι/ιαργία διεβέβληντο mutavit. Et Leogoram, patrem Andocidis,
oratoris ceIeberrimi, eodem Domine aliis quoque tragoediarum Iocis VeXatum invenimus. f. Schol ad Aristoph. l. 1. Athen.
IX. p. 387 A. Aristoph. Lib. I. 1. Vesp. 126 l. Eupolis
Autolyc. p. Schol ad Aristoph. I. I. Duobus autem ceteris nomina ex voluptatibus indita iant, quibus se dediderant, Unum propter ibidinosum splendorem oculorum, alterUm a piscium genere ductum, quod in Oculis habere coeperant Schol ad
Aristoph. Lysist. 115 uid . . . Quaro si quid ex hoc Iudibrio comicorum licet colligere,
Morychus aequalis Aristophanis et Platonis tantam celebritatem Iuxurioso vitae genere a8Secutus est, ut in Proverbii consuetudinem venerit. Poetica ejus aus aut nulla, aut exigua fuit; neque enim tragoediae ab humilitate atque contemnenda mediocritate, qualem moribus Ostendit, Procul poterant abesse. Sod olim in Graecorum proverbi fuit, Ut eum ιωροτεοον
Mosυχου appellarent, qui re familiari neglecta, iners omnino ac desidiosum otium sequebatur. Vide Zenob. V, 13, post. XIII, 50, Arsen. 359, Plutarch. Prov. I, 40. Suid. . . Quod quanquam Polemo quidam, ut Suidas nominatim cum Zenobio scribit, in pistola ad Diophilum ad Dionysum sectare contendit, cum is Morychi nomen apud Siculos habuerit, Clem. Alex Protrept. IV, 47, idque unanimi voce comprobent cuncti;
tamen vehementer dubitandum est, num vel ratio, Vel auctoritas Polemonis tantum vincat, ut de tragico Poeta eodemque
tam luxuria, quam desidia famoso nemo audeat cogitare. Nam de otio ac segnitie dei quidquid veteres praedicaVi8Sent, Xantiquitatis monumentis frustra cognoscere ludui. Moschio Quis ille Moschi fuisset, nobilissimus Oeta, quo haud quisquam eorum, de quibus scrihere StatuimuS, aut plures nobis, aut probabiliores reliquit versiculos, Uam atriam habuisset, quibus parentibus, quoque Ioc fuisset natus, nec vetusti auctores memoriae prodiderunt, neque illi doctorum hominum indicarunt, qui eas quaestiones videntur ViXomittere potuisse. Quin Lilius Gyra Idus Martinus De Irius, Ger bardus V ossius ne commemorarunt quidem eum in choro tragicorum. Itaque disputationem, quae in integro nobis relicta est, testimoniis minus, quam rationibUS er-
336쪽
sciendam, ita Xplicabimus, ut iis, quae de viris cognominibus traduntur, copiose Propositis, Omnia, quae de oesi ejus X-quirere potuimUS aetatem, qua ViXit, accuratius definiant, aut in ianum eorum oscitionum conveniant, qui quidem in Graecorum historia memorantur, eumque ipsum nobi liunc Oetam fuisse persuadeant. In quo si quid habui, quod accedit ad veri similitudinem facile acquiesco certiora alii inveniant, qui semper probabilia adspernantur, etiamsi verum iis non liceat dispiceΓe. Itaque apud veteres memoria duorum hominum exstat ), quibus nomen Moschionis fuit. Est enim unus, qui de nave Hieronis scripsit Athon. V. p. 20ω - 209 E. Qui cum et illum Syracusarum regem amicissimum Romanis et Archimedem, mathematicum nominet, tragoedia certe non ejus generis fecit, quod in versibus poetae animadvertitur. Alterum plures
comici medii ordinis, qui inter Ol. 96 et Ol. 110, 3 floruisso
dicuntur, Mei noli. Hist Crit p. 27l, Boederi trium, quae Graeci coluerunt, comoediae generum ratione p. 23 Iudibrio habuerunt. Nam Alexis, ut ab eo capiamus initium, qui inter
Ol. 97 o Ol. 123 vixit, eine L. I. I. p. 376 in Trophonio haec Athen. VI p. 242 C:
παsαιιασγητον ἐν βροτοτ αυδ001ιενος. Quo maledicto cum luxuries Oetae geretur, in proverbium quodammodo abiisse eique nomen videtur ganeonis dedisse. Eodem spectat apprime sententia Stratonis, qui Moschionem una cum Nicerato et Philino, famosis, Opinor, parasitis, nominatim quasi hominem significat, quem ad epulas hospes invitaverit Athen. IX. p. 382 D. Item Xionicus, quem Meine Lius I. I. p. 17 medio comoediae generi adscripsit, cini Medicum millimus. Cum illa scriberem, fateor me nondum cognitur habuisse locum Dionysii Halic de Dinarch. 11, quo orationes dinumeral, quae falso Dinarchi nomine legantur. Is igitur haec scribit
συμβαλων. Quam cum habitam existimet, priusquam nobilissimus patronus Vigesimum elatis annum alligerit, ipse tragicus a Nicodico in judicium fortasse vocatus est. Quae si vera esse censemus, ex ipso Dionysio intelligimus, Moschionem Atheniensem Dinarcho fuisse superiorem aetate.
337쪽
Phileuripide, cum dubitetur quidam cibus quomodo optime Parari debeat, Xquisitam Moschionis rationem, qua illuna consueverit edere, habet praestantissimam. Est enim Iocus p.
Ubi noli praetermittere, quod, cum Omni verborum Sen8u tanquam gurges describatur, cognomen simul φιλαυλου habet. Macho denique, poeta novi generis, numeravit Moschionem in
παρασιτον ri γραὸς τρεφό/ιενον πλουσίας, ' δεῖνα, παραδοξόν γε ποιεῖς πραγμ', τι γραν ποι ει ἐν γαστρι λα/ιβάνειν εί. Jam dixerit fortasse quispiam, comicum alia cogitasse, alia in hominem dixisse, qui se totum dedisset voluptatibus. Quemadmodum vero haudquaquam id maxime egit, ut Moschionem derideret, sed tota irrisionis vis in parasitum quendam directa est, quem Moschi castigat; sic neque in proverbio, a quo duxit hoc nomen τὸν δροποτην .... λεγο/tενον , dissimu-Ιati Valere solet, neque haec sententia illis, quae primo Ioco altulimus, Athenaei probatur verbis, quae declarant, nihil ironiae agnoscendum in eo nomine e88e. Nec Ver caU88a St,
quare de alio Moschione cogitemus, icet Macho non fuerit Poeta medii comoediae generis. Ex quo efficitur, Moschionem, quisquis fuit, quamvis avidum epularum, ab ebrietate Procul abfuisse. Porro quod hominem graviter reprehendit, Ueruoses, quas in victum impenderet, inhonestis sibi modis com- Parantem Vidisset, ipse sensum recti pulchrique haud dubie servaveras integrum, neque ex abjecto erat hominum grege,
338쪽
qui ingenium ac inores omni genere libidinum inquinare parum dubitabant. Callicrates tandem tota comoedia eum PeΓ-
Quodsi nunc omnia, quae comici in Moschione cavillati Sunt, comparamus, Undique collecta Moschi Athenis illo tem- fore ViXit, quo media comoedia maxime floruit. Nam quod Vel patriam, vel domicilium habuit Athenas, e Machoni narratione intelligimus, eum non procul Lyce in ganeonem, a muliercula nutritum esse invectum, ne illud moneam, quod, nisi Athenis fuisset in omnium oro, a tot poetis in cena ViX derideri potuisset. Ut in bibendo summa ejus temperantia
fuit; sic vehementem epularum amorem equebatur. Nihilominus decus quoddam tenere, nec aliorum impen8i Ventri Oluit servire, adeo ut parasitum dictorio sigeret, qui praeter Oluptatem ac pudicitiam esca consectabatia P. Sed hunc ipsum, quem comici verbi castigarunt, tragicum poetam fuisse, hoc facilius persuadebimur, quo accitratius omnia momenta Observata fuerint, quae Xstant in ejus reliquiis. Nam et saepe tum accidit, ut IuXuria dissuerent Oetae, Utque Omoediis hoc Domine exagitarentur, et fama, quae arasit certe maXima fuit, cum magnitudine lavoris Optime congruit, quem talibus quidem versiculis sibi, quales condidit, compararet illo tempore Necesse erat. e multum fallimur, poetam Athenis Vel natum, e commoratum esse, vel fabula edidi88 Putan
Ubi quis est, quem insignis ille fugiat modus, quo tam genuS Atheniensium, quam 'therialem loquendi inciso οἱαν effert, Optimum illum iublicae di hortatis fructum, Univer8is civibus,
Seu SerVi, Seu liberi erant, concessum, 'Uen Oratore multimodis laudant' Nido Plat Gorg. 487 Demosth Philipp. III, 3.
Ru diger ad Demosth de ac P. 17S Mouia et Bec . p. elinil Quae cum videatur superbiae spectatorum dedis8e, quo
339쪽
gratiam eorum inirent, eam fabulam Athenis, Opinor, docuit. Pari modo quae de temporis ratione colligimus, ea tragici poetae eandem aetatem fuisse demonstrant, qua ViXit, quem comici luserunt. Nam prima in sabula, quam libet nominare, Euripidem ita secutus est, ut, cum Primus is Telephiam egenum ac laceratis utentem Vestibus fecisset, eandem personam miseriis
Pugnantem de iisque querentem induceret Moschio. Nam inde haec sumpsit Stobaeus Eclog. h. I, 5, 1:
μιρα, λιταις τρωτε δυστήνων 'soτων, Παν τλῆ ιι αναγκης στυγνον, ἡ κατ αυχμνων ηιιων ἐρείδεις, τῆς τε λατρεια ζυγόν. Quare qui Euripidem est imitatus, is hoc principe alii minor
fuerit necesse est. Apud Stobaeum Serm. p. ecb. 168 Versus e Themistocle translati sunt, quibus aliqua pars Pugnae navalis descripta videtur. ei Deli. Hist Crit. p. 522. Quid igitur caussae habuit poeta, quod historicam materiem Subjecerit tragoediae, cum argumenta e mythi vulgo Peterentur Hanc enim legem a tragicis Graecorum ervatam 88 contendimus, ut, nisi publicarum rerum rationes ade8sent ipsi gra- issimae, quae e Paullo ante gestas suaderent in cena e praesentandas, nullam rem ex historia sumptam tragoedia ornarent. Quod igitur lactum in caussa fuisse censemuS, Uare
Moschi scripserit Themistoclem Quae res in Atheniensium historia aut par, aut similis facinori fuit, quo Themistocles ingentes Persarum copias apud Salamina devicit Nam hoc magnificentissimum ejus factum praeprimis laudatur. Equidem
non dubito, quin pugnam naValem, quae circa Cnidum est facta, Salaminiae comparaVerint, idemque Cononem, cujus opera victoriam ibi paraverant, alterum habuerint Themistoclem. Nam ibi, quanquam Xercitus barbarorum oppressi non sunt, quibus ip8um Graecorum nomen erat invisum, tamen hostis est victus, qui non odio externae gentis, sed dominationis cupidine ductus, cum felicissima essent Agesilai arma, libertati Graecarum civitatium summum periculum parare Videbatur ). Et opus Spartanorum adeo fractae ac debilitatae sunt,
1 Corn. ep. Con. 4 sua ictoria non solum Athenae, Sed Eliam cuncta Graecia, quae Sub Lacedaemoniorum fuerat imperio. liberiata St.
340쪽
quamvis Athenienses victoriam facili opera consecuti dicantur, ut non solum Agesilaus communem illam caIamitatem gravissime ferret, sed etiam Lacedaemonii nec Cononem et harnabagum, hostili modo littora Laconiae aggressos, PropuI8are, neque Corinthios Possent Prohibere, quominus fretum Achaiae, et Lechaei occuparetur. Xenoph. Hellen IV, 3. Quod rerum discrimon debebant inprimis Cononi, qui, cum classi Graeco-Tum Praeesset, multi Persarum navibus auctae cumque inprimis dimicaret, non modo sortissimum se praebuerat, Sed rem
ipse quoque ad victoriam illam perduxerat. Quod autem similitudinem Cononis cum hemistocle maximam fecit, Atheniensibit muros a Lacedaemoniis dirutos resecit. Cf. Xenoph. l. I. . then. I. p. 3 D. Nop. Con. 4 ). Quodsi igitur ea fabuI Moschi tacta alterius hemistoclis voluit celebrare, hance tempore Octam fuisse sequitur, cum fama ejus Proelii ma-Xime floreret. At seri potuit, ut memoriam ipsius hominis
longe clarissimi renovaro conaretur. Neque enim caussa defuit Fama tenet, Athenienses, peste afflictos, cum de evamine consulerent Apollinem, id responsum tulisse, ut ossa
Themistoclis illa Magnosiae condita deferrent Athenas, idque clam eos fraudibus perfecisse, cum Magnesi obsisterent, Decineres tanti hominis sibi eriperentur Thucydid. I, 1 38. Corn. Nep. hemist. 10. Schol ad Aristoph. q. 84. Quae res si
Moschioni occasionem praebuit sabulam Ocendi, quando fecerit eam, non ita liquet Philiscus ver poeta comicus, cujus aetatem circa Ol. C ponunt, quod a Parrhasio depictus est,
Plin. Nat. Hist. XXXV, 10, hemistoclem scripsit, ut Suidas
Juslin Hist. VI, 3: mu et ipse dux Onon non tam Persis, quam a friae ludebat lc. Qui cum propter Patriae salutem res egregias secisset, ab Isocrate Paneg. 142 πιστοτατος et οῖς Ελλοσιν est appellatus, id
quod rem ius male intellexit. Vide etiam Casauhon ad Polyb. P. 28. 1 Quam quidem Atheniensium ortunam ab antiquitate cum iis,
quae Themistocles perfecerat, comparatam esse, doce JUslin. ist. VI, 5:,, Fatum illud Athenarum fuit, ut ante, a Persis crematae, δε nibus eorum et nunc a Lacedaemoniis dirutae, ex spoliis Lacedaemoniorum re- Stiluerentur versa quoque vice nunc haberent socios, quos lunc hostes habuerati et hostes nunc alerentur, cum quibus juncti tunc arctissimis societatis vinculis suerant.