장음표시 사용
191쪽
Iud fuere videtur ad delectum principiorum;& eum doceat artificium consequentiae , certe quid ex quolibet sequatur per Logicam scimus. Adde ι . quod comparamus Scientia per ratiocinationem,quam ex instituto suo Logica dirigit & perficit. IV. Qu6nam vect pacto Logica concurrat ad actus aliarum Scientiarum, ex dictis Deile definitur. Nec concurrit efficienter actus Logicus adactus aliarum scientiarum, quod ex principiis Physicis aliquando probabimus : sed tantiim directies, hoe est cognitio Artifici j ratiocinationis in materia abstracta,hoe est in terminis Logicis , sussicienter instituit intellectum ut ratiocinetur in certa materia. Adde si vis, cum paralogismus sit venenum scientiae, & semen erroris,unius tantum Logicae ope probe discernitur 1 legitima demonstratione, ubi scilicet reducitur ad principia syllogistica. V. Quod denique spectat ad nobilitatem seu persectionem Logicae, consule Authores Logicά: nec enim Panegyristem ago. Vno verbo dixisse sussiciat , 'persectionem Scientiae maxime petendam ab euidentia claritudine demonstrationum : in quo certe Logica nulli Scientiae cedere potest, nec ipsi quidem Geometriae.
Reliqua taceo quae frustra chartam occuparent: iam ad seria venio.
192쪽
onsequentia est habitudo unius ad aliud, vi cuius , unum inscitur ex alio.
Explicatur ; habitudo unius ad aliud triplicis generis esk p
test; primum est nece Isariae connexionis, sic homo cum aram li conuertitur ; alterum necessariae separationis , sic ho . ocum lapide esse non potest; vltimum est contingentiae ,vel aduentitiae conjuncti Q iiis, se homo cum albedine conjungitur. In primo genere, vel est mutua connexio inter duo , ut inter hominem &risibile , ita ut neutrum sine altero esse possit: vel non mutua vi inter hominem & animal ; nam reucra homo nec eis arid cum animali conjungitur, nec enim homo esse potest nisi sit animai,at vero cum sit animal licet homo non sit, animal cum homine necessario non conjungitur.
Hinc si est mutua connexio , ex uno posito sequitur aliud, & vicissim ex hoc posito sequitur illud, v g. est homo, ergo risibilu, est risibilo ergo homo. Similiter ex uno negato sequitur negatio alterius, &vicissim ex hums negatione, illius negatio consequitur, v. g. Non est bomo,ergo non es risibilis ; non est ri bilis, ergo non est homo: cum vero non est mutua conaeexio , ex eo posito quod eum alio connexionem habet sequitur aliud; non tamen ex hoc posito sequitur illud, v. g. est homo,ergo es animae; non vero , est anima ergo est homo. Dc-nique ex negato illo quod habet connexionem non sequitur alterius negatio, sed ex negatione huius sequitur negatio illius , v. g. non es homo, ergo non es .ini at,nulta est consequentia, vae tamen est cum dicitur, non est animal, ergo
In secundo genere si est tanta separatio , vel oppositio inter duo , Muniam ista excludat aliud,ut, si unum sit,aliud non sit ; si vero non sit, aliud esto necesse su: tunc ex Vno eo sito negauM aliud, & ex negat O POniLur, V. g. est dies .
193쪽
D e Artificio consequentiae. I I
rego nox ηon es, non es uiss , igitur nox es, at ii nota sit tanta oppositio, nec alterum e duobus este Deccile sir, certe ex posito uno, negatur aliud , non tamen ponitur ex negato, V. g. est homo, igitur non ess equus, dici tamen non potest, non est homo , igitur est equus. In tertio genere, nec ex polito uno sequitur aliud , nec ex negato negatur, nec ex posito negatur, nec ex negato ponitur, V. g. est homo, ergo es albiu ; non
est homo, igitur non est albin, nulla est consequentia, ex quibus facile obseruari potest quatuor modis unum ex alio sequi ; Primo ex posito ponitur ; Se- cudo,ex posito negatur;Tertio,ex negato ponitur; Quarib,ex negato negatur. Itaque illud quod insertur vocetur conseqtiens, illud ex quo infertur sit antecedens ; illud denique quo,seu vi cuius .insertur, dicatur consequentia. Porrbobseruabis duobus modis consequentiae vim considerari posse, primo ratione praedicati, vel attributi, hoc est cum eidem subjecto tribuitur aliquod praedicatum in antecedente, vi cuius tribuitur eidem alterum in consequente. V. g. homo est animal ergo homo es corpus. Secundo ratione subjecti, hoc est cum tribuitur aliquod praedicatum subjecto, quod deinde alteri subjecto tribuit ut, V. g. Omnis homs es animae, ergo Petriu es animal, quae consequentia in eo tantum posita est quod subjectum consequentiae in subjecto antecedentis includatur. Igitur ex his satis explicatur habitudo illa seu comparatio quae inter duo
intercedit, quorum unum ita comparatum est, ut ex alio inferatur , seu comsequatur.
Terminus est extremum propositionis Haec duobus extremis,vel extremiratibus clauditur, praedicato scilicet, vel attributo quod alteri inest ;& sub Iccho cui alterum inest. Hic plures tricas congerunt litigiosi Philosophi, a Quibus abstineo, quemadmodum enim Mathematici de definito aequi latero, vel rectangillo non disputant,at semel definitum deinde usurpant; ita prorsus ego seinci definitas voces usurpabo , & cum aliquid de iis demonstrandum erit, in eo tantum. sensu id praestabo , qui definitioni consentiar. Porro, pleraque stini Terminorum genera , qui pro diuersa quam habent inter se habitudine ε, diuersa etiam nomina sertiuntur. Illos omnes hac deta nitione complectar, praefixis duntaxat numeris, distinctionis gratia.
I. Terminus consequens est praedicatum consequentis. a. Terminus antecedens est praedicatum antecedentis.
3. Terminus superior est qui latius patet. q. Terminus inferior est qui minus late pater. F. Terminus repugnans est qui alteri necessario non inest & de illo nece
Terminus contingens, qui potest alteri inesse, vel non inesse. 7- Terminus conuertibilis est qui alteri toti inest & hic illi toti. bsecita quae se eundem Terminum cum diuersis comparatum diuersam. etiam appellationem sortiri. v. g. animal si comparetur cum homine, est terminus superior, si cum coepore est inferior,s cum sensitivo est conuertibilis, si cum lapide est repugnans, si sit iii antecedente est antecedens, si in conse- si te me est consequen5
194쪽
i i Liber pHmus. Tertia Desinitio.
Propositio est, quae constat praedicato & subjecto, hoc est altero termino qui alteri inest,uel non inest,& altero cui vel inest, vel non inest,u.g. homo
Explicatur.Prop sitimis nomine , actum intellectus minime intelligo , hie enim non definio propositionem Physicam , sed Logicam , quae una ad rem praesentem spectat, si quid enim alteri inest, licet minime inesse dicatur, est propositio quam vulgo Ulemuam Scholastici vocant, quam hic tantum a stractam consideramus, hoc est nulli certae materiae affixam seu conitin Ram, sciit Mathematicus triangulum considerat, sic attributum Logicum,uel praedicatum incommuni,hoc est, quidquid alteri inest , vel non inest, quidquid tandem sit,obit enim utrumque munus, praedicatum scilicet alteri inesse, vel non inesse, ita quoque subjectum Losicum est subjectum in communi Vel abstractum, id est quidquid tale est ut illi aliud insit, vel non insit. Sic deni que propositio Logica, est conflatum quoddam ex duobus terminis, quorum unus alteri inest,uel non inest. Porro quemadmodum Geometra triangulum abstractam designat,ut sit locus constructioni quam demonstratio desiderit tribus litteris A, B, C, sic Logicus propositionem appellatam duabus litteris dessinit,v.g. sit propositio omno A , est B , quae litterae sunt meri calculi qes vicem gerunt alterius termini certae materiae conjuncti.v.g.onmis hon es -- mal, quippe A, vicem gerit eorum omnium quibus aliud ineste porest, cte Reorum omnium, quae alteri inesse poliunt. Iam vero hac definitione diuersa propositionum genera quae ad rem nostram pertinent,praefixis singulis nume-Lis complectemur.
1. Propositio affirmativa est illa,cuius praedic atum accipitur pro eo quod alteri inest : dicemus deinceps cuius praedicatum de subjecto dicitur . vel 1L
E. Propositio negatiua est illa , cuius praedicatum sumitur seu ponitur pro illo quod alteri non inest: dicemus deinceps cuius praedicatum de subjecto negatur,defungitur enim hoc duplici munere praedicarum. Et haec est propositionis qualitas ut Scholastici vocant; si enim quaeras qualis sit propositio, respondeoo affirmativa,vel negativa. 3. Propositio uniuersalis est illa, cuius subjecto praefigitur signum uniuersale omnis, vel milius. . Propositio particularis est illa, cuius subjecto praefigitur signum particulare Exemplum uniuersalis sit,ormiis homo est animae,particularis vero aluuod animal es homo, & haec est propositionis quantitas, si enim quaeram quanta est haec propositio , respondebis illico , uniuersalis , vel particularis.
s. Proposito singularis est illa, cuius subjecto praefigitur signum sim
lare, hic, ille saltem tacitε, v. g. His homo es Doctin, vel Petrus os D.- , hine dixi tacite,quia hoe subjectum Peirus conuenit cum Isto his homo,talis homo quippe communis & vaga significatio huius vocis homo certo & designato homini, vel indiuiduo affigitur. 6. Propositio infinita uti est, cuius sibi e in commune caret signo, v.g homo
195쪽
De Artificio consequentia. I s
h ο eumh, si praedicatum sit contingem censetur particularis, si ured neceΩsaritim, uniuersalis,necessarium voco praedicatum, quo tale subjectum carere non potest. . Propositio salsa est illa, cuius praedicatum non inest subjecto eui dIeitur inesse,vel inest cui negatur inesse. Iterum moneo, unum dici de alio Lo giee , vel affirmari vel praedicari, idem esse ac sumi, accipi , usurpari, pro eo quod alteri inest, ita ut illa propositio censeatur vera, cuius praedicatum sumitur pro eo quod alteri inest, cui certe non inest , salsa e con
Propositionum oppositio est comparatio duarum propositionum, quarum idem est subjectum & praedicatum in quantitate & qualitate. Est autem triplex propositionum oppositio; vel enim est diuersa quantitas simul & qualitas, vel diuersa qualitas ; non quantitas , vel diuersa quantitas
1. Contradictoriae sunt quarum est diuersa quantitas & qualitas,u .g.Mnni, homo est animal, ariquis homo non est animal. 2. Contrariet,quarum est eadem quantitas uniuersalis,sed diuersa qualitas, V.g. omnis homo est animalinullus homo es animal. 3. Subcontrariae quarum est eadem quantitas particularis,& diuersa qualitas, V.g.aliquis homo est Doctus, M'mi homo non es Doctus. 4. Subalternae affirmativae , quarum est eadem qualitas affirmativare diuersa quantitas, verbi gratia , omnla homo es animae, aliquis homo est
s. Subalternae negatiuae, quarum est eadem qualitas negativa & diuersa quantitas,u g. nullus homo es equus, aliquis homo non est equus.
Sensus propositionis est comparatio quaedam significationis terminorum, seu modus quidam , quo cum subiecto praedicatum suae significationis vim iparticipa . r. Sensus distributivus est quo praedicatum ita dicitur inesse , vel non ii esse subiecto uniuersali, id est , cui praefigitur signum uniuersale, ut singuliseriam quae sub eo continentur, vel in eo includuntur , se usum tacite inesse, vel non inesse dicatur:v.g. omnis homo est animai,haec propositio habet sensum distributivum, quia piaedicatum animiam dicitur inesse omni homini,visngulis etiam seorsum hominibus inesse dicatur,&tacite includat haec omnia dicta, hic homo est animal est ille ect animal. Hinc dicitur resolui propositio distributiva in plura sit biecta singularia communi subiecto comprehensa , dc Connexa copulatiuae-seu nec, quibus idem seorsum praedicatum tribuitur. Porrδbie sensus omni propositioni uniuersali, tum amrmatinae tum negati-- competit, quam definiuimus d. l .. n. l. Senias Diuitig Corale
196쪽
1. Sensus eollectivus est quo praedicatum ita conuenit subjecto, ut singuli, sub eo contentis simul tantum sumptis & conjuneti m conueniat, v. g. omnis Milas est exciviliis,quippe praedicatu in Alii dexercitiu non comaenit siciis gulis Militibus seorsum, ted tantum simul sumptis. 3. Sensus disiunctivus est ille quo praedicatum conuenit subjecto particulati definite: v.g. aliquis homo es Dostus , resoluitur haec propositio per conjunctionem, dies, nec potest praedicatum Doctus de singulis seorsum ab alii, negari, clim uni definite conueniat; & hic sensus proprie conuenit propositioni particulari, quam definiuimus d. s. n. q. . Sensus disiunctus est quo praedicatum conuenit subjecto particulati non definito: v. g. aliquis oculus es neces m ad videndum. Re luitur quoque
haec propositio per copulam veι, sed negari potest praedicatum de frigulis
scortum ab aliis, cum nulli definite conueniat. s. Sensus compositus cst quo eraedicatum dicitur inelse subjecto , vel non inesse,quatenus aliqua particula subjecto assi xa de conjuncta consideratur,v.f. homosedens non potes ambulare. Haec propositio est vera , in sensu composito, quia reuera nullus ambulare potest quandiu sedet. 6. Sensus diuisus est quo praedicatum dicitur inesse,vel non inesse subjecto, quatenus eadem particula ab eo consideratur sejuncta & quasi diuis a. v. t.
ἡ Osedens potes ambulare , haec propositio est vera in sensu diuiso.
Suppositio est alicuius termini acceptio, vel usurpatio; haec vulgo multiplex este dicitur. i. Materialis, qua terminus usurpatur pro se ipso, non vero pro eo 13 quod lignificandum institutus est,ut quando dicitur,homo es vox di illabaδε-m, habet suppositionem materialem. 1. Formalis quando usurpatur pro eo quod significat, ut homo es arimae.
. Subjectum non siipponens est cum quo aliqua particula conjungitet quae subjectum ipsum destruit, v. g. homo qui non es animal es Doctui.Idem ibco depraedicato non supponente. s. Terminus distributus est qui vel pro certa re usurpatur , vel Pro oni: eo quod significat. Axiomata. I. Contradictoria non possunt esse simul.
Hoc primum est&uniuersalissimum principium ex quo,ut plurimum catera omnia derivantur, modica tantum indiget explicatione. Contradietoria sunt id quod est & eius negatiO.V.g. ens & non em,album, ηalbum,seu quorum unum excludit aliud nece illario; seu quae se intaicciri negati
ita ut simul esse nulla ratione possint. Porro ut sint contradictoria spectate debent ad idem subjectum & tempesad eundem locum, sensum, modum, statum, &c. Posuia ι
197쪽
De Artificio consequentia. 1 s
Primum. Liceat usurpare terminum appellatum, superiorem inferiorem. Secundum. Liceat cum alio componere, vel ex alio inferre.
Propositiones contradictoriae non possunt esse simul verae. Demonstratur. sint enim propositiones contradictoriae, Omnis homo est animat, aliquis homo non es animal per deis. .n. i. sintque simul verae si fieri potest; certe si prima est vera,animal reuera inest omni homini ut dicitur ineise per def. 3.n.7. si vcro secunda est vera,certe animal non inest alleui homini ut dicitur non ineia se per def. 3. n. 7. Igitur inest & non inest, idem eidem ; sed ita inesse & non inesse sinat contradictoria per Seholium axiom. I. igitur contradictoria sunt simul, sed haec simul esse non possunt per ax. i. Igitur propositiones contra-ἡictoriae non possunt esse simul: quod erat demonstrandum. Theorema L. Propositiones contradictoriae non possunt et se simul falsae. Demonst. sint enim duae contradictoriae ut in Th. I. sintque ambae simul falsae si fieri potest. Si prima, igitur animal non inest omni homini ut dicitur inesse per def. i. n. S. igitur alicui non inest. Si altera igitur canimal inest eidem homini cui dicitur non inesse , ishur idem inest eidem Se non inest, haec sunt contradictoria, igitur coluradictoria sunt simul, simul esse non pol sunt per ax. I. igi tur propositiones contradictoriae non possunt esse simul saliae,quod erat dem. Theorema 3. η H Eadem propositio non potest esse vera&falsa. Sit enim quaelibet propositio per post. a. omnii homo est animal, si est vera,animal inest reuera ointii homini, ut dicitur inesse per d. s. n. . Si falsa, non inest per def. 3. n. 8. igitur idem inest& non inest eidem. Haec sunt coiitradictoria per Scholium ax. I. Igitur contradictoria sunt simul: at simul esse non polliunt per ax. i. Igitur eadem propositio non potest simul esse vera & falsa:quod erat dem.
Obseruo este aliquas propositiones quae vulgo vocantur insolubiles quae verae simul & falsae elle videntur de quibus in Controuersijs disputabimus;ne quod Arte alicui minus gratum esset semel inchoatam nostrorum Theorematum seriem perturbemus.Itaque illud nobis deinceps solemne erit, ut si quae lites occurrant,illas non certe praetereamus, sed ad libri calcem quas ad larcinas et impedimenta remittamus.
Ex assertione termini qui neeessariam connexionem habet cum alio,Isr-quitur huius assertio. Sit enim terminus homo per post. . si alius cum quo ne- celsario conjunctus sit v. g. amimal, certe cum non possit esse homo quin sit animal, diei potest est homo , igitur est animal per d. r. igitur ex assertione termini,&c. quod erat dem.
198쪽
non tanten mutuam non sequitur negatio butus, sint ijdem termini,homo, ita , certe eum animal esse possit icci non sit homo,dici non potest non osthomo ergo non est animal quia nulla est connexio inter negationem hominis denegationem animalis: igitur haec ex illa non consequitur gitur ex negatione termini, &c. quod erat dem.
Quando sunt termini conuertibiles exposito uno ponitur alius, ex negato negatur: sint enim duo termini qui te ita habeant ut unus sine alio esse non possit per post. I. certe cum sit connexio mutua polito uno ponitur alius &negato negatur per def. I. alioquin si fiesi possit non ponatur , igitur potitus sne alio esse potest, contra iuppositionem igitια ex negatione , &c.. quod erat dem.
Ex negatione termini qui non habet cum alio necessariam connexionem, quam tamen hic habet cum illo, sequitur necessario termini alterius negatio, lint enim duo termini appellati animai,noxo, per post L. certe cum non pos-st esse homo nisi sit animal, negatio animalis habet Necessariam connexio nem cum negatione hominis,lgi rur haec ex illa isequitur per de L I. igitur ex negatione termini,&c. quod erat dem.
Ex assertione termini qui non habet cum alio necessariam connexionem,&c. ut in Th. . non sequitur assertio huius: nam sequatur si fieri potest sit ' est necessiaria connexio per Dcf. I.contra supposis. igitur ex assertione termini,&c. quod erat. dem.
Ex assertione termini repugnantis sequitur negatio alterius.Sint enim duo termini repugnantes, homo,equus per post. l. Certe cui inest homo non inest per def. 3. n. s. Igitur posito quod sit homo, non est equus ; alioquin si idem est homo & equus non sunt termini repugnantes,contra supposit. Igitur ex assertione term.&c. quod erat dem. Theorema IO. Ex negatione termini repugnantis , non sequitur assertio alterius nisi sint etiam ambo contradictorii ; Sint enim iidem termini-; certe licet non sit equus non sequitur esse hominem , quia vel potest ello aliud animal, vel etiam non esse animal; alioquin contradictoria essent sim tui : accipiat ut enim alius terminus repugnans,qui si bos,certe si est bos non est homo. Iam vero si ex eo quδd non sit equus sit homo; igitur est homo & non est homo, quae sunt contradictoria, haec non potiunt esse simul per Ax. prim. Igi rurex negat. term.&c. quod erat dem. Theorema II. Ex assertione unius comtradictor ij sequitur negatio alterius , ex negationei asseitio . Quia alsertio unius est necessario connexa cum negatione alterius,
liut haec seluitur ex illa 2evdes. Alioquin nisi esset connexa posset esse
199쪽
De Artificio consequentia . I 47
sne illa. Igitur assertio utriusque contradictorii simul,igitur simul essent duo
contradictoris,contra Ax. I.Igitur ex asscrtiolae unius,&α quod erat dem. Eecunda pars eodem modo probatur.
Praedicatum propositionis uniuersialis, vel particularis affirmativae neces sario non distribuitur. Sit enim propositio uniuersalis o mussomo est animal, animal non distribuitur. Si enim distribueretur,igitur omne animal omni homini: sed aliquod animal non inest homini, est enim terminus cum quo alius, scillaet gomo necessario conuertitur licci connexio non sit mutua. Igitur duae contradictoriae ellent simul verae ; simul esse verae non possunt per Th. r. Igitur praedicatum propositionis,&c. quod erat dem
Obseruo aliquod animal habere connexionem cum homine necessariam, quippe unum non potest conuerti cum alio nisi hoc pariter cum illo conuertatur, igitur quando diximus supra hominem conuerti quidem cum animali, non vero animal cum homine, non est ita intelligendum ut homo conuerta-ttir cum omni animali, sed tant sim cum at uo, & nullum animal conuertati iucum homine, sed tantum omne, cum certe aliquod necellario conuertatur; nam aliquod animal est homo. Itaque cum non possit elle homo, nisi sit animal , dicimus hominem necellario conuerti cum animali, non vero animal cum homine, quia aliquod animal ullo potest quod tamen homo non est. De nique ut propositio assiimatiua sit vera, non debet praedicatum totum inesse
sebiecto, sed tantum aliquid illius, id est , non debet totum id quod praedicatum est, vel quod inest subjecto, inesse cui tribuitur. Theorema II. Subjectum prNostionis uniuersalis distribilitur.Sir enim primo propositio uniuersalis amrmativa omnis homo es animal. Si siubjectum homo , non distribuitur liquis homo non est animal, sed sunt propositiones contradictoriae quae non polliint esse simul verae ser Th. i. sit iam uniuersalis negativa, nulliis homo ost equus, si subjectum homo non distribuitur. Igitur aliquis homo est equus,sunt autem hae contradictoriae. Igitur subjectum propositionis,&c.quod
Subjectum propositionis particularis non distribuitur. Sit enim primo asi firmativa, aliquod animal est homo,animal non distribuitur ε, si enim distribuitur omne animal es homo per defc .n. s. sed propositio particularis est illa cuius subjecto praefigitur signum particulare aliquis, per def. s. n. q. adde quod
omne animal non conuertitur cum homine; nec cnim est mutua connexio,
igitur non distribuitur per Th. 11.Clim enim latius pateat animal per post. . certe aliquod animal non est homo per des. Σ. n. igitur duae contradictoriae simul verae contra Th. i. Sit etiam negativa aliquod animal non es homo,etietura contradictoriae simul essent verae, si animal distribueretur ut patet. Igitur sub- ajectum propost.&c. quod erat dem. T a. Duiligod by Coos le
200쪽
Praedicatum propositionis negatiuae uniuersalis, vel particularis distribui tur, si enim primo uniuersalis natius homo est equus distribuitur ; nam si mondistribuitur, igitur aliquis equus inest homini. Igitur haec est vera,aliqω mo es equus, per des. . n. 7. igitur contradictoriae simul verae contra Th. 1. Sitvcrh particularis aliquod animal non est homo, praedicatum distribuitur ue milienim distribuatur contradictoriae pollunt osse simul verae ; n.'m est haec vera omnis homo es animae, quia animal non distribuitur per Th. 12. haec quoque aliquis homo non es animal, cit vera si animal non distribuatur , nam reu cra aliquod animal non inest homini, ut dicitur non inesse per Def. 3. n. p. sedditae contradictoriae simul esse verae non possunt per Th. I. igitur praedicatum propositionis ,&c. quod erat demonst.
Obseruo pri md , terminos conuertibiles ita esse comparatoc, ut unus di stribuatut si alius distribuitur,vel enim unus latius patet quam alius ter Def.
Obseruo seeundd in uniuersali negativa virumque distribui, si1biectust, scilicet & praedicatum ; in particuliari negativa quae est eius contradictoria, neutrum. In assirmativa uniuersali alterum tantum scilicet subicinum noupraedicatum , in particulari negatiua eius contradictoria , praedicatum non vero sibiectum.
Ex veritate unius contradictoriae sequitur salsitas alterius, cum enim non possint esse s mul verae per Th. I. veritas unius est necessario coniuncta cum falsitat, alterius, igitur ex veritate unius ponitur falsitas alterius petTh. . quod erat dem. Theo=ema IT. Ex assertione veritatis alicuius propositionis sequitur negatio falsitatis et iisdem, v. g. est vera, igitur non est salia. Cum enim eadem propositici non possit simul esse vera & salsa, per Th. 3. veritas & falsitas sunt termini repugnantes,igitur ex assistione veritatis sequitur negatio Distatis per Th. ue. veritas & falsitas sunt termini repugnantes, igitur ex assertione veritatis se quitur negatio salsitatis per Th. 9. quod erat dem.
Ex negatione veritatis sequitur assertio falsitatis in eadem propositione. v. g. non est vera, igitur est salsa, si enim non est Vera, certc non inest praedi eatum subiecto, vi dicitur inesse,alioquin si inesidet,esset Vera per Def. 3. n. . igitur est falsa per Def. 3 .n. 8. quod erat demon.
. Ex assertione falsitatis sequitur negatio veritatis , v. g. est falsa, ereo non est vera; quia eum simul esse non possit vera & falsa per Th. 3. certo falsitas est necessarid coniuncta cum negatione veritatis gitur haec sequitur ex illarer Th. 4. quod erat dem. I MONDjuiligod by Corale