장음표시 사용
191쪽
derat succidi praecipit, clamans ritiendite arboram, in praeei di e ramos eius, excutit stia eius,ct di γνnses, tintis eius: quod nimirum stinctus illa haberet, non Deo, sed bestiis , & animantibus accommodat OS r nam, ut ibi dicitur,tae a Ceselatuν omnis caro . Exigit enim 1 nobis Deus, non carnales. &besiales fructu sed spirituales, ac diuinos, qui mi ipsus cibus ese queant. Quare s laboras , R vehementer defatigaris , ut diuitiis, alijsq.caducis rcbus abundes,liis fiuctibus haud ille delectatur, quod illi animae arborem Decundare nequeant: idcirco succi detur arbor animae tuae ipsus Dei iussu,& in ignem mittetur, ut ardeat, utpotὰ malel dicto steriaitatis insectat mores enim mei,
inquit diuina Sapientia , non marcidi, Sterreni , sed seu tab honoris, ct honestatis , quales illi omnes sunt, qui a gratia divina procedunt. sane sciat terra sterilis , R in--cunda redditur , si longe a sole sit posita ut in Norilegia a sole remotissima, apparet. quae penitus quasi sterilis est ; se anima si a
sole diuinae gratiae sonse sit posita , multa licet opera perpetret, intacunda semper est,& maledicta : sicut contra , si diuinae gratiae lumen affulgeat, tantam habet anima ta cunditate , ut fructus bonorum operum non solum plurimos, sed etiam maximi apud Deum meriti asserat. Hinc sponsus in canticis sponsam alloquens r Vita rogi, inquit, cor meum soroν mea ,sons,cti eras Ii eor
ius cor amore Ctilneratur . Et quidem vul
neratum se dicit.Deus in vino crine colli sponsae, non quidem materiali, quia collo crines non sunt, sed spirituali, nimirum opere , licet mi modo gratia perpetrato: etenim cuni sit collum nexus corporis , di captis , habeat q. anima duas partes , quarum una quodammodo carnalis est , spiritualis altera , nimirum sensus, A spiritus; horum collum, seu nexus gratia centenda est, qua unam alteri subiicit, concordat unit: Scolli crines bona opera, quae ab illa sunt :nam ii opus bonum sine tua fit, non colli, sed capitis est, hoc est, non gratiae, sed rati nis , quod nec Deum vulnerat , nec illum delectat. Vertim quandocunque opus bonum in gratia fit, illius valor, ac pretium , cum potius d gratia , quam st ratione procedat, magis colli censendum Opus est , quam capitis . Et is ud est, quod licet minimum sit , spons tamen caelestis praecordia mouet, Vulnerat . sicut ipsemet docuit dicens: ξ ui δε- erit cyathum aquas, igida in nomine meo, amen aereo Nobis,non perdet merae de uam. O selicem bonorum operum tacunditatem lo crines j liees, qui Deo arridetis sed he il
infelix anima, quae sine collo gratiae vivit, quae q. tali priuata nexu, intacunda parit:& iuxta Oseae. maledictum , uti amine I beris , o Chera arantia gerit. Itaque fuer hera, dicit Isaias , pio ite, qui tali bono priuati estis; instat enim nobis dura illa sententia: Deciaile arborem; plangite, iapra upiditat. ut Ieremias dicit) Hholai Dan. Hli qua laesentis ad palatum stitis in sit i Sic Ieri TMe.
enim fiet,vi aqua lacrymarum, sordes animae q. 4 diluat, di gratia introducat, qua crines,Deo chari,bonorum operum producantur.
Factum est autem die tertia : dum compleret orationem benedicens Dominum, dixit .
Benedictum est nomen tuum Deus patrum nostrorum, qui cum iratus fueris, misericordiam facies, di in tempore tribulationis peccata dimittis his, qui inuocant te.
1 AZmdirere Dei a nostro in otio disserat.1 Nomen Dei quomodo benea. IIum . 3 Nomina , quibus Deus designatur, quae . 4 Atia nominis Dei acreptiones.s Nomen Dei hie in titera. 6 Sara cur hie Deum patrum Iureum meum appellet. 7 Deus quomodo dicatur irasci. 8 Ira mei,undest, ct unde miseris dia , quam etiam iratus facit. ACTU M OR autem die te lVERS. XIItia. Postquam nimirum per tres dies in suis lacrymis meditabunda permanserat: In isto tertia die, legit Arabs , Aratu .
Id est Deum, quem diu mente laudauerat, ore etiam laudare, ac benedicere coepit. Circa quam benedictionem aduertendum est, aliter nos benedicere Deo, aliter Deum nobis benedicere: nam Dei benedicere est Benedicere
benelacere, sicut dicere Dei est tacere: di iquid xit , ctjacta sunt. Quare quodcunque Deli donum , S gratia, est Dei benedictio . Uertim nostrum benedicere non est benefacere , quinimmo nisi diuina virtute sit fultum, inane eli, nihilque in ipsa re aliud ponit, quam laudare, & desideria nostra in bonum alterius aperire. Vnde nihil est aliud aliquem benedicere Deo, quam Deum laudare, laudemqtie, & gloriam illi ab omnibus exortare, iuxta quam significationem hic ponitur,& in psalmis, ubi David : Bene dicam s
192쪽
Ps 3. Heam , ait, Domintim in omni tempore, luperabile, quia eiusmodi est , qui eo no- ubi etiam quid sibi velit, his verbis declamine appellatur , cuius condatio in mentem rans , subdita Semper Iaus eius in ore meo duhominis reducitur,eius audito nomine: ita
alibi: Beridieam Dominum , ait, qui tri- etiam quae Deo conueniunt,nomini eius tri .hait mihi intestiestim, seu, ut legunt alis, Laubuuntur, eo quod mox audita quavis appel- dabo Dominum i S iterum alibi: In Geolatione Dei, concipiamus huiusmodi pro-ss benedieite momino, hoc est laudato .
prietates Deo conuenientes, audito enim, Dan. 1. IP
S apud Danielem dicitur: Benedixis Danielit nomine Dei, mox cogitamus rem aliquam Deum eisi, is Detitus ait: Sit nomen Domini
sanctissimam, omnique laude dignissimam , hen/dictum a fetiti , se Osque in seculum , ideoque S nomen eius sanctum , & ben diti stequentis me in sacris literis alibi. cium dicimus. ORS. Benediis tin eri nomen icium Deus , dre. l3 Verum hic nomine Dei, ipsius Dei glo-
Cum nomen imago quaedam si rei, & s-riam intelligendam puto; sie enim & ipse
diuina O- militudo illam representas: nomine Dei ho- sermonis usus obtinuit, ut dicamus, vir est ita significa norato, Deus honoratur, cuius si auitas nO-
magni nominis , hoc est gloriosus, qui vide
men etiam suave, & maiestas honorabile, tilicet magnam gloriam apud homines obii potestas terribile, & gloria benedictum l net: secundum quam significationem etia inefficiti ideo eum Dei honore ponitur sinulprouerbiis dicitur: Metitis es bona nomen, EMI. 7. θ' nominis sui honor, iuxta illud Ieremiser Ttiquam hinitia mtitiae. Et in Canticis de Chri-
Iere. I autem in nobis es Domine , nomen fan- sto: Oleiam effusum nomen stium , quod fa-C ant. Iesiam tuum inmeiatiam effveν nos , di illudina, & gloriae nominis eius ubique suauis V. Iozpasmir Benedis anima mea Domino , Θ simo fragraret odore, scut oleum facit, omnia, qua intra me fiant, nomini functo quando effunditur. Et Ieremias, seisi, ait,
etas; Sicuti etiam cum Christi honore eluctibi nomen seundum di/m hane , hoc est, sedem etiam nominis honor coniungitur: cisti tibi gloriam magnam, iuxta quam s- unde B. Paulus, de Christo verba iaciens, gnificationem etiam apud Grircos iratia, Phil. 2.9 Propter quod, ait, Θ Detis exaltavit litam, ponitur : ideo oras αὐον, nobilem, & esa is donatiit ius nom/n, quod es super omnerii ex Platone interpretatur Cicero. Quare
dum dicit hic Sara: Benedictiam es nomen Nomina Dei 3 Nomina autem, quibus Deus desgnaturtiatim, idem est,ac si diceret, magna, di prae
apud Hebr os, teste Hieronymo, sunt decem: elara est gloria tua .
nomen scilicet M, et,quod LXX. θιὸν, idest ε Deus patram nosm m. Vocat hic Sara
Deum, Aquila I ΑΔ, hoc est, λrtem inter- Deum, Deum patrum suorum, quod singula-pretantum nomen i mi , Eloim, S n,ii Eloe .ris Dei erga ipsos beneuolentia, di benefi- LatinE Devis r fiomen mirari, Sabaoth, quod centia, di illorum erga Deum eximia pietas, LXX. transtulerunt, Tromanus virtutum , obedientia, ct religio mirabiliter olim elu Aquila /xercituum: Nomen ivlar, Heloin , xisset: quo etiam nomine se ipsum Deus ap- quod nos excelsum dicimus, quas 'perpellare consueuerat, dicens : Ego fiam Mo- o. 3Omnes caelos: Nomen, Eser , & mns minias Deus Abraham , Deus Isaae, DeusEhete, quod qui es interpretatur,ut in Exod. Iurat , ubi etiam subdit,in es memoriale Exod. 3 i dicitur: Liat os misi ma ad vos: Nomen
meum in aeternum , agnomen scilicet, SAdonat, quod nos Dominii generaliter insigne meu,de quo maxime ipse glorietur , dicimus; Nomen re Ia, quod in Deo tantum quemadmodum etiam per Isaiam ait; Sertius Ua.qyponitur , di in alleluia extrema quoquo metis es tu IDMI, qtita in D gloriabor, ubi syllaba sonat: Nomen τε λαγρὰμ tris,hoc Est magis sbi gloriosum ostendat, se Dcum quatuor literarum , quod Hebraei ανεκφώνη- iustorum dici, qlam omnium aliarum re- Φ.ν , hoc est, ineffabile,putauerunt, illudquerum , & quidem merito: nam sicut Christus quatuor his literis scribere consueuerunt loquitur : regnum Dei intra iustos tantomiainan, & hoc Iehouali etiam dicitur , de tan- modo est, quippe qui soli Deum, tanquam dem nomen mo, Saddai, seu , ut alii scri- Deum dignoscant, di revereantur, illius' .pabut Iaddai,quod Aquila interpretatur αλκμreant praeceptis. Hoc igitur gratillimo titulo μὴν , nos vero robustum, suscientem, di om- Deum inuocans Sara, illum de corde laudat; nipotentem, de quihus hic non est,eur susus admirabilemq. praedicat in ira remittenda, disseramus . vide si placet eundem inerOl misericordia praestanda, ae peccatis condo
l nandis , dicens. Accipitur etia no infrequentet in sacris ui eiam iratus eris Irastitur Deus no
scripturis nomen Dei pro ipso Deo , unde ipα aliquam suae voluntatis commotionem, pro ipso Deo: quado in illis dieitur nomen Dei gloriosum, aut perturbatione, quae in uariabilis est; sed
admirabile, honu, sanctu, benedictum,& smi per esse erum iustae vitionis, Me per iram, is
lia, intelligitur Deu esse gloriosum, admir inglanation/m Dei, inquit Damascenus,
3 abilem, sancium, & omni laude dignum;nam inuti simias Votantistem ipstis,odiosas an-
quemadmodum nomen alicuius dicitur esse tem viιν, iIud I. atierfantem: nam fi nos gratum,& laudabile, aut odiosum,& vi- ea, qua eum Gesuntate no ira pugnant, odio
193쪽
habentes, an iram prorti imus. Neque tamen , ut dicit Ambrosius , irasitvir Deus
di verbo ira, furor, tristitia, poenitudo, &his similia Deo tribuuntur, non quatenus naturae impotentiam, aut vitium aliquod praeseserunt, sed quatenus vim, de actionem significant, S, ut scholastico more loquar, haec verba de Deo, non secundum assectum, sed secundum effectum dicuntur. i Describitur autem in sacris literis Deus aliquando iratus, ut homines, duin illum scelerum iussissimum vindicem esse considerant, magis peccare sermident. Bona au-ιem est haec ars, inquit Clemens, terrere,ne
peccemus: Quare,dicit Isaias: Dulosito ab homine , cuiusspiritus in naribus es , Idest,
timete Deum, di ne ad iracundiam illum concitetis: loquitur de Deo,sumpta metaphora ab homine ad iracundiam prouocato, qui satum vehementem e naribus emittens, magnam ostendit animi indignationem: caeterum diuinam iram semper habere adiunciam misericordiam bene docet Sara,dum
ait, qui, cum iratus fueris, cte. 8 3IisHeordiam falles. Sane antiquior est apud Deum misericordia, qu1m ira: nam misericordiam ille sponte sua, ut ita dicam, de ex suo genio prius erga nos exercet iram lautem nostra deinde peccata quodammodo: in illo excitant violenter ; est enim miseri scordia bonitatis diuinae comes, di ante Omne meritum ; sed ira iustitiae est administra,& meritum respicit. Quare nisi peccatum extitisset, nulla esset in Deo ira : at misericordia, & bonitas in illo eiset, etiam si nullum fuisset peccatum . sic. quod mundum hune condiderit, quod hominem primum , atque in illo totum humanum genus tot beneficiis ornauerit, benignitatis diuinae fuit.
At quod homo infra tu , de insensus illisuerit. & ad iracundiam Deum prouocaue rit, posterius est, atque ab homine duxit origincm . Porro ouod Deus hominum generi decreuerit ignoscere,ab ipso Deo,non a nobis natum eli, sed & Abrahae vocatio, saac, re Iacob electici,non humanam virtutem, sed
Deum auctorem habuit. Denique quoties Israelitico populo , diuinum imperium dc trectati, iratum Deum agnouimus, illius irae imitatores ipsi suis sceleribus fuerunte quo ties autem illis Deus ignouit, id ex sua misericordia fecit: quorum utrumque idem dilipse Dominus aperte docuit, dum ait: Per-l aliis tua. Oec fant,mmodo in me auxitiultuum. Quam quidem rem, qui subtilius co- ignoscere volunt,videant sanctum Thomam. i Iam vero licet ob nostra scelera Deus adi
iracundiam prouocetur; tamen, ut sua linquitur, suam etiam, cum iratus merit,misericordiam facit, pennas nimirum tempor
les inflictas mitigando, S contritis iv scendo i quamquam ob id etiam ostendit Deus in ira sua misericordiam suam, quod
scelera nostra citra condignum punit. 9 Et in trihiatisione peeeata dimittis . Licet peccatum veru,se proprie culpam significet: non raro tamen in sacris literis proIpere: poena peccato debita ponitur, ut apparet inlpro p acharia, ubi dicitur: me erit peeratum
uitatem tubernaeti rum . Haec scilicet erit poena, qua pro tanto peccato asscientur Iudaei; quam significationem manisestat Chaldaea paraphratis, dum iam 'Eι modi erit ULtis A mptioriam, Oe. de Malachias, ubi ait:lata Opertiat iniqsitas vesimentiam eius. de Ieremias: Comptita es inlouitas tua Atia .lphi Sion , idest poena : unde subdit: Non addet
Ultra Dominus , Ut transmigret te. Quare de hie peccatum non modo pro culpa, quam
proprie,& praecipue signiscat; sed etiam pro
poena culpa debita accipi potest. Porro culpam, de menam solere Deum in tribulatione dimittere, manifestum est, de nos susE in- Infisa prosequemur. His, qui intioeant te. Licet enim Deus,
vi sanctus Thomas docet, multa n his ex a TAsua liberalitate concedat, etiam si ea non . ss 1 petamus, vult tamen ut plurimum media
oratione nobis prastare quicquid ad nostra salutem spectare cognoscit: nam, ut Caie- C. tanus loquitur, scut disposuit Deus mul- Titiplicare triticum ex semine , de cultura, de domos artificis industria, laboreque , ita multorum salutem, variaque dona media oratione largiri decreuit. Quare nequaqua
aberrarit a Gero, inquit Chrysostomus , si ciquis a mei deprecarionem ese causam om-l amnia Cirtutis , ct insitia, neque quicquant eorum, quae eonferunt ad pietatem,venire
ipsis in animum, etii non adses deprecario, obseratio.
auod laudandus sit Dius mente, fraore, in qu dem ab eo, qui iussus HI,
DOCUMENTUM 1. 7 4 l C nostra Sara post mentales Α
homine, creatura sua , non mentis tantum, sed etiam oris, sensuumq. Omnium tam interiorum,quim exteriorum exigere famulatum: nam
194쪽
lsent E psalterio, ae cithara dulcior elicitur sonus, cum omnes pulsantur chordae , se Deus corde, At ore , mente , & spiritu suauius, atque persectius, quam scita tantum mente laudatur. Porro hic est fructus labiorum nostrorum, quem ipse a nobis perosea exigit. Et quidem cum ipse has in nobis vineas plantavcrit, nempe mentem,& lingua, iustum omnino est. vi non solum ex mente , sed etiam ex lingua fructum accipiat. Exci- ltant etiam externae laudes animum, qui solis internis difficile mouetur, & ad Deum est:-uant: nam sensibile obiectum vehementius sensum, animumque, quam sola insensibilis mentis cogitatio mouet, quod licet in omnibus rebus verum sit, praecipue tamen ii
lingua , Ad voce apparet, quae naturalem aquandam, & spetialem vim ad commouendos animos uidentur habere, vi constat in illis,qui ctim primum suos,aut suorum infortunatos enentus audiunt, lacrymas,dolentis animi argumenta,neque ut cohibere,quas Deilius restanant, dum eos sola me te cogitat. Iure igitur optimo David haec intelligens: Extiliatiis , inquit, Iingvia mea tus tiam itiam. Et alibi: Ciγetitis, ct immolatii in tabernaeuti /itis boctium Ooemerationis. hostia scilicet laudis Deo magnis clamoribus im, molavi. Hi ne nata multorum opinio particulam ii Iam horu,sela, Graecis lis λμα, ideo apud Hebraeos sacris eantionibus interponi solitam, ut ibi magnis clamoribus utendum sisnificarent. Sie & mater nostra Ecclesia has sonoris vocibus, de cationibus ad Deum laudandum utitur,nci .no solum mentibus, sed etiam vocibus illum laudare docet,pr ut etiam ipse nos Dominus, ac Redeptor noster edoeuit,quando a ccima hymnum cu di-
stipulis suis dacantauit ct harino diso, ait
Matthaeira ierant in misnte Otiuethnia hymnus,ut aduertunt August. de Isidorus,eri vis Dei eum ransleo, Gei canticum Ludiantium .
Quare S in primitiua Ecclesia is modus laudandi Deum satis stequens mit: nam & ipse
B. Paulus uni eum Sila dum earcere detinerentur inclusi, Orantes la alanι Deiam,atidiebam eos, qvii in etiHodia erant. Et tri inius Echaesidi hostis, dum contra Chri- istianos inquireret, reperit hanc apud illos storuisse consuetudinem Deum eatibus exaltandi . Stine enim soli, inquit de illis lGquens inaro die ante tacem conuenire, car- me tie Chyikio Deo dieree fleum intiicem. Verum , quia, ut psaltes ait, i. os de eet eouatidatis . curandum est , ut in his diuinis laudibus persoluendis externete cartus alacritati interna animi puritas adiungatute exserior enim modulatio,o con-
cenems, ut ait Athanasus , Iasentis spiritu, lordinis, O m Ostionis erus debet esse a iumentum . Quod idem psaltes innuit , l
dalis os meiam. Porro scutaqua e sonte
uel purissimo in aulam principis per secretos aquaeductus derivata, ad locum desti natum pura, ct munda peruenire non potest,
nisi & aquae ductus puri sint, & mundi; ita
nee externae laudos, quas Deci decantamus, purae , ae mundae ad aulam usque aeterni re.
gis peruenire valent, nisi cor, fle linguata. omni sorde peccati expurgetur. Hine Isaias laudes Dei minime decantare ausiis est ,soratiri purunis postquam unus de Seraphim calculosanimii desi- ignito labia eius emundavit i tunc enim idqrat Domino dixit: Eere eas, mitte me. Sic alloe. I Ioanne sine macula dicuntiit suisse , qui hDomino laudes supra montem Sion decan lGeli. II. stabant: ncque enim, ut Sapiens ait, Spe-eiοO HI Iavis in ore pereatoris. Et qui
dem si pericles, ut Ammianus resert, nu l--aa.
ptiis elegantissimi cuiusdam iuuenis assa
turus , praeter morem se ipsum adornauit,
Oe ptilehὸν , seut ille dicebat, ad puLehrum I Utim aeeederet; quanta cordis munditia ornari ille debet, qui ad Deum, qui ipsa est pulchritudo, accedit in orati ne λ quis corde impuro ante illum comparere , de laudes ipsius decantare aude.bit y nam etsi contingere potest apud homines , ut quis inimicum suum modulantem audiat , eiusque delectetur cantu, quod illius intueri cor nequeat, nec latens odium videre I Deo tamen, cui Omnia nuda sunt, de aperta, precatoris , cuius viastera dolo, de malitia plena sunt, laus, Rhymnus nequaquam placere possint; sed Fcum inimicitiam internam videat , eiust o/ 3.13llaudes, de cantica, tanquam adulantium laudes, ita abominatur, ut, teste Amos, dicat : Aufer a m/ tumuistim earminiam stioriam, Θ cantita ora tuae non avi.iam. non enim concordes habent chordas peecatores Deum laudantes, de quibus dici potest SH xerunt etim in ore stio , erti via Da mentiti sunt et , eor autem
eorum non erat rectum eum eo , me si
istis habui sunt in te tamento eius. Et quidem si sola instrumenti intemperies muscam audientium auribus molestam reddit , quanto magis Deo displicebit intem peratus , Ee incompostus animus, ab omni rectitudine spiritualis concentus alienus y Infelices. leonique a Sampsone occiso consimiles, qui mortuus saui mellis , quem in ore habebat, dulcedinem non gustabat qui inquam licet ore dulcissimum diuisae
laudis mel deserant; quia tamen animata Gipsorum per peccatum mortua est, eius mirabilem dulcedinem gustare nequeunt. Sanε non nis puris ad orationem ac cede udum esὰ . di ipsi Ethiaci cognoue runt: unde apud gentiles usu receptum legimus, ut sapius se aqua mundarent ad peccatorum maculas, ut ita putabant a lucndas , antequam templa numini suppli-L ca-
195쪽
Η. Iesus is eaturi adirent; quod de Aegyptajs, ee Grae-- eis tectatur Herodotus , du Romanis vero persius his versibus:
me sancte ιι poscas , labi no in metite
Et manibtis p ris sumite fon:is aquam. Et Turcas hane hodie habere consuetudinem nemo nc scit: rationem assignat Heliodus,dum ait r
Idest, ei, qtii mantis asseri non Atas I mahιia, succensenι 26 , ct damna danι in po sertim. Sanctiori tamen mente & Melesia Catholica ponit in templorum ingressu aquae lustria is fontem , qua tideles respersi, & maculis venialibus mundati, ad orationem impolluti accedant, qui mos quam antiquus sits ranas . I. ostendit Baronius . Sane maeulis peceat
a, . G issurum foedatis satius esse silere , quam preces hau iusti, liuodve ecnsuit Bias, qui, sevi refert Laer. 1i, kses in taltius, dum una eum scelestis quibusdam clesa anu- nauigaret, N orta tempestate supplices il-quus . los auxilii m a Diis suis postulantes audi- 'ret. inere pauit dicens r μιυ na nos his Dyadus sensiant. Verum Christiani satius censere debent contrito corde orare, quam omnino ab oratione flere. Quare diem I eum Osia r Tottite Gobiscum Uerla , edi con- eae a 4. 3 viretimini aci Dominum , c, dicite ei r omnem a re iniqtiiratem, Meipe honiam, edipeddemus Cirtios Iabiorum nos remm . nim ibi. Sunt enim vituli labiorum , ut docet Hieronymus, laudes in Deum; nam eum laudes Dei, ut testis est David, saeriticium,PT69. I 4 sine Deo , unde ait r Immoti mo sacri eum latissis , & vituli essent, qui saepE sa-eriscari solebant, bene per vitulos diuina
laudes significantur. Tollenda itaque, ante i quam diuinas laudes in oratione decante- mus , si audiri volumus, nobiscum verba consessionis , di de peccatis dolendum, a Do-imino primum exposcendo, vi ignoscat delicia, & aeeipiat deinde bonu; nam nisi prius tollat malum , boniam quod osseramus non habemus , di sie mundati, reddemus vitulos llabiorum nostrorum.
aeuod ira Dei semper fiu cammisericord a. DOCUMENTUM VI. A A C E R D O S olim Aegyptiorum,
l ut Diodorus ait, et ege iuxta oram
lebas, magna viritieeι voce, ct audiente populo , Regis visisses, in Deos pietatem,ae religionem , in homines humanitatim fruantis , poenas semper mitiores, qtiam
ρυ iularent ereantas crimina , exigenum, reddensem vero gratiam memιis amphoram.
Praeclara sane in eo Rege virtutum insignia, di summopere commendanda, sea Christianae religionis laus cohonestasset . Verum, quod de illius in puniendis eriminibus te. nitate , & elementia sacerdos praedieabat, id sane multo verius, atque sublimius in Deo optimo maximo Sara nostra commendat , dum illum etiam iratum misericordiam facere praedicati & quidem meritor nam ira Dei ab eius misericordia ita semper quodammodo clauditur , & circumuallatur, ut vi κ nisi per misericordiae ianuam ad ho. mines ingrediatur: etenim, ut David loquitur : NunqMid obliuiseriω misereri metis, aut eontinebit in iνa Da miserire diast spin quem foeum Theodoretus obseruans verisbum, illud eominebiι, se ait: Non euvides miseriuialis fonses quodam insiti parieterrat nam misericors Dominas , ct iustus es, ct D vis no ser misere M. Et Ambrosius iBis , inquit, misericord/am posts,semeIιώ-
sistam , in medio iusisia es, gemino septo
metasa misericordiae. Hine est, ut iram suam se temperatam nobis ad hibendum Deus semper porrigat, ut eam sine aliquo periculo haurire ualeamus, eum puram nunquam,
S nudam iustitiam quisquam tollereinui serre posset: nam & ipsi tangeli iudiestim mi, ut Ρetrus ait, omnino refirmidanι, ct pserare non Olebunt.
Ita igitur aflectam dat Deus iram suam, hominibus propinandam, scut medicus a. sperum, di quodammodo venenatum medicamentum aegroto hauriendum porrigit duleibus stilicet liquoribus immixtum , quibus contemperatum absque mortis pericu .so sumi ab illo possit . Itaque, scut medicus illo medieamine guttatim utitur se Deus guttatim, ut ita diram , iram suam effundit, quod Beatus loannes nobis fgniseauit, quando iram Dei in phialis arctum,3e angustum os habentibus seruatam, se vi. disse eommemorat. Et ipse Deus ostendit,
dum de supplieijs ad Africum inserendis verba saetens Eaechieli lire habuit, Stitia
in Afrisiam: nee enim dictum est prophetae , essunde, sed Πιtia , ει, se ut in eum loeum obseruauit Hieronymus: Non tota mi ira
Vnde N eodem sensu eidem dictum es prophetaer Fili hominis one faelem mam ad Ie- salem, ositia adfand uaria. Misericor dia enim Dei est, quae os phialae eonstringit.& diuina iudicia temperat; iuxta illud Dialmi r Ipse enim en misericors , edi propitim flet pereatis eorum , edi non dissipe uti eos ,
196쪽
suam, O non aerendit omnem Dum stiam, ct recordartis est, quia euro sent, bi Psaltes docet, abundare Deum in misericordia, ut auertat iram suam , illam q. constringat, ne hominem perdat: non omnem iram suam, sed partem tantum illius accendens , ut infirmitatibus nostris medeatur. Itaque cum generis nostri princeps iram Dei transgressione praecepti meritus esset, sacra narrat historia, illum vocem Dei ambulantis ad auram post meridiem audivisi se quam riumbia tion/m, ait Augustinus,
na . Mira sane Dei misericordia . Ibat, ut
is ad H,z ipui iret hUmines , S antequam verus homo vita feret , induit se homine , ut signiticaret, se scut hominem clementer , de benigne de homine supplicium sumere : sed illud mirabilius , quod deambulabat ad auram pos meridiem, quasi ostenderet, velle s furoris sui aestum suauissimo clementiae sa-
tu temperare , nec celeri, atque praecipiti cursu ad vindictam irrumpere, sed ad
eam lento,& quodammodo inuito gradu procedere, ut interim locum daret preni tentiae , per quam ipsius ira cessaret. Quod etiam, vi clarius ostenderet, Adam proprio compellans nomine, ait : Adam , et sies λ Sic eum nominatim vocans, ut illius Q, exoptare salutem declararet. Neque enim,
ut ait Chrysostomus , Otios non dirigimus, proprio nomine Coramvis , fed itios dicimtis , senti Suis , qui de David interrogans,iait. Cur non Genit stitis Isai I Vocat itaquGDeus Adam proprio nomine , ut ei ad petendam misericordiam animum addat, quique suam culpam non nouerat,saltem pusimam Domini vocem audiens, conuerteretur ad misericordiam exposcendam ; sed quia misericordiam non postulauit, in iram incidit, di i paradiso eiectus est, cui tamen Deus,ut misericordiam suae irae admixtam esse sgnificaret, fecit illi tunica pelliceam ,& induit eum. Vere iustus, uere nil sericors, qui cum iratus fuerit, ut dicit Sara, misericordiam iaciet. V . M. a Reg. 2
suda diuini sit amoris indicium in hors culo sagellari.
ANE, ut sara loquitur, cum iratus fuerit Deus, tunc misericordiam facit, quia sicut pius chirurgus, dum tabid , a groti vulnera incidit, p tri
terio adurit, videtur quodammodo infirmo irasci,cum tamen illum ipsa sectione, veladustione euret: ita caelestis Me ficus, Chi rursus Deus irascitur, ut misereatur ; per cutit, vi sanet; secat, S urit, ut curare valeati. N sicut sutor in vestibus conficiendis , vel resarciendi pannuin ante in is usta conscindere , & quodammodo lacerare solet, deinde vero apte suis quaque locis fiusta conne erit: sic ille recidit in homine mundi voluptates, ut eum ad c tellia bona reducat: atque , ut Isaias loquitur , ut faciat optis otim alientim opus eius , τι veretur opus juum , peregrinum es opus esus at eo . .fisi enim Dei proprium opus, ut canit Ecclesia, misereri . Petis, ait illa, eus propraum ias misereri semper o parcere, Ut igitur hoc opus misericordiae faciat, opus irae, quod est ab eo alienum , Operature neque enim, ut ait Ieremias, sumitiat ex corde
suo. Quare huiusmodi angitimas vocat E-aechiel Dei propitiationem,dicens r Angusta superueniente, requirent pacem, O non erit . Vertunt LXX. propitiatis Cenit: SAusustinus vocat is las beneficia,dicens: Benes ei a Mesens diuina, non verbera , und merito subdit: Contributiar, quem flagella eorripere diuina non poetint, garadeat Eeceator , s eum isso in stio fretio eonir Lya- ινγ . Sane vitulus, qui ad macellum desit natur, solutus per prata ad pascua vagari pinguia permittitur : at bos , qui ad vitam seruatur , aratro , & iugo collum supponere, de continuis satigari laboribus cogitur ;vnde idem Augustinus: Para, inquit, resageliari, avit certe non quaeras recipi: fugeLIat enim Deus omnem Aium, quem recipit flexe plus es a pas ne sagenorum , excepitis es a ntimero Aiorum. Est enim verit parentis corrigere, quae corrigenda sunt in filio, N illum emendando,curare, ut malis rebus non assuescat: atiis enim Aius, ait Apostolus quem non torripit patre ood sextra disciplin ran sis, id est , absque castigatione , ponitur enim Graece χοὴumiarti e
mirum genuini, de dilecti e ergo da Dera,
ct non μν efiis , adulteri quidem , hoc
est , adulterini, & non ex legitimo pare nati: nam cum matcr nostra sit Ecclesia,
his legitimus sponsus ex Osea Deus: Don faba ρι mihi in flde; adulter diabolus , &mundus est, eorumque filii adulterini, dum illos sitiit Deus extra disciplinam vagari. Quod quam graue sit Dei flagellum, ipsemet docet, dum se vehementer iratum eontra Israel ostendens, per Erechielem ait riseretur testis meus a te quieseam , se non Irascar amplius , quas dicereti spes de tua salute Israel euanuit, quod iam tuis in malis te pervicacein esse cognoscam: quare
tibi non irascar amplius . sed tuis te desideriis relinquam, sicut medicus erga infirmum facere solet, cum de Blitis infirmitate desperate quod etiam per Oseam eidem populo minita inr, dicens: Non Cistabo fore s-Virg. a Iopus Dei proprium est
197쪽
uetita, diuinam vitionem adlocat.
has Cestras , etim scierint fornicatae, ti- per L Uas Usras , etim a Berauerint. Vbi Hieronymus e Grandis offensu, inquit,m quam peccaueris, iram Dei non mereri: jornicatus Derat Israel a Domino Deo suo,
otia tinuam in stis fretire resin qtiumtir ,οι ραοd Is*, ct Oxον vero parenti fecerat, o mars o , hoe in tiberis fuis , O- cxortitis semiant, o ex proprio do re sentians δε- Iorem Dei, qtii in tan iam iratus es, za n qtiaquam percutiat detinquentes , , quia , vir inquit latitas, eum iritis Derant Ior euri, traiadis icos Detis in ris ria es dis eorum . Et paulo inserius: quando, subdit, Cideris pereatorem ditiitys assuentem . ii ire δε potentia inanitate gaudere, deI nari coni, , corona taetinuam tiberorem,
Minasionem prophetae esse completam. ns
ladultera erant. Etenim dum diuinae irrefectus abest , diuinum, tremendum q. Dei iudicium, iam adstare censendum cst. Quod cuin si iret Sanctus Ambrosus, ut Petrus de Natalibus refert: & antiquior illo S. Thomas de Aquino, licet noster Baroniux huius rei nullum se veterem auctorem viditie dicat, curn aliquando Romam pergeret, & in quadam tala Thusciae apud quendam nimis locupletem hospitatus, illum reserentem audisset , se toto vitae tempore nullam
perpestim si iste calamitatem i Detito , exclamauit suis . qtiantMitis line stigia mus , quia Dominus Mon eri an Aeo sol Mundana thesinate s* , festinate . nee in Dei empto spetitas do moram facite, ne nos hie visio diuina
appr/hen te mira res. haud ita procul a domo illius reprobi diuitis excesserant, ratre tro a pacientcs,viderunt illius ades,& Omiteri, qui in illis erant, ingenti terrae hiatu, absorberi. Certe quod Deus suos sagella re soleat,mire ostendit Ionathas filius Saul, qui,cum Dauid θ patris sui manibus illum persequentem liberare vellet, hae e illi di-r. Tere. 1o xit: S/inosigauerofententiam putris mei, , i perfuerauerit Mesrtia eitis adversem te, rentinitabo tibi : defeenri emo ferii-nus , er Cenies in Aetim , mli celandus es In die, qtia operari Leet, Ossebis stiria 4 Iapidem, eui nomen EGI, c, ego ires δε-gittas mittam mxta eum, to laetam qnas exertens me ad fgnum : miliam quoqtie is purati, ditens ear maciei, O afer mi.
hi j v ei: sd inro, Intestis intra te fiant,soue eas , tu Ceni ad me , qaia pax tibi es, 9 nilia es mari, Cruit Dominus : si acitem
ita Levi:,s siero directe sagittae ultra i , tine, vade in pueri qtita dimisi te Domi s. Nam S quale signum hoc nonne cum sagittae nemini nocere valeant, nisi corpori infixae,dicendum potius erat,s sagittae intra te sint,vade in pam,quia Dominus dereliquit te, & sententia mortis contra te lata est ;quum dicere, s sagitidi ultra te sunt sanchoe voluit signo indicare Ionathas, tunc nos pacem apud Deum habere , quando sagittae flagellorum ipsius intra nos sunt, nimirum, quado infirmi peccatis sumus, ira ipse sua nos pie flagellat, ut sanet, & ad amorem patriae caelestis adducat e contra vero tunc mortis sententiam nobis instare, quando terrenis addicti, sagittae diuinae castigationis ultra nos sunt. nec illis serimur. Sic incendi fecit Absalon staetes Ioab, ut qui pluries vocatus ad se venire renuebat, vel sic vexatus, veniret: sic Alexander Mai cedo , dum Orientales Indias suae ditioni subiiceret, militum diuitias omnes comburendas censuit,ut pauperes effecti, magis ad victoriam incenderentur. Sic Marchici ille Arthesus in aequistione noui orbis , cum onustos spolus inimicorum suos milites cerneret, iam q. illos ob id cogitabundos videret de reditu ad propria, naues dem crgi im-i perquit, ut tali pacto omnem remeadi spem auferret, iique se ipsos accuratius protegerent ab hostibus, di certando maiorem victoriam reportarent. Sic, inquam, pater ille calestis,cum videat temporales diuitias,v luptates,& prosperitates animos nostros ab sua obsequio, & a nostra salute procul auertere, percutit nos,ut sanet, di temporalia
nobis aufert, ut ea leuia doneti unde dicere postea illud potiunus, quod serunt uxori suae dixisse Themistoclem, quando ab Atheniensibus infami,& iniusto punitus exilio, Persia petens ob sua merita, insignemq. praestantia a Rege muneribus donatus, diues essectus est , nimirum: perieramus, nis pergusemus. Quae clim ita sint, Increpationem Domini, dicam cum Iob : Ne reprobes, quia i e Cti erat, edi medetur, percutit , edi mantis eius sanahunt: nam dum irascitur, miseriuraram faciet,
ct eatiae in manu Momisi es Cini meraeissmiplentis mixto e quia sicut potio medica tum ex dulcibus, tum ex 'amaris ii quoribus mixta, di temperata constat; ita calix irae Dei uinum merum generosum, sua ue, amarissimas poenas admixtas habet, ad quas nauseat hominis mens , & sensus tquem tamen Deus & filiis, S desperatis peccatoribus propinat, quia in inauit ex hoe in hoe . Caeterum reprobi, di adulteristit, licet aliquando in hoc mundo ex illo non bibati ines tamen illius, velint nolint i bibere cogeturmam ut Psaltes ait: rixetas non e B exinanita, hibens ex eo omnes pectii sores ιι M. Bibamus igitur vinum hoc merum amaritudinis irae Dei, dum medicit na iuvat: bibamus vinum mixtum, ne seces
Magnum est irae mi si g:rum irato Dei non pro
198쪽
eoacti deinde bibamus, Matias agetes Deo, dum nostra peccata corripit,& cum Sara se- per dicentes: Benedi m eLI nomen tutim Detis, qui eum iratus fueris, misericordiam facies, magnam misericordiam hanc Dei, iram cum illa confitentes.
obd Iga sta Dei nos ad veram panitentiam adducant. D O C v M E N T V M IV.
in tribulatione, hominu peccata dimittere, quia, ut Ber- nardus ait, muhi eum fentiunt poenam, eorrigunt etiLpam. Et Augustinus: ad hoe, inquit,permittis Detis diem tribtilationis ti biferi , quias non Dibtilareris , non inuocares etiamobstipuerat quidem,ct friguerat ΓΛ id, ct dixit: Trihuiation/m,ct δε-
Ioram inueni, ct nomen Domini intioraui rinurnis tristitationem, tanquam an id stiis e putruerat tabe peceatorum suorum, iam sine festi remanserat, intienti tribulationem, tanquam Milonem , O fAionem, O in oravit Dominum. Nam homo peccatore letarao peccatorum suorum a Domino excitari solet, dum ignito ferro tribulationupercutitur: est enim quas equus,cimpetu vadens ad praelium, qui dum in chamo,& --no tribulationum a Deo constringitur, impietatis esseaenatum cursum sistit, & ad meliorem viam, S mentem reuocatur. Hinc Isaias de eo verba faciens , inquit: Domine in angusta re se tint te, in tribti tisne murmtiris domina tua es. LXX. In trum Iasione partia do bina rua nobis. vhi Hieronymus : Si partia, inquit, tνiίtitilla d cet , se emendat, quanto magis magna,eum admonemtir conditionis nostra, ct Dei potentia Peraria γλ Et quidem sicut Elephas bestiarum omnium sortissimus, nec doma iari, nec humanis commodis aptari potest,nisi esurie, & flagellis ; se homini prorsus e fraenato, & superbo multoties contingere solet, quidum blandimentis diuinorum beneficiorum non mouetur, ut Deum rcu creatur, & timeat, sagellis tamen humiliatur,&ad meliorem fiugem reducituri, sonti S lis similis, qui, ut Pomponius Mela resert, in solis seruore stitet, di in mediae noctis rigore mirabiliter feruet. sic de seipso Dauid di Conuerses fiam , inquit, in aerumna mea, iam eoninitur Jina . legunt alii ex Hebraeo, Versatus stim in Cassiate mea ., in eon ionibtis Oinae. & alibi: solutabam me in Meldio. ct in perniere mea. nam Vox Hebraea laria, Neephim proprie volutari significat. Sic dum assigerer, ait David, a
Domino, confixionibus spinae . vari s scilicet poenarum generibuso volutabam meis, quaerens requiem in peccatis meis, grotantis more, qui calore febris exaestuans , venatur in lectulo restigerium: de dum quie-.tem conscientiae meae nullam reperirem ,
tune dixi: Consteloγ adti Utim m/ iniust-tiam meam , ct tu remi si impietatem p e-eati mei. Ecce quomodo in tempore tribulationis p aeniteti David remissa sit culpa. Bene itaque Dominum, Iob alloquens,ait: Nunquid tentiisti eonetitians extrema terrae λυbi vocat extrema terrae peccatorcs, quos
Deus variis flagellis , & adueruditibus, vi
conuertantur, concutit, quos ideo extrema
terrae appellat, quia mcdium, in quo virtus consistit , derelinquentes , ad extrema peccati se transferunt semper aut auari, aut prodigi, timidi, aut tem crvij, superbi, aut pusilanimes, &c. quae omnia extrema sunt Vel dieuntur extrema terrae, quia maxime distant a Deo : nam longe a pectatoribtis fa-tasi vel etiam quia abiectiores sunt, S ma- is despecti, & sine honore. Sic extrema terrae dicuntur a Cregorio Apostoli, quia urgamentum mundi ab omnibus existima
antur. Hanc itaque terrae exircinitatem peccatores , ut Deus conuertat, tenere dicitur , & sagellis concutere , Tentiisti, in quit Iob , eonestiens , Porro qti id ex huiusimodi eones 3ne fremumst explicat,dicens, ct .aee sisti impios ex ea: hoc est, i mpietatem ab impiis eos concutiendo excussisti,ataque abstulisti. Facit quidem Deus noster, sicut pia mater solet, quae videns dilectum filium pr
priam domum deserentem , ut consanguianeos adeat, illos rogat, ne puerum amplius recipiant, sed potius, ad illos diuertentem, minis territent, ac expellant: quod cum primum illi exequuntur, puer ad matrem reuertitur, S quam antea vix videre volebat , unice postea complectitur, amatque . sic Deus , dum nos a via veritatis, S salutis aberrantes conspicit, ut ad creaturarum , mendacia diuertamus , ne illae nostris obsequantur optatis praecipiens, mFe conturbat , aerem exagitat, sterilem terram facit,
aliasq. creaturaS contra nos conuertit, ut
se ab eis repuls, N vexationibus lacessiti,ad ipsum Dominum quantocius reuertamur: quod ipse facturum se pollicetur per Oseam dicens: Ego sepiam viam tuam Jivis, sepiam eum maceria, o femitas suas non intieniet. Et sequetur amatores Dos , ct non apprehendet eos, ct quaeret eos , ct non inueniet, O die te madam , ct resertar ad Cirum metim priorem . Ac si dicat: Clim te
domum meam relinquentem , ut tcrrena
quaeras, conspicatus fuero , Ego feriam stas tuas Oinis , sexcentas interponam dissicultates , innumerasque obi clam sale-lbras, ut pene coactiis dicast.reuerta ad δε-L 3 mum Iob 38. IID
peccatores rorae ex c-m a cur di
199쪽
s emper cum culpa dimat litur a
mum meam priorem . Maximum sane Dei nostri beneticium. nam quemadmodum is, qui alium in mare se praecipitare volentem, vi retineret, licet illum grauiter in aliqua corporis parte laederet, non ideo tamen ei nocuisse , sed potius singulare beneficium contulisse censeretur; sic omnino peccat rem in tartara ruentem percutiens Deus, ac percutiendo ad poenitentiam reuocans, maximo afficit beneficio. Quare merito
cum Habacuc unusquisque dicere potest :Ingrediatur putredo in ossibus meis, edi subter me scate , Ut requiescam in die tribulationis, Urendam ad populum aecinctum
uod tribulationis tempore peccata quoad poenam is i debitam, L
mento , satis q. abunde Pr hauimus, in tribulationibus, iuxta Sarae dictum , peccata
dimitti quoad culpam, dum hominem ad poenitentiam sadducunt . Modo videamus,oportet, an illa etiam quoad poenam dimittantur. Sane Catholicorum certa est doctrina , poenam culpae debitam, non semper dimitti; quotiescunque culpa dimittitur, sed tantummodo in sacramento Baptismi, de aliquando in poenitentia, quae tanta potest e Dist, ut simul cum culpa tota etiam poena dimittatur . Huius rei testimonium in sacris literis manifestum habemus , ubi postquam Dauid correptus a Nathan Propheta, suum peccatum libere confessis est, dicens: Peee-i Domino , dixit illi propheta ; π Dominus transtulit peeeatum tuum . Uerunt amen sinus , qui natus eu tibi, morte morie- ltur: hoc est, ablata est eulpa tua a te, quin l& ad Christum transsata , ipse pro illa se ltis facior, veruntamen pena, quae tuae cui lpae debebatur aeterna, non omnino deleta est; sed in temporalem mutata : morte morietu fluus tuus. Sic omnes peccatores , quibus culpa dimissa est, non tamen omni Spoena, necesse est, ut in hac vita, aut in alia, igne purgatorio pro temporali hac m-na peccato debita, satisfaciant, in tempore tribulationis. Placuit multis, tribulationes prouenientes ex eausis generalibus, naturalibus, autu a liberis 1 absque speciali v Itione diuina, vinita poenis Mitudines , bella, fames, & in uniuersum, voluntarie 'Ut equid ab hominibus patimur, sine iuste, susceptis,ho-l ut a Iudice ; sue iniuste, vi ab hoste, non Em Eli 0 i ctorias, nisi secundum quantitatem , & proportionem aetiis patientiae, quo eas acceptamus, vel toleramus; peculiares vero tribulationes singulari prouidentia diuinitus inflictas ad peccatorum expiati nem, di quandam redemptionem eius pqnae, quae foret alioqui in altera vita luenda, satisfactorias esse, non solum secundum proportionem: actus patientiae, sed etiam secundum quantitatem, & proportionem e rundem afflictionum, vel etiam per se ipsas esse satisfactorias absque aliquo hominis actu, vel acceptatione. Verum cum sacrum Concilium Tridentinum definiat, non modo nos fatisfacere 'rnis, Iponte a nobis pro vindieando pereato susceptis ; sed etiam temporaribus 'aeeliis dmo infictis, ct a nobis patienter toleratis;
absolute dicendum est, omnes itibulationes ab extrinseco illatas, quaecunque illae sint, quotiescunque voluntarie suscipium tur propter Deum in peccatorum penam , esse fatis factorias, penainq. debitam culpae delere, non solum secundum quantitatem interioris patientiae; sed etiam per se, ac formaliter, ut scholastici loquuntur, secu dum quantitatem ipsius tribulationis. ab extrinsecoiIlatae, Ee voluntarie acceptatae,& pamater toleratae: quod Sanctus Thomas, & reliqui Sancti Patres innuere videntur, ubi docent, per flagella purgare Deum iustos in hae vita, sicut per ignem purgatorium purgat in alia; sic Augustinus,& Chrysostomus Laevia , inquit, bonus non potes in omnibus bonus ese, ideo bie punitur, ut pureatus exeat. Et Bernardus ad sororem:
O Iponsa, inquit, Chrisi, vis a pereatis tuis purgari i in poena te accusa, ct Der
iti titiam lauda . Ad purgatorium tuum
sussirit, s ea , quae pateris , ad iussitiam
Uei retuleris. Et merito quidem; nam licet ab extrinseco patiatur homo hanc poenam , dum tamen eam voluntarie suscipit& offert Deo , moraliter suam facit. quare
bene poterit per illa satisfaeere,sicut qui ab alio accipit pecunia,& illa Deo offert in cultu religiosum, per illa satisfacit: non enim valor sitis factionii consistit vel in eo, quia 1 nobis ipsis poena in nos prouenit, vel in eo , quia i Deo immittitur; sed magis in eo , quia voluntarie a nobis suscipitur: atque ita dum satisfaciendo patimur prope eatis , inquit Concilium, Christo Iesu, qui pro pereatis nosris fatiferiit, eonformes effleimur. Tulit enim illa passiones extrin-leeas illatas voluntarie in peccatorum nostrorum satisfactionem . Patet igitur, tribulationes omnes vel a Deo, vel ab hominibus illatas, iuxta Sarae dictum, ad satisfactionem valere, si sapienter, & voluntari E, ut Concilium loquitur, tolerentur. Quinimmo non dubitarem dicere, has poenas ab extrinseco proueniente magis satisfactorias esse , quam pcenas, quas nosmetiplini, poenam peccati deleta
ismo sari,facere,qua pgnis aliis .
200쪽
.obis sponte infligamus: nam in his voluntas nostra est , quae Paenam ipsam pro Voluntate u igitur, inquit 1saias, quos abseesItis aquassa, Silop, quae dulces essectae a Christo, di isumit , di moderaturi in illis vero mera est suaves , vadunι misIentio, propter hoc ee- voluntas Dei, cui voluntatem nostram con-ra Dominus addueet super Gos aquas manis sermates, non modo per poena illatas satisfasorios, ct vitillas, aquas nimirum inundantes
cimus, sed etiam per actum eminentissimum purgatoria: noluis is aquae riuos hibere , eeae
resignationis r quod manifeste doeuit S. Vininundare siciet Deus super vos aquas purga- la . a. U
ιών, de ulu homo potessoluere Domino plus,lvsque quadrantem . Heu hominum despien. quam eum ieiunys, ct orationibus. Quis igitiam, qui tam leui poena non satagunt tantum
tur neget, magnum bonum esse homini tribu . euitare diseriment
Iationem, per quam euIpa, & poena ita dimit Deelarat harum renarum grauitatem S. TAbulariotitur Vere ille felix, qui quantum hoc sit -- Antoninus Senensis, mirabili exemplo euius
triagnum honum , di quale Dei munus percipit. Ille huiusdam monachi, qtii inquit, decedens petνι im-
limoi bonu . bene fieti magnitudinem aestimabit, qui alteriantem Abbatem , OVOIstam deradensatim
tis,ut ipsam urat animam, duriorem, ut Aug.
titis altientum migrauis. Cum autem veni Purgatorii graui hima
aut viderii aut sentiri, aut etiam, quod es --naehus His pestis ι etim pro abstitiona ha-
ximum , euita s. Insuper dolorem ex dest. lendastinera non diamδερώδεο, ante qtioddam derio videndi infinitum illud bonum, cuius aBara deeiambens, ct eogitans da pν dictis, Tribulatio causa creati sumus, pene infinitum,& eandem
quomodo leaspectum keditatum , de macularum Illa bar- ὼ dirans/m Boedietu, ct exp/ctan tim
rum,quas culpa inflixit, di earum,licet mini-Ghιtiam absuιionis. Cum avium Ahias marum, exactissimam purgationem. Haec igitur qui togitant, non modo tribulati non domni re mVUrinaritum dixis: Misereatarcte. qtiofacto peινι monaehias poenitentiam ,
lent, sed potius,quemadmodum Apostoli, gauAbbas aiatem n sisns etis modi poenitintia
dent, quia in hoe seculo digni habiti sunt pro initivonda est destin f, dixiι , qtiod promenis sibi debitis satisfarere patiendo. Quod poenisentia flaru an purgatorio, quo que Oe. I innuit Angelus in Apocalypsi, qui post inier eius esset cadauer spatium : quo audire, is
Ianorum tormentorum commemorationem
subdit: His patientia Sanctorum eri, qui euctoris nι mandata Dra, Adem rasar docens υσα eius audita es ρεν rerum tabbasiam , dirans: δ ι misericordia , qai prae iiii, m ex insernalium tribulationum eonfideratione tantiam morari inpia Earsymi Haec Antoninus, M
patientiam oriri sanctorum. Magna sane M. minum dementia, qui hae e non tonsiderantes tantas ese docens purgantis ignis poenas , ut una eius hora multis annis nostris respondere
lene huius vitae purgatorium respuunt,& ad videaturi quod etiam alio declarat exemplo uersa quaeq. impatienter tolerant, merito aeuiusdam viri, qui longa infirmitate grauatus,
quod abieeit popuIul se aquas Siloe, qua va
dunt e msilentis,eree Dominus adduυι super horam in purgatorio moratus esset, se ibi per
res aquas flumintiborios, ct inuisas, Rege Assyriorum, omnem gloriam eius. Satis plures mansisse annos putabat e quare Ange. sum suum deprecatus, obtinuit, ut ad vitam enim frequenter sacrae literae per aquas aribu-
redire posset, & in eorpore diutius assigi. lo: a lationes significat, de per Silae Christum: nam Quique igitur laeto animo huius mundi triis. s. 9iloe, ut apud Ioannem exponitur, ιnterpres tu mufus, di Christus missus, vel mittendus bulationis rivulos accipiat, vi aquas suminis sortes, & multas deuitare valeati dieat Exod. dicitur: Me in Exodo iniue, quem missurus es. eum Dauidi Catiram fautaris auipiam, o
Gen. 69Se in Genesit donee veniat, qui mittendus eri. Hae tribulationum aquae Siloe . hoe est.Christi dicuntur, quia in illo abundantissimae fuerunt, nomen momini invisahor Vere enim huius vitae tribulationes adeo paruae sunt, & exiguae,ut modieo callei comparandae sint, ade
Quare Dauid in persona Christi alti Saluum me De Deus, quoniam intrauerunt aqua usque ad animam meam: fluunt eum silentio, que salutares, ut merito gratias Deo agere debeamus , qui in tempore tribulationis huiusmodi grauissimas purgatoris poenas pecidest placidae, ae dulces, quia in Christo,& in sanguine illius omnem suam turbulentiam, &amaritudinem reliquerunt, di dulces euaserunt: quod magno mysterio lignificatum nitin aqua illa, quae de latere Domini eum sanguine essi uxit, qui natura sua duleis est. Pracatis nostris debitas,hlementer dimittit.