장음표시 사용
401쪽
lud viritii proximi laudanda sit.
P gyiel , maximisque laudi I, bus absentis consobrini sui
virtutes celebrat,ut discaso optimi viri,& eius, qui Q proximum diligit munus
l 1.Gor. 1 3. ximi celebrare,ut enim B Paulus ait: hhari-ε tas congauciet veritati,ijs, scilicet, dehma Morire . . ilvir , ut exponit Theodoretus, qua bona, ho-nHIM.fiant. Iit sicut,qui aliqua re delectatur, non potest non de illa loqui;sse non potes non congaudere veritati, di multa bona Laudandus de virtute absentis proximi dicere, qui illuncino coram absentis, inquam, proximI cum pra-CH R. sialsentis vel nunquam,vel raro,ssi Chrysostomo credimus, virtus sit celebranda: nam proh.M. o. pter duas causas, inquit ille, hominem in faeie Iaudare non debes, primam es sapientem ilium putas, grauiter seseptiarus es; oqtiare aut Luciibias itii, motiri iam fatis sinspientem tuum eissimas, extoliendus nies : quare insepientiam eias Iatidi s mi 3 ntitPis y Vnde etiam paulo inserius docet, eum , qui alium coram , & in secie laudat, etsi vera dicat, semper tamen esse de adulatione suspectum: eum haec sit inter verum amicum , di adulatorem disserentia, quod
amicus absentem, adulator vero praesentem flanimis commendet. licet non negem pusillanimem vir cora n lposte,& debere etiam in facie laudari: quia laudari de' pIertingue, ait Gregorius , Utilius apud eos
non iam tanquam perpetrata eorripimus ;ρὰ qtias adhue ne perpetraνi debeant probibemus, ut O illa quae approbamus iuultis fauor augeat, ct contra ea , qua reprehentimus,magis aptiustus Ianimes exhortalis o recunda conualeseat. Faciuut sane & hoe non raro peritiores medici, dum animaduertunt salutares cibos aegrotis creare sa-stidium, nocuos vero,& perniciosos appeti. tum, salutaribus scilicet nocuos adiungunt,li Clut vel sie,dum avide quod appetunt, sumunt. sumant etiam quod illis est salutare. Secu. 5 . re etiam iuxta sententiam Bernardi eos eo-ram laudamus, qui non sua iam vita viuut,
sed Christi. Sic ille ad Attonem Τreueresum i seneti alEpiscopu stri bens, post multas eius laudes eoeam i,ud is QMMeinoratas: Praedicanda, inquit di M,Iri polli,ni. t m commendanda es inius vitia, qtii dare. trepotes et vivo ego iam non ego: vriare vero
in me Cori us ; qtita, subdit, eum Iauda-limr homo , in qtio iam mitiis non ipse , sed Christas, non in stia Iauritar, sed in ChriRom. Lis1μι vita. Sic Beatus Paulus non solum in lgenere Romanos , Corinthios, philippe s
ses, fle Colossenses laudat; sed etiam in particulari Timotheum : Nocte , inquiens, ae die deserans te videre, memoν Iaevmarum tiaiartim , ut gaudio imptiar, recor.ationem aecipiens ratissidet, quae eII in te non
sinis . Quinimmo, di ipse Christus laudauit
Nathanaelem, Petrum, Magdalenam, Chananatam, & Centurionem : sicut enim ignis aura flante fit grandioruta bonae mentis eO- mendatione solent studia proficere; nec mirum: nam si equorum cursus hominum clamoribus incitantur; quanto magis inde stimulari posse credendum est, quos ad laudis auiditate natos singulariter nouimus. Hinc Hieronymus nemo, inquit, reprehenda qModin episesis aliqviem Iaudamus, vel earpimus , eum in arguendis maris sis eoγHDioe aeterorum,et in optimis praedieandis boni ad υirmitastidia incitentών. Sed quia nobis viros persectos, & ab omni vana gloria se. curos,non facile est cognoscere , cum , scutSeneca ait, vix tam grandis Cirtus reperiatur,qtia aliqvia diacedine 3Ioriae non tanga-liar, nisi,ut diximus, proximum animantes, vel desendentes,vix tutoat absq; nostro,seu proximi periculo, coram quemquam lauda musi tuto absentem,dum cum Raguele multa de eo bona praedicamus . Miatia , inquam , honu , nam exiguε, aut frigide, ut multi faciunt laudare , turpius est, uti dicebat apud Gellium Favorinus , quam insectanter, di grauiter vituperare ,
quoniam qui mala dicit, & vituperat,quanto id acerbius facit, tanto magis pro iniquo , di inimico ducitur , di plerumque ilprditerea fidem non capit . At qui in--licunde , atque ieiune laudat, destitui ucausa videtur , 5 amicus quidem creditur eius quem laudare vulti sed nihil reperim, quod iure laudet. Sed multa bona de proximo loqui audienti non parum prodesse, docet Gregorius et Ad exercenda, In quiens, bona opera, aliena nos utiliter exemi pia persuadent: ct evim m/nti hiamiti Oinionis alienis hana sesepimus, no a vei ad messus hona prodiaesmin , oesad bonum
mala permutamus. Cumque nos da Uita
proximi fama splendis irradiat, mens no- ira , ve praediximias, qtia ad ollinen moirtutis iter se disigia, quas in Ana Iumine gressus ponit. Sicut enim Lunae lumen ti Sole mutuatum, haec inseriora, & si obscurius, quadamtenus, tamen illuminat; se proximorum laudabiliter lacta , ex diuinae gratiae sumine prosecta , & si tenuius , aliquatenus tamen ad virtutem excitant , etenim illud natura compar tum videmus, ut qualia in aliis laudata .
percipimus, talia serὰ imitari, & iacere studeamus Nec nobis serupulum iniicere debet illud sapientis: Ama moriem ne Iaudes hominem qtiemquam et nam ibi Sapiens in-
402쪽
est ante mortem, nec beatus homo dieendus. Ians nivis. solonia dictum a vita. 3. Iia m. i. s.
telligit de laude persecta perseuerantiae finali debita, & est sensus, ut Iansenius in terpretatur r ne laudes hominem ante mortem, tanquam felicem, di beatumr est enim
Graect pro laudes μι-ρὶθ , hoc est , beatifices, cum re vera homo tantum sit beatus censendus, quando bona vere beatifica, &a quibus excidere amplius non potest, assequitur: unde celebris est Gnome,seu mem rabilis sententia Solonis, quam carmin
elegantissime Ouidius se expressit. sitieu Ultima semper Expectanda dies hominis est, dieique
beatus Ante obitum nemo, supremaque funera debet. Et Iuvenalis eius quoque rei meminit, dicens . Et Croesum, subintellige transemqucinoos iust facunda Solonis Re*ieere ad longae iussit spatia vitima vitae.
nam interrogatus aliquando Solon a Crin- , an quem se beatiore vidisset, Telum nominauit Atheniensem priuatum hominem; sed qui relictis filiis , ac nepotibus bene institutis selieiter obijsiet; interrogatus deinde,eui post illum tribueret elogiu felicitatis, Cleontem,& Birum Argivos statres nominauit, qui cum summa pietatis laude defuncti fuerant. Indignatus rex nullo, igitur, inquit loco me reponis Tum ille; Eso facile confiteor, te regem opibus, & imperio florentem, beatum autem non appellauerim priusquam hanc vitam feliciter absolueris; nec eum sesellit euentus: nam a Cyro re deinde Croesus captus ingenti pyriae est im
positus, ut Vivus cremaretur, quare cum ter
alta voce,ut dicitur Solone inclamasset,Cyri iussis interrogatus , quid ea vox t P repetita sibi velleti exposuit, quae illi olim do tunae v pietate,veraque selicitate a Solone saepissime audiuisset. Per quae humanae imbecillitatis Cyrus admonitus, illia ab igne liberans in summo honore deinceps habuit. In vita itaque sua instabili, & inconstanti nulli sanE hominii beatitudinis laus est danda; sed ille beatus tantum dicendus, qui ad portum perueniens triumphauit. Sic lauda pos mortem,liac scilicet laude,ait Maximus,l magnissea post consummationem, lauda na- iuuantis fetiei tem. , sed eum preveneris adlportum ; lauda Ducis virtutem ; sed eum perductus eis ad triumphum. Verum absentis proximi virtus semper laudanda, dc multa cum RagueIe de eo bona dicenda ; ita tamen, ut in laudibus, sicut in caeteris rebus,medium serier teneamus, illud philosophicu, ne quid nimis, seruantest habendaque semper est ratio personae, & causae , seu materiae . & loci, de temporis, & aliarum huiusmodi circunstantiarum , ut ossicium laudandi sit perseetum , & ne in alteram par-
tem declinare videamur . nam, Ut inquit philosophus I res ita supra tollere, quant
Ori possit, adolescentioris es ; sed feniores
V E R S. VI. Et misit se Raguel, & cum lacrymis
osculatus est eum, & plorans super collum eius, dixit.
V E R S. VII. Benedustio sit tibi, fili mi, quia boni , & optimi viri filius es. v E R S. VIII.
Et Anna uxor eius,& Sara filia ipsius
lacrymatae sunt. t Raguel ad quid famiserit.
Merita parentum I his aliquando pro-
VM primum audiuit Raguel, illum, que sibi ignotum hospitio receperat,dilectissmi esse sui consobrini filium,sibique nepotem prae gaudio exultans, . Mi ι se, Ad eum scilicet amplexandum , osculandumque. LA X. Et pros*t Raguel. Arsis Elpriareit pia ritum suum in eum . Syrus : Et fastauit RagueI. hoc est, non se continuit laetiti Raguelis intra latibulum voluntatis ; sed se ultra effudit in appetitum sensitiuum,qui etiam sub nomine spiritus, iuxta commune naturalium sententiam significatur, quibus trita satis est, S: familiaris diuisio spiritus, in vitalem , sensibilem . & motivum, &quidem a Cum laevmis, nimirum laetitiae nam, ut Tragicus Mi zsubitos fundiam oculi fletus, nee causa subia
Dolor an metus esDI An habet Διοmas Magna voluptas Vnde & Clemens ait: Et latas ahquando habemus lacrymas, O laetitiam lacrymantem : nam in ere ingenti perfusum gaudio dulces per oeulos stillat guttas i se nim, O maerentes, er gaudentem liquando Iaevmas fundimus: dolentes spissitudine meatuum; qui positi sunt in oculis,
dum dolor meatus restigerat, atque astringit , laetantes vero eorundem meatuum laxitudine .
3 Oseularus es eum. Osicula scilicet sim
403쪽
ylamoris pignus troti eius antigit.' ac Ioseph, ut in Cenes. habetur, armil juper coitam pa
lo , & amplexibu S inter amicos , eorumque
varia significatione nonnulla dicemus in Da. Eι porani stipe eoltam stitis dixis : Benedictio in tibio δε m. hoe est, ob patris tui merita, sis sti a Deo benedictus, & omnibus bonis cumulatus: est enim Dei benedicere , ut etiam alibi notauimus, hene faeere i nam si e uti dum dixit Deus, omnia facta sunt; ita dum bene dieit, benefacit. 4 auia loni, O viami. Sie dum ob patris merita benedicitur, apparet praee dentia honcrum parentum facta, iam meratis stiorum ita prodesse, ut quae honis operihus illi a Deo promeruerunt, redundent in filios. sie Israelitae saepe de angustiis ob merita patrum meruerunt liberari, S in lib. Paralip. scriptum est , Dominum Salomoni; precan 'iti diYise r iasia hostii ii hoe aptici D, O non cus isti paritim metim, priuepsa me , qtia mandavi tibi, diseumpens sandam regniam tuum , ct dabo ιHul tertio tuo; verum tamen in diastis Itiis non Deiam propter David patrem tuum ; de manus6 ωι scindam iliau, nee taliam regnum a eram ; seu ινι-bum Onam dabo δεο ιuo propteν Datiid δεν Num metim , ct Ie ς Hem , quam elegi. Et i. in Exodor Ego, inquit, Deus faeiens miri i-eordiam in m Itia his , qtia diti nι me, Detiriodiunt praecepta mea . hoeta, in milles-mam usque gcnerationem,& passeritatem illius parentis, qui me dilexerit saeiam misericordiam: unde quicquid Salomoni fuits oriat, opulentia, pacis, sapientiae, quicquid titit posterioribus regibus, id totum suit Dauidis patris meritum, vel beneficium, vel erim ae illius sanctitatis praemium , ut ex saera S litteris obseruat pineda in suo Salomone praei .lato. Vide loeum eonsimilem infra, di expo- , sitiones ibidem traditas. Et cinna, -- .is , Sara ipserum stia Leumata seni. Primum quidem eum Raguele latitiae la erymis, deinde doloris: etenim lacrymae laetitiae, quas suderant, statim in moeroris, 1 cond. lentiae sunt eommutata , ubi eos ipsem -t Tobias de patris mise iranda eaecitate reddidit certiores,docent se-iptuaginta hae superiori adiicientes verseu-llo. Et auissens, intes lige Raguel, quia Tobias amisi actios, rνsalus est. O plorauit.
t OAne dum consobrini ius dolet Raguel cinio citatem, amantium proprium esse docet amicorum lacrymis olla erymam eorumque coinmiti reri miseriis, di sie ut Beatus Paulus ait, gaudere cum gaudentibus , & flere cum illantibus .anfirmari cum infirmis, uri cum scandaliratis: Etenim usque ad is condolentiae . di commiserationis affectus humanus est, ut parum abiit humanitate eos carereia , qui nullum habent. Animansabias emm . a illi Lactantius , Sapientiam Detis itiam dacii ,l na Palabus etiam munimentis ab ineti sti, drI, p.ri si tiberauat. HomIni vero, quaa rati indum, ct fag Iem formams, dedιι praefer eae-lis ιera hunc pleraris affectum , Os homo homi linem tueaων , ditigat inoueas. contraque pe-li metiti, o arisprat, is praeneι auxιhum .dsQuare, qui eo earet, non iam homo , sed bellua dici potest , immo belluis, lieet saeuilinis
inuiori nam Iamia, ast Ieremias, ntid eo νώnι mammam, Iactauerians eastilos stios, s-tia popiati mιι reud Iis ρtia si noιhro in desisto. Lamia autem, ut Hebraeus ait Eunia Thanim dracones, ut etiam LXX. ver . erunt, quantumuis erudelitate ci rata, nudauertini mammas, ad lactandi m scilieet eatulos i segstia populi mei serusalem, anima fidelis, facta est crudelis quasi struthio, qui , ut seripsit
B. Iob , oua ponit, di relinquit , nee exesu idit, non eurans de aliorum miserijs, vel do- ιloribus. Tales fuerunt stat res Iosephi unde Amos,'eis pronuntiat, qui non compa-autiuntur sicut illi miseriis proximorum, nιbII, inquit , pariebanων Itiper cantritione Ioseph. Hebraice est avi89, videlicti , Ει non in-sirmabantur r c Onsueuerunt enim Hebraei infirmari ponere pro dolere, ut apud Michaea:32
'Doh, ct Mage flaa Sion. Infirma e , ct isarage, legit Hebraeus pro Ioseph intelligit
Na Zianaenus , quemlibit proximum in ali hqua miseria positum, & proinde commisera i tione dignum. in .nim, in ivit, in faeris ti-la
statur. Quemadmodum verbi gratia, & vo, ea bulum Achillis pro viro forti, & voeabulum Paridis pro adultero, uulgo a profanis aucioribus seequenter accipitur: per figuratam
dictionem multa, quae parti eonueniunt, transferentes in totum . ConDilio vero per metonymiam in sacris literis satis usitatam ma. gnum hie dolorem significat, qualis eorum esse solet, quos magna sc quatur calamatas. vae itaque eis , qui Ioseph misero non m. patiuntur , sicut non compatiebantur super doloribus Io eph eius statres: non talis Bea tus Paulus, sed omnia, inquit, omnastis facitis sum , τι omnes jac.νem sataos. diuis , infirmastir Go non in mori νυ san-LIdaneafών, ct ego non υν- Sed quid Z in. x quies, num coham aleonte Beatus Paulus mu-latabilior, qui ad omnes colores, ut larunt, quos videt conuersione Deillima variatur
num assentatorum essecla varias. di multi
404쪽
plices sermas iuxta hominum placita induens turtur quidem Paulus,inquit Ambrosius , quasi mmo se , ut omnibus omnia fleret, qu a solent auulatores facere I se
non est ita; vir enim diuinus, ρο- medicus piritualis, Biens omnium causas, O UuLnera , ma na maustria confovet tuos, ct eo patitur. Et Augustinus compatiendo, inquit, id fecit, non mentiendo : fit enita , quisque tanquam ille, cui vult subuenire , hiando tanta misericordia subuenit, quanta ibi subueniri vellet, si est et ipse in eadem iniseria constitutus. Itaque fit tanquam
ille , non quia fallit illum ; sed quia se cogitat sicut illum : etenim cum mutet amor amantem in rem amatam , necesse habet p.e. s. v. 3 eius induere conditiones : vide, quae dixi
Postquam autem locuti sunt, praecepit Raguel occidi arietem, & pa rari conuiuium. Cumque hortaretur eos di lcumbere ad prandiu.
Tobias dixit: Hic ego hodie no manducabo, neque bibam nati prius
petitionem meam confirmes, di promittas mihi dare Saram s.
liam tua .r Ouiditur aries aci conuiuium . a Contiiuitim quid, ct quatia antignora.
3 Additiones ex Carys Interpretationibus .
O S T IV A M autem,ut iam ab itinere lassatos suos hospites recrearet Raguel a lacrymis coinmiserationis,& amii. tuis cessans consabulationi bus , viq. omni, quo posset humanitatis,benignitatis,beneuoletiIq.genere se velle eos prosequi significaret. I 'Frae ιι oeeidi arietem, qui larga suin peditare posset obsonia. Sic LXX. Et se pertini, Raguel scilicet ,& Anna coniux, Asara filia, eor, Tobiam nimirum,& Angelum
prompte, i, immo uertini arietem otitam
ct opposuertim ob nia pura. Syrus: Et
posuit eliseia iam a . Quae obsonia ex eo- dum parata iiiisse ariete planius atabli d i et explanatio,quae sic se habet. Etenim pro- leno animo tra Iartini tuos mactato d grege ariete,obsonia large apposuerunt. a D parari conuiuium. Epularem scilicet amicorum accubationem, conuiuium ex eo dictam, quod, scut Cicero docet, vitae coniunctionem habeat.ex quo discere potes cuius essent generis larga,& lauta nanc temporis parari solita conuiuia, de qua re supra. itaque conuiuio parato, tim horiarestiγ Raguel, eos discumbere ad prandium.
bent LXX. Raphaeli dixisset: Arari afrater, siquere de quibtis licebas in itineri, per- sciatur negotium, ct eommunieatiis veritimias Bagurii: Syrus: extenuit Cerbtim jtitim aci Paguerem . Vatabluso stim Tobias Ragueri: Inyee m ntionem inqtiit, Maria frater, eortim , de qtiittis oesi in is nere , τι rcs conseiattir , ita itio Ragueti rem apertiit, Nouerat enim Tobias ex laetitiae, & doloris fusis lacrymis , ex amicabilibus osculis, & amplexibus , ex parato conuiuio , alijsque beneuolentiae signis, non modice optare Raguelem rem sibi gratam
Occaso arriperficere, ex quo considerans in occaso-'picnta . ne rerum desidiam, ac tarditatem Omnem
quamdiligentissime esse fugiendam di inutili cunctatione haud moradum censuit; sed ante omnia Saram ab eo coniugem exposcendam, di obtinendam.
uod sollicite cauere debeamus, ne Ula
nos praetereat occasio bine agendi. D O C V M E N T V M I.
O C E T nos exemplo suo Tobias, duin tempus petitionis suae congruum milicitus ne praetcreat quaerit, temporis opportunitatem, oblatam occasionem , quae in aggrediendo, & conficiendo negotio praecipuum habet momentum , statim arripiendam esse: nam ut Hesiodus ait:
poricinitas in omni re optima. Et Pindarus , in omni re tempus dixit sa-stigium obtinere. Et poeta ille tragicus ait. Momentum haud exiguum confers Rebtis agendis opportianitas. Constiti omniafuerat. Sane dum alipes ab antiquis occasio fingitur , & quae vertigine qu)m citissima semet in Orbem circumagit, ostenditur,quod semel eam abire permittentes haud pollea dum volunt, consequi possunt , quippe qua
in priore capitis sui parte capillis, licct hirsuta sit, quibus facile comprehendi posset oblata, glabra tamen est in posteriore , nec fugiens, teneri potest . Quare quisque cum Tobia attendere diligentiissime debet, ni elabatur,ti praecipue in rebus spiritualibus, in quibus quanti sit damni eam labi permittere exemplum praebuit in canticis sp5
405쪽
sa , quae dum pulsanti sponso tempestiue no aperuit, occasionem eum admittendi, ita perdidit, ut illum declinantem, atque transeuntem , non nisi multo post labore reperire potuerit: sie illa. P. vitam , ait, oriri mei aperui ditieso meo, at ilie rietinaMerat, atque trans /rat. Quam & nos occasionem introducendi sponsum animae nostrae Deum amittimus, quotiescunque veniens ille ad nos , operaque bona licet minima suadens ingressum ea negamus: pessulum autem tollimus , quando recti operis occasionem nostra iniuria praeteriisse dolemus, quod lacimus quotiescunque, sublata occaso, quod amisimus honum nobis ostendit, cum nimirum aduertimus elapsum gloriar praemium, quod per occasonem meriti, & gratiae consequi poteramus: nam si dessent huius saeculi homines oblatam diuitiae, voluptatis, Vel honoris Occasionem amissam, cur non dolebit vir fidelis sua incuria ea lestium bonorum Occasionem perdidisse λ Nautae ubi secunda spirare aura coeperit, ne occasonem nauigandi praetermittant, protinus a litoresoluunt, tantaque sollicitudine vela ventisermittunt, ut si tantillum, qui volunt ve-i morentur, deserant; fugacis pulchritudinis amatores indignissimum ducunt aliquam pratermittere occasionem ei placendi quam amant: impii omnes ablatam suae impietatis occasonem. licet aeternae pa nar coniunctam, tam avide accipiunt, ut de eis dicat Sapiensi os impiorum deuorat iniquitatem . sed quid λ nullae creaturae oblatas occasiones augmenti propriae persectionis respuunt; ignis proximam statim, si potest , absumit materiam di S agunt caetera elementa si possunt, nulla posta mora, in
contraria, ut in propriam ea conuertant naturam. Animalia instinctu naturae ductae apta ad mutationem locorum tempora cognoscentia, statim occasionem nacta a rigidis terrarum regionibus , in quibus vita periclitarentur , discedunt,ad benigniora statim accedentia loca, & vir fidelis, cui propria est salutis cura, in oblatis virtutis, & meriti occasionibus, non tantum mundano, &peccatore erit negligentior; sed ipsis etiam ratione, sensuque carentibus creaturis 3 Ο mira hominum vecordial Mitatis in caesi, ait Ieremias , regno it rempus iuvim , tur- ιαμ, ct hirundo , O eteonia etiΠodierunt temptis aduentus fui e popuItis autem metis non cognouit iurietam Domini.
Hodie , itaque , sc psaltes ait, s Cocem
Domina audieritis, nolite ob rare corda os a , hoc est, s hodie occasionem acquirendae , uel exercendae virtutis, voce sua interna vobis Dominus praebeat, ne illam contemnatis , licet minima sit, dummodo statui , & vocationi congruat: nam sicut industrius negotiator , nec modica spernit emolumenta, sciens multa modica facere
unum satis a ita amator virtutis homini negotiatori a Christo assimilatus , nee modicas praetermittendas censet acquirendae virtutis occasiones . Et scut honestiismata. Ruth, ut sacra narrat historia, suam mendicitatem cognoscens, spicas a messoribus relictas , atque contemptas, post eorum
terga diligentissiuὰ eolligebaἀ ita qui paupertatem suam cognoscens, cum Psalte dicit : Ego autem meisietis fiam , ct pauper, minutiores quascunque occasones benefaciendi oblatas diligentissime colligit, negligentiam seruorum sustinet, pulmentum insulsum, & male apparatum sine murmure comedit, contumelias seri patienter,puuchra aliqua , quae delectant, curiosa quae audit , iocosa quae dicit, praetermittit, aliaq. huiuscemodi, quae a sapientioribus huius mundi metitoribus, quasi nullius momenti spicae omittuntur libentissime amplectitur r& scut Ruth a spieis ad mensam, ex mensa ad lectum, immo ad coniugium, & ad posseitioncni omnium bonorum Boor est ad. missa ; ita ille a summo patresamilias Deo ab his minutioribus ad persectionem operum , ac virtutum diuinum coniugium , ac possessionem tandem caelestium admittitur
auod negotia grauiora ante cibi sumptionem tractanda smi.
plo Tobiae, negotia alicuius momenti, ante sumptionem
mm cibi, vel potus, maxime C piosi,perficienda , ct quidem, ut prudentius , di melius illa
peragamus: quandoquidem nunquam melius homo siba constat ingenio, di ratione , quam cum sobrius est; cum,vel Domino teste, corda hominum grauentur crapula, Sebrieta . Covas enim qtiis eorrumpitur, ait Sapiens, Maera I animam, di terrena
Quo audito verbo Raguel, expauit sciens quid euenerit illis septenta viris, qui ingressi sunt ad eam, &timere coepit ne sorte, & huic si
militer contingeret, &cum nutaret, & non daret petenti ullum responsumo a
406쪽
V E i . X l l. Dixit ei Angelus: Noli timere da
re eam isti: quoniam huic timenti Deum, debetur coniux filia tua: propterea alius non potuit habere Illam .
Tunc dixit Raguel No dubito, quod
Deus preces, & lacrymas meas in conspectu suo ad nul erit.
r Raguel eur expauerit. a Sententia Angeli quomodo aequieuerit . 3 Curso exatissitum a Deo non dubitaueriti.
I Expauit. Et in ancipiti e gitatione politus , quid delibe .randusibi esset nesciebat. Hine emagitantis iuuenis merata se offerebam, illine ipsi uiset gr. me perieulum t graue a m dum postulanti rem iustam,denegare ducebat; grauius tamen eum tanto dare periculo,dumque mente sie varius nullum poscenti daret responsium,l x mxit ei Angelus. talibus eum docens,noesseeur timeret baram Tobiae coniugem tradere;felix,faustumq. ex eo futurum ipsius promittens eo ubium , quod Sara, ex diuina praeordinatione ei deberetur, non alii. Quod lieet dierum nulla ratione seseluerit ἱ grauitas tamen eius in dicendo , orationis suauitas, actionum prudentia, eorum , quae dicebat,
probabilitas, formae dignitas, & super omnia vis quaedam , que interiore modo Raguel S
mentem affetebat, tantae fuerunt effcaciae, ut
statim ille,nulla interposita mora, ac si ia oculis conspicatus esset vera esse, quae dicebantur futura, liberum poscenti praebuerit assensum et Unde ιune dixiι Raguel: 3 in diabito. Ae si dixisseti neque enima lacrymis meis tanqua inexorabile,& saeuum oculos auertisse Deum existimo; Sed ut miserieordem ante conspectum suum ea collocasse, ideireo non dubito quod eas tandem sanctissimo siue elementiae ludario abstergae.
Fuod orationes nostrae, in lae ma Deo ab quo modo πυιm faciant DoCvMEN Tu M. OV6NT A sit lacrimarum viS, docet
hie Raguel,dum se haud dubitare dieit illas, quas fuderat, exauditas a
; quia cati defenseres ani Mi ho Npes an inela cogum . Itiuan . Sic rideranti laeob e Mesopotamia lapparens Dominus, sub viri specie , cum eo, ut inera narrat histoma , usque mane luctatus est: magna Dei masericorasa , ait Chrysosso e disis h. . mus , in Hura hominis Itiesarι evim Itiso vo-ι, a. cItiis. Illudque mirabile eontigit, ut v v mane Iacob eum Deo luctari non solum potuerit; sed etiam ita praualuerit. vi dimitti se ille sit rogare eoactus a dimiIιe, inquiens, me aurora eis. Et quidem , ut ait Oseas: In-tiasiis Ideos ad Avetim, O eonfortatus es, βιωι, ct regauit eum, inualuit nimirum precibus, ae fletibus, non varibus. Verum d is .e ι,. rahae lacrymarum vi plura diximus supra. .. . a.
Et credo, quod ideo fecit vos venire ad me, ut illa coniungeretur cognationi suae, secundum legem. Moysi, & nunc noli dubium gerere quod tibi eam tradam.
I Cur aeqtiseuerat Raguelpetitioni Tobia. a Cognatio quid hoc Ioco . 3 LM Musis prohibri coniugium inter pem
sonas diuersa tribus exponitur.
Cur vitia Aia aperuerit RagueI.i--C QV SCIT tandem Ragues petitii ni Tobiae, Saramq. filiam ei promutat in . My coniugem,talem diuinam esse
' quod eo tempore adu. ntasset it c Eebatana,Saramq.eoniugem habere qua siuist quando iam nullus de cognatione sua, ut superius, diximus 2 sibi sypererat, eui iuxta Moysis legem ea coniungere posset. unde El reeis . Arabs: Et puιo, hoc est firmit lΑ .M. coni jcio propterea direxisse vos Deum ad me, a Ut lisa eoniungeretur cognationι sua. Sumitur hic cognatio, a secundum quod sigili-Mat plures cognationes, vel familias, e stituentes unam tribum: Vein lib. Numerorum lxum.1.xsSed in ampliori significatione, ut in eodem
libro, seeundum quod eos signifieae,qui quodamodo communicant in aliqua consangui' Ibid. 31. nitatis habitudine, idest pro tribu . 3 6. 3 Seeundum legem e usi. Qua,ut etiam
in Ilia Numerorum habetur, ne commisce
407쪽
rentur sortes,sed unaquaeq. tribus haberet haereditatem , vel possessionem . quae sibi in prima terrae diuisione obtigerat, praecipiebatur, ut quisque Israelitatum, qui matrimonio e putandus erat, eum personis tantumodo inatribus, eontraheret e sie illa: Omnes Ciri dia rentoxores de tribu , ct cognatisne sua, eretines femina de eadem tribu ma Ios aeei p. e. r. 9,ipiant, sed plura de hae lege, supra. EI nune non dubiam gereνι,qtiod tui ea radam. reddit ratione Syrus, inquiens,/x nae, tibi eonuenit, do eam tibi inter mutie. γ s , seundum Iegem fariens. Noluit tamen Raguel, ne tacendo cireunuenire petitionem Tobiae videretur, vitia filiae flentio prate.
Mim contientisholam meam accipere, Cerun-sιamen indieabo tibi Oeritati me vidi stiriam l
bantur ad eam, moriebantia tib noctem. Si alquidem apud eum ubique honestatis praponderabat consideratio, quae dolum excludit, Nisaudem omnem esicit.
.quod virum probum omnis dolus dedeceat , deque Neritatis laud bus, di
mendacu vituperatione. DOCUMEM TVM. AN E docet nos exemplo suo
I aguel , non istum in contractibus , in quibus etiam vitia
eorum, quae venerunt, ita prodi iubentur , ut nisi ea intimaue
rit venditor, quamuis in ius emptoris transeripserit, doli actione non va- euentur; sed etiam generaliter in omnibus d tum abesse debere, aperiendam simplicitatem, intimandam veritatem. Sic reprehendit Ambrosius Cabaonitas, quod , cum audiuisient Hebraeis fugientibus iter mare praebuisse, sitientibus aquam e petra fluxisse , famescentibus caelum manna pluisse , di tandem belligerantibus muros Hiericunt hi nos cecidisse, Regem Getharum seperasse. tanto terrore correpti sint, ut ad ipsoru manus euadendas mendacium finxerint, nam licet, ut testatur Αbulensis , nullum peccatum commiserint in pro- eurando liberari a morte, eum, sicut Boetius ait, prima, c, maxima mortaBum eura β υι- tam pro riam tueri, Namque eulpa, qtiod a natura insitiam es; tamen quia eum menda. eio , & dolo eam liberationem procurarunt, leue saltem peccatum vituperatione dignum eommisisse, omnes sere illius Ioci conmentatores asserunt: eum, neque pro vita seruanda,
sleui uti possimus mendacio,vi Augustinus aduersus Priscillianistas; quorum erat illud dictum ς I,μa, periura, secretum prodere noli,
statuit, sic etiam sustinus dicit , Christianostr is. μ'
mori malle, quam semel mentiri. Et Ambro , ia
Subscribunt huic veritati Theolosi,qui non
solum omne mendacium peccatu esse docent ; - - .sed etiam omnem siue noxiam, siue incio istur. D.
sum simulationem,& haudem Veritati contra' Mistadiutariam: nam sue quocunque ficto vel laedendi, omh.. vel iuuandi studio quispiam mentiatur sem-lfiam emper
per mendax est, S Omne mendacium pecca. peccatu est tum est, utpote actus per se naturae, &Deiordinationi contrarius: naturae quidem , quia i dira , 2
homini verba data sunt ad animi conceptio'nationi ditii.
nes aperiendas , & manifestandas, euius retinae cottaria. contrarium fit in mendacior unde S ipse eth-lAnicus philosophus, omne docet mendacium t esse per se prauum. S sugiendum, eum non minus congruat homini mendacium, quam latrare, mugire , mordere, quod brutis tantum conuenit: ordini etiam Dei contrariatur; quia mendacia,etiam leuia,& per i umdicta,aduersantur legi Dei, qui dixit :drum imia. an dueitim stigio m. Fropter quod, ait Bea l . tus Paulus, deponentes menaaeitim; loquiminil'bs ιυensarem Unus icitie in proximo suo, qtio ias. niam Itimias intiscem membra. Et alibi; nolite,lColosi a. inquit, mentiri invicem, quae non propter sola grauia dixit mendacia ; sed propter quaecunque, siue grauia, siue leuia essent. CSi itaque omni sunt vituperatione digni, qui, quoquo modo mentientes, dolii vel Daudem eomittunt,etiam ad vitae eorporis sustentationem, quid de illis dieendum putemus, qui bibentes scut aquam iniquitatem quotidie ossiciosis, iocoss, vel etiam damnosis, v-tuntur mendaeiij sp Bene etiam, quod peius simillantes, est, sibi aditum putantes, quando amicum , SIS Vita fratrem suu mendaeio cireum uenerint; quana do in rebus suis vendendis cum Syracusano illo hortorum venditore Deum secerint; nam, sicut ille, teste Ambrosio,eum peregrinum hominem hortorum venalium cupidum, ut ad coenam in hortos suos veniret rogauit, ad qua inuitatus, ut promiserat, postridie dum venisset,offendit illi e magna piseatoru multitudine,3 exquisitis copiis adornatu conuiuiu in pro .
spectu coenantiu hortulos mira arte copolatOS, D cpiseatoresque ubi nunquam ante iacientes re- . .
tia, S eorum unusquisque deinde quod eceperat certatim operae epulantibus , unde supra mensam ita pistes augeri videbantur,
ut oeulos recumbentium resilientes verberarent : mirari, ecepit hospes, dumque de tanta copia piscium, tantoque numero eymh
rum ab inuitatore suo Ohritasset, aquationem illie esse, ille respondit, ubi dulcis aquae gratia pisces innumerabiles aduentarentauru munis PHI Hι hospitem, τι Mi extorqvierit ho
timnsipiι. sequenti die ad hortos emptor
cum amicis venit, nauigium nullum inuenit,t; .& pereunctanti num aliqua piseatoribus ea esset die seriaru solemnit prespondetur nul- .
408쪽
Mendaces Deo, di hominibus inuis. Theoph
Nia, nec unquam illic priter externum diem pi scari solitos .sic isti res venales habentes, dolo malo tegunt , reique malitiam varijs lueis operiunt, ut emptores alliciant,& decipiant, haud considerare volentes, nihil esse ues ormius, quam nullum habere amorem hone. statis ; sed usu quodam , & degeneris mereaturae quaestu lollicitara , di ignobili, auaroque
is opere probastir, ct in quaeianque respon si Ona suspeeius es. Ita qui res , diuitias ,
honores, & alia fraudibus, di mendaci s au. cupatur , t conuictu humano merito repellitur, infamis habetur , nee est qui illi fidem habeat, quem semel nouit esse mentitum, omnia enim ficta apud homines contemptui habentur, nee ullus amat decipi. Hine. sicut refert Theophrastes, eum quidam Chius senex Lacedaemonem peruenisset, eumque senectutis suae puderet , ea nos tinctura obliterare eona. tus est, dumq. progressus estet in publieum, &de rebus, quarum gratia venerat, verba secisset, surgens Archidamus dixit: nihil rectum illum dicere posse, qui fraudem non in anima solum, sed in capite quoque circumferret. Eece vel umbra mendacii, quantum odibilis sit homini , Ssuspecta. Abominario est etiam Domino, ut sapiens ait , Iabia mendaeia , quippe tam charam veritatem habet, ut Deus veritatis voluerit ab omnibus appellari; ' rimisi mo Domine, inquit David, Detis veritatis. Et de Christo Ioannes: Vidimus, inquit, auriam eius, gloriam qti is unigeniti ci Farre,ptinum graisa, ct wγitaris. Et de spiritu Sancto,Sρινιιtis,inquit , Ureitalu , qui a patro praeelis. Filius etiam Dei,ad hoc, inquit attissem,ct ad hoe
Imitanda itaque nobis est Raguelis simpli.
citas, de veritas; fraus omnis, S dolus ablegandus. se Dominus suos docere volens discipulos smplicitatem veritatis colenda, uni. ea illis praecepit, ut contenti essent tunica. are Augustinus: Iuoci , inquit, non porIa-ν , v I haberi citius itinios; sed expresse indui probιιιι .uens, ἐν ne induerentiar duabus tuisntcIs, quid eos monet, nisi non diapphciter, sis simpI cat/ν amititire nam qui intus dolis, vel nequitia indutus est . foras vero bonitatis, veritatisque specie amictus, duobus induitur tu ulcis; qui vero tam intus, quam soris verit te, sinceritate q. vestitus estiis unicam tantum habet sanctitatis tunicam. eamque splendidissimam. quae fidelem animam eum primi S reddit commendabilem. Vnde in Canticis D minus sponsae suae pulchritudine , non ab Oculis glaucis , aut bouinis , ut Homerus N proiani poetae faciunt; sed potius ab oeulis columbinas,celebratam voluit, dieens; Oetiri tu ιcotambarum, naturam, & ingenium columbae potius respicies, quam proprium eius oculorum colorem . nam columba ut alias eius pro prietates omittam ) animal simplex est, sincerum, purum , N eandidum, idemq. forte vulgo selle carere ereditur, quod omni eareat irrueundia, seu amarulentia . Vnde Syri, seu Palaesint eam tanquam sanctum quid,& religiosum colebant,habebantque immunem,ut profanus ille poeta narrat, N inuiolabile .sie ille rati/d riferam , is colues erebras inlaesa per urbes
ceri. Habero, ait Hieronymus, simplicitatem eo iam hia, ne eurqviam machineris dotis,e fempentis a Liuisam, no alio m stippianteris insi s. Qui enim dolose. N eum fraude ambulant, non eolumbinum; sed fraudolentum pol ipi ingenium sapiunt, ilio enim, ut Ambrosius ait, Vuloso in ΛιιMe petram nactus, ei affigitur, a quo estis nutioso ingenia es rem
dum notam non praeeatiens, ct saxum vi nantu ,eassiatisfriuitis artu ine dit, e niqviodam Da earnis intereipiti se huiusmodi homines ingenium saepe suum commutant, di diuersas nocendi artes mouent, ut qui eos audiunt , aut vident,eis ineaute se credant,dum simi Psaltes ait, veluti nouae uia aeuia . quae ad hominis ornatum est disposita, faciunt dolum,dum saepe non ornatum, sed vulneratum hominem relinquunt. Hos itaq; eaueamus homines Raguelem imitantes, qui aperit smplicitatem, intimat veritatem. Cant. I. .
Et apprehendens dexteram filiae suae, dexterae Tobiae tradidit, dicens :Deus Abraham, & Deus Isaac, &Deus Iacob vobiscum sit, & ipso
coniungat vos, impleatque benedictionem sitam in vobis.
Et accepta charta, iecerunt scriptionem coniugi j.
409쪽
Nee dum hene petitioni suae Q. tis factum putans Tobias, ut habet Graecus: Ls quidem hi ait, haud quisquam gia Iauero, do
concurrente consensu dexteram primum filiae dexterae Tobiae tradidit, & quidem non soluin sanum amoris, & beneuolentiae ex mor iam multis obseruato, iuxta quod Cedreno
Sed etiam ad pactum eoniugii firmandum , fidemque & amicitiam promittendam . Sic Persae, ut ait Alexander ab Alexandro, de Acsyrij accepta inuleem, dataque dextra foedus matrimonis ineunt: apud Xenophontem item legitur Gobryam Assyrium manum dedis di Hysias Meepisse , ut filiam sponderet. Et Agesilaum I acedaemoniorum, & otym Pa. phlagonum reges, iunctis dextris, illum ut duceret, alterum, ut puellam daret, spopondisse, Hine interpres Aristophanis ad ea verba ilia
EFGι. h ,e est, iuxta nonnullos sexdus eum lillis pereussimus. Et in libris Regum Iehu interrogat Ionadab, an idem in ipso sentiat, l& partiarius ipsius sit, quod affirmanti, in .lquit, Si est, da mantim itiam, qui λάιι ει manum suam. Quare S duas manus iunctas, is dei habuit antiquitas hie elyphi eum, quod lan plerisque eius numinis obserues,an eνσιιο .s-bus etiam addisu, ait Pierius modo rillexerei suis , modo es Romanorum . kt quidcm dextera potius, quam sinistrata ad haee fiant fieanda utebantur manu , quia sphilosophus aduertit, est dextra sntha i rastantior, validior, emeaeior, atque nobi i
lior; quia dexteram partem dicit ille esse masculam, sinistram vero tremellam sed tae de dextera traditione satis. Dieit postea Raguel. la Dens Malam, Deus I ae, Detis I eos . Quia Abrahae , Isaae,& Iacob promias erat Deus multiplicationem seminis, ut Α- rarias in sarnaee Babylonica positus testatus est, da cense No auferas, Domine, miseruor-l Dan. 3. 33diam itiam a nobis, proptουν Abrabum ditie titutim , ct I a retium tatim, O Israe San Aiam itium, quastis A fas es pol uentiquod mώBULeares semen eisiam tetit setius eanldeo in benedictione coniugali praeipuὶ ho rum trium patriarcharum di aguel meminit , dum 4 Deo silicem eoniugii filiae eum Tobia sueressum, & eum juctu prolis impetrare vΟ-luit ; ad Dei pro inissones tribus his patriameliis factas respiciens, quarum Deum nouerat , nee obliuisei pose, nee fidei suae deesse. 3 Ter etiam nomen Dei Raguel sponsis benedieendo repetit, nimirum in appellatione illorum trium patriarcharum. ut ea ratione adumbrate mysterium Sanctissimae Trinitatis indiearet; nam, si t pererius ait, unum i P . nomen Dei seris Dabus ii is personis res ιι-lExM J.ι. itim in tiabat, Dei essensiam Diatis sese nra ditimis remmianicasam : O Abrasum quidem NDaesenta hat Deum patrem , quod
4 G aerapta eharta feerrans. Tabulas nimirum conscripsere raratrimoniales, in quibus reciprocus notabatur eoniugum conten, ius , di promissones, quae musa coniugii inter sponsum, S sponsae parentem, tune temporis fiebant, quas etiam sigillo, testibusque firmabant, ut hie habet Hebraeus, quas quidem nuptiales tabulas hodie apud omnes sere gentes, S ipsos etiam Turcas, esse usit iv K -. tistimas testatur Serarius. Vnde & sancta Montea apud Augustinum uxores monebat, ut per tabulas matrimoniales se Meillas fa ctas existimarent.
Euod faecunditas bonorum operum perlimitationem Abrahae, Isaac , sty
Iacob obtinera valeat . DOCUMENTUM I. Docet etiam Raguel, dum ad kecvnflita
tem impetrandam tres hos sanctos pa-ltriarchas memorat, Deile nos i Deo impe-
410쪽
Io. g. 394silii Sancto rum dictitur,
Pauci Actiones infidelium omnes mutilae .
traturos, ut bonorum operum haec unditate,
di semine sancto imple.it benedi Imarem sua in nobis, si Abrahae, Isaac, de Iacob , quibus seminis est mnltiplicatio a Deo promisiis, imitatione essiciamur si iij. Fi0 enim Abrahae sumus , ait Augustinus , dum eius imitamur em . sic inquam fili; Isaae sumus , dum eius imitamur λrtitudinem, rneque enim, ut B. Paulus docet, quis,
sunt earnis , sed qui si sunt promissionis
aestimantur in femine. nec omnes,qui ex Is
raia funi, Israelita sunt, neque qui semen Abrabae, omnes μν Abrata ; sed qui opera
faciunt Abrahae . Unde Christus : Si bra-
cite . Decet enim filios optimorum parentum imitatio, unde eius filius quisque i scriptura dicitur , qui eius vitam , di mores sequitur, ut eleganter docet Origenes, dum ait: Sisat homogenerat hominem c Iob g neras Iob, ct Noe generat Noe. Si itaque optamus a Deo bonorum operuobtinere iscunditatem, de diuina bonorum operum benedictione in semine Abrahae repleri ; has sane trium patriarcharum imitari debemus virtutes: nam sine fidei firmitate , intentionis sinceritate . & animi so titudine , haud ullo unquam bonorum operum stactu tacundari possumus.' etcnim qui fide carent, dilectionem inimicorum dicunt pusillanimitatem , ieiunium stultitiam, Poenitentiam saeuitiam, eleemosyna imprudentiam, orationem temporis amassionem, sacram communionem idolatriam, confessionem amentiam, peregrinationes leuitatem. Contra vero qui intellectum Iomine fidei illustratum habent , haec Omnia ad salutem necessaria cognoscunt, eaque laudant , de extollunt. Vnde licet infideles bonuin aliquod opus morale essicere valeat; nunquam tamen boni operis fructu fit cundari poterunt, utpote Nauclero similes, qui clauum licet nauis optime moderari sciat, diligentissime curare carbasa , di prudenti Dsime saeui maris deuitare tempestates, de Syrtes, quia tamen, nullo sibi proposito scopo, per vastum nauigat aequor , ad extremum , ut naufragium faciat, necesse habet, quando alius, qui certum suae nauigationi praefixit scopum, licet non adeo nauigandi arte
peritus facilE ad illum appellit. Hinc Glosita in illud Beati Paulit omne, quod non es
ex Me, peceatum e I, omnis , Inquit, vita infidelium peccatum est, idest omnis eorum actio mutila est, di vitiosa, etiam si fuerit de genere bonorum, quia defuit illis verus dux, Idest fides, quae omnes bonas actIones. ad optatum finem, Ze scopum perducit. De bet tamen haec fides, gratia, quae meriti radix est, de fundamentum, sormata esse, ut
opus ab ea procedens sit meritorium . nam. Si tradidam , ait Beatus Paulus , corpus meum ita ut sedeam, ebaritatem autem non
haluero, nihiI mihi prodeu. Imitanda etiam nobis est, ad fructum boni operis assequendum, Isaae animi sinceritas, Se Iacob robur, At firmitas, recta scilicet in operando intentio,ex qua omnis etianostri operis fructus dependet: nam qualem nobis in opere, de natura sua non malo, fine proposuerimus, talem omnino actionis fructum aceipiemus; nempe si malum, malum,s bonum, honum, s Optimum, Optimum . Et animi firmitas; neque enim sussicit ad opus aliquod virtutis, illud cognoscere ι, aestimare, desiderare , postulare, eius honestatem intendere , nisi etiam animus ad superandas eas dissicultates, quae in virtutis exercitio occurrunt, robur, & sertitudine induat cum res leant praestantes multis dissicultatibus implicari. Sie omnium honorum operum fructu replebimur, implebitque Deus benedictionem suam in nobis iuxta Raguelis deprecationem.
qui habetur Exodi 3. contras adducaeos , quinque tantum lib. Moysis admittentes, Christus Dominus apud Matthaeucorporum resurrectione maiani estis rationibus probet: De resurrectιο- ne mortuorum , inquiens, non issisis, quod Arestim ess Deo, .icente vobis: Ego sum metis Ahraham , Deus Isaae, is Deus Ia- eos λ Non eLI Deus mortuorum ,sed UIuem sitim . Eamdem nos hic versiculus docere satis apparet. Et vere si nemo eius rei D minus dicitur, quae omnino periat, quaeque nulli bi existit; Detis , qui Deus auequoriam Heitur, ut Sanctus Thomas ait, inestinrieum, nuus modo diei poto ipsortim Deus , qui omnino non vitiunt. Quare cum Deus, sit Deus Abraham, Isaae,& aliorum,di Deus vitiorum, non mortuorum, etiam eos vi u re dice udum est , quorum Deus dicitur. Quo sanὰ argumentandi modo, licet animas tantum vivere Christus Dominus probauerit, adeo tamen essicae iter ipsos Sadducaeos, corporum resurrectionem ex eo negantes , quod animam crederet mortalem, conuicit, ut eis , teste Matthaeo, silentium imposuerit. Etenim,cum anima nostra non totus sit homo. ut Plato sensi, sed ipsius hominis pars praecipua, & qualibet pars, d toto separata imperfecta sit, ad corpus, ut pol alteram hominis partem , propensionem quandam naturalem habere necesse habet. Quare nec perpetuo ab ea manere seIuncta
Intentio b na in opere necessaria.
carnis probatur resurre cito Anima naturale propensione abet ad corpus.