Matrimonij valor a Francorum oppugnationibus vendicatus. Auctore Francisco Salerno Siculo ..

91쪽

o Deisi γellit, siliam suum in uxorem dimittἴre , fericordiae filagratiam impertiri etamen non hista minans/d preces obtulimus quod textus episolarum ηο- raravliquas ad iam tum excellentissimum Regm lium; Dam Reginam, ad id obtinendum , direximus, obissatis poterit indicare: na pro tam pretiosa alij leunt,&4brte mestus .ferniciosa temeritate ipsius maximὸ cum consideremus dilectissimi μιν noliri in oluublimis contritionem cordis, pectoris naturalem, Oedium Λο sapalde doluimus, e ei tota inentis a ste-lionemve hodie vatimur oed, sit raternita pra-

se in v strata in testamini, per cul a lepora insani. x ergo peἰus au huc aliquid oriatur,'nteruente te aptissim dem noriosissimi. in Restem situm arsimum, qui se Isin scordis maerorem pellatis eidem Baldunt ilia fiuequaque ins exibitis perseueret prini ue quoniam csoloruin auxilla d p ecatus s. o diuina praeputarquisiuit ianiti m in R exii graue esse viderita bet, On o

nll: a tuli tu oravi sibi dimittias eiat. Quis quae Onvidet in tota in odore lata Pontificis ratiocina-one,ipsum plane supponere, Bal cuin i,ac Iudithaeoniugium uille, alio una,ratu niue tum quia, etsi reces offerat , fatetit tamen, te visa mittere po-aiis, quod latis indicat matrisMontivatorem, ac sinitatem tum Quia uxorem nominat, ac Virum: tum

92쪽

tum quia non petit,ut Rex sinat iniri coniugiu, sed ne Carolus inflexibilis perseueret, poenas Balduino petiturus;eique minorem dimittat reatum, quia Domino maiora sertassis sibi condonari desiderat idem serme innuit eiusdem Pontificis epistola adisi marum Rhemotum Antistitem, ut satis exHincmari literis liquet, quibus Papae respondit,

quas retesii doctilus didicio. I, Haec vero omnia, fauorque matrimonisin re, quae vetustate consenuit , id mugium vallatuin fulis nos fateri compellunt.1 Neque tala Ρ-ifieis sententiae iura, ' .relata,vllatenus refiagantur; nam,prieterquam quod iis fortassis apte nequaquam ostenditur,m

trimonium inter raptorem, ac raptam inualidia sare existimandum, uti anch fp. 1.cit.ns. I. Praesensit,ibi non vides autem in eis verbum, per quod tale matrimonium: dmoteturfuisse irrisummon inepte quoque probat Basilius lib. A matrimesse. s .iurah no' toti Ecclesiae communia , sed quibusdam propria extitisse. quamuis id, postquam illa Gratiani

Decreto conclusa sunt,asseuerare non ausim).Hinc vero sequitur ,vel non obstrinxisse ea iura Balduinum,ac Iuditham;vel ,si eos obligabant, Papam in

iis dispensasse . vel declarasse, illa hanc obligandi vim non habuisse,uti ab Episcopis, seu EpiscoporuConcilio , condita, qui constituendorum dirimentiuimpedimetor non obtinentiacultatem,ut pro

93쪽

luod o res a ima vi vittaurata ri atrim Ulaeta triaiesco quinimo Pontifex elua atrimonisvalorem non iniuria supponebat,eidemii in Meldensia Concili, noni, . 6, quod, utili ximus , eodem Carolo consentiente celebratumst,referturquein dict.cap. si autem νε. quU. a via 3lanh decernitur , raptores, qui raptas nondum sibi natrimonio copularunt,cogendos , ut ea parenti sus protinus res ituant: si ergo coniugium initum ierit, ad id compellendi nullatenus erunt .atque id in Papa innuere videtur,eum ait, Regem Iegali

triolutile idest debuisse, uti iam subijcio) filiamaam in uxorem dimittere Balduino, idque se Niolaus iubere potuisse,etsi precibus maluer obti-ere quia videlicet post coniugium inter raptore,c raptam, lide saltem tunc temporis inhum, viis uxor relinquenda erat, nec parentibus vllatenus estituenda.vocem potMsse pro debuiss modo interretatus sum,& recte eui enim verissimum sit,uer-um,eoisse,affa riuatiue prolatum, non necessitatissse,sed voluntatis, qὸ st de usis. Proid etiamsid iudicem reniatur,t.quicqaidos Diudu. IX. quoio Io, F quando iud. Quandoque tamen vomu illudeeejsitatis est,ii id subiecta, ut aiunt, materia re uirat ita sumitur in s.fimandauero. L. f. . iunctatos .anmb. ita fores,=.mandari,aeuth. dc periculum.

e b. Pors id colligit, quia statim Imperator ve um. CogitM , usurpat, aliaq; non absimilia iura

94쪽

Pro,on l. recenset, monetque contra Verbum ue

in nonnunquam praci potest usurparim ijs legibus, quas inibi laudat. In re vero nostra id sub ecta materia petit, quia statim pontifex, elli non cogat, cogere tamen se posse asseuerat id quod sane verum non esset, nisi Rex illud exequi obstringere

nus yri Secundum exemplum, quod Hispanicuita mihi exhibitum fuit. De Lais Lebego de Se arbi a de Carios et amarities; Gallice enim , aut Latine eonscriptum reperire nequiui)etii plurimu in euol luendis Franciae Historijs laborauerim , adinvenire non potui. Comperi quidem Ludovicum balbum, cui Osiri agnomen,paululum immutatum, Congruere videbatur, cum is Begue Gallice, Latine Balbus nuncupetur' binas uxores sibi eodem tempore matrimonio copulasse , alteramque repudiasse postmodum, cum scilicet Episcopi, qui in ipsa eius consecratione post Caroli Calui patris ipsiusinet Ludovictyobitum conuenere , eumdem Ludovicum duabus uxoribus implicatum dirime

runt,&ad meliorem frugem restituerunt, uti ex alijs refert Card. Barotti tom. Io.ann. 877. 'ers. Nam eodem anno fol. hi 43. Sod neutri earum S ear nomen erat,verum vnians ardis, alteri Adeliteidis, seu, ut alii habent, delatiis , neque earumdem

ulla Caroli Pallidi, qui nec fuit unquam filia fuit. Consules virum doctu, atque Annalium,Gallicae-

95쪽

linguae literate peritum. monuit is exempluma cce vise Ludovici,qui ob lingue impedimen uim Balbus appellatus est nominaque immutata au.ici sermonis ignoratione,in qua interpres versaba- ur, cum Gallice conscripta, Hispanice reddebat: aeque enim Ludovicus Lebegus seu de x via' ius nescio quis interpretatus est neque Sear, neq;; Carolus pallidus reperitur .reponendum igitur admonuit loco L . ra, de VCO, Gallice Lebe'ire,l; tine Balias,ΙHispanice Tarta nudo loco aurai, seu Amarilli, reponendum Gallice Chative, latine Calims, Hispanicecillio. Huiusce quidem nominiis alteriusque similitudo,puta nune quod pallidum la- ine, Amari lo Hispanice significat, erroris ansam interpreti dedit .Res igitur ita se habuit ris Ludovicus Balbus Rex I.Franciae, situ Caroli Calui Franciae quoque Regis, uxorem cu- xit,contra patris voluntatem,Anlgardem, inseri Uplebis muliere,ex qua duos filios suscepit quia n, bo Franciae Reges extitere,put Ludovicum Ter

pulatus est idem Ludovicus Balbus Adelliei di ix qua habuit Carolu Galliae Rege, quem inplicciis appellarunt. Quamuis vero Ansgarde postea coacte repudiarit; non ideo tamen matrimoniumcirri tum fuit. Ld quod optime monent Scaeuolata San

Galli Auctores,& aduocati in Parisiensi Par lame-ita,qui hodi, uiuunt, in historia,quam iunctim ver

nacula

96쪽

DISCEPTA Is

aacula lingua conscripsere e Franc gle foma, Γιλ .c. ol. to .quorum quidem verba, si latine ted dantur; haec ferme erunt Lud uus his mare Onio aemulata esto tamam quidem A et Uiglebeiae vilieri,

sulco Balbo ait,hoc idem craniugium,quo de agimus,validum extitilla. demque monent ali ferme omnes,qui de re Gallicis trabstruere. Sed Ba

97쪽

milis,diligentissimus priscarum rerum indagator, dict.tum. Io .ann. 8 9.init/l.s 9 Ludovici Balbi obitum referes, ait illum reliquisse,postfessio duos, inquit, An arde priori coniuge des Ludovicum, σIarlomannum , exposteriori deleide genuit Carolum Urauinum,cognoment simplicεATc Ubique pro cerro supponens, Ans ardem Balbi uxorem fuisse, D duos filios ex ea habitos omnino legitimos exitia isse Certe nemo est,qui asserat, illud connubiumnde irritum suisse,quod Regis defuerit assensus. Illud vero hic annotauerim, prςfatum Rhemorum Archiepiscopum certissime fuisse arbi- ratum, An ardis coniugium ratum firmumquh:xtitisse; contra vero Adelaidis inualidum,nulliuGlue momenti: uti enim refert Floriardus, dict. librilii 'bemens cap. Tyas Ansistes ad Ludovicum, k Carlomannu defuncti Regis filios scripsit, quae Ans ardim,vxorem abiectam,eum,puta Ludo licum Balbum,recipere non coegerit, inde lai-lim ab eo retineri non prohibuerit. quae sane apere innuunt,Hi marum censuisse legitimam albi xorem fuisse Ansgariam,non vero al: am, quae re-ineri permittebatur, cum tamen dimitti debueritas Quod denique ad tertium spectat Annae,ic Maximiliani Romanorum Regis exemplum,iγrimum admonuerim , historicos non paucos asse-ere,eos inter non coniugium neque sponsali sed ractatus illos dumtaxat adhibitos , qui matrimolium Oonsaliaque pretcedere solent γα ad summa

98쪽

tata quos. nonnulli ali imitati sunt id quod sa-nE, ii veru inest, ne minima quidem,vel appares di L ficultas remanet, eum apud omnes prorsus Certissimum iit, per naa rimoniu, ltro'subsequitur, spo- salia,qu Spretecelsere omnino dissolui, aperteque statuitur, ρ cap. 4 uti desson alib. c. I desponse duorum n. 7 . . .s Sed quoniam alii volunt,contusium inter eos fuisse contra mim, etsi de cetero omnes penitus conueniant,quod per Maximiliani procuratorem in Bretannia initum sit; illudque inde probat Ber- traud. de Argentre in bisor Britan libr. II. cap. ssi quod omnia ferme eius teporis priuilegia, rescrip ita, aliaque huiuscemodi instrumenta, uae in publicis Britanniitabulis,sive mauis Registris, repe Eu-tur, hunc in modum incipiunt Mux mili utiM Anna Dei gratia Romano rvm Reges,ac Britannia Duces; ideo recelenda historia erit, uti illam post alios retulit Abrahamus Boui ut nox laudandus,quae, sicu'ti nihil prorsus nobis officit, ita neque aduersarijs vllatenus sussi agatur. Res igitur contigit hunc in

Maximilianus his Ronianorum Re ini-.tio mensis Ianuarii ann. 1 a .vxorem duxit Anna:

99쪽

onnubio Principatu Britannico potiretur. Quo herpm curatorem, adhibitis matrimoni,selemnius, peractum est;ac Gsertim Annam,torum cO-igalem in te strum praesentia ingressam. Maximiani vice idem procurator, nudato crure genute-us,in lectum immi Rontigit, ferinde quasi ita,

uellae notitia habita,matrimoniu pro rato, firmo ue haberetur. Id aegre ferens Carolus Galliarum ex Octauus,sibi Annae nuptias maturandas,eam, ue Maximiliano praeripere cogitauit, adhibitisq;onnullis Britannicis mulieribus, quae id puellae raderent,sponderentque, Pontificem Romanumicit eam prioris coniugi legibus soluturae, quasee violatas esse autumabant,dum tutius a cer us matrimonium initur.quibus tandem, alijsqueersuasa Anna se, dictionemque Britannica in fide aroli Regis contulit, paucisque post diebus Ca-,lus Annam sibi despodit. Exarsit hinc ferale belim inter Carolum,& Maximilianum, cuius pares Ferdinandus Hispaniae, Menricus Angliar leges tuebatur,indigne, & non iniurii, ferentes, uellam,Maximiliano rite matrimonio iunctam,ontra ius,iasque eripi,& ad aliud connubium trat Histe comimotus Alexander Papa sextus, qui .inc temporis Summo Pontificatu fungebatur, ad os omnes de pace Nuncium destinauit. inter alia acis foedera,illud in primis fuit,ut Carolus Annabi uxorem retineret:tum Carolus ad alios omnes,

100쪽

transactorum confirmationem postularent; atqucthi,ad illiprofecti,omnia,ut Rex auebat,retulerat. Lupo Arnoldu Ferroniu ibataeut ib. .s

lib. .scribit,etsi paulo latius, Abrahamus B Uuius in

x.fol. mibi 373. In hac facti serie primum animaduerten dum est, illud coniugium minime fuisse dissolumineo quod Regis consensus defuerit, neque Anna ad Regni successionem, quippe femina, aspirare ulla tenus poterat,sibi lege Sallica penitus refragante, Gallicaque iurisdictione immunis,illum expectare cosensum cogi nullo modo poterat. Deinde an notandum est,istiusmodi coniugium ratum tantum in modo,non vero fuisse conmatum, proindeque potuisse Pontificem illud dii luere,ut innumeri edocent,quos citat,sectanturque Neoterici GaIp.Hur

3. ac praesertim Bertrod dict.c .s , . ait, id Apostolicam Sedem,ob pacis bonum,aliaque reipubli-Cς commoda,quandoque praestitisse, ac re ipsa in hoc coniugio,quod loquimur, Sanctam Sedem exequutam Seuerat.quod equidem inde haud ob spare,ni fallor, elicuerim,quod omnia, quae ab iis Principibus peracta fuerant , Nicolaus Pontifex. confirmauit ea vero inter illud praecipuum erat,