Apparatus eruditionis ad jurisprudentiam, praesertim ecclesiasticam, in quo reviso, auctoque Praeter Juris Uniuersalis Principia, Jus naturae, Gentium, Divinum, Apostolicum, & Pontificium, Jus Synodale Oecumenicum, Nationale Ac Provinciale, Unacum Pr

발행: 1767년

분량: 173페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

111쪽

DE CONCILIIS SAECULI Xl. rvi

Nota Aliqui eum Gabriele Cossartio nostro hoe Coneillum

iam anno ro34. primo Ramir.. Regis anno, celebratum putant, aera videlicet io 72. Hispani enim secundum aeras suas annos computa

bano Cum enim aera Hisparica Natalem Christi antecedat 38. annis, cum aera io72. colucidit annus a Christi dativitate Io3 .

s V. Reliqua Hispaniae Concilia saeculo XI. cum ulteriori continuatione Synopsis Historicae.

um inter Alexandrum II. legitime electum Pontificem, & Cai it. Ioum intrusum , schisma suisset ortum, ex Hispania etiam Eoiscopi tres ad Mantuanum Concilium fuerant prosecti, in quo reje.cto Cadaloo, Alexander est confirmatus. Inde vero reduces, sim cum duxerunt in Hispaniam Hugonem Cardinalem, Alexandri a latere Legatum; cujus auit lari ate anno christi Io64. congregatum est . Bare nense Concilium, in quo, Baronio teste, Ra mundus Comer leges Gothicas, quibus Catalauni adhue utebantur, abroga Uit; atque novas induxit, quibus populus hactenus utitur, confecto novo

legum codice . qui Usatiet Barcimmenses dicitur c aliqui tamen hune

legum codicem extra synodum consectum putant simulque Gothicum precandi morem, quamvis nihil a fide alienum haberet, ma. joris consormitatis gratia cum reliquo orbe Catholico, cum Romano officio commutavit: prout jam ante in Synodo Iaccetana statutum fuerat. In eodem Concilio Barcinonensi Alexander, damnato cadaloo, legitimus Pontifex est receptus. Disputant tamen eruditi de tempore hujus synodi; aliquibus eum Pagio ad annum Io68 eam rejicientibus; quo O ium Eccletiasticum Gothicum abrogatum dicunt: imo aliqui id primum anno IoII. factum putant. Fortassis eombinari haec possent, si diceretur, hane abrogatio- a .

nem jam anno ioso. in Concilio laeeensi decretam, ad executio. Gothieumnem tamen, eum populi consuetudinum suarum sint tenacissimi ori tum perduci sacile non potuisse; unde idem decretum saepius esse reno- ut Lum. vatum; donee anno Io7 I. res suerit denique consecta in Aragonia. talaunia & finitimis regionibus; nam in Regno Castellae usque ad annum Io8o. antiquus ritus fuit retentus.

. Nota.

112쪽

DE CONCILIIS SAECUL I XI. at

hensibus populatione qui mos temporis frequens erad vastatis,

uterque praecla dives domum rediit. Mortuo vero Almenone, cum filius ejus in urbem Toletanam exerceret tyrannidem, Alphonius a civibus evocatus, Toletum, Gothici Olim Regni caput, situ de opere multo munitissimum, quinto demum obsidionis anno, inedia potis.smum, expugnavit, Postquam 369. annia in Maurorum potestate

fuerat.

Alphonius Toleto capto Imperatoris nomen aeceptavit, quod Hispanorum assentatio jam Ferdinando M. patri ejus atribuerat, protestante licet Imperatore Romanorum. . Tum etiam ad Religionis ossicia conversus Rex, Archiepiscopatum Toletanum , a Mauris eversum, denuo larga donatione sun. davit, designato Archiepiscopo Bernardo S. Facundi Abbate, & Ε clesia Toltitana ad Primatum totius Hispaniae ab Urbano II. summo

Pontifice elevata. ' .

. Concilium Burg e vero, cui Richardus cardinalia Gregorii VII. 4α Pontificis legatus praesedit, regi de Voluntati morem gerens, im omni surgense. ejus Regno Romanae Ecclesiae ritus, ceremoniasque in Missa & Ossi. eio Divino observandas decrevit. Restaurata simul disciplina, tem. porum injuria collapsa, leges Ecclesiae veteres in mores revoeatae: ac praesertim, quod in Germania non ab que magnis motibus, uris gente Gregorio, lactitatum erat, Ministris sacris uxores detractae: quas prisci moris, tot conciliorum canonibus, etiam in Hispania , sanciti, negligentes, & voluptatum illecebris irretiti, habebant

In conventu postea Tolitano, cum multi priscae liturgiae & orandi Tolatam normur, a Concilio Mantuano & Alexandro Il. Papa, ab errore . . absolutae, sanctorumque Toleti Praesulum, Isidori, Ιld ephonsi, ae Iuliani authoritate firmatae, pertinaciter inhaererent, ita res dentiaque temperata est, ut, prout supra insinuatum , in antiquis templis Moetarabum pristina precandi ratio Gothica retineretur, in reliquis vero templis Romano ritu re Divina perageretur, & Divinae laudes statis diei horis decantarentur, M. sialibus & Breviariis Romanis substitutia. Cincilium deinde LTimes, Huadem Regis Alphon si voluntate Legionenst. eeIehratum anno io9i. Praeside Reynerio qui ex Monacho Clunia. eensi Cardinalis, ac pollea summus Pontifex Pascalis II. factus est Legato tunc Urbani H praesente etiam Bernardo Toletano, Primata

Hispaniarum. . .

113쪽

Promulgata ea in Synodo tum alia restituendae discipIinae da. oreta, tum illud constitutum, ut abrogaretur usus Ilitterarum seueharacterum Gothicorum in Missalibus, Breviariis, aliisque libris Ecelesiasticis, ac puplicis tabulis: ae pro iis Galliei seu Latini cha.

racteres substituantur. Vcrum, ut notat Pagius ad ann. lo9 I. hoe decretum receptum non suit tune ς additque, etiam Toletani conventus sanctionem de abrogando ritu Gothico pro eo tempore caruisse effectu.

ta. Gothicos litterarum characteres primus invenit taph, Ias, Gothorum Episcopus, qui Gothos Arianismo insecit; ante quam illi in Italiam, aut Hispaniam pergerent. Sunt autem Gothiel characteres hodiedum notissimi. Porro Alphonusus a novo ex Africa adducto barbarorum exeriscitu gemina pugna victus, tertia insignem victoriam reportavit ,

generorum praesertim opera.

. . Nec omittendus Rodericus Cilius, heroa im comparahitis, ae vere Christianus, qui hoc tempore omnes facile summos belli principes vicit; ingens Maurorum terror, sive publicis auspiciis ordines du.ceret, sive privatis armis in eos irrueret, atque Oppida, castella, urbes illis abriperet. Ah Alphonso in exilium missus, quod alienae invidiae reus esset, patriae tamen ac rei christianae prodesse non deis sit, priscae virtutis heros. Cecidisse cum eo visum Hispanorum robur. Ingenti praelio ab

Hali Rege Saraceno, successore In Zephi, victus Alphonsius, filium

uni eum Sanctium amisit, sperum magnarum Pnincipem. Quaerenti Regi, cur totius Hispania a Mauris Vincerentur, toties antea victis 3 responsum, martiam virtutem militum extinctam molli vita, copia vo Iuptatum, illecebris; corpus enerUatum otio,

at um libidine: plus Capuam nocuisse invicto prius Hannibalis militi, ἰquam Romanos. Idem aliis gentibus evenisse. Disciplina militari subactum, & aspero vitae genere duratum vincere militem, mollem, luxu & eo pia dissuentem vinci. Composter. Sub finem saeculi XI. habitum est Concilium ci Utellanum in num. eausa Pelagii Episcopi compostellani, quem Alphonius Rex in cariseerem detruserat, consentiente Richardo Cardinale , qui Pontificia legatum se dieebat. Productus tu Concilium Pelagius , metu eo ctus se abdicavit, tradito annulo & baculo, potestatis insignibus :alioque in ejus locum substituto, Ρetro videlicet Cardinensi Abbate. Factum vehementer improbavit Urbanus II. PontifeT, repre

henso Cautace, datisque ad Regeia ulterio, in quibua illi ob ocu-

114쪽

DE CONCILIIS SAECULI XI. I is

tos ponit Saeerdotii dignitatem, atque exemptionem a Iutisdictione

saeculari, aitque: Pervenit ad aures nostras, quod sine graui dolore audira nequivimus, Epistopum S. Iacobi a te captum, fit ab Dibcopali dignitate δε- positum. Quod Canonibus nostris omnino contrarium, N Catholicis auribus non ferendum: νώ tetrato nos amplius contristavit, quanto te ampliori cet festione complectimur. Nune tibi Rexgloriosib e Bdeptanste, Dei S A sto ν-rum vice mandamus, orantes, quatenus eundem Episcopum fus integre restis tuas per Toletanum Archiepistopum dignitati. Neque id per Rishardum tam dinalem legatum Sedis Arestolica fallum excussaveris, quia Canonibus est omnino contrarium, Richartas legatione Sedis A salica tunc minimesum gebatur. Quod ergo ille tunc gessi, quem Victor Papa, sanctae memoriae, te rius , legatione privaverat, nos irritum judicamus. Suae ergo dignitati sessivum restituo: N ad nostram prasentiam cum legatis tuis ipse perveniat, canonice judicandus. Quae controversa ita tandem finita est, ut Reynerus Cardinalis, Richardi lo eo in Hispaniam legatus, in Concilio Legimensi Petrum Ioco mo Ueret, neque legibus neque auspicato electum, persuasum. que Urbano Ponti fiet, ut, abdicato Pelagio, Dalmachius cluni censis Monachus, Urbano charus, elui demque cum eo ordinis, sussiceretur. Qui deinde in Concilio Claromontono obtinuit, ut Eccleissa Compostellana sui juris esset, atque a Metropolitano, ae Pr, mate exempta, immediate Jurisdictioni Sedis Apostolicae subjae,ret: in venerationem videlicet S. Jacobi Apostoli, ibidem, ut seditur, sepulti. Usus deinceps etiam Pasiti concessus, & Episcopatus

in Archiepiscopatum conversus.

Denique Riphon sus UI. post exactos In Regno 44. annos Toletlobiit, prole nulla mascula, quamvis sex habuisset uxores, relicta. racam filiam natu maximam despondit primo quidem comiti Buris undae Raymundo; ex quo propagatio Castellae Regum; deinde .lphonso I. Aragonia Regi; alteram Theresiam Henrico Burgundiae Comiti; pars Portugalliae in dotem data; unde deinceps Regnum

Portugalliae, di propago Regum perpetua. Tertia filial Susta obfligit Raymundo Toloci comiti.

115쪽

ARTICULUS VII. DISSERTATIO

De Quaestione Iuris, an matrimonium stare

possit cum pacto aut voto perpetuae castitatis Quia hoe saeculo XI. tres viri Principes, Henricus sanctus, In .perator, Eduardus Sanctus, Rex Anglis, & Velpho Dux

Bolaris, perpytuam castitatem cumi matrimonio conjun Xerunt, ct quidem probabilius ex voto & pacto inito, an autem hoc fieri possit, valde sit controversum, juvat hie de hae quaestione cel bri pauca disserere; praesertim cum ex ejusdem discussione matrimo nii natura & proprietates utilissime innotescant. Et imprimis quidem certum est, matrimonium stare posse eum pacto mutuo & voto castitatis nuptias consequente, imo etiam cum antecedente. Cum votum simplex castitatis non sit impedimentum matrimonii dirimens, sed tantum impediens. Tota igitur dissicubias eo reducitur, an subsistere possit matrimonium, quando pactum ut Votum continentiae conjungitur ipsi contractui nuptiali.

- - .

Rationes dubitandi.

Communiorem asserunt eam esse sententiam, quae votum ejus. modi aut pactum matrimonio repugnare censet. Pro hac enim multi gravissimi citantur Doctores, Durandus, Tabiena, Barbosa. Layman, Guttierez, Fili luctus , Uallensis, Palaus, Pir-hing, Niestner, Sebmier, Schmaturueber &e. et praesertim S. Thomas in . dili. 28. q. m. σι. q. his ferme moti rationum mo.

mentis.

Consensus matrimonialis, inquiunt, ferri debet in vineuIum& obligationem conjugalem. Haec autem non tantum importae indis-Djsiligod by Cooste

116쪽

DE CONCILIIS SAECULI XI. .. II

indTolubilem vitae societatem , ct cohabitationem, sed etiam jus adactus conjugales exigendos, eosque exhibendos, si petantur. Hoeenim elucet ex ipsa institutione matrimonii, jam in paradyso facta his verbis : Quamobrem relinquas iamo patrem flavi,'matrem, es adis

rebit uxori Sa. F erunt duo in came una. Gen. a. quibus consonant verba Apostoli I. Cor. 7. Uxori vir debitum reddat, similiter autem Nuxor viro. Additque rationem : Mulier Aur corporis potestatem non M.

bet . sed vir; similiter X vir Aut corporis potesatem non habet, sita mulier. Quo sane patet, por contractum matrimonialem essentialiter tradi mutuo jus in corpora in ordine ad actus conjugales , in procreationem prolis tendentes, qui certe finis principalis & intrinsecus est matrimonii. Ex hoc autem jure , essentiali matrimonio, necessario consequitur stricta obligatio reddendi debitum conjugale, si ab altero petatur. Cum intelligi non possit jus, cui ex altera Parte non correspondeat obligatio. Et ad quid aliud tendit mutuus consensus matrimonialis nisi ad hoc jus & obligationem 3 quid aliud ultro citroque promittitur Τ haec profecto est essentia matrimonii, per ipsam definitionem explicata. Quid enim aliud est matrimo.

nium, quam contractus, quo inas N famina, mllo jure impediti, mutuo sibi tradunt jus in corpora, ad actus ex sie optos ad generationem prolis ' Quae alia materia hujus Sacramenti quam corpora contrahentium, ad generationem prolis idonea' quae alia forma, quam verba aut alia signa, quibus exprimitur mutuus consensus, & traditio juris in corpora At vero per votum aut pactum castitatis, in continenti ale. Eium ponitus evertuntur haec omnia. Evertitur traditio corporum ad finem ellentialem: evertitur lus in corpora: evertitur obligatio : evertitur consensus in hanc traditionem: evertitur tota esseniatia matrimonii. Aut certe orirentur jura ti obligationes prorsus contrariae, seque ipsas evertentes. Ratione contractus matrimonialis haberent ius in corpora : ratione pacti aut voti continentiae illud non haberent, sed oppositum. Ratione matrimonii daretur obligatio reddendi debitum petenti, ratione voti, ab utraque parteemilii, daretur obligatio illud non reddendi. Neque enim comminisci hic possumus duplex jus compossibile,

radicate unum de directum , alterum vero utile, aut quasi usu fructuarium. Nam licet in aliis rebus possit dominium proprietatis a dominio utili & usu, ac ius remotum a proximo separari, non tamen in matrimonio, quod essentialiter ordinatur ad usum. Fieri siquidem nulla ratione potest, ut quis aequirat jus radicate in corpus alterius sine jure proximo, & actuali. Secur enim posset quis

117쪽

ii η - .eontrahere eum duabus, uni tradendo jus radicate, alteri vero actuale & usum : sciat potest quis uni tradere jus proprietatis in

equum , alteri dominium utile, aut usum, saltem ad tempus. Neque apparet, cur non posset consistere matrimonium inter' patrem & filiam, socerum & nurum S e. si ex nuptiis non resul. taret neeessario jus actuale & proximum in eorpus conjugis. Et cur alias impotentia esset impedimentum dirimens' Unde haec conditio , si eastitatem mecum strvaveris non minus est contra substantiam matrimonii, quam haec, s generationem prolis evites. Essetque taliseontractus matrimonialis similis emptioni venditioni, qua equum venderes pro centum florenis, eo tamen pacto adjecto, ne unquam obligeris equum tradere emptori, nec emptor obligetur tibi pre..tium solvere : vel servitutem viae in agro tuo constitueres alteri, ea tamen adjecta conditione , ut nunquam illa utatur. Quae utique sunt nugatoria, seque ipsa evertentia. Merito proin S. Thomas in A. dist. 3 o. q. 2. art. I. ad 2. ait: Dicendum, quod beata Virgo, antequam eontraheret cum Το eph, sint certi,ficata divinitus, quod 'osepb in simili proposito erat, F ideo se non commisit

periculo nubens , Inec tamen propter hoc aliquid veritati deperiit; quia illudis pro istum non fuit conditionaliter in constensu appositum, talis enim conditis, eum sit contra matrimonii bonum, sicilicet prolem procreandam, matri

monium tolleret.

Rationes decidendi.

Gravia haud dubie sunt hare rationum momenta, quae probabilem admodum illam sententiam faciunt. Probabilior nihilo. minus videtur sententia opposita, quam defendunt Abulensis, Palu-danus, UasqueZ, Pontius, Coninck, Perer, Hobat, Illiung, Κri. mer, Pichler. His persuasi argumentis. Certum est, non tantum jus proprietatis ae Dominium rei esse separabile ab illius usu, ae re ipsa tape esse separatum, ut patet in Rudo , emphiteusi, ula Ductu &c. in quibus dominium directum est separatum ab utili, reique usu quod in ipsis etiam rebus fungibilibus fieri posse, ac re ipsa fieri, passim docent Theologi) sed etiam ius proprietatis persectum, ae plenum rei dominium posse ita esse ligatum , ut actualis dispositio de ea fieri non possit a dominio, ut

demonstranteΣempla pupilli, minorir, prodigi declarati θα qui pleni. Dipit rod by Cooste

118쪽

DE CONCILIIS SAECULI XL Dy

pleni rerum suarum sunt domini, jus tamen eorum ita 'est ligatum ,

ut illas administrare, aut de iis actu disponere non possint. Sic etiam Sacerdos accipit per Sacramentum ordinis potestatem iurisdictionis infideles, ad eos a pereatis absolvendos, quae tamen proxime non est expedita ad actualem usum& exercitium, nisi assis gnenter ei ab Ecclesia subditi. Imo ipsa natura in rebus physicis videtur hanc veritatem nos edocere ; causae siquidem naturales tape vim agendi in actu primo remoto completam habent, propter impedimentum tamen aliquod non mi proxime ad agendum expeditae. Si e licet ignis de se haheat virtutem urendi, illam tamen exerere non potest, nisi applieetur materiae, quae uri possit. Simi igitur dantur alia jura, tam physica quam moralia, de se quidem eompleta, propter aliquod tamen impedimentum ita ligata, ut ad actum ti exercitium non sint proxime expedita; seidem contingere videtur posse in matrimonio, quo conjuges sibi mutuo dant ius in corpus. Atque imprimis certum est , actualem usum hujus juris non pertinere ad substantiam matrimonii. Nam , ut reg. juris 3 o. F. Ulpianus ait, nuptias non concubitus sita constensus facu: potestque matrimonium intendi praecise ut ratum. Sed neque requiritur ad matrimonium, ut jus illud, quod sibi mutuo tradunt, sit proxime expeditum : ut patet in casu, quo pars uintraque, ligata jam prius voto simplici castitatis, contraheret. Nam

hoc matrimonium Valeret cum votum simplex non si impedimentum dirimens S tamen hoe jus propter Notum esset ita ligatum, ut eo uti non possent; cum neque petere neque petenti reddere liceret earnale commercium. Quo sane exemplo dilucide satis conis stat ad matrimonium non requiri jus in eorpora proxime exemplatum

N expeditum, sed sufficere jus, remote quidem & de se completum, Matumi tamen N impeditum ab actuari u quod a quibusdam appellatur jur radica e) revoca exemplum pupilli, sub tutela constituti, cujus jus remote & de se est completum eum plenum dominium honorum habeat non tamen proxime expeditum ad actualem admi. nistrationem, sed ligatum propter aetatem. Si igitur ad substantiam matrimonii iussieit jus ligatum aliquo impedimento ut patet ex casu insinuato, quo utraque persona jam prius fuisset ligata voto non apparet ratio, cur non votum castiotatis adjungi possit ipsi contractui matrimoniali, quo daretur quidem jus, sed ligatum voto: ita quidem , ut per consensum conjugalem

datur jua in corpus, per votum vero impediatar. actualis usus h tua c

119쪽

Isto

jus juris. Certe votum adjectum ipsi contractvl non magis obstat

matrimonio, quam votum utrinque jam prius emissum; cum etiam hoe in ipso contractu perseveret, & utrumque eandem vim & eosdem effectus habeat. Quaeret fortasse quispiam, qui di sit jus illud ligatum , remotum,

radicais, non proxime expeditum, quod solum ex matrimonio necessario resultare dixi sed quaeram & ego : quid est jus filii familias circa bona sua adventitia Τ quid est jus pupilli, minoris, prodigi circa sua bona, cum de iis non possint disponere quid est potestas Sacerdotis in Fideles, aecepta in Ordinatione, si eam exercere non potest, nisi per beneficium euratum ordinariam, aut per specialem facultatem vel mandatum, delegatam jurisdictionem accipiat Τ quid est vis ustiva ignis, si eam ob desectum passi seu bubecti non possit texerere, aut per miraculum, prout olim in fornace Babylonica, ab actione impediatur Et praesertim quaeram: quid sit illud jus, quod mas & Remina, jam antecedenter ligati voto castitatis, sibi mutuo tradunt, quando contrahunt matrimonium p quid sit illud jus conjugale, quod post matrimonium consummatum vis & mulier mutuo con sensu ingressi religionem retinent quaeram denique , quid sit illud jus, quod conjuges primo bimestri post nuptias habent prosecto

Verum habent matrimonium, & tamen consummare illud necdum tenentur, licet pars altera petat. Si ergo hic capere debemus pasese jus conjugale, non tamen adhuc proxime expeditum , caperuid etiam postumus in nostro casu. Dico proin, illud ipsum jus, quod mas & scemina, jam ante matrimonium ligati voto castitatis, per contractum mattimonialemsbi mutuo tradunt, etiam tradi, quando ipsi consensui matri Ooniali addunt Votum perpetuae continentiae. Item illud ipsum jus tradi, quod a conjugibus retinetur. Si post matrimonium contractum pari consensu em mittunt votum castitatis : jus videlicet Vere conjugale vinculatum tamen & ligatum per votum canitatis, tanquam impedimentum extrinsecum, quod obstat licito juris usui. Il. lud denique ipsum jus tradi, quod conjuges primo bimestri habent: cui non respondet obligatio proxima. Quamvis autem in casu voti utrinque emissi nee potere licite possient nec reddere petenti carnalem copulam, sicut neque possent, si ante matrimonium fuissent obstricti voto simplici, aut post matrimonium voto solenni per professionem religiosam emisso :quia scilicet jur in corpora, per zλπιδο uiuia datuta acceptumque

120쪽

DE CONCILIIS SAECULI XI.

est vineulatum , ut eo licite uti non possint; nihilominus jus illud

non est otiosum aut nugatorium, sed habet mos effectus. Nam si contra votum generarent prolem, peccarent quidem contra virtutem religionis, proles tamen illa non esset fornicaria , scd ex vero matrimonio nata. Et si alteruter ex his conjugibus eum tertia persona commisceretur, esset verum adulterium, provilesque nata esset adultera. Denique praeter individuam vitae societatem, praeter fidem de amorem conjugalem, auxilium mutuum, henevolentiam & animorum conjunctionem, jus illud conjugale ad copulam statim esset proxime expeditum, quamprimum vinculum illud voti per dispensationem solveretur, quin novus consensus, aut quidquam aliud poneretur. Eo prorsius modo, ut contingeret, si jam ante nuptias suissent obstricti voto castitatis. Majorem aliqui dissicultatem esse existimant, s consensni nuptiali palimn apponatur de servanda continentia. Hoc etenim Pa ctum contractui matrimoniali penitus pugnare arbitrantur ; eum se titulus justitiae, quod una manu dat, altera auferret. Verum si essentia matrimonii stare potest cum jure ad copulam vinculato, ut probatum est hactenus , non apparet oppositio ejusmodi pameum matrimonio: sicut non apparet oppositio voti cum eodem. In utroque siquidem casu per contractum matrimonialem daretur jus in corpora, ligatum tamen per per adjectum pactum aut Votum, ut his stantibus eo licite uti non possent conjuges. Ex quo apparet, contractum nuptialem & pactum continentiae non versari circa idem objectum. Nam ille versatur circa jus, hoe vero circa usum juris. Valde autem diversa sunt, & a se invieem

separabilia, habere jus & uti iure. Ut patescit ab exemplis pupilli ,

minoris, prodigi, filii-familias, Sacerdotis Ordinati, conjugum jam ante nuptias voto castitatis obstrictorum, conjugis primo bimestri post initum matrimonium, quod, non obstante alterius jure matrimoniali, non obligatur consummare, licet pars altera exigat. Quin imo paetiam eontinentiae videtur minus habere dime ultatis quam votum. Nam hoc non possent sibi ipsis sol vere; pactum vero possent, quandocunque placeret, mutuo consensu dissolvere ;& sic jus in corpora, prius ligatum, statim evaderet proxime expeditum , ut etiam licite in actum secundum posset exire. Quam ex rationibus intrinsecis propugnavi hactenus, sententia valide confirmatur illustribus exemplis eorum, qui cum voto aut

pacto continentiae, vel cum utroque matrimonium contraxerunt.

Tale enim suit matrimoniuae S. Josephi eum Maria Virgine Del para.

SEARCH

MENU NAVIGATION