장음표시 사용
21쪽
'pari, ad Carolum Crassum Imperatorem Galliae etiam coronam
Huic, post infeliciter gestum Imperium. Galli Regom subrogarunt Eudomen seu Odonem . Comitem Parisiensem, rea erno iam guine stirpi Carolingi eae innexum: praeteriis iterum Carolo Simplice, tertio Ludovici Balbi filo. Quamvis autem Odo strenue res steret Normannis, impedire tamen non potuit, quin Neu striam, a Carolo Crasso ipsis contennae, retineret, & varii Principes Galliae corpus distraherent. Nam eo tempore Rudolphus, ex Suevica stirpe comes, Sabaudia &Helvetia occupata , Agauni, seu ad S. Mauritium , Burgundiae TransisIurante Rex eli coronatus. Ludovicum vero Bosionis filium Burgun. diae Cis-Juranae, quae Provinciam , Delphinatum & tractum Lugdunensem compl2ctebatur, regem renuntiavit Concilium Valentinum
i Carolus Simplex interea ex Anglia, quo abductus fuerat, re- Carolu, dux, regnum avitum repetebat. Quia autem vires deerant, cum Simplex. Normannis, infidelibus adhuc, foedus inire adversius Odonem eo. gitabat. At deterritus est ab eo consilio a Fulcone Archiepiscopo Rhemens, qui minitabatur, se ab ejus fidelitate recessurum, alios. que etiam abducturum , si foedus illud perficeret.' Adeo videlicet tunc Christiano indignum est visum, eum Infidelibus inire lae.
Quamvis autem Odo bella eum Carolo gereret, tamen post novem annorum regnum moriens, Principibus illum commendavit , ut regnum avitum ipsi restituerent. Itaque Carolus Simplex inauguratus throno, ut Normannos ex infestissimis hostibus amicos it socios saceret, canno 9ra.) ROllaru Normannorum Duci, eum toto illa effera gente conversio , Giselam 4 filiam suam nuptui dedit; concessa in dotem tota Normannia ae minore Britannia. Qua ratione barbaro illo pomio christianis imgibus & justitiae severitate per Rollonem eicurato, res Christiana mire aucta, potentem defensorem , ct munificum patronum acee. pit. Enataque est ex ea radice sortium virorum propago, Angliae, utrique Siciliae, aliisque Europae Provinciis Reges datura: simulque
validum adversus Saracenos robur.
Pacatis Normannis diuturnum Carolo Simplici bellum suit eum Conrado I. & I enrico I. Imperatoribus, propter Lotharingiam , quam, deiuncto sine prole Ludovico Insante, ad se traxerat. Imperatoribus eam Germaniae vindicautibus.
22쪽
', Tandem infelix Princeps, eum in qtrem dam mediae sortis homi-Nem mmmam potentiam regnique administrationem contulisset, desertus a subditis, in castellum quoddam velut in carcercm eon jectus est, atque in eo detentus ad mortem, quam oppetiit anno 928. infausti regiminis anno 3o. aetatis 49. Galliae vero Procerea abdicato Rege suo, ad eoronam V ea.
runt primo quidem Roberium csupra memorati Regis Odonis fratrem, ac parentem Hugonis Magni) dein vero, illo brevi in acie caeso, Burgundiae Trans . Iuranae Regem: qui l3. annos
Δυim IV. Caroli simplieia filius, eapto patre S abdicato, cum matre Brittanna in Angliam fugit, unde Bransmarimus dictus est. Ιε, mortuo camo 936.3 Rudolpho Rege, ab Hugone Magno Η-gonis capeti patro Parissensium S Aurelianensium Duce, ab exullo rc vocatus, throno avito imponi M. Cumque varii Proceres lueum ill surgerent, Stephanus UIlI. Papa, missa ad eos legatione, sub excommunicationis poena praecepit, ut eidem parerent: aeeur
rente etiam in auxilium Wilhelmo Normannue Duce, Rollonis stio. Nec defuit ossicio otio M. Imperator, cujus sororem Lu doricus conjugem habuit. Nam illius auctoritate rebelles cum Rege sunt conciliati. Cum deinde Wilhelmus, Normanniae Dux , a Sicariis Amul-phi Flandriae Comitis perfide fuerat interemptus, Ludovicus Nor manniam ad Regnum Francorum reducturus, Richardum Wilhelmi filium, puerum decennem, in Regiam suam abduxit. Α tumoque suisset de salute Riehardi, nisi ipsus moderator fasciculo sceni involutum crudelitati subduxisset. Armis igitur, quod perfidia non
Poterat, evicturus Ludovicus, validum adversus Normannos educit exercitum. Quo tamen, veniente Daniae Rege popularibus suis in auxilium, in pugna caeso, ipse captus est Ludovicus. Datirque obsidibus obiit anno 9s . regni I 8. aetatis 8. Duos reliquit filios, Lotharitim & Carolum. Ille suecessi patri: IGae bellum movit Ottoni II. Imperatori propter Lotharinstam; post Regni trans Victorias & clades pace tandem composita, illam otioni reliquit, ,3 ψ stustraque postea rursus Germaniae eripere est conatus. Obiit Rex Lotharius anno 986 regni 3 t. aetatis 46. nulla re memorabili gesta. Successorem habuit filium Ludovicum P. ultimum Carolingicae stirpis Regem. Qui vertente anno improlis obiit. Speetabat tum quidem haereditaria in regno successio ad tar
23쪽
seu Transmarini filium. Sed quia Gallis exosus erat, quod Lotha. ringiam clientelari obsequio ab Odione II. obtinuisset, animoque esset in Germanos propensiore , quam Gallis placeret, ad Hugonem Capetum sceptrum delatum. Hugonis Capeti genus paternum reserunt quidam ad Pipinum Herstallum, Caroli M. proavum, maternum vero ad Henricum Aucupem, cujus filia Had vidis mater erat Hugonis Capeti. Qui proin erat Henrici Rucupis nepos ex filia, ct Ottonis M. nepos ex
Patrem habuit Hugonem, Magnum, seu Abbatem, se dictum, quod plures pingues Abbatias ciam veteri Galliae vitio) posside.
ret, comitem primum Parisiensem , tum Ducem Francorum, ma gnaeque potentiae Principem: cujus pater Robertus tempore Ca.
roli Simplicia in Regem electus fuerat. Armis quidem regnum , sibi debitum, redueere tentabat Ca. Ius. Dux Lotharingiae; at captus a Capeto, & in Aurelianensem turrim abductus, obiit circa annum 992. relictis duobus filiis, Oe- tome & Ludovico: quia Gallis expulsi, in Germaniam abierunt. Et otio quidem improlis deeessit; ex Ludovico vero descendunt Landgravit Turingiae, imo etiam cludith a Turingita propagante sanguinem) Marchiones Mimiae , & Duces Saxoniae. Porro Hugo Capetus non' tantum in Politicis optime regnum administravit, sed Ecclesiastici etiam ordinis, praesertim Mona. chorum munificus patronus exstitit. Abbatias, sub ultimis Ca. rolingiuis Regibus Monasteriis ademptas, restituit, &, quantum serebant tempota, ab aliis restitui voluit. Assumpto denique ordinum consensu, ut Regnum in familia sua firmaret, in regni consortem filio Roberto, pie defunctus est anno 996. regni 9. Nota. Patet ex istis, decimo laeulo vel necdum exstitisse legem Saltem, vel parum a Gallis fuisse observatam, cum praeteriistis Carolingieae stirpis Regibus tot alios assumpserint, puta, Odonem, Robertum. Rudolphum, Hugonem Capetum, nullo, vel
non nisi remotiore, sanguinis jure munitos, sed a Proceribus
24쪽
23 . II. Status Ecclesiasticus per Concilia ordinatus in
Gallia Seeulo X. N a esse consuevit statum inter Ecelesiasticum & Politicum arcta' - connexio, ut unus sine altero suam tueri incolumitatem vix
possit. Constitutio unius, hona vel mala trahit sortem alterius. Videre hoe fuit in Gallia. Saeculo octavo & nono, dum sub piis ac sortibus gubernatoribus florebat respublica, complura Conciliam ni celebrata, quibus aut asserta aut restaurata est Ecclesiasti-Ca diiciplina. Λt saeculo X. quo generosus Caroli M. sanguis in vappam degenerans Regnum perturbationi, confusioni, ruinae eXPOiuit, pauca, quae alicujus memorabilis momenti sint, inventu tur habita. Et quidem primum Trosidarum ab Heriveo Rhemens Archie. Piscopo convocatum, tempore caroli Simplicis, quindecim C nones constituit. In I. decernitur, ut illaesa conservetur Melesiarum immunitas; utque Principes personis Ecclesiasticis patrocinium praestent illo namque tempore, quo quisque rapiebat, quantum poterat, etiim Ecclesiarum Dinna rapaces manus pati Ggebantur. lIn 3. Monachia Abbates Regulares praeficiendos, causam namque colapis Monasticae disciplinae eam esse, quod externi homines Monasteriis suerint praefecti. In 4. Anathemate seriuntur, qui bona Ecclesiastica diripiunt, aut Sacerdotes di UeXant. In 6. vetatur, ne Laiei eensum exigant de dotibus. Ecclesiarum: sed solvant decimas. In 7. & 8. multa asseruntur ex legibus Theodosianis & Capitularibus Regum Francorum, contra praedones, raptores Virginum, incestas nuptias. In 9. ex antiquis Conciliorum canonibus, Pontificum decretis, ae Patrum sententiis, multa asseruntur contra cohabitationem Clericorum tum mulieribus, ae familiaritatem cum istis. In rI. Iuramentum debere habere tres comites, Veritatem
judicium, &justitiam. Sine necessitate non esse jurandum ostenditur multis S. Scripturae Testimoniis. In I . de sendendam esse contra Photium processionem Spiritus Sancti a Patre & Filio. In
25쪽
24 In x s. dieitur, Ecelesas Italiae, Galliae, & Hispaniae speetali
quadam ratione esse filias Romanae Ecclesiae, utpote fundatas a s. Petro, & ejus successoribus. Concilium Trosthanum II. anno str. excommunicavit Erlabat dum Comitem, tanquam pervassorem terrae, ad Archiepiscopum Rhemensem pertinentis. Cum autem paulo post ab hostibus occisus, in excommunicatione esset mortuus, rogante Regi , corolo Simplice, ab Heriveo Rhemensi Antistite ab excommunicationis vinculo est absolutus post mortem. Coneilium Trosidanum III. anno 924. Comitem quemdam, qui castellum Cameraeensis Episcopi meenderat, citavit, & ad satisfactionem condemnavit, centum argenti libris in poenam injuctis. Concilium Trasidet m IV. Heri uinum Comitem, qui vivente uxore sua aliam duxerat, ad poenitentiam suscepit. In Conciliis duobus Narbonensibus agitata est Controversia , an Ecclesia Ausonensis tributaria esse debeat Ecclesiae Narbonensi; ac tandem pronuntiatum, illam liberam esse debere a tributo. Conciliam Viennenste decidit controversiam in causu decim aliortam inter duas Ecclesias Regulares, & stante dubio illi adjudicavit decimas, in cujus territorio erant sitae. Quia tua prasum lanem pro ' habebat.
Concilium Turonense celebratum in causa tra 3Iationis corporis S. Martini: nam Normannorum, Turonibus tori am imminentium metu Antificinorum illud translatum fuerat. 'At ΗΟllone eorum Duce Christianis sacris initiato anno 9ia, I uronas reportatum est. In quo reditu plurima patrata sunt miracula. Concilium Suessione e habitum in causa Archiepiscopatus Rhemensis. Cum enim Heri qertus Comes filium suum Hugmem, puerum quinquennem, eligi curasset Archiepiscopum , sexto post anno Rudolphus Rex Anabium Monaehum ordinari jussit. Post octocli in annorum lapsum Heribertus, Rhemis rursum captis, Artaldum Episcopatu cedere coegit; lusitque Suessione celebrari concilium, cujus decreto Hugo, caeteris ordinibus jam ante initiatus, Rhomen. sis Archiepiscopus est consecratus. Eo quod Artaldus violente fuisset intrusus, di jurasset, nullum Archiepiscopatum se acceptu
In Memensi, anno 97s. celebrat , excommunicatus est Theo baldus, usurpator Episcopatus Ambianensis, impetratis Roma obreptitiis litteris, intrusus. Praesedit concilio Stephanus Diaconus,
26쪽
Alterum Rhmen' , & SUmectense anathema dixerunt invalaribus honorum Leelesialticoriim , de civitatis Rhemensis. ConciliabulumRhemens anno 99 . Hugo Capetus congregavit. Qui, excisurus omnem Lotharii Regis progeniem, Arnulphum ejus ex concubina filium Archiepiscopatu dejici, & Gerhertum, Roberti silii sui Praeeuptorem in trudi cin avit. At vera deinde Synodus Rhewensis, jussu Romani Pontificis lacris interdixit Episcopis, qui Arnul-phum dejecerant, jussitque eundem restitui: quod tamen non nisi poli mortem Hugonis Regis evinci potuit. Concilium Pictaviense anno 999. tres canones edidit. Primus vetat privatas vindictas, praecipitque, causas ad judi-elum deserri. Secundus vetat, ne Episcopi propter paenitentiam , aut confirmationem, munera accipiant; nisi quis ultro donaverit. Tertius praecipit, ut Presbyter, & Diaconus gradu deliciantur,& a Sacris arceantur, si steminam in domo sua teneant. Naevi
Praestantes bane Ecclesia saeculo X. disciplinam. 9
De Conciliis Angliae Saeculo X. g. I. Praenotanda de statu Angliae.
R lsredo plentissimo Principi anno 899. successit Guardus Senior, non minus sortitudinis & pietatis laude celebratus. Nam & Danos, eorumque socios, Scotos, strenue repressit, & legi. bus optimis regnum instruxit: justitiae adeo sancte tenax. ut nequidem contra sequitatem delinquere posse sit visus. Sex sil as genuit et quarum duas Christo in religioso claustro despondit, reliquas potentissimis per Europam Principibus conjuges 'dediti primam Gormo Daniae Regi, secundam Hugoni Magno, Hugonis Capeti Iarenti, tertiam Carolo Simplici, Galliae Regi, quartam Ottoni M. mperatori. Tres item filios. omnes successive Angliae Reges r liquit, Ade istanum, Edmundum, & Ethel redum . . Et quidem Adellimus patri successit anno 924. patris exemplo 19 regnum a religione exortus. Ecclesis tutelae, hostibus terrori, sub- Δdinianus.
27쪽
ditis amori fuit. Contilium Grate leanum ipsius ope eelebratum fuit. Ab Alsredo quodam insidiis petitus, causam ad Ioannem X. Romam detulit, ubi Reus perjurii Alsredus ipsam ad aram cecidit exanimis: ejusque bona Monasterio Malmesburiensi adjudicata. Pluraque alia piissimus Rex exstrui dotarique curavit. Nec minus helli gloria erat inclitus: nam ct Scotos sibi vectigales fecit, re Danos, perpetuos illo tempore Angliae hostes, sortiter contrivit. Obiit. ut vixerat, sanctissime anno 94o. regni t 6.samuheu,. Cumque improlis decessisset, successit frater Edmundus, patri fratrique aequalis. S. Dunstant usus consilio & auxilio leges sanctissimas promulgavit: Eeciosas coluit, delanditque. Monasterium condidit, cui ipsum S. Dunstanum Abbatem praefecit. Vita longlore dignissimus a sicario occisus est anno. 948. regni 8. E helredus. Praeteritis ejus siliis successit Ethelredus frater, a patre & st tribus non degener; cultor & ipse amatorque S. Dunstant insignis, Volstanum Eboracensem Archiepiscopum ira praecipiti in exilium expulit, at sibi redditus, mox revocavit, S reverentia, quam Sacerdotali ordini eximiam deferebat, est prosecutus. Seotos de Forthumbros parere recusantes ad obsequium flexit, totamque Angliam tranquille rexit, donec anno 954. pientissime decederet, regni 6. o. ΛUO, patri, patruisque multum dissimilis regnum capessivit Eduinas. Eduims, Edmundi Reeis filius, infami libidine vitam corrumpens. Aliquando ex Gynecaei consortio a S. Dunstano, vi etiam admota, extractus ad regni comitia, rigidiorem censorem ac correctorem exilio multavit. Quarto jam anno regni obiit, postquam plures Angliae provinciae ab eo desecerant. i. Evimus Eduino fratri succedens, illico S. Dunbianum ab exilio Edgarus. revocatum, primum Nigorniensi, dein Londinensi, ac demum Canturariensi Ecclesiae Aachiepiscopum praefecit. Davidis exemplo lapsus, in eodem S. Dunstano Nathanem habuit. septenni paenitentia ab eodem mansuetissime suscepta. Ad perversos Cleri mores co rigendos plura ejus ope habita sunt Praesulum Concilia. Denique meritis in Ecclesiam & Rempublicam plenis ad Regnum caelesto transiit anno 97s. regni I 6. Dicitur, octo Regulos habuisse vectiga. Ies, iisque remigibus aliquando navi vectus. Classent, ineredibili navium numero instructam , semper conservavit, ut exteros abis sterreret, & subditos in ossicio contineret. s. Eduardus. Regnum excepit Edrindus filiu , quarto regni anno Elsredae novercae jussu interemptus; qui propter innocentiam & insignem viis
28쪽
tae sanctimoniam, miraeulis etiam comprobatam, sanctos inter Maristyres ab Ecclesia colitur. Et visus est innocuus sanguis ultrices de caelo poenas exposce. re. Nam Ethelaedus, Elisedae filius, sancti Eduardi frater tum qui. dem regno est admotus, sed tum ipsum tum universam Angliam immanes deinceps calamitates vix non oppresserunt, Danis praesertim regnum invadentibus, ct igne ferroque vastantibus: ut adeo quam felix Britanniae sub piis Regi hus laeculum decimum suxit, tum turbatum infaustumque succosierit undecimum: ut cap. sel. exponetur.
S. II. Status Ecclesiasticus per Concilia ordinatus.
oncilium Londinerae confirmavit fundationem monasterii Cro tandensis, a Rege Ethel redo, liberalissimo ditati. Edmundus Rex plures isgos tulit iunctissimas una cum Episcopis in altera Bia o tandinensi: de castitate Clericorum: de decimis& nummo Eleemosynario solvendo : de sacris aedibus ordinandis: de conservanda publica & privata pace, puniendisque iniquis agis gressoribus, Cum pars magna Angliae ab Eduino Rege scelerato ad fratrem ejus E arum defecisset, cruentum inter fratres hellum susceptum est. Edgarus tandem potior & meritis & viribus convocato Branis danssordiensi Concilio, fratris Eduini acta rescidit: ablata Ecelesiis &Monasteriis restituit, atque Dunstanum ad pristinum honorem re-
Anno 969. S. Dunstanus, Archiepiscopus Cantuariensis, Im.eilium Anglicum Nationale convocavit, in quo, praesentibus etiam S. osvialdo Wimmensi, & S. Ethel Naido Nintoniensi Episcopo, amotis Clericis conjugatis substituti sunt Monaehi. Pulsi igitur opera & authoritate Regis Edgari ex Monasteriis omnes Canonici, Presbyteri, Diaeoni & Subdiaconi, qui nolebanteaste vivere. Sed jubebantur aut monachalem habitum induere, aut discedere. Unde S. Ethelmaidus, Wintoniensis Antistes, quam plurimos Monachales cuculos die quadam, in chorum delatos, projecit in meis dium, dixitque: Apprehendite disciplinam, vestem sicilicet inonachalem; aut loci istius beneficiis,.conversiasioni, binc eliminati, cedite. Itaque non
29쪽
nulli ex illis statim abjecto elericali habitu, Monachi facti sunt: eatisteris verbo Ponti sicis de Ecclesia elim natis. Magnas haec res turbas, & lites inter clcricos di Monachos in Anglia excitavit. Quare S. Dunstanus Mullonis e Concilium conis vocavit; cui etiam Edgarus Rex praesens adfuit. Agitabatur in eo vehementi contentione quaestio, an Clerici, ex Monasteriis ejecti, essent restituendi. Jamque co de ventum erat, ut Rex, postquam emendationem morum promiserant, restitutionem decernendam putaret: cum subito crucifixi imago eandem clara voce prohibuisse , a pluribus scribitur: ac propterea pro Monachis pronuntiatum. Concilium nrtingimiensi, praesente Rege Eduardo a S. Dunstano habitum, approbavit sacram peregrinationem ad Ecclesiam S. Mariae Abhandunensem. . . Maxime vero memorabile ex Angliae Conciliis , saeculo X. c Grateleanum lebratis, videtur esse Concilium Gratelianum, anno 928. celebratum,
pro restauranda disciplina Leclesiastica. Conditi in hune finem i3.
In his decernitur l. de decimis diligenter solvendis ac alendis pauperibus. a. De censibus Regi & Ecclesiae persolvendis. 3. Singuli Regis Praepositi singulos alant pauperes. a. s. & 6. Tractatur de poena infligenda invasoribus Ecclesiarum, salsis monet riis, sagis & veneficis. In 7. & 8. can. plura statuuntur de Ordalio, seu de probatione per serrum ignitum, aut aquam trigidam. Quod judicii genus tune
frequens erat. In 9. emtionem celebrandam coram testibus. Die Dominica nullam actionem forensem aut negotiationem suscipiendam. Perdendum alias capitale. In Io. penurum ad nullum amplius juramentum admittendum, nee in loco sacro sepeliendum: nisi Episcopus testetur, eum poeni- 'tentiam excepisse. In tr. multa dicuntur de ossicio Episcopi, quae tamen non tam ad Ius Canonicum, quam doctrinam moralem , de naturalem obligationem pertinent. Inter alia tamen additur, eum debere interdine saecularibus etiam judiciis, ut omnia recte fiant. In ta omnibus diebus Veneris in coenobiis, seu Ecclesiis ma-' ioribus cantandos esse so. Psalmos pro Rege & populo. Plures existis constitutionibus depromptae sunt ex veteri Jure Saxonico. Quia Anglo-Saxones sub Adel stano Rege tunc dominabantur in Anglia. Tales Constitutiones plures in Anglia editae sunt sub Edmundo. Edgaro, aliisque Angliae Regibus; ct praesertim ab Odone Arehie piscopo Cantuariensi ad annum y 3. in primis de immunitate Eeel,
30쪽
siastica: ubI ait, non liceat alicui censium ponere si re Ecclesiam Dei, pna filii Ecclesitis, id est, filii Dei ab Omni censu terrestri liberi μι in omni regno. C Himilci. Ambrosius ait: Ecclesia Dei libera est ab omni ceram Principis. nea Odonis. In a. cap. ait: Admonemus Regem S Principes, omnesque, qui in m. svie sium, ut tum magna humilitiae His Arcbiepiscopis, omnibusque aliis uisivis obediant. in a. ossicii sui admonet Episeopos, ut videlicet exemplo hono praeluceant, singulis annis Dioecesn circumeant visitando, praedicando verbum Dei; Episcopus tanquam Pastor vigilans lupos arceat, ae gregem sibi commisllam pascat, non turpis 3ucri gratia. sed spe salutis aeternae , absque ullo timore aut adulatione dic. In 4. & de vita & honestate Clericorum disserit: ut sicut status sublimitas eos altius extulit, ita & morum probitate superent
alios, praebendo omnibus piae conversationis exemplum. In s. hortatur Monachos ad religiosam Uitam, ac votorum Oh- servantiam: ut non evagentur extra monasterium, sed labore manuum, lectione aera, & sssiluia orationibus se exerceant.
In 7. prohibentur incesta connubia. Additurque eX S. Grego- . 'rio : Si quis Monacham in conjugio duxerit, anathema fit. adqui Lutherus duxit Monaeham 'ressponderum omnes. In reliquis capitulis commendatur pax inter sacerdotium ®num, omnemque populum : jejunium item quadragesimale , quatuor temporum, aliaque legitima ieiunia feriae quartae I sextae. Dominiet quoque diei, & Ecclesiae festivitatum cultus: Hur eanon S praecedentium exempla a Ormmi. Denique praecipitur, ut omnes fideliter dent decimas de omnibus, quae psissident. Adducere haec plaeuit, ut appareat, quae seculo X.: in Ecclesia Anglicana circa Clerico i Monachos, MOniales, votorum Observantiam, Ecclesie jejunia, sanctorum festivitates fuerit disciplina. Quamin Vis hae e omnia, etiam in Anglia suerint multo antiquiora ; ut ex Conis ciliis praecedentium saeculorum constat. Froquens etiam in constituistionibus, Eduardi. Edmundi, Edgari. aliorumque Regum Angliae mentio, de Sacerdotibus, Missae Sacrificio, sacris ordinibus, eselibais tu Sacerdotum, consecratione Altaris. Deris Benedictionibus, salia. thuris, panis, aquae; de peragenda confessione peceatorum: Ss Eucharistia tantum a jejunis sumenda: de Eucharistia decore asservanda , ct custodienda: de sacro chrismate ab Episcopo gratis distribuendo, de consecratione Ecclesiarum, de sacris imaginibus &e. Λsemento dierum antiquarum; cogita generationes singulas: interroga p trem tuum, S anntinuabiι tibi: majorat s tuas, is dicem tibi. Deuter. 3I.