장음표시 사용
131쪽
tiarum amo cum adhortatione gravissima, tum ad Ep scopos, cum ad Laicos Decretum deinde est. M singulorum subscriptionibus esse munienda, secundum Synodicam consequentiam. Et primus quidem subscribendi locus Imperatori delatus est a Synodo honoris gratia. At ipse pietatis ac Regiae humistatis argumentum dedit, sibi quidem in animo fuisse asserens, ut post omnes Episcopos subscriberet, exemplo Constantini agni Theodosii, ac Marciani verum se subisscripturum post Legatos Sedis Apostolicae, Caliorum Patriarcharum , quandoquidem ita placeret atribus. Primo itaque loco labscripsere Legati Romani Pontimcis secundum hos gnatius Patriarcha Constantinopolitanus tum aliorum Patriarcharum Vicarii post ipsos
dum est accurate subscriptionum discrimen. Legati Sedia Apostolicae subscribunt hoc tenore. Ego . . . t eum obtinens Domini mei Hadriani Summi Pontifcis, suniversalis Papae, muta, quae superius eguntur, in fanctae, universaι Synodo praefidens, usque ad volunt levi ejusdem eximii Praefuιis promulgavi, s manu propria subscripsi. Vicarii Orientalium Sedium ita subscribunt: Ego . . . Sanctam banc, et universalem Sy-xodum suscipiens V omnibus, quae ab ea judicata, seripta sunt, concordans, Unient subscrip i. Imperatores vero non utuntur voce Definitionis, quam Episcoporum propriam noverant, sed verbis solam expria mentibus venerationem, consensum. Βαβὶius, Comflantinus, eo perpetvi Augusti, in Christo Dei fM-les Principes Romanorum, Magni Imperatores, Sanctam ine, ' universutem nodum suscipientes V omni-hus quae ab iis innitu, et scripta sunt, eineordanter subscripsimus Rationem hujus clausulae, quam edis Apostolicae Legati in subscriptione sua apposuere us-
hliotbecarius in Vita Hadrianii his verbis: Denique gessis αἰubriter omnibus, quae in decem Sessionibus S nodi textu complectitur , Legati Sancta Romanae EGI
132쪽
si textu nodi, ne quid graeca levitas αἰ m in eam congesserit, Anastasio, Sanctae Sedit Apostolis e Bibliothecario qui tunc temporis pro causa Ludovici Se
reni Uimi nostri Augusti cum Suppotu archiminuis post
eos Constantinopolim, divina, ut creditur, dispensatione perienerat subtiliter inquirendum, antequam subscribant; committunt. A quo quia in utrisque inguis eloquentissmin existebat, pudiosis e perscrutatus, omne , quod ad laudem Serenissimi nos i Caesaris Sanctissimus Dominus Hadrianus Pontifex in phtola sui Decessoris, r- senio Episcopo imminente, adjecerat , referatum inteniunt. Muapropter Epistοιam edis sposioιicae fraudulenter eor-vosam, summis clamoribu conqueruntur, fatentes se nu Io modo Synodalibus actionibus subscripturos, nisi totius φοι. integritas gestir Θnodicis ungeretur me s-do Romanis certantibus, Graecis vero, non esse in Θ- nodo de laude Imperatoris , sed de Iulius Dei tractandum, altisone respondentibus Tandem ad bo usque peria ventum es, ut interposita conditione voluntatis 'Uοιic et dejinitis sententiis minus Anite subscriberent, ita legentes: Ego ille vices agens Domini mei Sanctissimi, es universalis Papae in ac Sancta γηοd prae dens,
usque ad voluntatem ejusdem eximii Praesulis, ad omnia,
ut superius egitur, consensis V manu propria subscripsi. Testatur Nicetas in Vita S. Ignatii, Patres Oct vae Synodi Oecumenicae subscripsisse depositioni a. Ia1nis , non nudo arramemo, sed ipso Saιvatoris a suine tinctis Demum seripsi Sancta Synodus Epistolam Eneycli δεῖ blaeam ad Episcopos universos Christi FideIes, in qua Enoesi, recensentur, quae ab initio gesta sunt in causa botii q- ante Concilium, sive sub icola I. sive sub Hadrianuit Pontificatu, quae contra eundem in Synoderoeeumente judicata sunt. Enumeratis autem eius Meinoribus se concludita Propter bae ergo cuncta no-lantem intelligere, ut bene ageret, neque obedientiam praeelirentem, neque confitentem peccatum suam, di inri
133쪽
quissinum Praesulatum, sed inobedientem is resistentem
Spiritu Sancto a primo ξ men Pontis e noro,
'beratore u vivatora cunctorum. Pare is Dedit etiam Sancta Synodus EpistoIam ad Hadisis- ις ii θη-num II Pontifieem aximum, Concilii confirmati ri. 4 Ro nem ab ejus Beatitudine rogans his verbis: Igiturmis is libenter oppido, ingratanter imitatrice Dei Sanctitate ve-
P0sstisςcyra omnium nostrum Conventum, ' uni'ersaιir Musi Vμ' ' cistbblieae Synodi consensum, conjunantiam re cipiente, praedica eam magis , ac veluti propriam, inso-ιicilius confirma Evangelicis neceptionibus , ' admoniationibus vepris, ut per sapientissmum Magissertum v prum, etiam alii universis Ecclesii personet, Scipiatur veritatis verbum, ullitu decretum.
Ghbilis, Scripserunt etiam ad eundem Pontificem Ulius
Oeeume sugustus, Ignatius Patriarcha, ejus Sanctitatem ro-Wiς di gantes, ut de Lectoribus plurimis ordiaatis a boriori. PR. sententiam diceret, de quibus non judicarat Synodus Pontife an a Sacerdotii ordinatione in perpetuum removendi 'ς essent, eisve gratiam faceret ob Ecclesiae necessit tem Rogabant etiam, ut cum beodorometropolita Cariae. dispensaret, eique restitueret Episcopatum quia multa pro gnatio passus fuerat, nec deseeerat ad Photium nisi tormentis compulsus. Intercedebant denique pro Paulo Chartophylace, ut concessa ipsi vennia posset ad Episcopatum promoveri. agnificum sane pro Romani Pontificis primatu testimonium quod Synodus Oecumente dispentationes a Summo Pontiis fice roget, eique, non aliis Patriarchis potestatem a Christo onereditam agnoscat temperandi severitatem Canonum, qui ab Ecclesia recepti sunt univeria.
134쪽
s. XXIII. Graee Bulgarorum Diseesim in Constantinopolitani
Patriareb dition m transcribere temere
Solidum Illyri eum ad Patriarehatum Occidentis pertinuisse nemo neseit. Quinque illic praecipuae suerunt Provinciae, Dacia scilicet,editerranea, Dacia Ripensis, Praevalis, Dardania ac Mysa superior. starum Ecelesias Provinciarum a Romanae edis P, triarchico Principatu per vim avulserat Leo Isaurus. Illas postmodum Provincias u Ieari occisarunt. At eum suissent ad fidem conversi a Romanae Ecclesiae Coneionatoribus , Legatis illuc a Pola L Pontifide directis, illi sese Ecclesiasque suas subiecere. Id Graecis sui invidiae in Romanam Sedem incentivum, quod in apertum erupit diebus aliquot kost Synodum octavam. Excepti quippe sunt a Baslio Imperatore coram Legatis Apostolicis, WVieariis
Orientalium Sedium, oratores Michaeιι Regis Bubgarorum eo fine missi, ut habita cum atriarcharum omnium Lagatis; ognatio Constantinopolitano Collatione, scirent cujus Patriarchae ditioni subesse BuI-gari deberet. Contentionis progressum .exitum deseribit accurate Bibliothecarius in Vita Hadriani secundi. Quaestionem oratores BuIgari proposuere his verbis: Usque odie agani fuimus, s nuper ad graistiam Christianiistis accessinus. Ideoque , ne aliquo errare videamur, cui Eccιsiae subdi debeamus, a vobis, qui viaees Summorum Patriarcharum geritis, nosse desideramus.
Sedis Apostolicae Legati responderunt: Sancto Romanae Ecclectae, cui per te, o Petre, tuus Senior Beato
Apostolorum Principi Petro cum omni gentis suae Regno se tradidit, a cujus Successore, videlicet egregi Papa Nicolao, inproeeepta vivendi, V piscopor, ac Presbγ-teros suscipere meruit, vos ei pertinuisse, pertinere debere, etiam in eo monstratis, quod postulavi nostror
135쪽
Sacerdotes, sescepisis, e bactenus veneratione eo grua retinetis. Institerant Bulgarorum egati, rogantes, ut in praesentia definiretur, an Romanae potius, quam Constantinopolitatae Ecelesiae subjici de-herent. Legati Sedis postlicae responderunt: Nos, propter quae Sancta Sedes spostolica eum Orientalibus clas tenda mandaverat, Domin juvante nivimus de earis autem vestra secus, quam definita est finienda , quia nibi in mandatis accepimus; ibi vel definimus; ve inpr.ejudicium Sanctae Romanae Ecclectae Uniendum censemus. Quinimo, quia omnis vestra Patria Wisis ιena est, nuιι vos nisi Sancto Romani Eccles e pertinere de- here, difnit a Sententia, quantum ex nobis est, pr0-
Praesumptum ius suum in Bulgarorum Eeelesias his argumentis Graeci tuebantur. Primo, quod Bulgari cum Provincias illas a Graeeorum potestate armis evicissent, non Lasnos ibi, sed Graecos Saeerdotes invenerunt: quod argumento videbatur esse, illius Dioeceseos o linationes ad Constantinopolitanum spe-Balse atriarcham. Secundo, quod illa Provinciae, de quibus ei a controversia, orientis Imperatori sem Per paruissent, adeoque, Constantinopolitano Patriarchae deberent subjici. Has rationes haud dissicili negotio diluerunt Lagati Apostolici. Ad primam ita responderunt: Amraecis Sacerdotibus argumentum sumere non debetis, quia ιinguarum diuersias Ecclefasticum ordinem non confvndit. Nam Sedes postolica, eum ipsa Latina fit , in
nutiis tamen lacis pro ratione patriae Graecos Sacerdotes,
ei semper, is nune constituens, Privilegii sui detrimenta sentire ne debuit, nec debeti
Ad aIteram ita aesponderunt. Sicut Bulgariae nobis diures si est multipliei modo ordinationem pertinere dicentes, mendacium non loquimur iis eandem Bulgariam
136쪽
sariam ex rieeyum Regiis fuisse nunquat negatritu. Sed hirum os decet, quia aliud ordinant jura Sedium, aliud patiuntur divisiones Regnorum. Nos de divisione Regnorum non agimus, sed de divisione Sedium loquimur. Profligatis adversariorum rationibus, Legati Aposto- Iie Romanae Sedis in Bulgariam jura tribus argume tis probarunt. Primum ita procedebat Sedes spolktie. juxta quod Decretalibus S. Romanorum Praesulum
doceri poteritis, utramque Epirum, novam videlicet, veteremque, totamque oes αἰiam, atque Dardaniam , in qua e Dardania ciuitas odie demonstratur, cujus num patri ab is Bulgaris utaria nuncupatur, antiquitur canonice ordinavit, obtinuit se per hoc ordinati nem, quam tune aganorum Bulgarorum irruptione amiserat, non a Constantinopoἰitana celasia modo ut m
gitur abstulit; sed ab is fam ipsa Christianis re-
Merum argumentum erat huiusmodi vulgaras, via jure gentili sibi patriam subjuganter, eam per rotannos retinent, quod eaeperunt, sedis postolis patro nio, ordinationique sese pecialiter Ommittentes, nobis debent, ne immerito subjici, quor Itrone voluntate Magistros elegere. Tertium argumentum his verbis conceptum erat: Bulnaros Santia SH Apostoἷic jussu quondam Samaissimi Papae Domin micoIai, tam per Miquot nostrum, qui bis sumus, mi muιtas Ecclesias dedicantes eerdotes creavimus quam per PauIum, Dominicum, e pardum, ac Formosum venerabiιes Episcopos, sed Grimaιdum, Coepiscopum nostrum, quem bactenus isti Eulgares eum multis nostris Sacerdotibus in onisectu nostro babere se fossi sunt, a diversis erroribus ad c ibolicae dei veritatem, multo sudore , gratia Chrises praeduce, ecce Itra triennium tenuit, tenet, ordinat, ac disponit, Meocue eonsequens non est, ut sine consς -
137쪽
entia Romani Summi pontifeis, ecIeue Romana de quibus praesentialiter vestita ernitur, spolietur.
His adductis rationibus, Letati sedis
Graeeos hae in ausa Iudices recusarunt, immo nee sibi ieitum esse , hane dirimere controversam, palam sunt eontestati, his verbis orientalium Patriarcharum alloeuti vicarios. Sancta Sedes postilica vos, quia revera inferiores estis, super causa sua udices nee et git, nec per nos elegit, utpote quae de omni celacta δεια specialiter fas abeat judicandi. Sed neque nobis de hae ausa sententiam proferre commisit suapropte
quod ab ea faciendum . non accepimus, ejus cognitionis Pudicium ei, qui librorum multiplicitate ad defensionem sui multa proferre praevalet, ex integro reservamuS. Aqua omnis vestir sententia tanta facilitate despicitur, quanta evitare profertur. Adversus haec orientalium Patriareharum Vicarii excepere Satis indecens est ut mos, qui Graecorum Imperium detrectantes, Francorum foederibus inrueretis, in Regno nosse Principis ordinandi iura servetis suapropter Bulgarorum Patriam ex Graecorum potestate dudum fuisse, is Graecos Sacerdotes babuisse comperimus Sanctae Ecclesiae Constantinopolitanae a qua, quia per P
ganismum recesserat, nunc per bristianismum restitui
Temerario, ae iniquo Vieariorum Orientalium Iu- diei Sedis Apostolieae Legati intereesset his verbis: M Sententiam, quam non letu, neque admissi, siveri timore, sive gratia, vel quidquid illud est modori praecipitastis potius, quam protulistis, auctoritateis Sancti Spiritus usque ad Definitionem ansis Sedisse Apostolieae, omnino rescindimus, ita, ut nullo modo vel nomen habere Sententia mereatur. Tein
se que adjuramus, Patriarcha Ignati, auctoritate SS. M Apostolorum Principum coram Deo, suisque An
138쪽
, gelis, omnibusque praesentibus, ut Deundum hane, Epiliolam Sanctissimi Restitutoris tui Domini Hadriani Summi Pontificis, quam tibi e ee flerimus, , industriam tuam ab omni Bulgariae ordinatione imis se munem, nullum tuorum illuc mittendo culto dias, se ne Sancta Sede Apostolica, quae tibi tua restituit, , per te sua peidere Videatur. Quin potius, si, is quod non credimus, justam te habere querimoniam is aestimas, Sanctae Roma sa Ecclesiae restitutrici tuae solenniter u gerere non omittas. maeo refert Iaudatus Bibliotheearius in Vita Hadriani II. De eadem controversa egendus Anastasius Bibἰiο- tbecarius in Praefatione IlI. Synodi, ubi narrat Michaeιem Regem BuIgarorum cum gente sua fidam suscepisse, & baptiZatum inisse hominis Romani, PaulistiIieet Presbyteri ministerioris post eum S. Petri meritis, Wiatercessione, quem constitutus in angustiis Patronum, auxiliatorem invocaverat, salutem, Qvictoriam esset consecutus, Oratores ad Sedem Apostolicam misisse, ut Nicolaus I. praesidebat, ab eoque postulasse idoneos Institutores, cum in Fide, tum in Christiana Disciplina. issos a Pontifice au-ἐum Opuloniensem, Formosum Portuensem, an conversationis Antipites, qui rem Christianam ibi iatifice propagarunt. Tantam fuisse Michaeιis Regis pietatem, erga S. Petrum venerationem tantam, ut capil-
Iis suis manu propria in subjectionis, obsequii argumentum attonsis, Romanae Sed se suosque innus Legatorum Apostolicorum tradiderit dicens: Primates, e cuncti populi Bularorum terrae cognojsed ab odierno die me servum fore post eum B. Petri, ejus ricarii. Addit AnUUius, Graecos variis artibus, muneribusque Regis Mishaelis tentasse constantiam, eum ut a Romani Patriarebatus obedientia cum tota gente divellerent illum ver coIumnae instar immobilem mansisse, donee eorundem Graecorum fraude deceptus si scribentium, controversiam de Bulga-
139쪽
rorum Diceeesi inter sedis Romanae Legatos. agnatalium Patriarcham fuisse canonie ventilatam, una eum orientalium Sedium vicariis iudicasse , Bulgarorum Diodees illi Reelesiae subjiciendam, ut ante
Bulgarorum adventum paruerat. Addit rursus Anasta. s. non esse omnino certum, an vicarii orieuitales id decreverint, eum interpres illis datus ab Imperat re haud fideliter ipsorum verba, Romanorum eis gatorum responsa redderet, sed prout iubebat Imper tor Bulgiris tamen oratoribus Seriptum quoddam Graecis verbis exaratum datum esse, quod Sententiam a Vicariis orientalibus, quasi arbitris inter Sedis Romanae Legatos, agnatium Constantinopolitanum Patriarcham latam continebat. Legatos vero Apostolicostam iniquo Iudicio intercessisse. Caeterum hance eo troversiam peracta Synodo octava agitatam uim monet eruditus Bibliothecarius Graecam fidem suspectam habens ne quidquam de subjicienda Conltantinopoliistanae edi ullarorum Diceee definitum ab Univerinsali, Coctava Synodo mentiantur , vel quid hujusmodi in ejus Atta intrudant, quibus solemne est Concilia
Ignatius Patriareha oblatam a legatis ApostoIieia
Hadriani Pontificis Epistolam eum veneratione sufestis Pit, eorum admonitioni respondens his verbis Absit a me , ut ego bis praesumptionibus contra decorem Sanis
Se Segis Apostolicae implicer, qui nec ita juveniιiter ut mihi subripi valeat, ne ita seniliter deliro, Juοι in inis reprebenderes debeo . ipse omittam. nihilominus Bulgarorum Dioecesim ui Patriarchiis eo regendam suscepit, Romanisque Presbyteris Hethis, Graecos illuc Presbyteros misit, gentique Theopbἰ aum ordinavit Episcopum. Qua de re graviter expostulavit cum afui Imperatore Hadrianus II in Epistola ad ipsum data post Synodum. Ubi enim ipsum increpuit, quod Legat s postolicos remisisset omni destitutos praesidio, ex quo factum erat . ii in manus
140쪽
seIavorum piratarum incidissent, ni illis omnia eripuerant is inter alia, Acta Synodio Libellas Orientalium Episcoporum subscriptionibus munitos, clam ita jubente ut suspieio erat ipso Imperatore haec de usurpata BuIgarorum Dioecesi subdit Est, praeterea, aliud, quod prima Pietatis vestrae ope-
is a vel circa Sedem Apostolic: m prioris henigni talis indiei decolorasse convincitur, immo funditus , destruxisse probatur videlicet quia lavore vestro Fra se ter ωCoepiscopus noster Ignatius in Bulgarorum regione consecrare prae impsit Antistitem , c. Verumtamen saltem nune iam dimi Reverendissimum, Praesulem ab illius regionis dispositione lababribus . , monitis quaesusus, coercete alioquin nec ipse cariis nonicam effugiet ultionem nee illi, qui Praesulatus, , vel alterius ossicii sibi nomen illic usurpant, Cum, excommunicatione, qua jam tenentur adstricti, etiam, propaei gradus actura carebunt.
' Qui Hadriano II. Reeessit Oannes VIII restitutionem Dioecestos Bulgarorum ieelesiae Romanae ursi vehementer , missis ad nutum Imperatoris Bψtii Constantinopolim Legatis, Eugenio ostiensi, Paulo Aneonitano piseopisci quibus literas ad Michaelem Regem Bulgarorum deserendas dedit, quibus ipsum adhortabatur, ut relictis Graeeis, ad Romanae Ecclesiae gremium rediret, eique immediate se subjiceret, prout initio devoverat alioquin periculum esse ne in errorem pertrahantur Bulgari. Credimus autem, inquit, quod jam vos non ateat; nunquam Ap οιicam eos. ti Petri Sedem ab aliis Sedrius emebensum, cum ipso DI.sιio omnes , ' necipue Constantinopoιitanam saepibi. AU-
me reprehendens, aut ab errore liberaverit , aut certe
in bis, qui resipiscere noluerunt, Sententiae suae uia cio indemnaverit. MI ergo sequi Graecor, Fili barissime, qui argumentis semper fallaciis student, semper dolosis intendunt versutili; ne forte vobis, quod gemicontigit Gothorum, antingat quae cum a Vanorum er