장음표시 사용
141쪽
rere eupere Iiberari, christique fidei sectari, in Epise
tum incidit formam pietatis tabentem , virtutem autem ejus abnegantem qui eos, dum a Paganismo liberat, Arii
s. meditis alias ad Petrum Comitem iteras, qui Re. aera gis BuIgarorum Legati em apud Imperatorem αβ-ιium obierat, ut Regem consiliis suis ad Romanae eis eIesiae gremium revocaret. mane itaque fidem, in- quit, suggere semper, suade Pio Regi sitires; haneis non alibi praecipue quaerere nisi Romae, ubi plan-- tata est .radieata a B Petro . . . Quoniam scutaqua nunquam potest alibi tam pura, vel tam nitida reperiri sicut in Ecclesiae nostrae vivario, ubi eam non tecta perstillantia, quibus litigiosa mulier ictis it haeretica pravitas omparatur sed ille Coelo- rum laviger ubertim, iurissime congregavit, quiis ex ipso sonte vivo hanc eoelitus hausit,in limpidissi- mam conservandam mandavit.
Ep scripsit praeterea gravissimas aeerrimasque literas ad caerar Ignatium Constantinopolitanum Patriarcham , quibus usurpatam ab ipso Bulgaricam Dioecesim repetebat jubebatque ut quos ille, vel ejus Suffraganei genti
consecraverant, Ilueque miserant Sacerdotes, infra triat ginta dies revoearet , nisi intra duos menses pareret , excommunicationem illi minabatur: immo exauctorationem, si contumax perseveraret. Nullus, inquit, ignorat, regionem Bulgarorum a sanctae memo- .viae Damas Papa, is deinceps usque ad aganorum seruptionem a Sedis postolicae Praesulibus, quantum ad Eccles istae provisionis attinet Privilegium, moderatam. Praesertim eum bo nonnulla scripta, sed praecipue diverissorum Ponti cum Romanorum res gestae, quae in arcbivis alitiquitus nostrae referuntur celesiae clarius attestentur. De bis autem quae bellica ιades, gravissimi Wiiιitatis incursus intulisse noscuntur, nil praefantius sentiendum es, quam quod lares a Ecclesiis tuba, S. videlicet ea
142쪽
nostri Sedis antister edomit, et decrevit, eum ait: ad-M' Abibenda curatio est, ut vuιnera, quae adversione Uiιita tis iιιata sunt, Religionis maxime ratione sanentur . .
Remotis malis, quae Ostiιitas intulit, uni Aque id, quod
ιegitime babuit, reformetur omnique studio procurandum est, ut recipiat invsqiuque, quod proprium est. Sed baee, Reverendissime Frater, omnia clausis oculis elegisti, a
ctorumque Patrum Decreta calcaneo temerario cunculca
sti , ac multiplirium tibi benesciorum edis Apostolicae praestitorum oblitus, contra eandem Sanctam Sedem henefactricem videlicet tuam erectus es , priscam ια- cflim ιιius in regione Bulgarorum eonstitutam illicita pervasone subripiens, inin alienam messem, contra div na ιUeI, mittere falcem non renuens. Unde merito sprimum, θ' secundam ommonitionem 4sstrae te debuer mur Communionis contubernio sequstrare, in promptu benter, secundum postuιum, ' ulcise omnem inobedien i. 'f' 'tiam Sed quia Sedis Apostolicae moderatione Mientes, spiritu enitatis potius , quam severitatis erga cor reptionis tuae flagramus assectum, ecce tertio canonice per
ginta intervalla dierum, omnes, quos veι tu, ve Episcopi tui consecrasse in aliquo gradu putantur Ecclesiae , totius Regionis Sulgaricae termini non eduxeris, e temetipsum ab omni Eccιsiastico illius ure Diaeceseos non subduxeris, tamdiu a Sancto Corpore , ac pretioso anguine Domini
nostri ou bripi pos duos menses a die numerandos,
qua hujus pillat tomum acceperis, est privatus, quamdiu his obstina ius Decretis nostris minime obedienti α ιι submiserii. a vero, pertinaciter in ac talisciplinatione , atque pervasione permanseris , U Episcopor, quotquot ιιιιc, ve Πιi, vel tu, insecrasse videris, forasiιιine minus expuleris, Omnipotentis Dei Pudicio, es Beatorum Principum apostolam auctoritate, nostraeque Mediocritatis Sententia, omni Patriarchatur es digni- iste, quom nostro favore receperat, aιienur u mors.
143쪽
Misit etiam Epistolam, seu potius excommunicatio nis Sententiam ad Episcopos, & Cleriens Graecos Bulgarorum Eeeleliis a Constantinopolitano Patriarcha praepositos Oannes VIII. mandatum, ut inti dies triaginta a Bulgaria dis ederent, sub poena depositionis ipso facto incurrenda. Inscribitur omnibus Episcopis, tarieteris Iericis Graecis Bulgariae Dioeceseo inva Obus ,
spM. Ignoti redditae non fuerant aere iIIae oannis VIII. vix siterae obierat enim cum qua Legati Constantinopolim pervenere, ut testatur Ulianus in Epistola ad Stepbanum UL Pontificem Maximum. Ignatii vero sanctitat non obstat illa de Bulgarorum Diueces conistentio, quia jura Ecclesiae suae, ut ipse existiinabat, tuebatura sperabatque Romanum Pontificem tandem cessurum. Ignorantia itaque vitium fuit in causa , quam ipsi studium de edis suae uribus vindicandis ferventissimum obscuram fecit, quem n8evum iu au dore sanite animae caritatis ubera contexerα s. Laudatus Pontifex Ioannes VIII. botiuin, deiuncto ς Ienatio restituit, ea lege, ut a Bulgaricae D ince-ses administratione abstineret, eamque Romanae edi restitueret. Sic enim scripsit ad Photium is Dioeceri sim nostram Bulgariam, quam Apostolicae recorda-M tionis Sanctissimique Domini Papae Nicola cert se mine Sede Apostolica recepit, ac Hadriani equo se Beati i Praesulis tempore possederat, summa na-- his caritate restitui volumus, de aetero ominis nem ordinationem Ecclesiasticam ab Ecelesiae Comes stantinopolitanae Praesulibus in eadem Dicudes Bul se ariea, Auctoritate Apostolica amputam et ipsos au- , te ordinatos ibidem Episcopos, omnes alios, inferioris ordinis Iericos, ut inde se subtrahant, si, ab invasione Bulgaricae Diinees se omnino comis escant, decertare procures. Quibua, si tu aut Pauri Ilum dederis, aut quavicunque illis ordinationem
144쪽
M Deeris, vel donee nobis obediant, eum eis commmnicaveris, pari excommunicatione cum eis teneberis, anne s.
Votis potitus est Dannes VIII restitutam Romanae Bedi gavisus est Bulgarorum Dicocesim, qua de rear tias egit Imperatoribus Epistola CCLI. Vobis, inquit,
grates muIta referimus, quia Bulgarorum Dioecesim pro amore nostro, gratanti animo, S. Beros vi usum erat, termiseritis babere. Verum brevis fuit Pontifieis a titia Photius enim , eonnivente Imperatore , s crum Bulgarieae Dioceeseos Principatum rursus invarisit mansitque Constantinopolitanae Sed addicta usque ad Pontificatum Innocenti III., qui eam Romanae E clesiae vindicavit , ut teliatur ejus ita ab erudito Gallisanae celasu Pr resule Francisco Osqueno in lucem edita.
Synodus u ut vere Oecumente ab Eeelsa
Hadrianum II Pontificemiaximum synodum VIII. eonfirmasse, probat ejus ad Imperatorem Basilium mpistola, quae ad aleem Actorum egitur ab Ilis, inquit, Sacratissimis Constitutis , quae e Mosollare memoriae Praedecessor noster Nicolaus antea salubriter sanxit, vel nos postea dispensatorie protuιimus, nulla motione, vel mutatione discedemus, aut ad dexteram, aut ad finistram quoquo modo declinabimus suae videlicet jam dudum probavit Ecclesia, immutiιata servanda nuper gestum Universale concilium patuit. Neque enim nobis moris est , ut pro ιibitu proprio paternis sanctionibus abutamur. Romani Ponti fiees in Prosessione Fidei, quam non laeeulo emittebant, statim atque erant lacti octo uiuuersalia Concilia se immutuata servaturos profite-
145쪽
hantur. Sanctaque octo universaIta ConeiIia, id est, Niscoenum, Constantinopotiranum b inum Primum Cbalcedonense Quintum quoque, I Sextum item Constantinopolitanum, ' Septimum item Nicaenum, Oct tum quoque Consάntinopolitanum, usque ad unum apicem immutilata servare θ' pari bonore, veneratione digna habere , ei uae praedicarunt, θ' patuerunt
omnimode equi, 4medicor , quaeque condemnaverunt. condemnare ore incorde. Resertur abavone Carnore
Parte . Decreti c. I 3a quod inscribitur De Octo Universalibus Conciιiis, a Gratiano Distinct. Is ab Antonio Augustino in Epitome Iuris Pontificii veteris lib. r. Tit. o. cap. 4 a Cardinali Baronio in Annalibus, ad annum. 869. eamque novissime edidit vir eruditus P. Garnerius S. I. in Libro iura Romanorum Ponis
Apud Grερ eos omnes orthodoxos tanta in veneratione fuit Octava Synodus , ut ejus reviarium ad Valvasmagnae Ecclesiae Constantinopolitane cum in signi elogis affixerint, in quo Oecumenica non semel appellatur, in eoque legitur haec Procerum, tritiorum Professi : Sanctam ti Oecumenicam nodum Octavam recipimus, admittimurque , quos illa admittit; es damnamur, quos illa damnat. Et si quando receperimus eos, quoi Boodu ejecit, ibristo anathema Imur.
Auctor Libelli Synodici octavam Synodum estu in menteam agnoscit nodus , inquit, Oecumenica Octa AEsnstantinopoli celebrata anno m. iissimorum Imperatorum Basiιii, hi Constantini, in qua praesentibus Donato θ' Si bano Episcopis, marino Diacono, ιο- intenentibus Hadriani Archiepiscopi Senioris Romae, in locum priJtinae dignitati rejututus est gnatiui , estque judicatum, botium nefaria occupatione sejium Patriarcha
remisse, in resiluendum se gnatium.
146쪽
De octava Synodo scribit Nicetas pullum in Vita S. Ignatii: Ego γηοdum bane syιοnes 1nnes V defini.
tos in ea Canones perinde ac in aliis septen Oecumenicis nodis, ita in hac quoque, ut Sanctos, ' a his ritu Sancto dictatos valde probo, admittoque. Eidem synodo nomen , ac dignitatem Oecumenicae vendicat nuJlafius Bibliothecarius , in praefatione VIII. Synodi Facta es igitur .e Sacrosancta Θnodus anno Imperii Basilii Pii Principis tertio, quae universus Patriarchales Thronos , sicut aliarum ulla in eorum loci Servatoribus Priesules ahens , Universalis non incon G. Venienter ab omnibus appellatur Universnlis es enim Primo , quia Carbolica Fides in ea, tu Sanctae Leges quae nos solum a Sacerdotibus, sed F ab universis bii-
Inanis oti debent, a venerari, comra hostes eurum consona voce defenduntur Deinde, quia cum Chrsus in corpore suo, quod est Eccἰesia, tot Putriarcbales Sedes, quot in cujusque mortali corpore sensus oraverit , profecto nibi generali ali deest Ecclesiae, si omnes ιι Sedes unius fuerint voluntatis, sicut ibi deest motu corporis,ps omne quinque sensus integrae communisque fuerint sanitatis. Inter quas videlicet Sedes, quia Rumna praeceuit , non immerito visui comparatur. . . Tertio, quia cum Photius tot excessuum suorum morbo universam Ecclectram a cuιaverit, Uniu rsalis curatio adbibita es , ut tutum c raretur, quod totum fuerat maculatum. Et insta: --
cupanda est ergo sine omni contradictiones nodus Univerinsciis Octava, ut es appeἰlatio quam eum septem aliis Couciιiis sortita est, non celeturi es nomen proprium, quod finguιariter ossidet, dignetur Photius Pseudo-Synodum suam, eum a Joanne III reuitutus ult, cele-hratam, Universalem inscripsit: Qui tamen in libro de VII. Synodis, sive in Literis ad labaelamin em
Bulgarorum , septem duntaxat Synodos Oecum callenumerat. Nilus Metropolita Rhodiorvin Photianam Synodum pariter Oecumenicam Octavam nuncupavit,
147쪽
VI. Iorentinae synodi uitan Cardinali, ad Acta
Synodi octavae ooemaenicae provocanti reposuit hane inter Oecumenicas Synodos non esse eoanumeraudam, cuius Acta rescissa essent in altera Synodo sub Joanne VIII. Papa quae potius Octava nuncupa da esset Addidit in magna Ecclesia Constantinopolitana ex eo tempore ita legi: Omnibus, quae adversum Sanctos Patriarchas borium, Sognatium scripta vadicta sunt, anathema. Iulianus Cardinalis, et Oct ' vam Synodum appellare perrexerit, suas tamen a te pessime tutatus est, mendacia Marci Ephesi non F refellens ejusque temeritatem in Synodo octava rejicienda .Photiana vindicanda non coercens. Zonaras A aψamon in suis Collectionibus loco Synodi Octava oecumenicae Pseudo-Synodum Photianam sub Ioannis VIII. Pontificatu celebratam substituunt. Vubgo tamen Graeei Sehismatici septem untaxat Synodos ecumenicas recipiunt, atque profitentur, ut con . stat ex Praefatione Constantini Harmenοροι ad Canonum Epitomen, ex Matthaeo Blasiare in Collectione Canonum, ex Germano Patriarcha Constantinopolit no Graeco in literis ad Latinum Patriareham Constantinopolitanum, ex Epistola Synodica, quam Patriarcha ConstantinopoIitanus, caeterique Episcopi Grae- ei Schismatie etiamnum post Ordinationem suam seri here soleat. Ioannes Palaeologus Graeeorum Imperator apud gu-hromium in istoria Concilii Iorentini ib. . cap. q. se piseopos suos alIoquitur: Ego arbitror banc πο-
dum Generalem nullatenus infra dignitatem aliarum septem Generalium subsidere, quae eandem antevertunt. sum volo, victae litis par in omnibus succedat , nec
αἰiud quidquam ab illis diversum in a gestum prodeati Absaha Abrabamus Cretens Florentina Sunodi Interpres,
ni uere .primus Editor, ipsi titulum iactava dinodi inseri
148쪽
psit , idemque ipsi tribuit Privilegium editionis , iqn
quod Clemens VII. edicaeis concessit, ut observat' '20annes avnsus piliolarum . VIII in Epistola ad Claudium melinum. Sed Cretenses semper mendaces: neque hae in re fidelis Abraham, & benedicendus rcum nee Floreatinae Synodi Acta, Decreta, nec
Eugenii Quarti Pontificis aximi Diploma ipsi nomen γnodi Oecumenicae octavae uspiam tribuant. Privilegium autem editionis a Pontilice , cuius nomina datum est, expensum non fuit sed expressus est titurus libri, prout abraditore fuerat adscriptus, ab eo. qui Privilegium exaravit. Caeterum hac in re suisse obreptum Pontifici Maximo, non solum ex veteri Prosessione Fidei colligitur, quam recens electi Pontifices non saeculo emittebant, sed etiam ex ea, quam dynodus Oecumenica Constantiensis Sessione 39. pra scripsit a cntine mox eligendo faciendam, quae sic habet. us . electus in Papam, Omnipotenti Deo,
cujus Ecclesiam sub praesidio regendam susscisio, B.
Petro Apostolorum Principi, o de More prosteor quamdiu in hac fragili vita constitutus fuero, me frmiter credere, ' tenere sanctam Fidem Carboricam edundum
traditionem postolorum , Generaιium Conciliorum , Utiliorum San8larum Patrina maxime autem Octo Concitiorum Universatium, videlice Primi leaeni, Secundi
Constantinopotitani, Tertu Ephoni, Quarti Chalcedonen-ys, Quinii U Sexti Constar in olitanorum, Septimi item Nicaeni, Octavi quoque Co tantinopοιitani Vc. Ad hane sine traditionem clemens VII. attendisset, si Privilegium pro editione Concilii Florentini ab Abraham Cre iens adornata datum discussisset. Ipsi ergo obreptum est. Et in editione Romana Conciliorum sub Paulo C. detractus est is titulus.
Sieut ex his refellitur Abrabam Cretensis temeritas, ita cattigatur Joannis eundi lisentia, qui Graeciso Linino. Latinis Episcopis in Synodo Florentina congregatis jus notia tribuit quod a solo abraham Cretensi temere facturit .
149쪽
est. Eius verba pro sero ex EpistoI ad Francipum Bonum Epistolarum P. VIII. Tacere non possum ιο- ventinam nodum, quae ex Latinis, s Graecis Antistitibus conflata est , alia providentia gubernatam fuisse. Haec enim Inodus sub nomine Octavae Inodi cum primunt in lucem Prodiu Gr , ' Latini, qui aderant, qui eam inis mandarunt, nec Θnodum, in qua Dp situs 9 Photius, nec aliam Θnodum, in qua Sed stiae redditus es Ignatius ut Octavam agnoscunt qua non agnita, haud mirum est Groecos, U Latinos illos Octa- Synodi Praefidem nullum agnovisse.
.sus simini Continuato , ' qui alius ab Auctore Anna ah maj iuni Bertinianorum non idetur , in Synodum 9a- Monachi vam Oeeumenicam fuit iniquior, de qua inscite, ac temere seripsit Hadrianus Papa Missos sis ad Basilium is 2GV Imperatorem Constantinopolim direxit . . . Et Inodo Persim longregata quam Octavam Universalem appeιlarunt sua. exortum Schisma de gnatii depositione, θ' bo. ορ-
dinatione sedaverunt . anathematizantes Photium Ignatium restituenter. In qua Synodo de adorandis ma ginibus aliter , quam Orthodoxi Doctores ante Univerant, statuerunt Quaedam etiam pro fauos Romani Pontifeis, qui eorum voto de adorandis maginibus an- nuit is quaedam contra antiquor anones ,ras contra
ipsum suam Θniadum constituerunt.
Defuncto S. Ignatio, Photius in Seὰem Constantia
nopolitanam iterum adrepsit. Photii damnatio nihilo ipsum modestiorem Deit:
solido enim exilii eeennio innumera adversus Sanctissimum Patriarcham gnatium meditatus est tent vitque mala. Verum cum illum undique securum videret Synodi Oecumenicae Sententia, Romani Pon- Patrocuno, gratia Iaeperatoris, nova impostur
150쪽
si hi reditum ad Regiam Sedem aperuit. Commentus est stitieet Ulii Imperatoris Genealogiam, ejusque perobscurum genus a magno γridate Armenorum Rege deduxit. Cum ad patrem Uilii venisset, novo fabricato nomine, filios ejus ad Imperium provehendos auguratus est. Nomen illud erat, Bectas, cujus literae nominum Basilii ejusque uxoris, ac filiorum initiales erant, ut e sequenti Schemate videre est. Ullius Imperator. udocia sugusia.. Monstantinus stius. . .
Smeentis sabulis Genealogiam IIam Historieam eum
adornasset, vetustissimis in membranis, Alexandrinis etiam characteribus ementitis, deseripsit Codicemque antiquis, & fumosis hartis obvolutum recondidit in Palatina Bibliotheca botio in struenda fraude adjutor fuit Ioevbanes Regius tune temporis Clericus, magnaeque apud Imperatorem existimationis , postea vero in fraudis praemium Caesareae Cappadociae Ep,
scopus. Is librum plane mirabilem, exquisitum se in Bibliotheca reperisse αβιi Imperatori indicat qui res areanas, Qvaticinia ipsius Majestatem spectantia complecteretur. Caeterum illius areana praeter botium immensae eruditionis virum, posse reserare neminem. Codex ad botium protinus mittitur in exilio degentem jubetur mysticam Genealogiam explicare. Negat ille se res arcanas, quae Imperatorem pectarent, alteri ab eiusmajestate revelaturum. Imperator ambitiosa curiositate inuitatus botium ab exilio Constantinopolim revocat a Basilium, qui rusticam ex Μacedonia originem suam erubescebat, de nata-