장음표시 사용
251쪽
est eam resellere, nam non est incommo im quod ita Atuitiuam Deus sui notitiam communicet viatori: imo haec facilius conceditur quam abstramua ,sicut comunicauit Paulo,& Moy si:& tuc hac intuitiua praeuia, posseti haberi abstractiva de eodem obiecto.Hac ergo quarta ratione posthabita, recurrendum est ad tres illas praecedentes, & praecipuὰ ad primam iam positam ,& explica-
tD vero argumenta quae ab aduersarijsobijdiutur. ore 'ondentes,primum omnium, quod Scotus asserer i videlicet, naturaliter posse obtineri ab angelo harc ni titiam, speciem tamen adi am requisitam esse super naturalem,hoc inquam a Theologis admitti non debet. Nam si species supernaturalis est, exigit ex natura sua rome μπ concursum Dei supernaturalem ad operationem, idest. pernatura ii ad cognoscendum per illam speciem. Diceret aliquis: iri exigμ t Forma supernatura iter producta producit,&elicit suam lco μυμ O i operationem naturaliter, videlicEt oculus miraculo eres stitutus caeco. Sed qui haec diceret,non attenderet quod j iii. '' Oculus,licet supernaturaliter restitutus,cst tamen Erma' naturalissima animalis, &ideo concursu Dei naturalim:., i contentus esset ad operandui non sic illa species, quae. cum supernaturaliter produceretur, & esset ordinis su- t. pernaturalis , Ut pote quae obie bim supernaturalissi inum repraesentarer, exigeret plane concursum supe naturalem naturae suae debitum: sicut gratia, fides, i :men gloriae,quoniam Armae sunt supernaturales, nssii concursu Dei zk motione supernaturali, ad opus appli' eari non possunt. Quod si Scotum quisquam tueatuo Replieapso dicens, illam speciem secundom suam substantiam ese scuto. se naturalem , licet supernaturaliter infusam, quae plane videtur esse eius sententia in illa quaest. sub literas ., s Nan .
252쪽
. De scientia indita etia. Christi. arm
AN.mri distisct 3 allie adeo solo concursu Dei naturali contenta esset. Opponimus ei quod iam natura sua non solatio. haberet insundi nisi naturaliter, nec haberet operari nisi naturaliter, cum ipsa suapte natura sit naturalis licet ex accidenti miraculose, & supernaturaliter infunda- aurδε operetur. Dicere autem, videri posse Deum quid-ditatiue, & euidenter quo ad personarum Trinitatem,& mysteria fidei, per principium naturale, sesque mor . . tionem Dei naturalem,&concursum generalem,non est
admodum pium:imo videtur impium,& contra illud,
Nemo nouit patrem nisi Filius, aut cui Filius volu B rit reuelare. Et,Beatus es Simon Bariona, quia caro, & i. sanguis non reuelauit tibi,sed pater meus,&c. Et,blaec est vita aeterna Ut cognoscant te,&c. Atque adeo hac in parte non possumus non Scotum deserere, quod inuiti iacimus, quandoquidem prae alijs nos qui eius cathedrae in hac universitate Salmaritin . meritis licet impar, bus, praesecti sumus,arctius eum tuesi,& propugnare te
Ad primum ergo argumentorum, quod erat Sco- Aa prima.
ticae imaginationis sundamentum , respondetur primo, retorquendo argumentum in 'caput Scoti , quod C eadem ratione probaret, posset Deum per sitam voluntatem selam, non concurrente ilia essentia com- .
municare notitiam intitatiuami sui alicui intellectua ii creaturae . Si enim mediante sua essentia in ra tione obiecti. cogniti causiit notitiam ' in uitiuam sui:& rursus, Quidquid facit mediante sua esse itia, .. . potest facere sola Voluntate 'noli cibi Mnte Alienetia, ut concedit Scot. certe ego rion queo tar non per voluntatem possit Deus Sura suae cocursum essentie da
253쪽
Aetiit Au, ob: ectioni Aureolus'. ι prologi arid. pro Scoto reapon- Arcos prosco deat,dicit enim, quod signanter dicitur in illa maximato, tr ηρ quidquid potest Deus facere, &c. & non dicitur, omne ad aliquid quod potest Deus facere,&c.Cum enim intuitiua incliacat necessario respectum ad actualitatem , existentiam,& praesentiam obiecti, secundum Scotum: abstractis a vero non ideo non sequitur quod posset causare intuitiuam,absente obiecto ex eo quod possit abstractivam:quia tetrectum illum ad obiectum praesens sup- solutio. plere non potesst,in eius absentiae sicut neq; Patrem sine silio facere. Hanc tamen Scoti Apologiam redarguit optimeToletanus supra. Sed quidquid sit de hoc,quoniam in Elutione ultimi. F.tantisper in huius difficultatis en ndatione immorabimur,pro nunc dicimus, quod illa Ma Piori aeque probaret Scotus, illam notitiam abstractivam potentem esse ad beatificandum,quod tamen ipse negat: nam ut in secunda conclusionis probatione olfeudet, mus. F. 6. non consistit beatitudo sanctorum in respectu illo ad obiectum praesens, sed in intrinseca persectione, quam habet illa cognitio,ex eo quod est quid litativa di- uinae essentiae,Trinitaris, ibutorum diuinorum,&Q&esst euidens,& si ii est,&per propria,ut ibi ostendimus. Cum ergo omnis notitia quidditativa Dei sit beatifica- . tiua,ut ostensum est ,& Scotus afferat beatificam n5 posse dari citra inmitiuaim, certe fateri tenetur neque posse C dari aliquam quidditauuam abstractivam, sed aut nullam quiddit uuam, uhy Q solam intuitium, beatisi-
Res seni tui secundo cum Argemina supra q-; prologi art. 1 F. A primum igitur quaestio. negando illam Maiorem Scoti, si ili siti, L. idquid potest Deus facere nu potest immediate persuam volun - ba tatem:
254쪽
De scientia in lita ans ne christi. 4 Hi
A tatem:quia eadem ratione sequeretur, quidquid Dis Deus mediante sua potentia posse immediate per suam voluntate sine potentia,& sic posset sine potenti u quod e t contradictio.Item quia cum diuina essentia sit totius enutatri & causalitatis pelagus infinitum, dies tum est, Attributuquod nec voluntati,nec alieni attributo competit infitii 'ς xa Virtus,nisi in quantum idetiscatur essentiae Praetere , t *ti'f'it vel hoc competeret voluntati diuinae ut voluntas est, vel ut diuina emnon primo modo,quia tunc compete' iudi Duret omni voluntati nec secundo modo,quiaut sic est idecum essentia diuina,ergo in nulla actione reali potest ab i , mea praescindi Praeterea,Omnem activitatem habet volu v ii tas magis abessentia quam ἐconuerso,cum essentia sor maliter sit primus,& purissimus astus: primum 'autem in quolibet genere est causa omniuiti siorum,& hoc maliter in his quae realiter disserunt: vel saltem secundum rationem in his quae ratione differunt. Neganda itaq; est illa Maior,scilice Quidquid potest Deus facere mediante euentia potest facere sola voluntate.
, Quod si quisquam obiiciat,vires haecradicitus enu . Getur , id quod optime vidit ipse Argentina, quod hae . 'u' Omnes ravones concludunt de essentia diuina, ut abBlu r qxesumitur,& tunc vecum est quod nihil facit voluii ἡ ' φ
c tas nisi prius ordine rationis essentia faciat,& moueat voluntatem Scotus non loquitur de estitia hoc modoxunsiderata , scilicet absoluta S secundum quod est rea is omniuma ervin causa,sed secunddin quod habeti trinem obiecti inesse intentionali&cognito: sie efiim habet rationem quasi contractam, & subordinatam v '
luntati diu essentiae ipsi absiaute®iis cistideratae. Iraque essentia ipsa diuina in ratione obiecti stib6r ' dbatur sibi si uira nere di voluntati di discabsque u
255쪽
essentia secundum hanc secundam consideratios em pos Aset voluptas,& essentia diuina secundum primam consi d ara,causare in meo intellectu illam notitiam abstiam uam,quod contendit Scotus. Ec quidem, Ut verum fatear, plurimum mihi arridet modus iste sustentandi Scoticum fundamentum. Atq; adeo aliter a nobis euerti potest nimirum statuendo tana quam firmum & certum,causae effectiuς mouentis obie siue vicem,& causalitatem Deum non posse supplemme meausae Omnis cognitio importat intrinsece respectiun attinmouentis ob gentiae ad rem praesentem in ratione obiecti cogniti Qvqiective in es quidem praesenxia dato casu quod non sit rei in sua actua nse cognito. ii existentiai, & reali praesentia hoc enim optime posset Pqussipplere,quod esset cognitio vera,& quidditativaxeii don existentis realiter,& non praesen iis realiter, & desecto contingit in noxiiijsabstractivis)at necessario debet esse secundum praesentiam ic existentiam intentionale, seu in esse cognito,& sic in aliquo repraesentativo. Cui iavero ut vidimus tale repraesentatiuu Dei no possit esse, certe resiquum esse debet, quod sola sua volu state fine
Mi egentiae suae praesentialitate,dare sui quiddita amn-ς ' etiam abstractivam, Deus non possit. Utvrsoli tio praesens ex Durand.quaest.3. supra num is &.14:&eat C. Francisco de Christo supra quaest.i prologi. iu solutione, ad. sergumentum Et hactenus deprimo isto dictu sint: quae si alicui multa video uir,sciat ad sequentium etiam argumentorum decisionem multum iuuare, qtiod cum VIII. vidi aequi bonique consuletnestram moram prudem
256쪽
De scientia talis ranimae Christi rin . .
A ganius tamenid per aliquam si, ciem,mturiae ein di- uinitatis propriam esse um fuisse: Pandoquidem negammus illam notitiam recordarium fuisse quidditativam ,
licet esset abstractiva euidens, quantium ad an est ipsius bellentiae,& Trinitatis. Et quanuis memoria, & intelle, ictus aequalem habent latitudinem, ita, ut quidquid in Itelligimus possimus memorari non tamen eo modo quoi intelligimus:nam rem quam intelligimus intestiuesion ipossumus memorari intuitiue Et item, si res quam prae-' sentem intelligebamus,talis esset naturae , ut citra speciae et
per seipsam videretur, & sui speciem relinquere non si v set impressam potentiae:tunc non fit ut quidditatiue eos:
simus eius memorari, licet quidditatiue eam cognouise .seruus. Huiusmodi est diuina essentia.& ideo licet eam iotadditatiue per intellectu conspexerimPaulus,& Moy ses, non sequitur quod possint per memoriam recordari: . eiusdem diuinitatis quidditatiue&per propria deitatii, sed per aliena,& quo ad an est. Quae omnia in sequenti- ibus examinanda nobis sunt,an& quomodo fieri possinio Sed interim vide sequentem solutionem. DA D tertium principale concedimus primum omniat IX. Scoto D. Paulli non solu recordari euidenter rem in Mom cc essentia diuina visarum,sed ipsius etia essentiae,quidquid H e Caietan aduersum senserit, ut ibi dictum est .sumcnto. F. s.negamus tamen illam recordationem fieri r -
potuisse per proprian diuinitatis speciem,&quantum ad quid ipsius diuinitatis, sed sosu quantu ad an est' ut dich i '
257쪽
am Caietan ibi sollam admittunt quod Paulus A
bulesinete:& conta se meminerit cisentiae diuinae, quod q-lam tenus ab ipso Cirin sinuatum. i.Corint. iriasiue inccupore, siue extra corpus,nescio, Deus scit,&c. Quod si, erum est,ffacilius nos ab his tricis & ambagibus extrica ibi rati erum quoniam,v rego opinor, identer, & di- ώstincte visionis illius, atque adeo eius obiecti Paulus memineratis in subsequentibus fateri debemus.=.is. distinctam euidentem Trinitatis notitiam quoad an est viato. Iicommunicari poste aDeo,& communicatam fuisse desect Christo Do mino,citra visionem beatificam, ut insta. t. i .qcioniam id videtur innuere S. Thom s. p. q. H. Rarziuidcircoipraeliat in praesenti dicere,quod dictum perta saepe est videlicet,distincte,&euidenter Paulum reco da i diuinae essentiae,sed id solum erat quoadan est, & perobi ais. -E a species,Vt g i6.determ mabimus. s aci Lia Mota cum obiicitur in argumento quarto, Recorda.
tioulla duplex habebatqbiectum scilicet,& actum rese tetitum,& obiectum illius actus:& non apparet quomodo euidentiam habere potuerit de utroq; , nisi ab utro lini usi, ' relictam speciem in memor conser alietici potide illam non fuisse diuinae essentiae. quod era bi lii 'illius actus: cuius au tem fuerit dicendum est nobis insub:esiuentibus , i 6 ad laedam toties lectorem X remisimus. Sed patientem aurein praestare debere disci
258쪽
De scietitia indita animae Christi. 1 1
A sit supplere praesentiam xeram ipsius causae motiuae,non tamen eam praesentiam quae per speciem, vel per aliud repraesentativum fieri solet,& debet Quia, ut supra dicebamus. f.'cognitio importat intrinsece respectum attingentiae ad obiectum cognitum Et quia obiectum attingi
non potest nisi in seipso intuitiue uomodo attingitur
a beatis diuinitas in patria aut vero per speciem sui; auxin proprio reprςsentativo:& diuinitatis species, aut proprium repraesentativum,Vt iam ostendimus. L6. in. i. ratione conclu. non potest dari,hinc est n5 posse dariquid ditativam diuinitatis notitiam nisi intuitiuam beatificam ut dictum est)aut vero imperfecta, & quantum ad anest,ut dixi supra,& dicam in serius. Ad quintum respondetur ex ipso Tolet.& ex dissis,nefando quod aliquis intellectus nabere possit omnia requisita ad ab Namuamnbtiliaria de diuina essetitia: nam
ut alia praetermittan rus,sanelia re noli potest esseritia diuinam in ratione obiecti motiui, quod tamen oporteret habere nisi intuitiue, ut eam habent beati: non vero abstractive.Patet, nam hoc esse deberet per aliquam' eciem obiecti vicariam, a ut repraesentativum creatum, quod Deus produceret suae essentiae:quod tam e dari omnino repugnat,ut visum est 3. 6. Ad confrinationem res c pondetur similiter,essicientiam causae se fidae mouentis obiective minime supplere posse Deum, ut vidimus L .ad. ian fin &nunc in solui.ad. . propter. intrinsecum ordinem,atq; respectum,quem dicit cognitio, attin gentiae ad obiectum praesens, siue in se,suem aliquo alio repraesentativo quorum nullum esset in illo casu taq;non
esset praesens in se,quia sic soldm est fraesens beatis per leatificani; k intuitium ψi sollem hec vecto eilet praesens in aliquo proprio. repraestatativo, quod dari non
259쪽
118 , Quaestio 3. schola laa l
posse multoties diximus. AXI. AD ultimum respondetur,quod Deo subtrahete otii Nesitia dia 4 nem praesentialitatem obiecti,ita scilicet. ut praesens cis intΠηρ non maneret obiectium potentiae nec secundum se, neq;
o stari in postibile est cognit nem,aut notitiam aliquam rem nere nem intuitiuam,nec abstractivam,propter intrinse- cum ordinem attingentiq ad obiectu aliquo modo praesens,quem dicit notitia. Concedimus quidem quod agerebatur in argumento, videlicet, notitiam intuitiuam&abstractivam non differre essentialiter,& specificε Nam uuae differunt sp te,disserunt numero,ex Arist.f. metita nce uno.at hae duae notitiae possunt non differre numero, quandoquidem eadem notitia non variatain aliquo abis TanZem πη luto,quae nunc est inmitiua erbi gratia,rosae, posset Homero notiti abstractiva eiusdem sit rosa desineret existere,& maneret
.ue Da. py ζ potentiα cogi uiuae per suam speciem Tt rursu alia OEG si Ox Exseni non solum per speciem, sed per seipsim,
M pὸγμ Deo illam de nouo producente,esset rursus notitia intuitam extrinse riua quae paulo ante fuit abstractiva , t bene Toletata se mutario metsi Dominicus Soto,lib. 1 Summularum. c. s. ledione nem unica,ubi de termino mentali disserit, id negare videatur.Noster Toletan forsitan hac in parte accuratius lo- Cquitur, dicens,manere eandem numero notitiam,& sp ciem etiam eandem,quod & ipsemet Sotus tandem seipso doctior aperte docuit in. . l. 9 q.et ar. s. propositione i. Quanuis ut proposit. 6. subinfert Toletan. prout inch dunt diuersos reiectus attingentiae ad obiecitam, nar
Vna attingit praesens, altera absens, dici possimi differre specifice: sed haec erit diuersitas speciei accidentalis,qua ncoquidem secundum substantiam, & ab lute; iam rei eadem. Ad rem ergo: Dico quod cum Deus praesens
260쪽
De scientia indita ani. Christi. 119
A manere non possit antellectiliper aliquam speciem, aut repraesentativum sui, sicut porist manere rosa, ideo non potest Dei dari notitia abstractiva, sicut datur rosae. Videatur Dur d. quaesti 3 prologi num. 13.&. t . bid cte disserit qua ratione potentiae animesis si omnino a suis obteius distent, non possint proprias sensationes esse
AD id vero quod de accidentibus in sacramento Eu- XII. charistiae post consecrationem remanentibus,oppo Visi' minitur, dico quod siue sit eadem, siue alia notitia illo ' iurum accidentium,panis is, hoc tamen certissimum esen se debet, scilicet, idem obiectum aut in se , aut in sui hiis, Especie, & similitudine in potentia dorelinqui, QS quo lites eum ea
praesens notitia gignitur, aut praecedens conseruatur. In qitie erat nos io autem proposito nec essentia diuina ipsa relin- prius. quitur praesens in se ipse, sic enim esset intuitiua notitia, meque vero in aliquo repraesentativo,ut esset notitia alta stractiva:quoniam tale repraesentativum, tanquam impossibile, iam supra propulsatum, &reiectum est.=.6. Quod si sciolus quispiam nostrum de hac re iudicium petat,paucis illud proferemus, si tamen prius consider mus Magistrum Soto iam prius nobis in. 4. distinctioo.. C quaestio.et articis propositione. i.&.L.suam de hac re pronunciasse sententiam dicentem. Primo, post consecrationem manere easdem notitias sensitivas,quae erant an- te,scilice thuius albi,huius sapidi huius rotundi, non λ- Isim in sensu exteriori,verum in interiori. Et si arguas: Erimi ergo ilis notitiae intuitiuae panis,& vim, sicut erant antea. Respondet,quaestionem esse de nomine, si ibentius tamen se alimere, manere intutuu .Dicit secu- . do,no solu in abstracto notitias manere easdem respectu